4. Թունավորնյութերըառաջինըկիրառել է Գերմանիան 1914-1918-ի համաշխարհայինպատերազմիժամանակ: Պատերազմիընթացքումկիրառվեց 50-ից ավելթունավորմիացություններ: Առավելարդյունավետենֆոսգենը, դիֆոսգենը, քլորպիկրինը, իպրիտը, դիֆենիլքլորարսինը և դիֆենիլցիանարսինը:
5. Պատերազմողբոլորպետությունները 1914-1918-ին արտադրեցին 150 հզ. տ թունավորնյութեր, որից 125 հզ.տօգտագործվեց: Պատերազմիցհետոբազմաթիվփորձերարվեցինքիմիական և բակտերիոլոգիականմիջոցներիկրիառումնարգելելուհամար: Այդմիջոցներիգործածումարգելողառաջինմիջազգային-իրավականակտըԺնևիարձանագրությունն է (1925):
6. 50-ական թթ. սկզբինկապիտալւստականերկրներումսինթեզվեցիառավելթունավոր ՖԹՆ` ֆոսֆորիլթիոխոլիններ, իսկվերջում` պսիխոտոմիմետիկներգործությաննյութեր, որոնց 0,1 մգ/լ խտությունըմարդկանցմոտառաջանում է հոգեկանխանգարումներ: Այսխմբիներկայացուցիչներնենլիզերգինաթթվիդիէթիլամիդը և դիֆենիլօքսիքացախաթթվիքինուկլեդիլէսթերը:
9. Լինումենսուր և քրոնիկականթունավորումներ: Սուրթունավորումըթույնիզանգվածայինդոզայիանմիջականազդեցությանհետևանք է: Քրոնիկականթունավորումըառաջանում է թույնիփոքրդոզայիերկարատևազդեցությունից (արտադրականթունավորումներ):
12. Թունավորմանտեղականախտանշաններըպայմանավորվածենմաշկի, շնչառականուղիների, ստամոքսի և բարակաղիքներիլորձաթաղանթներիվրաթույնիանմիջականազդեցությամբ: Թույնըարյանմեջներծծվելիսառաջանումենռեզորբտիվախտանշաններ, որոնքկախվածենկենսականկարևորօրգանների (լյարդ, երիկամներ և այլն), արյան, կենտրոնական և ծայրամասայիննյարդայինհամակարգերիախտահարմանաստիճանից:
17. Ախտորոշվում է դժվարությամբ. հաշվիենառնվումկլինիկական, ախտաբանա-անատոմիականնշանները, անամնեզիտվյալները, կերի, ջրիարտաթորանքիքիմիականհետազոտությանարդյունքները:
18. Բուժումը. ստամոքս-աղիքայինուղիներիլվացում, թույներըչեզոքացնող, ներծծումըկանխողնյութերիօգտագործում, սրտայինմիջոցներ և այլն: Մորթվածկենդանումիսըօգտագործելի է, եթելաբարատորհետազոտությամբմսեղիքումթույնչիհայտնաբերված, հակառակդեպքումամբողջմսեղիքնուտիլացվում է: