Werken uitgevoerd voor; Aannemers van restauratiewerken en installatiewerken Architecten en studiebureaus Eigenaars van historisch waardevolle gebouwen, zowel publiek als privaat - Particulier bezit - Kerkfabrieken - Gemeentes, OCMW 's Erfgoedambtenaren en -consulenten Qualified conservator - restorer of works of art . Recognized restorer of paintings and polychrome sculptures. Fine Art Restorer painter and teacher Work in the forgotten style of the masters of the 17th,18th and 19th century.. also specialist in marmerpainting. For the last years he makes drawings who he keeps for himself. He finds his inspiration in the Mythologie and Symbolism. Drawes in the impressionistic style. Work mostly on paper. Studies 1986-1990: Higher Institute of Fine Arts in Ghent Sint-Lucas. Monumental Pictures Arts Specialization Certificate + aggregate. 1990-1991-1992: Specialization. Restoration of Art works, Postgraduate "conservator - restorer of works of art" Royal Academy of Fine Arts. 1993: Specialization gilding, restoration of polychrome works of art. Royal Academy of Fine Arts Antwerp . experience 1992: restoration of paintings for the Museum of Fine Arts in Ghent, for the MIAT (Museum of Industrial Archaeology and Textiles) in Ghent, as well as for St Nicholas Church in Ghent and individuals. 1992-1994: restoration work for the city of Antwerp Museums include portrait painting "Seneca" by PP Rubens. Full-time practical training at the Historical Museum of the City of Antwerp, in the Plantin-Moretus Museum / Printroom recognized UNESCO World Heritage Site. 1995-2002: full-time conservator - restorer for Groeninge Museum, Memling Museum, and other urban Gruuthusemuseum Bruges museums, such as restoring paintings flemish primitives, including P. Claeissens, Pieter Pourbus en Ambrosius Benson (16de eeuw). Claeissens, Peter Benson Pourbus and Ambrose (16th century). Restoration of the famous bust of Charlemagne (ca. 1520, Conrad Meit), with approval by the curators of these museums. Since 2002. Independent conservator and manager at Wervik Kerat under the name (short for Art and Restoration Studio) sprl., With the development of various disciplines in restoration of ancient and modern art. Restoration of paintings on canvas, copper, paper, panel, polychrome statues, terracotta and paper carriers. some realizations Except for private clients is a large part of the restoration assignments for government. Here we mention briefly at: Restoration of a large Baroque statue of Mary in the chapel of Notre Dame of Perpetual Help in Meulebeke. Works from the Public Art Heritage of the City, as 15 wall paintings from the waiting room of the Mayor (Town Hall) and 8 old paintings from the Museum of Bread House. Restorations supported by the Royal Commission for Monuments and Sites (Brussels Capital Region), Heritage of Flanders, the Ministry of the Flemish Community, the Flemish Institute for Heritage. App

1. 1
Een voorstel tot een bezoek aan het keramiekatelier
van Lucien Cnockaert en Monique Vandoorne.
Het ambachtelijke keramiekatelier
Bezoek aan het keramiekatelier van Monique Vandoorne en Lucien Cnockaert
1. Het bezoek kan best beginnen aan de poort naar mijn restauratie atelier.
2. Bezichtiging van atelier met ovens en beschilderde tegels vóór het bakken.
3. Bezichtiging van toonzaaltje van kleine kunstwerkjes.
In het jaar 1970 was het BPA Industrie en Ambachtelijke zone te Wervik beschikbaar voor
nieuwe bedrijven. Het Stadsbestuur hoopte zoals zoveel andere besturen dat dit een
aantrekkingspool zou worden om werkgelegenheid te scheppen in eigen stad. Van oudsher
was Wervik een stad vol grensarbeiders. Tot in de jaren 50 trokken dagelijks op het sein der
vele fabriekssirenes honderden textielarbeiders de Leiebrug over naar huis hetzij om te eten
hetzij omdat ze “de vroegen of laten” hadden. De massa mensen te voet of per fiets kwamen
van bij Cousins, Van Rullen, Plouvier, Vandermeersch enz.
De Meesters die hun kletterende weefgetouwen overal in het Franse voormalige overleie deel
van Wervik hadden opgesteld. Dat was begonnen halfweg 1800 overal in Frankrijk van
Moeskroen over Halewijn, Busbeke, Wervik, Komen tot Armentieres. Aan de Belgische Leie
kant had Wervik de trein gemist. De besturen wilden dat geen tweede keer zien gebeuren en
begonnen na 1962 overal industriezones in te richten.Ook Wervik trok fabrikanten aan met
allerlei beloften zoals goedkope grond,wegen- en rioolaanleg, subsidies voor tewerkstelling
enzovoort. Er was echter weinig belangstelling voor het wat op de zijkant liggend Wervik. In
diezelfde periode begonnen ook minder en minder boerenkinderen interesse te tonen voor het
landwerk.In die tijd stond de hoeve van boer Casier, wiens grootouders ze in 1869 hadden
herbouwd, leeg sinds enkele jaren.Ze stond binnen het BPA Industrie en Ambachtelijke Zone.
Het was een hoeve van een 30-tal ha waarvan de eigenaar na de 2de wereldoorlog gestorven
was. Zijn vele nazaten wisten geen raad met de verdeling onderling. Mijn ouders (M.O.)
waren toen op zoek naar een nieuw bureelgebouw omdat hun eerste bureel te klein was
geworden voor de werknemers die er toen opeengepakt zaten in een rijhuisje.Ze hadden een
probleem met de keuze van de inplanting. M.O. werkten toen voor 70% in Vlaanderen en
voor 30% in Wallonië. Na veel wikken en wegen tussen Wevelgem, waar zij toen woonden,
en de taalgrens, kozen zij voor Wervik. Wervik leek dus goed voor hen, vooral nadat werd
vernomen dat Casiers vervallen hof verlaten en niet hoog geschat was. Het omvatte een
complex van gebouwen waarin een woonhuis langs de Hoogweg, een groot patatten-
magazijn,een schuur, een wagenkot, een serre, een cichorei en een broodbakkershut waren
opgenomen samen met een 6.000 m² weide en boomgaard. Toen éénmaal de hoeve gekocht
was, dachten zij eerst het woonhuis te herinrichten. Het was een 30 meter lange gelijkvloers
t:br3_06:doc:Kerat_voorstel tot bezoek kunst en restauratieatelier 1_19 09 2006

2. 2
met slaapkamers onder de pannen. Om inspiratie op te doen, gingen zij een kijkje nemen te
Wevelgem bij een kunstenaar met lang haar, dikke buik en een grote baard. Hij was toen
maker van glas in betonramen en was voor mijn vader een werk aan het uitvoeren in het
zwembad van Wevelgem. Deze hoeve met gelijkvloers open gewerkt tot in de nok van het
dak,beviel opperbest en de kostprijs was niet schrikbarend hoog. De kunstenaar had praktisch
al het oude bewaard en smaakvol heringericht. Maar ook alle oude balken goed tegen
houtworm ingesmeerd met Carboline en het ganse huis rook veel jaren nadien nog steeds naar
dat ontsmettingsmiddel. M.O. durfden dat niet na te doen om bezoekende klanten niet af te
schrikken. De geest van deze realisatie werd wel gezocht in de oude schuur, want het
woonhuis zelf was inmiddels zo ver in verval geraakt, dat het herbouwen ervan ver boven de
financiële draagkracht uitviel. Daarentegen was de schuur zonder grote kosten tot
bureelruimte ombouwbaar. De grote schuurpoorten, die trouwens rot waren onderaan, zijn
gewoon vervangen door grote ramen. De deuren, waarlangs koeien binnenliepen, zijn ook
door glazen deuren vervangen. Alle oude balken werden ontsmet en gereinigd en de oneffen
en verbrokkelde bakstenen vloer werd afgedekt met eiken planken. Alle muren en het dak zijn
dan geïsoleerd en binnen het jaar kon worden verhuisd. Naarmate het bureau groeide zijn dan
de overige gebouwen aangepakt en tot woning en ontvangstzaal verbouwd.Waar vroeger een
betonplatenmuur de eigendom afsloot zijn nadien bakstenen muren opgetrokken. Daarlangs
zijn dan uiteindelijk de archiefgangen aangebouwd. De cichorei ast is verbouwd tot woning
voor een bediende.De weide achter de schuur was doorwoeld door de varkens en daarenboven
staken een 3-tal cilindervormige citernen in de grond. Deze zaten vol met verzuurd
bietenvoer. Daar M.O. toen heel erg ingenomen waren door de Brugse spiegelende reien
besloten zij die rommel uit te graven en er een vijver van de maken. Ook vóór de schuur was
de hofplaats drassig en door een mestvaalt ontsierd. Zij trokken dan ook de vijvers door naar
de voorkant, lopend onder de vergaderzaal. Het weze nog opgemerkt dat zij toen wel lang
geaarzeld hebben tussen modern bouwen en verbouwen van de oude gebouwen. Toen hadden
zij kort er voor de zwemkom van Wevelgem van Wervik en van Komen ontworpen in
Corbusier stijlvormen, vandaar de aarzeling tussen nieuw, modern en oud.Zij hadden toen wel
een droombeeld van een modern bureau uitgeschetst om volledig in beton te worden
gerealiseerd zoals de zwembaden, maar de kostprijs overtrof veel te ver hun financiële
mogelijkheden. Het bleef dus bij de verbouwing zoals hoger vermeld en met het sfeerbeeld
opgedaan in Wevelgem. Na de verbouwing van de oude schuur hadden zij nog naar achter toe
een weids zicht op de korenvelden waarmee de woning toen nog was bedekt. Dat bleef niet
duren. Weldra werd een textielbedrijf opgericht en daarachter een woonwijk. Ook voor de
gebouwen rees een volkswijk uit de grond. Links en rechts werden ook fabriekjes opgericht
en na 10 à 15 jaar waren alle korenvelden verdwenen. Het was wel wennen aan het
verdwijnen van de voormalige idyllische omgeving. Toen werd er ook in Wervik veel
waardevols afgebroken zo ook de voormalige kapel Sint-Pol. Die was al een tijd voor
naschools onderwijs ingenomen. De hoofdingang in arduin wist M.O. op tijd nog aan te kopen
van de afbraakfirma. Dit kunstwerk was destijds bekroond geworden als beste inkom
omkadering van het jaar in de jaren 1800. M.O. hebben het heropgericht en ingewerkt in de
afsluitmuur van de laatste open zijde van de binnentuin. Daar is naderhand een tekenbureautje
en er naast een keramiekatelier ingericht. Dit keramiekatelier diende om alle keramiektegels
te bakken en te beschilderen die zijn verwerkt een beetje overal in de gebouwen en vooral in
het woonhuis dat toen maar half was afgewerkt.De gevels kwamen tot stand nadat M.O. een
maand hebben gewerkt voor de W.G.O. in Algiers. Daar kwam gevelkeramiek souvenir uit
mee voor de schuur en het baksteenreliëfspel voor het woonhuis. Toevallig hadden hij ook de
afbraak opgemerkt van de kloosterkerk te Aalbeke en deze van de school aan de Meenenstraat
te Wevelgem. Toen hij merkte hoe een kraan gevels en brandramen gewoon neerkrabte
verzocht hij de aannemer Cottenier om de nog resterende ramen te mogen recupereren. Dat
t:br3_06:doc:Kerat_voorstel tot bezoek kunst en restauratieatelier 1_19 09 2006

3. 3
mocht hij, maar het moest in 1 dag gebeuren. Het lukte, maar met spijtige breuken. Deze
souvenirs zijn verwerkt in woonhuis en burelen. Dat was echter niet geschikt om veel licht in
de living toe te laten en daarom werd daartussen een hoog klaarglazen raam ingewerkt. Het
woonhuis zelf is opgericht met de proportie regels van de Romeinse architect Vitruvius, in
Augustus tijd opgetekend. De verwarming van de hoge ruimte geschiedt deels met gasvuren,
deels met electrische stralers. M.O. kozen deze Romeinse regelgeving omdat hij op zijn reizen
vele Romeinse realisaties hadden bewonderd en wij diezelfde regels toegepast zagen in veel
villa’s van Palladio in de Venetiaanse regio’s en die hij als het summum van de villabouw
aanziet.
t:br3_06:doc:Kerat_voorstel tot bezoek kunst en restauratieatelier 1_19 09 2006