SlideShare una empresa de Scribd logo

Magazine onbeperkt van Hogeschool voor Journalistiek

•
•
Manon van den Heuvel
Manon van den Heuvel

Joeri Vugts van de Hogeschool voor Journalistiek vroeg mij of ik mee wilde werken aan een schoolopdracht van hem. Hij maakte een magazine voor mensen met een functiebeperking waarin zij vertellen hoe onbeperkt zij door het leven gaan. In dit magazine vind je een interview met mij!

EducaciónViajesEntretenimiento y humor
1 de 33
Descargar para leer sin conexión
1
2 3 Bezoek de website van CrossOver en ontdek of www.kcco.nl ook voor u iets kan betekenen Klik hier als u wilt weten wat uw specifieke beperking voor gevolgen heeft bij uw zoektocht naar werk. Klik hier als u uw mening wilt geven of mee wil discussiëren op onze weblog (www.wijreddenonswel.nl) over jongeren, beperking en werk. Klik hier als u vragen heeft over jongeren, werk en beperking. Onze help- desk staat voor u klaar. Ben je jong en wil je je eigen boontjes doppen? Klik dan hier en bezoek www.eigenboontjes.nl of wordt CrossOver-vriend op Hyves http://crossover- vrienden.hyves.nl. Zoekt u informatie over onder meer jongeren, werk en beperking klikt u dan op een van onze webingangen speciaal voor werkgevers en ouders. Wilt u continu op de hoogte zijn van de nieuwsfeiten over jongeren, beperking en werk? Dan vindt u op deze homepage alle actualiteiten. CrossOver zet alles op alles om ervoor te zorgen dat zoveel mogelijk jongeren met een beperking economisch zelfstandig kunnen zijn. Daartoe ontwikkelt en verzamelt CrossOver kennis en verspreidt deze kennis onder alle geïnteresseerden en belanghebbenden. Daarnaast legt CrossOver verbindingen tussen de initiatieven, organisaties en professionals die in Nederland de positie van jongeren met een beperking willen verbeteren. Schouwstede 1, 3431 JA Nieuwegein Postbus 210, 3430 AE Nieuwegein T. 030 - 603 54 24 E. info@kcco.nl I. www.kcco.nl
4 5 Deze maand in Onbeperkt... P.7 Staff Benda Bilili Gesprek met deze band die bestaat uit muzikanten met een beperking P.12 Holiday on wheels Alles wat je wilt weten voordat je met jouw rolstoel op vakantie gaat P.16 Interview Harry van der Avoort Openhartig interview met de medewerker van Stichting BAS P.40 Les op maat in een aangepaste omgeving Kijkje op het Monnikskap College in Nijmegen, de enige school waar gehandicapten hun havo- of vwo-diploma kunnen halen P.42 Interview jongeren van het Monnikskap College Verhalen van jongeren met een beperking P.46 Met je rubber door de blubber Met jouw rolstoel naar het festival Appelpop P.58 Beautiful Londen. Ook voor jou! Rolstoelvriendelijkheid in de metropool Londen P.59 Minst rolstoelvriendelijke stad van Nederland. Resultaat van onderzoek naar rolstoelvriendelijkste stad Health Cultuur Mode Verder... P.14 Column Yoeri Vugts P.23 Rubriek: Onbeperkt succesvol P.29 Column Jasmijn Goedhart P.39 Column Robbert Tijssen P.54, 55 Quiz en horoscoop P.58 Portret EDITORIAL P.15 Het zal je maar gebeuren Waargebeurd verhaal P.19 Nieuwjaarsbuik Want elk pondje gaat door het mondje P.20 Detox, what else? Na Hollywood blijf ook jij in shape! P.37 Protheses De laatste ontwikkelingen op het gebied van protheses P.44 Liefde & sex P.48 Leven als een kastplantje Hoe een leven plotsklaps kan veranderen P.50 Acupunctuur P.6 Pimp my ride Alles over hoe je je rolstoel hip kunt maken P.8 Roos Prommenschenkel Interview met de winnares van de TROS Mis(s)-verkiezing P.11 Fit and Fashionable Wat te dragen in de sportschool? P.24 Lucille Werner Openhartig interview met de presentatrice over haar leven met een lichamelijke handicap P.28 Onbeperkt Online P.30 Shop till you drop Hoe shoppen jongeren met een beperking? P.32 Wintermode 2011/2011 Wat moeten we dragen deze winter? P.34 Mode, haar en lijf P.36 Shoes for you! P.52 Echte schoonheid? P.53 Winterjassen P.56 6x mooi winterhaar Allereerst wil ik u graag kennis laten maken met Joost, hij is de personificatie van ons tijdschrift. Joost is in de afgelopen weken onze inspiratiebron geweest. Onze steun en toeverlaat. Joost is een toffe kerel. Door een ongeluk met zijn scooter een aantal jaren geleden zijn z’n benen verbrijzeld. Hij zal nooit meer kunnen lopen en beweegt zich dan ook voort in een rolstoel. Ondanks die rolstoel is Joost een avonturier en trekt hij de wijde wereld in. Ook is Joost een sportman en is hij niet vies van een potje tennis. Joost heeft zijn beperking geaccepteerd. Joost is onbeperkt. Een aantal weken geleden was de geboorte van ons tijdschrift ONBEPERKT. Het werd al snel duidelijk dat onze doelgroep jongeren met een beperking zou zijn. Veel woorden hebben we hier dan ook niet aan vuil gemaakt. En nu, een paar weken later, hebben we een tijdschrift om trots op te zijn. Als redactie hebben we stad en land afgezocht om interessante mensen te vinden met boeiende levensverhalen. Mensen die ons echt wat konden vertellen. Allemaal hebben ze te maken met een beperking. Heb- ben ze deze zelf niet, dan is er wel iemand in hun persoonlijke omgeving. Wat wij vooral willen vertellen en duidelijk willen maken is dit. Deze jongeren, deze mensen, zijn niet zielig en willen niet zielig gevonden worden. Ja, ze hebben een beperking maar zijn hierdoor niet beperkt. Allemaal hebben ze een manier van leven ontwikkeld waarin die beperking geen rol meer speelt en iedereen heeft daar zijn eigen draai in gevonden. Dit tijdschrift is ook niet al- leen bedoeld voor deze jongeren maar ook voor alle andere geïnteresseerden. Er komen veel mensen aan het woord, er zijn veel interessante en vernieuwende artikelen. Wij, als redactie vonden het inspirerend om mensen te ontmoe- ten die zo positief in het leven staan, ondanks hun handicap. Wij, de mensen zonder beperk- ing kunnen daar een voorbeeld aan nemen. ON- BEPERKT. Het jongerentijdschrift voor en over jongeren met een lichamelijke beperking. Groet Jasmijn! hoofdredactrice reageren? jasmijn.goedhart@onbeperktmagazine.nl 4 5
76 Echte creatievelingen gaan natuurlijk zelf aan de slag gaan met het ‘pimpen’ van hun hulpmiddel. Door bijvoorbeeld een leuk lint rond een loopkruk of rolstoel te wikkelen, krijgt die een heel ander uiterlijk. Het gebruiken van een spuitbus om het hulpmiddel een andere kleur te geven, is ook een leuke en eenvoudige manier om er iets unieks van te maken . In plaats van alleen de kleur aan te passen, kunnen er eventueel ook verschillende figuren of namen op een rolstoel of loopkruk gespoten worden. Het plakken van stickers zorgt er op een gemakkelijke en goedkope manier voor dat een hulpmiddel er net even anders uitziet. Ook het gebruik van nepbloemen zorgt voor een hele andere uitstraling. Nienke (20) kiest er bijvoorbeeld voor om haar rolstoel op haar eigen manier te versieren. “Door het gebruik van linten om mijn rolstoel ziet die er gelijk heel anders uit. De reden dat ik ervoor kies om hem zelf aan te passen, is dat ik hem op deze manier veel makkelijker kan veranderen en het is ook best leuk om te doen. Als ik weer eens iets veranderd heb aan mijn rolstoel krijg ik er vaak complimentjes over en dat is natuurlijk altijd leuk. Het voordeel hiervan is ook dat als ik mijn linten vandaag zat ben, ik ze zo kan veranderen in een andere kleur, ze gewoon helemaal kan weglaten of er juist voor kan kiezen om mijn rolstoel op een hele andere manier te veranderen”. Er zijn dus genoeg mogelijkheden om van een saai hulpmiddel een stoere accessoire te maken. Zo hoeven straks geen twee rolstoelen meer hetzelfde te zijn! De meeste jongeren met een lichamelijke handicap gebruiken een rolstoel, loopkruk of scootmobiel om aan het dagelijks leven deel te kunnen nemen. Deze hulpmiddelen worden vaak in een standaardkleur geleverd, maar dat vinden veel jongeren niks: ze willen zich onderscheiden van de rest. Veel van hen zijn niet op de hoogte van de mogelijkheid je hulpmiddel te ‘pimpen’. Wij hebben een aantal mogelijkheden onderzocht. Tegenwoordig zijn er diverse websites te vinden die rolstoelers de mogelijkheid bieden hun rolstoel aan te passen naar eigen smaak. En dan gaat het niet alleen om iets simpels als het veranderen van de kleur van de wielen of het frame. Dankzij deze websites kan de hele rolstoel in een nieuw jasje gestoken worden. Zo kan via de website www.pimpedbyroos.nl niet alleen het zit- en rugkussen van de rolstoel veranderd worden, maar ook de hoepel van het wiel. De website heeft voor rolstoelers verschillende trendy stoffen en kleuren in de aanbieding, waarmee ze hun oude (en misschien wat saai uitziende) rolstoel een geheel nieuwe look kunnen geven. De kosten hiervan? Voor elk van de drie aanpassingen betaal je € 17,50,-. Deze site biedt ook de mogelijkheid om een loopkruk of rollator aan te passen naar eigen wens. Dit alles voor een bedrag ruim onder de € 20,- Anne (18) is een van de mensen die haar rolstoel hebben aangepast. “Ik vond mijn rolstoel eerst heel saai en ik vond hem niet bij mij passen. Vandaar dat ik ervoor gekozen heb om er een hoes omheen te doen. Mijn wielen heb ik niet veranderd omdat ik het anders een beetje te veel zou vinden”. Want mogelijkheden om de wielen van een rolstoel er wat minder saai uit te laten zien, zijn er ook volop. Zo kun je ervoor kiezen om de spaken te beschermen met een ronde hoes. Bij het uitzoeken van deze beschermhoes zijn er allerlei verschillende mogelijkheden. Er zijn hoezen met een plaatje van een auto maar ook met foto’s van bekende artiesten. In plaats van ze te bedekken met een hoes, kunnen de spaken zelf ook aangepast worden, door bijvoorbeeld de kleur te wijzigen. Pimp my ride Mode “Nu is die rolstoel meer mijzelf’’ tekst ASHNA BEEK “Ik krijg vaak complimentjes’’ De webwinkel van Roos Prommenschenkel waar je producten kunt bestellen die saaie aanpassingen op je rolstoel modieus maken. De Congolese band Staff Benda Bilili is DE nieuwe muzieksensatie van 2010. Ze zijn begon- nen aan hun tocht om de wereld te veroveren. tekst JASMIJN GOEDHART Staff Benda Bilili De liedjes die de band maakt gaan over de problemen van alledag. Alle bandleden doen mee aan het compo- neren, en maken er met zijn alle een echt levenslied van. Staff Benda heeft een hele eigen sound en laten hun roots doorschemeren in hun muziek, de klanken van het Congolese achter- land, maar ook rumba, funk en reag- gae zijn te herkennen. Deze mannen zijn stoer, ze zijn geen watjes. Ze hebben het allemaal zwaar, maar hebben het voor elkaar gekregen om van een erbarmelijke situatie een dragelijke te maken. Vijf jaar geleden heeft Vincent Kenis de groep ontdekt en heeft aan de wereld getoond dat zelfs mensen uit een moeilijk milieu en met een handicap een succesvolle band kunnen vormen. Op dit moment draait er een documentaire in de bioscopen over de opkomst van Staff Benda Bilili. Wij zijn beniewd en misschien al voorbarig positief, puur om het feit dat we deze nieuwe band omarmen en be- nieuwd zijn naar al het moois dat nog komen gaat. Wat zo speciaal is aan deze band is het feit dat het grootste deel van de bandleden een lichame- lijke beperking heeft. 4 leden lijden aan polio en ze bewegen zich voort in zelfontworpen en in elkaar geknutselde driewie- lers. De benjamin van de groep is Roger Landu en hij soleert op zijn zelfgemaakte Satange. Hij is de trots van de 55-jarige oprichter van de groep, Ricky Likabu. De band heeft nog meer leden in Congo zelf en zal zich hoogstwaarschijnlijk nog verder uitbreiden, ze worden namelijk met de dag bekender. Het begon allemaal in de hoofdstad van Congo, Kinshasa. In de door oorlog getroffen stad is het ieder voor zich en moet je in je eentje zien te overleven en je zien te redden. De mannen van Staff Benda Bilili hebben hier zo hun eigen manier op gevonden. Ze woonden allemaal rond de zoo in Kinshasa en zochten een manier om te ontsnappen aan de gruwe- lijkheden van de straat. Ze vonden elkaar, maakten muziek en begonnen aan hun persoon- lijke veroveringstocht om de wereld mee in te pakken.
8 9 ´´Het is raar als iemand tegen je zegt dat je nek scheef staat´´ Daar zit ik dan. Om me heen kijkend met een kop thee in mijn handen, zit ik te wachten totdat Roos Prommenschenckel de trap af zal komen om voor mij wat tijd vrij te maken in haar drukke schema. Geen interview, maar een gezellig gesprek. Alles wat ik heb verwacht wordt werkelijkheid. Een prachtige vrouw van 26 jaar, vertelt in alle rust en vrede wie zij is en, wat zij wil bereiken in deze samenleving. Geen interview, maar een gezellig gesprek is wat ik wilde. En dat wordt het ook. “Theater maken is altijd mijn grote passie geweest, en daar wilde ik ook mijn brood mee verdienen. Ik zat inmiddels al een jaar op de theaterschool, en we waren die week bezig met het geven van voorstellingen. ’s Ochtends werd ik wakker, en had ik enorme last van mijn rug tussen mijn rugwervels en schouderbladen. In die tijd was er een hittegolf in het land, dus ik sliep die nacht pal voor de ventilator.” “De reden van die pijn in mijn rug was dus duidelijk: ik had te dicht voor de ventilator geslapen. ´s Avonds zei mijn vriend tegen me dat mijn nek scheef begon te trekken. Ik snapte hem niet, want het is heel raar als iemand zegt dat je nek scheef staat. Ik was ervan overtuigd dat hij recht stond! De volgende dag stond ik met een rechte nek op. Maar hoe verder de dag vorderde, hoe meer last ik van mijn rug kreeg. De dagen die daarop volgden werd het steeds erger, zelfs met het opstaan. En na twee weken werd het zelfs zo erg dat ik geen lucht meer kreeg, doordat mijn luchtwegen waren geblokkeerd.” Hoe Roos dat heeft ervaren was onrealistisch. Dansen kon ze niet meer, maar ze wilde nog wel alles doen. Totdat ze op een moment het plafond ging zien: “Zelfs als ik lag, was mijn nek nog verkrampt.” Het duurde twee maanden Voordat de doktoren erachter kwamen wat er precies mankeerde aan Roos. Frustratie borrelde bij haar op omdat niemand haar in die tussentijd kon vertellen wat ze had. Achteraf heeft ze veel geluk gehad, dat de medici er zo snel achter zijn gekomen wat ze heeft: Torticollis Spasmodica. Kort en begrijpelijker gezegd: een plaatselijk scheve en spastische nek. “In het begin drong de constatering van mijn ziekte niet tot me door, ik wilde het niet horen. Ik gaf mezelf valse hoop door het te verbergen, en daarmee langzaam te accepteren. Als je iets opeens overvalt, komt het als een klap aan. Voor mijn gevoel is de acceptatie van mijn beperking er geleidelijk in geslopen.” De aanpassingen die Roos moest ondergaan, zoals bij het liggen op een bed, voelden dan ook minder ingrijpend. ‘’Door mezelf voor de gek te houden ben ik het langzaam gaan beseffen. Ik ben allerlei dingen gaan doen, en ik heb het eigenlijk nooit als erg ervaren om op bed te liggen. Ik heb nooit mijn tijd uitgezeten als een gevangene. Ik heb 5,5 maand lang 23,5 uur per dag op bed gelegen. Ik heb dit ervaren als bijkomen van een druk en hectisch jaar dat daaraan voorafging. Als je van tevoren tegen mij had gezegd wat er werkelijk aan de hand was, zou ik dat totaal niet geaccepteerd hebben.” Roos moest een lange tijd liggen, maar probeerde het wel zo leuk mogelijk te maken. Wanneer ze haar grenzen opzoekt, weet ze dat ze de volgende dag erg veel pijn heeft. “Ja Roos, dit heb je zelf gewild!” Het betekende een lichamelijke vooruitgang voor Roost toen ze botox ingespoten kreeg, waardoor haar spieren tijdelijk verlamd raakten. Omdat botox de spieren verslapt, zorgde dit ervoor dat Roos langer kon blijven staan, en minder pijn had. Ze ging weer kleine dingen proberen en uitvogelen waar haar grenzen lagen. Na 5,5 maand kon ze één uur achter elkaar op zijn. “Ik was helemaal gelukkig wanneer ik 5 minuten door de supermarkt kon lopen. Je leert veel beter relativeren, en te genieten van kleine dingen. Ik ben niet bewust gaan nadenken in de tijd dat ik op bed heb gelegen, maar er zijn ontzettend veel kwartjes gevallen. Je denkt ook: waar maakte ik me druk over toen die tijd?” Roos leidde een hectisch leven, maar ook nu heeft ze dat weer. Het zit in haar, en zo kan ze het beste presteren. “Ik heb adrenaline nodig. Ik ben altijd heel erg perfectionistisch in het leven. Als mensen mij vragen of ik dit zou willen hebben meegemaakt als ik een keuze had gehad, zou ik ja zeggen. Sommige mensen krijgen op hun 60e een hartinfarct en zeggen tegen zichzelf: was dit het nou? Waarom heb ik niet meer genoten? Dat zijn vragen die ik nu al kan beantwoorden, en dat maakt de kwaliteit van mijn leven zoveel beter.” Dat wil niet zeggen dat Roos hiervoor ook al genoot, maar ze mistte veel dingen. Nu maakt ze bewust tijd voor privé-dingen, ook al werkt ze erg hard. Roos heeft haar eigen stichting opgericht, de Roos Prommenschenckel Foundation. Voor haar foundation heeft ze verscheidene andere dingen gedaan. Zo heeft ze een kalender met foto’s van vrouwen met een lichamelijke beperking gemaakt. Ze wilde zoveel mogelijk laten zien dat een handicap maar een detail is van wie je werkelijk bent. Ook heeft ze een ontbijt georganiseerd met zakenmannen en zakenvrouwen met een lichamelijke beperking. Het doel was om te laten zien dat deze mensen niet meer investeringen kosten in de samenleving als het gaat om werken. “Er was een meisje dat zei: ‘Ik wil graag een communicatieve studie doen, juist omdat ik vroeger niet met andere kindjes buiten kon spelen en binnen zat bij de volwassenen, ben ik communicatief sterker. Juist omdat ik tegen en onverwachte problemen aanloop en hier creatief mee om kan gaan. Juist omdat ik de banen niet voor het oprapen zijn, zal ik des te harder voor vechten.’ Dit vond ik een prachtige toespraak, en ze heeft later ook een baan gekregen van een van die zakenmensen.” Toen haar moeder haar een krantenartikel liet lezen over de Miss-verkiezingen voor vrouwen met een handicap die gehouden zouden worden, moest Roos daar helemaal niks van weten. Ook omdat ze toen nog het idee had dat ze beter zou worden. Uiteindelijk ging ze wat informatie opzoeken, en kwam ze tot de conclusie dat het zo gek nog niet klonk, omdat deze Miss-verkiezing over vrouwen met een lichamelijke beperking ging en de winnares tot ambassadeur werd gekroond. Hierdoor werd Roos geprikkeld, en schreef ze zich in. ‘’Als je van tevoren tegen mij had gezegd dat ik lichamelijk beperkt zou worden, zou ik dat totaal niet accepteren.’’ ´´Ik was helemaal gelukkig wanneer ik 5 minuten door de supermarkt kon lopen.´´ tekst en beeld MEREL VAN DER LIST Interview ROOS PROMMENSCHENCKEL
10 11 “Ik was overdonderd door de vrouwen met wie ik toen was. Het ging er niet om wie er het leukste uitzag en wie het leukste tasje bij zich had. Het ging veel verder dan dat. Ze hadden zoveel meegemaakt.” “Ik snap nu heel goed dat mensen die met een beperking zijn geboren, de wens hebben om een keer ‘gewoon te willen zijn’. Ik ben als het ware wakker geschud. Hierdoor ben ik gaan beseffen hoeveel we in het leven hebben, en hoe weinig we daarvan genieten. En dat ik door mijn beperking misschien wel meer doe dan iemand die gezond is. Ik sta meer stil bij dingen, ik geniet veel meer van dingen, en ik ´´Het ging er niet om wie het mooiste tasje bij zich had.´´ probeer er alles uit te halen. De mensen die altijd een beperking hebben gehad, hebben geen wake up call gehad. Er kwam eens een jongen naar me toe die zei: ‘Ik zou zo graag eens normaal willen zijn. Ik zou zo graag eens op willen gaan in de massa!’ Waarop een gezond persoon zei: ‘Wat erg eigenlijk. Wij willen almaar opvallen en presteren, en deze jongen vraagt om zoiets simpels. Hij wil gewoon gewoon zijn.’ Daar ben je wel even stil van.” “Ik heb niet echt bepaalde dromen. Alles wat ik wil doen, daar begin ik gewoon aan en maak ik af. Ik wil nu bijvoorbeeld workshops geven aan mensen. Daarbij help ik ze keuzes maken, wat ze het liefst willen. Dat is hetzelfde met de treinen. Ik wil dat de treinen vriendelijk worden voor mensen met een lichamelijke beperking. Als het me niet lukt, maar ik heb me er wel voor volle 100% voor ingezet, dan ben ik toch tevreden. Ik haal zoveel mogelijk uit wat het leven me geeft.’’ Het leven van Roos Prommenschenckel is bepaald geen alledaagse soep. Maar fascinerend is het zeker. Ze haalt eruit wat erin zit en geniet van kleine dingen in het leven. Leven als een rasechte optimist. Of zoals Roos zou zeggen: ‘’Zonder de dalen kan je niet van je pieken genieten!’’ Foto: Govert de Roos Sporten is goed en gezond, maar je moet er wel een beetje leuk bij uitzien. Die oude trainingpakken met model- len uit de jaren ‘80 kunnen natuurlijk niet meer. Een van de voordelen van sportkleding is dat die, door de zachte stoffen die gebruikt zijn, gemakke- lijk aangepast kan worden door een kleermaker. En zit je in een rolstoel? Dan is een joggingbroek ideaal, hij zit namelijk comfortabel en hoeft vaak niet eens te worden aangepast. Maar dat wil niet zeggen dat je niet wat tips kunt gebruiken om er leuk uit te zien tijdens het sporten. tekst ROBERT TIJSSEN Hoewel trainingspakken eigenlijk niet meer kunnen, ligt de keuze natuurlijk helemaal bij jezelf of je ze wel of niet draagt. Als je ervoor kiest, trek er dan niet een aan met opvallende kleuren. Rood kan nog net maar kies niet voor geel, paars of lichtblauw en doe ook niet iets aan met prints want dat ziet er veel te gedateerd uit. Joggingbroeken zijn hip en zijn naast het sporten ook gewoon in je vrije tijd te dragen. De kleuren grijs en zwart zijn al een tijdje in, maar ook de kleuren groen, paars en rood kunnen tegenwoordig heel goed. De polyestervariant kan ei- genlijk alleen maar in het zwart of grijs Sportshirts zijn er ook in allerlei verschil- lende kleuren maar net als met de broe- ken zijn zwart, grijs, wit en donkerblauw altijd goed. Probeer als je zo’n shirt neemt er eentje met een gekleurd logo of een andere gekleurde print. Zo breekt het net even en zie je er niet zo somber uit. Een shirt dat helemaal gekleurd is kan natuurlijk ook, maar neem er dan niet een met te veel kleuren, want dan komt het te rommelig over. Het liefst dus met één of twee kleuren. De shirts zonder mouwen hoeven niet alleen meer bij het basketballen gedra- gen te worden en kunnen eigenlijk bij alle sporten. Ook bij deze geldt dat een of twee kleuren het beste staat. Wat schoenen betreft zijn de sneakers met verschillende, opvallende kleuren zoals paars, groen en geel helemaal in. Helaas zijn deze schoenen er niet als je een aangepaste schoen nodig hebt. Wel gaan er op een aantal forums geruchten dat merken als Adidas, Nike en Puma deze wel in de toekomst gaan ontwik- kelen. Maar nu zijn die er nog niet. Geen paniek: de kleuren zwart en wit zijn ook hier nog steeds helemaal goed. Bij het zwemmen zijn de shorts met patronen in maar ook een speedo met felle kleuren kan. Het ligt er maar net aan wat jij het prettigst vindt, maar als je snelheid belangrijk vindt, trek dan een speedo aan voor de minste weerstand. Ook voor een bikini geldt: hij moet opvallen! Dus kies geen al te sombere kleuren maar lekkere felle kleuren zoals rood of geel. Als je na het sporten een trui aan wilt trekken, trek er dan bij voorkeur een aan in een neutrale kleur. Hou je meer van gekleurd, dan is een trui met felle kleu- ren en een druk patroon ook helemaal in de mode. Kortom: felle kleuren zijn goed en leuke prints kunnen ook, probeer alleen niet te veel verschillende kleuren met elkaar te combineren, anders lijk je wel een waterijsje. Probeer dus bijvoorbeeld een geel/groen shirt met paarse printen te combineren met een zwarte of grijze broek. Als je nog een goed adres zoekt voor je kleren en schoenen, ga dan naar de Duitse website http://www.rollimoden. de . Ze hebben eigenlijk alle soorten kleding helemaal aangepast aan jouw handicap dus een bezoekje aan de site is zeker de moeite waard. Zie je iets leuks in de winkel, dan zijn er altijd kleermakers die bereid zijn dat Fit and Fashionable 11
13 HOLIDAY ON WHEELS Het echte leven is weer in volle gang. Met veel plezier blikt menig jongere terug op een prachtvakantie in feestoorden als Lloret of Chersonissos, waar niks moest en vooral alles mocht. Luieren, drinken en feesten zijn er aan de orde van de dag, en nacht. Maar wat als je een jongere met een beperking bent, moet je al dit moois dan missen? tekst GEDA DISNIJEVA De lengte van deze groepsvakanties varieert van tien dagen tot een maand. Jouw vakantie doet zeker niet onder voor die van je vrienden zonder beperk- ing, want het programma zit bomvol activiteiten, van bezoekjes aan musea en attractieparken tot shoppen en bak- ken op het strand en natuurlijk uitgaan. Onder de bestemmingen zijn Spanje, Griekenland en Oostenrijk. Een bijzon- dere ervaring is een groepsreis naar Amerika, hierbij geniet je een maand lang van al het moois dat de Verenigde Staten te bieden heeft. Natuurlijk mag een bezoekje aan de Big Apple niet ontbreken, zeker ook omdat deze stad gezien wordt als één van de meest rol- stoelvriendelijke steden. Verder bezoek je L.A. en neem je een kijkje bij de huizen van celebs, waarna je doorreist naar San Francisco. Hoewel deze als één van de minder rolstoelvriendelijk steden wordt gezien, staat de stad ga- rant voor mooie belevenissen en herin- neringen. Eindstation is Las Vegas, waar je rijkelijk wordt verwend door all in restaurants en winkelcentra. Naast zon- vakanties en stedentrips zijn er voor de liefhebber ook zogenaamde handbike vakanties, waarbij je lekker actief bezig bent. Klinkt dit allemaal erg aantrekkelijk, maar vind jij het niet fijn met onbek- enden op reis te gaan? Geen zorgen, er is ook nog de optie op vakantie te gaan met een zelfgevormde groep en ‘Ik heb topdagen gehad en ben blij dat ik dit gevonden heb’ Wim van Raamsdonk over zijn reis naar Kreta eigen verzorging, of zelfs als individu. Uiteraard wordt bij het melden van je handicap ook hier het vervoer zoveel mogelijk aangepast. De kosten van de vakantie kunnen (gedeeltelijk) worden vergoed door je P.G.B. De zomervakanties zijn intussen achter de rug en de krieb- els voor de wintersport beginnen al te komen. Voor een wintersport die bij jou en jouw beperking past moet je bij de VGW zijn. De Verenging van Gehandicapte Wintersport- ers organiseert aangepaste wintersportreizen en zelfs lessen hier in Nederland voor aangepast skiën. De lessen en reizen worden georganiseerd door leraren die eveneens leven met een handicap. Naast de skileraren zijn er nog vrijwillige begeleiders die jou met veel plezier helpen met alles waar dat nodig is. Om de reis en het verblijf zo aangenaam mo- gelijk te maken, wordt er van tevoren een medische keur- ing gedaan, zodat er genoeg aanpassingen kunnen worden gemaakt. Skiën is natuurlijk niet het enige wat je kunt doen, je kunt ook leren snowboarden, zitskiën en snowsurfen. De reizen worden georganiseerd voor jongeren tussen 16 en 27 jaar en de kosten ervan zijn zeer betaalbaar. Boven- dien kun je ook aangepast skimateriaal en kleding huren en kopen. Ook hier is het mogelijk om vergoeding voor je vakantie en ma- teriaal te krijgen door je P.G.B. Je beperking is dus niet langer een excuus om stil te zit- ten tijdens je vakanties, er zijn genoeg dingen te doen, of je nou gaat feesten in Spanje of skiën in Oostenrijk. “Ondanks de blauwe plekken, de zere spieren, de schram op mijn gezicht, want die boom wilde niet aan de kant, was het een geweldige ervaring en was dit echt niet de laatste keer!“ VGW-lid Francien over haar wintersportvakantie. Nee, een handicap hoeft niet langer een struikelblok te zijn bij het boeken van een vakantie. Er zijn namelijk tal van organisaties die reizen organiseren, aangepast aan mensen met een lichamelijke beperking. Een van de mogelijkheden is een leuke vakantie onder begeleiding van ver- zorgers met nog negen mensen die ook een lichamelijke beperking hebben. Reizen 12
1514 ‘Wintercollectie’ De zomer is nog maar amper voorbij of wij moeten ons alweer in de dikke winterjassen gaan hijsen. Terwijl de zon volop schijnt en de temperaturen zo nu en dan richting de twintig graden gaat, hangen de winkels vol met de wintercollectie. Menig fashionfan kijkt hier naar uit, maar ik vind het zo raar om nu al bezig te zijn met de winter. Misschien heeft het te maken met mijn afgrijzen voor dit seizoen, dat ik zo op zie tegen de winter. De kou, de verplichte familiebezoeken tijdens kerst en oud en nieuw, het gure weer, de blubber na een sneeuwbui. Ik vind het allemaal maar niets. Daarom houd ik er niet zo van om mij nu alweer bezig te houden met de winter, ik zit met mijn hoofd nog bij de zomer. Maar je ontkomt er niet aan om nu al kleding te kopen voor het volgende seizoen. Want als de winter echt is aangebroken, hangt de zomerkleding alweer in de etalage. Met geen mogelijkheid kom je dan nog aan een ski-jas en een trui. Het enige wat mij wel bevalt in de winter, is het feit dat de voorjaarscollectie in de winkels verschijnt. Dan kan ik fantaseren over lentekriebels, de natuur die weer kleur krijgt en de zomerse temperaturen. Is de winter toch nog ergens goed voor. COLUMNYoeri Vugts (1993) is student journalistiek in Utrecht en heeft zijn eigen website dejongejournalist.com. In OnBeperkt schrijft hij zijn meningen op over alledaagse dingen in het leven. Ijspret in Holland. De schaatsen kunnen weer Het moet niet gekker worden: Anti-Energy drink en een chocolade-inhalator. Twee interessante nieuwe uitvindingen van de voedingsmiddelenindustrie. Le Whif Voor alle chocoladeliefhebbers, die ook op hun figuur willen letten, is er nu Le Whif. Op het eerste gezicht lijkt Le Whif een gewone lipstick, maar eigenlijk is het een kleine inhalator. Het enige wat je moet doen is de inhalator aan je mond zetten en rustig inademen. Op die manier verspreiden microscopische deeltjes chocolade zich door je mond en is het net of je een hap van een echte reep neemt. Het grote verschil zit hem in de voedingswaarde: per ‘pufje’ krijg je minder dan één calorie binnen! 3-pack Le Whif, €4.99 op http://www.laboshop.fr/ RelaxZen Energy drinks, wie kent ze niet? Of het nou Red-Bull is of Mother, iedereen heeft er wel eens één gedronken. De nieuwste hype moet je echter niet hyper maken, maar juist volledig laten ontspannen. Het gaat hier om een drankje met de naam RelaxZen. RelaxZen is er in vijf varianten, waarvan één er specifiek op gericht is je te helpen slapen na een drukke dag. Twee andere maken je juist niet slaperig, maar helpen je ontstressen, zodat je geconcentreerder kunt werken of sporten. De laatste twee, tenslotte, zorgen ervoor dat je je rustig voelt tijdens het reizen met het vliegtuig. RelaxZen is momenteel nog niet verkrijgbaar in Europa. tekst IRIS GERNLER ‘‘De zomer is nog niet voorbij of we moeten alweer aan de winterjassen’’ Rubriek HET ZAL JE MAAR GEBEUREN... Het zal je maar gebeuren. Je hebt een ongeluk gehad en je krijgt te horen dat je voor de rest van je leven gehandicapt bent. Wat ga je doen, ga je proberen je oude leven zo goed en zo kwaad als het kan weer te hervatten of val je in een dip? Wat gaat er allemaal door je heen? Om daar achter te komen had ik een interview met Martijn de Gans uit Amsterdam. Martijn heeft op zijn 17e zijn been verloren na een verkeersongeluk; hij vertelt openhartig. teks ROBBERT TIJSSEN “Nadat ik hoorde dat de artsen mijn been niet hadden kunnen redden en ik voor de rest van mijn leven gehandi- capt zou zijn, wist ik niet meer wat ik moest doen. Ik voelde me zwaar klote. Ik had helemaal geen zin meer om iets te gaan doen. Ik heb eigenlijk mijn handicap nog steeds niet geac- cepteerd en ik vind het nog steeds moeilijk, maar ik heb me er wel bij neergelegd dat ik niet alles meer kan”. Nadat hij te horen kreeg dat zijn been niet gered kon worden, raakte Martijn in een dip, maar dankzij familie en vrienden is hij nooit tot diepe dalen gekomen. “ Ze hebben me echt gehol- pen om uit mijn dip te komen. Na een paar moeilijke dagen, waarin niemand echt wist wat te zeggen, kwamen we een beetje los en is veel net zoals voor het ongeluk, alleen kan ik niet overal meer naartoe.” Volgens Martijn moet je jezelf tijd geven om te wennen aan je nieuwe leven en om je erbij neer te leggen, en is het zeker belangrijk dat de mensen om je heen je behandelen zoals ze voor je handicap deden. Martijn heeft dus niet echt in een de- pressie gezeten, maar hij zat wel op het randje. Wat is een depressie eigen- lijk? En wat is het verschil tussen een dip en een depressie? Psycholoog Job Bugel zegt er het volgende over: “Een depressie zit kortweg dieper en duurt langer dan een dip, maar het is eigenlijk een duister gebied. Er is een lijst, genaamd de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM), waarop een heleboel symptomen staan die op een depressie kunnen wijzen en als vijf van die symptomen bij jou worden gecon- stateerd, dan kun je spreken van een de- pressie. Dit betekent dat er verschillende soorten depressies zijn en ook dat de diagnose ‘depressie’ niet zomaar wordt gesteld”. Maar wat valt er te doen aan een de- pressie? “Wat wij als psychologen doen, is praten over de problemen en kijken waar die van- daan komen. Door middel van praten hopen wij als het ware de knop bij de cliënt om te kunnen schakelen en zo te kunnen werken aan een herstel. Vaak helpt het als mensen hun zorgen en problemen gewoon kunnen ver- tellen aan iemand die ze kan helpen met hun gedachten. Als blijkt dat een psycholoog je niet kan helpen word je doorgestuurd naar een psychiater die ook medicijnen kan voorschrijven voor de depressiviteit”. Er zijn dus vele soorten depressies en er is een duidelijk verschil tussen een dip en een depressie. Ben je dus nog maar kort geleden gehandicapt ger- aakt, ga dan niet bij de pakken neer- zitten. Niemand verwacht van je dat je meteen weer vrolijk in het leven staat en als je je rot voelt dan mag je dat best laten merken. Zit niet met opgek- ropte gevoelens en schaam je niet om naar een psycholoog te gaan. Deze kan je helpen je problemen te verwerken en biedt altijd een luisterend oor. ‘‘Ik voelde me zwaar klote. Had helemaal geen zin meer om iets te gaan 14
16 17 Hoe het allemaal begon... Het begon allemaal in 1995 met een wheeler-club bij A.V. Sprint. Dit was een vereniging voor mensen met een lichamelijke beperking. Harry van der Avoort begeleidde deze groep; hij vernam wat een positief effect het wekelijks terugkerende sporten had op de mensen. Vijf jaar later probeerde hij dan ook om de sport wat meer onder de aandacht te brengen. In 2002 kwam Harry op het idee om een stichting op te richten en een jaar later werd het werkelijkheid. Stichting BAS, Bredase Aangepaste Sporten, was een feit. De stichting De stichting draait om de vraag, hoe we samen iets kunnen regelen voor jongeren met een beperking. Veel overleg met sportclubs, verenigingen en de gemeente zorgt ervoor dat jongeren voor een laag maandelijks bedrag onder andere kunnen bowlen, stijldansen en zwemmen. In de groepen zitten verschillende jongeren, vaak met verschillende thuissituaties. Hierbij moet je denken aan bijvoorbeeld gescheiden ouders of uitwonenden. Stichting BAS zorgt ervoor dat de jongeren een bepaalde continuïteit hebben in hun leven. Iets wat elke week vaststaat en waar ze naartoe kunnen leven zonder erbij na te hoeven denken of het wel of niet doorgaat. Betrokkenheid van Harry Waarom is Harry zo betrokken bij deze mensen? Ten eerste omdat hij zelf een lichamelijke beperking heeft en dus weet hoe het voelt om beperkt te zijn in je doen en laten. Harry van der Avoort heeft een verkleving aan zijn pezen en spieren. Hierdoor gaat hij door het leven in een rolstoel. Lopen kan hij wel, maar niet meer dan 70 meter. Symptomen van verkleving In 1993 kreeg hij de eerste symptomen. Dit was onder andere pijn aan zijn heup. Hierna brak er een periode aan waarin hij veel naar het ziekenhuis moest om foto’s te laten maken en om andere onderzoeken te laten doen. Uiteindelijk bleek dat het ging om een verkleving, waarvan de reden onduidelijk was. Wel was meteen duidelijk dat er geen vooruitgang zou zijn en de klachten beetje bij beetje erger zouden worden. Prive Ook in Harry’s privéleven is het niet altijd even gemakkelijk geweest. Sinds een jaar heeft hij Maartje in huis, van wie beide ouders een verstandelijke handicap hebben. Toen ze 14 jaar was kwam ze bij Harry en zijn vrouw terecht. Voor Harry was hier geen twijfel over mogelijk; natuurlijk wilde hij er voor dit meisje zijn en de zorg overnemen van haar ouders! Zijn vrouw had eerst wat twijfels, maar was er vrij snel van overtuigd dat Maartje toch bij hen in huis kon komen wonen. Emotioneel had het meisje een enorme achterstand. Een reportage over de oprichter van stichting BAS: Harry van der Avoort Reportage Ze was het niet gewend om geknuffeld te worden of om een bemoedigende arm om haar schouders te krijgen. Langzaam begon ze dit steeds meer te waarderen en haar achterstand in te halen. Tijd voor zichzelf Heeft Van der Avoort dan nog wel tijd voor zichzelf? Zijn antwoord: ja zeker. Hij weet zijn week zo in te delen dat hij voor iedereen genoeg tijd heeft en toch ook voldoening uit zijn werk kan halen. Aan het werk zitten leuke maar ook minder leuke kanten. Er kunnen in een groep met jongeren altijd storende factoren zitten en het kan moeilijk zijn daarmee om te gaan. Maar over het algemeen is het werk heel leuk en is het fijn om iets te betekenen voor deze jongeren, vindt hij. Bij stichting BAS werken alleen maar vrijwilligers. Zij doen hun werk elke keer weer met plezier. Harry is van plan om zo lang mogelijk door te gaan met het werk dat hij verricht en hij hoopt nog meer sporten toegankelijk te maken voor jongeren met een geestelijke en lichamelijke beperking. Vanwege privé redenen zijn de namen van Sofie, Lisa en Maartje gefingeerd. Harry van der Avoort voor de Bowlingbaan in Breda waar mensen met een be- perking zich kunnen ontspannen door een potje te bowlen met lotgenoten. “ Natuurlijk wil ik er voor dit meisje zijn” “ Aan mijn werk zitten leuke, maar ook minder leuke kanten” tekst JASMIJN GOEDHART De website behorende bij Stichting Bredase Aangepaste Sporten: www.aangepastesporten.nl ‘Ik moest veel naar het ziekenhuis om foto’s te laten maken en onderzoeken te ondergaan’’
18 19 Herfstdip? Nou graag! Lekker eten De herfst en de kou komen er (helaas) weer aan en sommige mensen raken daardoor een beetje in een dipje. Gelukkig helpt deze ongelofelijk zoete, romige herfstdip je zo door je depressieve periode heen! Heerlijk met gemberkoekjes en warme chocolademelk. Herfstdip Benodigdheden: · 75 gram MonChou roomkaas · Kwart kopje poedersuiker · 1 theelepel kruidenmix (zie ‘recept kruidenmix’ hieronder) · 75 gram ongeklopte slagroom · Kwart eetlepel suiker · Gemberkoekjes Recept kruidenmix Om de kruidenmix te maken vermeng je: · 1 theelepel kaneel · Halve theelepel gemberpoeder · 1 mespuntje nootmuskaat · Snufje gemalen kruidnagel Doe de ongeklopte slagroom en de suiker in een kom en klop dit met een keukenmixer, totdat de slagroom niet meer vloei- baar, maar ook nog niet dik en romig is. Meng daarna, met een lepel of vork, de MonChou, de poedersuiker en de kruidenmix in een aparte kom. Voeg de half-geklopte slagroom hier aan toe en mix dit alles tot een glad mengsel. Schep de dip over in een mooi bakje en besprenkel ‘m met de overgebleven kruidenmix. Serveer de dip met de gemberkoekjes op een groot bord. Die koekjes kun je in de winkel halen, maar natuurlijk ook zelf tekst IRIS GERNLER Nu het najaar er hard aankomt, is iedereen zich al aan het verheugen op kerstdiners en Sinterk- laasavonden. Maar na al deze heerlijke dagen, wacht een grote telleurstelling: een slap, dik Nieuw- jaarsbuikje. En dan daagt de vraag: Welk dieet ga ik volgen? Vorig jaar was Sonja Bakker nog in, maar nu hebben we dokter Frank en dan is er nog het Montignac dieet. Maar welk dieet past bij jou? Als je voor een dieet kiest, kun je er het beste een nemen waarbij je toch wel iets mag blijven eten. Als je elke dag een appel en een slablaadje eet, zal je zeker afvallen, maar hoe lang kun je dat volhouden? Het is het ver- standigst om een dieet te nemen waarbij je gewoon drie porties per dag mag eten en ook het gevoel hebt iets in je maag te hebben. Zo houd je het het langste vol en zal je zien dat je op de langere termijn veel meer resultaat hebt dan bij de zogenaamde crashdiëten. Deze diëten beloven dat je veel afvalt in weinig tijd, maar dit is meestal niet goed voor de ge- zondheid en moeilijk vol te houden. Maar welk dieet je ook kiest, ze bestaan altijd uit de volgende ingrediënten: minder eten, meer bewegen en vooral disci- pline. DIEET DILEMMA OF 1384 calorieën 50 calorieën tekst ROBERT TIJSSEN 18 19
21 Detoxen, ontgiften, ontslakken. Termen die menig vrouw, maar ook man, de kriebels bezorgen, maar ook hoop ge- ven. De weg is lang en onverhard, maar het beloofde resultaat mag er wezen. Detoxen is het zuiveren van je lichaam van allerlei gifstoffen die we in het dagelijks leven te verduren krijgen en kan op vele manieren uitgevoerd wor- den. Anno 2010 zijn bezoekjes aan de sauna en helende massages lang niet meer genoeg, de echte fanaat volgt een streng vastdieet en wordt zelfs door een klysma niet afgeschrok- ken. Vasten was tot voor kort een traditie die on- losmakelijk met religie verbonden was, maar dat is veranderd. In de 21ste eeuw is vasten een Hollywood- term die steeds meer zijn aanhangers vindt onder het ‘gewone volk’. Voor- standers van detox wijzen erop dat ons lichaam continu wordt getergd door gifstoffen, afkomstig uit onder andere slechte eetgewoontes, alcohol, cafeïne, sigarettenrook en het milieu. Een streng detox-dieet is volgens hen de enige manier om lichaam en geest weer in balans te krijgen. Door slecht te eten, veel te roken en drinken kunnen wij het ons lichaam erg moeilijk maken. Levensgenieters die zich overgeven aan deze verleidingen betalen daar de prijs voor: een hoog vetpercentage, een ongezonde huid, veel pijntjes en kwaaltjes en een gevoel van onrust. Detox zou het lichaam reinigen na tij- den van feest en belooft ons een slan- kere, strakkere en bovenal energiekere versie van onszelf. Is het allemaal echt zo simpel? Volgens voedingsexperts en diëtisten is er geen wetenschappelijke grond voor de detox-trend. Be- wijs dat ons lichaam hulp nodig heeft bij het reinigen is er na- melijk niet, dat doen onze nieren en lever, die zijn daar precies voor ontworpen. Detoxen heeft dus volgens hen niet alleen geen zin, experts wijzen er zelfs op dat het erg slecht voor ons li- chaam kan zijn. Door weinig te eten en vele voedselgroepen ver van je bord te houden ontstaat er een tekort aan bepaalde voedingsstoffen, waardoor lichamelijke functies minder goed wer- ken. Ook klachten als braken, diarree, hoofdpijn en vermoeidheid zijn aan de orde van de dag. Simpel te verklaren door een tekort aan voedsel. Patricia Schutte, de woordvoerder van het Voe- dingscentrum, zei hierover in De Pers het volgende: ‘Het kan zelfs erg risico- vol zijn. Zeker als je langer dan twee dagen een detox-dieet volgt. Je krijgt te weinig voedingsstoffen binnen zoals koolhydraten, ijzer en kalk. Je lichaam gaat dan je reserves aanspreken en bijvoorbeeld je spierweefsel afbreken. En je hart is ook een spier.’ DETOX, WHAT ELSE?Dag pizza, kant-en-klaar maaltijd, patatje, verjaardagstaart. Hallo salade zonder dressing, aardbei zonder slagroom, zoutloze pinda. tekst THALASSA DE WAAL Nog even moeten we geduld hebben, maar het is bijna december. De maand van sinterklaascadeautjes, kerstbomen en vuurwerk, dus de maand van speculaas, marsepein en chocolade. Dat dieet moet maar even wachten, want nu is het nog even tijd om volop te genieten van al het lekkers wat deze koude wintermaand te bieden heeft. Detox in januari, met volle overtuiging. Zo wordt er gedacht in Hollywood, maar is dit wel zo gezond? “Het lijkt me duidelijk dat de beste manier van ‘detoxen’ is om je lichaam in de eerste plaats al niet te overladen met “Het is niet iets wat ik zou omschrijven als mooi. Of gemakkelijk’’ Gwyneth Paltrow over de Master Cleanse op haar blog ‘Goop’ Ook Hollywood- actrice Gwyneth Paltrow doet mee aan de detox-hype Heidi Klum, Anne Hathaway en Liv Tyler zijn al gevallen voor de detox-gekte. Zij geloven in de 48-hour detox volgens het LemonAid recept van celebrity trainer David Kirsch. Gedurende 2 dagen drinken zij 4 maal daags een mix van limoen, ahornsiroop en cayennepeper, en niets dan dat. Anne Hathaway dwingt zichzelf tot dit crashdieet vlak voor grote evenementen als de Emmy Awards, om er stralend (als altijd, in onze ogen) uit te zien. davidkirschwellness.com Do’s Don’tsvlees, vis, tarwe, eieren, zuivel, cafeïne, suiker, alcohol en al het bewerkte voedsel HOLLYWOOD DETOXT Popdiva Beyoncé houdt zich aan een speciaal citroensapdieet HILLYWOOD DETOXT Diva der lage landen, Patty Brard, gaat ieder jaar drie weken naar Thailand om zich te ontgiften. Body & mind veel fruit, groenten, noten en zaden en zeeën van water en kruidenthee Ook tv-diëtiste Lenny Versteegden krijg je niet warm voor een detoxkuur- tje, zij zegt in dezelfde krant: ‘Het is ongezond. Je krijgt van zo’n kuur vaak diarree en je darmfunctie wordt in de war geschopt waardoor je kwetsbaar- der wordt. Ook je hersenen krijgen te weinig energie waardoor je niet goed functioneert.’ Kortom, laat het detoxen voor wat het is en geniet, maar wel met mate. Lenny Versteegden 20 21
22 23 Medical & Health Care Products Bestel nu in een paar klikken al uw zorghulpmiddelen in de one-stop shop www.beyondmedical.nl en ontvang 10% korting op het gehele assortiment! Van rollator tot rolstoel,van thuiszorgbed tot scootmobiel. Uw persoonlijke kortingscode: BYM48368 U kunt de kortingscode tijdens het bestelproces op onze website invoeren. Deze kortingscheque is onbeperkt geldig t/m 31-11-2010.U kunt de cheque gebruiken voor het gehele assortiment met uitzondering van de producten met actieprijzen. T:+ 31 (0) 252 34 00 07 F:+ 31 (0) 252 37 15 14 info@beyondmedical.nl Pletterij 27 2211 JT Noordwijkerhout www.beyondmedical.nl Kortingscheque 10% ADVERTORIAL Henkie Onbeperkt succesvol Rubriek Elke week worden er in deze rubriek bekende internationale en nationale bekende mensen met een beperking in het licht gezet. Deze week laten wij drie zangers zien die ondanks hun handicap erg ver gekomen zijn. Roel Van Velzen Als eerste onze eigen Roel van Velzen, beter bekend als VanVelzen. Ondanks zijn lengte van 1.50m, laat hij zich niet uit het veld slaan en maakt hij muziek met vol enthousiasme. Veel artiesten hebben een lange weg moeten maken voordat ze doorbraken, maar bij Roel ging dit een stuk makkelijker. Op de middelbare school heeft hij zelf een bandje opgericht, maar daar- mee bleef het bij muziek maken voor de lol. Toen hij bij de wervelde pianoshow Crazy Pianos on tour ging werken, werd hij ontdekt. Een producer zag hem het publiek entertainen en een plaat werd al snel opgenomen. In 2006 brak hij door met het nummer Baby get higher en sindsdien is VanVelzen niet meer uit de hitlijsten verdwenen. Stevie Wonder Stevie Wonder is vlak na zijn geboorte blind geworden. Zijn passie voor muziek was als kind al erg aanwezig. Op zeer jonge leeftijd leerde hij al mond harmonica, piano en drumstel te bespelen en liet hij zich niet door zijn ogen beperken. In 1962 werd hij door Ronnie White, lid van de Miracles, ontdekt waarna in 1963 Stevie Wonder’s eerste hit uitkwam, genaamd Fingertips. Dit werd zijn eerste nummer 1 hit in Amerika. Daarna volgden er nog meer, waaronder Isn’t she lovely, Signed, sealed, deliverd, I’m yours en For once in my life. tekst: FRANCIS KUIJPERS ZANGERS Koos Alberts Koos Alberts brak op 37-jarige leeftijd door met het nummer Ik verscheurde je foto. Dat jaar ging Koos als een raket omhoog. Hij bracht een album uit en kwam zelfs in het Guiness book of Records, omdat hij met 3 stijgende singels in de top 10 stond. Zijn succes bleef een aantal jaren doorgaan tot 1988. Koos Alberts viel onder het rijden in slaap en reed tegen een boom. Na enige tijd klinisch dood te zijn geweest en een lange revalidatie periode kwam hij terug. Wel zit hij verlamd in een rolstoel en heeft hij nog maar 1 stemband. Zijn klank veranderde, maar Koos heeft tot 2003 nog vele nummers gemaakt. 23
24 25 LUCILLE WERNER Ze mag met recht het boegbeeld voor mensen met een lichamelijke handicap worden genoemd. Presentatrice Lucille Werner zet zich al lange tijd in voor een positievere beeldvorming rondom mensen met een lichamelijke beperking. Lucille is erg druk met de voorbereidingen van een internationale versie van de CAPAwards en een paar dagen na dit interview begonnen de opnames van een nieuw seizoen Lingo. Tussendoor wist ze tijd vrij te maken om met Onbeperkt openhartig te praten over haar handicap. tekst YOERI VUGTS beeld NICO KROON PRESENTATRICE, AMBASSADRICE EN RIDDER IN DE ORDE VAN ORANJE NASSAU: natuurlijk een bepaalde cultuur, de manier waarop we tegen mensen met een handicap aan kijken. Politiek gezien doen we er heel erg veel aan. Als je bijvoorbeeld naar Oost-Europa kijkt, naar landen als Bulgarije of Roemenië of Tsjechië. Ja, daar wordt nog steeds heel anders omgegaan met mensen met een handicap. Dus je hebt een groot cultuurverschil tussen het internationale en het nationale’. CAP100 Tussen alle voorbereidingen voor deze internationale show door, bedacht Lucille een nieuw project: de Cap100. ‘De Cap100 is een nieuw initiatief van de LW Foundation, waarin wij samenwerken met tien multinationals. Die multinationals dragen het initiatief en wij willen honderd mensen met een handicap op deze manier snel aan het werk krijgen. Als een van de honderd afvalt, dan komt er eentje bij. Dus het blijft altijd een poule van honderd mensen met een handicap. Die tien multinationals zorgen ervoor dat ze binnen hun netwerk zo snel mogelijk mensen met een handicap aan het werk krijgen. De deelnemers melden zich allemaal aan. Zij hebben dus geen werk en zijn gehandicapt, maar zij willen wel werken. Ze worden helemaal klaargestoomd en geselecteerd. Ze worden echt geselecteerd op hun kunnen, op hun kracht en hun motivatie om aan het werk te gaan. En zo is er ook een snellere doorstroom van die honderd. Zo kunnen we zorgen dat we in Nederland minder mensen met een handicap hebben die zonder werk zitten’. Het klinkt een beetje schijnheilig dat die bedrijven meedoen aan de Cap100. Zouden zij niet gewoon uit zichzelf mensen met een handicap een vacature moeten aanbieden? Lucille: ‘Het probleem is een beetje dat het bedrijfsleven ze heel moeilijk kan vinden. Dat heeft met de regeltjes in Nederland te maken. Het bedrijfsleven weet heel moeilijk waar ze moeten zijn, want ze staan daar best open voor mensen met een handicap. Ze kennen alleen de weg ernaartoe vaak niet, de Cap100 helpt ze daarbij. Ik vind zeker dat bedrijven een maatschappelijke functie moeten vervullen, maar ik hou ook weer niet van positieve discriminatie. Ik vind namelijk dat, op een moment dat er iemand gezocht wordt voor een vacature, mensen met een handicap en mensen zonder een handicap In augustus is Lucille onderscheiden met een koninklijk lintje. Ze is geridderd in de Orde van Oranje-Nassau. ‘Als ik kijk naar alle dingen die ik voor mijn werk heb gedaan en als ik kijk naar de televisieprogramma’s die ik heb gemaakt, die allemaal in het teken staan van een betere beeldvorming voor mensen met een handicap, dan is dit toch wel de allermooiste prijs die ik ooit heb gekregen.’ Lucille zet zich met haar eigen stichting, de Lucille Werner Foundation (LW Foundation), in voor die positievere beeldvorming. ‘Ik zou graag willen dat mensen het gewoon een handicap noemen. Dat is net zo makkelijk, vind ik altijd. Ik vind beperking altijd iets negatiever omdat het dan weer lijkt of ik beperkt ben. Maar beperkt ben ik eigenlijk niet, ik heb gewoon mijn eigen manier gevonden om te lopen en ik doe zoveel mogelijk dingen die iedereen kan’. CAPAwards In 2006 organiseerde Lucille de eerste Mis(s)- verkiezing. In een wedstrijd streden mooie vrouwen met een lichamelijke handicap om de titel ‘Mis(s) 2006’. De winnaar ervan zou een jaar lang ambassadeur worden van de stichting Onbeperkt Nederland. Het televisieprogramma bleek een groot succes en er werd ieder jaar een nieuwe editie gemaakt, later onder de naam CAPAwards. Lucille: ‘Ik heb heel veel moeite moeten doen om die show op televisie te krijgen. Ik ben daar heel lang mee bezig geweest. Dat heeft zeker wel twee jaar geduurd voordat ik eindelijk een omroep vond, de TROS, die erin geloofde en het uit wilde zenden. Iedereen vond het nogal controversieel, spannend allemaal’. Het programmaidee werd verkocht aan productiebedrijven in onder andere Groot-Brittannië en Duitsland. Nu komt Lucille met een internationale versie: de Eurovisie CapAwards. Het is nog niet helemaal rond wanneer de show gaat plaatsvinden. ‘We hebben zo’n twaalf landen, die ook actief betrokken willen zijn bij de ontwikkeling. Dus die enthousiast zijn voor de Eurovisie-versie. Daar werken wij echt heel erg hard aan. En wij gaan toch proberen er het beste van te maken. Ik denk dat wij eind december definitief weten hoe wij het allemaal gaan doen.’ Het blijkt niet altijd makkelijk te zijn om een show van een nationaal vlak naar een internationaal vlak te vergroten. ‘Ik stuit op veel problemen. We hebben in Nederland ‘Soms waren ze niet blij dat ik bij gym in hun team zat omdat ik niet zo hard kon rennen.’ Interview 24
26 27 ‘Ik vind zeker dat bedrijven een maatschappelijke functie moeten vervullen, maar ik hou ook weer niet van positieve discriminatie.’ evenveel kans moeten hebben. Daarin vind ik niet dat er gediscrimineerd moet worden, dus dat iemand met een handicap voorrang zou verdienen. Ik vind wel dat als er een vacature is, de bedrijven open moeten staan voor iemand met een handicap en de beste die bij hen past moeten aannemen. Waar ik voornamelijk voor strijd als het gaat om werk, is dat ik vooral tussen de oren wil krijgen dat mensen met een handicap volwaardige krachten zijn. Daar gaat het mij om. En dat vergeet het bedrijfsleven wel eens.’ Straatbeeld Zeven jaar van haar leven heeft Lucille in Colombia gewoond. ‘Het gekke is dat je in landen als Colombia en Zuid-Amerika veel meer mensen met een handicap ziet, doordat de gezondheidszorg daar slechter is dan hier in Nederland. Zuid-Amerika is natuurlijk een land dat amper tot geen rekening houdt met mensen met een handicap. Ik was toen nog een heel jong meisje en woonde daar erg beschermd. Buitenlanders die in Colombia gaan wonen, wonen meestal niet in sloppenwijken maar in meer beschermde wijken. We woonden gewoon in een huis. Op school had je trappen en ik vond mijn manier wel om daar gewoon op en af te gaan. Maar het gekke is, dat in het buitenland, in landen zoals Zuid-Amerika of Afrika, mensen met een handicap veel meer in het straatbeeld voorkomen. Daardoor is het niet zo gek is als je iemand met een handicap ziet. Dat is in het westen anders’. Het lijkt in Nederland dan allemaal goed geregeld voor mensen een lichamelijke beperking, zeker in vergelijking met andere landen. Lucille ziet nog een aantal punten voor verbetering: ‘Nederland is nog niet genoeg aangepast aan mensen met een handicap. Op het moment dat ik zou vinden dat Nederland genoeg aangepast zou zijn, dan zou ik stoppen. Ik vind echt dat op het gebied van werken nog heel veel te doen is. En ook op het gebied van beeldvorming. We denken nog altijd dat mensen met een handicap uit een achterstandspositie komen en nog iets in te halen hebben. En ik vind dat absoluut niet het geval. Mensen met een handicap zijn mensen met dromen, met idealen en met kracht. En we moeten allemaal eens leren dat dat zo is’. Lucille is nog lang niet klaar met zich in te zetten voor mensen met een lichamelijke handicap. ‘Voorlopig vind ik het nog allemaal hartstikke leuk omdat ik zie dat het ook werkt. En op het moment dat ik zie dat het vanzelf al integreert, dus dat het bedrijfsleven al vanzelf rekening houdt met mensen met een handicap, dat op televisie mensen met een handicap gewoon in reguliere programma’s voorkomen… Dan denk ik dat ik een stapje terug zal nemen. Maar zolang dat nog niet is gebeurd, blijf ik mij inzetten voor mensen met een handicap’. Gemakkelijke prooi Vroeger is Lucille wel eens gepest met haar handicap.’Ik werd wel eens uitgescholden. Soms waren ze niet blij dat ik met gym in hun team zat omdat ik niet zo hard kon rennen. Ik heb wel gemerkt dat ik af en toe gepest werd. Op de een of andere manier wist ik daar wel vaak onderuit te komen met een grapje. Of ik pestte hard terug. Je moet ook altijd mondig zijn, maar pesten geldt voor iedereen. Gepest word iedereen wel. Als je met een handicap leeft, ben je een makkelijker prooi. Er is sneller iets over jou te verzinnen of een grap over jou te maken. Het is altijd belangrijk om iets te verzinnen dat je terug kunt zeggen als iemand je pest met jouw handicap. Zo van: als ze dit tegen me zeggen, zeg ik dit terug’. In haar boek ‘Het leven loopt op rolletjes’ schrijft Lucille hoe ze haar klasgenoten vertelde over haar handicap. Ze loopt in de klas naar voren en vertelt wat haar handicap precies inhoudt. Het lijkt alsof ze geen enkele moeite heeft met het vertellen over haar handicap. ‘Ik had gemerkt dat ik het heel vervelend vond om altijd aan alle dertig kinderen, steeds weer, uit te moeten leggen wat ik mankeerde, vooral ook omdat ik zo vaak verhuisde. Dus ik had aan de juffrouw gevraagd aan het begin van het schooljaar of ik even voor de klas mocht komen staan. Dan hoefde ik mijn verhaal niet dertig keer te vertellen maar kon ik dat in een keer doen. Ik vond het niet leuk om te doen, maar ik dacht dat ik het beter wel kon doen. Dan was ik ervan af. Ik zag er altijd heel erg tegenop, ik vond het altijd heel vervelend. Maar ik merkte wel dat ik dan veel minder vragen kreeg. Het was dan duidelijk en de kinderen uit de klas konden het dan ook weer aan andere kinderen vertellen. Zo was ik niet continu aan het vertellen’. Spirit Je zou denken dat er alleen maar nadelen kleven aan de handicap. Toch ziet Lucille het bijzonder positief in. ‘In sommige gevallen is het ook wel makkelijk dat je een handicap hebt. Het is niet altijd negatief. Het geeft ook heel veel kracht, doorzettingsvermogen en spirit om door te gaan waar anderen stoppen. Dus dat is dan wel weer een prettige bijkomstigheid van het hebben van een handicap. Maar er zijn ook dingen waar je altijd van zult blijven balen. Het is altijd lastig om een trap af te lopen, je zult altijd wat moeten verzinnen om een trap zonder leuning af te komen. Ik vind ook dat mensen met een handicap de positieve dingen ervan moeten inzien. Ze moeten voor hun dromen en idealen gaan, die zijn gelijkwaardig aan die van ieder ander. Tijdens mijn studententijd had ik ook zo mijn beperkingen. Tijdens het uitgaan denk je vaak: Zullen de jongens mij wel leuk vinden? Zullen ze het niet gek vinden hoe ik loop? Ze zullen me vast wel afwijzen. Ik vind het ook leuk om een vriendje te hebben. Die onzekerheid is er altijd geweest’. Geboren 12 oktober 1967 in Eindhoven Lucille heeft bij haar geboorte een zuurstofgebrek opgelopen. Daardoor heeft ze een hersenbeschadiging waardoor ze moeite heeft met lopen. Ze presenteert vijf dagen per week ´Lingo´ en presenteerde voorheen Get The Picture, Alle Dieren Tellen Mee en Open en Bloot. Lucille heeft haar eigen stichting opgericht: de OVER LUCILLE WERNER 27
28 29 Zoenen en Zo Deze website is gemaakt door de makers van seksualiteit. nl. Het is een overzichtelijke site waar gesproken wordt over relaties en seksualiteit voor jongeren met een handi- cap. Er zijn verschillende thema’s, waaronder: veilig vrijen, seks met een handicap, veranderingen etc. De site is voor veel verschillende leeftijden geschikt, zelfs voor de jongere kinderen. Zo zijn er thema’s over verliefdheid en ‘de eerste keer’. http://www.zoenenenzo.nl Moov Een leuke website waarop je informatie kunt vinden over onderwerpen als mobiliteit, school, vrije tijd en gezond- heid. De laatste nieuwtjes en trends op het gebied van hulpmiddelen voor mensen met een functiebeperking vind je hier. Je kunt een profiel aanmaken op de site en een blog starten. Ook kun je in contact komen met andere personen die eenzelfde lichamelijke beperking heeft als dat jij hebt. Verder zijn er heel veel tips te vinden over liefde, seks, body en werk. http://www.moov.nl Doof.nl Een actuele website voor doven en slechthorenden. Er zijn ruim tweeduizend artikelen te vinden in verschillende categorieën. Enkele voorbeelden: TV, werk, jongeren, boe- ken en internet. Als je deze site bekijkt mis je geen enkel interessant evenement meer! De laatste nieuwtjes omtrent doofheid waarvan jij op de hoogte moet zijn vind je hier. De website heeft verder een eigen webwinkel waar je boeken kunt bestellen. http://www.doof.nl tekst YOERI VUGTS Onbeperkt Online Er zijn ontzettend veel websites voor mensen met een lichamelijke handicap. Maar welke zij nu echt de moeite waard voor jou? Wij zochten het uit en kozen deze maand voor onderstaande interessante websites. MUST VISITS Het is zaterdagavond twee oktober en ik probeer op een wanhopige manier mijn vriend over te halen om mee te gaan naar de bioscoop. Ik wil een filmavondje, samen naar een romantische film met een bak popcorn voor onze neus. Zonder enig idee welke films op dat moment in de bioscoop draaien krijg ik mijn vriend zover om mee te gaan, en een kwartier later staan we wat vertwijfeld in de rij. Wat een k*t films allemaal! Niks romantisch, niks lekker wegdromen in een film waar je niet bij na hoeft te denken. Het is vooral een grote teleurstelling. Maar dan ziet vriendjelief dat resident evil afterlife over een kwartier begint. Overhalen, smeken, op mijn knieën gaan, het heeft allemaal geen zin meer, want hij heeft zijn zinnen op deze film gezet. Met moeite ga ik overstag, maar dan moet de film wel in 3D. Nadat we de kaartjes hebben besteld, kopen we alsnog een hele grote bak met popcorn en gaan in de zaal zitten. Het feit dat er een hele grote stinkende man naast me gaat zitten en mijn vriend vooral veel aandacht heeft voor zijn bak popcorn maakt mijn avond definitief tot een absolute ramp. Als bijna twee en een half uur later de deuren opengaan ren ik als eerste de zaal uit. Oké, ik moet toegeven dat ik tijdens de film toch stiekem best een beetje genoten heb, al was het alleen al om het feit dat iedereen met zo’n lomp brilletje op zijn neus zat te kijken en dat het vooral bij mijn stinkende buurman alles behalve charmant stond. Ook de film was best spannend en het 3D-effect maakt het nog wat leuker, maar mijn film zal het nooit worden. Mijn oordeel: zonde van je geld. Het vierde deel van Resident Evil ‘ afterlife’ draait nu in de bioscoop. De, op het videospelletje gebaseerde, film is een grote hit, zeker nu deze ook te zien is in 3D. Alice, nog steeds gespeeld door de mooie Milla Jovovich roeit ook in deze film weer honderden zombies uit. De film brengt ons van Tokio tot Alaska en uiteindelijk naar een door zombies overgenomen LA. Jasmijn COLUMNJasmijn Goedhart (1991) is student journalistiek in Utrecht. Verder houdt ze zich bezig met roeien bij haar studentenvereniging, uitgaan en afspreken met vriendinnen. Elke maand schrijft ze in OnBeperkt over dingen die haar zoal bezig houden. ‘‘Overhalen, smeken, op mijn knieën gaan, het heeft allemaal geen zin meer, want hij heeft zijn zinnen op deze film gezet.’’ 28
30 31 DR SHOP TILL YOU ‘Ik vind het heel erg leuk om te winkelen, maar soms is het wel lastig om aangestaard te worden. Daar probeer ik me niet zo veel van aan te trekken. Gelukkig zijn er ook mensen die wel positief naar je kijken en met je omgaan. Het winkelen wordt me regelmatig lastig gemaakt. Dit komt onder andere door niet toegankelijke winkels of smalle doorgangen in winkels zoals de Blokker en het passen van kleding’. Manon is echter niet volledig op anderen aangewezen als ze gaat winkelen: ‘Als ik op pad ga voor T-shirts kan ik me aardig redden. Ik pas de kleding of zelf of ik vraag een medewerkster om me even een handje te helpen. Met broeken heb ik een groter probleem. Winkelen is voor mensen zonder een lichamelijke beperking erg gewoon. Even snel boodschappen doen is er voor jongeren met een lichamelijke handicap soms niet bij. Verschillende hindernissen moet eerst worden genomen om dat ene shirtje in die winkel aan te passen. Het winkelend publiek kijkt soms vreemd op: ‘Mensen denken vaak: zijn die gestoord?’ Drie jongeren met een functiebeperking vertellen over hun winkelervaringen. Hiervoor neem ik vaak mijn moeder mee om me te helpen met passen, maar ik neem ook heel vaak kledingstukken mee naar huis zodat ik het daar op mijn gemak kan passen’. Ondanks haar lichamelijke beperking is Manon erg positief. ‘Ik voel me niet echt benadeeld maar soms is het wel even lastig en frustrerend. Dit komt ook regelmatig doordat kledingstukken niet passen omdat het model gewoon niet past bij mensen die altijd in een zittende houding zitten’. Manon maakt helaas vaak mee dat mensen voorkruipen in de rij waarin ze staat. Gelukkig gaan er ook heel veel dingen goed tijdens het kopen van kleding: ‘Medewerkers zijn vaak wel geduldig en in sommige winkels zijn medewerksters echt geïnteresseerd in mij. Dat is erg leuk!’ MEER WETEN OVER MANON? VOLG HAAR OP TWITTER.COM/MANONVDHEUVEL ‘Ik voel me niet echt benadeeld door mijn handicap maar soms is het wel even lastig en frustrerend.’ P MANON VAN DEN HEUVEL 19 JAAR MANON IS ROLSTOELGEBONDEN VANWEGE EEN HERSENBESCHADIGING DIE ZE 14 JAAR GELEDEN BIJ EEN AUTO- ONGELUK OP LIEP. tekst YOERI VUGTS ‘Meestal ga ik met vriendinnen werken. Dat is gezelliger dan alleen. Omdat ik op kamers woon en dus niet bij mijn moeder, doe ik de boodschappen altijd alleen’. Het lastige is vooral het afrekenen aan de kassa: ‘Ik kan alleen maar liplezen. Als ik aan het afrekenen ben en mijn pinpas in mijn portemonnee stop, zie ik niet of de medewerker van de winkel iets tegen mij zegt. Vaak vragen ze nog of ik een bon wil, maar dat zie ik dus niet. Als ik dan weer op kijk en een vragend gezicht voor me zie, moet ik weer vragen wat die medewerker aan me vroeg. Soms praten mensen te snel en ook dat is erg lastig’. In de bus werd Margot een keer uitgelachen door jongens die haar gebarentaal imiteerden. Margot werd woedend maar haar vriendin probeerde haar te kalmeren. Verder wordt ze vaak nagestaard als ze gebarentaal gebruikt. ‘Mensen denken vaak: zijn die gestoord? Maar het interesseert me niets wat anderen van mij denken’. ‘Op een dag werd ik zelfs in de bus uitgelachen door een paar jongens’ Roxy heeft een op jonge leeftijd een grote groeiachterstand opgelopen. Echt veel problemen met haar kleine lengte ondervindt ze niet: ‘Het is niet moeilijk om kleding in mijn maat te vinden, dat valt reuze mee. Ik heb natuurlijk wel de kleinste maat nodig van de vrouwenafdeling, meestal een maat 34’. Als er dan een kledingstuk echt niet past, dan heeft Roxy daar een goede oplossing voor. ‘Af en toe komt het nog wel eens voor dat iets te groot is, maar meestal past het prima. Bij broeken heb ik wel heel vaak dat ze echt te lang zijn. Maar dat is geen probleem, ik heb namelijk een handige oma die het kan inkorten. En hier en daar is ook een shirt te groot, maar ik vind het geen probleem!’. Zelfs bij een speciaal evenement als een gala is het voor Roxy niet moeilijk om aan passende kleding te komen. ‘Ik loop een winkel in, kijk of er iets leuks hangt en kijk of ze het ook in mijn maat hebben. Meestal gaat dat prima’. Soms gaat ze naar de kinderkledingafdeling: ‘Als ik daar kijk is het alleen omdat ze er iets leuks hebben hangen’. Af en toe voelt Roxy zich benadeeld met haar lengte. ‘Maar ik vind het niet zo erg eigenlijk. Ik ben van begin af aan al klein dus ik weet niet anders. Het heeft ook wel zijn voordelen. Iedereen kent me en dat vind ik best wel leuk’. Ben jij een doorzetter en wil je een leuke baan? Weet je niet waar je moet beginnen of blijft de juiste deur voor jou nog gesloten? Dit is je kans! CAP100 opent haar unieke netwerk om 100 ‘talenten met drive’ aan een baan te helpen. Met professionele begeleiding vergroten wij jouw kans op een goed sollicitatiegesprek en komt je droombaan een stukje dichterbij. Wij bieden de mogelijkheid, jij grijpt de kans, dat is het idee. MARGOT GEURSEN 19 JAAR MARGOT IS AL MET HAAR GEBOORTE DOOF. ZE GEBRUIKT GEBARENTAAL OM ZICH VERSTAANBAAR TE MAKEN EN TE COMMUNICEREN MET ANDEREN. ROXY KAPTEIJNS 18 JAAR ROXY HEEFT EEN GROEIACHTERSTAND OPGELOPEN EN IS VEEL KLEINER DAN DE MEESTE LEEFTIJDSGENOTEN. ZE IS 1 METER 50 LANG. Je hebt geen baan, maar denkt wel in kansen en mogelijkheden! Je bent gemotiveerd en hebt de drive om je doelen te bereiken. Om kans te maken op een van de 100 plaatsen op onze profielensite, zoeken wij talenten met een lichamelijke beperking die beschikken over het volgende profiel: • je bent enthousiast en kunt mensen overtuigen • je beschikt over een gezonde dosis lef; • je bent een doorzetter Schrijf je nu in op www.cap100.nl! ADVERTORIAL
32 33 Deblaadjesdwarrelenvandebomenendezonlaatzichminder zien. Dat betekent dat de bikini’s, korte broeken en fleurige jurkjes weer plaats moeten maken voor de wintercollectie. Het voordeel hiervan is dat je weer een goede reden hebt om te shoppen. Het nadeel? De zware dilemma’s! Wat moet je namelijk wel kopen en wat juist helemaal niet?  De herfst/wintercollectie werd dit jaar al in februari gepresenteerd in de vier grootste modesteden van de wereld; New York, London, Milaan en Parijs. Uiteraard kwamen daar diverse fashionista’s en bekende sterren op af om een kijkje te nemen. Bij Burberry zat boegbeeld Emma Watson op de eerste rij, bij Dior waren Charlize Theron en Jessica Alba de modesterren, maar veruit de meeste celebrities kwamen op de show van Chanel af. Daar waren Kate Moss, Freido Pinto, Claudia Schiffer, Lily Allen en “Gossip Girl’s” Leighton en Blake Lively van de partij. De kleuren voor deze winter zijn niet veel gewijzigd in vergelijking met vorig jaar. Ook dit jaar zullen wij de klassieke winterkleuren grijs, zwart, bruin en wit veelvuldig in de winkels terugvinden. Camel zal deze winter voor een toevoeging zorgen bij de klassieke winterkleuren, maar de kleur die echt iets aan het modebeeld zal toevoegen is rood. Van fel- tot bordeaux rood. Het maakt niet uit als het maar rood is. Iedere show in Parijs, Milaan, London of New York had wel een kledingstuk met rood erin. Is rood nou niet helemaal jouw kleur dan kun je er altijd nog voor kiezen om alleen een rood accent te gebruiken zoals een riem, sjaal, haarband of rood sieraad.  Een van de meest geziene trends deze winter is de minimalistische trend. Hiermee wordt simpele en elegante kleding bedoeld die goed zou kunnen zijn voor kantoor. Deze look bestaat uit chique rokken, recht uitgesneden jurken en getailleerde pakken en colberts. Hiermee willen de modehuizen vooral de aandacht vestigen op de kwaliteit en uitstraling van hun kleding. Dankzij de komst van het minimalisme komt de vrouwelijke en elegante kleding weer helemaal terug. De wat opvallend gevormde kledingstukken van afgelopen seizoen zijn hierdoor niet meer te zien.  Ook oma kan alvast beginnen met breien. De dikke kabeltruien en gebreide jurken blijven ook dit seizoen het winterbeeld beïnvloeden. Misschien leuk om te combineren met een leren riem of broek? Dit seizoen is de leer- en latexlook officieel terug. Je zag het al wat meer in de winkels liggen, maar vanaf deze winter kun je er niet meer omheen. Dit allemaal dankzij een grote inspiratiebron voor diverse ontwerpers: Lady Gaga. Deze look hoeft niet alleen te bestaan uit een jack of broek, maar ook uit handschoenen, of een volledige latex- of leren outfit. Accessoires zijn leuk voor de afwisseling. Helaas was er ook dit jaar veel te veel bont te zien tijdens de modeshows. Zo gebruiken Dolce&Gabanna onder andere bont voor hun laarzen. Maar Dolce& Gabanna was niet het enige modehuis dat van bont gebruikmaakte. Ook Michael Kors, Lanvin en Vivienne Westwood lieten veel bont op de catwalk zien. Dit gebruikten zij niet alleen in jassen, maar ook voor handtassen en zelfs broeken! Chique met bont & latex: Het wordt weer winter! Karl Lagerfeld (Chanel) wist niet alleen iedereen te schokken door het prachtige decorstuk dat er werd gebruikt voor zijn modeshow, een grote ijsberg waar de modellen doorheen liepen, maar vooral door het veelvuldig gebruik van bont. Na de show werd echter duidelijk dat het vooraanstaande modehuis gebruik had gemaakt van nepbont.   Punk, dierenprint en de hippielook zullen ook aanwezig zijn deze winter, al zal het allemaal een stuk minder heftig zijn dan in voorgaande jaren. Dit jaar staat vooral vrouwelijke kleding centraal en zullen de kledingstukken minder heftig zijn dan andere jaren.  Wil je deze winter voldoen aan het modebeeld, dan behoor je dus chique elegante kleding te kopen in winterse kleuren of juist fel rood. Maar wat vooral belangrijk is, is dat je lekker jezelf bent! “Rood is de toevoeging van deze winter” “ Veel imitatiebont op de catwalk” “ Punk, dierenprints en hippielook” Ook bij de mannen zien we deze winter de grijze en bruine kleuren terug in hun kleding. Jas, broek en schoenen: TOMMY HILFIGER Wintermode tekst ASHNA BEEK
34 35 De één baalt als een stek- ker, de ander kan niet wachten, hoe dan ook, we kunnen er niets aan doen, het wordt weer winter. Voor de meiden betek- ent dit het einde van felle oogschaduw, glim- mende bronzers en el- egante blushes. Voor de jongens is het minder aantrekkelijk om de ton- deuse uit de lades te trek- ken, een vachtje op het hoofd is namelijk geen overbodige luxe in deze koude maanden. De crèmes en lotions staan, daarentegen, al in de wachtrij te popelen, ter- wijl jij nog met je zwoele zomergevoel terugblikt. Oké, uiteindelijk zullen we het moeten accept- eren. Tot die tijd luidt nu alleen nog de volgende vraag: wat te doen met dit seizoen? Gelukkig lat- en we jou bij‘Onbeperkt’ niet in de kou staan, want we hebben weer leuke en handige tips voor de win- Nu je je huid, voeten en handen in de watten hebt gelegd, kun je aan je lippen beginnen. Ze zijn veeleisend, op zijn zachtst gezegd. Ze zijn ruw, uitgedroogd en hebben veel te verduren, vooral in de winter, en het automatische‘likken van de lippen’om ze een handje te helpen, zal het alleen maar erger maken. Neem daarom altijd een lippencrème mee in je tas. Ja, jongens, jullie ook! Ook jullie lippen worden getergd door Hair do For Her Bel de kapper maar alvast, want er komt een rigoureuze verandering in je vertrouwde coupe. De gezamenlijke kappers (GNK) zeggen op www.beautynieuws.nl dat de kapsels worden getypeerd door shortcuts. Dit wil zeggen dat het haar aan de onderkant kort is geknipt, maar aan de bovenkant langer is en er losjes overheen valt. Een stoer, en nonchalant effect. De‘grafische’, korte haarstijlen worden een hot item. De lok en de pony komen deze winter ook weer om het hoekje kijken. De kleuren lopen van hoogblond tot chocoladebruin, maar het belangrijk- ste: blijf neutraal, want de coupe zelf is al heftig genoeg. Kortom, kort en lang worden deze winter helemaal jouw ding, so why not make it a combination? Succes met het uitzoeken van jouw coupe! For Him Ook dit aankomende seizoen is er weer voor ieder wat wils bij de jongens. Van lange, losse coupes, tot kortge- schoren koppies. Als je twijfelt om een totaal ander kapsel te laten knippen, breng dan eens een bezoekje aan de kapper. Vraag om advies, en vergelijk dat van meerdere kappers om te zien wat je het beste kunt doen. Je weet dan niet alleen wat jóu staat, maar je bent meteen op de hoogte gesteld van de nieuwste trends. Coupes die van achter kort en warrig zijn, maar aan de voorkant een lange lok hebben worden heel erg veel gespot op de cat- walks, maar het gemillimeterde haar laat zich ook nog erg ter. Het is een veel voorkomend probleem in de winter; de droge huid. Je huid speelt in de winter een spel met je, zorg dus dat je de spelregels kent. Wil jij na die regenbui op de fiets lekker opwarmen thuis, pas dan op, want de overgang van kletsnat fietsweer naar een warm haardje thuis kan funest voor je huid zijn. Wij kleden ons warm aan zodra het koud wordt, maar wat doet onze huid met de kou? Als de temperatuur onder de 8 graden zit, schakelen de talgkli- ertjes op de spaarstand. Hierdoor produceren ze minder bescherming, en dampt het vocht sneller uit je huid. Zorg daarom voor genoeg vocht, in de vorm van hydraterende crèmes die ervoor zorgen dat je huid soepel blijft. Was je gezicht na een kil dagje niet met te heet water om lekker op te warmen, want dit zorgt ervoor dat je gezicht alleen maar trekkeriger aanvoelt na het wassen. Als je dat dan toch echt niet kan laten, breng dan daarna een zeer vochtinbrengende nachtcrème aan, dat helpt jouw huid‘s nachts met herstellen. Ook je handen en voeten hebben het volste recht op een goede verzorging. Om je handen in dezelfde topconditie te houden als ze in de zomer waren, probeer ze dan elke avond voor het slapengaan in te smeren met handcrème. Voor je voeten is er kloven- crème van Schol. Het belooft je binnen één week zichtbaar zachtere voeten, dus het proberen waard! Heb je niet alleen ruwe handen en voeten, maar dreigen de randjes om je nagels ook onhandelbaar te worden, dan is het enige advies: laat ze met rust! Body For her For him BodyBeauty 34 35
36 37 Een bijzonder staaltje vakmanschap   Protheses. Wanneer je een lichamelijke handicap hebt, zijn deze kunststof lichaamsdelen een belangrijk deel van je leven. Maar, hoe belangrijk ook, ze zijn niet altijd even handig. Kunstbenen moeten steeds vervangen worden, rolstoelen krijgen lekke banden en een glazen oog…  laten we daar maar helemaal niet over beginnen! Gelukkig staan er allemaal spannende dingen te gebeuren op het gebied van protheses. Hieronder wat bijzondere voorbeelden op een rijtje. Onbeperkt creatief zonder ook maar een vinger uit te (kunnen) steken Tony Quan, ook wel bekend als Tempt One, is een graffitikunstenaar uit Los Angeles. Hij zet de prachtigste tags, waardoor hij beroemd is in heel Amerika en dat doet hij allemaal zonder ooit zijn bed uit te komen. Want Tempt One heeft sinds 2003 ALS, of Amyotrofische Laterale Sclerose. Een ziekte die het ruggenmerg aantast en hem volledig verlamd heeft. Het enige deel van zijn lichaam dat hij nog bewegen kan, zijn zijn ogen. Gelukkig was Tony niet van plan zijn grote passie, graffitikunst, op te geven en samen met zijn vrienden ontwikkelde hij de EyeWriter. De EyeWriter bestaat uit een bril zonder glazen, waarop een kleine camera bevestigd wordt die op een van de ogen gericht is. Deze camera registreert de bewegingen van de pupil en vertaalt die naar de computer, die aangesloten kan worden op een laser. Zo wordt wat Tony met zijn ogen tekent bijvoorbeeld op de zijkant van een gebouw geprojecteerd. Tempt is dus, ondanks een zware lichamelijke handicap, weer in staat graffitikunst te creëren, dankzij zijn bijzondere hulpstuk.  Een kunstarm die helpt bij het verjagen van fantomen Het moeten missen van een arm of been is erg pijnlijk. Voor sommigen is dit verlies nog veel pijnlijker dan voor anderen, omdat zij na hun operatie nog steeds steken voelen in een lichaamsdeel dat ze niet eens meer hebben. Deze pijn staat algemeen bekend als fantoompijn en wordt veroorzaakt door een vreemde fout in de hersenen. Het deel van de hersenen dat het gevoel in het geamputeerde lichaamsdeel regelde, is nu namelijk ineens werkloos en begint verkeerde signalen door te geven aan de rest van het brein. Zo lijkt het voor de persoon alsof het geamputeerde lichaamsdeel pijn doet. Onderzoekers uit Duitsland hebben hier iets op gevonden. Zij hebben namelijk een kunstarm ontwikkeld die niet alleen signalen van het lichaam ontvangt, maar ook signalen terugstuurt. Zo lijkt het voor de gebruiker van de arm dus net alsof hij dingen met zijn kunstarm ‘voelt’ en dus weer een echte arm heeft. Het deel in de hersenen dat het gevoel in de arm registreert hoeft hierdoor dus niet werkloos toe te zien en zal geen vreemde signalen afgeven.  Zo kan fantoompijn in de toekomst dus voorkomen worden!   Kat met prothese-pootjes Niet alleen voor mensen worden protheses gemaakt. Ook dieren maken gebruik van rolstoelen (zoals honden die een verlamd achterlijf hebben), kunstpootjes of een glazen oog. Dieren waarbij het wel heel moeilijk is een goede prothese aan te meten, zijn katten. Katten zijn echte buitendieren en klimmen, springen en jagen veel.  Voor de baasjes van een kat die een of meerdere pootjes verliest, zit er dan vaak helaas niets anders op dan hun kat in te laten slapen. De baasjes van de Britse Oscar dachten daar heel anders over. Toen Oscar zijn twee achterpoten verloor bij een ongeluk op een boerderij, besloten ze hulp te zoeken bij een beroemd chirurg, Dr. Fitzpatrick. Deze dokter, die al eerder een kunstknie voor een kat had gemaakt, ontwierp twee speciale kunstpootjes voor Oscar. Deze pootjes zijn expres een beetje wiebelig, zodat ze de oorspronkelijke manier van lopen van een kat kunnen nabootsen. Zo kon Oscar, na een revalidatieperiode van ongeveer vier maanden, weer als een echte kat rondstruinen. Of er andere katten in zijn pootsporen zullen volgen is wel de vraag, want de metalen kunstpoten kosten maar liefst 3000 pond.     Health tekst IRIS GERNLER Natuurlijk is het niet leuk om op orthope- dische schoenen door het leven te moeten. Om je heen zie je leeftijdsgenoten op de nieuwste All-Stars gympen lopen en jij moet het doen met speciaal voor jou gemaakte schoenen. Als je de vorige zin opbreekt in twee stukken bekijk je de situatie misschien van een heel andere kant. Jouw leeftijds- genoten lopen op schoenen waar iedereen op loopt en jij hebt schoenen die speciaal voor jou gemaakt zijn! In dit artikel vind je tips hoe jij op hippe stappers door het leven kunt gaan. Santulli. De in Amsterdam gevestigde winkel van de familie San- tulli spitst zich erop toe om luxe, met de hand gemaakte, orthopedische schoenen te maken voor mensen die dat nodig hebben. De visie van de eigenaar van de winkel is dat niet alle orthopedische schoenen “lomp en lelijk” hoeven zijn. Bijna elke wens van de klant is te realiseren. Dus mocht je toch heel graag All-Stars willen hebben, dan is dat ook dat een mogelijkheid bij de Santulli’s! De schoenen worden met de hand gemaakt en daar gaat een heel proces van metingen aan vooraf . Let wel: een standaardverzekering dekt de kosten die gemaakt wor- den bij de Santulli’s niet helemaal, en je zult dus ook een eigen bijdrage moeten leveren. Pimpen met een budget. Een goedkopere optie is natuurlijk om zelf aan de slag te gaan met je schoenen. Elke zaterdagochtend kun je bijvoorbeeld in Utrecht naar de lapjesmarkt. Daar kun je allerlei knutselgerei kopen maar ook stukken leer en stof waarmee je je schoenen kunt pimpen. Zo had Niels Roeg het ook bedacht. “Ik heb al vanaf mijn geboorte een platknikvoet en moet daardoor orthopedische schoenen dragen. Natuurlijk dekt mijn verzekering die wel, maar niet de eventuele aanpassingen die ik eraan wil hebben om ze wat hipper te maken. Dus kwam mijn vriendin met het plan om ze zelf wat hipper te maken. Samen kochten we stukken leer op de markt en daarna ging mijn vriendin, die best handig is, ermee aan de slag. Ik had zwarte schoenen bij de fab- rikant laten maken en vervolgens heeft mijn vriendin er blauwe en rode stukken opgezet en de welbekende Adi- das-strepen.” De 22-jarige Roeg hoort er weer helemaal bij. “Natuurlijk klinkt het kinderachtig maar het geeft mij echt een goed gevoel dat ik er net zo uit kan zien als mijn vrienden en klasgenoten.” Merknamen. Edwin Schalkx, die al zijn hele leven afhankelijk is van speciaal gemaakte schoenen, vindt het niet meer belan- grijk. “Als ik vroeger nieuwe schoenen kreeg aangemet- en, nam ik altijd een paar met een Nike Swoosh erop.” De optie om een merkteken op een orthopedische schoen te laten zetten is bij veel fabrikanten mogelijk. Maar tegenwoordig maakt het Schalkx niet meer uit. “Ik neem altijd effen zwarte schoenen. Die passen overal bij, of ik nu moet trainen of een avond moet gaan stappen.” Voor zijn sport draagt hij ‘normale’ schoenen. “Ik heb bij een sportwinkel basketbalschoenen gekocht. Achteraf was dat best een duur grapje, aangezien ik toch alleen maar in een rolstoel zit!” Voor ieder wat wils dus. Of je er heel veel geld aan wilt spenderen, of een hele lieve vriend(in) of oma hebt die handig is met naald en draad: je hoeft niet ontevreden over je schoenen door het leven te gaan. Met een beetje Orthopedische schoenen saai? Echt niet! Healthy shoes tekst MAARTEN ZWAAN
38 39 “Ik wist dat er iets niet goed zat toen ze naar het ziekenhuis ging, maar toen ik vernam dat mijn moeder een vergevor- derde vorm van longkanker had, stortte mijn wereld helemaal in.” Edwin Schalkx verloor zijn moeder in maart van dit jaar, na een ziekbed van een half jaar. Edwin zelf is geboren met een handicap: hij mist zijn bo- venbenen, waardoor zijn onderbenen aan zijn heupen gegroeid zitten. Begin september won hij met het Nederlands rolstoelbasketbalteam de Europese titel in de Tsjechische stad Brno. Hierdoor promoveert het team naar de A- divisie en kan het zich richten op de Olympi- sche Spelen van 2012 in Londen. “De Spelen zijn een droom. Het zal zeker niet makkelijk worden, we moeten bij de top zes van het volgende EK zien te ein- digen om ons te plaat- sen.” Mocht Londen gehaald worden, dan krijgt Schalkx ook zijn A- status bij NOC-NSF terug. “Dat zou fantastisch zijn! Doordat we vorig jaar degradeerden verloren we onze A-status en daarmee ons salaris. Omdat ik al tien jaar studeer heb ik sinds twee maanden ook geen recht meer op studiefinanciering. Dit be- tekent dat er op dit moment helemaal geen geld binnenkomt.” Hij zit daar niet echt mee. “Ik weet waar ik het voor doe, ik leef voor de sport en daar zal ik dingen voor moeten opofferen.” “Ik heb me lang kunnen voorbereiden op het overlijden van mijn moeder. Het is niet zo dat het me niets deed natuurlijk, maar ik denk dat we ons er goed op hebben kunnen voor- bereiden.” Hij is het ermee eens dat sport een uitlaatklep is. “Tijdens trainingen en wedstrijden denk ik er even niet aan. Natuurlijk heb ik wel eens momenten dat ik het even moeilijk Topsportende-student-met-een-handicap: Edwin Schalx over zijn sport, zijn leven en zijn toekomst. tekst en beeld MAARTEN ZWAAN Met het kersverse kabinet Rutte I staan ze voor de deur: bezuinigingen. En hoewel het vroeger een taboe was om er op te bezuinigen, gaat er nu minder geld uitgegeven worden aan de zorg. Het is bekend dat er veel problemen in de zorg zijn. Zo krijgen mensen te weinig persoonlijke aandacht en zijn er zelfs ouderen die moeten betalen om gewassen te mogen worden. In plaats van daar iets aan te doen, heeft het nieuwe kabinet besloten een aantal zaken uit het basispak- ket te halen. Het komt er dus op neer dat we meer moeten betalen voor minder zorg. Dit kabinet voor de rijken kiest er niet voor om de salarissen van de specialisten, die nu 3 à 4 keer meer verdienen dan de premier, te verlagen. In plaats daarvan wordt ervoor gekozen om een aantal “klei- nere zaken”, zoals de pil en maagtabletten uit het pakket te halen. Ook gaat de zorgpremie omhoog met 100 euro en zal je eigen risico oplopen tot boven de 200 euro. Verder zullen krukken en rollators uit het basispakket verdwijnen en moet je daar dus voortaan zelf voor betalen Kortom: de rijke specialisten blijven rijk en de mensen die echt niets kunnen missen, zullen het meest benadeeld worden. Maar ja, wat had je ook kunnen verwachten van een kabi- net “waar rechts Nederland zijn vingers bij af zou likken”? ROBBERT´S Redacteur Robbert Tijssen bekijkt iedere maand welke actuele gebeurtenissen belangrijk zijn voor jongeren met een lichamelijke beperking. ´Het mes gaat in de zorg´ heb, maar dat is niet meer dan logisch denk ik.” Het leven met een handicap brengt ook voordelen met zich mee. “Ik heb van de verzekering een auto gekregen. Hierdoor kan ik veel naar mijn vader, die ver weg woont. Samen met hem en mijn broer hebben we het veel over mijn moeder. We hebben het er alledrie op een andere manier moeilijk mee, erover praten helpt enorm. Het maakt niet uit wat je zegt, als je maar wat zegt. Als je het gaat verzwijgen, gaat het fout. Samen slaan we ons er wel doorheen.” Edwin vindt het niet vervelend dat mensen naar hem kijken. “Dat is toch logisch? Als ik iemand in de stad zou zien die eruit ziet zoals ik, zou ik ook kijken. Het is nou eenmaal zo. Ik ben gehandicapt en daar moet ik maar mee zien te leven.” Hij ondervindt in het dagelijks leven weinig problemen. Schouderophalend zegt hij: “Als ik wat nodig heb in de supermarkt van de bovenste plank, vraag ik gewoon om hulp. Ik probeer zoveel mogelijk zelf te doen. Als je het niet probeert, weet je ook niet of je het überhaupt kunt.” Het leven van Edwin is moelijk geweest het afgelopen jaar, maar de knop gaat om. “Het winnen van het EK bracht een ander soort ontlading met zich mee. Het voel- de echt als een afsluiter van een rotjaar. Het feit dat mijn broer en vader in Brno aanwezig waren maakte het alleen maar specialer. Samen hebben we een toast gedaan op mijn moeder, van wie ik weet dat ze er dolgraag bij had willen zijn.” Edwin, de topsportende-student-met-een- handicap, richt zich vooral op de toekomst. “Ik heb in de zomer mijn propedeuse gehaald, nadat ik een studieach- terstand had opgelopen door de ziekte van mijn moeder. Ik wil nu zo snel mogelijk mijn studie afronden en als het even kan een ticket naar Londen boeken!”. Over wat er nu allemaal staat te gebeuren, maakt Edwin zich geen zorgen. “Ik zie wel wat de verre toekomst brengt. Ik doe het in elk geval op mijn eigen manier. Ooit wil ik wel een gezin stichten samen met een lief meisje, maar dan zal ik haar wel eerst moeten ontmoeten.” Bang dat hij een gehandicapt kind zal krijgen is hij niet. “Het is niet genetisch en ik ben niet gehandicapt, zoals mijn moeder altijd tegen me zei: ‘Jij bent niet gehandicapt, jij bent bijzonder.’’ “Ik leef voor de sport en daar zal ik dingen voor moeten opofferen.” Sport
40 41 Drukte in de gang, heel veel trappen en krappe lokaaltjes. Dat is het beeld dat de meeste mensen hebben van een middelbare school. Maar in een rolstoel of op krukken kom je in zo’n gebouw echt niet op tijd voor je lessen, laat staan dat je makkelijk door de smalle deuropening het lokaal binnenkomt. Op De Monnikskap in Nijmegen, is dat echter een heel ander verhaal. Het gebouw is namelijk zo aangepast, dat jongeren met een handicap er prima kunnen leren, manoeuvreren en natuurlijk rondhangen met hun vrienden. In het speciaal onderwijs worden gehandicapten in vier verschillende groepen geplaatst. Deze groepen worden clusters genoemd. Jongeren met een lichamelijke beperking of chronische ziekte vallen in cluster 3 en gaan naar zogenaamde “Mytyl- of Cluster 3 scholen”, die door het hele land te vinden zijn. Sinds november 2009 is de Monnikskap in Nijmegen open. Dit is tot nu toe de enige middelbare school die gespecialiseerd is in het vanaf leerjaar 1 opleiden van havo- en vwo-leerlingen die in cluster 3 vallen. Hier kunnen jongeren met een lichamelijke beperking of chronische ziekte hun havo- of vwo-diploma met de reguliere nationale examens halen. Eerst zat deze school bij de St.Maartens Kliniek, maar om de jongeren uit hun beschermde omgeving te halen en meer te laten integreren met reguliere middelbare scholieren, is deze nu gevestigd bij het Dominicus College. Er is een gedeelte aan deze school gebouwd, geheel voorzien van aanpassingen voor mensen met een lichamelijke beperking. Er zijn brede doorgangen, elektronische deuren, schuifdeuren, verstelbare tafels, brede liften, elektronische leermethodes en genoeg personeel voor individuele begeleiding. Aangezien een aantal leerlingen van ver moet komen, biedt de school naast onderwijs ook interne woonruimtes aan. Het motto van de school is, heel toepasselijk, ‘Leren op maat’. De Monnikskap in Nijmegen is tot nu toe de enige school die deze manier van speciaal onderwijs hanteert. Mocht je iets zoeken wat dichter bij jou in de buurt zit, kijk dan even op www.lvc3.nl voor een overzicht van alle Mytyl- en Cluster 3 scholen in Nederland. Opleiding Leren op maat in een passende omgeving   tekst FRANCIS KUIJPERS Judith Juddith is 19 jaar en zit in 6 vwo. Zij heeft de erfelijke ziekte EDS, wat betekent dat het bindweefsel en kraakbeen in haar lichaam niet goed functioneren, waardoor zij snel moe is en pijn heeft. 6 vwo zou normaal gesproken betekenen dat zij dit jaar examen moet doen, maar op het Monnikskap mag je het examenjaar opsplitsen in twee jaar. “Voor mij is dat heel fijn. Ik kan niet altijd lange dagen maken of me goed blijven con- centreren, vanwege mijn vermoeidheid en pijn. Nu ik twee jaar over mijn examenjaar mag doen, hoef ik me daar minder druk over te maken”. Verder vindt Judith het vooral heel fijn dat het rustig is op school. Er zijn niet te veel leerlingen en de leraren nemen goed de tijd voor iedereen. Daarnaast heeft Judith, vanwege haar chronische ziekte, een eigen bu- reaustoel nodig, en ook daar heeft de school voor gezorgd. Doordat de tafels verstelbaar zijn in hoogte kan zij met haar stoel overal zitten en goed aan school werken. Als zij haar vwo-diploma heeft gehaald, wil ze graag naar de Radboud Universiteit, ook in Nijmegen, om daar de studie Sociale Wetenschappen te gaan volgen.     Het Monnikskap College biedt jou de mogelijkheid om je havo- of vwo- diploma te halen. Wij willen jou als een gewone leerling laten voelen, in plaats van “ Een leerling met een beperking ” Wij zorgen er voor dat jij met de reguliere examens mee kan doen. De school is voorzien van alle mogelijke aanpassingen voor je rolstoel of beperking. Denk aan brede deuren, verstelbare tafels, genoeg ruimte en de begeleiding die jij nodig hebt! Kijk voor meer informatie op www.dominicuscollege.nl of bel 024- 3772164   Opleiding Brian Brian is ook 19 jaar en zit in 4 havo. Hij ziit sinds 2005 in een elektrisch bestuurbare rolstoel, omdat hij een hoge dwarslaesie heeft, veroorzaakt door een ontstek- ing in zijn rug. Na een lange tijd in het revalidatiecentrum te hebben gezeten, is hij weer begonnen met school. Voor hem is het heerlijk om naar de Monnikskap te gaan. “Ik maak altijd gebruik van de aanpassingen. De brede doorgangen, de schuif- deuren, de elektronische deuren, en het allerfijnst is de lange- re tijd voor lessen en toetsen.” Behalve van alle voordelen die op school aanwezig zijn, geniet Brian ook van de mogelijkheid om intern te wonen. Deze interne woonruimte is deel van een complex, speciaal voor mensen met een beperking. Hij woont hier met 28 jongeren en krijgt intensieve begeleiding bij alles wat hij wil doen. “Ik heb daar leuke vrienden en goede onder- steuning”. Als Brian zijn havo-diploma op zak heeft wil hij graag een hbo-studie gaan doen in de richting Economie. De Monnikskap in Nijmegen is tot nu toe de enige school die deze manier van speciaal onderwijs hanteert. Mocht je iets zoeken wat dichter bij jou in de buurt zit, kijk dan even op www.lvc3.nl voor een overzicht van alle Mytyl- en Cluster 3 scholen in Nederland.
42 43 Quinten Voorhorst is 17 jaar en zit in klas 5 van het vwo. Hij heeft al zijn hele leven epilepsie, waardoor hij concentra- tieproblemen heeft. Maar dat weerhoudt hem er niet van om een feestje te bouwen. In het dorp waar hij woont, is hij elke vrijdagavond in de kroeg te vinden. Hij mag dan wel geen alcohol, in ver- band met zijn medicijnen, maar hij drinkt graag een colaatje met zijn vrien- den. Die drinken daar- entegen wel alcohol en dan blijft het meestal niet bij één biertje. Quinten vindt het geweldig dat hij mag toekijken hoe zijn vrienden dronken wor- den. Hij herinnert zich een moment dat zich een paar weken eerder afspeelde. Hij en zijn vrienden waren met zijn allen gaan skiën. De bedoe- ling was om rond een uur of twaalf thuis te komen, maar dit werd al snel een uurtje of drie. Uiteindelijk bleek dat Quint- en de enige nog nuchtere persoon was in het gezelschap en hij trof enkele van zijn vrienden dan ook bezopen aan op de grond naast de bus. Met een grote grijns vertelt Quinten, dat hij dit erg ver- makelijk vond. Zijn vrienden weten allemaal af van zijn epilepsie. Ze be- handelen hem niet anders maar accepteren het. Zelf heeft Quinten het ook geaccepteerd en wil hij dit citaat graag aan ons meegeven. “Yesterday is history, tomorrow is a mystery, today is a gift.” Roswita is 17 jaar en zit in 4/5 havo. Haar beperking is CVS, het chronisch vermoeidheidssynd- room. Enkele jaren geleden is deze di- agnose gesteld. Aan de ene kant is dit een opluchting, aan de andere kant een schok. Roswita ging regelmatig uit, maar nu wat minder. Ze focust zich nu vooral op school. Maar als ze uitgaat, doet ze het ook goed. Mees- tal slaapt ze de hele zaterdag, zodat ze ’s avonds flink kan stappen. Ze gaat met vrienden naar cafés en daar drinkt ze dan het liefst whisky. Ze zorgt er wel voor dat ze niet dronken wordt. De vrienden van Roswita hadden weinig begrip voor haar ziekte, waar- door ze met een aantal van hen heeft moeten breken. Ik vraag haar of ze dit niet moeilijk vond, maar ze antwoordt dat je af en toe voor jezelf moet kiezen, jezelf voorop moet stellen. En dat heeft ze gedaan. Wel is er een ander mo- Uitgaan, dansen, drinken, flirten, je strompelend terug naar huis begeven en de volgende ochtend opstaan met een enorme kater. Dit is een verschijnsel waar de meeste studenten zeker mee te maken krijgen. Bij mij is dit bijvoorbeeld wekelijkse kost. Maar sommige jongeren met een beperking zijn geen doorsnee student. Wat nou als je bijvoorbeeld in een rolstoel zit? Ga je dan ook uit of zit je elke zaterdagavond thuis voor de televisie, omdat het een onmogelijke opgave is om naar de kroeg te gaan? De Monnikskap in Nijmegen is een afdeling op een middelbare school, speciaal voor jongeren met een lichamelijke beperking. De leerlingen daar gaan op al mijn brandende vragen een antwoord geven. Alcohol en een handicap de perfecte combinatie? tekst: JASMIJN GOEDHART ment in haar leven, waar ze een stuk moeilijker mee om kon gaan. Haar vader is overleden. Roswita vertelt dat ze zichzelf heel erg lang de schuld heeft gegeven, omdat ze bij haar vader was op het moment dat hij overleed. Nu ziet ze in dat ze er niets aan had kunnen veranderen. “Ik heb het geaccepteerd, een plekje gegeven en het gaat veel beter met me. Ik heb goede vrienden, het is fijn op school en ik word goed begeleid.” Youp Koopman is 18 jaar en zit in havo 5. Hij heeft NAH: Niet Aangeboren Hersenletsel. Hij heeft dit opgelopen bij een auto-ongeluk. Hij zit op de Monnikskap, omdat de druk op zijn oude school te hoog was. Hij kon het niet meer bi- jbenen en is blij dat hij hier terecht kon. Van uitgaan houdt Youp niet echt, dit deed hij ook al niet voor het ongeluk. Feestjes bij vrienden thuis zijn wel altijd leuk, maar dan zonder alcohol. Hij vindt de smaak ervan vies. Een dag zonder hoofdpijn is iets dat niet vaak voorkomt in het leven van Youp. Zijn toekomst ziet hij niet heel rooskleurig in. Last van NAH zal hij altijd blijven houden en hij zal dus weinig druk kunnen verdragen. Weinig druk van school, studie, werk en privé. Zijn droom is om bouwtechnische infor- matica te studeren. Hij is al programmeur, en alles dat Youp uitvindt, zet hij op de site www.Halmer-ict.nl. Nienke is 17 jaar en zit in havo 5. Ze heeft een spierzenuw- ziekte waardoor ze weinig energie heeft, haar fijne moto- riek niet werkt en ze in een rolstoel zit. De ziekte is ontdekt toen ze 3 jaar oud was, maar kwam pas tot uiting toen ze 10 werd. Ze kan wel uitgaan, maar vindt het zelf niet zo leuk. Liever gaat ze naar feestjes van vrienden. Als ze al uitgaat, dan gaat ze naar cafés met vrienden die haar helpen. Dan- sen doet ze niet want dat ziet er stom uit in een rolstoel, vindt ze zelf. Nienke drinkt wel alcohol en dan het liefste zoete witte wijn met ijs. Ook is ze wel eens dronken, maar dat vindt ze niet heel leuk, want dan wordt ze heel erg moe en valt ze in slaap. Vorig jaar met de zomerfeesten in Nijme- gen was ze bijvoorbeeld heel erg dronken en de volgende dag had ze dan ook een enorme kater. Af en toe heeft ze nog wel eens moeite met het accepteren van haar ziekte, vooral op momenten dat het heel erg confronterend is. “Als we bij elkaar zijn met de familie en mijn nich- tjes en neefjes vragen of ik met ze wil spelen, dan moet ik nee zeggen, omdat ik het niet kan. Dat vind ik nog steeds zo erg. Op zulk soort momenten is het nog steeds moeilijk”. De spierzenuwziekte van Nienke is progressief en zal dus steeds erger worden. Ook dit is moeilijk te accepteren. Nienke hoopt dan ook dat het blijft zoals het nu is en dat ze altijd zelfstandig zal kunnen ademen. Deze jongeren gaan dus wel degelijk stappen. Ze houden van een feestje, van whisky en van zoete witte wijn met ijs. Ze hebben de grootste lol met dronken vrienden en worden ‘s ochtends soms wakker met een kater. Deze jongeren met een beperking zijn eigenlijk net als de doorsnee student. Om een lang verhaal kort te maken: onderscheid is er niet. We are all the same. UITGAAN: WHISKEY OF WATER?
Magazine onbeperkt van Hogeschool voor Journalistiek
Magazine onbeperkt van Hogeschool voor Journalistiek
Magazine onbeperkt van Hogeschool voor Journalistiek
Magazine onbeperkt van Hogeschool voor Journalistiek
Magazine onbeperkt van Hogeschool voor Journalistiek
Magazine onbeperkt van Hogeschool voor Journalistiek
Magazine onbeperkt van Hogeschool voor Journalistiek
Magazine onbeperkt van Hogeschool voor Journalistiek
Magazine onbeperkt van Hogeschool voor Journalistiek
Magazine onbeperkt van Hogeschool voor Journalistiek
Magazine onbeperkt van Hogeschool voor Journalistiek

Recomendados

doe mee! winter 2015 (1)
doe mee! winter 2015 (1)doe mee! winter 2015 (1)
doe mee! winter 2015 (1)Fanny Leseman
 
Kinderparlement 15 oktober 2013
Kinderparlement 15 oktober 2013Kinderparlement 15 oktober 2013
Kinderparlement 15 oktober 2013Raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie
 
Eindversie Cahier Maatschappelijk
Eindversie Cahier MaatschappelijkEindversie Cahier Maatschappelijk
Eindversie Cahier MaatschappelijkCarlosSF015
 
Genderneutrale t-shirts
Genderneutrale t-shirtsGenderneutrale t-shirts
Genderneutrale t-shirtsDari de Bruijn
 
Geen filter - Anjuly de Geus
Geen filter - Anjuly de GeusGeen filter - Anjuly de Geus
Geen filter - Anjuly de GeusJos Scriptum
 
Inspiratiegids voor UiTgemeenten zomeractie 2016
Inspiratiegids voor UiTgemeenten zomeractie 2016Inspiratiegids voor UiTgemeenten zomeractie 2016
Inspiratiegids voor UiTgemeenten zomeractie 2016UiTnetwerk - CultuurNet Vlaanderen
 
Het Wijkkrantje editie maart FINAL.pdf
Het Wijkkrantje editie maart FINAL.pdfHet Wijkkrantje editie maart FINAL.pdf
Het Wijkkrantje editie maart FINAL.pdfssuser2f62c7
 
Dat is heel normaal in onze gemeente
Dat is heel normaal in onze gemeenteDat is heel normaal in onze gemeente
Dat is heel normaal in onze gemeenteKenniscentrum Wmo en Wonen Noord-Holland
 

Recomendados

doe mee! winter 2015 (1)
doe mee! winter 2015 (1)doe mee! winter 2015 (1)
doe mee! winter 2015 (1)Fanny Leseman
 
Kinderparlement 15 oktober 2013
Kinderparlement 15 oktober 2013Kinderparlement 15 oktober 2013
Kinderparlement 15 oktober 2013Raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie
 
Eindversie Cahier Maatschappelijk
Eindversie Cahier MaatschappelijkEindversie Cahier Maatschappelijk
Eindversie Cahier MaatschappelijkCarlosSF015
 
Genderneutrale t-shirts
Genderneutrale t-shirtsGenderneutrale t-shirts
Genderneutrale t-shirtsDari de Bruijn
 
Geen filter - Anjuly de Geus
Geen filter - Anjuly de GeusGeen filter - Anjuly de Geus
Geen filter - Anjuly de GeusJos Scriptum
 
Inspiratiegids voor UiTgemeenten zomeractie 2016
Inspiratiegids voor UiTgemeenten zomeractie 2016Inspiratiegids voor UiTgemeenten zomeractie 2016
Inspiratiegids voor UiTgemeenten zomeractie 2016UiTnetwerk - CultuurNet Vlaanderen
 
Het Wijkkrantje editie maart FINAL.pdf
Het Wijkkrantje editie maart FINAL.pdfHet Wijkkrantje editie maart FINAL.pdf
Het Wijkkrantje editie maart FINAL.pdfssuser2f62c7
 
Dat is heel normaal in onze gemeente
Dat is heel normaal in onze gemeenteDat is heel normaal in onze gemeente
Dat is heel normaal in onze gemeenteKenniscentrum Wmo en Wonen Noord-Holland
 
Kinderparlement 18 november 2013
Kinderparlement 18 november 2013Kinderparlement 18 november 2013
Kinderparlement 18 november 2013Raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie
 
Inspiratiegids voor UiTgemeenten zomeractie Vlieg 2016 def
Inspiratiegids voor UiTgemeenten zomeractie Vlieg 2016 defInspiratiegids voor UiTgemeenten zomeractie Vlieg 2016 def
Inspiratiegids voor UiTgemeenten zomeractie Vlieg 2016 defUiTnetwerk - CultuurNet Vlaanderen
 
Portfolio keyhe
Portfolio keyhePortfolio keyhe
Portfolio keyheKeyhé Delsink
 
kinderparlement 26 februari 2015
kinderparlement 26 februari 2015kinderparlement 26 februari 2015
kinderparlement 26 februari 2015Raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie
 
Tristan hoffmann challange_noah,s
Tristan hoffmann challange_noah,sTristan hoffmann challange_noah,s
Tristan hoffmann challange_noah,sconnywesterterp
 
Hoe doe-ik-gewoon-normaal-juli-2015
Hoe doe-ik-gewoon-normaal-juli-2015Hoe doe-ik-gewoon-normaal-juli-2015
Hoe doe-ik-gewoon-normaal-juli-2015Outside-school-Care
 
Verslag kinderparlement 16 november 2015
Verslag kinderparlement 16 november 2015Verslag kinderparlement 16 november 2015
Verslag kinderparlement 16 november 2015Raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie
 
Coolhunting Amsterdam 2015 - Trendwatching
Coolhunting Amsterdam 2015 - Trendwatching Coolhunting Amsterdam 2015 - Trendwatching
Coolhunting Amsterdam 2015 - Trendwatching Els Carrette
 
Programmaboekje Ouder worden in Dukenburg
Programmaboekje Ouder worden in DukenburgProgrammaboekje Ouder worden in Dukenburg
Programmaboekje Ouder worden in DukenburgStandvast Wonen
 
De Ruis
De Ruis De Ruis
De Ruis Aimeevantienoven
 
Editie 3 haarlem
Editie 3 haarlemEditie 3 haarlem
Editie 3 haarlemjimmynooij
 
Editie 3 amsterdam
Editie 3 amsterdamEditie 3 amsterdam
Editie 3 amsterdamjimmynooij
 
sessie 49 trendoverzicht
sessie 49 trendoverzichtsessie 49 trendoverzicht
sessie 49 trendoverzichtVereniging Vlaamse Jeugddiensten
 
Iedereen op de fiets?
Iedereen op de fiets?Iedereen op de fiets?
Iedereen op de fiets?SAAMO Antwerpen vzw
 
Trendboek 2014: RevÁlutie
Trendboek 2014: RevÁlutieTrendboek 2014: RevÁlutie
Trendboek 2014: RevÁlutieBob van Leeuwen
 
Verkiezingsboekje
VerkiezingsboekjeVerkiezingsboekje
VerkiezingsboekjeJanne Reynders
 
Verbeteren van de leefbaarheid van uw buurt
Verbeteren van de leefbaarheid van uw buurtVerbeteren van de leefbaarheid van uw buurt
Verbeteren van de leefbaarheid van uw buurtDennis Veenbrink
 
Portfolio Femke Hogenkamp
Portfolio Femke HogenkampPortfolio Femke Hogenkamp
Portfolio Femke HogenkampFemke Hogenkamp
 
Eindrapport buitenlands project
Eindrapport buitenlands projectEindrapport buitenlands project
Eindrapport buitenlands projectJonathan
 
Trends - Masterclass Fashion Retail
Trends - Masterclass Fashion RetailTrends - Masterclass Fashion Retail
Trends - Masterclass Fashion RetailStefan Harzevoort
 

Más contenido relacionado

Similar a Magazine onbeperkt van Hogeschool voor Journalistiek

Tristan hoffmann challange_noah,s
Tristan hoffmann challange_noah,sTristan hoffmann challange_noah,s
Tristan hoffmann challange_noah,sconnywesterterp
 
Hoe doe-ik-gewoon-normaal-juli-2015
Hoe doe-ik-gewoon-normaal-juli-2015Hoe doe-ik-gewoon-normaal-juli-2015
Hoe doe-ik-gewoon-normaal-juli-2015Outside-school-Care
 
Coolhunting Amsterdam 2015 - Trendwatching
Coolhunting Amsterdam 2015 - Trendwatching Coolhunting Amsterdam 2015 - Trendwatching
Coolhunting Amsterdam 2015 - Trendwatching Els Carrette
 
Programmaboekje Ouder worden in Dukenburg
Programmaboekje Ouder worden in DukenburgProgrammaboekje Ouder worden in Dukenburg
Programmaboekje Ouder worden in DukenburgStandvast Wonen
 
Editie 3 haarlem
Editie 3 haarlemEditie 3 haarlem
Editie 3 haarlemjimmynooij
 
Editie 3 amsterdam
Editie 3 amsterdamEditie 3 amsterdam
Editie 3 amsterdamjimmynooij
 
Trendboek 2014: RevÁlutie
Trendboek 2014: RevÁlutieTrendboek 2014: RevÁlutie
Trendboek 2014: RevÁlutieBob van Leeuwen
 
Verbeteren van de leefbaarheid van uw buurt
Verbeteren van de leefbaarheid van uw buurtVerbeteren van de leefbaarheid van uw buurt
Verbeteren van de leefbaarheid van uw buurtDennis Veenbrink
 
Portfolio Femke Hogenkamp
Portfolio Femke HogenkampPortfolio Femke Hogenkamp
Portfolio Femke HogenkampFemke Hogenkamp
 
Eindrapport buitenlands project
Eindrapport buitenlands projectEindrapport buitenlands project
Eindrapport buitenlands projectJonathan
 
Trends - Masterclass Fashion Retail
Trends - Masterclass Fashion RetailTrends - Masterclass Fashion Retail
Trends - Masterclass Fashion RetailStefan Harzevoort
 

Similar a Magazine onbeperkt van Hogeschool voor Journalistiek (20)

Kinderparlement 18 november 2013
Kinderparlement 18 november 2013Kinderparlement 18 november 2013
Kinderparlement 18 november 2013
 
Inspiratiegids voor UiTgemeenten zomeractie Vlieg 2016 def
Inspiratiegids voor UiTgemeenten zomeractie Vlieg 2016 defInspiratiegids voor UiTgemeenten zomeractie Vlieg 2016 def
Inspiratiegids voor UiTgemeenten zomeractie Vlieg 2016 def
 
Portfolio keyhe
Portfolio keyhePortfolio keyhe
Portfolio keyhe
 
kinderparlement 26 februari 2015
kinderparlement 26 februari 2015kinderparlement 26 februari 2015
kinderparlement 26 februari 2015
 
Tristan hoffmann challange_noah,s
Tristan hoffmann challange_noah,sTristan hoffmann challange_noah,s
Tristan hoffmann challange_noah,s
 
Hoe doe-ik-gewoon-normaal-juli-2015
Hoe doe-ik-gewoon-normaal-juli-2015Hoe doe-ik-gewoon-normaal-juli-2015
Hoe doe-ik-gewoon-normaal-juli-2015
 
Verslag kinderparlement 16 november 2015
Verslag kinderparlement 16 november 2015Verslag kinderparlement 16 november 2015
Verslag kinderparlement 16 november 2015
 
Coolhunting Amsterdam 2015 - Trendwatching
Coolhunting Amsterdam 2015 - Trendwatching Coolhunting Amsterdam 2015 - Trendwatching
Coolhunting Amsterdam 2015 - Trendwatching
 
Programmaboekje Ouder worden in Dukenburg
Programmaboekje Ouder worden in DukenburgProgrammaboekje Ouder worden in Dukenburg
Programmaboekje Ouder worden in Dukenburg
 
De Ruis
De Ruis De Ruis
De Ruis
 
Editie 3 haarlem
Editie 3 haarlemEditie 3 haarlem
Editie 3 haarlem
 
Editie 3 amsterdam
Editie 3 amsterdamEditie 3 amsterdam
Editie 3 amsterdam
 
sessie 49 trendoverzicht
sessie 49 trendoverzichtsessie 49 trendoverzicht
sessie 49 trendoverzicht
 
Iedereen op de fiets?
Iedereen op de fiets?Iedereen op de fiets?
Iedereen op de fiets?
 
Trendboek 2014: RevÁlutie
Trendboek 2014: RevÁlutieTrendboek 2014: RevÁlutie
Trendboek 2014: RevÁlutie
 
Verkiezingsboekje
VerkiezingsboekjeVerkiezingsboekje
Verkiezingsboekje
 
Verbeteren van de leefbaarheid van uw buurt
Verbeteren van de leefbaarheid van uw buurtVerbeteren van de leefbaarheid van uw buurt
Verbeteren van de leefbaarheid van uw buurt
 
Portfolio Femke Hogenkamp
Portfolio Femke HogenkampPortfolio Femke Hogenkamp
Portfolio Femke Hogenkamp
 
Eindrapport buitenlands project
Eindrapport buitenlands projectEindrapport buitenlands project
Eindrapport buitenlands project
 
Trends - Masterclass Fashion Retail
Trends - Masterclass Fashion RetailTrends - Masterclass Fashion Retail
Trends - Masterclass Fashion Retail
 

Magazine onbeperkt van Hogeschool voor Journalistiek

  • 1. 1
  • 2. 2 3 Bezoek de website van CrossOver en ontdek of www.kcco.nl ook voor u iets kan betekenen Klik hier als u wilt weten wat uw specifieke beperking voor gevolgen heeft bij uw zoektocht naar werk. Klik hier als u uw mening wilt geven of mee wil discussiëren op onze weblog (www.wijreddenonswel.nl) over jongeren, beperking en werk. Klik hier als u vragen heeft over jongeren, werk en beperking. Onze help- desk staat voor u klaar. Ben je jong en wil je je eigen boontjes doppen? Klik dan hier en bezoek www.eigenboontjes.nl of wordt CrossOver-vriend op Hyves http://crossover- vrienden.hyves.nl. Zoekt u informatie over onder meer jongeren, werk en beperking klikt u dan op een van onze webingangen speciaal voor werkgevers en ouders. Wilt u continu op de hoogte zijn van de nieuwsfeiten over jongeren, beperking en werk? Dan vindt u op deze homepage alle actualiteiten. CrossOver zet alles op alles om ervoor te zorgen dat zoveel mogelijk jongeren met een beperking economisch zelfstandig kunnen zijn. Daartoe ontwikkelt en verzamelt CrossOver kennis en verspreidt deze kennis onder alle geïnteresseerden en belanghebbenden. Daarnaast legt CrossOver verbindingen tussen de initiatieven, organisaties en professionals die in Nederland de positie van jongeren met een beperking willen verbeteren. Schouwstede 1, 3431 JA Nieuwegein Postbus 210, 3430 AE Nieuwegein T. 030 - 603 54 24 E. info@kcco.nl I. www.kcco.nl
  • 3. 4 5 Deze maand in Onbeperkt... P.7 Staff Benda Bilili Gesprek met deze band die bestaat uit muzikanten met een beperking P.12 Holiday on wheels Alles wat je wilt weten voordat je met jouw rolstoel op vakantie gaat P.16 Interview Harry van der Avoort Openhartig interview met de medewerker van Stichting BAS P.40 Les op maat in een aangepaste omgeving Kijkje op het Monnikskap College in Nijmegen, de enige school waar gehandicapten hun havo- of vwo-diploma kunnen halen P.42 Interview jongeren van het Monnikskap College Verhalen van jongeren met een beperking P.46 Met je rubber door de blubber Met jouw rolstoel naar het festival Appelpop P.58 Beautiful Londen. Ook voor jou! Rolstoelvriendelijkheid in de metropool Londen P.59 Minst rolstoelvriendelijke stad van Nederland. Resultaat van onderzoek naar rolstoelvriendelijkste stad Health Cultuur Mode Verder... P.14 Column Yoeri Vugts P.23 Rubriek: Onbeperkt succesvol P.29 Column Jasmijn Goedhart P.39 Column Robbert Tijssen P.54, 55 Quiz en horoscoop P.58 Portret EDITORIAL P.15 Het zal je maar gebeuren Waargebeurd verhaal P.19 Nieuwjaarsbuik Want elk pondje gaat door het mondje P.20 Detox, what else? Na Hollywood blijf ook jij in shape! P.37 Protheses De laatste ontwikkelingen op het gebied van protheses P.44 Liefde & sex P.48 Leven als een kastplantje Hoe een leven plotsklaps kan veranderen P.50 Acupunctuur P.6 Pimp my ride Alles over hoe je je rolstoel hip kunt maken P.8 Roos Prommenschenkel Interview met de winnares van de TROS Mis(s)-verkiezing P.11 Fit and Fashionable Wat te dragen in de sportschool? P.24 Lucille Werner Openhartig interview met de presentatrice over haar leven met een lichamelijke handicap P.28 Onbeperkt Online P.30 Shop till you drop Hoe shoppen jongeren met een beperking? P.32 Wintermode 2011/2011 Wat moeten we dragen deze winter? P.34 Mode, haar en lijf P.36 Shoes for you! P.52 Echte schoonheid? P.53 Winterjassen P.56 6x mooi winterhaar Allereerst wil ik u graag kennis laten maken met Joost, hij is de personificatie van ons tijdschrift. Joost is in de afgelopen weken onze inspiratiebron geweest. Onze steun en toeverlaat. Joost is een toffe kerel. Door een ongeluk met zijn scooter een aantal jaren geleden zijn z’n benen verbrijzeld. Hij zal nooit meer kunnen lopen en beweegt zich dan ook voort in een rolstoel. Ondanks die rolstoel is Joost een avonturier en trekt hij de wijde wereld in. Ook is Joost een sportman en is hij niet vies van een potje tennis. Joost heeft zijn beperking geaccepteerd. Joost is onbeperkt. Een aantal weken geleden was de geboorte van ons tijdschrift ONBEPERKT. Het werd al snel duidelijk dat onze doelgroep jongeren met een beperking zou zijn. Veel woorden hebben we hier dan ook niet aan vuil gemaakt. En nu, een paar weken later, hebben we een tijdschrift om trots op te zijn. Als redactie hebben we stad en land afgezocht om interessante mensen te vinden met boeiende levensverhalen. Mensen die ons echt wat konden vertellen. Allemaal hebben ze te maken met een beperking. Heb- ben ze deze zelf niet, dan is er wel iemand in hun persoonlijke omgeving. Wat wij vooral willen vertellen en duidelijk willen maken is dit. Deze jongeren, deze mensen, zijn niet zielig en willen niet zielig gevonden worden. Ja, ze hebben een beperking maar zijn hierdoor niet beperkt. Allemaal hebben ze een manier van leven ontwikkeld waarin die beperking geen rol meer speelt en iedereen heeft daar zijn eigen draai in gevonden. Dit tijdschrift is ook niet al- leen bedoeld voor deze jongeren maar ook voor alle andere geïnteresseerden. Er komen veel mensen aan het woord, er zijn veel interessante en vernieuwende artikelen. Wij, als redactie vonden het inspirerend om mensen te ontmoe- ten die zo positief in het leven staan, ondanks hun handicap. Wij, de mensen zonder beperk- ing kunnen daar een voorbeeld aan nemen. ON- BEPERKT. Het jongerentijdschrift voor en over jongeren met een lichamelijke beperking. Groet Jasmijn! hoofdredactrice reageren? jasmijn.goedhart@onbeperktmagazine.nl 4 5
  • 4. 76 Echte creatievelingen gaan natuurlijk zelf aan de slag gaan met het ‘pimpen’ van hun hulpmiddel. Door bijvoorbeeld een leuk lint rond een loopkruk of rolstoel te wikkelen, krijgt die een heel ander uiterlijk. Het gebruiken van een spuitbus om het hulpmiddel een andere kleur te geven, is ook een leuke en eenvoudige manier om er iets unieks van te maken . In plaats van alleen de kleur aan te passen, kunnen er eventueel ook verschillende figuren of namen op een rolstoel of loopkruk gespoten worden. Het plakken van stickers zorgt er op een gemakkelijke en goedkope manier voor dat een hulpmiddel er net even anders uitziet. Ook het gebruik van nepbloemen zorgt voor een hele andere uitstraling. Nienke (20) kiest er bijvoorbeeld voor om haar rolstoel op haar eigen manier te versieren. “Door het gebruik van linten om mijn rolstoel ziet die er gelijk heel anders uit. De reden dat ik ervoor kies om hem zelf aan te passen, is dat ik hem op deze manier veel makkelijker kan veranderen en het is ook best leuk om te doen. Als ik weer eens iets veranderd heb aan mijn rolstoel krijg ik er vaak complimentjes over en dat is natuurlijk altijd leuk. Het voordeel hiervan is ook dat als ik mijn linten vandaag zat ben, ik ze zo kan veranderen in een andere kleur, ze gewoon helemaal kan weglaten of er juist voor kan kiezen om mijn rolstoel op een hele andere manier te veranderen”. Er zijn dus genoeg mogelijkheden om van een saai hulpmiddel een stoere accessoire te maken. Zo hoeven straks geen twee rolstoelen meer hetzelfde te zijn! De meeste jongeren met een lichamelijke handicap gebruiken een rolstoel, loopkruk of scootmobiel om aan het dagelijks leven deel te kunnen nemen. Deze hulpmiddelen worden vaak in een standaardkleur geleverd, maar dat vinden veel jongeren niks: ze willen zich onderscheiden van de rest. Veel van hen zijn niet op de hoogte van de mogelijkheid je hulpmiddel te ‘pimpen’. Wij hebben een aantal mogelijkheden onderzocht. Tegenwoordig zijn er diverse websites te vinden die rolstoelers de mogelijkheid bieden hun rolstoel aan te passen naar eigen smaak. En dan gaat het niet alleen om iets simpels als het veranderen van de kleur van de wielen of het frame. Dankzij deze websites kan de hele rolstoel in een nieuw jasje gestoken worden. Zo kan via de website www.pimpedbyroos.nl niet alleen het zit- en rugkussen van de rolstoel veranderd worden, maar ook de hoepel van het wiel. De website heeft voor rolstoelers verschillende trendy stoffen en kleuren in de aanbieding, waarmee ze hun oude (en misschien wat saai uitziende) rolstoel een geheel nieuwe look kunnen geven. De kosten hiervan? Voor elk van de drie aanpassingen betaal je € 17,50,-. Deze site biedt ook de mogelijkheid om een loopkruk of rollator aan te passen naar eigen wens. Dit alles voor een bedrag ruim onder de € 20,- Anne (18) is een van de mensen die haar rolstoel hebben aangepast. “Ik vond mijn rolstoel eerst heel saai en ik vond hem niet bij mij passen. Vandaar dat ik ervoor gekozen heb om er een hoes omheen te doen. Mijn wielen heb ik niet veranderd omdat ik het anders een beetje te veel zou vinden”. Want mogelijkheden om de wielen van een rolstoel er wat minder saai uit te laten zien, zijn er ook volop. Zo kun je ervoor kiezen om de spaken te beschermen met een ronde hoes. Bij het uitzoeken van deze beschermhoes zijn er allerlei verschillende mogelijkheden. Er zijn hoezen met een plaatje van een auto maar ook met foto’s van bekende artiesten. In plaats van ze te bedekken met een hoes, kunnen de spaken zelf ook aangepast worden, door bijvoorbeeld de kleur te wijzigen. Pimp my ride Mode “Nu is die rolstoel meer mijzelf’’ tekst ASHNA BEEK “Ik krijg vaak complimentjes’’ De webwinkel van Roos Prommenschenkel waar je producten kunt bestellen die saaie aanpassingen op je rolstoel modieus maken. De Congolese band Staff Benda Bilili is DE nieuwe muzieksensatie van 2010. Ze zijn begon- nen aan hun tocht om de wereld te veroveren. tekst JASMIJN GOEDHART Staff Benda Bilili De liedjes die de band maakt gaan over de problemen van alledag. Alle bandleden doen mee aan het compo- neren, en maken er met zijn alle een echt levenslied van. Staff Benda heeft een hele eigen sound en laten hun roots doorschemeren in hun muziek, de klanken van het Congolese achter- land, maar ook rumba, funk en reag- gae zijn te herkennen. Deze mannen zijn stoer, ze zijn geen watjes. Ze hebben het allemaal zwaar, maar hebben het voor elkaar gekregen om van een erbarmelijke situatie een dragelijke te maken. Vijf jaar geleden heeft Vincent Kenis de groep ontdekt en heeft aan de wereld getoond dat zelfs mensen uit een moeilijk milieu en met een handicap een succesvolle band kunnen vormen. Op dit moment draait er een documentaire in de bioscopen over de opkomst van Staff Benda Bilili. Wij zijn beniewd en misschien al voorbarig positief, puur om het feit dat we deze nieuwe band omarmen en be- nieuwd zijn naar al het moois dat nog komen gaat. Wat zo speciaal is aan deze band is het feit dat het grootste deel van de bandleden een lichame- lijke beperking heeft. 4 leden lijden aan polio en ze bewegen zich voort in zelfontworpen en in elkaar geknutselde driewie- lers. De benjamin van de groep is Roger Landu en hij soleert op zijn zelfgemaakte Satange. Hij is de trots van de 55-jarige oprichter van de groep, Ricky Likabu. De band heeft nog meer leden in Congo zelf en zal zich hoogstwaarschijnlijk nog verder uitbreiden, ze worden namelijk met de dag bekender. Het begon allemaal in de hoofdstad van Congo, Kinshasa. In de door oorlog getroffen stad is het ieder voor zich en moet je in je eentje zien te overleven en je zien te redden. De mannen van Staff Benda Bilili hebben hier zo hun eigen manier op gevonden. Ze woonden allemaal rond de zoo in Kinshasa en zochten een manier om te ontsnappen aan de gruwe- lijkheden van de straat. Ze vonden elkaar, maakten muziek en begonnen aan hun persoon- lijke veroveringstocht om de wereld mee in te pakken.
  • 5. 8 9 ´´Het is raar als iemand tegen je zegt dat je nek scheef staat´´ Daar zit ik dan. Om me heen kijkend met een kop thee in mijn handen, zit ik te wachten totdat Roos Prommenschenckel de trap af zal komen om voor mij wat tijd vrij te maken in haar drukke schema. Geen interview, maar een gezellig gesprek. Alles wat ik heb verwacht wordt werkelijkheid. Een prachtige vrouw van 26 jaar, vertelt in alle rust en vrede wie zij is en, wat zij wil bereiken in deze samenleving. Geen interview, maar een gezellig gesprek is wat ik wilde. En dat wordt het ook. “Theater maken is altijd mijn grote passie geweest, en daar wilde ik ook mijn brood mee verdienen. Ik zat inmiddels al een jaar op de theaterschool, en we waren die week bezig met het geven van voorstellingen. ’s Ochtends werd ik wakker, en had ik enorme last van mijn rug tussen mijn rugwervels en schouderbladen. In die tijd was er een hittegolf in het land, dus ik sliep die nacht pal voor de ventilator.” “De reden van die pijn in mijn rug was dus duidelijk: ik had te dicht voor de ventilator geslapen. ´s Avonds zei mijn vriend tegen me dat mijn nek scheef begon te trekken. Ik snapte hem niet, want het is heel raar als iemand zegt dat je nek scheef staat. Ik was ervan overtuigd dat hij recht stond! De volgende dag stond ik met een rechte nek op. Maar hoe verder de dag vorderde, hoe meer last ik van mijn rug kreeg. De dagen die daarop volgden werd het steeds erger, zelfs met het opstaan. En na twee weken werd het zelfs zo erg dat ik geen lucht meer kreeg, doordat mijn luchtwegen waren geblokkeerd.” Hoe Roos dat heeft ervaren was onrealistisch. Dansen kon ze niet meer, maar ze wilde nog wel alles doen. Totdat ze op een moment het plafond ging zien: “Zelfs als ik lag, was mijn nek nog verkrampt.” Het duurde twee maanden Voordat de doktoren erachter kwamen wat er precies mankeerde aan Roos. Frustratie borrelde bij haar op omdat niemand haar in die tussentijd kon vertellen wat ze had. Achteraf heeft ze veel geluk gehad, dat de medici er zo snel achter zijn gekomen wat ze heeft: Torticollis Spasmodica. Kort en begrijpelijker gezegd: een plaatselijk scheve en spastische nek. “In het begin drong de constatering van mijn ziekte niet tot me door, ik wilde het niet horen. Ik gaf mezelf valse hoop door het te verbergen, en daarmee langzaam te accepteren. Als je iets opeens overvalt, komt het als een klap aan. Voor mijn gevoel is de acceptatie van mijn beperking er geleidelijk in geslopen.” De aanpassingen die Roos moest ondergaan, zoals bij het liggen op een bed, voelden dan ook minder ingrijpend. ‘’Door mezelf voor de gek te houden ben ik het langzaam gaan beseffen. Ik ben allerlei dingen gaan doen, en ik heb het eigenlijk nooit als erg ervaren om op bed te liggen. Ik heb nooit mijn tijd uitgezeten als een gevangene. Ik heb 5,5 maand lang 23,5 uur per dag op bed gelegen. Ik heb dit ervaren als bijkomen van een druk en hectisch jaar dat daaraan voorafging. Als je van tevoren tegen mij had gezegd wat er werkelijk aan de hand was, zou ik dat totaal niet geaccepteerd hebben.” Roos moest een lange tijd liggen, maar probeerde het wel zo leuk mogelijk te maken. Wanneer ze haar grenzen opzoekt, weet ze dat ze de volgende dag erg veel pijn heeft. “Ja Roos, dit heb je zelf gewild!” Het betekende een lichamelijke vooruitgang voor Roost toen ze botox ingespoten kreeg, waardoor haar spieren tijdelijk verlamd raakten. Omdat botox de spieren verslapt, zorgde dit ervoor dat Roos langer kon blijven staan, en minder pijn had. Ze ging weer kleine dingen proberen en uitvogelen waar haar grenzen lagen. Na 5,5 maand kon ze één uur achter elkaar op zijn. “Ik was helemaal gelukkig wanneer ik 5 minuten door de supermarkt kon lopen. Je leert veel beter relativeren, en te genieten van kleine dingen. Ik ben niet bewust gaan nadenken in de tijd dat ik op bed heb gelegen, maar er zijn ontzettend veel kwartjes gevallen. Je denkt ook: waar maakte ik me druk over toen die tijd?” Roos leidde een hectisch leven, maar ook nu heeft ze dat weer. Het zit in haar, en zo kan ze het beste presteren. “Ik heb adrenaline nodig. Ik ben altijd heel erg perfectionistisch in het leven. Als mensen mij vragen of ik dit zou willen hebben meegemaakt als ik een keuze had gehad, zou ik ja zeggen. Sommige mensen krijgen op hun 60e een hartinfarct en zeggen tegen zichzelf: was dit het nou? Waarom heb ik niet meer genoten? Dat zijn vragen die ik nu al kan beantwoorden, en dat maakt de kwaliteit van mijn leven zoveel beter.” Dat wil niet zeggen dat Roos hiervoor ook al genoot, maar ze mistte veel dingen. Nu maakt ze bewust tijd voor privé-dingen, ook al werkt ze erg hard. Roos heeft haar eigen stichting opgericht, de Roos Prommenschenckel Foundation. Voor haar foundation heeft ze verscheidene andere dingen gedaan. Zo heeft ze een kalender met foto’s van vrouwen met een lichamelijke beperking gemaakt. Ze wilde zoveel mogelijk laten zien dat een handicap maar een detail is van wie je werkelijk bent. Ook heeft ze een ontbijt georganiseerd met zakenmannen en zakenvrouwen met een lichamelijke beperking. Het doel was om te laten zien dat deze mensen niet meer investeringen kosten in de samenleving als het gaat om werken. “Er was een meisje dat zei: ‘Ik wil graag een communicatieve studie doen, juist omdat ik vroeger niet met andere kindjes buiten kon spelen en binnen zat bij de volwassenen, ben ik communicatief sterker. Juist omdat ik tegen en onverwachte problemen aanloop en hier creatief mee om kan gaan. Juist omdat ik de banen niet voor het oprapen zijn, zal ik des te harder voor vechten.’ Dit vond ik een prachtige toespraak, en ze heeft later ook een baan gekregen van een van die zakenmensen.” Toen haar moeder haar een krantenartikel liet lezen over de Miss-verkiezingen voor vrouwen met een handicap die gehouden zouden worden, moest Roos daar helemaal niks van weten. Ook omdat ze toen nog het idee had dat ze beter zou worden. Uiteindelijk ging ze wat informatie opzoeken, en kwam ze tot de conclusie dat het zo gek nog niet klonk, omdat deze Miss-verkiezing over vrouwen met een lichamelijke beperking ging en de winnares tot ambassadeur werd gekroond. Hierdoor werd Roos geprikkeld, en schreef ze zich in. ‘’Als je van tevoren tegen mij had gezegd dat ik lichamelijk beperkt zou worden, zou ik dat totaal niet accepteren.’’ ´´Ik was helemaal gelukkig wanneer ik 5 minuten door de supermarkt kon lopen.´´ tekst en beeld MEREL VAN DER LIST Interview ROOS PROMMENSCHENCKEL
  • 6. 10 11 “Ik was overdonderd door de vrouwen met wie ik toen was. Het ging er niet om wie er het leukste uitzag en wie het leukste tasje bij zich had. Het ging veel verder dan dat. Ze hadden zoveel meegemaakt.” “Ik snap nu heel goed dat mensen die met een beperking zijn geboren, de wens hebben om een keer ‘gewoon te willen zijn’. Ik ben als het ware wakker geschud. Hierdoor ben ik gaan beseffen hoeveel we in het leven hebben, en hoe weinig we daarvan genieten. En dat ik door mijn beperking misschien wel meer doe dan iemand die gezond is. Ik sta meer stil bij dingen, ik geniet veel meer van dingen, en ik ´´Het ging er niet om wie het mooiste tasje bij zich had.´´ probeer er alles uit te halen. De mensen die altijd een beperking hebben gehad, hebben geen wake up call gehad. Er kwam eens een jongen naar me toe die zei: ‘Ik zou zo graag eens normaal willen zijn. Ik zou zo graag eens op willen gaan in de massa!’ Waarop een gezond persoon zei: ‘Wat erg eigenlijk. Wij willen almaar opvallen en presteren, en deze jongen vraagt om zoiets simpels. Hij wil gewoon gewoon zijn.’ Daar ben je wel even stil van.” “Ik heb niet echt bepaalde dromen. Alles wat ik wil doen, daar begin ik gewoon aan en maak ik af. Ik wil nu bijvoorbeeld workshops geven aan mensen. Daarbij help ik ze keuzes maken, wat ze het liefst willen. Dat is hetzelfde met de treinen. Ik wil dat de treinen vriendelijk worden voor mensen met een lichamelijke beperking. Als het me niet lukt, maar ik heb me er wel voor volle 100% voor ingezet, dan ben ik toch tevreden. Ik haal zoveel mogelijk uit wat het leven me geeft.’’ Het leven van Roos Prommenschenckel is bepaald geen alledaagse soep. Maar fascinerend is het zeker. Ze haalt eruit wat erin zit en geniet van kleine dingen in het leven. Leven als een rasechte optimist. Of zoals Roos zou zeggen: ‘’Zonder de dalen kan je niet van je pieken genieten!’’ Foto: Govert de Roos Sporten is goed en gezond, maar je moet er wel een beetje leuk bij uitzien. Die oude trainingpakken met model- len uit de jaren ‘80 kunnen natuurlijk niet meer. Een van de voordelen van sportkleding is dat die, door de zachte stoffen die gebruikt zijn, gemakke- lijk aangepast kan worden door een kleermaker. En zit je in een rolstoel? Dan is een joggingbroek ideaal, hij zit namelijk comfortabel en hoeft vaak niet eens te worden aangepast. Maar dat wil niet zeggen dat je niet wat tips kunt gebruiken om er leuk uit te zien tijdens het sporten. tekst ROBERT TIJSSEN Hoewel trainingspakken eigenlijk niet meer kunnen, ligt de keuze natuurlijk helemaal bij jezelf of je ze wel of niet draagt. Als je ervoor kiest, trek er dan niet een aan met opvallende kleuren. Rood kan nog net maar kies niet voor geel, paars of lichtblauw en doe ook niet iets aan met prints want dat ziet er veel te gedateerd uit. Joggingbroeken zijn hip en zijn naast het sporten ook gewoon in je vrije tijd te dragen. De kleuren grijs en zwart zijn al een tijdje in, maar ook de kleuren groen, paars en rood kunnen tegenwoordig heel goed. De polyestervariant kan ei- genlijk alleen maar in het zwart of grijs Sportshirts zijn er ook in allerlei verschil- lende kleuren maar net als met de broe- ken zijn zwart, grijs, wit en donkerblauw altijd goed. Probeer als je zo’n shirt neemt er eentje met een gekleurd logo of een andere gekleurde print. Zo breekt het net even en zie je er niet zo somber uit. Een shirt dat helemaal gekleurd is kan natuurlijk ook, maar neem er dan niet een met te veel kleuren, want dan komt het te rommelig over. Het liefst dus met één of twee kleuren. De shirts zonder mouwen hoeven niet alleen meer bij het basketballen gedra- gen te worden en kunnen eigenlijk bij alle sporten. Ook bij deze geldt dat een of twee kleuren het beste staat. Wat schoenen betreft zijn de sneakers met verschillende, opvallende kleuren zoals paars, groen en geel helemaal in. Helaas zijn deze schoenen er niet als je een aangepaste schoen nodig hebt. Wel gaan er op een aantal forums geruchten dat merken als Adidas, Nike en Puma deze wel in de toekomst gaan ontwik- kelen. Maar nu zijn die er nog niet. Geen paniek: de kleuren zwart en wit zijn ook hier nog steeds helemaal goed. Bij het zwemmen zijn de shorts met patronen in maar ook een speedo met felle kleuren kan. Het ligt er maar net aan wat jij het prettigst vindt, maar als je snelheid belangrijk vindt, trek dan een speedo aan voor de minste weerstand. Ook voor een bikini geldt: hij moet opvallen! Dus kies geen al te sombere kleuren maar lekkere felle kleuren zoals rood of geel. Als je na het sporten een trui aan wilt trekken, trek er dan bij voorkeur een aan in een neutrale kleur. Hou je meer van gekleurd, dan is een trui met felle kleu- ren en een druk patroon ook helemaal in de mode. Kortom: felle kleuren zijn goed en leuke prints kunnen ook, probeer alleen niet te veel verschillende kleuren met elkaar te combineren, anders lijk je wel een waterijsje. Probeer dus bijvoorbeeld een geel/groen shirt met paarse printen te combineren met een zwarte of grijze broek. Als je nog een goed adres zoekt voor je kleren en schoenen, ga dan naar de Duitse website http://www.rollimoden. de . Ze hebben eigenlijk alle soorten kleding helemaal aangepast aan jouw handicap dus een bezoekje aan de site is zeker de moeite waard. Zie je iets leuks in de winkel, dan zijn er altijd kleermakers die bereid zijn dat Fit and Fashionable 11
  • 7. 13 HOLIDAY ON WHEELS Het echte leven is weer in volle gang. Met veel plezier blikt menig jongere terug op een prachtvakantie in feestoorden als Lloret of Chersonissos, waar niks moest en vooral alles mocht. Luieren, drinken en feesten zijn er aan de orde van de dag, en nacht. Maar wat als je een jongere met een beperking bent, moet je al dit moois dan missen? tekst GEDA DISNIJEVA De lengte van deze groepsvakanties varieert van tien dagen tot een maand. Jouw vakantie doet zeker niet onder voor die van je vrienden zonder beperk- ing, want het programma zit bomvol activiteiten, van bezoekjes aan musea en attractieparken tot shoppen en bak- ken op het strand en natuurlijk uitgaan. Onder de bestemmingen zijn Spanje, Griekenland en Oostenrijk. Een bijzon- dere ervaring is een groepsreis naar Amerika, hierbij geniet je een maand lang van al het moois dat de Verenigde Staten te bieden heeft. Natuurlijk mag een bezoekje aan de Big Apple niet ontbreken, zeker ook omdat deze stad gezien wordt als één van de meest rol- stoelvriendelijke steden. Verder bezoek je L.A. en neem je een kijkje bij de huizen van celebs, waarna je doorreist naar San Francisco. Hoewel deze als één van de minder rolstoelvriendelijk steden wordt gezien, staat de stad ga- rant voor mooie belevenissen en herin- neringen. Eindstation is Las Vegas, waar je rijkelijk wordt verwend door all in restaurants en winkelcentra. Naast zon- vakanties en stedentrips zijn er voor de liefhebber ook zogenaamde handbike vakanties, waarbij je lekker actief bezig bent. Klinkt dit allemaal erg aantrekkelijk, maar vind jij het niet fijn met onbek- enden op reis te gaan? Geen zorgen, er is ook nog de optie op vakantie te gaan met een zelfgevormde groep en ‘Ik heb topdagen gehad en ben blij dat ik dit gevonden heb’ Wim van Raamsdonk over zijn reis naar Kreta eigen verzorging, of zelfs als individu. Uiteraard wordt bij het melden van je handicap ook hier het vervoer zoveel mogelijk aangepast. De kosten van de vakantie kunnen (gedeeltelijk) worden vergoed door je P.G.B. De zomervakanties zijn intussen achter de rug en de krieb- els voor de wintersport beginnen al te komen. Voor een wintersport die bij jou en jouw beperking past moet je bij de VGW zijn. De Verenging van Gehandicapte Wintersport- ers organiseert aangepaste wintersportreizen en zelfs lessen hier in Nederland voor aangepast skiën. De lessen en reizen worden georganiseerd door leraren die eveneens leven met een handicap. Naast de skileraren zijn er nog vrijwillige begeleiders die jou met veel plezier helpen met alles waar dat nodig is. Om de reis en het verblijf zo aangenaam mo- gelijk te maken, wordt er van tevoren een medische keur- ing gedaan, zodat er genoeg aanpassingen kunnen worden gemaakt. Skiën is natuurlijk niet het enige wat je kunt doen, je kunt ook leren snowboarden, zitskiën en snowsurfen. De reizen worden georganiseerd voor jongeren tussen 16 en 27 jaar en de kosten ervan zijn zeer betaalbaar. Boven- dien kun je ook aangepast skimateriaal en kleding huren en kopen. Ook hier is het mogelijk om vergoeding voor je vakantie en ma- teriaal te krijgen door je P.G.B. Je beperking is dus niet langer een excuus om stil te zit- ten tijdens je vakanties, er zijn genoeg dingen te doen, of je nou gaat feesten in Spanje of skiën in Oostenrijk. “Ondanks de blauwe plekken, de zere spieren, de schram op mijn gezicht, want die boom wilde niet aan de kant, was het een geweldige ervaring en was dit echt niet de laatste keer!“ VGW-lid Francien over haar wintersportvakantie. Nee, een handicap hoeft niet langer een struikelblok te zijn bij het boeken van een vakantie. Er zijn namelijk tal van organisaties die reizen organiseren, aangepast aan mensen met een lichamelijke beperking. Een van de mogelijkheden is een leuke vakantie onder begeleiding van ver- zorgers met nog negen mensen die ook een lichamelijke beperking hebben. Reizen 12
  • 8. 1514 ‘Wintercollectie’ De zomer is nog maar amper voorbij of wij moeten ons alweer in de dikke winterjassen gaan hijsen. Terwijl de zon volop schijnt en de temperaturen zo nu en dan richting de twintig graden gaat, hangen de winkels vol met de wintercollectie. Menig fashionfan kijkt hier naar uit, maar ik vind het zo raar om nu al bezig te zijn met de winter. Misschien heeft het te maken met mijn afgrijzen voor dit seizoen, dat ik zo op zie tegen de winter. De kou, de verplichte familiebezoeken tijdens kerst en oud en nieuw, het gure weer, de blubber na een sneeuwbui. Ik vind het allemaal maar niets. Daarom houd ik er niet zo van om mij nu alweer bezig te houden met de winter, ik zit met mijn hoofd nog bij de zomer. Maar je ontkomt er niet aan om nu al kleding te kopen voor het volgende seizoen. Want als de winter echt is aangebroken, hangt de zomerkleding alweer in de etalage. Met geen mogelijkheid kom je dan nog aan een ski-jas en een trui. Het enige wat mij wel bevalt in de winter, is het feit dat de voorjaarscollectie in de winkels verschijnt. Dan kan ik fantaseren over lentekriebels, de natuur die weer kleur krijgt en de zomerse temperaturen. Is de winter toch nog ergens goed voor. COLUMNYoeri Vugts (1993) is student journalistiek in Utrecht en heeft zijn eigen website dejongejournalist.com. In OnBeperkt schrijft hij zijn meningen op over alledaagse dingen in het leven. Ijspret in Holland. De schaatsen kunnen weer Het moet niet gekker worden: Anti-Energy drink en een chocolade-inhalator. Twee interessante nieuwe uitvindingen van de voedingsmiddelenindustrie. Le Whif Voor alle chocoladeliefhebbers, die ook op hun figuur willen letten, is er nu Le Whif. Op het eerste gezicht lijkt Le Whif een gewone lipstick, maar eigenlijk is het een kleine inhalator. Het enige wat je moet doen is de inhalator aan je mond zetten en rustig inademen. Op die manier verspreiden microscopische deeltjes chocolade zich door je mond en is het net of je een hap van een echte reep neemt. Het grote verschil zit hem in de voedingswaarde: per ‘pufje’ krijg je minder dan één calorie binnen! 3-pack Le Whif, €4.99 op http://www.laboshop.fr/ RelaxZen Energy drinks, wie kent ze niet? Of het nou Red-Bull is of Mother, iedereen heeft er wel eens één gedronken. De nieuwste hype moet je echter niet hyper maken, maar juist volledig laten ontspannen. Het gaat hier om een drankje met de naam RelaxZen. RelaxZen is er in vijf varianten, waarvan één er specifiek op gericht is je te helpen slapen na een drukke dag. Twee andere maken je juist niet slaperig, maar helpen je ontstressen, zodat je geconcentreerder kunt werken of sporten. De laatste twee, tenslotte, zorgen ervoor dat je je rustig voelt tijdens het reizen met het vliegtuig. RelaxZen is momenteel nog niet verkrijgbaar in Europa. tekst IRIS GERNLER ‘‘De zomer is nog niet voorbij of we moeten alweer aan de winterjassen’’ Rubriek HET ZAL JE MAAR GEBEUREN... Het zal je maar gebeuren. Je hebt een ongeluk gehad en je krijgt te horen dat je voor de rest van je leven gehandicapt bent. Wat ga je doen, ga je proberen je oude leven zo goed en zo kwaad als het kan weer te hervatten of val je in een dip? Wat gaat er allemaal door je heen? Om daar achter te komen had ik een interview met Martijn de Gans uit Amsterdam. Martijn heeft op zijn 17e zijn been verloren na een verkeersongeluk; hij vertelt openhartig. teks ROBBERT TIJSSEN “Nadat ik hoorde dat de artsen mijn been niet hadden kunnen redden en ik voor de rest van mijn leven gehandi- capt zou zijn, wist ik niet meer wat ik moest doen. Ik voelde me zwaar klote. Ik had helemaal geen zin meer om iets te gaan doen. Ik heb eigenlijk mijn handicap nog steeds niet geac- cepteerd en ik vind het nog steeds moeilijk, maar ik heb me er wel bij neergelegd dat ik niet alles meer kan”. Nadat hij te horen kreeg dat zijn been niet gered kon worden, raakte Martijn in een dip, maar dankzij familie en vrienden is hij nooit tot diepe dalen gekomen. “ Ze hebben me echt gehol- pen om uit mijn dip te komen. Na een paar moeilijke dagen, waarin niemand echt wist wat te zeggen, kwamen we een beetje los en is veel net zoals voor het ongeluk, alleen kan ik niet overal meer naartoe.” Volgens Martijn moet je jezelf tijd geven om te wennen aan je nieuwe leven en om je erbij neer te leggen, en is het zeker belangrijk dat de mensen om je heen je behandelen zoals ze voor je handicap deden. Martijn heeft dus niet echt in een de- pressie gezeten, maar hij zat wel op het randje. Wat is een depressie eigen- lijk? En wat is het verschil tussen een dip en een depressie? Psycholoog Job Bugel zegt er het volgende over: “Een depressie zit kortweg dieper en duurt langer dan een dip, maar het is eigenlijk een duister gebied. Er is een lijst, genaamd de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM), waarop een heleboel symptomen staan die op een depressie kunnen wijzen en als vijf van die symptomen bij jou worden gecon- stateerd, dan kun je spreken van een de- pressie. Dit betekent dat er verschillende soorten depressies zijn en ook dat de diagnose ‘depressie’ niet zomaar wordt gesteld”. Maar wat valt er te doen aan een de- pressie? “Wat wij als psychologen doen, is praten over de problemen en kijken waar die van- daan komen. Door middel van praten hopen wij als het ware de knop bij de cliënt om te kunnen schakelen en zo te kunnen werken aan een herstel. Vaak helpt het als mensen hun zorgen en problemen gewoon kunnen ver- tellen aan iemand die ze kan helpen met hun gedachten. Als blijkt dat een psycholoog je niet kan helpen word je doorgestuurd naar een psychiater die ook medicijnen kan voorschrijven voor de depressiviteit”. Er zijn dus vele soorten depressies en er is een duidelijk verschil tussen een dip en een depressie. Ben je dus nog maar kort geleden gehandicapt ger- aakt, ga dan niet bij de pakken neer- zitten. Niemand verwacht van je dat je meteen weer vrolijk in het leven staat en als je je rot voelt dan mag je dat best laten merken. Zit niet met opgek- ropte gevoelens en schaam je niet om naar een psycholoog te gaan. Deze kan je helpen je problemen te verwerken en biedt altijd een luisterend oor. ‘‘Ik voelde me zwaar klote. Had helemaal geen zin meer om iets te gaan 14
  • 9. 16 17 Hoe het allemaal begon... Het begon allemaal in 1995 met een wheeler-club bij A.V. Sprint. Dit was een vereniging voor mensen met een lichamelijke beperking. Harry van der Avoort begeleidde deze groep; hij vernam wat een positief effect het wekelijks terugkerende sporten had op de mensen. Vijf jaar later probeerde hij dan ook om de sport wat meer onder de aandacht te brengen. In 2002 kwam Harry op het idee om een stichting op te richten en een jaar later werd het werkelijkheid. Stichting BAS, Bredase Aangepaste Sporten, was een feit. De stichting De stichting draait om de vraag, hoe we samen iets kunnen regelen voor jongeren met een beperking. Veel overleg met sportclubs, verenigingen en de gemeente zorgt ervoor dat jongeren voor een laag maandelijks bedrag onder andere kunnen bowlen, stijldansen en zwemmen. In de groepen zitten verschillende jongeren, vaak met verschillende thuissituaties. Hierbij moet je denken aan bijvoorbeeld gescheiden ouders of uitwonenden. Stichting BAS zorgt ervoor dat de jongeren een bepaalde continuïteit hebben in hun leven. Iets wat elke week vaststaat en waar ze naartoe kunnen leven zonder erbij na te hoeven denken of het wel of niet doorgaat. Betrokkenheid van Harry Waarom is Harry zo betrokken bij deze mensen? Ten eerste omdat hij zelf een lichamelijke beperking heeft en dus weet hoe het voelt om beperkt te zijn in je doen en laten. Harry van der Avoort heeft een verkleving aan zijn pezen en spieren. Hierdoor gaat hij door het leven in een rolstoel. Lopen kan hij wel, maar niet meer dan 70 meter. Symptomen van verkleving In 1993 kreeg hij de eerste symptomen. Dit was onder andere pijn aan zijn heup. Hierna brak er een periode aan waarin hij veel naar het ziekenhuis moest om foto’s te laten maken en om andere onderzoeken te laten doen. Uiteindelijk bleek dat het ging om een verkleving, waarvan de reden onduidelijk was. Wel was meteen duidelijk dat er geen vooruitgang zou zijn en de klachten beetje bij beetje erger zouden worden. Prive Ook in Harry’s privéleven is het niet altijd even gemakkelijk geweest. Sinds een jaar heeft hij Maartje in huis, van wie beide ouders een verstandelijke handicap hebben. Toen ze 14 jaar was kwam ze bij Harry en zijn vrouw terecht. Voor Harry was hier geen twijfel over mogelijk; natuurlijk wilde hij er voor dit meisje zijn en de zorg overnemen van haar ouders! Zijn vrouw had eerst wat twijfels, maar was er vrij snel van overtuigd dat Maartje toch bij hen in huis kon komen wonen. Emotioneel had het meisje een enorme achterstand. Een reportage over de oprichter van stichting BAS: Harry van der Avoort Reportage Ze was het niet gewend om geknuffeld te worden of om een bemoedigende arm om haar schouders te krijgen. Langzaam begon ze dit steeds meer te waarderen en haar achterstand in te halen. Tijd voor zichzelf Heeft Van der Avoort dan nog wel tijd voor zichzelf? Zijn antwoord: ja zeker. Hij weet zijn week zo in te delen dat hij voor iedereen genoeg tijd heeft en toch ook voldoening uit zijn werk kan halen. Aan het werk zitten leuke maar ook minder leuke kanten. Er kunnen in een groep met jongeren altijd storende factoren zitten en het kan moeilijk zijn daarmee om te gaan. Maar over het algemeen is het werk heel leuk en is het fijn om iets te betekenen voor deze jongeren, vindt hij. Bij stichting BAS werken alleen maar vrijwilligers. Zij doen hun werk elke keer weer met plezier. Harry is van plan om zo lang mogelijk door te gaan met het werk dat hij verricht en hij hoopt nog meer sporten toegankelijk te maken voor jongeren met een geestelijke en lichamelijke beperking. Vanwege privé redenen zijn de namen van Sofie, Lisa en Maartje gefingeerd. Harry van der Avoort voor de Bowlingbaan in Breda waar mensen met een be- perking zich kunnen ontspannen door een potje te bowlen met lotgenoten. “ Natuurlijk wil ik er voor dit meisje zijn” “ Aan mijn werk zitten leuke, maar ook minder leuke kanten” tekst JASMIJN GOEDHART De website behorende bij Stichting Bredase Aangepaste Sporten: www.aangepastesporten.nl ‘Ik moest veel naar het ziekenhuis om foto’s te laten maken en onderzoeken te ondergaan’’
  • 10. 18 19 Herfstdip? Nou graag! Lekker eten De herfst en de kou komen er (helaas) weer aan en sommige mensen raken daardoor een beetje in een dipje. Gelukkig helpt deze ongelofelijk zoete, romige herfstdip je zo door je depressieve periode heen! Heerlijk met gemberkoekjes en warme chocolademelk. Herfstdip Benodigdheden: · 75 gram MonChou roomkaas · Kwart kopje poedersuiker · 1 theelepel kruidenmix (zie ‘recept kruidenmix’ hieronder) · 75 gram ongeklopte slagroom · Kwart eetlepel suiker · Gemberkoekjes Recept kruidenmix Om de kruidenmix te maken vermeng je: · 1 theelepel kaneel · Halve theelepel gemberpoeder · 1 mespuntje nootmuskaat · Snufje gemalen kruidnagel Doe de ongeklopte slagroom en de suiker in een kom en klop dit met een keukenmixer, totdat de slagroom niet meer vloei- baar, maar ook nog niet dik en romig is. Meng daarna, met een lepel of vork, de MonChou, de poedersuiker en de kruidenmix in een aparte kom. Voeg de half-geklopte slagroom hier aan toe en mix dit alles tot een glad mengsel. Schep de dip over in een mooi bakje en besprenkel ‘m met de overgebleven kruidenmix. Serveer de dip met de gemberkoekjes op een groot bord. Die koekjes kun je in de winkel halen, maar natuurlijk ook zelf tekst IRIS GERNLER Nu het najaar er hard aankomt, is iedereen zich al aan het verheugen op kerstdiners en Sinterk- laasavonden. Maar na al deze heerlijke dagen, wacht een grote telleurstelling: een slap, dik Nieuw- jaarsbuikje. En dan daagt de vraag: Welk dieet ga ik volgen? Vorig jaar was Sonja Bakker nog in, maar nu hebben we dokter Frank en dan is er nog het Montignac dieet. Maar welk dieet past bij jou? Als je voor een dieet kiest, kun je er het beste een nemen waarbij je toch wel iets mag blijven eten. Als je elke dag een appel en een slablaadje eet, zal je zeker afvallen, maar hoe lang kun je dat volhouden? Het is het ver- standigst om een dieet te nemen waarbij je gewoon drie porties per dag mag eten en ook het gevoel hebt iets in je maag te hebben. Zo houd je het het langste vol en zal je zien dat je op de langere termijn veel meer resultaat hebt dan bij de zogenaamde crashdiëten. Deze diëten beloven dat je veel afvalt in weinig tijd, maar dit is meestal niet goed voor de ge- zondheid en moeilijk vol te houden. Maar welk dieet je ook kiest, ze bestaan altijd uit de volgende ingrediënten: minder eten, meer bewegen en vooral disci- pline. DIEET DILEMMA OF 1384 calorieën 50 calorieën tekst ROBERT TIJSSEN 18 19
  • 11. 21 Detoxen, ontgiften, ontslakken. Termen die menig vrouw, maar ook man, de kriebels bezorgen, maar ook hoop ge- ven. De weg is lang en onverhard, maar het beloofde resultaat mag er wezen. Detoxen is het zuiveren van je lichaam van allerlei gifstoffen die we in het dagelijks leven te verduren krijgen en kan op vele manieren uitgevoerd wor- den. Anno 2010 zijn bezoekjes aan de sauna en helende massages lang niet meer genoeg, de echte fanaat volgt een streng vastdieet en wordt zelfs door een klysma niet afgeschrok- ken. Vasten was tot voor kort een traditie die on- losmakelijk met religie verbonden was, maar dat is veranderd. In de 21ste eeuw is vasten een Hollywood- term die steeds meer zijn aanhangers vindt onder het ‘gewone volk’. Voor- standers van detox wijzen erop dat ons lichaam continu wordt getergd door gifstoffen, afkomstig uit onder andere slechte eetgewoontes, alcohol, cafeïne, sigarettenrook en het milieu. Een streng detox-dieet is volgens hen de enige manier om lichaam en geest weer in balans te krijgen. Door slecht te eten, veel te roken en drinken kunnen wij het ons lichaam erg moeilijk maken. Levensgenieters die zich overgeven aan deze verleidingen betalen daar de prijs voor: een hoog vetpercentage, een ongezonde huid, veel pijntjes en kwaaltjes en een gevoel van onrust. Detox zou het lichaam reinigen na tij- den van feest en belooft ons een slan- kere, strakkere en bovenal energiekere versie van onszelf. Is het allemaal echt zo simpel? Volgens voedingsexperts en diëtisten is er geen wetenschappelijke grond voor de detox-trend. Be- wijs dat ons lichaam hulp nodig heeft bij het reinigen is er na- melijk niet, dat doen onze nieren en lever, die zijn daar precies voor ontworpen. Detoxen heeft dus volgens hen niet alleen geen zin, experts wijzen er zelfs op dat het erg slecht voor ons li- chaam kan zijn. Door weinig te eten en vele voedselgroepen ver van je bord te houden ontstaat er een tekort aan bepaalde voedingsstoffen, waardoor lichamelijke functies minder goed wer- ken. Ook klachten als braken, diarree, hoofdpijn en vermoeidheid zijn aan de orde van de dag. Simpel te verklaren door een tekort aan voedsel. Patricia Schutte, de woordvoerder van het Voe- dingscentrum, zei hierover in De Pers het volgende: ‘Het kan zelfs erg risico- vol zijn. Zeker als je langer dan twee dagen een detox-dieet volgt. Je krijgt te weinig voedingsstoffen binnen zoals koolhydraten, ijzer en kalk. Je lichaam gaat dan je reserves aanspreken en bijvoorbeeld je spierweefsel afbreken. En je hart is ook een spier.’ DETOX, WHAT ELSE?Dag pizza, kant-en-klaar maaltijd, patatje, verjaardagstaart. Hallo salade zonder dressing, aardbei zonder slagroom, zoutloze pinda. tekst THALASSA DE WAAL Nog even moeten we geduld hebben, maar het is bijna december. De maand van sinterklaascadeautjes, kerstbomen en vuurwerk, dus de maand van speculaas, marsepein en chocolade. Dat dieet moet maar even wachten, want nu is het nog even tijd om volop te genieten van al het lekkers wat deze koude wintermaand te bieden heeft. Detox in januari, met volle overtuiging. Zo wordt er gedacht in Hollywood, maar is dit wel zo gezond? “Het lijkt me duidelijk dat de beste manier van ‘detoxen’ is om je lichaam in de eerste plaats al niet te overladen met “Het is niet iets wat ik zou omschrijven als mooi. Of gemakkelijk’’ Gwyneth Paltrow over de Master Cleanse op haar blog ‘Goop’ Ook Hollywood- actrice Gwyneth Paltrow doet mee aan de detox-hype Heidi Klum, Anne Hathaway en Liv Tyler zijn al gevallen voor de detox-gekte. Zij geloven in de 48-hour detox volgens het LemonAid recept van celebrity trainer David Kirsch. Gedurende 2 dagen drinken zij 4 maal daags een mix van limoen, ahornsiroop en cayennepeper, en niets dan dat. Anne Hathaway dwingt zichzelf tot dit crashdieet vlak voor grote evenementen als de Emmy Awards, om er stralend (als altijd, in onze ogen) uit te zien. davidkirschwellness.com Do’s Don’tsvlees, vis, tarwe, eieren, zuivel, cafeïne, suiker, alcohol en al het bewerkte voedsel HOLLYWOOD DETOXT Popdiva Beyoncé houdt zich aan een speciaal citroensapdieet HILLYWOOD DETOXT Diva der lage landen, Patty Brard, gaat ieder jaar drie weken naar Thailand om zich te ontgiften. Body & mind veel fruit, groenten, noten en zaden en zeeën van water en kruidenthee Ook tv-diëtiste Lenny Versteegden krijg je niet warm voor een detoxkuur- tje, zij zegt in dezelfde krant: ‘Het is ongezond. Je krijgt van zo’n kuur vaak diarree en je darmfunctie wordt in de war geschopt waardoor je kwetsbaar- der wordt. Ook je hersenen krijgen te weinig energie waardoor je niet goed functioneert.’ Kortom, laat het detoxen voor wat het is en geniet, maar wel met mate. Lenny Versteegden 20 21
  • 12. 22 23 Medical & Health Care Products Bestel nu in een paar klikken al uw zorghulpmiddelen in de one-stop shop www.beyondmedical.nl en ontvang 10% korting op het gehele assortiment! Van rollator tot rolstoel,van thuiszorgbed tot scootmobiel. Uw persoonlijke kortingscode: BYM48368 U kunt de kortingscode tijdens het bestelproces op onze website invoeren. Deze kortingscheque is onbeperkt geldig t/m 31-11-2010.U kunt de cheque gebruiken voor het gehele assortiment met uitzondering van de producten met actieprijzen. T:+ 31 (0) 252 34 00 07 F:+ 31 (0) 252 37 15 14 info@beyondmedical.nl Pletterij 27 2211 JT Noordwijkerhout www.beyondmedical.nl Kortingscheque 10% ADVERTORIAL Henkie Onbeperkt succesvol Rubriek Elke week worden er in deze rubriek bekende internationale en nationale bekende mensen met een beperking in het licht gezet. Deze week laten wij drie zangers zien die ondanks hun handicap erg ver gekomen zijn. Roel Van Velzen Als eerste onze eigen Roel van Velzen, beter bekend als VanVelzen. Ondanks zijn lengte van 1.50m, laat hij zich niet uit het veld slaan en maakt hij muziek met vol enthousiasme. Veel artiesten hebben een lange weg moeten maken voordat ze doorbraken, maar bij Roel ging dit een stuk makkelijker. Op de middelbare school heeft hij zelf een bandje opgericht, maar daar- mee bleef het bij muziek maken voor de lol. Toen hij bij de wervelde pianoshow Crazy Pianos on tour ging werken, werd hij ontdekt. Een producer zag hem het publiek entertainen en een plaat werd al snel opgenomen. In 2006 brak hij door met het nummer Baby get higher en sindsdien is VanVelzen niet meer uit de hitlijsten verdwenen. Stevie Wonder Stevie Wonder is vlak na zijn geboorte blind geworden. Zijn passie voor muziek was als kind al erg aanwezig. Op zeer jonge leeftijd leerde hij al mond harmonica, piano en drumstel te bespelen en liet hij zich niet door zijn ogen beperken. In 1962 werd hij door Ronnie White, lid van de Miracles, ontdekt waarna in 1963 Stevie Wonder’s eerste hit uitkwam, genaamd Fingertips. Dit werd zijn eerste nummer 1 hit in Amerika. Daarna volgden er nog meer, waaronder Isn’t she lovely, Signed, sealed, deliverd, I’m yours en For once in my life. tekst: FRANCIS KUIJPERS ZANGERS Koos Alberts Koos Alberts brak op 37-jarige leeftijd door met het nummer Ik verscheurde je foto. Dat jaar ging Koos als een raket omhoog. Hij bracht een album uit en kwam zelfs in het Guiness book of Records, omdat hij met 3 stijgende singels in de top 10 stond. Zijn succes bleef een aantal jaren doorgaan tot 1988. Koos Alberts viel onder het rijden in slaap en reed tegen een boom. Na enige tijd klinisch dood te zijn geweest en een lange revalidatie periode kwam hij terug. Wel zit hij verlamd in een rolstoel en heeft hij nog maar 1 stemband. Zijn klank veranderde, maar Koos heeft tot 2003 nog vele nummers gemaakt. 23
  • 13. 24 25 LUCILLE WERNER Ze mag met recht het boegbeeld voor mensen met een lichamelijke handicap worden genoemd. Presentatrice Lucille Werner zet zich al lange tijd in voor een positievere beeldvorming rondom mensen met een lichamelijke beperking. Lucille is erg druk met de voorbereidingen van een internationale versie van de CAPAwards en een paar dagen na dit interview begonnen de opnames van een nieuw seizoen Lingo. Tussendoor wist ze tijd vrij te maken om met Onbeperkt openhartig te praten over haar handicap. tekst YOERI VUGTS beeld NICO KROON PRESENTATRICE, AMBASSADRICE EN RIDDER IN DE ORDE VAN ORANJE NASSAU: natuurlijk een bepaalde cultuur, de manier waarop we tegen mensen met een handicap aan kijken. Politiek gezien doen we er heel erg veel aan. Als je bijvoorbeeld naar Oost-Europa kijkt, naar landen als Bulgarije of Roemenië of Tsjechië. Ja, daar wordt nog steeds heel anders omgegaan met mensen met een handicap. Dus je hebt een groot cultuurverschil tussen het internationale en het nationale’. CAP100 Tussen alle voorbereidingen voor deze internationale show door, bedacht Lucille een nieuw project: de Cap100. ‘De Cap100 is een nieuw initiatief van de LW Foundation, waarin wij samenwerken met tien multinationals. Die multinationals dragen het initiatief en wij willen honderd mensen met een handicap op deze manier snel aan het werk krijgen. Als een van de honderd afvalt, dan komt er eentje bij. Dus het blijft altijd een poule van honderd mensen met een handicap. Die tien multinationals zorgen ervoor dat ze binnen hun netwerk zo snel mogelijk mensen met een handicap aan het werk krijgen. De deelnemers melden zich allemaal aan. Zij hebben dus geen werk en zijn gehandicapt, maar zij willen wel werken. Ze worden helemaal klaargestoomd en geselecteerd. Ze worden echt geselecteerd op hun kunnen, op hun kracht en hun motivatie om aan het werk te gaan. En zo is er ook een snellere doorstroom van die honderd. Zo kunnen we zorgen dat we in Nederland minder mensen met een handicap hebben die zonder werk zitten’. Het klinkt een beetje schijnheilig dat die bedrijven meedoen aan de Cap100. Zouden zij niet gewoon uit zichzelf mensen met een handicap een vacature moeten aanbieden? Lucille: ‘Het probleem is een beetje dat het bedrijfsleven ze heel moeilijk kan vinden. Dat heeft met de regeltjes in Nederland te maken. Het bedrijfsleven weet heel moeilijk waar ze moeten zijn, want ze staan daar best open voor mensen met een handicap. Ze kennen alleen de weg ernaartoe vaak niet, de Cap100 helpt ze daarbij. Ik vind zeker dat bedrijven een maatschappelijke functie moeten vervullen, maar ik hou ook weer niet van positieve discriminatie. Ik vind namelijk dat, op een moment dat er iemand gezocht wordt voor een vacature, mensen met een handicap en mensen zonder een handicap In augustus is Lucille onderscheiden met een koninklijk lintje. Ze is geridderd in de Orde van Oranje-Nassau. ‘Als ik kijk naar alle dingen die ik voor mijn werk heb gedaan en als ik kijk naar de televisieprogramma’s die ik heb gemaakt, die allemaal in het teken staan van een betere beeldvorming voor mensen met een handicap, dan is dit toch wel de allermooiste prijs die ik ooit heb gekregen.’ Lucille zet zich met haar eigen stichting, de Lucille Werner Foundation (LW Foundation), in voor die positievere beeldvorming. ‘Ik zou graag willen dat mensen het gewoon een handicap noemen. Dat is net zo makkelijk, vind ik altijd. Ik vind beperking altijd iets negatiever omdat het dan weer lijkt of ik beperkt ben. Maar beperkt ben ik eigenlijk niet, ik heb gewoon mijn eigen manier gevonden om te lopen en ik doe zoveel mogelijk dingen die iedereen kan’. CAPAwards In 2006 organiseerde Lucille de eerste Mis(s)- verkiezing. In een wedstrijd streden mooie vrouwen met een lichamelijke handicap om de titel ‘Mis(s) 2006’. De winnaar ervan zou een jaar lang ambassadeur worden van de stichting Onbeperkt Nederland. Het televisieprogramma bleek een groot succes en er werd ieder jaar een nieuwe editie gemaakt, later onder de naam CAPAwards. Lucille: ‘Ik heb heel veel moeite moeten doen om die show op televisie te krijgen. Ik ben daar heel lang mee bezig geweest. Dat heeft zeker wel twee jaar geduurd voordat ik eindelijk een omroep vond, de TROS, die erin geloofde en het uit wilde zenden. Iedereen vond het nogal controversieel, spannend allemaal’. Het programmaidee werd verkocht aan productiebedrijven in onder andere Groot-Brittannië en Duitsland. Nu komt Lucille met een internationale versie: de Eurovisie CapAwards. Het is nog niet helemaal rond wanneer de show gaat plaatsvinden. ‘We hebben zo’n twaalf landen, die ook actief betrokken willen zijn bij de ontwikkeling. Dus die enthousiast zijn voor de Eurovisie-versie. Daar werken wij echt heel erg hard aan. En wij gaan toch proberen er het beste van te maken. Ik denk dat wij eind december definitief weten hoe wij het allemaal gaan doen.’ Het blijkt niet altijd makkelijk te zijn om een show van een nationaal vlak naar een internationaal vlak te vergroten. ‘Ik stuit op veel problemen. We hebben in Nederland ‘Soms waren ze niet blij dat ik bij gym in hun team zat omdat ik niet zo hard kon rennen.’ Interview 24
  • 14. 26 27 ‘Ik vind zeker dat bedrijven een maatschappelijke functie moeten vervullen, maar ik hou ook weer niet van positieve discriminatie.’ evenveel kans moeten hebben. Daarin vind ik niet dat er gediscrimineerd moet worden, dus dat iemand met een handicap voorrang zou verdienen. Ik vind wel dat als er een vacature is, de bedrijven open moeten staan voor iemand met een handicap en de beste die bij hen past moeten aannemen. Waar ik voornamelijk voor strijd als het gaat om werk, is dat ik vooral tussen de oren wil krijgen dat mensen met een handicap volwaardige krachten zijn. Daar gaat het mij om. En dat vergeet het bedrijfsleven wel eens.’ Straatbeeld Zeven jaar van haar leven heeft Lucille in Colombia gewoond. ‘Het gekke is dat je in landen als Colombia en Zuid-Amerika veel meer mensen met een handicap ziet, doordat de gezondheidszorg daar slechter is dan hier in Nederland. Zuid-Amerika is natuurlijk een land dat amper tot geen rekening houdt met mensen met een handicap. Ik was toen nog een heel jong meisje en woonde daar erg beschermd. Buitenlanders die in Colombia gaan wonen, wonen meestal niet in sloppenwijken maar in meer beschermde wijken. We woonden gewoon in een huis. Op school had je trappen en ik vond mijn manier wel om daar gewoon op en af te gaan. Maar het gekke is, dat in het buitenland, in landen zoals Zuid-Amerika of Afrika, mensen met een handicap veel meer in het straatbeeld voorkomen. Daardoor is het niet zo gek is als je iemand met een handicap ziet. Dat is in het westen anders’. Het lijkt in Nederland dan allemaal goed geregeld voor mensen een lichamelijke beperking, zeker in vergelijking met andere landen. Lucille ziet nog een aantal punten voor verbetering: ‘Nederland is nog niet genoeg aangepast aan mensen met een handicap. Op het moment dat ik zou vinden dat Nederland genoeg aangepast zou zijn, dan zou ik stoppen. Ik vind echt dat op het gebied van werken nog heel veel te doen is. En ook op het gebied van beeldvorming. We denken nog altijd dat mensen met een handicap uit een achterstandspositie komen en nog iets in te halen hebben. En ik vind dat absoluut niet het geval. Mensen met een handicap zijn mensen met dromen, met idealen en met kracht. En we moeten allemaal eens leren dat dat zo is’. Lucille is nog lang niet klaar met zich in te zetten voor mensen met een lichamelijke handicap. ‘Voorlopig vind ik het nog allemaal hartstikke leuk omdat ik zie dat het ook werkt. En op het moment dat ik zie dat het vanzelf al integreert, dus dat het bedrijfsleven al vanzelf rekening houdt met mensen met een handicap, dat op televisie mensen met een handicap gewoon in reguliere programma’s voorkomen… Dan denk ik dat ik een stapje terug zal nemen. Maar zolang dat nog niet is gebeurd, blijf ik mij inzetten voor mensen met een handicap’. Gemakkelijke prooi Vroeger is Lucille wel eens gepest met haar handicap.’Ik werd wel eens uitgescholden. Soms waren ze niet blij dat ik met gym in hun team zat omdat ik niet zo hard kon rennen. Ik heb wel gemerkt dat ik af en toe gepest werd. Op de een of andere manier wist ik daar wel vaak onderuit te komen met een grapje. Of ik pestte hard terug. Je moet ook altijd mondig zijn, maar pesten geldt voor iedereen. Gepest word iedereen wel. Als je met een handicap leeft, ben je een makkelijker prooi. Er is sneller iets over jou te verzinnen of een grap over jou te maken. Het is altijd belangrijk om iets te verzinnen dat je terug kunt zeggen als iemand je pest met jouw handicap. Zo van: als ze dit tegen me zeggen, zeg ik dit terug’. In haar boek ‘Het leven loopt op rolletjes’ schrijft Lucille hoe ze haar klasgenoten vertelde over haar handicap. Ze loopt in de klas naar voren en vertelt wat haar handicap precies inhoudt. Het lijkt alsof ze geen enkele moeite heeft met het vertellen over haar handicap. ‘Ik had gemerkt dat ik het heel vervelend vond om altijd aan alle dertig kinderen, steeds weer, uit te moeten leggen wat ik mankeerde, vooral ook omdat ik zo vaak verhuisde. Dus ik had aan de juffrouw gevraagd aan het begin van het schooljaar of ik even voor de klas mocht komen staan. Dan hoefde ik mijn verhaal niet dertig keer te vertellen maar kon ik dat in een keer doen. Ik vond het niet leuk om te doen, maar ik dacht dat ik het beter wel kon doen. Dan was ik ervan af. Ik zag er altijd heel erg tegenop, ik vond het altijd heel vervelend. Maar ik merkte wel dat ik dan veel minder vragen kreeg. Het was dan duidelijk en de kinderen uit de klas konden het dan ook weer aan andere kinderen vertellen. Zo was ik niet continu aan het vertellen’. Spirit Je zou denken dat er alleen maar nadelen kleven aan de handicap. Toch ziet Lucille het bijzonder positief in. ‘In sommige gevallen is het ook wel makkelijk dat je een handicap hebt. Het is niet altijd negatief. Het geeft ook heel veel kracht, doorzettingsvermogen en spirit om door te gaan waar anderen stoppen. Dus dat is dan wel weer een prettige bijkomstigheid van het hebben van een handicap. Maar er zijn ook dingen waar je altijd van zult blijven balen. Het is altijd lastig om een trap af te lopen, je zult altijd wat moeten verzinnen om een trap zonder leuning af te komen. Ik vind ook dat mensen met een handicap de positieve dingen ervan moeten inzien. Ze moeten voor hun dromen en idealen gaan, die zijn gelijkwaardig aan die van ieder ander. Tijdens mijn studententijd had ik ook zo mijn beperkingen. Tijdens het uitgaan denk je vaak: Zullen de jongens mij wel leuk vinden? Zullen ze het niet gek vinden hoe ik loop? Ze zullen me vast wel afwijzen. Ik vind het ook leuk om een vriendje te hebben. Die onzekerheid is er altijd geweest’. Geboren 12 oktober 1967 in Eindhoven Lucille heeft bij haar geboorte een zuurstofgebrek opgelopen. Daardoor heeft ze een hersenbeschadiging waardoor ze moeite heeft met lopen. Ze presenteert vijf dagen per week ´Lingo´ en presenteerde voorheen Get The Picture, Alle Dieren Tellen Mee en Open en Bloot. Lucille heeft haar eigen stichting opgericht: de OVER LUCILLE WERNER 27
  • 15. 28 29 Zoenen en Zo Deze website is gemaakt door de makers van seksualiteit. nl. Het is een overzichtelijke site waar gesproken wordt over relaties en seksualiteit voor jongeren met een handi- cap. Er zijn verschillende thema’s, waaronder: veilig vrijen, seks met een handicap, veranderingen etc. De site is voor veel verschillende leeftijden geschikt, zelfs voor de jongere kinderen. Zo zijn er thema’s over verliefdheid en ‘de eerste keer’. http://www.zoenenenzo.nl Moov Een leuke website waarop je informatie kunt vinden over onderwerpen als mobiliteit, school, vrije tijd en gezond- heid. De laatste nieuwtjes en trends op het gebied van hulpmiddelen voor mensen met een functiebeperking vind je hier. Je kunt een profiel aanmaken op de site en een blog starten. Ook kun je in contact komen met andere personen die eenzelfde lichamelijke beperking heeft als dat jij hebt. Verder zijn er heel veel tips te vinden over liefde, seks, body en werk. http://www.moov.nl Doof.nl Een actuele website voor doven en slechthorenden. Er zijn ruim tweeduizend artikelen te vinden in verschillende categorieën. Enkele voorbeelden: TV, werk, jongeren, boe- ken en internet. Als je deze site bekijkt mis je geen enkel interessant evenement meer! De laatste nieuwtjes omtrent doofheid waarvan jij op de hoogte moet zijn vind je hier. De website heeft verder een eigen webwinkel waar je boeken kunt bestellen. http://www.doof.nl tekst YOERI VUGTS Onbeperkt Online Er zijn ontzettend veel websites voor mensen met een lichamelijke handicap. Maar welke zij nu echt de moeite waard voor jou? Wij zochten het uit en kozen deze maand voor onderstaande interessante websites. MUST VISITS Het is zaterdagavond twee oktober en ik probeer op een wanhopige manier mijn vriend over te halen om mee te gaan naar de bioscoop. Ik wil een filmavondje, samen naar een romantische film met een bak popcorn voor onze neus. Zonder enig idee welke films op dat moment in de bioscoop draaien krijg ik mijn vriend zover om mee te gaan, en een kwartier later staan we wat vertwijfeld in de rij. Wat een k*t films allemaal! Niks romantisch, niks lekker wegdromen in een film waar je niet bij na hoeft te denken. Het is vooral een grote teleurstelling. Maar dan ziet vriendjelief dat resident evil afterlife over een kwartier begint. Overhalen, smeken, op mijn knieën gaan, het heeft allemaal geen zin meer, want hij heeft zijn zinnen op deze film gezet. Met moeite ga ik overstag, maar dan moet de film wel in 3D. Nadat we de kaartjes hebben besteld, kopen we alsnog een hele grote bak met popcorn en gaan in de zaal zitten. Het feit dat er een hele grote stinkende man naast me gaat zitten en mijn vriend vooral veel aandacht heeft voor zijn bak popcorn maakt mijn avond definitief tot een absolute ramp. Als bijna twee en een half uur later de deuren opengaan ren ik als eerste de zaal uit. Oké, ik moet toegeven dat ik tijdens de film toch stiekem best een beetje genoten heb, al was het alleen al om het feit dat iedereen met zo’n lomp brilletje op zijn neus zat te kijken en dat het vooral bij mijn stinkende buurman alles behalve charmant stond. Ook de film was best spannend en het 3D-effect maakt het nog wat leuker, maar mijn film zal het nooit worden. Mijn oordeel: zonde van je geld. Het vierde deel van Resident Evil ‘ afterlife’ draait nu in de bioscoop. De, op het videospelletje gebaseerde, film is een grote hit, zeker nu deze ook te zien is in 3D. Alice, nog steeds gespeeld door de mooie Milla Jovovich roeit ook in deze film weer honderden zombies uit. De film brengt ons van Tokio tot Alaska en uiteindelijk naar een door zombies overgenomen LA. Jasmijn COLUMNJasmijn Goedhart (1991) is student journalistiek in Utrecht. Verder houdt ze zich bezig met roeien bij haar studentenvereniging, uitgaan en afspreken met vriendinnen. Elke maand schrijft ze in OnBeperkt over dingen die haar zoal bezig houden. ‘‘Overhalen, smeken, op mijn knieën gaan, het heeft allemaal geen zin meer, want hij heeft zijn zinnen op deze film gezet.’’ 28
  • 16. 30 31 DR SHOP TILL YOU ‘Ik vind het heel erg leuk om te winkelen, maar soms is het wel lastig om aangestaard te worden. Daar probeer ik me niet zo veel van aan te trekken. Gelukkig zijn er ook mensen die wel positief naar je kijken en met je omgaan. Het winkelen wordt me regelmatig lastig gemaakt. Dit komt onder andere door niet toegankelijke winkels of smalle doorgangen in winkels zoals de Blokker en het passen van kleding’. Manon is echter niet volledig op anderen aangewezen als ze gaat winkelen: ‘Als ik op pad ga voor T-shirts kan ik me aardig redden. Ik pas de kleding of zelf of ik vraag een medewerkster om me even een handje te helpen. Met broeken heb ik een groter probleem. Winkelen is voor mensen zonder een lichamelijke beperking erg gewoon. Even snel boodschappen doen is er voor jongeren met een lichamelijke handicap soms niet bij. Verschillende hindernissen moet eerst worden genomen om dat ene shirtje in die winkel aan te passen. Het winkelend publiek kijkt soms vreemd op: ‘Mensen denken vaak: zijn die gestoord?’ Drie jongeren met een functiebeperking vertellen over hun winkelervaringen. Hiervoor neem ik vaak mijn moeder mee om me te helpen met passen, maar ik neem ook heel vaak kledingstukken mee naar huis zodat ik het daar op mijn gemak kan passen’. Ondanks haar lichamelijke beperking is Manon erg positief. ‘Ik voel me niet echt benadeeld maar soms is het wel even lastig en frustrerend. Dit komt ook regelmatig doordat kledingstukken niet passen omdat het model gewoon niet past bij mensen die altijd in een zittende houding zitten’. Manon maakt helaas vaak mee dat mensen voorkruipen in de rij waarin ze staat. Gelukkig gaan er ook heel veel dingen goed tijdens het kopen van kleding: ‘Medewerkers zijn vaak wel geduldig en in sommige winkels zijn medewerksters echt geïnteresseerd in mij. Dat is erg leuk!’ MEER WETEN OVER MANON? VOLG HAAR OP TWITTER.COM/MANONVDHEUVEL ‘Ik voel me niet echt benadeeld door mijn handicap maar soms is het wel even lastig en frustrerend.’ P MANON VAN DEN HEUVEL 19 JAAR MANON IS ROLSTOELGEBONDEN VANWEGE EEN HERSENBESCHADIGING DIE ZE 14 JAAR GELEDEN BIJ EEN AUTO- ONGELUK OP LIEP. tekst YOERI VUGTS ‘Meestal ga ik met vriendinnen werken. Dat is gezelliger dan alleen. Omdat ik op kamers woon en dus niet bij mijn moeder, doe ik de boodschappen altijd alleen’. Het lastige is vooral het afrekenen aan de kassa: ‘Ik kan alleen maar liplezen. Als ik aan het afrekenen ben en mijn pinpas in mijn portemonnee stop, zie ik niet of de medewerker van de winkel iets tegen mij zegt. Vaak vragen ze nog of ik een bon wil, maar dat zie ik dus niet. Als ik dan weer op kijk en een vragend gezicht voor me zie, moet ik weer vragen wat die medewerker aan me vroeg. Soms praten mensen te snel en ook dat is erg lastig’. In de bus werd Margot een keer uitgelachen door jongens die haar gebarentaal imiteerden. Margot werd woedend maar haar vriendin probeerde haar te kalmeren. Verder wordt ze vaak nagestaard als ze gebarentaal gebruikt. ‘Mensen denken vaak: zijn die gestoord? Maar het interesseert me niets wat anderen van mij denken’. ‘Op een dag werd ik zelfs in de bus uitgelachen door een paar jongens’ Roxy heeft een op jonge leeftijd een grote groeiachterstand opgelopen. Echt veel problemen met haar kleine lengte ondervindt ze niet: ‘Het is niet moeilijk om kleding in mijn maat te vinden, dat valt reuze mee. Ik heb natuurlijk wel de kleinste maat nodig van de vrouwenafdeling, meestal een maat 34’. Als er dan een kledingstuk echt niet past, dan heeft Roxy daar een goede oplossing voor. ‘Af en toe komt het nog wel eens voor dat iets te groot is, maar meestal past het prima. Bij broeken heb ik wel heel vaak dat ze echt te lang zijn. Maar dat is geen probleem, ik heb namelijk een handige oma die het kan inkorten. En hier en daar is ook een shirt te groot, maar ik vind het geen probleem!’. Zelfs bij een speciaal evenement als een gala is het voor Roxy niet moeilijk om aan passende kleding te komen. ‘Ik loop een winkel in, kijk of er iets leuks hangt en kijk of ze het ook in mijn maat hebben. Meestal gaat dat prima’. Soms gaat ze naar de kinderkledingafdeling: ‘Als ik daar kijk is het alleen omdat ze er iets leuks hebben hangen’. Af en toe voelt Roxy zich benadeeld met haar lengte. ‘Maar ik vind het niet zo erg eigenlijk. Ik ben van begin af aan al klein dus ik weet niet anders. Het heeft ook wel zijn voordelen. Iedereen kent me en dat vind ik best wel leuk’. Ben jij een doorzetter en wil je een leuke baan? Weet je niet waar je moet beginnen of blijft de juiste deur voor jou nog gesloten? Dit is je kans! CAP100 opent haar unieke netwerk om 100 ‘talenten met drive’ aan een baan te helpen. Met professionele begeleiding vergroten wij jouw kans op een goed sollicitatiegesprek en komt je droombaan een stukje dichterbij. Wij bieden de mogelijkheid, jij grijpt de kans, dat is het idee. MARGOT GEURSEN 19 JAAR MARGOT IS AL MET HAAR GEBOORTE DOOF. ZE GEBRUIKT GEBARENTAAL OM ZICH VERSTAANBAAR TE MAKEN EN TE COMMUNICEREN MET ANDEREN. ROXY KAPTEIJNS 18 JAAR ROXY HEEFT EEN GROEIACHTERSTAND OPGELOPEN EN IS VEEL KLEINER DAN DE MEESTE LEEFTIJDSGENOTEN. ZE IS 1 METER 50 LANG. Je hebt geen baan, maar denkt wel in kansen en mogelijkheden! Je bent gemotiveerd en hebt de drive om je doelen te bereiken. Om kans te maken op een van de 100 plaatsen op onze profielensite, zoeken wij talenten met een lichamelijke beperking die beschikken over het volgende profiel: • je bent enthousiast en kunt mensen overtuigen • je beschikt over een gezonde dosis lef; • je bent een doorzetter Schrijf je nu in op www.cap100.nl! ADVERTORIAL
  • 17. 32 33 Deblaadjesdwarrelenvandebomenendezonlaatzichminder zien. Dat betekent dat de bikini’s, korte broeken en fleurige jurkjes weer plaats moeten maken voor de wintercollectie. Het voordeel hiervan is dat je weer een goede reden hebt om te shoppen. Het nadeel? De zware dilemma’s! Wat moet je namelijk wel kopen en wat juist helemaal niet?  De herfst/wintercollectie werd dit jaar al in februari gepresenteerd in de vier grootste modesteden van de wereld; New York, London, Milaan en Parijs. Uiteraard kwamen daar diverse fashionista’s en bekende sterren op af om een kijkje te nemen. Bij Burberry zat boegbeeld Emma Watson op de eerste rij, bij Dior waren Charlize Theron en Jessica Alba de modesterren, maar veruit de meeste celebrities kwamen op de show van Chanel af. Daar waren Kate Moss, Freido Pinto, Claudia Schiffer, Lily Allen en “Gossip Girl’s” Leighton en Blake Lively van de partij. De kleuren voor deze winter zijn niet veel gewijzigd in vergelijking met vorig jaar. Ook dit jaar zullen wij de klassieke winterkleuren grijs, zwart, bruin en wit veelvuldig in de winkels terugvinden. Camel zal deze winter voor een toevoeging zorgen bij de klassieke winterkleuren, maar de kleur die echt iets aan het modebeeld zal toevoegen is rood. Van fel- tot bordeaux rood. Het maakt niet uit als het maar rood is. Iedere show in Parijs, Milaan, London of New York had wel een kledingstuk met rood erin. Is rood nou niet helemaal jouw kleur dan kun je er altijd nog voor kiezen om alleen een rood accent te gebruiken zoals een riem, sjaal, haarband of rood sieraad.  Een van de meest geziene trends deze winter is de minimalistische trend. Hiermee wordt simpele en elegante kleding bedoeld die goed zou kunnen zijn voor kantoor. Deze look bestaat uit chique rokken, recht uitgesneden jurken en getailleerde pakken en colberts. Hiermee willen de modehuizen vooral de aandacht vestigen op de kwaliteit en uitstraling van hun kleding. Dankzij de komst van het minimalisme komt de vrouwelijke en elegante kleding weer helemaal terug. De wat opvallend gevormde kledingstukken van afgelopen seizoen zijn hierdoor niet meer te zien.  Ook oma kan alvast beginnen met breien. De dikke kabeltruien en gebreide jurken blijven ook dit seizoen het winterbeeld beïnvloeden. Misschien leuk om te combineren met een leren riem of broek? Dit seizoen is de leer- en latexlook officieel terug. Je zag het al wat meer in de winkels liggen, maar vanaf deze winter kun je er niet meer omheen. Dit allemaal dankzij een grote inspiratiebron voor diverse ontwerpers: Lady Gaga. Deze look hoeft niet alleen te bestaan uit een jack of broek, maar ook uit handschoenen, of een volledige latex- of leren outfit. Accessoires zijn leuk voor de afwisseling. Helaas was er ook dit jaar veel te veel bont te zien tijdens de modeshows. Zo gebruiken Dolce&Gabanna onder andere bont voor hun laarzen. Maar Dolce& Gabanna was niet het enige modehuis dat van bont gebruikmaakte. Ook Michael Kors, Lanvin en Vivienne Westwood lieten veel bont op de catwalk zien. Dit gebruikten zij niet alleen in jassen, maar ook voor handtassen en zelfs broeken! Chique met bont & latex: Het wordt weer winter! Karl Lagerfeld (Chanel) wist niet alleen iedereen te schokken door het prachtige decorstuk dat er werd gebruikt voor zijn modeshow, een grote ijsberg waar de modellen doorheen liepen, maar vooral door het veelvuldig gebruik van bont. Na de show werd echter duidelijk dat het vooraanstaande modehuis gebruik had gemaakt van nepbont.   Punk, dierenprint en de hippielook zullen ook aanwezig zijn deze winter, al zal het allemaal een stuk minder heftig zijn dan in voorgaande jaren. Dit jaar staat vooral vrouwelijke kleding centraal en zullen de kledingstukken minder heftig zijn dan andere jaren.  Wil je deze winter voldoen aan het modebeeld, dan behoor je dus chique elegante kleding te kopen in winterse kleuren of juist fel rood. Maar wat vooral belangrijk is, is dat je lekker jezelf bent! “Rood is de toevoeging van deze winter” “ Veel imitatiebont op de catwalk” “ Punk, dierenprints en hippielook” Ook bij de mannen zien we deze winter de grijze en bruine kleuren terug in hun kleding. Jas, broek en schoenen: TOMMY HILFIGER Wintermode tekst ASHNA BEEK
  • 18. 34 35 De één baalt als een stek- ker, de ander kan niet wachten, hoe dan ook, we kunnen er niets aan doen, het wordt weer winter. Voor de meiden betek- ent dit het einde van felle oogschaduw, glim- mende bronzers en el- egante blushes. Voor de jongens is het minder aantrekkelijk om de ton- deuse uit de lades te trek- ken, een vachtje op het hoofd is namelijk geen overbodige luxe in deze koude maanden. De crèmes en lotions staan, daarentegen, al in de wachtrij te popelen, ter- wijl jij nog met je zwoele zomergevoel terugblikt. Oké, uiteindelijk zullen we het moeten accept- eren. Tot die tijd luidt nu alleen nog de volgende vraag: wat te doen met dit seizoen? Gelukkig lat- en we jou bij‘Onbeperkt’ niet in de kou staan, want we hebben weer leuke en handige tips voor de win- Nu je je huid, voeten en handen in de watten hebt gelegd, kun je aan je lippen beginnen. Ze zijn veeleisend, op zijn zachtst gezegd. Ze zijn ruw, uitgedroogd en hebben veel te verduren, vooral in de winter, en het automatische‘likken van de lippen’om ze een handje te helpen, zal het alleen maar erger maken. Neem daarom altijd een lippencrème mee in je tas. Ja, jongens, jullie ook! Ook jullie lippen worden getergd door Hair do For Her Bel de kapper maar alvast, want er komt een rigoureuze verandering in je vertrouwde coupe. De gezamenlijke kappers (GNK) zeggen op www.beautynieuws.nl dat de kapsels worden getypeerd door shortcuts. Dit wil zeggen dat het haar aan de onderkant kort is geknipt, maar aan de bovenkant langer is en er losjes overheen valt. Een stoer, en nonchalant effect. De‘grafische’, korte haarstijlen worden een hot item. De lok en de pony komen deze winter ook weer om het hoekje kijken. De kleuren lopen van hoogblond tot chocoladebruin, maar het belangrijk- ste: blijf neutraal, want de coupe zelf is al heftig genoeg. Kortom, kort en lang worden deze winter helemaal jouw ding, so why not make it a combination? Succes met het uitzoeken van jouw coupe! For Him Ook dit aankomende seizoen is er weer voor ieder wat wils bij de jongens. Van lange, losse coupes, tot kortge- schoren koppies. Als je twijfelt om een totaal ander kapsel te laten knippen, breng dan eens een bezoekje aan de kapper. Vraag om advies, en vergelijk dat van meerdere kappers om te zien wat je het beste kunt doen. Je weet dan niet alleen wat jóu staat, maar je bent meteen op de hoogte gesteld van de nieuwste trends. Coupes die van achter kort en warrig zijn, maar aan de voorkant een lange lok hebben worden heel erg veel gespot op de cat- walks, maar het gemillimeterde haar laat zich ook nog erg ter. Het is een veel voorkomend probleem in de winter; de droge huid. Je huid speelt in de winter een spel met je, zorg dus dat je de spelregels kent. Wil jij na die regenbui op de fiets lekker opwarmen thuis, pas dan op, want de overgang van kletsnat fietsweer naar een warm haardje thuis kan funest voor je huid zijn. Wij kleden ons warm aan zodra het koud wordt, maar wat doet onze huid met de kou? Als de temperatuur onder de 8 graden zit, schakelen de talgkli- ertjes op de spaarstand. Hierdoor produceren ze minder bescherming, en dampt het vocht sneller uit je huid. Zorg daarom voor genoeg vocht, in de vorm van hydraterende crèmes die ervoor zorgen dat je huid soepel blijft. Was je gezicht na een kil dagje niet met te heet water om lekker op te warmen, want dit zorgt ervoor dat je gezicht alleen maar trekkeriger aanvoelt na het wassen. Als je dat dan toch echt niet kan laten, breng dan daarna een zeer vochtinbrengende nachtcrème aan, dat helpt jouw huid‘s nachts met herstellen. Ook je handen en voeten hebben het volste recht op een goede verzorging. Om je handen in dezelfde topconditie te houden als ze in de zomer waren, probeer ze dan elke avond voor het slapengaan in te smeren met handcrème. Voor je voeten is er kloven- crème van Schol. Het belooft je binnen één week zichtbaar zachtere voeten, dus het proberen waard! Heb je niet alleen ruwe handen en voeten, maar dreigen de randjes om je nagels ook onhandelbaar te worden, dan is het enige advies: laat ze met rust! Body For her For him BodyBeauty 34 35
  • 19. 36 37 Een bijzonder staaltje vakmanschap   Protheses. Wanneer je een lichamelijke handicap hebt, zijn deze kunststof lichaamsdelen een belangrijk deel van je leven. Maar, hoe belangrijk ook, ze zijn niet altijd even handig. Kunstbenen moeten steeds vervangen worden, rolstoelen krijgen lekke banden en een glazen oog…  laten we daar maar helemaal niet over beginnen! Gelukkig staan er allemaal spannende dingen te gebeuren op het gebied van protheses. Hieronder wat bijzondere voorbeelden op een rijtje. Onbeperkt creatief zonder ook maar een vinger uit te (kunnen) steken Tony Quan, ook wel bekend als Tempt One, is een graffitikunstenaar uit Los Angeles. Hij zet de prachtigste tags, waardoor hij beroemd is in heel Amerika en dat doet hij allemaal zonder ooit zijn bed uit te komen. Want Tempt One heeft sinds 2003 ALS, of Amyotrofische Laterale Sclerose. Een ziekte die het ruggenmerg aantast en hem volledig verlamd heeft. Het enige deel van zijn lichaam dat hij nog bewegen kan, zijn zijn ogen. Gelukkig was Tony niet van plan zijn grote passie, graffitikunst, op te geven en samen met zijn vrienden ontwikkelde hij de EyeWriter. De EyeWriter bestaat uit een bril zonder glazen, waarop een kleine camera bevestigd wordt die op een van de ogen gericht is. Deze camera registreert de bewegingen van de pupil en vertaalt die naar de computer, die aangesloten kan worden op een laser. Zo wordt wat Tony met zijn ogen tekent bijvoorbeeld op de zijkant van een gebouw geprojecteerd. Tempt is dus, ondanks een zware lichamelijke handicap, weer in staat graffitikunst te creëren, dankzij zijn bijzondere hulpstuk.  Een kunstarm die helpt bij het verjagen van fantomen Het moeten missen van een arm of been is erg pijnlijk. Voor sommigen is dit verlies nog veel pijnlijker dan voor anderen, omdat zij na hun operatie nog steeds steken voelen in een lichaamsdeel dat ze niet eens meer hebben. Deze pijn staat algemeen bekend als fantoompijn en wordt veroorzaakt door een vreemde fout in de hersenen. Het deel van de hersenen dat het gevoel in het geamputeerde lichaamsdeel regelde, is nu namelijk ineens werkloos en begint verkeerde signalen door te geven aan de rest van het brein. Zo lijkt het voor de persoon alsof het geamputeerde lichaamsdeel pijn doet. Onderzoekers uit Duitsland hebben hier iets op gevonden. Zij hebben namelijk een kunstarm ontwikkeld die niet alleen signalen van het lichaam ontvangt, maar ook signalen terugstuurt. Zo lijkt het voor de gebruiker van de arm dus net alsof hij dingen met zijn kunstarm ‘voelt’ en dus weer een echte arm heeft. Het deel in de hersenen dat het gevoel in de arm registreert hoeft hierdoor dus niet werkloos toe te zien en zal geen vreemde signalen afgeven.  Zo kan fantoompijn in de toekomst dus voorkomen worden!   Kat met prothese-pootjes Niet alleen voor mensen worden protheses gemaakt. Ook dieren maken gebruik van rolstoelen (zoals honden die een verlamd achterlijf hebben), kunstpootjes of een glazen oog. Dieren waarbij het wel heel moeilijk is een goede prothese aan te meten, zijn katten. Katten zijn echte buitendieren en klimmen, springen en jagen veel.  Voor de baasjes van een kat die een of meerdere pootjes verliest, zit er dan vaak helaas niets anders op dan hun kat in te laten slapen. De baasjes van de Britse Oscar dachten daar heel anders over. Toen Oscar zijn twee achterpoten verloor bij een ongeluk op een boerderij, besloten ze hulp te zoeken bij een beroemd chirurg, Dr. Fitzpatrick. Deze dokter, die al eerder een kunstknie voor een kat had gemaakt, ontwierp twee speciale kunstpootjes voor Oscar. Deze pootjes zijn expres een beetje wiebelig, zodat ze de oorspronkelijke manier van lopen van een kat kunnen nabootsen. Zo kon Oscar, na een revalidatieperiode van ongeveer vier maanden, weer als een echte kat rondstruinen. Of er andere katten in zijn pootsporen zullen volgen is wel de vraag, want de metalen kunstpoten kosten maar liefst 3000 pond.     Health tekst IRIS GERNLER Natuurlijk is het niet leuk om op orthope- dische schoenen door het leven te moeten. Om je heen zie je leeftijdsgenoten op de nieuwste All-Stars gympen lopen en jij moet het doen met speciaal voor jou gemaakte schoenen. Als je de vorige zin opbreekt in twee stukken bekijk je de situatie misschien van een heel andere kant. Jouw leeftijds- genoten lopen op schoenen waar iedereen op loopt en jij hebt schoenen die speciaal voor jou gemaakt zijn! In dit artikel vind je tips hoe jij op hippe stappers door het leven kunt gaan. Santulli. De in Amsterdam gevestigde winkel van de familie San- tulli spitst zich erop toe om luxe, met de hand gemaakte, orthopedische schoenen te maken voor mensen die dat nodig hebben. De visie van de eigenaar van de winkel is dat niet alle orthopedische schoenen “lomp en lelijk” hoeven zijn. Bijna elke wens van de klant is te realiseren. Dus mocht je toch heel graag All-Stars willen hebben, dan is dat ook dat een mogelijkheid bij de Santulli’s! De schoenen worden met de hand gemaakt en daar gaat een heel proces van metingen aan vooraf . Let wel: een standaardverzekering dekt de kosten die gemaakt wor- den bij de Santulli’s niet helemaal, en je zult dus ook een eigen bijdrage moeten leveren. Pimpen met een budget. Een goedkopere optie is natuurlijk om zelf aan de slag te gaan met je schoenen. Elke zaterdagochtend kun je bijvoorbeeld in Utrecht naar de lapjesmarkt. Daar kun je allerlei knutselgerei kopen maar ook stukken leer en stof waarmee je je schoenen kunt pimpen. Zo had Niels Roeg het ook bedacht. “Ik heb al vanaf mijn geboorte een platknikvoet en moet daardoor orthopedische schoenen dragen. Natuurlijk dekt mijn verzekering die wel, maar niet de eventuele aanpassingen die ik eraan wil hebben om ze wat hipper te maken. Dus kwam mijn vriendin met het plan om ze zelf wat hipper te maken. Samen kochten we stukken leer op de markt en daarna ging mijn vriendin, die best handig is, ermee aan de slag. Ik had zwarte schoenen bij de fab- rikant laten maken en vervolgens heeft mijn vriendin er blauwe en rode stukken opgezet en de welbekende Adi- das-strepen.” De 22-jarige Roeg hoort er weer helemaal bij. “Natuurlijk klinkt het kinderachtig maar het geeft mij echt een goed gevoel dat ik er net zo uit kan zien als mijn vrienden en klasgenoten.” Merknamen. Edwin Schalkx, die al zijn hele leven afhankelijk is van speciaal gemaakte schoenen, vindt het niet meer belan- grijk. “Als ik vroeger nieuwe schoenen kreeg aangemet- en, nam ik altijd een paar met een Nike Swoosh erop.” De optie om een merkteken op een orthopedische schoen te laten zetten is bij veel fabrikanten mogelijk. Maar tegenwoordig maakt het Schalkx niet meer uit. “Ik neem altijd effen zwarte schoenen. Die passen overal bij, of ik nu moet trainen of een avond moet gaan stappen.” Voor zijn sport draagt hij ‘normale’ schoenen. “Ik heb bij een sportwinkel basketbalschoenen gekocht. Achteraf was dat best een duur grapje, aangezien ik toch alleen maar in een rolstoel zit!” Voor ieder wat wils dus. Of je er heel veel geld aan wilt spenderen, of een hele lieve vriend(in) of oma hebt die handig is met naald en draad: je hoeft niet ontevreden over je schoenen door het leven te gaan. Met een beetje Orthopedische schoenen saai? Echt niet! Healthy shoes tekst MAARTEN ZWAAN
  • 20. 38 39 “Ik wist dat er iets niet goed zat toen ze naar het ziekenhuis ging, maar toen ik vernam dat mijn moeder een vergevor- derde vorm van longkanker had, stortte mijn wereld helemaal in.” Edwin Schalkx verloor zijn moeder in maart van dit jaar, na een ziekbed van een half jaar. Edwin zelf is geboren met een handicap: hij mist zijn bo- venbenen, waardoor zijn onderbenen aan zijn heupen gegroeid zitten. Begin september won hij met het Nederlands rolstoelbasketbalteam de Europese titel in de Tsjechische stad Brno. Hierdoor promoveert het team naar de A- divisie en kan het zich richten op de Olympi- sche Spelen van 2012 in Londen. “De Spelen zijn een droom. Het zal zeker niet makkelijk worden, we moeten bij de top zes van het volgende EK zien te ein- digen om ons te plaat- sen.” Mocht Londen gehaald worden, dan krijgt Schalkx ook zijn A- status bij NOC-NSF terug. “Dat zou fantastisch zijn! Doordat we vorig jaar degradeerden verloren we onze A-status en daarmee ons salaris. Omdat ik al tien jaar studeer heb ik sinds twee maanden ook geen recht meer op studiefinanciering. Dit be- tekent dat er op dit moment helemaal geen geld binnenkomt.” Hij zit daar niet echt mee. “Ik weet waar ik het voor doe, ik leef voor de sport en daar zal ik dingen voor moeten opofferen.” “Ik heb me lang kunnen voorbereiden op het overlijden van mijn moeder. Het is niet zo dat het me niets deed natuurlijk, maar ik denk dat we ons er goed op hebben kunnen voor- bereiden.” Hij is het ermee eens dat sport een uitlaatklep is. “Tijdens trainingen en wedstrijden denk ik er even niet aan. Natuurlijk heb ik wel eens momenten dat ik het even moeilijk Topsportende-student-met-een-handicap: Edwin Schalx over zijn sport, zijn leven en zijn toekomst. tekst en beeld MAARTEN ZWAAN Met het kersverse kabinet Rutte I staan ze voor de deur: bezuinigingen. En hoewel het vroeger een taboe was om er op te bezuinigen, gaat er nu minder geld uitgegeven worden aan de zorg. Het is bekend dat er veel problemen in de zorg zijn. Zo krijgen mensen te weinig persoonlijke aandacht en zijn er zelfs ouderen die moeten betalen om gewassen te mogen worden. In plaats van daar iets aan te doen, heeft het nieuwe kabinet besloten een aantal zaken uit het basispak- ket te halen. Het komt er dus op neer dat we meer moeten betalen voor minder zorg. Dit kabinet voor de rijken kiest er niet voor om de salarissen van de specialisten, die nu 3 à 4 keer meer verdienen dan de premier, te verlagen. In plaats daarvan wordt ervoor gekozen om een aantal “klei- nere zaken”, zoals de pil en maagtabletten uit het pakket te halen. Ook gaat de zorgpremie omhoog met 100 euro en zal je eigen risico oplopen tot boven de 200 euro. Verder zullen krukken en rollators uit het basispakket verdwijnen en moet je daar dus voortaan zelf voor betalen Kortom: de rijke specialisten blijven rijk en de mensen die echt niets kunnen missen, zullen het meest benadeeld worden. Maar ja, wat had je ook kunnen verwachten van een kabi- net “waar rechts Nederland zijn vingers bij af zou likken”? ROBBERT´S Redacteur Robbert Tijssen bekijkt iedere maand welke actuele gebeurtenissen belangrijk zijn voor jongeren met een lichamelijke beperking. ´Het mes gaat in de zorg´ heb, maar dat is niet meer dan logisch denk ik.” Het leven met een handicap brengt ook voordelen met zich mee. “Ik heb van de verzekering een auto gekregen. Hierdoor kan ik veel naar mijn vader, die ver weg woont. Samen met hem en mijn broer hebben we het veel over mijn moeder. We hebben het er alledrie op een andere manier moeilijk mee, erover praten helpt enorm. Het maakt niet uit wat je zegt, als je maar wat zegt. Als je het gaat verzwijgen, gaat het fout. Samen slaan we ons er wel doorheen.” Edwin vindt het niet vervelend dat mensen naar hem kijken. “Dat is toch logisch? Als ik iemand in de stad zou zien die eruit ziet zoals ik, zou ik ook kijken. Het is nou eenmaal zo. Ik ben gehandicapt en daar moet ik maar mee zien te leven.” Hij ondervindt in het dagelijks leven weinig problemen. Schouderophalend zegt hij: “Als ik wat nodig heb in de supermarkt van de bovenste plank, vraag ik gewoon om hulp. Ik probeer zoveel mogelijk zelf te doen. Als je het niet probeert, weet je ook niet of je het überhaupt kunt.” Het leven van Edwin is moelijk geweest het afgelopen jaar, maar de knop gaat om. “Het winnen van het EK bracht een ander soort ontlading met zich mee. Het voel- de echt als een afsluiter van een rotjaar. Het feit dat mijn broer en vader in Brno aanwezig waren maakte het alleen maar specialer. Samen hebben we een toast gedaan op mijn moeder, van wie ik weet dat ze er dolgraag bij had willen zijn.” Edwin, de topsportende-student-met-een- handicap, richt zich vooral op de toekomst. “Ik heb in de zomer mijn propedeuse gehaald, nadat ik een studieach- terstand had opgelopen door de ziekte van mijn moeder. Ik wil nu zo snel mogelijk mijn studie afronden en als het even kan een ticket naar Londen boeken!”. Over wat er nu allemaal staat te gebeuren, maakt Edwin zich geen zorgen. “Ik zie wel wat de verre toekomst brengt. Ik doe het in elk geval op mijn eigen manier. Ooit wil ik wel een gezin stichten samen met een lief meisje, maar dan zal ik haar wel eerst moeten ontmoeten.” Bang dat hij een gehandicapt kind zal krijgen is hij niet. “Het is niet genetisch en ik ben niet gehandicapt, zoals mijn moeder altijd tegen me zei: ‘Jij bent niet gehandicapt, jij bent bijzonder.’’ “Ik leef voor de sport en daar zal ik dingen voor moeten opofferen.” Sport
  • 21. 40 41 Drukte in de gang, heel veel trappen en krappe lokaaltjes. Dat is het beeld dat de meeste mensen hebben van een middelbare school. Maar in een rolstoel of op krukken kom je in zo’n gebouw echt niet op tijd voor je lessen, laat staan dat je makkelijk door de smalle deuropening het lokaal binnenkomt. Op De Monnikskap in Nijmegen, is dat echter een heel ander verhaal. Het gebouw is namelijk zo aangepast, dat jongeren met een handicap er prima kunnen leren, manoeuvreren en natuurlijk rondhangen met hun vrienden. In het speciaal onderwijs worden gehandicapten in vier verschillende groepen geplaatst. Deze groepen worden clusters genoemd. Jongeren met een lichamelijke beperking of chronische ziekte vallen in cluster 3 en gaan naar zogenaamde “Mytyl- of Cluster 3 scholen”, die door het hele land te vinden zijn. Sinds november 2009 is de Monnikskap in Nijmegen open. Dit is tot nu toe de enige middelbare school die gespecialiseerd is in het vanaf leerjaar 1 opleiden van havo- en vwo-leerlingen die in cluster 3 vallen. Hier kunnen jongeren met een lichamelijke beperking of chronische ziekte hun havo- of vwo-diploma met de reguliere nationale examens halen. Eerst zat deze school bij de St.Maartens Kliniek, maar om de jongeren uit hun beschermde omgeving te halen en meer te laten integreren met reguliere middelbare scholieren, is deze nu gevestigd bij het Dominicus College. Er is een gedeelte aan deze school gebouwd, geheel voorzien van aanpassingen voor mensen met een lichamelijke beperking. Er zijn brede doorgangen, elektronische deuren, schuifdeuren, verstelbare tafels, brede liften, elektronische leermethodes en genoeg personeel voor individuele begeleiding. Aangezien een aantal leerlingen van ver moet komen, biedt de school naast onderwijs ook interne woonruimtes aan. Het motto van de school is, heel toepasselijk, ‘Leren op maat’. De Monnikskap in Nijmegen is tot nu toe de enige school die deze manier van speciaal onderwijs hanteert. Mocht je iets zoeken wat dichter bij jou in de buurt zit, kijk dan even op www.lvc3.nl voor een overzicht van alle Mytyl- en Cluster 3 scholen in Nederland. Opleiding Leren op maat in een passende omgeving   tekst FRANCIS KUIJPERS Judith Juddith is 19 jaar en zit in 6 vwo. Zij heeft de erfelijke ziekte EDS, wat betekent dat het bindweefsel en kraakbeen in haar lichaam niet goed functioneren, waardoor zij snel moe is en pijn heeft. 6 vwo zou normaal gesproken betekenen dat zij dit jaar examen moet doen, maar op het Monnikskap mag je het examenjaar opsplitsen in twee jaar. “Voor mij is dat heel fijn. Ik kan niet altijd lange dagen maken of me goed blijven con- centreren, vanwege mijn vermoeidheid en pijn. Nu ik twee jaar over mijn examenjaar mag doen, hoef ik me daar minder druk over te maken”. Verder vindt Judith het vooral heel fijn dat het rustig is op school. Er zijn niet te veel leerlingen en de leraren nemen goed de tijd voor iedereen. Daarnaast heeft Judith, vanwege haar chronische ziekte, een eigen bu- reaustoel nodig, en ook daar heeft de school voor gezorgd. Doordat de tafels verstelbaar zijn in hoogte kan zij met haar stoel overal zitten en goed aan school werken. Als zij haar vwo-diploma heeft gehaald, wil ze graag naar de Radboud Universiteit, ook in Nijmegen, om daar de studie Sociale Wetenschappen te gaan volgen.     Het Monnikskap College biedt jou de mogelijkheid om je havo- of vwo- diploma te halen. Wij willen jou als een gewone leerling laten voelen, in plaats van “ Een leerling met een beperking ” Wij zorgen er voor dat jij met de reguliere examens mee kan doen. De school is voorzien van alle mogelijke aanpassingen voor je rolstoel of beperking. Denk aan brede deuren, verstelbare tafels, genoeg ruimte en de begeleiding die jij nodig hebt! Kijk voor meer informatie op www.dominicuscollege.nl of bel 024- 3772164   Opleiding Brian Brian is ook 19 jaar en zit in 4 havo. Hij ziit sinds 2005 in een elektrisch bestuurbare rolstoel, omdat hij een hoge dwarslaesie heeft, veroorzaakt door een ontstek- ing in zijn rug. Na een lange tijd in het revalidatiecentrum te hebben gezeten, is hij weer begonnen met school. Voor hem is het heerlijk om naar de Monnikskap te gaan. “Ik maak altijd gebruik van de aanpassingen. De brede doorgangen, de schuif- deuren, de elektronische deuren, en het allerfijnst is de lange- re tijd voor lessen en toetsen.” Behalve van alle voordelen die op school aanwezig zijn, geniet Brian ook van de mogelijkheid om intern te wonen. Deze interne woonruimte is deel van een complex, speciaal voor mensen met een beperking. Hij woont hier met 28 jongeren en krijgt intensieve begeleiding bij alles wat hij wil doen. “Ik heb daar leuke vrienden en goede onder- steuning”. Als Brian zijn havo-diploma op zak heeft wil hij graag een hbo-studie gaan doen in de richting Economie. De Monnikskap in Nijmegen is tot nu toe de enige school die deze manier van speciaal onderwijs hanteert. Mocht je iets zoeken wat dichter bij jou in de buurt zit, kijk dan even op www.lvc3.nl voor een overzicht van alle Mytyl- en Cluster 3 scholen in Nederland.
  • 22. 42 43 Quinten Voorhorst is 17 jaar en zit in klas 5 van het vwo. Hij heeft al zijn hele leven epilepsie, waardoor hij concentra- tieproblemen heeft. Maar dat weerhoudt hem er niet van om een feestje te bouwen. In het dorp waar hij woont, is hij elke vrijdagavond in de kroeg te vinden. Hij mag dan wel geen alcohol, in ver- band met zijn medicijnen, maar hij drinkt graag een colaatje met zijn vrien- den. Die drinken daar- entegen wel alcohol en dan blijft het meestal niet bij één biertje. Quinten vindt het geweldig dat hij mag toekijken hoe zijn vrienden dronken wor- den. Hij herinnert zich een moment dat zich een paar weken eerder afspeelde. Hij en zijn vrienden waren met zijn allen gaan skiën. De bedoe- ling was om rond een uur of twaalf thuis te komen, maar dit werd al snel een uurtje of drie. Uiteindelijk bleek dat Quint- en de enige nog nuchtere persoon was in het gezelschap en hij trof enkele van zijn vrienden dan ook bezopen aan op de grond naast de bus. Met een grote grijns vertelt Quinten, dat hij dit erg ver- makelijk vond. Zijn vrienden weten allemaal af van zijn epilepsie. Ze be- handelen hem niet anders maar accepteren het. Zelf heeft Quinten het ook geaccepteerd en wil hij dit citaat graag aan ons meegeven. “Yesterday is history, tomorrow is a mystery, today is a gift.” Roswita is 17 jaar en zit in 4/5 havo. Haar beperking is CVS, het chronisch vermoeidheidssynd- room. Enkele jaren geleden is deze di- agnose gesteld. Aan de ene kant is dit een opluchting, aan de andere kant een schok. Roswita ging regelmatig uit, maar nu wat minder. Ze focust zich nu vooral op school. Maar als ze uitgaat, doet ze het ook goed. Mees- tal slaapt ze de hele zaterdag, zodat ze ’s avonds flink kan stappen. Ze gaat met vrienden naar cafés en daar drinkt ze dan het liefst whisky. Ze zorgt er wel voor dat ze niet dronken wordt. De vrienden van Roswita hadden weinig begrip voor haar ziekte, waar- door ze met een aantal van hen heeft moeten breken. Ik vraag haar of ze dit niet moeilijk vond, maar ze antwoordt dat je af en toe voor jezelf moet kiezen, jezelf voorop moet stellen. En dat heeft ze gedaan. Wel is er een ander mo- Uitgaan, dansen, drinken, flirten, je strompelend terug naar huis begeven en de volgende ochtend opstaan met een enorme kater. Dit is een verschijnsel waar de meeste studenten zeker mee te maken krijgen. Bij mij is dit bijvoorbeeld wekelijkse kost. Maar sommige jongeren met een beperking zijn geen doorsnee student. Wat nou als je bijvoorbeeld in een rolstoel zit? Ga je dan ook uit of zit je elke zaterdagavond thuis voor de televisie, omdat het een onmogelijke opgave is om naar de kroeg te gaan? De Monnikskap in Nijmegen is een afdeling op een middelbare school, speciaal voor jongeren met een lichamelijke beperking. De leerlingen daar gaan op al mijn brandende vragen een antwoord geven. Alcohol en een handicap de perfecte combinatie? tekst: JASMIJN GOEDHART ment in haar leven, waar ze een stuk moeilijker mee om kon gaan. Haar vader is overleden. Roswita vertelt dat ze zichzelf heel erg lang de schuld heeft gegeven, omdat ze bij haar vader was op het moment dat hij overleed. Nu ziet ze in dat ze er niets aan had kunnen veranderen. “Ik heb het geaccepteerd, een plekje gegeven en het gaat veel beter met me. Ik heb goede vrienden, het is fijn op school en ik word goed begeleid.” Youp Koopman is 18 jaar en zit in havo 5. Hij heeft NAH: Niet Aangeboren Hersenletsel. Hij heeft dit opgelopen bij een auto-ongeluk. Hij zit op de Monnikskap, omdat de druk op zijn oude school te hoog was. Hij kon het niet meer bi- jbenen en is blij dat hij hier terecht kon. Van uitgaan houdt Youp niet echt, dit deed hij ook al niet voor het ongeluk. Feestjes bij vrienden thuis zijn wel altijd leuk, maar dan zonder alcohol. Hij vindt de smaak ervan vies. Een dag zonder hoofdpijn is iets dat niet vaak voorkomt in het leven van Youp. Zijn toekomst ziet hij niet heel rooskleurig in. Last van NAH zal hij altijd blijven houden en hij zal dus weinig druk kunnen verdragen. Weinig druk van school, studie, werk en privé. Zijn droom is om bouwtechnische infor- matica te studeren. Hij is al programmeur, en alles dat Youp uitvindt, zet hij op de site www.Halmer-ict.nl. Nienke is 17 jaar en zit in havo 5. Ze heeft een spierzenuw- ziekte waardoor ze weinig energie heeft, haar fijne moto- riek niet werkt en ze in een rolstoel zit. De ziekte is ontdekt toen ze 3 jaar oud was, maar kwam pas tot uiting toen ze 10 werd. Ze kan wel uitgaan, maar vindt het zelf niet zo leuk. Liever gaat ze naar feestjes van vrienden. Als ze al uitgaat, dan gaat ze naar cafés met vrienden die haar helpen. Dan- sen doet ze niet want dat ziet er stom uit in een rolstoel, vindt ze zelf. Nienke drinkt wel alcohol en dan het liefste zoete witte wijn met ijs. Ook is ze wel eens dronken, maar dat vindt ze niet heel leuk, want dan wordt ze heel erg moe en valt ze in slaap. Vorig jaar met de zomerfeesten in Nijme- gen was ze bijvoorbeeld heel erg dronken en de volgende dag had ze dan ook een enorme kater. Af en toe heeft ze nog wel eens moeite met het accepteren van haar ziekte, vooral op momenten dat het heel erg confronterend is. “Als we bij elkaar zijn met de familie en mijn nich- tjes en neefjes vragen of ik met ze wil spelen, dan moet ik nee zeggen, omdat ik het niet kan. Dat vind ik nog steeds zo erg. Op zulk soort momenten is het nog steeds moeilijk”. De spierzenuwziekte van Nienke is progressief en zal dus steeds erger worden. Ook dit is moeilijk te accepteren. Nienke hoopt dan ook dat het blijft zoals het nu is en dat ze altijd zelfstandig zal kunnen ademen. Deze jongeren gaan dus wel degelijk stappen. Ze houden van een feestje, van whisky en van zoete witte wijn met ijs. Ze hebben de grootste lol met dronken vrienden en worden ‘s ochtends soms wakker met een kater. Deze jongeren met een beperking zijn eigenlijk net als de doorsnee student. Om een lang verhaal kort te maken: onderscheid is er niet. We are all the same. UITGAAN: WHISKEY OF WATER?