Recomendados
Más contenido relacionado
La actualidad más candente
La actualidad más candente (20)
Shah Jo Risalo
- 2. אرﭘﻨﺎ ﻋﺒﺪאﻟﺤﺴﻴﻦ ﻓﺎروﻗﻲ ﻣﺮﺣﻮم ﻧﺬﻳﺮ אﺣﻤﺪ ﻓﺎروﻗﻲ ﻣﺮﺣﻮم ۽ پیارو دوست ﮬﺪאﻳﺖ ﻣﻨﮕﻲ ﻣﺮﺣﻮم ﺟﺮﻧﻠﺴﭧ Chief Executive IT Scholar Manzoor Ahmed Farooqi
- 3. ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ﺳﺮ رپ ﺳﺮﺣﺴﻴﻨﻲ ﺳﺮ ﻛﻠﻴﺎڻ ﺳﺮ ﮐﺎﮬﻮڙي ﺳﺮ ﻟﻴﻼﭼﻨﻴﺴﺮ ﺳﺮ ﻳﻤﻦ ﻛﻠﻴﺎڻ ﺳﺮ ﺑﺮوو ﺳﻨﮅي ﺳﺮ ﻣﻮﻣﻞ رאﮢﻮ ﺳﺮ ﮐﻨﭝﺎت ﺳﺮ رאﻣﻜﻠﻲ ﺳﺮ ﻣﺎرﺋﻲ ﺳﺮ ﺳﺮﻳﺮאڳ ﺳﺮ ﻛﺎﭘﺎﺋﺘﻲ ﺳﺮ ﻛﺎﻣﻮڏ ﺳﺮ ﺳﺎﻣﻮﻧﮉي ﺳﺮ ﭘﻮرب ﺳﺮ ﮔﻬﺎﺗﻮ ﺳﺮ ﺳﮭﮣﻲ ﺳﺮﻛﺎرאﻳﻞ ﺳﺮ ﺳﻮرٺ ﺳﺮ ﺳﺴﺌﻲ آﺑﺮي ﺳﺮ ﭘﺮﭜﺎﺗﻲ ﺳﺮ ﻛﻴﮇאرو ﺳﺮ ﻣﻌﺬوري ﺳﺮ ڏﮬﺮ ﺳﺮ ﺳﺎرﻧﮓ ﺳﺮ دﻳﺴﻲ ﺳﺮ ﺑﻼول ﺳﺮ آ ﺳﺎ ﺳﺮ ﻛﻮﮬﻴﺎري ﺷﺎه ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ﻛﻠﯿﺎڻ آڏوאﮢﻲ eBook ۾ ﺗﺮﺗﻴﺐ ڏﻳﻨﺪڙ ﺟﻨﻴﺪ ﻓﺎروﻗﻲ، ﺟﻤﺸﻴﺪ ﻓﺎروﻗﻲ ﻣﺮאد وאﮬﮡ روڊ، ﻻڙﻛﺎﮢﻮ، ﺳﻨﮅ، ﭘﺎﻛﺴﺘﺎن. email: xara_junaid@yahoo.com
- 4. ﺳﺮﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ﺳﺮ ﻛﻠﻴﺎڻ دאﺳﺘﺎن ﭘﮭﺮﻳﻮن ١ َ ََ َאول َא ﻋﻠﻴﻢ، אﻋﻠﻲ، ﻋﺎﻟﻢ ﺟﻮ ڌﮢِﻲ؛ٰ ِ ُ َِ ُ ﻗﺎدر ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﻗﺪرت ﺳﻴﻦ، ﻗﺎﺋﻢ آهٖ ﻗﺪﻳﻢ؛ ِ ُ ُِ ِ وאﻟﻲ، وאﺣﺪ، َوﺣﺪهٗ، رאزق، َرب َرﺣﻴﻢ؛ ﱡ ِ َۡ ُِ ِ َ ُ َ ِ ﺳﻮ ﺳﺎرאه ﺳﭽﻮ ڌﮢﻲ، ﭼﺌﻲ ﺣﻤﺪ ﺣﻜﻴﻢ؛ ﻛﺮي ﭘﺎڻ ﻛﺮﻳﻢ، ﺟﻮ ُڙون ﺟﻮ َڙ ﺟﮭﺎن ﺟﻲ. ِ َ َ َِ ُ ٢ َوﺣﺪہٗ ﻻ ﺷﺮﻳﻚ ﻟﮧ، ﺟﻦ ُאﺗﻮﺳﻴﻦ אﻳﻤﺎن؛ َ ِ َِ َ َٗ َۡ َ َ َ ﺗﻦ ﻣﭹﻴﻮ ﻣﺤﻤﺪ ؐ ﻛﺎرﮢِﻲ، ﻗﻠﺐ ﺳﺎڻ ﻟِﺴﺎن؛ َ ِ ُ ﱠُ ُאو ﻓﺎﺋﻖ ۾ ﻓﺮﻣﺎن، ََאوﺗ ِﮍ ﻛﻨﮭﻦ ﻧﻪ אوﻟِﻴﺎ. َِ َ ٣ ََאوﺗ َﮍ ﻛﻨﮭﻦ ﻧﻪ אوﻟﻴﺎ، ﺳﺘﮍ وﻳﺎ ﺳﺎﻟﻢ؛ َِ ُ َِ ﻫﻴﻜﺎﺋﻲ ﻫﻴﻚ ﭤﻴﺎ، َאﺣﺪ ﺳﻴﻦ ﻋﺎﻟﻢ؛ َِ ََ ُ ِ ﮭﻴﻦ. ﺑﻲ ﺑﮭﺎ ﺑﺎﻟﻢ، آﮔﻲ ﻛﻴﺎ אﮘَ َ َ َِ ِ ٤ ُ ُ آﮔﻲ ﻛﻴﺎ אﮘﮭﻴﻦ، ﻧﺴﻮرو ﺋﻲ ﻧﻮر؛ َ ِ َﻻ ﺧﻮف ﻋﻠﻴﮭﻢ َوﻻ ﻫﻢ ﻳﺤ َﺰﻧﻮن، ﺳﭽﻦ ﻛﻮﻧﻬﻲ ﺳﻮر؛ ُ َ ٌ ََ ِۡ َ ُۡ َ ۡ ُ َ ﻣﻮﻟﻲ ﻛﻴﻮ ﻣﻌﻤﻮر، َאﻧﮓ ََאزل ۾ ُאن ﺟﻮ. ِ ُ َ َ ُ
- 5. ﺳﺮﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ٥ ِ َِ ُ َوﺣﺪهٗ ﺟﻲ وڍﻳﺎ، אﻻ א ﺳﻴﻦ אورﻳﻦ؛ ِ ِ َۡ ﻫﻨﻴﻮن ﺣﻘﻴﻘﺖ ﮔﮇﻳﻮ، ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺗﻮرﻳﻦ؛ ِ ِ ِ َُ ِ ِ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺟﻲ ﻣﺎٺ ﺳﻴﻦ، ڏﻳﺴﺎﻧﺪر ڏورﻳﻦ؛ ﺳﮏ ﻧﻪ ﺳﺘﺎ ﻛﮇﻫﻴﻦ، وﻳﮭﻲ ﻧﻪ ووڙﻳﻦ؛ ِ ِ ُ ُ َُۡ َ ِ ُ ﻛﻠﮭﻨﺌﻮن ﻛﻮرﻳﻦ، ﻋﺎﺷﻖ ﻋﺒﺪאﻟﻠﻄﻴﻒؓ ﭼﺌﻲ. ِ ِ َُ ِ ُ ٦ َوﺣﺪہ ﻻ ﺷﺮﻳﻚ َ ۡ َ ٗ َ ِ َ ﻟﮧ، ﭔﮅ ﻧﻪ ﭔﻮڙא؛ ٗ ُ َ َ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻛﻨﻴﻦ ﺳﺌﺎ، ﺟﻲ ﮔﻬﭧ َאﻧﺪر ﮔﻬﻮڙא؛ ُ ُ َ ﮘﺎڙﻳﻨﺪﻳﻦ ﮘﻮڙﻫﺎ، ﺟﺖ ﺷﺎﻫﺪ ﭤِﻴﻨﺪ ﺳﺎﻣﮭﺎن. ٧ ِ ﱡ َ َ َوﺣﺪہٗ َﻻ ﺷﺮﻳﻚ ﻟﮧ، אﻫﻮ وﻫﺎﺋﺞ وي؛ َ َۡ ٗ ِ ِ ِ ِ ﱡ ُ ﮐﭩﻴﻦ ﺟﻲ ﻫﺎرאﺋﺌﻴﻦ، ﻫﻨﮅ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ﻫﻲ؛ ِ َ َ ﱠ ﭘﺎﮢﺎن ﭼﻮﻧﺪ ﭘﻲ، ﭜﺮي ﺟﺎم ﺟﻨﺖ ﺟﻮ. ُ ِ ﱡ ٨ ِ َ َ ﱡ َِ َ َٗ ِ ُ َوﺣﺪہٗ ﻻ ﺷﺮﻳﻚ ﻟﮧ، אي ﻫﻴﻜﮍאﺋﺊ ﺣﻖ؛ َۡ ﭔﻴﺎﺋﻲ ﮐﻲ ﭔﮏ، ﺟﻦ وڌو، ﺳﻲ ورﺳﻴﺎ. ِ َ ُ ِ ٩ ُِ ِ ُ ﺳﺮ ڍوﻧﮃﻳﺎن، ڌڙ ﻧﻪ ﻟﻬﺎن، ڌڙ ڍوﻧﮃﻳﺎن، ﺳﺮ ﻧﺎه؛ ُِ ُ ﻫﭣ ﻛﺮאﻳﻮن آﮜﺮﻳﻮن، وﻳﺎ ﻛﭙﺠﻲ ﻛﺎﻧِﻬﻪ؛ َ َ َ ُ ۡ وﺣﺪت ﺟﻲ وﻫﺎن ،ﺟﻲ وﻳﺎ، ﺳﻲ وڍﻳﺎ. ِ
- 6. ﺳﺮﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ٠١ ﻋﺎﺷﻖ ﭼﺆ م ُאن ﮐﻲ، م ﻛﻲ ﭼﺆ ﻣﻌﺸﻮق؛ َ َ ِ َ َ َ َ َ ِ ﺧﺎﻟﻖ ﭼﺆ م ﺧﺎم ﺗﻮن، م ﻛﻲ ﭼﺆ ﻣﺨﻠﻮق؛ َ َ َ ﺳﻠﺞ ﺗﻨﮭﻦ ﺳﻠﻮכ، ﺟﻮ ﻧﺎﻗﺼﺌﺎ ﻧِﮝﻴﻮ. ِ ُ َِ ١١ ُ ﱡ وﺣﺪﺗﺎن ﻛﺜﺮت ﭤﻲ، ﻛﺜﺮت وﺣﺪت ﻛﻞ؛ َ َ ُُ ﺣﻖ ﺣﻘﻴﻘﻲ ﻫﻴﻜﮍو، ﭔﻮﻟﺊ ﭔِﺊ م ﭜﻞ؛ ِ ﻫﻮ ﻫﻼﭼﻮ ﻫﻞ، ﺑِﺎ א ﺳﻨﺪو ﺳﭵﮣﻴﻦ. ُ ُ ُ ٢١ ُ ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﮧ، ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ ﺟﺎن ﺟﻤﺎل؛ ِ ِ َ ﱠ ََ َ ٗ ِ َ َ ُ ُ ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ ﺻﻮرت ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ، ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ ﺣﺴﻦ ﻛﻤﺎل؛ ِ ِِ ُ ﺧﻴﺎل؛ ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ ﭘﺮ ﻣﺮﻳﺪ ﭤﺌﻲ، ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ ﭘﺎڻَ ِ ُ ِ ﺣﺎل، ﻣﻨﺠﻬﺎن ﻫﻲ ﻣﻌﻠﻮم ﭤﺌﻲ. ﺳﭛ ﺳﭝﻮﺋﻲ ُ ٣١ ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ ﭘﺴﻲ ﭘﺎﮢﮑﻲ، ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ ﻣﺤﺒﻮب؛ َ ِ ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ ﺧﻠﻘﻲ ﺧﻮب، ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ ﻃﺎﻟﺐ ﺗﻦ ﺟﻮ. ِ ٤١ ﭘﮍאڏو ﺳﻮ ﺳﮇ، َور وאﺋﻲ ﺟﻮ ﺟﻲ ﻟَ ُ ﮭﻴﻦ؛ ِ َ ُ ِ ﻫﺌﺎ َאﮘﮭﻴﻦ ﮔﮇ، ﭔﮅڻ ۾ ﭔﻪ ﭤﻴﺎ. ُ ُ َ ِ
- 7. ﺳﺮﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ٥١ َ ِ ِ َ َ ُ ََ َ َ אﻳﻚ ﻗﺼﺮ، در ﻟﮏ، ﻛﻮڙﻳﻦ ﻛﮣﺲ ﮘﮍﮐﻴﻮن؛ ُ ﺟﻴﮇאﻧﮭﻦ ﻛﺮﻳﺎن ﭘﺮک، ﺗﻴﮇאﻧﮭﻦ ﺻﺎﺣﺐ ﺳﺎﻣﮭﻮن. ٦١ َ ﻟﮏ ﻫﺰאر؛َ ﻛﻮڙﻳﻦ ﻛﺎﻳﺎﺋﻮن ﺗﻨﮭﻨﺠﻴﻮن، ﻟﮑﻦ َ َِ ُ ُ َ َ َ ﺟﺊ ﺳﭝﻜﻨﮭﻦ ﺟﺊ ﺳﻴﻦ، درﺳﻦ ڌאرون ڌאر؛ ِ ُ َ ﭘﺮﻳﻢ ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ ﭘﺎر، ﻛﮭﮍא ﭼﺌﻲ ﻛﻴﺌﻦ ﭼﻮאن. ِ َِ ِ وאﺋﻲ ُ ُ ﺳﭝﻜﺎ ﭘﺮﻳﺎن ﻛﻮن ﭘﻮﭴﻲ؛ ُ ُ ﻧﻴﮭﻦ ﻧﻴﮣﻴﮡ، ﮘﮡ ﮘﺎﻟﻬﻪ وو. ُ َ ﺟﺎ ﭼﺘﺎﻳﻢ ﭼﺖ ۾، ﺳﭵﮡ ﺳﺎ ﭤﻮ ﭔﺠﻬﻲ؛ ِ ِ ُ َُ ﻻت ﺟﺎ َ ِ ُ ﻟﻄﻴﻒ ﺟﻲ، ﺳﮇ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﭵﻲ.
- 8. ﺳﺮﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ دאﺳﺘﺎن ﭔﻴﻮ ١ אﮔﻬﻲ َאﮔﻬﺎﺋﻲ، َرﻧﺞ ﭘﺮﻳﺎن ﮐﻲ رﺳﻴﻮ؛ ِ ُ ُ ِ ﭼﮑﻴﻢ ﭼﮝﺎﺋﻲ، ﺳﻮرאﻧﮕﻬﻲ ﺳﻮري ﺗﺎن. ِ َ َِ ٢ אﻧﮅא ُאوﻧﮅא وﻳﭳ! ﮐﻞ ﻛﭵﺎڙﻳﺎ ﮐﺎﻧﺌﻴﻦ؟ ِ َ ََ ُ َ אﺳﺎن ڏﮐﻲ ڏﻳﻞ ۾، ﺗﻮن ﭘﻴﺎرﺋﻴﻦ ﭘﻴﭳ؟ ُ ِ ِ ُ ﺳﻮ ِري ﺟﻨﻴﻦ ﺳﻴﭳ، ﻣﺮڻ ﺗﻲ ﻣﺸﺎﻫِﺪو. َ ِ ُ ٣ ﮭﻴﻦ ﻋﺎﺷﻘﻦ ﺟﻮ؛ ﺳﻮري آه ﺳﻴﻨﮕﺎر، َאﮘَ ُ ِ ِ ِ ُ ﻣﮍڻ ﻣﻮﭨﮡ ﻣﻴﮭﮣﻮ، ﭤﻴﺎ ﻧﻈﺎري ﻧﺮوאر؛ ِ ُ ﻛﺴﮡ ﺟﻮ ﻗﺮאر، אﺻﻞ ﻋﺎﺷﻘﻦ ﮐﻲ. َ ُ ُ َ ٤ َ َ ﺳﻮري ﻣﭥﻲ ﺳﻴﮡ، ﻛﮭﮍي ﻟﻴﮑﻲ ﺳﻨﺮא؟ َ ُ َ ﺟﻴﻠﻬﻪ ﻟﮙﺎ ﻧﻴﮡ، ﺗﻲ ﺳﻮرﻳﺎﺋﻲ ﺳﻴﭳ ﭤﻲ. ُ َ َ ِ ٥ َ ﺳﻮري ﺗﻲ ﺳﺆ وאر، ڏﻫﺎڙﻳﻮ ﭼﻨﮓ ﭼﮍﻫﻴﻦ؛ َ َ ِ ُ َ َ ﺟﻢ ورﭼﻲ ﮀﮇﺋﻴﻦ، ﺳﻜﮡ ﺟﻲ ﭘﭽﺎر؛ ِ َِ ِ ﭘﺮت ﻧﻪ ﭘﺴﻴﻦ ﭘﺎر، ﻧﻴﮭﻦ ﺟﺌﺎن ﺋﻲ ﻧِﮝﻴﻮ. ِ َ ِ ِ
- 9. ﺳﺮﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ٦ ﭘﮭﺮﻳﻦ ﻛﺎﺗﻲ ﭘﺎ ،ﭘﮁﺞ ﭘﻮ ﭘﺮﻳﺘﮣﻮ؛ َ َ ڏک ﭘﺮﻳﺎن ﺟﻮ ڏﻳﻞ ۾، وאﭴﭧ ﺟﺌﻦ َوﭴﺎ؛ ِ َ ُ ُ ِ ﺳﻴﺨﻦ ﻣﺎه ﭘﭽﺎ ،ﺟﻲ ﻧﺎﻟﻮ ﮘﻴُﮍ ﻧﻴﻨﮭﻦ ﺟﻮ. َ ِ ِ ُ َ ِ ٧ ﻛﺎﺗﻲ ﻛﻮﻧﻬﻲ ڏوه، ﮘﻦ وڍﻳﻨﺪ َڙ ﻫﭣ ۾؛ ُ َ ُ ِ ُ ﭘﺴﻴﻮ ﭘﺮ ﻋﺠﻴﺐ ﺟﻲ، ﻟﭽﻴﻮ وﭸﻲ ﻟﻮه؛ِ َِ َ ﻋﺎﺷﻘﻦ אﻧﺪوه، ﺳﺪא ﻣﻌﺸﻮﻗﻦ ﺟﻮ. ٨ َُ ُ ِ ِ ﻛﺎﺗﻲ ﺗﮑﻲ م ﭤﺌﻲ، ﻣﺮ ﻣﻨﻴﺎﺋﻲ ﻫﻮ؛ َ ِ ﻣﺎن ور ﻣﻦ ﺗﻮ ،ﻣﻮن ﭘﺮﻳﺎن ﺟﺎ ﻫﭥﮍא.ِ ُ َ ِ َ ٩ אﮘﻴﺎن َאڏن َوٽ، ﭘﻮﻳﻦ ﺳﺮ ﺳﻨﺒﺎﻫﺎ؛ َ ِ ِ ِ ِ ﻬﭧ؛ ﻛﺎت ﻧﻪ ﭘﻮﻳﻦ ﻗﺒﻮل ۾، ﻣﮁﮡ ﭜﺎﺋﻴﻦ ﮔَ َ ُ َ ِ َ ِ ﻣﭥﺎ ﻣﮭﺎﻳﻦ ﺟﺎ، ﭘﻴﺎ ﻧﻪ ڏﺳﻴﻦ ﭘﭧ؟ ِ ُ َِ ُ ﻛﻼﻟﻜﻲ ﻫﭧ، ﻛﺴﮡ ﺟﻮ ﻛﻮپ َوﻫﻲ. َ ِ ُ ٠١ ﺟﻲ َאﭤﻴﺌﻲ ﺳﮅ ﺳﺮכ ﺟﻲ، ﺗﻪ َون ﻛﻼﻟﻦ ﻛﺎﭨﻲ؛ ِ َ َ ُ َ ﻻﻫﻲ رک، ﻟﻄﻴﻒ ﭼﺌﻲ، ﻣﭥﻮ َوٽ ﻣﺎﭨﻲ؛ ِ َ ِ ُ ﺗﻚ ڏﻳﺌﻲ ﭘِﻚ ﭘﻲ ﺗﻮن، ﻣﻨﺠﻬﺎن ﮔﻬﻮٽ! ﮔﻬﺎﭨﻲ؛ َ ُِ َ َ ﺟﻮ َورﻧﮫ وﻫﺎﭨﻲ، ﺳﻮ ﺳﺮ َوٽ ﺳﺮو ﺳﮭﺎﻧﮕﻮ. ِ َ َ ِ
- 10. ﺳﺮﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ٢١ ﺟﻲ َאﭤﻴﺌﻲ ﺳﮅ ﺳﺮכ ﺟﻲ، ﺗﻪ ون ﻛﻼﻟﻜﻲ ﻛﻮ؛ ُ ِ َ َ ُ َ ُ ُ ِ َ ِ ﻣﮭﻴﺴﺮ ﺟﻲ ﻣﻨﮅ ﺟﻲ، ﻫﺖ ﻫﮇﻫﻴﻦ ﻫﻮ؛ َ َ َ َ ِ َ ُ َِ ِ ُ ِ ﺟﺎن رﻣﺰ ﭘﺮوڙﻳﻢ رو ،ﺗﺎن ﺳﺮ َوٽ ﺳﺮﻛﻲ ﺳﮙﮣﻲ. ٢١ َ ُ ﻧﺎﮢﻲ ﻧﺎهِ ﻛﻜﻮه، ﻛﻲ ﻣﻠﻬﻪ ﻣﮭﺎﻧﮕﻮ ﻣﻨﮅ؛ َ ُ ُ َ ُ ﺳﻨﺒﺎﻫﺞ، ﺳﻴﺪ ﭼﺌﻲ، ﻛﺎﭨﮡ ﻛﺎرڻ ﻛﻨﮅ؛ ّ َ ِ ََ ِ ﻫﻲ ﺗﻨﻴﻦ ﺟﻮ ﻫﻨﮅ، ﻣﻦ ﭘﺎس ﻣﺮن ﺟﻲ. ُ َ ُِ ِ ٣١ ِ َ ِ ُ ِ ِ ُ َ ِ ﻋﺎﺷﻖ زﻫﺮ ﭘﻴﺎכ، وه ڏﺳﻲ وﻫﺴﻦ ﮔﻬﮣﻮ؛ َ َ ﻛﮍي ۽ ﻗﺎﺗﻞ ﺟﺎ، ﻫﻤﻴﺸﮧ ﻫﻴﺮאכ؛ َ ِ َ َ ﻟﮙﻴﻦ ﻟﻨﺆ، ﻟﻄﻴﻒ ﭼﺌﻲ، ﻓﻨﺎ ﻛﻴﺎ ﻓﺮאق؛ َ ِ ُ َ َ َِ ﺗﻮﮢﻲ ﭼﻜﻨﻦ ﭼﺎכ، ﺗﻪ ﺑﻪ آه ﻧﻪ ﺳﻠﻦ ﻋﺎم ﮐﻲ. َ َ ِ ِِ ٤١ ُ ُ م ﻛﺮ ﺳﮅ ﺳﺮي ﺟﻲ، ﺟﻲ ﺗﻮن ﭨﺎرﺋﻴﻦ ﭨﻮه؛ ِ َ َِ َ َ َ ُ ﭘﺘﻲ ﺟﻨﮭﻦ ﭘﺎﺳﻲ ﭤﺌﻲ، ﻣﻨﺠﻬﺎن َرﮘﻦ ُروح؛ ِ ِ ُ ﻟﻄﻴﻒ ﭼﺌﻲ. ﻛﺎﭨﻲ ﭼﮏ ﻛﻜﻮه، ﻻﻫﻲ ﺳﺮ، َ ِ ُ ُ ُ َ ُ ٥١ ُ ُ َ ُ َ ﱢ ﺳﮅڙﻳﺎ ﺷﺮאب ﺟﻮن، ﻛﮧ ﭘﭽﺎرون ﻛﻦ؟ َ ِ ِّ ﺣﻪ ﻛﺎت ﻛﻼﻟﻦ ﻛﮃﻳﺎ، ﺗﻪ ﻣﻮﭨﻴﻮ ﭘﻮ وﭸﻦ؛ َ َ ُ ِ َ ِ ﭘﻜﻮن ﺳﻲ ﭘﻴﻦ، ﺳﺮ ﺟﻦ ﺟﺎ ﺳﭧ ۾. ِ ِّ ِ َ ُ ِ
- 11. ﺳﺮﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ٦١ ﺳ َﺮ ﺟﺪא، ڌ َڙ ڌאر، دوھ ﺟﻨﻴﻦ ﺟﺎ دﻳﮗ ۾؛ ِ َ ِ ُ َ َ َ ﺳﻲ ﻣﺮ ﻛﻦ ﭘﭽﺎر، ﺣﺎﺿﺮ ﺟﻦ ﺟﻲ ﻫﭣ ۾ . َ َ َُ ٧١ ُ ُ אﺻﻞ ﻋﺎﺷﻘﻦ ﺟﻮ، ﺳﺮ ﻧﻪ ﺳﺎﻧﮃڻ ﻛﻢ؛ ُِ ﺳﺆ ﺳﺴﻨﺌﺎن َאﮘﺮو، ﺳﻨﺪو دوﺳﺎن دم؛ َ َ ُ َ ِ ِ َ ِ َ َ ﻫﻲ ﻫﮇو ۽ ﭼﻢ ﭘﻚ ﭘﺮﻳﺎن ﺟﻲ ﻧﻪ ﭘﮍي. ُ ِ ِ ُِ ٨١ َ َ ﺟﻲ ﻣﭥﻲ وٽ ﻣ َﮍن، ﺗﻪ ﺳﭛ ﻛﻨﮭﻦ ﺳﮅ ﭤﺌﻲ؛ ِ ِ ِ ِ َ ِ ﺳﺮ ڏﻧﻲ ﺳﭧ ﺟﮍي، ﺗﻪ ﻋﺎﺷﻖ אﺋﻦ אﭼﻦ؛ ِ َ ِ ُ َِ ُ ِ ﻟﮅא ﺗﻲ ﻟﭝﻦ، ﻣﻠﻬﻪ ﻣﮭﺎﻧﮕﺎ ﺳﭙﺮﻳﻦ. ََِ ُ ِ َ ٩١ ِ َ ُ َ ﻣﻠﻬﻪ ﻣﮭﺎﻧﮕﻮ ﻗﻄﺮو، ﺳﻜﮡ ﺷﮭﺎدت؛ َ َ ُ َ َאﺳﺎن ﻋﺒﺎدت، ﻧﻈﺮ ﻧﺎز ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻮ. ِ َ ََُ ُ ِ َِ وאﺋﻲ ُ ﻣﻨﮅ ﭘﺌﻨﺪي ﻣﻮن، ﺳﺎﭴﻦ ﺳﮭﻲ ﺳﭹﺎﺗﻮ؛ َ ُ َ ُ ُ ﭘﻲ ﭘﻴﺎﻟﻮ ﻋﺸﻖ ﺟﻮ، ﺳﭝﻜﻲ ﺳﻤﺠﻬﻴﻮ ﺳﻮن؛ ِ ِ َ ِ ِ ﻮن؛ ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ﺟﻲ، َאﻧﺪر آڳ َאﭤُ ِ َ ِ ِ ون؛ ﺟﺌﮡ ﻧﺎﻫﻲ ﺟﮗ ۾، ڏﻳﻨﮭﻦ ﻣﮍﻳﺌﻲ ڏُ َ َ ِ ُ ِ َאﻻ، ﻋﺒﺪאﻟﻠﻄﻴﻒؓ ﭼﺌﻲ، آﻫﻴﻦ ﺗﻮن ﺋﻲ ﺗﻮن. ُ ُ َ ۡ ُ َّ ِ ُ
- 12. ﺳﺮﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ دאﺳﺘﺎن ﭨﻴﻮن ١ ُאﭤﻴﺎري אﭤﻲ وﻳﺎ، ﻣﻨﺠﻬﺎن ﻣﻮن آزאر؛ َ ُ َ ِ َ ﺣﺒﻴﺐ ﺋﻲ ﻫﮣﻲ وﻳﺎ، ﭘﻴﮍא ﺟﺎ ﭘﭽﺎر؛ ِ ِ َ ﻃﺒﻴﺒﻦ ﺗﻨﻮאر، ﻫﮇ ﻧﻪ وﮢﻲ ﻫﺎڻ ﻣﻮن. ِ َ َ َ ِ َ ٢ َאور ڏﮐﻨﺪو ُאو ﭤﺌﻲ، ﻫﺎدي ﺟﻨﻬﻦ ﺣﺒﻴﺐ؛ َِ ُ ِ ِ ُ َ َ ِ ُ ﺗﺮ ﺗﻔﺎوت ﻧﻪ ﻛﺮي، ﺗﻨﮭﻨﮑﻲ ﻛﻮ ﻃﺒﻴﺐ؛ ُِ َ ُ َ ِ َ َُ ُ ِ َرﻫﻨﻤﺎ َرﻗﻴﺐ، ﺳﺎﭤﺮ ﺻﺤﺖ ﺳﭙﺮﻳﻦ. ِ ِ ُ ٣ َ ِ َ ُ ﺳﺎﭤﺮ ﺻﺤﺖ ﺳﭙﺮﻳﻦ، آﻫﻲ ﻧﻪ آزאر؛ ُ ِِ ِ ﮭﺎر؛ُ ﻣﺠﻠﺲ وﻳﺮ ﻣﭡﻮ ﭤﺌﻲ، ﻛﻮﭠِﻴﻨﺪي ﻗَ َ َ ِ ُ ﺧﻨﺠﺮ ﺗﻨﮭﻦ ﺧﻮب ﻫﮣﻲ، ﺟﻨﮭﻦ ﺳﻴﻦ ﭤﺌﻲ ﻳﺎر؛ ُ َ ُ َ ﺻﺎﺣﺐ َرب ﺳﺘﺎر، ﺳﻮﺟﻬﻲ َرﮘﻮن ﺳﺎه ﺟﻮن. ُ ِ ُ ﱡ ﱠُ ٤ َ ِ وﻳﻞ ﺳﭛ ﻛﻨﮭﻴﻦ؛ َ َ َ َرﮘﻮن ﭤﻴﻮن رﺑﺎب، َوﭴﻦ َُ ُ ِ َ ُ ﻟﮁﮡ ﻛﮁﮡ ﻧﻪ ﭤِﻴﻮ، ﺟﺎﻧﺐ ري ﺟﺒﺎب؛ ِ ُ ُ َ ُ ُ َ ُ َ ُ ﺳﻮﺋﻲ ﺳﻨﮅﻳﻨﺪم ﺳﭙﺮﻳﻦ، ﻛﻴﺲ ﺟﻨﮭﻦ ﻛﺒﺎب؛ َ ِ ُ ِِ ِ َ ِ ُ َ َ َ ﺳﻮ ﺋﻲ ﻋﻴﻦ ﻋﺬאب، ﺳﻮ ﺋﻲ رאﺣﺖ ُروح ﺟﻲ. ِ ُ َ ُ ِ
- 13. ﺳﺮﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ٥ َُ ﺳﻮ ﺋﻲ رאه َرد ﻛﺮي، ﺳﻮ ﺋﻲ َرﻫﻨﻤﺎ؛ َ ِّ ِ َ ِﱡ َ ۡ َ َ َو ﺗﻌ ﱡﺰ ﻣﻦ ﺗﺸﺎَ ،و ﺗﺬل ﻣﻦ ﺗﺸﺎ. ُِ َ ۡ َ َ ٦ َ ُ ﺮﻳﻦ ﻛﮫ ﻧﻪ ﺳﻼم؟ ﺳﻜﻴﻦ ﻛﮫ ﺳﻼم ﮐﻲ، ﻛَ ُ َ َ ِ ِ ُ ِ ُ َُ ِ ﭔﻴﺎ در ﺗﻦ ﺣﺮאم، אي در ﺟﻨﻴﻦ دﻳﮑﻴﻮ. ََ ٧ َ ُ ﻣﭡﺎﻳﺎن ﻣﭡﻮ ﮔﻬﮣﻮ، ﻛﮍو ﻧﺎه ﻛﻼم؛ َ ِ ِ َ ُ ُ ُ َ ﺳﻜﻮت ﺋﻲ ﺳﻼم، ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ﺟﻮ. ِ َ ُ ِ ٨ ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ﺟﻲ، ﻣﮍﻳﺌﻲ ﻣﭡﺎﺋﻲ؛ ِ ِ َ َ ُ ﻛﺎﻧﻬﻲ ﻛﮍאﺋﻲ، ﭼﮑﻴﻦ ﺟﻲ ﭼﻴﺖ ﻛﺮي. َ ِ َ ٩ ﺗﻮ ﺟﻨﻴﻦ ﺟﻲ ﺗﺎت، ﺗﻦ ﭘﮡ آﻫﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ؛ ِ ِ ۡ ’ﻓﺎذﻛ ُﺮوﻧﻲ َאذﻛ ۡﺮ ﻛﻢ‘، אي ﭘﺮوڙج ﺑﺎت؛ ۡ ِ َ َُ ِ ُ ُ َ ُ ِ ُ ُ ﻫﭣ ﻛﺎﺗﻲ ﮘُﮍ وאت، ﭘﮁﮡ ﭘﺮ ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ. ِ ُ َ َِ ِِ َ ِ ٠١ َ َ ُ ﭘﺎﭔﻮﻫﻲ ﻫﻴﻜﺎر، ﻣﻮن ﮐﺎن ﭘﮁﻴﻮ ﺳﭵﮣﻴﻦ؛ َ َאﻟﺴﺖ ﺑﺮﺑِﻜﻢ، ﭼﻴﺎﺋﻮن ﺟﻨﮭﻦ وאر؛ َ َ ۡ ُ َ ّ ُۡ َ ِ ﮭﻲ. ﺳﻨﺪي ﺳﻮر ﻛﻨﺎر، ﺗﻦ ﺗﮇﻫﺎﻧﻜﻮن ﻧﻪ ﻟَ ُ َ ِ َ َ َ َ َ
- 14. ﺳﺮﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ١١ َ ُ َِ َ ﭘﺎﭔﻮﻫﻴﻮ ﭘﮁﻦ، ﻛﭥﻲ ﻫﭣ ﺣﺒﻴﺐ ﺟﻮ؛ ِ ُ َ ِّ ِ َ ِّ ُ ﻧﻴﺰي ﻫﻴﭡﺎن ﻧﻴﻨﮭﻦ ﺟﻲ، ﭘﺎﺳﻲ ﭘﺎڻ ﻧﻪ ﻛﻦ؛ َ ِ ﻋﺎﺷﻖ َאﺟﻞ ﺳﺎﻣﮭﺎن، אوﭼﻲ ﮘﺎٽ َאﭼﻦ؛ َ ِّ ُ ِ َ ََ ُ َ ُ ُ ُ َ ِّ َ ُ َ ِّ ُ ﻛﺴﮡ ﻗﺮب ﺟﻦ، ﻣ َﺮڻ ﺗﻦ ﻣﺸﺎﻫِﺪو. ٢١ ُ ُ َ ُ ﻛﻮﭠﻲ ﻛﮭﻲ ﺳﭙﺮﻳﻦ، ﻛﻮﭠﻲ ﻛﮭﮡ ﺳﺎڻ؛ ُ ِ َ ُ ﻧﻴﺰي ﻫﻴﭡﺎن ﻧﻴﻨﮭﻦ ﺟﻲ، ﭘﺎﺳﻲ ﻛﺮ م ﭘﺎڻ؛ َ ِ ِ َ אﺟﻞ ﺳﺎﻣﮭﻮن. ُ ﭴﻞ، وﭸﺎﺋﻲ ﭴﺎڻ، ﻋﺎﺷﻖ! َ َ َ ُ ُ ُ ِ ٣١ ـُ َ ُ ِ ﻛﻮﭠﮡ ﻗﺮﻳﺒﻦ ﺟﻮ، ﻋﻴﻦ ﺗﮍڻ آه؛ ُ َ َـ َ אي ُאﻟﭩﻲ ﮘﺎﻟﻬﮍي، ﺳﻚ َورﻧﺪي ﺳﺎه؛ َ ِ ِ َ َ ِ ِ ِ َ ََ َ َِ ِ َ ُ َ َ ُ آﺳﺮ ﻫﮇم ﻻه، ﮀﻨﮡ ﮘﻨﮃڻ ُאن ﺟﻮ. ِ ِ ٤١ ُ َ ِّ َ َ َ َ ُ َ ﱢ َ ِ ﻛﮭﻦ ﺗﺎن ﻛ َﺮ ﻟـﮭﻦ، ﻛ َﺮ ﻟـﮭﻦ ﺗﺎن ﻛﮭﻦ؛ َ ِ َ َ ِ ﺳﻴﺌﻲ ﻣﺎ !ﻣﮭﻦ، ﺳﻴﺌﻲ رאﺣﺖ ُروح ﺟﻲ. ُ َ ِّ ِ ٥١ َ ُ ﻛﮭﻲ ﺳﻮ ﻛ َﺮ ﻟـﮭﻲ، ﻛﻮﭠﻲ ﺳﻮ ﻗﺮﻳﺐ؛ َ َ َ ُ ُ َ אﻫﺎ ﻋﺎدت ﺳﮑﻴﻮ، ﻫﺮ َزﻣﺎن ﺣﺒﻴﺐ؛ َ ِ ِ َ َ ِ ﺗِﮁﻲ ﺳﻮ ﻃﺒﻴﺐ، ﺳﻮ ﺋﻲ رאﺣﺖ ُروح ﺟﻲ. ُ
- 15. ﺳﺮﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ وאﺋﻲ َ َ ُ ُ ﭤﻴﻨﺪو ﺗﻦ ﻃﺒﻴﺐ، دאرون ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ درد ﺟﻮ؛ َ َ ﭔﻜﻲ ڏﻳﻨﺪم ﭔﺎﺟﻬﻪ ﺟﻲ، َאﭼﻲ ﺷﺎل ﻋﺠﻴﺐ؛ ُ َ ِ َ ِ ُ ُ ِ َ ُ َ ِ ﭘﺮﻳﻦ אﭼﻲ ﭘﺎڻ ﻛﻴﻮ، ﺳﻨﺪو ﻏﻮر ﻏﺮﻳﺐ؛ ِِ َ ﺗﻦ ﻃﺒﻴﺐ؛ َ َ ُ ڏﮐﻨﺪو ﺳﭝﻮﺋﻲ ڏور ﻛﻴﻮ، ﻣﻨﺠﻬﻮن َ ُ ُ ُ َ ۡ ُ َّ ِ ُ ؓ َ َאدﻳﻮن! ﻋﺒﺪאﻟﻠﻄﻴﻒ ﭼﺌﻲ، ﻫﺎﺗِﻚ آهِ ﺣﺒﻴﺐ. ُ
- 16. ﺳﺮﻳﻤﻦ ﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ﺳﺮ ﻳﻤﻦ ﻛﻠﻴﺎڻ دאﺳﺘﺎن ﭘﮭﺮﻳﻮن ١ َ َ َ ﺗﻮن ﺣﺒﻴﺐ، ﺗﻮن ﻃﺒﻴﺐ، ﺗﻮن درد ﺟﻲ دوא؛ ُ ُ ﺟﺎﻧﺐ! ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻲ ۾ آزر ﺟﺎ َאﻧﻮא؛ ََ ِ ِ َ ﺻﺎﺣﺐ! ڏي ﺷﻔﺎ، ﻣﻴﺎن! ﻣﺮﻳﻀﻦ ﮐﻲ. ِ ِ َ ٢ َ َ ِ ُ ﺗﻮن ﺣﺒﻴﺐ، ﺗﻮن ﻃﺒﻴﺐ، ﺗﻮن دאرون ﮐﻲ دردن؛ ُ ُ ُ َ ََ ﺗﻮن ڏﺋﻴﻦ، ﺗﻮن ﻻﻫﺌﻴﻦ، ڏאﺗﺮ! ﮐﻲ ڏﮐﻨﺪن؛ ِ ِ ِ אن ﮐﻲ.ِ ﺗﮇﻫﻴﻦ ﭰﻜﻴﻮن ﻓﺮق ﻛﻦ، ﺟﮇﻫﻴﻦ َאﻣﺮ ﻛﺮﻳﻮ ُ ُ ََ ُ َ ُِ ٣ ُ ﻫﮡ، ﺣﺒﻴﺐ! ﻫﭣ ﮐﮣﻲ، ﭔﻨﮕﺎن ﻟﻬﻲ ﭔﺎڻ؛َ َ ُ ِ َ َ ُ ِ ُ ﻣﺎﮘﮭﻴﻦ ﻣﻮن ﻣﻨﮭﻦ ﭤِﺌﻲ، ﺟﻬﻮﻟﻲ وﺟﻬﺎن ﭘﺎڻ؛ ِ ُ ِ ِ ِ َ ُ ُ אن ﭘﺮﺳﺎﺟﻦ ﺳﺎڻ، ﻣﺎن ﻣﻘﺎﺑﻠﻮ ﻣﻮن ﭤِﺌﻲ. َ َ ِ َ َِ ٤ ﺟﺖ ﺣﺒﻴﺐ ﻫﮣﻦ، ﻧﺎﺋﻚَ ُ ﭜﺮي ﻧﻴﻨﻬﻦ ﺟﻲ؛ ِ ِ َ َ َ ِ ِ ﺗﺘﻲ ﻃﺒﻴﺒﻦ، وﭴﺎ وﭸﻲ وﺳﺮي. ِ ِ ِ ِ ٥ ـِ َ ﻫﮣﻴﻦ ﺟﻲ ﺣﺒﻴﺐ! ﻣﺤﺒﺘﻲ ﻣﻴﺎ ﻛﺮي؛ َ َِ ﭘﮁﺎن ﻛﻴﻦ ﻃﺒﻴﺐ، ﻫﻮﻧﺪ ﮔﻬﺎﺋﻦ ﺳﻴﻦ ﭤِﻲ ﮔﻬﺎرﻳﺎن. ِ َِ َ َ ُ
- 17. ﺳﺮﻳﻤﻦ ﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ٦ ُ َ ُ َ ﻛﺎﻧﺎرﻳﺎ ﻛﮣﻜﻦ، ﺟﻨﻴﻦ ﻟﻮه ﻟِﮝﻦ ۾؛ ِ ِ ِ ِ ِ َ ﮁﻦ؛ ﻣﺤﺒﺖ ﺟﻲ ﻣﻴﺪאن ۾، ﭘﻴﺎ ﻻل ﻟُ َ َ َِ َ َ َ ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ ﭔﮅن ﭘﭩﻴُـﻮن، ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ ﭼﻜﻴﺎ ﻛﻦ؛ ِ ِ ِ ِ َ ِ َِ ِ َوﭨﺎن وאڍوڙﻳﻦ، رﻫﻲ َאﭼﺠﻲ رאﺗﮍي. ِ ِ ِ َِ ٧ رﻫﻲ َאﭼﺠﻲ رאﺗﮍي، ﺗﻦ وאڍوڙﻳﻦ َوﭨﺎ؛ ِ ِ ِ ﭧ ﻣﻨﺠﻬﺎرאن ﮔﻬﺎ؛ َ َ ﺟﻦ ﮐﻲ ﺳﻮر ﺳﺮﻳﺮ ۾، ﮔﻬ َ َ ُ َ ِ َُِ ﻟِﻜﺎﺋﻲ ﻟﻮﻛﺎ ،ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ ﭔﮅن ﭘﭩـﻴﻮن. ٨ َאڄ ﭘﮡ ﻛﻨﺠﻬﻮ ﻛﻨﺠﻬﻪ، وאڍو َڙﻛﻲ ﻣﻨﮭﻴﻦ؛ َ َ ِ ِ َ َ َ ُ ُ َِ ِ َ ِ َ َ ُ ِ ُِ ﺟﻪ ﭘﮡ ﭘﻴـﻴﻦ ﺳﻨﺠﻬﻪ، ﻫﻮ ﭘﻨﻴﻮن ﻫﻮ ﭘﭩﻴ ُـﻮن. ُ ٩ ََ َ ﺳﮕﻬﻦ ﺳﮅ ﻧﻪ ﺳﻮر ﺟﻲ، ﮔﻬﺎﻳﻞ ﻛﻴﺌﻦ ﮔﻬﺎرﻳﻦ؛ ِ ِ َ ِ ُ ِ ُ َ ِ ﭘﻴﻞ ﭘﺎﺳﻮ ﭘﭧ ﺗﺎن، وאڍوَڙ ﻧﻪ وאرﻳﻦ؛ َ َ ََ ِ ِ ِ ﻫﻨﺠﻮن ﻫﺎرﻳﻦ؛ َ ﭘﺮ ۾ ﭘﭽﻦ ﭘﺮﻳﻦ ﻟﺌﻲ، ﻫﺌﻲ! َ ُ َ َِ َ َ ِ ِ ِ ِ ﺳﭵﮡ ﺟﻲ ﺳﺎرﻳﻦ، ﺗﻦ روﻳﻮ وﻫﺎﻣﻲ رאﺗﮍي. ِ ِ َ َ ُ ِ
- 18. ﺳﺮﻳﻤﻦ ﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ٠١ ُ َ َ َ ِ ُ ِ ُ َ ِ ﺳﮕﻬﻦ ﺳﮅ ﻧﻪ ﺳﻮر ﺟﻲ، ﭤﺎ ُرﻧﻜﻦ َرﻧﺠﻮري؛ ُ َ ِ َ َ ﭘﻴﺎ آﻫﻦ ﭘﭧ ۾، ﻣﭥﻦ ﻣﺎﻣﻮري؛ ِ ِ ُ ﭼﺌﻲ، ﺳﺪא ﺟﻲ ﺳﻮري؛ َ َ َ ِ ُ ﻟﮙﻴﻦ ﻟﻨﺆ، ﻟﻄﻴﻒ َ ﭘﺮت ﺟﻦ ﭘﻮري، ﺗﻦ روﻳﻮ وﻫﺎﻣﻲ رאﺗﮍي. ِ ُ ِ ِ ١١ آﻳﻞ! ُאن ﻧﻪ وﺳﮭﺎن، ﻫﻨﺠﻮن ﺟﻲ ﻫﺎرﻳﻦ؛ ِ ِ َ ُ َِ ِ ِ َ آﮢﻴﻮ آب َאﮐﻴﻦ ۾، ڏي ﮐﻲ ڏﻳﮑﺎ ِرﻳﻦ؛ ِ ِ ُ ﺳﭵﮡ ﺟﻲ ﺳﺎرﻳﻦ، ﺳﻲ ﻧﻜﻲ روﺋﻦ ﻧﻪ ﭼﻮن ﻛﻲ. ِ ِ ِ َ َ ُ وאﺋﻲ َ ُ ِ ِ َ ورﺳﻴﺎ وﻳﭳ وﻳﭽﺎرא! دل ۾ درد ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻮ؛ ِ ِ ِ َ ِ ب ﮐﮣﻲ؛ ُאﭤِﻴﻮ وﻳﭵﺎ! م وﻫﻮ، َوﭸﻮ ڊَ َ ُ َ َ َ ﭔﻜﻲ ڏﻳﻨﺪא ﭔﺎﺟﻬﻪ ﺟﻲ، آﻳﺎ ﺳﻮر ڌﮢﻲ؛ ُ َ ُ ِ ِ آﻳﺎ ﺟﻲ ﺟﻴﺎرא، دل ۾ درد ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻮ. ِ ِ
- 19. ﺳﺮﻳﻤﻦ ﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ دאﺳﺘﺎن ﭔﻴﻮ ١ ُ َ ﺗﻦ ﻃﺒﻴﺐ ﻧﻪ ﺗﻮن، ﺳﮅ ﻧﻪ ﻟﮭﻴﻦ ﺳﻮر ﺟﻲ؛ ُ ِ ُ َ َ ُ ََ ََ ﺳﺎﻧﮃ ﭘﻨﮭﻨﺠﺎ ڊﺑﮍא، ﮐﮇ ﮐﮣﻲ ۾ ﭜﻮن؛ ِ ﻛﺎن ﮔُ َِ َ ﻬﺮﺟﻲ ﻣﻮن، ﺣﻴﺎﺗﻲ ﻫﻮﺗﻦ ري. ِ ُ ٢ وﻳﭵﻦ ﺳﻴﻦ وאﺋﻲ ﭘﻴﺎ، ﻛﺮي ﻧﻪ ﻛﻴﺎﺋﻮن؛ ِ ِ ِ ِ َ ﺟﻲ ﭘﻨﺪ ﭘﺎرﻳﺎﺋﻮن، ﺗﻪ ﺳﮕﻬﺎﺋﻲ ﺳﮕﻬﺎ ﭤِﻴﺎ. ِ ُ َ ِ ٣ آﻫﻲ ﮔﻬﮣﻮ َאﮔﻬﻦ ﺟﻮ، ﺗﺮس ﻃﺒﻴﺒﻦ؛ ِّ َ ُ َ َ ِ ﻛﻴﻮ َوس وﻳﭵﻦ، ﺗﺎن ﻛﺮي ري ﻛﻴﻦ ﭤﺌﻲ. َ ِ ِّ ُ ٤ ُ ُ ﭘﺎڙي وﻳﭳ ﻫﺌﺎم، ﺗﺎن ﻣﻮن ﻣﻮر ﻧﻪ ﭘﮁﻴﺎ؛ َ ُ ﺗﻴﻼﻫﻴﻦ ﭘﻴﺎم، ﻣﻮرﻳﺴﺮ َאﮐﻴﻦ ۾ . َ َ ٥ ﻫﺎرﻳﺎ! ﺗﻮ ﻫﺮي، ﻛﭙﭿ ﻛﺎﻳﺎ ﺳﻴﻦ ﻛﻴﻮ؛ ُ َ ُ ِِ ِ َ ﻛﺮﺋﻴﻦ ﺟﻲ ﻛﺮي، ﺗﻪ ﺗﻮن ﺗﻮאﻧﻮ ﭤﺌﻴﻦ. َ ِِ ِ
- 20. ﺳﺮﻳﻤﻦ ﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ٦ ﺟﻲ ﭜﺎﺋﻴﻦ ﭘﺮﻳﻦ ﻣﮍאن، ﺗﻪ ﺳﮏ ﭼﻮرאن ﻛﻲ ڌאت؛ ِ ِ ُ ِ ِ ِ ِِ ﺟﺎﮘﮡ ﺟﺸﻦ ﺟﻦ ﮐﻲ، ﺳﮏ ﻧﻪ ﺳﺎري رאت؛ ِ ُ ُ َ ُ َ َ ُ ُאﺟﮭﻲ ﭔﺠﻬﻲ آﺋﻴﺎ، وאﺋﻲ ﻛﻦ ﻧﻪ وאت؛ ِ ِ َ ُ ِ ِ ﻦ ﻧﻪ ﺑﺎت؛ ِ ﺳﻠﻲ ﺳﻮري ﭼﺎڙﻫﻴﺎ، ﺑﻴﺎن ﻛَ ُ َ ِ َ ُ َ ِ ِ َ ِ ﺗﻮﮢﻲ ﻛﺴﻦ ﻛﺎت، ﺗﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﮘﻲ ﺳﻠﻦ ﻛﻴﻦ ﻛﻲ. ِ َ ِ ٧ َ ﺗﮍي ﻃﺒﻴﺒﻦ، ﮔﻬﺎﻳﻞ ﮔﻬﺮאن ﻛﮃﻳﻮ؛ َُ َ ِّ َ ِّ ﭼﻜﻴﺎ ﭼﺎכ ﭼﻴﮭﻮن ﻛﺮي، ﻛﮍﻳﻮن ﻣﻮر ﻧﻪ ﻛﻦ؛ َ ُ َ ِ ُ ِ ِّ ﭙﻦ؛ ُ َ َ دوﺳﺖ ﺟﻲ درﺳﻦ ﺳﻴﻦ، ﭘﺌﻲ ﭠﺎر ﭠ َ َ َ ِورﭼﻴﻮ وﻳﭳ َوﭸﻦ، آ ﺗﻪ ﭘﺮﻳﻢ! ُאﺑﮭﺎن. ِ َِ َ ِّ َ ِ ِ ٨ َوڍي ﺟﻦ وڌﻳﺎس، َوري وﻳﭳ ﺋﻲ ﺳﻲ ﭤِﻴﺎ؛ َ ِ ِ َِ ِ ُ ﺗﺮت ﭔﮅאﺋﻮن ﭘﭩﻴﻮن، روز ﻛﻴﺎﺋﻮن رאس؛ ِ ِ ُ ُ َ ُ َ ُِ َُ ﻫﻴﻨﺌﮍא! ﺗﻨﻴﻦ ﭘﺎس، ﮔﻬﺎر ﺗﻪ ﮔﻬﺎﻳﻞ ﻧﻪ ﭤِﺌﻴﻦ. ِ ِ ِ ِ ٩ وﻳﭳ! م ﭔﻜﻲ ڏي! َאﻻ ﭼﮝﻲ م ﭤِﻴﺎن! َِ َ َ َ ُ ِ ﺳﭵﮡ ﻣﺎن َאﭼﻲ، ﻛ َﺮ ﻻﻫﻮ ﭤِﻲ ﻛﮇﻫﻴﻦ. َ ِ ِ ُ َ َ َ ُ َ
- 21. ﺳﺮﻳﻤﻦ ﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ٠١ َ ﻫﺌﻴﻦ ﺗﻪ وﻳﭵﻦ َوٽ، ﺗﻮن ﻛﺌﻦ ﺟﻲ ﺟﮇو ﭤِﺌﻴﻦ؟ ِ ِ ِ ِ ُ َ ََ ﺳﺮ ڏﻳﺌﻲ ۾ ﺳﭧ، ﻛﮭﻪ ﻧﻪ ﻛﻲ ڊﺑﮍא؟ َ ِ ُ ُ ُِ ١١ َ ﻛﭡﻴﺲ ﻛﻮﻳﭵﻦ، ﺗﻦ ﻃﺒﻴﺐ ﻧﻪ ﮔﮇﻳﺎ؛ ُ َ ِّ َ َ ُ ِ ِ ُ ڏﻳﺌﻲ ڏﻧﭛ ڏڏن، ﭘﺎﮢﺎن ڏﻳﻞ ڏﮐﻮﺋﻴﻮ. ِ َ َ َ ِّ ٢١ ََ ِّ َ ُ ﺗﺮس ﻃﺒﻴﺒﻦ ﺟﻮ، ﺟﮇن ﻛﻴﻮ ﻧﻪ ﺟﺎت؛ ِ ِ ُ ﺟﻮ وﻳﭵﻦ ﺟﻲ وאت، دאروﻧﺌﺎن ﺗﻨﮭﻦ دور ﭤِﻴﺎ. ِ ُ ِ ٣١ َ دאرون ۽ ﻛﺎرون، ﺟﺎن ﻛﻲ ﻛﻴﺎ وﻳﭳ ﻣﻮن؛ ِ ُ ُ ﭔﻜﻲ ڏﻳﻨﺪא ﭔﺎﺟﻬﻪ ﺟﻲ، ﻧﮭﺎري ﻧﺎ ُڙون؛ َ ِ ِ ُ ِ ُ ُ ﺟﻦ ﺟﻮن ﺳﻴﮡ ﻟﮭﻦ ﺳﺎرون، ﺗﻦ ﺗﺎن ڏﮐﻨﺪو ڏور ﭤﺌﻲ. َ َ ِ ُ ٤١ َُ ِ َ َ َאﮔﻬﻦ ﻣﮍي َאڄ، ﻛﻴﻮ ﺳﮇ ﺻﺤﺖ ﮐﻲ؛ ُ ِِ َ ُ ُ ُ ڏور، ڏﮐﻨﺪא! ﭜﭳ، ﻣﮭﺮي ﻣﻨﮭﻦ ڏﻳﮑﺎرﻳﻮ. َُ ِ وאﺋﻲ َאﭼﻲ ﺳﺎر ﻟﮭﻴﺞ، ﺳﺎﺟﻦ ﺳﻮر ﺗﻤﺎري آﺋﻮن ﻣﺎري! ُ َ َ ُ َ ُ َ َ ِ ِ ُ َ ِ ُ َ ﻤﺎري ﺟﻲ ﻣﺮאن، ﺗﺎن ﻣﻮن ڏوه م ڏﻳﺞ؛ ُ َ ﺳﻮر ﺗُ َ ِ ڊﺑﻦ ﭜﺮي ﻫﭥﮍא، دאرون، دوﺳﺖ! ﻛﺮﻳﺞ. ُ ََ ََِ َ
- 22. ﺳﺮﻳﻤﻦ ﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ دאﺳﺘﺎن ﭨﻴﻮن ١ َ َ ﻫﻲ ﻫﻲَ !وﻫﻲ ﻫﺎ ،ﻣﻦ ۾ ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ﺟﻲ! ِ ِ َ َ َ ﺟﻴﺮא ﺟﻮش ﺟﻼﺋﻴﺎ، ﺑﻜﻴﻦ ﭔﺮي ﺑﺎهِ!َ َ ِ ُ َ َ ﭘﺴﻮ ﻣﭻ ﻣﭥﺎ ،ﺟﻲ وﻳﺴﺎه ﻧﻪ ِوﺳﮭﻮ! َ َ َ َ ٢ َُ ِ َ ﻛﺎﻧﮉﻳﻦ ﭨﺎﻧﮉﻳﻦ ﭔﺎﭔﺮﻳﻦ، ﭘﭽﺎن ﻣﺮ ﭘﻴﺌﻲ! ُ ُِ ﺟﻴﺮא، ﺟﮕﺮ، ﺑﻜﻴﻮن، ﺳﻴﺨﻦ ۾ ﭨﻴﺌﻲ! ِ ِ َِ ُ ِ ُ ِ ِ َ َ وﻳﭵﻨﺌﻮن وﻳﺌﻲ، ﭤِﻲ وﻫﻴﮣﻲ ﺳﭵﮣﻴﻦ! ِ َ ِ ٣ ُ َ َ ﺳﺮ ﺟﻮ ﺳﭹﻴﻮ ﺳﭵﮣﻴﻦ، ﭔِﻴﮭـَﺮ ﭔﺎڻ ﭜﺮي؛ َ َ َ ِ َُ ُ َ َ َ ﮀﻤﻜﻴﻮ ﺳﻮ ﮀﻮه ﻣﺎن، ﻛﮍ ﻛﮍ ﻛﺎن ﻛﺮي؛ َ ِ ِ ِ َ ﺟﻴﺮא، ﺟﮕﺮ، ﺑﻜﻴﻮن، ﻟﻨﮕﻬﻲ ﭘﻴﻮ ﭘﺮي؛ ِ َِ ُ ِ ُ ِ ُ ﻟﮙﻮ ﺟﻲ ﺟﮍي، ﺗﺎﮢِﻴﺎن، ﺗﻴﺮ ﻧﻪ ﻧِﻜﺮي! َ ِ ٤ َ َ َ َُ ﭘﭿ ﭘﺘﻨﮕﻦ ﮐﻲ، ﺳﻨﺪﻳﻮن ﮐﺎﻣﮡ ﺧﺒﺮون؛ ُِ ُ ُ َ ِ َ آﮢِﻴﻮ وﺟﻬﻦ آڳ ۾، ﺟﻲ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﺟﻲ؛ َ ِ ِ ِ ِ َ ﺟﻴﺮي ﺟﻨﻴﻦ ﺟﻲ، ﻟﮙﺎ ﻧﻴﺰא ﻧﻴﻨﮭﻦ ﺟﺎ! ِ
- 23. ﺳﺮﻳﻤﻦ ﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ٥ ﭘﺘﻨﮓ ﭼﺎﺋﻴﻦ ﭘﺎڻ ﮐﻲ، ﺗﻪ َאﭼﻲ آڳ ُאﺟﻬﺎ! ِ َ ِ َ َ َ َ ﭘﭽﮡ ﮔﻬﮣﺎ ﭘﭽﺎﺋﻴﺎ، ﺗﻮن ﭘﭽﮡ ﮐﻲ ﭘﭽﺎ! َ ِ َ َ َ َ وאﻗﻒ ﭤِﻲ ِوﺳﺎ ،آڳ ﻧﻪ ڏﺟﻲ ﻋﺎم ﮐﻲ. ِ ِ ُ ٦ ُ َ ِ َ ُ َ ﭘﺘﻨﮓ ﭼﺎﺋﻴﻦ ﭘﺎڻ ﮐﻲ، ﭘﺴﻲ ﻣﭻ م ﻣﻮٽ! َ ِ َ ُ ُ ﺳﮭﺎﺋﻲ ﺳﭙﻴﺮﻳﻦ ﺟﻲ، ﮔِﻬ ُﮍ ﺗﻪ ﭤِﺌﻴﻦ ﮔﻬﻮٽ! ُ َ ِ َאﭸﺎ ﺗﻮن َאروٽ! ﮐﻮري ﺧﺒﺮ ﻧﻪ ﻟﮭﻴﻦ! ِ ََ ُ ُ ٧ َ ﱠ ﭘﺘﻨﮕﻦ ﭘﮫ ﻛﻴﻮ، ﻣﮍﻳﺎ ﻣﭥﻲ ﻣﭻ؛ ِ َ ُ َ َ ﱠ َ ﭘﺴﻲ ﻟﮭﺲ ﻧﻪ ﻟﭽﻴﺎ، ﺳﮍﻳﺎ ﻣﭥﻲ ﺳﭻ؛ َ ِ َ ِ َ َ ﺳﻨﺪא ﮘﭽﻴﻦ ﮘﭻ، وﻳﭽﺎرن وﭸﺎﺋﻴﺎ. ِ َ ﱠ ِ ٨ ُ َ َ ﺟﻲ ﺗﺘﻮ ﺗﻦ ﺗﻨﻮر ﺟﺌﻦ، ﺗﻪ ﮀﻨﮉي ﺳﺎڻ ﮀﻤﺎ؛ َ َ ُ ُ َ آﮢﻲ آڳ َאدب ﺟﻲ، ﭔﺎري ﺟﺎن ﺟﻼ؛ ِ ِ ﺑﺮﻗﻌﺎن אﻧﺪر ﺑﺎزﻳﻮن، ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﭛ ﭘﭽﺎ؛ ُ َ َ ِ َ ﻟﮁﮡ ﻟﻨﺆ، ﻟﻄﻴﻒ ﭼﺌﻲ، ﭘﮅ ِر ﻫﮇ م ﭘﺎ؛ ُ َ ُ ُ َ ِ ُ َ ﻣﺘﺎن ﻟﻮכ ﻟﮑﺎ ،وﺻﺎﻻن وچ ﭘﺌﻲ! َ
- 24. ﺳﺮﻳﻤﻦ ﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ٩ אﭸﺎ ﺗـﻨﻮرאن، ﻛﺎﻟﻬﻪ ﻛﮃﻳﺎﺋﻮن ﺳﭵﮣﻴﻦ؛ َ ُ ﭘﮡ ﺗﺎﻳﺎﺋﻮن ﺗﻜﮍو، وﺣﺪت ﺟﻲ َوڌאن؛ ُ ُ ﻣﺤﺒﺘﻴﻦ ﻣﭥﺎن، ﻣﭻ ﻣﻮرאﺋﻴﻦ ﻧﻪ ﻟﮭﻲ! ِ ٠١ َ ﭘﭽﺎﺋﻲ ﭘﮭﺎڻ، ﺟﻦ رﺳﺎﮢﻴﻮ ُرכ ﮐﻲ؛ َ ُ َ َ ُ ُِ ﺗﻨﻴﻦ ﺳﻨﺪو ﭴﺎڻ، آﻫﻲ آﮘﮍﻳﻦ ﮐﻲ. ١١ ڌن ڌن ڌﻣﮡ وאر، אڄ ﭘﮡ آﮘﮍﻳﻦ ﺟﻲ؛ َ َ َ ﭔﺎري ﻣﭻ ﻣﺠﺎز ﺟﻮ، אوﺗﻴﺎﺋﻮن אﮜﺎر؛ َ ُ ُ َ َ ُ ڌوڌא! ﭤِﻲ م ڌאر، ﺟﻢ ﻛﭽﻮ ُرכ ﻛﮣﻴﻮن ﭤﺌﻲ. ُ َ َ ِ ٢١ ڌوڌא! ﺗﻮن ﻧﻪ ڌﺋﻴﻦ! آڳ אوڏو ﻧﻪ وﭸﻴﻦ! ِ َ ِ ُ ُאﻻ ﺟﻲ ﻋﺸﻖ ﺟﺎ، ﺳﻲ ﺗﺎن ﺗﻮن ﻧﻪ ﺳﮭﻴﻦ! َ ِ َ ُאﭜﻮ אﺋﻦ ﭼﺌﻴﻦ، ﺗﻪ آﺋﻮن آﮘﮍﻳﻮ آﻫﻴﺎن! َِ ِ ٣١ َ ُ ُ َ ُ ﺳﺮ ﺳﺎﻧﺪאڻ ﻛﺮي، ﭘﮁﺞ ﮔﻬﺮ ﻟﮭﺎر ﺟﻮ! ُِ َ ڌﻛﻦ ﻫﻴﭟ ڌري، ﻣﺎن ﮔﮇﻳﻨﺌﻲ ُرכ ﺳﻴﻦ! َ َ
- 25. ﺳﺮﻳﻤﻦ ﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ٤١ َ َ ﺳﮭﻴﻦ ﺟﺌﻦ ﺳﺎﻧﺪאڻ، ڌﻛﻦ ﻣﭥﻲ ڌﻛﮍא! َ ِ ُ َ َوھ وﭸﺎﺋﻲ ﭘﺎڻ، ڏي ڏﭔﺎﺋﻮن ڏﮜﺮﻳﻦ. ِ ِ ٥١ َאڄ آﮘﮍﻳﺎ آﺋﻴﺎ، ﺳﻮڌא ﺳﺮאﮢِﻲ؛ ُ َ ِ ﭘﻴﺎري ﭘﺎﮢِﻲ، ﺗﻴﻐﻮن ﻛﻨﺪא ﺗﮑﻴﻮن. ُ ٦١ َאڄ آﮘﮍﻳﺎ آﺋﻴﺎ، ﺳﺎﺋﻮ ﻛﻲ ﺳﭵﺎڻ؛ ُ ُ َ َ ُ َ ﻻﻫﻴﻨﺪא ﻣﻮرﻳﺎڻ، ُرכ ﻛﺮﻳﻨﺪא ﭘﮅرو. ُ ِ ِ ٧١ ﺳﺮﻫﺎ ڏﭠﻢ ﺳﻲ، ﺟﻦ ﺳﺎﭸﺎ ﺳﺮאڻ ﺳﻴﻦ؛ ِ ِ َ َ ُ ﺗﻴﻎ ﺗﻨﻴﻦ ﺟﻲ ﮐﻲ، ﻛﭧ ﻧﻪ ﻟﮙﻲ ﻛﮇﻫﻴﻦ. َ ِ وאﺋﻲ ﺟﻲ ﺟﻴﺎرﻳﻮ، ﺟﻲ ﺟﻴﺎرﻳﻮ، ﻛﻴﻦ ﻣﻨﮭﻨﺠﮍو ﻫﺎرﻳﻮ؛ ِ ِ َ َ ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ ﭘﭽﺎر، ﺳﻴﮣﻦ ﺟﻲ ﺳﻨﭝﺎر، ﺟﮇڙو ﺟﻲ ﺟﻴﺎرﻳﻮ؛ ِ ِ ِ ِ ِ َ ُאﭸﻴﻮ ﺗﻦ ﻋﻤﻴﻖ ﻣﺎن، ﭘﺮﻳﻦ ﭘﻮڄ ﭘﻴﺎرﻳﻮ؛ ِ ُ ُ َ َ ِ ﻣﺮض ﻣﺮﻳﻀﻦ ﺗﺎن، אﺷﺎري ﺳﺎڻ ُאﺗﺎرﻳﻮ؛ ِ ُ ﻛ َﺮم ﻛﺮﻳﻤﻦ ﺟﻲ ﻣﻮن ﮐﻲ، َאﻫﮑﻲ ﻣﺎن ُאﻛﺎرﻳﻮ؛ ُ ِ َ َ ﺳﻨﺌﻮن ﻣﻨﮭﻦ ﻛﺮي، ﺳﭙﺮﻳﻦ! َאﺋﻴﻦ ﻧﺮﻣﻞ ﻧﻮرﻧِﮭﺎرﻳﻮ؛ َ ِ ُ ﺳﺎﺋﻠﻦ ﺟﺌﻦ ﺳﮇ ﻛﺮي، َאﺋﻴﻦ ﻃﺎﻟﺤﻦ ﮐﻲ ﺗﺎرﻳﻮ. ِ ِ
- 26. ﺳﺮﻳﻤﻦ ﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ دאﺳﺘﺎن ﭼﻮﭤﻮن ١ َ אﻳﻚ ﭘﻴﺎﻟﻮ! ﭔﻪ ﭴﮣﺎ! ﻋﺸﻖ ﻧﻪ ﻛﺮي אِﻳﺌﻦ! ﻟﻴﮑﻴﺎ ﺟﻲ ﻟﮑﮡ ۾، ﺳﻲ ﻗﺮب رﺳﻨﺪא ﻛﻴﺌﻦ؟ ِ َ ِ َ ُ َ ُ ِ ﻫﺌﮡ ﻛﻴﺎ ﻫﻴﺌﻦ، وאﻧﺠﻴﺎ، ﭘﺲ! وﺻﺎل ﮐﺎن. ٢ אﻳﻚ ﭘﻴﺎﻟﻮ! ﭔﻪ ﭴﮣﺎ! ﻋﺸﻖ ﻧﻪ אﻳﺌﻦ ﻛﺮي! َ آﭨ ِﻲ ﺳﻲ אﻳﻚ ﭤﻴﺎ، ﺟﻲ ﮔﺘﺎ ﻧﻴﻨﮭﻦ ﮘﺮي؛ ُ ُﱠ دوﺋﻲ ڌאر ڌري، ﺟﻪ ﺧﻠﺖ ﺧﻨﺠﺮ آﺋﻴﻮ. ِ ٣ אﻳﻚ ﭘﻴﺎﻟﻮ! ﭔﻪ ﭴﮣﺎ! ﻋﺸﻖ ﻧﻪ ﻛﺮي َאڌ! َ َ َ َ َ َ אي ﺗﺎن، ﺳﺎﻋﺮ! ﺳﮅ، ﻛﻲ ﺟﺎ ﻗﻮאل ﺳﻴﻦ. ِ َ ٤ ُ ﻗﺎﺗﻞ ﻛﻤﺎﺋﻲ ﻛﺮي، َوھ ﻣﺎﮐﻲ ﺟﻲ ﻛﻦ؛ ِ َ وﭨﺎن وﻳﮭﻲ ﺗﻦ، ﭘﻴﺞ ﻛﻲ ﭘﻴﺎﻟﻴﻮن. ِ ِ ِ ٥ َ َ ِ َ َ ِ ﻫﻮﻧﺪو ﻫﮇ م ﺳﻨﮅ، ﻻ ﭘﻴﺎﻛﻦ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ؛ َ ِ َ ِ ﭘﻮڄ ﭘﻴﺎرج ﭘﻨﮭﻴﮍא، وﻳﻨﺪא وﭠﻴﻮ ﻛﻨﮅ؛ َ ُ ﺗﻪ ﻫﭧ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻫﻨﮅ، ﻣﻮﮐﻲ! ﻛﻮ ﻣﺎن ﻟﮭﻲ. ِ َ َ
- 27. ﺳﺮﻳﻤﻦ ﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ٦ َ ﻫﻮﻧﺪو ﻫﮇ م َرک، ﻻ ﭘﻴﺎﻛﻦ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ؛ َ ِ َ ُ ََ ُ وﭨ ِﻲ وאﭨﺎڙﺋﻦ ﮐﻲ، ﺗﺎن ﭘﻴﺎري ﭘﺮک؛ ﺳﺎ ﻟﮏ ﻟﮭﻲ ﭤﻲ ﻟﮏ، ﺟﺎ ﺗﻮ אﻳﻨﺪي ُאن ﺳﻴﻦ. َ ُ ِ َ ِ ٧ َ ُ َ ُ ُ َِ ِ ِ َ ﮔﻬﭩﻦ ۾ ﮔﻬﭩﻜﻦ، َوﭨـﻴﻮن ﭘﻴﻦ وه ﮔﺎڏﻳﻮن؛ ِ ِ َ ِ ِ َ ﺑﺮﺧﻴﺰ ﺑﺪه ﺳﺎﻗِﻲ! ﭘﻴﺎر ﮐﻲ ﭘﺮﻳﻦ؛ َ ِ َ ﭘﻜﻴﻦ ﻧﻪ ﭘﺮﭼﻦ، ﻣﭧ ﺗﻜﻴﺎﺋﻮن ﻣﻨﺠﻬﻴﺎن. ِ ٨ آﮢﻲ ُאﺗﺮ وא ،ﻣﻮﮐﻲ ﻣﭧ ُאﭘﭩﻴﺎ؛ ﻣﺘﺎرא ﺗﻨﮭﻦ ﺳﺎَ ،אﭼﻦ ﺳﺮ ﺳﻨﺒﺎﻫﻴﻮ. ِ َِ َ َ ٩ َ وﺟﻬﺞ وאﭨﺎ ُڙﺋﻦ ﺗﻲ، ﻣﻴﺨﺎﻧﻲ ﺟﻲ ﻣﺎכ؛ َ ﭤﻴﻨﺪي ﺳﮅ ﺳﭛ ﻛﻨﮭﻴﻦ، ﻫﻨﮅ ﻫﻨﮅ ﭘﻮﻧﺪي ﻫﺎכ؛ ُ ﭘﺮه ﺟﺎ ﭘﻴﺎכ، ﺟﻪ ﺳﻲ َאﮜﮡ آﺋﻴﺎ. َ ُ ِ ٠١ ﺟﻪ ﺳﻲ َאﮜﮡ آﺋﻴﺎ، ﺗﻪ ﺳﺮو ﻛﻨﺪא ﺳﭷ؛ ُ َ ُ ﺳﺎﺋﻲ ﭤِﻴﻨﺪﻳﻦ ُאڃ، ﻫﻲ ﭘﻴﺘﻮ! ﻫﻮ آڻ ﻛﻲ! ِ ُ ِ ِ ١١ ﻣﻮﮐﻲ ﭼﻮﮐﻲ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ، אﺻﻞ אوﮀﻲ ذאت؛ ِ ِ ِ َوﭨﻴﻮن ڏﻳﺌﻲ وאت، ﻣﺘﺎرא ﺗﻨﮭﻦ ﻣﺎرﻳﺎ.ِ َ
- 28. ﺳﺮﻳﻤﻦ ﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ٢١ َِ ﻣﺘﺎرא ﻣﺮي وﻳﺎ، ﻣﻮﮐِﻲ! ﺗﻮن ﻧﻪ ﻣﺮﻳﻦ! َ ُ ِ َِ َِ ﻛﻴﮭﻲ ﭘﺮ ﭘﺮﻳﻦ، ڏﮐﻲ! ڏאﺗﺎرن ري؟ ِ ٣١ ِ َُ ﻣﺘﺎرא ﻣﺮي وﻳﺎ، ﻣﻮﮐِﻲ! ﺗﻮن ﺑﻲ ﻣﺮ؛ َ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ڏوس ڏﻣﺮ، ﻛﻮن ﺳﮭﻨﺪو ُאن ري! ِ َ ُ ُ ٤١ َ ﺳﺮي ﻛﻴﻦ ﻛﻴﻮن، وﻳﮡ ﻣﻮﮐﻲ ﺟﻲ ﻣﺎرﻳﺎ! َ ِ ﻛﻮ ﺟﻮ ﺳﺨﻦ ﻛﻼل ﺟﻮ، ﭘﺘﻲ ﺗﻲ ﭘﻴﻮن! ِ ِ َ ِ ﺗﮭﺎن ﭘﻮ ﭤﻴﻮن، ﻣﺮڻ ﻣﺘﺎرن ﮐﻲ! ِ ِ ٥١ ِ ﱠ ﻛﻨﮅ ﻛﭩﺎرو، ﻣﻨﮭﻦ وﭨِﻲ، ﻋﺎدت ﺳﻨﺪﻳﻦ אي؛ ُ َ َ ُ ِ ﱠ ُ ِ ﺗﻨﻴﻦ ﺗِﻜﻮن ڏﻧﻴﻮن، ﺟﻨﺒﻲ ﻣﻨﺠﻬﺎن ﺟﻲ؛ ﺳﺮو ﺗﻦ ﺳﺒﻲ، ﺟﻦ ﺣﺎﺻﻞ ﻛﻴﻮ ﺣﺎل ﮐﻲ. َ ِ ّ َ ٦١ ُ ِ ُ ِ ﻣﻮﮐﻲ ﻣﭡﻮ ﻧﻪ ﮔﻬﺮﻳﺎ، وه ﻧﻪ وﻫﺎﭨﻴﺎ؛ ِ َ ﺳﺮﻛﻲ ﻛﺎڻ، ﺳﻴﺪ ﭼﺌﻲ، ُאﺗﻲ ﭤِﻲ آﭨ ِﻴﺎ؛ ﱠ ُ ِ َ ُ ََِ ﺟﻲ ﮘﺎﻟﻬﻴﻦ ﮘﻨﮝﺎﭨ ِﻴﺎ، ﺗﻦ ﺑﭡﻦ ﭘﺎﺳﻲ ﺑﭡﻴﻮن.
- 29. ﺳﺮﻳﻤﻦ ﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ٧١ َ َ ﺳﺮ ڏﻳﺌﻲ ﺳﭧ ﺟﻮڙ، ﻛﻨﮭﻦ ﭘﺮ ﻛﻼﻟﻦ ﺳﻴﻦ! ُِ ِ َ ِ ِ َ َُ ﻛﺎﺗﻲ ﻛﺮٽ ﻛﭙﺎر ۾، ﺧﻨﺠﺮ آﮢﻲ ﮐﻮڙ! ِ َ ُ ﻣﺮﮢﺎن ﻣﻨﮭﻦ م ﻣﻮڙ، َوﭨ ِﻲ ﭤِﻲ وڌ ﻟﮭﻲ! ِ َ ُ َ ٨١ َ َ َ َ َ ُ َوٽ َوٽ وﭨ ِﻲ ۾، ﻣﭧ ﻣﭧ ﻣﻨﮅ ﭔﻴﻮ؛ َ َ َ ﻗﺪر ﻛﻴﻒ ﻛﻼل ﺟﻮ، ﭘﻴﺎﻛﻦ ﭘﻴﻮ؛ َ ِ َאﭼﻦ درس دﻛﺎن ﺗﻲ، ﻛﻨﮅ ﻗﺒﻮل ﻛﻴﻮ؛ َ َ ُ ُ َ َ ُ َ ﱠ ﺳﺮﻫﺎ ﺳﺮ ڏﻳﻮ، ﭼﮑﻦ ﺳﺮכ ﺳﻴﺪ ﭼﺌﻲ. ُِ ُ ٩١ ﻛﻼﻟﻨﺌﻮن ﻛﺎ ،ﻣﺖ ﻧﻪ ﺳﮑﻴﻦ ﻣﻮن ﻫﻨﺌﺎن! ِ ِ ِ َ ِ َ ُ روﺋﻨﺪي رאت وﻫﺎ ،ﭼﻜﺎﺋﻴﻨﺪي ﺑﭡﻴﻮن! ِ ِ ِ وאﺋﻲ دوس ﭘﻴﮭﻲ در آﻳﻮ، ﭤﻴﻮ ﻣﻠﮡ ﺟﻮ ﺳﺎﻋﻴﻮ؛ ِ ُ ُ ڏﻳﻨﮭﻴﻦ ﭘﭵﺎﮢـﺆن آﮢﻲ אﺳﺎن ﻛﻲ، ﻣﻮﻟﻲ ﻣﺤﺐ ﻣﻼﻳﻮ؛ ُ ِ وﻳﻮ وﮀﻮڙو، ﭤﻴﻮ ﻣﻴﻼﭘﻮ، وאﺣﺪ وא وאرﻳﻮ؛ ِ َ ُ ُ ﻫﻮ ﺟﻨﮭﻴﻦ ﺟﻮ ڏس ڏورאڏو، אوڏو אَ ڄ ﺳﻮ آﻳﻮ؛ َ ِ َ ۡ ُ َّ ِ ُ ﻋﺒﺪאﻟﻠﻄﻴﻒ ﭼﺌﻲ، َאﭼﻲ ﻋﺠﻴﺒﻦ ﭘﺎڻ ﻓﻀﻞ ﻓﺮﻣﺎﻳﻮ. َ ُ ِ
- 30. ﺳﺮﻳﻤﻦ ﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ دאﺳﺘﺎن ﭘﻨﺠﻮن ١ َ ڏﻳﺎر؛ ﺻﻮﻓﻲ ﺳﺎﻟﻢ ﺳﻲ وﻳﺎ، ﺟﻲ َאﻛﺜﺮ ﺳﻴﻦ אَ ِ ﺑﺎزي ﺑﺎزﻧﺪن ﮐﻲ، آﻫﻲ َאوﻳﺴﺎر؛ َ ِ ِ ﭘِﺮﻳﺎ ﺳﻴﻦ ﭘﮭﻜﺎر، ِرﻧﺪيَ رﺳﺎﮢﻲ ﻛﻴﺎ. ِ َ َ ٢ ﺻﻮﻓﻲ ﺳﻴﺮ ﺳﭝﻦ ۾، ﺟﺌﻦ رﮘﻦ ۾ ﺳﺎه؛ ُ ِ ِ ﺳﺎ ﻧﻪ ﻛﺮي ﮘﺎﻟﻬﮍي، ﺟﺌﻦ ﭘﻮﻳﻮن ﭘﺮوڙي ﭘﺴﺎه؛ ِ ﺮي ﭘﮅ ِري. َ آﻫﺲ אي ﮔﻨﺎه، ﺟﻲ ﻛﺎ ﻛَ ِ ِ ُ ٣ ڏﻧﻲ ڏﮐﻮﻳﺎ، َאڻ ڏﻧﻲ رאﺿﻲ ﭤﻴﺎ؛ ُ ِ ِ ِ َ ﺻﻮﻓﻲ ﺗﻲ ﭤﻴﺎ، ﺟﺌﻦ ﻛﻴﻦ ﮐﻨﻴﺎﺋﻮن ﭘﺎڻ ﺳﻴﻦ. ِ ٤ ُ َ ﺻﻮﻓﻲ ﻻﻛﻮﻓﻲ، ﻛﻮن ﭜﺎﻧﺌﻴﺲ ﻛﻴﺮ؛ ِ ِ ُ ﻣﻨﺠﻬﻴﺎن ﺋﻲ ﻣﻨﺠﻬﻪ وڙﻫﻲ، ﭘﮅر ﻧﺎﻫﺲ ﭘﻴﺮ؛ ِ ِ َ ِ َُ ﺟﻨﻴﻦ ﺳﺎﮢﺲ وﻳﺮ، ﭤﺌﻲ ﺗﻨﻴﻦ ﺟﻮ وאﻫﺮو. ُ ٥ ُ ﺻﻮﻓﻲ ﺻﺎف ﻛﻴﻮ، ڌوﺋﻲ ورق ُوﺟﻮد ﺟﻮ؛ ِ ِ ﺗﮭﺎن ﭘﻮ ﭤﻴﻮ، ﺟﻴﺌﺮي ﭘﺴﮡ ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻮ. ِ
- 31. ﺳﺮﻳﻤﻦ ﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ٦ َ ِ َ ﺻﻮﻓﻲ ﭼﺎﺋﻴﻦ، ﺳﮅ ﻛﺮﻳﻦ! ﺻﻮﻓﻴﻦ אي ﻧﻪ ﺻﻼح؛ُ َ َ ِ ِ ﮀﻠﻲ آڳ ۾. ﻛﺎﭨﻲ رک ﻛﻼه، وﺟﻬﻪ אُ َ ُ ٧ ﺟﻲ ﻛﻼھ رﮐﻴﻦ ﻛﻨﮅ ﺗﻲ، ﺗﻪ ﺻﻮﻓﻲ ﺳﺎﻟﻢ ﭤِﻲ؛ ُ َ ِ ُ وه وﭨ ِﻲ ﻫﭣ ﻛﺮي، ﭘﺮ ﭘﻴﺎﻟﻮ ﭘﻲ؛ ِ ﻫﻨﮅ ﺗﻨﻴﻦ ﺟﻮ ﻫﻲ ،ﺟﻦ ﺣﺎﺻﻞ ﻛﻴﻮ ﺣﺎل ﮐﻲ. ِ َ ُ ِ ٨ َ ِ ِ ﺟﺴﻲ ۾ ﺟﺒﺎر ﺟﻮ، ﺧﻔﻲ ﺧﻴﻤﻮ ﮐﻮڙ؛ َّ ُ ﺟﻠﻲ ﺗﻮن زﺑﺎن ﺳﻴﻦ، ﭼﺎر ﺋﻲ ﭘﮭﺮ ﭼﻮر؛ ِ َﱢ ﻓﻜﺮ ﺳﻴﻦ ﻓﺮﻗﺎن ۾، אﺳﻢ אﻋﻈﻢ ڏور؛ ِ ُ ﭔﻴﺎ در وﭸﻲ م ووڙ، אي َאﻣﻞ אﺋﺎﺋِﻴﻦ ﺳﭙﺠﻲ. ََ ِ ُ ُُ ِ َ ٩ َ ﻋﺎﻟﻢ آﺋﻮن ﺳﺎڻ، ﭜﺮﻳﻮ ﭤﻮ ﭜﻴﺮ ﻛﺮي؛ َ َ ُ َ ُ ﭘﺎڻ ﻧﻪ آﻫﻲ ﭴﺎڻ، ﻣﺎﻧﮉي ﻣﻨﮉ ﭘﮑﻴﮍﻳﻮ. ِ ُ ٠١ َُ ِ َ ِ ﻃﺎﻟﺐ ﻛﺜﺮ، ﺳﻮﻧﮭﻦ ﺳﺮ، אي روﻣﻲ ﺟﻲ ُرو؛ ِ َ ِ ُ َ ََ ﺟﻨﻴﻦ ڏﭠﻲ ﺟﻮ ،ﺗﻨﻲ ﻛﮁﻴﻮ ﻛﻴﻦ ﻛﻲ. ِ ُ ُ ِ ١١ َُ ِ َ ِ ﻃﺎﻟﺐ ﻛﺜﺮ، ﺳﻮﻧﻬﻦ ﺳﺮ، אي روﻣﻲ ﺟﻲ رא؛ ِ َ ِ ُ َ ََ َ ﻣﺎڙﻫﻮ אت ﻛﻴﺎ ،ﻣﻨﮉ ﻧﻪ ﭘﺴﻴﻦ ﻣﻨﮉﻳﻮ! َ ُ ُ ِ ِ ِ
- 32. ﺳﺮﻳﻤﻦ ﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ٢١ ﻃﺎﻟﺐ ﻛﺜﺮ، ﺳﻮﻧﮭﻦ ﺳﺮ، روﻣﻲ ﭼﻴﻮ آﻫﻲ؛ َُ َ ِ ُ َ ََ ُ ﺗﺎڙي ﺟﻲ ﻻﻫﻲ، ﺗﻪ ﻣﻨﺠﻬﻴﻦ ﻣﺸﺎﻫﺪو ﭤﺌﻲ. َ ِ ِ ٣١ ﻇﺎﻫﺮ ۾ زאﻧﻲ، ﻓِﻜ َﺮ ﻣﻨﺠﻬﻪ ﻓﻨﺎ ﭤﻴﺎ؛ ﺗﻨﻴﻦ ﮐﻲ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺟﻲ، ﻛﮍه אﻧﺪر ﻛﺎﻧﻲ؛ ِ ُ ِ ِ ﺣﺮف ﺣﻘﺎﻧﻲ، دور ﻛﻴﺎﺋﻮن دل ۾ . ُ َ ّ ِ َ ُ ٤١ ّ ُ َ ﺟﻦ ﮐﻲ دور درد ﺟﻮ، ﺳﺒﻖ ﺳﻮر ﭘﮍﻫﻦ؛ َ ُ َ َ ّ ُ ﻓِﻜ َﺮ ﻓﺮﻫﻲ ﻫﭣ ۾، ﻣﺎٺ ﻣﻄﺎﻟﻊ ﻛﻦ؛ ََ ِ ﭘﻨﻮ ﺳﻮ ﭘﮍﻫﻦ، ﺟﻨﮭﻦ ۾ ﭘﺴﻦ ﭘﺮﻳﻦ ﮐﻲ. ِ َ ّ َ ٥١ ﺳﺎ ﺳﭧ ﻧﻪ ﺳﺎرﻳﻦ، َאﻟﻒ ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻲ َאڳ ۾؛ ِ ِ َ ﻧﺎﺣﻖ ﻧﮭﺎرﻳﻦ، ﭘﻨﺎ ﭔﻴﺎ ﭘﺮﻳﻦ ﻟﺊ. ِ َُ ِ ٦١ ڳ ۾؛ ﺳﺎ ﺳﭧ ﺳﺎرﻳﺎﺋﻮن، َאﻟﻒ ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻲ אَ ِ َ ”ﻻَ ﻣﻘﺼﻮد ﻓﻲ אﻟﺪאرﻳﻦ“ אن ﭘﺮ ُאﺗﺎﺋﻮن؛ ﱠ َ ِ ِ َِ َ ُ َ ِ ٰ َ ﺳﮙ ُـﺮ ﺳﻮﭠﺎﺋﻮن، ﭤﻴﺎ َرﺳﻴﻼ رﺣﻤﻦ ﺳﻴﻦ. ُ َ َ ِ
- 33. ﺳﺮﻳﻤﻦ ﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ٧١ َאﮐﺮ ﭘﮍﻫﻲ َאﭜﺎﮘﻴﺎ! ﻗﺎﺿﻲ ﭤﺌﻴﻦ ﻛﻴﺎ؟ ِ ِ ِ َ ﭜـﻴﺮﺋﻴﻦ ۽ ﭜﺎﻧـﺌﺌﻴﻦ، אﻳﮇא אﺋﻦ ﻧﻪ آ! ِ ِ ِ ﻋﺰאزﻳﻞ ﮐﻲ. ِ אن ﺳﺮﻛﻲ ﺳﻨﺪو ﺳﺎ ،ﭘﮁﺞ َ ِ َ ُ ِ ٨١ َ ِ ﻋﺎﺷﻖ ﻋﺰאزﻳﻞ، ﭔﻴﺎ ﻣﮍﻳﺌﻲ ﺳﮅڙﻳﺎ؛ َ ِ ﻣﻨﺠﻬﺎن ﺳﻚ ﺳﺒﻴﻞ، ﻟﻌﻨﺘﻲ ﻻل ﭤﻴﻮ. ِ ِ َ َ َ ِ ٩١ ُِ ُ ﺟﻮ ﻣﻮن ﭘﮍﻫﻴﻮ ﭘﺎڻ ﻟﺊ، ﺳﺒﻖ ﺳﺎﺑﻖ ﺟﻮ؛ َ َ ﭘﮭﺮﻳﻦ ﺳﭹﺎﺗﻢ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ، ﻧﻔﺲ ﺟﻮ ﻧﮭﻮ؛ ِ ُ ﺟﻲ ﻋﺮﻓﺎن َאﺻﻞ ۾، ﭤﻲ ُروﺣﻦ روز ﻛﻴﻮ؛ َ ِ َ ُ َ ُ وري َورق ﭘﻴﻮ، ﮔﮇﻳﻢ َوڍ وﺻﺎل ﺟﻮ. َ ُ ٠٢ ﻗﻠﻮب ۾؛ ﭘﮍﻫﻴﻮ ﭤﺎ ﭘﮍﻫﻦ، ﻛﮍﻫﻦ ﻛﻴﻦ ُ ُ ﱠ َ َ َ َ َ ﭘﺎﮢﺎن ڏوه ﭼﮍﻫﻦ، ﺟﺌﻦ َورق ورאﺋﻴﻦ وﺗﺮא. ﱠ َ ِ ١٢ َאﮐﺮ ﭘﮍه َאﻟﻒ ﺟﻮ، َورق ﺳﭛ وﺳﺎر؛ َ َ َאﻧﺪر ﺗﻮن ُאﺟﺎر، ﭘﻨﺎ ﭘﮍﻫﻨﺪﻳﻦ ﻛﻴﺘﺮא. ٢٢ ُ ﺟﺌﻦ ﺟﺌﻦ َورق َورאﺋﻴﻦ، ﺗﺌﻦ ﺗﺌﻦ ڏﭠﻮ ڏوه؛ ِ َ َ ُ ﺗﻨﮭﻦ ﻛﮭﮣﻲ ﻛﺒﻮ ﻛﻮھ؟ ﺟﻲ رﻫﮣﻲ رﻫﻴﻮ ﻧﻪ ﺳﭙﺮﻳﻦ. ِ ُ َ ِ
- 34. ﺳﺮﻳﻤﻦ ﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ ٣٢ ﻛﺎﺗﺐ! ﻟﮑﻴﻦ ﺟﺌﻦ، ﻻﻳﻮ ﻻم َאﻟﻒ ﺳﻴﻦ؛ ُ ِ َ ِِ َאﺳﺎن ﺳﭵﮡ ﺗﺌﻦ، رﻫﻴﻮ آﻫﻲ روح ۾ . ُ ٤٢ ِ َ ﺗﮭﮍא ﭼﺎﻟﻴﮭﺎ ﻧﻪ ﭼﺎﻟﻴﮫ، ﺟﮭﮍو ﭘﺴﮡ ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻮ؛ ِ َ ﻛﮭﮍي ﻛﺎﺗﺐ! ﻛﺮﺋﻴﻦ، ﻣﭥﻲ ﭘﻨﻦ ﭘﻴﮫ ؛ِ َ َ ِ ِ ﺟﻲ ورق وאرﻳﻦ وﻳﮫ، ﺗﻪ َאﮐﺮ ُאﻫﻮﺋﻲ ﻫﻴﻜﮍو. ِ َ ِ ِ َ ٥٢ ُ ﺗﻦ ﮐﮇي، ﻣﻦ ﺣﺠﺮو، ﻛﻴﻢ ﭼﺎﻟﻴﮭﺎ َرک؛ َ ُ ُ َ ُ ُ ِ ِ َ َ َ ُ ﻛﻮه ﻧﻪ ﭘﻮﭴﻴﻮ ﭘﻮﭴﺌﻴﻦ، َאﭠـﺌﻲ ﭘﮭ َﺮ َאﻟﮏ؟ ُ ُ ُ ََ ُ َ َ َ ﺗﺎن ﺗﻮن ﭘﺎڻ ﭘﺮک! ﺳﭛ ﻛﻨﮭﻦ ڏאﻧﮭﻦ ﺳﺎﻣﮭﻮن. ٦٢ ﺳﭛ ﻛﻨﮭﻦ ڏאﻧﮭﻦ ﺳﺎﻣﮭﻮن، ﻛﻮ ﻫﻨﮅ ﺧﺎﻟﻲ ﻧﺎه؛ ِ ِ َ َ َאﺣﺪא ﺟﻲ ََאرک ﭤﻴﺎ، ﺳﻲ ﻛﺎﻧﺌﺮ ﻛﺒﺎ ﻛﺎﻧﮫ؟ ِ َ َ َ ﻣﺤﺐ ﻣﻨﺠﻬﻴﻦ ﻣﻦ ﻣﺎﻧﮫ، ﻣﻮن َאﭴﺎﮢﻨﺪيُ אﺟﻬﻴﻮ. ِ ِ ِ َ َ ُ ﱡ
- 35. ﺳﺮﻳﻤﻦ ﻛﻠﻴﺎڻ ﺷﺎھ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ وאﺋﻲ َ وﺳﺎرج م وﻳﮡ، ﺟﻮﭜﻦ ﭔﻪ ﭨﻲ ڏﻳﻨﮭﮍא. َ ِ َ َ َ ِ ﻟﻮﭠـﻴﻮن ﺳﮭﻦ ﻟﻮכ ﺟﺎ، وﻫﺎﮢِﻲ ﭤﻴﻮن وﻳﮡ؛ ُ ِ אﺻﻞ َאﺳﺎرﻳﻦ ﺟﺎ، ﺳﺘﻲ وﻳﮍא ﺳﻴﮡ؛ َ ُ ِ َ ِ ُِ َ َ ِ َ ﺟﻴﮇﻳﻮن! ﺟﻲ ﻣﺎن وﺳﮭﻮ، ﻧﻨﮉ م ﻫﻴﺮﻳﻮ ﻧﻴﮡ؛ َ ُ رאﺗﮍﻳﻮن ﺟﺎﮘﻦ ﺟﻲ، ﺳﻲ آﺋﻮن ﻛﻨﺪڙي ﺳﻴﮡ؛ ُ آڌي رאت ُאﭤِﻲ ﻛﺮي، ﺟﻬﻞ ﺗﻮن ﻧِﻨﮉאن ﻧﻴﮡ. َ