1. STEPHEN JAY GOULD
GEORGE CUVIER
SVANTE PÄÄBO

2. Stephen Jay Gould
10 de setembro de 1941 – 20 de maio de 2002
“ Cuando tenía cinco años, mi
padre me llevó a ver el
Tyrannosaurus del American
Museum of Natural History.
Estando frente al animal, un
hombre estornudó; yo tragué
saliva. El animal se alzaba inmóvil
en toda su grandeza. Al
salir, anuncié a mi padre que
había decidido ser, de
mayor, paleontólogo.”

3. Stephen Jay Gould
Nace en Queens, New York . Licenciado en Física
e xeoloxía no Antioch College en 1963.
Completa os estudos na Universidade de Columbia e
comeza a traballar, baixo a direción de Norman
Newell, na Universidade de Harvard, dende
1967 ata a súa morte.

4. Stephen Jay Gould
Teoría do equlibrio
puntuado

5. Stephen Jay Gould
Foi proposta en 1972 por Stephen Jay Gould e
Niles Eldredge.

6. Stephen Jay Gould
Segundo esta teoría, a evolución prodúcese a
saltos.
Durante a maior parte do tempo, unha especie
permanece en estado estable, denominado
Periodo de estasis, ata que se produce unha
“explosión evolutiva”: a especie sufre grandes
cambio morfolóxicos en pouco tempo. Este
momento denomínase Periodo de especiación.

7. Stephen Jay Gould
O equilibrio puntuado defende un modelo de
evolución ramificado, é dicir:
unha especie ancestral da lugar a múltiples
especies diferentes, que á súa vez, ou se
extinguen ou se continúan expandindo.
Polo tanto, ó final de cada Periodo de
Especiación, dase lugar a unha nova especie.

9. Stephen Jay Gould
Teoría sintética Equilibrio puntuado
En contraposición, a Teóría Sintética
defende unha evolución máis lenta e cun
patrón lineal ou filoxenético.

10. Stephen Jay Gould
A teoría do Equilibrio puntuado, básase na
falta de rexistro fósil, que non mostra o lento
proceso evolutivo da teoría darwinista, senon
unha evolución “a saltos”.

11. Stephen Jay Gould
Morre o 20 de maio de
2002, no SoHo (New York)
dunha metástase de
adenocarcinoma de
pulmón, extendida ata o
cerebro

12. GEORGES CUVIER
23 de agosto de 1769 – 13 de maio de 1832
“Porqué nadie ha visto que tan
solo los fósiles nos otorgan una
teoría sobre la formación de la
tierra, que sin ellos, nadie podría
haber soñado que existen
diferentes épocas en la
formación del planeta.”

13. Georges cuvier
Nace en Montbéliard (Francia), unha comunidade
baixo a xuristinción do Duque de Württemberg.
Estuda ciencias naturais na “Carolinian Academy”,
en Stuttgart, dende 1784 ata 1788.

14. Georges cuvier
Comeza a traballar como tutor para unha familia
noble en Normandía, onde consegue un posto no
goberno local e comeza a súa reputación como
naturalista. Ata que en 1795, Geoffroy Saint-Hilaire
o invita a París.

15. Georges cuvier
Gracias o seu apoio, Cuvier é nomeado profesor de
anatomía animal no Museo Nacional de Historia
Natural, posto que manterá ata a súa morte. Nese
mismo ano foi admitido na Academia de Ciencias
Naturais, onde chega a ser o secretario

16. Georges cuvier
É nomeado por Napoleón Inspector xeral de
educación pública e Canciller do Estado. O posto
como Canciller será mantido por Cuvier durante
toda a súa vida, a pesar da convulsión política de
Francia na súa época.

17. Georges cuvier
Anatomía
Comparada

18. Georges cuvier
Cuvier consideraba ó organismo unha
unidade funcional, polo tanto calquer
fragmento do mesmo debía estar adaptado
para as accións levadas a cabo polo
organismo. Así, a predación implicaría
certo tipo de dentición, de estructura ósea
para a locomoción e un aparello dixestivo
en concreto.

19. Georges cuvier
Ademais existen unhas funcións básicas, vitais,
comúns a todos os seres vivos, que fai
algunhas especies presenten similitudes
morfolóxicas.

20. Georges cuvier
Este principio de correlación, deulle a
capacidade de reconstruír na súa totalidade
organismos a partir de fragmentos fósiles, xa
que lle permitía coñecer o tipo de función que
levaba a cabo o organismo e apartir de ahí,
reconstruílo conforme ás estructuras comúns
ás especies que ocuparan o memo nicho
ecolóxico e conforme ós seres vivos en xeral.

21. Georges cuvier
Ademais permitiulle realizar en 1817,
unha organización do reino animal
que atendera a súa morfoloxía, a cal
estaba subordinada a función.
“A función determina a forma, non a
forma á función.”
GEORGE CUVIER

22. Georges cuvier
Clasificación do reino
animal en catro
embranchents (ramas)
VERTEBRADOS ARTICULADOS MOLUSCOS RADIATA
CNIDARIOS EQUINODERMOS
VERMES
ARTRÓPODOS
SEGMENTADOS

23. Georges cuvier
catastrofismo

24. Georges cuvier
Esta teoría defende que os fósiles son os
restos de especies extintas debido a
“revolucións” (Cuvier non utiliza a
palabra catástrofe debido á súa
connotación sobrenatural) sucedidas no
planeta ó longo da súa historia.

25. Georges cuvier
Despois de cada “revolución” aparecían outras
especies por xeración espontánea que non
variaban, e dicir, que defende o fixismo.

26. Georges cuvier
Argumentos a favor do fixismo:
1º Segundo Cuvier os seres vivos son unidades
funcionais. Se calquera parte se modificara,
afectaría a todo o conxunto, rompendo o
equilibrio e non permitindo a vida.

27. Georges cuvier
2º Geoffroy, coa invasión Napoleónica de
Exipto, trouxolle gatos momificados.
Estes eran anatomicamente exactos ós
descendentes actuais.

28. Georges cuvier
Morre en París, despois de ser nomeado cabaleiro ,
Barón e Par de Francia. É considerado o pai da
paleontoloxía.

29. SVANTE PÄÄBO
20 de abril de 1955
“Los neandertales no están
totalmente extintos,
todavía viven un poco en
algunos de nosotros”

30. Svante PÄäbo
Nace en Estocolmo. Biólogo especialista en xenética,
obtén o doctorado na Universidade de Uppsala en
1986. Dende 1997, ocupa o posto de director no
Departamento de Xenética do Instituto Max
Planck de Antropoloxía Evolutiva en Leipzig,
Alemania.

31. Svante PÄäbo
Xenoma Neandertal
e
Homínido de
Denísova

32. Svante PÄäbo
A partir destes ósos, en maio de 2010, publícase a
secuencia de ADN do Homo Neanderthalensis.
Corresponden a tres mulleren
Neandertais, atopados na cova de Vindija
(Croacia).

33. Svante PÄäbo
Svante PÄÄbo xunto
co seu equipo,
conseguiron, cunha
mostra de 500 mg de pó
dese ósos, conseguir parte
do xenoma Neandertal, en
concreto 50 pares de
bases.

34. Localización do ADN Neandertal

35. ADN Neandertal localizado

36. Svante PÄäbo
A partir de ahí, o xenoma Neandertal foi comparado
cos xenomas de homo sapiens do mundo recollendo o
dato seguinte: a poboación non africana do planeta
conta cun 2.5% de xenoma Neandertal na súa
configuración xenética.

37. Svante PÄäbo
A poboación asiática, tamén presenta o 2.5
% de xenoma Neandertal, a pesar de que
estes nunca chegaron a ocupar China.
Estes datos levan ó equipo de PÄÄbo á
seguinte conclusión:

38. Os homo sapiens saen de
Áfirca fai 100.000 anos. Ó
chegar a Medio Oriente, 80.000
anos atrás, encóntranse cós
Neandertais e mézclanse, é
dicir, que teñen descendencia.
A partir de ahí, o homo sapiens,
xa coa carga xenética
Neandertal, segue avanzando
por Asia e Europa, mentras que
os Neandertais se extinguen.
Polo tanto pódese afirmar, que
a poboación actual non
africana, ten como ancestro ó
Homo Neanderthalensis.

40. Svante PÄäbo
Posteriormente, un equipo liderado por PÄÄbo
foron os encargados de estudar un fragmento da
primeira falanxe do dedo mainiño e unha moa
atopados no 2008 na cova de Denisova (Siberia).

41. Svante PÄäbo
Denominárono Homínido de
Denisova.
O estudo do seu xenoma,
reflexou que non gardaba
relación nin con Neandertais nin
con sapiens, polo que eran
producto dunha anterior
migración de homínidos dende
África. En cambio, as poboación
de Melanesia, tiñan un 5% de
xenoma destes homínidos.
A partir dos datos anteriores e
estes, a hipótese máis factible
sería:

42. Os descendentes do cruzamento entre Neandertais e Homo
Sapiens, seguiron avanzando por Europa e Asía. Ó chegar á zona de
Siberia, mezclaríanse cos Homínidos de Denisova, fai uns 40.000 anos.
De novo, estes avanzarían coa carga xenética dos Denisovans, levándoa
ata Melanesia, razón pola que a súa poboación conta co 5% do xenoma
do Homínido de Denisovan.

44. Svante PÄäbo
Actualmente Svante
PÄÄbo continúa
coas súas
invetigacións, en
concreto na
búsqueda do xen que
fai ós animais
domesticables.