2. OP-ART
‣ Z ang. optical art: sztuka wizualna, wizualizm. Rodzaj sztuki abstrakcyjnej
wykorzystującej zjawiska optyczne.
‣ kierunek w grafice, modzie, sztuce użytkowej i malarstwie, którego
zadaniem jest oddziaływanie na oko widza, a nie na jego intelekt czy
emocje;
‣ Artyści zainteresowani byli wywoływaniem złudzeń optycznych:
falowaniem, migotaniem, pulsowaniem płaszczyzn i układów
kompozycyjnych
‣ Op-art jest bardzo specyficzną odmianą abstrakcjonizmu. Typowe dzieło
namalowane (lub wydrukowane) w tym stylu składa się z powtarzających
się, geometrycznych wzorów, przypominających często figury
przesuwające się w kalejdoskopie.
‣ Za okres szczytowy op-artu uznaje się lata 50. i 60. XX wieku.
3. VICTOR VASARELY
Artysta węgierskiego pochodzenia, który tworzył i
pracował we Francji aż do śmierci. Jeden z czołowych
przedstawicieli abstrakcji geometrycznej. Uważany za
prekursora i przedstawiciela nurtu op-art. Tworzył
poprzez komponowanie układów, wykorzystując
geometryczne kształty (najbardziej charakterystyczne są
kompozycje w kształcie kostki).
A 1906, PECZ, WĘGRY, ZM. 15 MARCA 1997, PARYŻ, FRANCJAwłaściwie Vásárhelyi Győző, ur. 9 kwietnia 1906, Węgry,
zm. 15 marca 1997, Paryż, Francja
4. Już w latach 30. tworzył pierwsze
dzieła komponowane ze
zrytmizowanych, głównie biało-
czarnych elementów, dających
wrażenie głębi i ruchu. Ważna dla
niego stała się rola przestrzeni w
obrazie, uzyskiwana tylko i wyłącznie
przy pomocy abstrakcyjnych plam
barwnych.
5. W późniejszej swej działalności
zróżnicował kolorystykę dzieł,
tworzył wykorzystując złożone
układy wzorów i barw, dzięki
czemu powstawała iluzja
trójwymiarowych figur
geometrycznych.
6. BRIDGET RILEY
Brytyjska malarka, czołowa
przedstawicielka op-artu. początku
malarstwo Riley było figuralne, z widocznym
wpływem impresjonizmu. Około 1958 Riley
zmieniła technikę i skupiła się na
tworzeniu puentylistycznych pejzaży. Zaczęła
tworzyć własny styl, w którym badała
możliwości zjawisk optycznych, dzięki którym
op-artowe obrazy Riley wywołują
dezorientujący efekt dla oka.
ur. 24 kwietnia 1931 w Londynie
7. W 1961, po kolejnym kryzysie
twórczym, Riley rozpoczęła
najważniejszy, „czarno-biały okres”
swojej kariery, który charakteryzował
się wykorzystaniem skrajnych
kontrastów. Efekty, których osiągnęła
przy użyciu figur geometrycznych,
zostały szybko przywłaszczone przez
kulturę popularną
8. Po okresie używania odcieni szarości (1965–67)
powróciła do barw prostych[6]. W 1968, jako pierwsza
kobieta i zarazem pierwszy brytyjski malarz, zdobyła
nagrodę główną w kategorii malarstwa W pracach z tego
okresu tworzyła kompozycje złożone z kolorowych
pasów w taki sposób, by zniwelować oddziaływanie
pojedynczych kolorów i wytworzyć efekt kontinuum.
Nadal skupiała się na rytmie i napięciach między
kolorem lokalnym a ciągłością kompozycji.