50. Personen Lorenzo Ghiberti (1378-1455) Nanni di Banco (1384-1421) Donatello (1386-1466) Leerling tussen 1404 en 1407 Laatste beeldhouwers in Gotische stijl
51.
52.
53.
54.
55.
56.
57. Florence Baptistery Ieder jaar op 21 maart, Nieuwjaar volgens de oude Florentijnse kalender, werden alle kinderen die gedurende de vorige 12 maanden waren geboren, voor een gemeenschappelijk doopsel bijeengebracht. Het Baptisterium was hierdoor niet enkel een religieus monument maar ook een burgerlijk symbool, in feite het oudste symbool van de Florentijnse Republiek.
99. De Brancacci-kapel 1 The Temptation of Adam and Eve 2 The Expulsion from the Garden of Eden 3 Peter's Calling 4 The Tribute Money 5 Healing of the Cripple and Raising of Tabitha 6 St. Peter Preaching 7 Baptism of the Neophytes 8 St. Peter Healing the Sick with His Shadow 9 The Distribution of Alms and Death of Ananias 10 Raising of the Son of Theophilus and St. Peter Enthroned 11 St. Paul Visiting St. Peter in Prison 12 St. Peter Being Freed from Prison 13 Disputation with Simon Magus and Crucifixion of St. Peter
100. De Brancacci-kapel 1 The Temptation of Adam and Eve 2 The Expulsion from the Garden of Eden 3 Peter's Calling 4 The Tribute Money 5 Healing of the Cripple and Raising of Tabitha 6 St. Peter Preaching 7 Baptism of the Neophytes 8 St. Peter Healing the Sick with His Shadow 9 The Distribution of Alms and Death of Ananias 10 Raising of the Son of Theophilus and St. Peter Enthroned 11 St. Paul Visiting St. Peter in Prison 12 St. Peter Being Freed from Prison 13 Disputation with Simon Magus and Crucifixion of St. Peter
101. De Brancacci-kapel 1 The Temptation of Adam and Eve 2 The Expulsion from the Garden of Eden 3 Peter's Calling 4 The Tribute Money 5 Healing of the Cripple and Raising of Tabitha 6 St. Peter Preaching 7 Baptism of the Neophytes 8 St. Peter Healing the Sick with His Shadow 9 The Distribution of Alms and Death of Ananias 10 Raising of the Son of Theophilus and St. Peter Enthroned 11 St. Paul Visiting St. Peter in Prison 12 St. Peter Being Freed from Prison 13 Disputation with Simon Magus and Crucifixion of St. Peter
Cimabue: Volgens sommige de oorsprong van de Renaissance
De basiliek bestaat uit drie delen. De basis vormen de crypte met daarin het graf van de heilige Franciscus van Assisi . Hierop zijn twee kerken gebouwd: de benedenkerk (1228-1230) en de bovenkerk (1230-1253). Hoewel er een groot verschil is tussen het sombere karakter van de benedenkerk en het meer heldere karakter van de bovenkerk, zijn beide duidelijke toonbeelden van de Italiaanse gotiek in deze periode. De campanile is romaans .
1181/1182 Franciscus wordt geboren in Assisi. 1202 Hij trekt mee ten strijde tegen Perugia. Franciscus wordt een krijgsgevangene. 1203 Franciscus' vader koopt hem vrij en lange tijd ligt hij ziek thuis. 1204 Het bewijzen van barmhartigheid aan melaatsen brengt een ommekeer in zijn leven. 1205 Het kruis van San Damiano spreekt hem aan. 1209 Hij hoort het Evangelie van de uitzending van de apostelen en herkent hierin het levensprogramma waarnaar hij op zoek was. 1210 Paus Innocentius III geeft Franciscus en zijn eerste elf gezellen mondeling toestemming te leven volgens het evangelie. 1212 Clara volgt Franciscus. 1219 Franciscus gaat met een kruistocht mee, maar ongewapend. Zo bezoekt hij de sultan. 1221 Zo'n 5000 broeders zijn aanwezig op het generaal kapittel (de algemene vergadering van de broeders). 1223 De leefregel van de minderbroeders wordt door de paus schriftelijk met een bul bevestigd. 1224 Op de berg La Verna ontving Franciscus de stigmata , de wondtekenen van Jezus' kruisiging. 1226 Franciscus sterft op 3 oktober in de Transito-kapel, behorend bij de Portiuncula , in het dal bij Assisi (de Basilica di Santa Maria degli Angeli is er later overheen gebouwd). 1228 Op 16 juli verklaart paus Gregorius IX Franciscus heilig. The Trial by Fire, St. Francis offers to walk through fire, to convert the Sultan of Egypt, 1296-1297
St. Francis Giving his Mantle to a Poor Man, 1297-1299
Naam komt van de plaats van de kapel. Vroeger grond waarop een Romeinse Arena stond. De kapel is opgedragen aan Verkondiging van de blijde boodschap aan Maria.
Deze afbeelding bevat een viertal hotspots, die details van dit Laatste Oordeel laten zien. Rechts beneden een kijkje in de hel, links onder zie we Scrovegni de kapel aanbieden, in het midden Christus in een zogenaamde mandorla en de laatste hotspot bevindt zich links boven in de hoek De Lamentatie stelt voor hoe Maria, de apostelen en enkele vrouwen het dode lichaam van Christus beweenden alvorens het in het graf werd gelegd. Nog nooit had een kunstenaar dit thema zo dramatisch en psychologisch doorvoeld in beeld weten te brengen. Giotto beroert de mens in zijn diepste emoties. De engelen die bovenaan zweven zijn uitzinnig van verdriet. De compositie is opgebouwd aan de hand van twee krachtige diagonalen. Het dode lichaam van Christus waarop alle blikken zijn gericht; en de diagonaal in tegenovergestelde richting van de rotspartij waarop een eenzame, verdorde boom staat. Alle figuren zijn in clusters gegroepeerd. Alle details die niet relevant zijn laat Giotto weg. Hij bereikt zo de pure essentie van de uitbeelding. Twee zittende figuren zijn gezien van de achterzijde. Het is een visueel middel om de toeschouwer meer bij het tafereel te betrekken. De enorme massiviteit van die figuren doet denken aan een rotspartij, en werkt als een krachtig stabiliserend element in de bewogen compositie. De dramatiek wordt gedifferentieerd door de verscheidenheid aan houdingen en expressies. Kijk bijvoorbeeld eens naar de Maagd die haar zoon omhelst of Johannes die zijn armen in wanhoop achterwaarts slaat. Nergens vervalt de kunstenaar in holle retoriek. Een dieper inleven in de tragiek van het gebeuren lijkt nauwelijks denkbaar. De taferelen zijn omringd door illusionistische grisaille lijsten die marmer en mozaïek voorstellen. Deze lijsten benadrukken het contrast tussen de vlakke lijst en de ruimtelijke illusie van de taferelen. Ook de dado (onderste voorstelling van een fresco) is van imitatiemarmer voorzien met ertussen monochrome (in een kleur) voorstellingen van de Deugden en Ondeugden. Naast de apsis zijn architecturale schilderingen in trompe l'oeil (Doorgedreven illusionisme waarbij een vorm van gezichtsbedrog wordt gezocht: "het oog wordt bedrogen") geschilderd.
Er zijn scènes uit het leven van Johannes de Evangelist en St. Johannes de Doper (zes scènes op de zijwanden en vier pluimen). Archivolt acht worden afgeschilderd bustes van profeten, terwijl de zwikken van de kluis hebben de vier symbolen van de evangelisten. De rechter muur toont de verhalen van St. John Evagelia, die worden gelezen van boven naar beneden: • Visie op het eiland Patmos , • Opstanding van Drusiana, • Hemelvaart van St. John. De linker wand heeft de verhalen van Johannes de Doper: • Zachary ontvangen Angel aangekondigd, • Geboorte en naamgeving van de Doper • Feest van Herodes presenteert Salome met het hoofd van Johannes de Doper om Herodias. Op het raam muur zijn sporen van decoratieve elementen.
De werken in de Bardi kapel zijn expressiever dan die van Assisi. Start op de rechter muur: • St. Francis afstand te doen van kleding in de voorkant van bisschop Guido en zijn vader Bernardone • Verschijning van de heilige Franciscus in San Antonio hoofdstuk van Arles (twee scènes erg lijken op die van Assisi, maar door met een grotere ruimtelijke) • Begrafenis van St. Francis Jerome dat wil twijfelen aan de stigmata . Op de tegenoverliggende muur zijn afgebeeld: • Goedkeuring van de Regel (de maan), • Bewijs van het vuur voordat de Sultan • Visioenen van Broeder Agostino en de bisschop Guido van Assisi.
Donato is Italiaans voor geschenk , Donatello is een verkleinwoord, te vertalen als cadeautje .
De naam Masaccio betekent Sloddervos. Deze bijnaam is hem door Vasari gegeven omdat Masaccio zo met schilderen bezig was, dat hij zich niet om persoonlijke hygiëne bekommerde.
Geschiedenis van Jacob en Ezau; in gotische vierpas-omlijsting,zijdeachtige glans van de oppervlakten, veel verfijnde details
De intocht van Christus
Brunelleschi en het perspectiefAls beeldhouwer was Brunelleschi nog enige tijd werkzaam, maar na enkele kleinere architectonische opdrachten zou hij zich vanaf 1418 geheel aan de bouwkunst wijden. In Rome werden klassieke bouwwerken door hem opgemeten en vooral onderzocht op constructieve elementen en ruimtewerking. Door zijn pogingen om zijn gegevens goed op papier te krijgen ontwikkelde hij het lijnperspectief. Het werken met verdwijnpunten waar alle zichtassen samenkomen, werd door hem het eerst toegepast. Het is een goed middel om de driedimensionale ruimte op een vlak oppervlak weer te geven. Hierbij waren alle afstanden meetbaar. Deze wetenschappelijke ontdekking had een enorme uitwerking op de kunsten. Hij was erin geslaagd om de tweedimensionale schilderijen weer te geven in een driedimensionaal vlak, waarmee het mogelijk werd om voorwerpen en personen op een tweedimensionaal vlak af te beelden zoals ze in werkelijkheid in de driedimensionale ruimte zijn opgesteld. Vermoedelijk met behulp van een zogenaamd dradenkruis, een soort vizier, heeft hij zijn onderwerp vanaf een onveranderlijk waarnemingspunt in talloze punten en lijnen op een beeldvlak getekend, dat was bedekt met een regelmatig rasterpatroon. Volgens de optische wetten van de waarneming kwamen alle in de diepte gaande vluchtlijnen samen in een vast verdwijnpunt waarvan de positie in het beeld door het standpunt van de beschouwen vaststond. Zoals de biograaf van Brunelleschi uiteenzette, werd door deze methode 'een goede en systematische verkleining of vergroting verkregen, zoals het op het menselijk oog overkomt, van alle onderwerpen, ver weg of heel dichtbij - gebouwen, vlakten, gebergten of landschappen -en van alle figuren en voorwerpen op welke plaats dan ook, op het formaat dat ze vanwege hun grotere of geringere afstand lijken te hebben'. Brunelleschi demonstreerde zijn methode van de illusionistisch-ruimtelijke weergave van de werkelijkheid door middel van twee legendarische panelen van het baptisterium en het Palazzo della Signoria in Florence, die helaas niet bewaard zijn gebleven. Zijn eerste echte renaissance gebouw is het Ospedale degli Innocenti. Het vertoonde al verschillende karakteristieke kenmerken van de nieuwe architectuur. Er zat een bepaalde helderheid in het gebouw, de betekenis van elk onderdeel is duidelijk, waarbij de onderlinge relatie ook duidelijk is. Verder zijn de toepassing van onderdelen ontleend aan de klassieke oudheid, zoals zuilen, lijstwerk, ook kenmerken van de nieuwe architectuur. Het convergentiepunt in de perspectief ligt ongeveer 1,50 meter boven de kerkvloer (laag standpunt van de kijker. Vier figuren binnen de ruimte onder het tongewelf: God de Vader, Christus, Maria, Johannes de Doper Voor het tongewelf staan de weldoeners. De figuren zijn geklede naakten, lichaam en draperie staan los van elkaar De symmetrieas loopt verticaal door de Christusfiguur. Toeschouwers kijken door standpunt hoog op tegen de figuren onder het ton gewelf.
Belasting ophaler Florentijnse kleding
Internationale gotiekUit Wikipedia, de vrije encyclopedie Ga naar: navigatie, zoeken De tuin van Eden uit het getijdenboek Très Riches Heures du Duc de BerryInternationale gotiek is een benaming voor een kunstuiting in de schilder- en beeldhouwkunst uit de bredere periode van de gotiek, die zich ontwikkelde aan het eind van de 14e en het begin van de 15e eeuw in onder meer Bourgondië, Bohemen, Frankrijk en Italië. De stijl staat ook wel bekend als internationale stijl of hoofse stijl ookwel de Kunst om 1400 of schöne Stil genaamd en deed zich voor in de West-Europese kunst tussen ruwweg 1380 en 1430. In het Duitse taalgebied staat de stroming ook bekend als de 'zachte' of 'weke' stijl. De internationale stijl kon zich ontwikkelen omdat met name Parijs een centrum was dat vele kunstenaars aantrok die zich lieten beïnvloeden door wat zij aantroffen en deze invloeden meenamen naar hun thuisland. De schilders bijvoorbeeld uit Italië, die vanaf het einde van de dertiende eeuw vooral gericht waren op de diepteweergave en de illusie van ruimte in het schilderij werden beïnvloed door noordelijke stofuitdrukking alsook de gedetailleerde weergave van landschappen en voorwerpen. Opmerkelijk in deze stijl is de zachte en ritmische lijnvoering en de slanke proporties van de afgebeelde figuren en de geraffineerde weergave van de plooiing van stoffen in de kleding. De stijl kenmerkt zich door een nieuwe, meer realistische en gedetailleerde benadering van de natuur; figuren worden vaak in de houding van een S-vorm weergegeven[1]. Er is sprake van idealisering van de figuren en de afgebeelde landschappen en gebouwen en een ontwikkeling van het gebruik van perspectief. Ook doet zich een kentering voor van puur-Bijbelse elementen naar meer wereldlijke, een voorafschaduwing van de Renaissance.
De ínternationale gotiek' is een stijlperiode die gedeeltelijk naast de renaissance loopt en die de periode van ca. 1375 tot 1425 omhelst. Ontstaan De Internationale gotiek ontwikkeld zich uit de algemene gotische stijl. Stijl In de internationale gotiek worden ornamenten, kleuren en details gecombineerd met een overdadig gebruik van verguldsel. De inhoud is veelal religieus maar de goddelijke wereld komt samen met het wereldlijke. Dit laatste werd vaak geïdealiseerd maar zeer steriotiep gebeeld en gericht op hoofse activiteiten als jagen en het lezen van boeken. Door het ontbreken van theorieën over perspectief ziet men in de algemene gotiek vaak ordeningen die gebaseerd zijn op decoratieve wetten. In de internationale gotiek ziet men in de neiging om de belangrijkste personen groter te beelden voorzichtige pogingen tot perspectief ontstaan.
RiminiSan Francesco kerk (Tempio Malatestiano): Meestal wordt hier het begin van Alberti’s carrière als architect gesitueerd. De kerk werd herbouwd vanaf 1446 in opdracht van Sigismondo Malatesta, met de intentie een herinnering te maken aan zichzelf, zijn vrouw Isotta en de leden van zijn hof. Dat bij het herbouwen van de kerk de glorie van God een secundaire gedachte was, is duidelijk. Alberti’s ontwerp voor de façade van de kerk was dan ook gebaseerd op de klassieke triomfboog. De boog van Constantijn diende Alberti waarschijnlijk als model, al zijn er ook vele details direct uit de boog van Augustus overgenomen. De kerk werd echter niet afgewerkt, maar Alberti’s intenties konden afgeleid worden uit het reeds gebouwde deel, de briefwisseling tussen Alberti en diens assistent Matteo de’ Pasti, als ook uit een medaille van Matteo de’ Pasti. Alberti’s ontwerp was erg klassiek, toch liggen de details van Tempio Malatestiano dichter bij de Venetiaanse Gotische vorm, die beter gekend was bij Matteo.