3. ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ…
Η άθλια πολιτική κατάσταση στη χώρα οδήγησε κορυφαίους
στρατιωτικούς να εξεγερθούν τη νύχτα της Τη νύχτα της 14ης προς 15η
Αυγούστου του 1909, στην Αθήνα υπήρξε μια ασυνήθιστη κινητικότητα, η
οποία βεβαίως ήταν προάγγελος ενός σημαντικού γεγονότος για την
ιστορία της Ελλάδας.
Άμαξες και στρατιωτικά ιππήλατα οχήματα μετέφεραν αξιωματικούς και
στρατιώτες στο Γουδί, όπου ήταν εγκατεστημένη η στρατιωτική φρουρά
της Αθήνας.
Ποιος ο σκοπός αυτής της στρατιωτικής κινητοποίησης και ποιοι ηγούνταν
αυτών των ενεργειών, που σε μια νύχτα συγκέντρωσαν 449 αξιωματικούς,
2.546 στρατιώτες και ναύτες και 67 χωροφύλακες, όλοι οπλισμένοι, ενώ
στο χώρο είχαν φτάσει και 22 πυροβόλα .
4. ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ
Η " Επανάσταση του 1909 " αποτέλεσε το ιστορικό
εφαλτήριο, όσον αφορά τον μετ' έπειτα στρατιωτικό
προσανατολισμό της Ελλάδος. Το πεδίο λειτουργικότητας του
Κινήματος στο Γουδί έφερε ποικίλες κατευθύνσεις,
υποδεικνύοντας την πολιτική ύπαρξη του Στρατιωτικού
Συνδέσμου.
5. ΕΠΙΤEΥΓΜΑΤΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ…
Κοινωνικός Προβληματισμός
Η αθηναϊκή κοινωνία, ούσα οδηγούμενη προς βαθμιαία αποδυνάμωση
ισχύος, αναγεννήθηκε πνευματικώς, καθ' όσον αναδύθηκαν εκ νέου
πολιτικές προσεγγίσεις του Ανατολικού Ζητήματος.
Στρατιωτική Αναβάθμιση
Οι αξιωματικοί του Στρατιωτικού Συνδέσμου, όπου εν αθροίσματος του
20% της περιουσίας του Γ. Αβέρωφ, χρηματοδότησαν την παραγγελία του
ομώνυμου θωρακισμένου καταδρομικού και επέβαλλαν επιβαρυντικό
πολεμικό εξοπλισμό, εις γνώσιν της απόσβεσης κατά την διάρκεια του Α΄
Βαλκανικού Πολέμου.
Οικουμενικότητα
Η νομική καθιέρωση της επέμβασης του Στρατού στην πολιτική διαχείριση
της Ελλάδος, απέκλειε τις αιγίδες του ολιγαρχικού φιλελευθερισμού (ως
προς την πολιτειακή οργάνωση), υπηρετώντας τα λαϊκά ακούσματα
προτροπής.
6. ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
Από τις πιο εμπνευσμένες παρεμβάσεις στην μακραίωνη και
κοπιώδη ιστορική μας πορεία.
Γνωρίσματα της ρηξικέλευθης αυτής παρέμβασης που
εξέτρεψε τον ιστορικό ρού της συγχρόνου Ελλάδος, ήταν:
η πολιτική και ηθική ανιδιοτέλεια
η άμετρη αγάπη για τον τόπο,
η υψηλή εγρήγορση για τα εθνικά μας θέματα (που
ευρίσκονταν σε μια κρίσιμη καμπή ιδία το Μακεδονικό και το
Κρητικό και το ευγενές όραμα για την κοινωνική και
οικονομική ανασυγκρότηση του τόπου, που όπως προείπαμε
πήγαινε από το κακό στο χειρότερο).
7. ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ…
Τα δημόσια οικονομικά ήταν υπό κατάρρευση και
επιβάλλονταν δυσβάσταχτοι φόροι στις πλάτες του λαού
Η δημόσια διοίκηση ήταν διαλυμένη και αποτελούσε
βορρά του εξαχρειωμένου κομματικού συστήματος, που
την χρησιμοποιούσε ωμά για να ικανοποιεί τις απαιτήσεις
της ρουσφετολογικής του πελατείας.
Οι χυδαίες συναλλαγές των δημοσίων λειτουργών και
των δικαστικών είχαν καταρρακώσει κάθε έννοια
δημοσίου ήθους και το βασικότερο όλων η εθνική
παιδεία στο γενικευμένο κλίμα παρακμής ήταν υπό
διάλυση.
8. ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
Πώς ήταν διαμορφωμένο όμως το πολιτικό και κοινωνικό
τοπίο της Ελλάδος, όταν επιχειρεί την παρέμβασή του στα
πολιτικά μας πράγματα ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος; Η Ελλάδα
βιώνει την τραγωδία του Ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897
στον οποίο ενεπλάκη παντελώς άκαιρα και που απέληξε σε
μια απροσμέτρητων διαστάσεων εθνική ταπείνωση, με
παραλυτικές παρενέργειες στο φρόνημα του στρατού και του
λαού.
9. ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ
Σε αυτό το κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο, που βρίθει από
την παρακμή και την κατάπτωση, μια ομάδα εμπνευσμένων
υπαξιωματικών και κατώτερων υπαξιωματικών, παρεμβαίνει
δυναμικά για να αποτρέψει τη χώρα από το χείλος της
καταστροφής και να ανατρέψει της ακατάσχετη παρακμιακή
της πορεία. Συστήνουν τον Στρατιωτικό Σύνδεσμο.
10. ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Ο Νικόλαος Ζορμπάς: (1844-1920) ήταν Έλληνας στρατιωτικός, που έφθασε
το βαθμό του υποστράτηγου του Ελληνικού στρατού. Γεννήθηκε στην
Αθήνα στις 27 Σεπτεμβρίου του 1844, εκ πατρός στρατιωτικού που
καταγόταν από τη Μαγνησία της Μικράς Ασίας.
Σπούδασε στη Σχολή Ευελπίδων και στη συνέχεια στη Γαλλία και στο Βέλγιο.
Μετείχε στις συμπλοκές του 1886 ως διοικητής μοίρας πυροβολικού. Στον
πόλεμο του 1897 έφερε τον βαθμό του αντισυνταγματάρχη όπου και
διετέλεσε αρχηγός πυροβολικού της 1ης Μεραρχίας.
Το 1909 όταν οργανώθηκε ο παράνομος Στρατιωτικός Σύνδεσμος του εζητήθη
να αναλάβει την αρχηγία του κινήματος του 1909 που περιέπλεξε τη Χώρα
γενικότερα. Ο Ν. Ζορμπάς δεν υπήρξε κινηματίας, επιλέχθηκε για την
ανάληψη της αρχηγίας του κινήματος λόγω της ιδιαίτερης διπλωματίας
που τον διέκρινε και της ψυχραιμίας του, αλλά και τις γνώσεις που είχε
αποκομίσει όταν υπηρετούσε στο υπουργείο στρατιωτικών.
11. ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΖΥΜΒΡΑΚΑΚΗΣ αντιστράτηγος (1863-1922)
ήταν Έλληνας στρατιωτικός και κινηματίας Γεννήθηκε το 1863 στο
Ναύπλιο. Κατατάχθηκε ως εθελοντής στο στρατό το 1882 και αργότερα
στη Σχολή Υπαξιωματικών από την οποία και εξήλθε το 1888 ως
ανθυπίλαρχος.
Για τη συμπλήρωση των σπουδών του στάλθηκε στη Γαλλία. Κατά τις
Κρητικές επαναστάσεις του 1886 και 1897 μετείχε ως εθελοντής.
Το 1909 ο Επαμεινώνδας Ζυμβρακάκης ήταν από τους κυριότερους
εμπνευστές και δημιουργούς του Κινήματος του 1909 ως μέλος της
διοικούσας επιτροπής του Στρατιωτικού Συνδέσμου, ίλαρχος τότε, που του
άρεσε μάλιστα ν΄ αναμιγνύεται σε προσωπικές υποθέσεις, έχοντας έτσι
ειδικευτεί ν΄ αναλαμβάνει μάρτυρας στις διάφορες μονομαχίες, που τότε
ακόμη επιτρέπονταν.
12. ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος ήταν Έλληνας αξιωματικός του στρατού
και πολιτικός.
Συμμετείχε στο κίνημα στο Γουδί, στους Βαλκανικούς πολέμους, στο
κίνημα της Θεσσαλονίκης, στη Μικρασιατική εκστρατεία, στην
επανάσταση του 1922, ενώ από το 1925, με το Κίνημα της 25ης
Ιουνίου ανέλαβε την πρωθυπουργία, ουσιαστικά ως δικτάτορας, και
στη συνέχεια εκλέχτηκε πρόεδρος της Δημοκρατίας, παραμένοντας
στην εξουσία μέχρι το 1926, οπότε και ανατράπηκε.
Στις 14 Αυγούστου του 1909 ο Πάγκαλος απελευθέρωσε με τη βία
αξιωματικούς του στρατού που κρατούνταν φυλακισμένοι λόγω της
τότε πολιτικής κατάστασης. Η αποστολή πέτυχε και ο Πάγκαλος με
τους συνεργάτες του και τους δραπέτες κατέφυγε στο σπίτι στην
Καστέλλα.
Το πρωί όλοι μαζί πήγαν στο Γουδί, όπου είχε δοθεί εντολή να
ξεκινήσει η επανάσταση.
13. ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Ο Νικόλαος Πλαστήρας (4.11. 1883 – 26.7.1953) ήταν
στρατιωτικός και πολιτικός στην νεότερη Ελλάδα. Έγινε γνωστός για
την στρατιωτική του δράση κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους (όπου
έγινε γνωστός ως Μαύρος Καβαλάρης) και την Μικρασιατική
εκστρατεία και πολλές φορές ενεπλάκη με την πολιτική
συμμετέχοντας ή οργανώνοντας κινήματα.
Κυβέρνησε την Ελλάδα τρεις φορές, μία το 1945 και άλλες δύο στα
1951-1952. Επί κυβερνήσεως του απαλλοτριώθηκαν τα περισσότερα
τσιφλίκια και αποδόθηκε η γη στους καλλιεργητές.
Συμμετείχε ενεργά στον «Σύνδεσμο Υπαξιωματικών» που είχε
σκοπό την αξιοκρατία και την εξυγίανση του Στρατού και ήταν
παράλληλη με τον «Στρατιωτικό Σύνδεσμο» των αξιωματικών, που
έκανε το κίνημα στο Γουδί το 1909.
