2. Terwijl de regen op haar neerdaalt, loopt Nora met een glimlach op haar gezicht haar straat in. Het sombere weer kan haar humeur niet kapot maken. Ze hoopt echt dat ze de baan krijgt en ze weet zeker dat ze meer kans heeft dan de andere kandidaten, omdat ze haar baas zelfs nog van vroeger kent. En hij had vroeger een oogje op haar…

3. Terwijl Nora verder droomt over haar toekomstige droom, zit haar bovenbuurvrouw Bella Cooper alleen aan een tafeltje bij het kleine speeltuintje naast de flat. Pas als Bella kucht schrikt Nora op en kijkt in de richting waar het geluid vandaan komt.

4. Nora glimlacht bij wijze van groet en loopt naar Bella toe. “Hé! Wat doe je hier alleen buiten in de regen?” vraagt Nora. Bella haalt haar schouders op. “Daniel is bij een vriendje blijven spelen en ik heb afgesproken met zijn vader. Ik wil niet dat hij mijn appartement ziet.”

5. “Oh, ik dacht dat jullie als vrienden uit elkaar zijn gegaan?” vraagt Nora verbaasd. Meteen na die opmerking kan ze zichzelf wel voor haar kop slaan. Ze was veel te nieuwsgierig. “Niet dus. Dat zei ik alleen maar omdat Daniel in de buurt was. Mijn ex-man is vreemdgegaan en dat vergeef ik hem nooit meer!” Bella was inmiddels opgestaan en kijkt met een verdrietig gezicht naar de speeltuin.

6. “Dat spijt me. Ik had niet zo nieuwsgierig moeten zijn!” “Dat geeft niet,” stelt Bella Nora gerust. “Het moet er toch een keer uit. Ik hoop alleen wel dat je hierover niets tegen Daniel zegt, mocht je hem een keer tegenkomen.” Nora knikt. “Natuurlijk niet!”

7. “Dank je!” zegt Bella zichtbaar opgelucht. “Echt niemand weet dat Marco is vreemdgegaan. En dan nog wel met mijn eigen beste vriendin!” Nora schrikt. “Je eigen beste vriendin? Dat maakt het verraad nog tien keer erger!” Ze leeft helemaal met haar bovenbuurvrouw mee.

8. Nora weet niet wat ze verder nog moet zeggen tegen Bella om haar een beetje op te fleuren. Maar dan krijgt ze een ingeving! “Zeg, waarom kom je van de week niet een keertje bij ons koffie drinken? Daphne is bijna jarig en ik wilde een verjaardagsfeestje voor haar plannen en daar kan ik wel wat hulp bij gebruiken.”

9. Zoals Nora had verwacht, fleurt Bella meteen op. “Wat een leuk idee! En dan neem ik Daniel ook mee. Dan kan hij ook een keer met jouw dochter kennis maken!” Nora glimlacht en ze spreken af wanneer Bella koffie komt drinken.

10. Na een tijdje nemen ze afscheid en loopt Nora naar binnen toe. Als ze de hal van haar appartement binnen komt, hoort ze het vrolijke gelach van Daphne. Gelukkig kan ze het goed vinden met de oppas!

11. Even blijft Nora in de deuropening staan en geniet van haar kleine dochtertje dat met een speelgoedkonijn zit te spelen. Tara zit ernaast en kijkt net als Nora vertederend toe. Nu vind Nora het wel genoeg geweest en wilt ze haar kleine dochtertje weer vast houden.

12. “Dag schat van me!” zegt Nora en loopt naar voren. Tara schrikt ervan en staat meteen op. Ze had de voordeur niet eens gehoord! Zo was ze in gedachten over Dylan, die rotzak. Ze is er over uit dat ze hem voorlopig niet meer hoeft te zien. Hij was alleen maar gekomen om met haar het bed in te kunnen duiken. Nou, gelukkig is ze helemaal hersteld van haar verliefdheid!

13. “Tara, voel je je wel goed?” Tara kijkt verschrikt naar Nora die haar met een bezorgde blik aankijkt. “Ik vroeg of je nog iets wilde drinken? Je ziet zo bleek.” Tara haalt haar schouders op en kijkt de andere kant op. “Nee dank u.” Ze hoopt maar dat Nora niks in de gaten krijgt dat Dylan en zij in haar bed hebben liggen rommelen.

14. “Ik pak mijn spullen en dan ga ik maar eens naar huis. Mijn moeder zal zich wel afvragen waar ik blijf.” Tara loopt al naar haar tas. “Ik wil je wel even met Daphne afzetten hoor. Volgens mij is het gestopt met regenen en dan zie ik je moeder ook eens.”

15. Verschrikt draait Tara zich om en wilt protesteren, maar Nora komt al op haar afgelopen. “Ja, ik denk dat dat wel een goed idee is en dat je moeder mij ook wel eens wilt zien!” “Nou eh…,” stamelt Nora. “Ze is eh… ziek! Ja ze is ziek en mag geen bezoek ontvangen!”

16. Nora kijkt haar verbaasd aan, maar voordat ze iets kan zeggen heeft Tara al haar spullen gepakt. “Nu moet ik echt naar huis. Ik hoor het wel wanneer ik weer kan oppassen!” zegt ze en weg is Tara. Pff, dat ging nog maar net goed, denkt Tara als ze de gang op loopt. Nu snel naar huis en Dylan bellen…

17. Nora kijkt nog even naar de voordeur waarachter Tara zo even was verdwenen en concentreert zich daarna weer op haar dochter. “Heb je je goed vermaakt, meisje?” Daphne lacht haar witte tanden bloot en wilt naar het haar van Nora grijpen.

18. “Nee, dat mag niet schatje,” zegt Nora en laat Daphne zwieren in de lucht terwijl ze kraait van plezier. “Je vind Tara’s lange haar mooi hé?! Mama had vroeger ook lang haar, maar sinds dat je vader…” Meteen houdt Nora op.

19. Ze heeft al een tijdje niet meer aan hem gedacht. En ze weet wel hoe het komt, of beter gezegd; door wie. Paul heeft echt haar leven veranderd. Hij zorgt ervoor dat ze zich weer gewild en mooi voelt. En vooral sexy. De gedachte aan hem spoort haar aan naar de slaapkamer. Ze wilt alvast iets uitzoeken om aan te doen. Met één blik ziet ze dat haar bed er netjes bij ligt. En zo had ze het niet achtergelaten.

20. Verbaasd loopt Nora naar haar kledingkast en kijkt erin. Het was niet de bedoeling dat Tara ook al huishoudelijke klusjes deed. Ze hoefde alleen maar op Daphne te passen en met haar te spelen en als ze sliep kon ze iets voor zichzelf doen. Daar moet ze haar de volgende keer eens op aan spreken. Nora ziet de oranje jurk die ze van Paul had gekregen en hing die apart. Ze kleedt zich snel om in iets makkelijks en loopt naar de koelkast.

21. Ze wilt namelijk zelf iets lekkers voor hem maken. Gisterenavond had hij haar gebeld om weer iets leuks te gaan doen, waarna Nora hem had uitgenodigd bij haar thuis, zodat ze geen oppas voor de hele dag hoefde te hebben. En Paul had er gelukkig wel oren naar.

22. Nora wil kreeft maken om zo indruk op hem te maken. Ze hoopt maar dat hij het lekker vind en anders moet ze alsnog iets bestellen. Helaas let ze niet echt op met het haarscherpe mes en snijd per ongeluk in haar vinger. “Auw!” Ze brengt meteen haar vinger naar haar mond.

23. Gelukkig valt de snee heel erg mee en doet ze er een pleister omheen. Vervolgens bereid ze verder haar kreeft. Daphne zit nog heerlijk met haar speelgoed te spelen. Nora houdt af en toe een oogje op haar.

24. Dan, na een tijdje, kan de kreeft de oven in. Hoewel ze eigenlijk nog nooit kreeft heeft gemaakt, hoopt ze maar dat alles goed zal gaan. Terwijl de kreeft in de oven gaar wordt, kan ze zich gaan omkleden en opfrissen.

25. Maar net als ze haar jurk uit de kast heeft gehaald, ruikt ze een brandlucht. Ze heeft de oven veel te heet gezet! Nora snelt naar de keuken toe en klapt de oven open. Een vieze brandlucht boort door in haar neusgaten en Nora moet kuchen.

26. Ze haalt de kreeft uit de oven en legt het op een bord. Met een vies en teleurgesteld gezicht kijkt ze naar de verbrande kreeft. “Dit kan ik toch niet voorschotelen?! Wat moet ik nu doen?”

27. Ze gooit het eten weg en zet een raam open. Het begint nu wel heel erg te stinken in de kamer en het is nog een geluk dat het brandalarm niet afging. Nora gaat in de koelkast opzoek naar ingrediënten voor een nieuw gerecht.

28. Gelukkig vind ze iets lekkers en maakt het snel klaar. Dit heeft ze eerder gemaakt, dus het is een makkie! En nog lekker ook! Daarna vertrekt ze voor de tweede maal naar haar slaapkamer en trekt haar kledingkast open.

29. Als ze zich helemaal omgekleed heeft loopt ze naar haar laptop. Eigenlijk is deze jurk iets te overdressed voor vanavond, maar omdat Paul het speciaal voor haar betaald heeft trekt ze het aan. En het staat haar nog goed ook.

30. Om de tijd te doden checkt ze haar mailtjes en voorkomt ze dat ze zenuwachtig heen er weer gaat lopen. Daphne weet inmiddels al dat Paul komt blijven eten en hopst de hele kamer door met babbels over haar grote vriend.

31. Paul staat lichtelijk zenuwachtig voor de deur en twijfelt even voordat hij op de deur klopt. Hij hoopt echt dat hij hier goed aan doen. Nora zal het hem nooit vergeven als ze wist waar hij mee bezig was. Uiteindelijk klopt hij toch op de deur en hoort hij een hoog kinderstemmetje roepen. “Paulie!” Ondanks alles moet hij toch lachen.

32. Nora snelt naar de voordeur met Daphne in haar kielzoog en trekt de deur open. Ze begroeten elkaar met een kus en Daphne probeert zich aan Paul’s broekspijp omhoog te trekken. “Daffie ook een kus!”

33. Nora en Paul schieten allebei in de lach en Paul geeft het kleine meisje een kus. “Kom, dan gaan we naar binnen,” zegt Nora en gaat Paul voor naar de woonkamer. Daphne gaat snel weer op het kleed zitten en geeft Paul het bevel om met haar te komen spelen. “Ga maar. Ik moet het eten nog even opwarmen en dan kunnen we aan tafel.”

34. Paul gaat gehoorzaam tegenover Daphne zitten en samen spelen ze kiekeboe. Daphne kraait van plezier en Paul moet het honderden keren over doen. Niet dat hij het erg vind; in tegendeel zelfs! Hij vindt het zelfs heerlijk om met Daphne te spelen. Iets wat hij niet had verwacht van zichzelf.

35. Als Nora het eten opgewarmd heeft loopt ze naar het tweetal toe. “Het eten is klaar. Kom meisje, jij moet ook wat eten.” Ze ziet dat Daphne tegen wilt stribbelen. “Wij gaan ook eten meisje. We gaan snel weer samen spelen, goed?” zegt Paul. Daphne lijkt iets rustiger te worden en laat zich optillen door haar moeder.

36. “Ik denk dat ze moe begint te worden. Ze heeft vanmiddag ook bijna geen oog dicht gedaan, omdat ze wist dat Tara op kwam passen. En als ze ergens naar uit kijkt, dan is het wel iemand die met haar komt spelen.” Paul knikt begrijpend. “Zo was ik vroeger ook,” zegt hij met een knipoog.

37. Nora geeft Daphne een bordje pap en dekt daarna de tafel. Paul helpt haar en als alles staat kunnen ze gaan eten. In stilte nemen ze allebei een hap. Buiten begint het al flink te schemeren en het zal niet lang meer duren voordat de zon echt helemaal onder is.

38. Na een tijdje moet Nora toch echt de lampen aan doen en gaat weer aan tafel zitten. “Zo, dit is beter,” zegt ze. Paul glimlacht. “De zalm is echt heerlijk! Ik wou dat ik zo heerlijk kon koken!” Nora bloost. “Dank je. Ik vond het laatst ook heel lekker wat je had gekookt.”

39. Paul en Nora kletsen verder over die ene avond en over hun toevallige ontmoeting in het winkelcentrum. Nora bedankt hem nogmaals voor de jurk en belooft dat ze iets terug zal doen. “Dat hoeft echt niet! Het was gewoon een bedankje omdat je me nog steeds wilt zien.” “Natuurlijk! Anders had ik je vanavond toch niet uitgenodigd!”

40. Voordat Paul iets kan zeggen, begint Daphne ineens te jengelen. “Ikke bedje toe! Mammie, bedje toe!” roept ze. “Hier was ik al bang voor. Eet jij maar verder dan leg ik haar op bed.” Nora staat op.

41. “Zo meisje. Jij mag naar bed. Zeg Paul maar welterusten.” Nora tilt Daphne op en loopt naar de slaapkamer. Daphne kijkt over haar schouder naar Paul. “TustenPaulie!” zegt ze zacht en gaapt. Paul glimlacht vertederd. “Welterusten, Daphne.”

42. Nora trekt bij Daphne haar pyjama aan en legt haar dan in bed. Daphne valt bijna meteen in slaap als ze haar kussen ziet. “Welterusten schatje,” fluistert Nora en geeft haar een kus op haar voorhoofd. Dan knipt ze het licht uit en loopt ze weer terug naar Paul.

43. Paul kijkt naar Nora die weer binnenkomt en ziet dat Nora ook aardig moe is geworden. Het was ook een lange dag voor haar, wist hij. Vanmiddag had ze een sollicitatiegesprek en dan moet ze ook nog eens voor hem koken.

44. Ze schuift weer aan tafel en verontschuldigd zich over het gedrag van Daphne. Paul wuift het weg. “Zo zijn kinderen. Ik ben vroeger ook kind geweest. Ze zijn niet altijd even lief en vrolijk, dat snap ik best.” Nora glimlacht opgelucht. “Dank je, dat je zo lief en begripvol bent. Niet alle mannen waarderen een klein meisje.”

45. “Wie kan er nu niet zo’n knap lief meisje weerstaan? En zeker met zo’n mooie moeder als jij!” Nu lacht Nora voluit en neemt snel een hap. “Ik meen het! Anders zat ik hier nu niet als ik jou niet mooi en lief en knap had gevonden!” “Dank je,” mompelt Nora.

46. Als ze allebei hun eten op hebben, staat Nora op om de borden op te stapelen. “Wil je hierna nog wat drinken?” vraagt ze aan Paul die ook op wilt staan. “Ja lekker. Als ik tenminste nog even mag blijven,” zegt hij met een knipoog. “Ja hoor. Dan zet ik hierna nog wat koffie.”

47. Nora neemt de borden mee naar de gootsteen en wast ze snel af. Ze heeft nooit een afwasmachine gehad en heeft dus altijd met de hand af moeten wassen. Daarom is ze er zo snel in geworden. Paul kijkt toe en ziet een groot bord staan met de rest van de zalm.

48. Hij wilt het oppakken en weggooien maar Nora neemt het snel van hem over. “Ik bewaar altijd nog iets voor morgen. Dan hoef ik niet elke dag te koken.” Paul begrijpt het en gaat zitten op de bank. Hij kijkt het interieur nog eens goed rond. Het is veel te koud en koel naar zijn zin. Hij houdt meer van warmere kleuren.

49. Als hij richting de keuken kijkt, ziet hij dat Nora nog steeds bezig is alles af te doen. Eigenlijk heeft hij spijt dat hij haar niet gewoon had geholpen, maar wie weet heeft ze er wel een hekel aan als haar gasten helpen? Ze heeft immers het bord uit zijn handen gepakt en zelf in de koelkast gezet. Maar dat wilt niets zeggen natuurlijk

50. Pas nadat ze de koffie heeft klaargezet gaat ze naast hem op de bank zitten. “Zo, nog even wachten en dan krijg je je koffie,” zegt Nora en kijkt hem aan. Ze ziet dat hij zich al behoorlijk thuis voelt. “Dank je. Dan zal ik het zo wel inschenken en kun jij blijven zitten. Je hebt echt goed je best gedaan vanavond.”

51. Nora kijkt hem aan en schudt haar hoofd. “Niks ervan! Je bent een gast!” Paul ziet aan haar ogen dat ze niet om te praten is dus laat hij het rusten. “Je hebt een leuk vertrekje. Heb je het zelf zo uitgekozen?” Nora knikt. De meeste meubels zijn nog van mijn ouders geweest.”

52. Paul kijkt haar aan. “Ze zijn afgelopen zomer overleden. Ik heb een flinke erfenis gekregen en heb de helft op een spaarrekening gezet voor Daphne en de rest hebt ik gehouden om nog een redelijk appartement te kunnen huren.” Terwijl Nora daaraan terug denkt voelt ze haar nekspieren aanspannen. Het was een moeilijke tijd geweest.

53. Paul vindt dat het gesprek iets de verkeerde kant op gaat en pakt speels haar hand. “Maak je maar geen zorgen. Daphne heeft echt geluk met jou. En ik eigenlijk ook,” zegt hij terwijl hij een lok uit haar gezicht haalt. Nora bloost en vlijt zich tegen hem aan waardoor Paul de kans ziet om haar op zijn schoot te trekken.

54. Zachtjes duwt hij haar tegen zich aan en voelt hij de contouren van haar lichaam onder zijn hand. Nora geniet van zijn aanraking op haar rug en sluit haar ogen. Ze kan zo wel uren op zijn schoot zitten. Paul denkt precies hetzelfde.

55. Hij duwt haar weer iets van zich af en kust haar innig en dan steeds vuriger, alsof ze elkaar jaren hebben moeten missen. Nora kust hem in volle hevigheid terug en klampt zich aan hem vast. Dit was net in haar droom die te vroeg heeft moeten eindigen, elke nacht weer.

56. Het liefst wil Paul haar hier de kleren van het lijf rukken, maar hij beseft dat Daphne hen misschien kan horen en wakker wordt. Daarom haakt hij zijn arm onder haar benen en de andere legt hij op haar rug. Nora beseft wat hij van plan is en lacht. “Goed idee.”

57. Paul staat op en meteen slaat Nora haar armen om zijn nek heen. Nog nooit heeft iemand haar zo opgetild en voelt de spanning en kriebels in haar buik toenemen. Ze weet dondersgoed wat er zometeen gaat afspelen en voelt even de twijfel opkomen.

58. Maar als Paul haar op bed heeft gelegd en zijn gespierde postuur boven haar ziet opdoemen zijn meteen alle twijfels verdwenen. Ze trekt hem naar zich toe voor weer een hongerige kus. Paul beantwoordt deze graag en streelt met zijn hand op haar been een weg naar boven.

59. “Weet je zeker dat je dit wilt, meisje?” vraagt Paul voor de zekerheid. Hij wil niet dat ze dit tegen haar zin in doet. Hij is niet gek. Hij had echt wel haar twijfels gevoeld. “Ja, dit wil ik zeker! Jij ook mag ik hopen?” vraagt Nora met een opgewonden blik. “Oh zeker,” gromt Paul en daalt met zijn mond neer op die van haar voor een kus.

60. Binnen een minuut heeft Paul Nora’s jurk uit kunnen krijgen en slaakt bijna een kreetje van opwinding als hij Nora voor zich ziet in haar sexy lingerie. Ook Nora kan haar ogen niet van Paul afhouden, terwijl ze elkaar toch eerder zo hebben gezien.

61. Alleen deze keer hebben ze alle tijd om van elkaar te genieten en elk stukje te verkennen. Ze verdwijnen al snel onder de dekens en laat de kracht van de liefde vanavond zijn werk doen. Na een tijdje vallen ze in elkaar verstrengeld uitgeput in slaap.