SlideShare una empresa de Scribd logo
1 de 43
tomasz.gackowski@id.uw.edu.pl
Czym jest manipulacja?




      Manipulacja – to kształtowanie lub
      przekształcanie poglądów i postaw ludzi,
      dokonywane poza ich świadomością




W. Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów
obcojęzycznych z almanachem, Warszawa 2000
Hipoteza




Manipulacja (manipulowanie) jest
immanentną cechą funkcjonowania
mediów
Typologia manipulacji w mediach
Intencja nadawcy
• Nagłaśnianie nieprawdziwych (kłamstwo) i / lub
  niesprawdzonych informacji (ew. fałsz)

• Niewyczerpujące informacje

• Stronnicze informacje

• Niewiarygodne informacje

• Fragmentaryzacja opowieści –
  nieudokumentowanie informacji (brak ciągłość)

• Kreowanie osi sporów, antagonizowanie
  oponentów, przypisywanie postaw (mowa
                      Por. M. Iłłowicki, Krzywe zwierciadło. O
  zależna)              manipulacji w mediach, Lublin 2003
Intencja nadawcy

• Przemieszanie informacji z komentarzem –
  infomentarz - infomment (tylko fakty podlegają
  kryterium prawdziwości)

• Niezrozumiałe i niekompetentne relacjonowanie
  informacji

• Ignorowanie obowiązującego prawa
  (prasowego, ochrony dóbr osobistych osób i
  instytucji)

• Przemilczenie informacji

                        Por. M. Iłłowicki, Krzywe zwierciadło. O
• Umyślne insynuacje     manipulacji w mediach, Lublin 2003
Intencja nadawcy
• Etykietowanie

• Nagłaśnianie spraw drugorzędnych w celu
  przykrycia niewygodnych tematów (red herring)

• Wulgaryzmy i kolokwializmy

• Emocjonalizacja przekazu – silne bodźce:
  strach, seks, przemoc etc.

• Czynienie postulatu faktem (diagnozą) –
  postulatywność vs. obiektywiacja

• Linia programowa / redakcyjna (editiorial)
                      Por. M. Iłłowicki, Krzywe zwierciadło. O
                             manipulacji w mediach, Lublin 2003
Specyfika medium – przekaźnika
            (konwencja)


• Ważność newsów (News value) – hard news vs.
  soft news  mixed news

• Infotainment i confrotainment

• All news are views (Gerbner)

• Stylebook, zasada 5 W (who, what, where,
  when, why), poetyka tekstów dziennikarskich

• Selekcja strażników bramy (gatekeeping)
Specyfika medium – przekaźnika
            (konwencja)


• Konstrukcja news’a (krótkotrwałość,
  ekspozycja, jednoznaczność, zgodność z
  oczekiwaniami, niespodziewaność (złudna),
  aktualność, istotność, bliskość, wyjątkowość,
  personalizacja, dramaturgia, elitarność,
  konkretność, prawdopodobność
  (przewidywalność), wyłączność)

• Widmo sondażokracji i manipulacji wynikami
  badań opinii publicznej


                       Por. M. Iłłowicki, Krzywe zwierciadło. O
                        manipulacji w mediach, Lublin 2003
Intencja + Specyfika medium –
          przekaźnika (konwencja)
• Manipulacja tytułami, lidami, zajawkami,
  wyimkami, podpisami

• Manipulacja obrazem (fotografią, perspektywy
  nagrywania, doboru kontekstu, wyboru ujęć
  etc.)

• Manipulacja objętością i ekspozycją materiałów
  dziennikarskich

• Zjawisko pseudo-ekspertów (pundits)

• Zjawisko politycznej poprawności (correctness)
                           Por. M. Iłłowicki, Krzywe zwierciadło. O
                            manipulacji w mediach, Lublin 2003
Skuteczność manipulacyjna mediów
• Teoria ustanawiania porządku (agenda-setting
  theory)

• Zjawisko spirali milczenia (spiral of silence theory)

• Bandwagon i underwagon effect, głosowanie
  strategiczne, efekt przyspieszenia

• Efekt trzeciej osoby (third person effect)

• Efekt perswazji ukrytej (the hidden persuasion)

• Efekt medialnej inscenizacji wydarzeń

• Teoria strażników bramy – proces selekcji (the
                         Por. M. Iłłowicki, Krzywe zwierciadło. O
  gatekeeping theory)     manipulacji w mediach, Lublin 2003
Zdjęcia niepozowane


 P. Semka, Sto
 dni samotności,
„Rzeczpospolita”
  15.02.2008 r.




 J. Stróżyk, Nadchodzi rewolucja w sporcie, wywiad z
     Mirosławem Drzewieckim, „Rzeczpospolita”
                    17.11.2008 r.
Zdjęcia pozowane




    Agil, D. Kołakowska, Ł. Cybiński,
     Premier przemówi do narodu,
    „Rzeczpospolita”, 16.02.2008 r.
Zdjęcia pozowane




                   A. Fandrejewska, J. Kurasz, Jesteśmy
                       po prostu skuteczni, wywiad z
                   Michałem Bonim, „Rzeczpospolita”
                               12.11.2008 r.
Zdjęcia pozowane

R. Grochal, W. Szacki, PO i PiS robią studniówkę,
       „Gazeta Wyborcza” 06.02.2008 r.




                          Autorzy Rzeczpospolitej, 100 dni
                           rządu Tuska, „Rzeczpospolita”
                                   22.02.2008 r.
D. Kołakowska, Drugie
exposé Donalda Tuska, i D.
Kołakowska, Tusk wyciąga
  rękę, „Rzeczpospolita”
      21.11.2008 r.
A. Kublik, M. Olejnik, Tusk: trzeba zmienić konstytucję, wywiad z
     Donaldem Tuskiem „Gazeta Wyborcza” 26.02.2008 r.
A. Kublik, M. Olejnik, Po
wyborach odblokujemy Polskę,
wywiad z Donaldem Tuskiem,
    „Gazeta Wyborcza”
       08.11.2008 r.
P. Gabryel, P. Lisiecki, B. Waszkielewicz, Z niczego nie rezygnujemy,
   wywiad z Donaldem Tuskiem, „Rzeczpospolita” 24.11.2008 r.
Sondażokracja
 nazwa instytucji zlecającej sondaż i nazwa instytucji badawczej,

 określenie badanej populacji tj. zbiorowości (np. dorosła ludność Polski),

 liczebność zrealizowanej próby badawczej i metoda jej doboru (np. 1137-
 osobowa, reprezentatywna próba losowa, 1000-osobowa próba losowa), przy próbie
 udziałowej (kwotowej) zaleca się podawać cechy ze względu na które dokonano jej
 doboru. Przy próbie losowej – podaje się stopień jej realizacji

 Nie powinno zabraknąć terminu przeprowadzenia badania (media w
 nadzwyczajnych warunkach, które mogłyby w jakiś sposób wpłynąć na wyniki
 sondażu powinny informować o tym czytelników w artykule, bo sondaż np. o
 poczuciu bezpieczeństwa wśród Polaków mógłby mięć zupełnie inne wyniki przed
 krachem na rynkach giełdowych niż zaraz po nich).

 Ważne by media podały również metodę zbierania danych – wywiady
 indywidualne, ankieta wypełniana przez badanych, wywiad telefoniczny etc.

A. Sułek, Zasady prezentacji wyników
    badań sondażowych w prasie. Ze      Tomasz Gackowski, Czwarta władza czyli media
  szczególnym uwzględnieniem sondaży
  wyborczych, „Zeszyty Prasoznawcze”
                                         rozliczające polityków w Polsce. Nowy model
         1-2, 1997, s. 149-156.                     komunikacji politycznej
Sondażokracja (dodatkowe informacje)
Należy podać dokładnie sformułowane pytanie, na które odpowiadali
ankietowani – czy otwarte czy zamknięte, jakie odpowiedź i do wyboru etc.
Dodatkowymi warunkami są: podanie odsetka odpowiedzi typu „nie wiem”,
„trudno powiedzieć”; określenie podstawy procentowej (np. ogół badanych – 100
proc.);
wielkość błędu statystycznego – względnie może być ta informacja zawarta już w
interpretacji wyników badania (określenie np. ustalonego na poziomie 95 proc
ufności sondaż);
oddzielenie wyników od samej interpretacji;
porównanie rezultatów z podobnymi sondażami (badanie stopnia wiarygodności
wyników);
żelazna zasada: mianem sondażu można określić tylko i wyłącznie badanie
reprezentatywne.
Można również dodać do powyższej listy wymóg, aby dziennikarz – nie będąc
zazwyczaj ekspertem od badań opinii publicznej – prosił o interpretację wyników
specjalistę, który powie o wiarygodności wyników i możliwości ich absolutyzowania i
wnioskowania o nich.

A. R. Szewd, Sondaże w mediach.          Tomasz Gackowski, Czwarta władza czyli media
Polskie kampanie wyborcze na łamach
Rzeczpospolitej i Gazety Wyborczej, 1-
                                          rozliczające polityków w Polsce. Nowy model
     2 (197-198), 2009, s. 74-94                     komunikacji politycznej
Sondażokracja




        Tomasz Gackowski, Czwarta władza czyli media
         rozliczające polityków w Polsce. Nowy model
                    komunikacji politycznej
Sondażokracja




        Tomasz Gackowski, Czwarta władza czyli media
         rozliczające polityków w Polsce. Nowy model
                    komunikacji politycznej
Wyróżniki manipulacji wg M. Karwata
 1. Wykorzystywanie cudzych słabości, własnej przewagi taktycznej oraz
    sprzyjającej sytuacji dla uprzedzenia w czymś drugiej strony lub narzucenia jej
    swojej woli


 2. Ukrywanie celów działania (przed otoczeniem, adresatem, partnerem),
    niejednokrotnie sprzężone z odwracaniem uwagi lub sugerowaniem celów
    pozornych, przedstawianiem pretekstów jako celów właściwych, intencji i zadań
    drugorzędnych i ubocznych jako głównych itd.

 3. Ukrywanie lub kamuflowanie (maskowanie) samego działania, jego
    rzeczywistego charakteru i jego środków, a także własnego sprawstwa

 4. Posługiwanie się (w oddziaływaniu na innych) podstępem - wybiegiem lub
    pułapką

 5. Wykorzystanie i podtrzymywanie nieświadomości lub ograniczonej i
    fałszywej świadomości adresatów oddziaływań (stereotypów, irracjonalnych
    uprzedzeń, złudzeń) względnie spowodowanie zakłóceń w funkcjonowaniu tej
    świadomości — w celu zdezorientowania odbiorcy lub pozbawienia go wpływu
    na sytuację i samokontroli
                                                Por. M. Karwat, Sztuka manipulacji
                                                      politycznej, Toruń 2001
Wyróżniki manipulacji wg M. Karwata


 6. Posłużenie się innymi ludźmi jako narzędziami własnego działania i osiągania
    własnych celów

 7. Instrumentalne posłużenie się potrzebami społecznymi i wartościami —
    jako zachętą, „wabikiem", parawanem, środkiem dezorientacji innych oraz
    fałszywego usprawiedliwienia działań z góry zaplanowanych jako rzekomo
    wymuszonych, działań interesownych jako bezinteresownych itd. itp.

 8. Pośrednie lub bezpośrednie uprzedmiotowienie odbiorcy i wykonawcy
    działań – czerpanie z tego faktu korzyści

 9. Takie rozgrywanie sytuacji i wykorzystywanie własnej przewagi, że własne
    korzyści osiąga się kosztem interesów tych, których się wykorzystuje i
    wprowadza w błąd.




                                              Por. M. Karwat, Sztuka manipulacji
                                                    politycznej, Toruń 2001
Jak unikać manipulacji? (1/3)


   • postulat prawdy: operowania faktami;
   • postulat kompletności: wiadomości i
     sprawozdania powinny być pełne, ujmować
     stan rzeczy w sposób całościowy;
   • postulat rozdzielności: informacje
     dotyczące stanów rzeczy i wydarzeń musza
     być oddzielone od komentarza i ocen;
   • postulat strukturyzacji: informacja
     powinna odzwierciedlać struktury
     rzeczywistości;

                    S. Michalczyk, Komunikowanie polityczne.
                  Teoretyczne aspekty procesu, Katowice 2005.
Jak unikać manipulacji? (2/3)



   • postulat bezstronności: opinie
     dziennikarskie powinny być wyraźnie
     podkreślone;
   • postulat jawności: źródła informacji
     powinny być podane;
   • postulat prezentacji: ewentualne
     sprzeczności pomiędzy źródłami powinny
     być podane;

                   S. Michalczyk, Komunikowanie polityczne.
                 Teoretyczne aspekty procesu, Katowice 2005.
Jak unikać manipulacji? (3/3)


   • postulat unikania emocji: informacje
     powinny być rzeczowe i wolne od emocji;
   • postulat neutralności: stosunek do
     prezentowanych wydarzeń i stanów
     rzeczy powinien być neutralny
     (zdystansowany);
   • postulat unikania tendencyjności:
     polityczne przesłanki informacji i
     komentarza powinny być odrzucone

                  S. Michalczyk, Komunikowanie polityczne.
                Teoretyczne aspekty procesu, Katowice 2005.
Wniosek



Manipulacja (manipulowanie) jest
immanentną cechą funkcjonowania mediów
ze względu na ich konwencjonalizację,
mogącą być z jednej strony
usprawiedliwieniem dla manipulatorskich
wykroczeń personelu medialnego, z drugiej
zaś skutecznym narzędziem w celu
intencjonalnego manipulowania odbiorcami
tomasz.gackowski@id.uw.edu.pl

Más contenido relacionado

Similar a T. Gackowski, Manipulacja w mediach - próba typologizacji, III OZAM, maj 2011

Jaka Polska w jakiej Europie? – analiza telewizyjnych audycji referendalnych
Jaka Polska w jakiej Europie? – analiza telewizyjnych audycji referendalnychJaka Polska w jakiej Europie? – analiza telewizyjnych audycji referendalnych
Jaka Polska w jakiej Europie? – analiza telewizyjnych audycji referendalnychAgnieszka Stępińska
 
Celebrytyzacja polityki –– politycy i ich rodziny w „„Twoim Stylu”” i „„Vivie”"
Celebrytyzacja polityki –– politycy i ich rodziny w „„Twoim Stylu”” i „„Vivie”"Celebrytyzacja polityki –– politycy i ich rodziny w „„Twoim Stylu”” i „„Vivie”"
Celebrytyzacja polityki –– politycy i ich rodziny w „„Twoim Stylu”” i „„Vivie”"Tomasz Olczyk
 
Komunikacja polityczna. Działania mediów i zarządzanie mediami
Komunikacja polityczna. Działania mediów i zarządzanie mediamiKomunikacja polityczna. Działania mediów i zarządzanie mediami
Komunikacja polityczna. Działania mediów i zarządzanie mediamiUniwersytet Warszawski
 
Agenda intermedialna a agenda „rzeczywista”. Nieadekwatność hierarchii newsów...
Agenda intermedialna a agenda „rzeczywista”. Nieadekwatność hierarchii newsów...Agenda intermedialna a agenda „rzeczywista”. Nieadekwatność hierarchii newsów...
Agenda intermedialna a agenda „rzeczywista”. Nieadekwatność hierarchii newsów...Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
 
Mądre korzystanie z mediów
Mądre korzystanie z mediówMądre korzystanie z mediów
Mądre korzystanie z mediówAd Hoc
 
T. Olczyk, “Ramy i ramowanie w debatach przedwyborczych. Szkic z socjologii f...
T. Olczyk, “Ramy i ramowanie w debatach przedwyborczych. Szkic z socjologii f...T. Olczyk, “Ramy i ramowanie w debatach przedwyborczych. Szkic z socjologii f...
T. Olczyk, “Ramy i ramowanie w debatach przedwyborczych. Szkic z socjologii f...Tomasz Olczyk
 
Prof.Piotr Nowak
Prof.Piotr Nowak  Prof.Piotr Nowak
Prof.Piotr Nowak FundacjaLis
 

Similar a T. Gackowski, Manipulacja w mediach - próba typologizacji, III OZAM, maj 2011 (14)

KomunikacjaNiewerbalnaPolityka
KomunikacjaNiewerbalnaPolitykaKomunikacjaNiewerbalnaPolityka
KomunikacjaNiewerbalnaPolityka
 
Jaka Polska w jakiej Europie? – analiza telewizyjnych audycji referendalnych
Jaka Polska w jakiej Europie? – analiza telewizyjnych audycji referendalnychJaka Polska w jakiej Europie? – analiza telewizyjnych audycji referendalnych
Jaka Polska w jakiej Europie? – analiza telewizyjnych audycji referendalnych
 
Celebrytyzacja polityki –– politycy i ich rodziny w „„Twoim Stylu”” i „„Vivie”"
Celebrytyzacja polityki –– politycy i ich rodziny w „„Twoim Stylu”” i „„Vivie”"Celebrytyzacja polityki –– politycy i ich rodziny w „„Twoim Stylu”” i „„Vivie”"
Celebrytyzacja polityki –– politycy i ich rodziny w „„Twoim Stylu”” i „„Vivie”"
 
Postprawda i nowe media. Czy potrzebujemy postprawdy?
Postprawda i nowe media. Czy potrzebujemy postprawdy?Postprawda i nowe media. Czy potrzebujemy postprawdy?
Postprawda i nowe media. Czy potrzebujemy postprawdy?
 
Komunikacja polityczna. Działania mediów i zarządzanie mediami
Komunikacja polityczna. Działania mediów i zarządzanie mediamiKomunikacja polityczna. Działania mediów i zarządzanie mediami
Komunikacja polityczna. Działania mediów i zarządzanie mediami
 
Agenda intermedialna a agenda „rzeczywista”. Nieadekwatność hierarchii newsów...
Agenda intermedialna a agenda „rzeczywista”. Nieadekwatność hierarchii newsów...Agenda intermedialna a agenda „rzeczywista”. Nieadekwatność hierarchii newsów...
Agenda intermedialna a agenda „rzeczywista”. Nieadekwatność hierarchii newsów...
 
Mądre korzystanie z mediów
Mądre korzystanie z mediówMądre korzystanie z mediów
Mądre korzystanie z mediów
 
Populizm
PopulizmPopulizm
Populizm
 
Fact-checking w natarciu
Fact-checking w natarciuFact-checking w natarciu
Fact-checking w natarciu
 
Media Relations 2.0?
Media Relations 2.0?Media Relations 2.0?
Media Relations 2.0?
 
Media Relations 20
Media Relations 20Media Relations 20
Media Relations 20
 
Nauka o panstwie uwm.xml
Nauka o panstwie uwm.xmlNauka o panstwie uwm.xml
Nauka o panstwie uwm.xml
 
T. Olczyk, “Ramy i ramowanie w debatach przedwyborczych. Szkic z socjologii f...
T. Olczyk, “Ramy i ramowanie w debatach przedwyborczych. Szkic z socjologii f...T. Olczyk, “Ramy i ramowanie w debatach przedwyborczych. Szkic z socjologii f...
T. Olczyk, “Ramy i ramowanie w debatach przedwyborczych. Szkic z socjologii f...
 
Prof.Piotr Nowak
Prof.Piotr Nowak  Prof.Piotr Nowak
Prof.Piotr Nowak
 

T. Gackowski, Manipulacja w mediach - próba typologizacji, III OZAM, maj 2011

  • 2. Czym jest manipulacja? Manipulacja – to kształtowanie lub przekształcanie poglądów i postaw ludzi, dokonywane poza ich świadomością W. Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, Warszawa 2000
  • 5. Intencja nadawcy • Nagłaśnianie nieprawdziwych (kłamstwo) i / lub niesprawdzonych informacji (ew. fałsz) • Niewyczerpujące informacje • Stronnicze informacje • Niewiarygodne informacje • Fragmentaryzacja opowieści – nieudokumentowanie informacji (brak ciągłość) • Kreowanie osi sporów, antagonizowanie oponentów, przypisywanie postaw (mowa Por. M. Iłłowicki, Krzywe zwierciadło. O zależna) manipulacji w mediach, Lublin 2003
  • 6. Intencja nadawcy • Przemieszanie informacji z komentarzem – infomentarz - infomment (tylko fakty podlegają kryterium prawdziwości) • Niezrozumiałe i niekompetentne relacjonowanie informacji • Ignorowanie obowiązującego prawa (prasowego, ochrony dóbr osobistych osób i instytucji) • Przemilczenie informacji Por. M. Iłłowicki, Krzywe zwierciadło. O • Umyślne insynuacje manipulacji w mediach, Lublin 2003
  • 7. Intencja nadawcy • Etykietowanie • Nagłaśnianie spraw drugorzędnych w celu przykrycia niewygodnych tematów (red herring) • Wulgaryzmy i kolokwializmy • Emocjonalizacja przekazu – silne bodźce: strach, seks, przemoc etc. • Czynienie postulatu faktem (diagnozą) – postulatywność vs. obiektywiacja • Linia programowa / redakcyjna (editiorial) Por. M. Iłłowicki, Krzywe zwierciadło. O manipulacji w mediach, Lublin 2003
  • 8. Specyfika medium – przekaźnika (konwencja) • Ważność newsów (News value) – hard news vs. soft news  mixed news • Infotainment i confrotainment • All news are views (Gerbner) • Stylebook, zasada 5 W (who, what, where, when, why), poetyka tekstów dziennikarskich • Selekcja strażników bramy (gatekeeping)
  • 9. Specyfika medium – przekaźnika (konwencja) • Konstrukcja news’a (krótkotrwałość, ekspozycja, jednoznaczność, zgodność z oczekiwaniami, niespodziewaność (złudna), aktualność, istotność, bliskość, wyjątkowość, personalizacja, dramaturgia, elitarność, konkretność, prawdopodobność (przewidywalność), wyłączność) • Widmo sondażokracji i manipulacji wynikami badań opinii publicznej Por. M. Iłłowicki, Krzywe zwierciadło. O manipulacji w mediach, Lublin 2003
  • 10. Intencja + Specyfika medium – przekaźnika (konwencja) • Manipulacja tytułami, lidami, zajawkami, wyimkami, podpisami • Manipulacja obrazem (fotografią, perspektywy nagrywania, doboru kontekstu, wyboru ujęć etc.) • Manipulacja objętością i ekspozycją materiałów dziennikarskich • Zjawisko pseudo-ekspertów (pundits) • Zjawisko politycznej poprawności (correctness) Por. M. Iłłowicki, Krzywe zwierciadło. O manipulacji w mediach, Lublin 2003
  • 11. Skuteczność manipulacyjna mediów • Teoria ustanawiania porządku (agenda-setting theory) • Zjawisko spirali milczenia (spiral of silence theory) • Bandwagon i underwagon effect, głosowanie strategiczne, efekt przyspieszenia • Efekt trzeciej osoby (third person effect) • Efekt perswazji ukrytej (the hidden persuasion) • Efekt medialnej inscenizacji wydarzeń • Teoria strażników bramy – proces selekcji (the Por. M. Iłłowicki, Krzywe zwierciadło. O gatekeeping theory) manipulacji w mediach, Lublin 2003
  • 12.
  • 13.
  • 14.
  • 15.
  • 16.
  • 17.
  • 18.
  • 19.
  • 20.
  • 21.
  • 22. Zdjęcia niepozowane P. Semka, Sto dni samotności, „Rzeczpospolita” 15.02.2008 r. J. Stróżyk, Nadchodzi rewolucja w sporcie, wywiad z Mirosławem Drzewieckim, „Rzeczpospolita” 17.11.2008 r.
  • 23. Zdjęcia pozowane Agil, D. Kołakowska, Ł. Cybiński, Premier przemówi do narodu, „Rzeczpospolita”, 16.02.2008 r.
  • 24. Zdjęcia pozowane A. Fandrejewska, J. Kurasz, Jesteśmy po prostu skuteczni, wywiad z Michałem Bonim, „Rzeczpospolita” 12.11.2008 r.
  • 25. Zdjęcia pozowane R. Grochal, W. Szacki, PO i PiS robią studniówkę, „Gazeta Wyborcza” 06.02.2008 r. Autorzy Rzeczpospolitej, 100 dni rządu Tuska, „Rzeczpospolita” 22.02.2008 r.
  • 26. D. Kołakowska, Drugie exposé Donalda Tuska, i D. Kołakowska, Tusk wyciąga rękę, „Rzeczpospolita” 21.11.2008 r.
  • 27.
  • 28. A. Kublik, M. Olejnik, Tusk: trzeba zmienić konstytucję, wywiad z Donaldem Tuskiem „Gazeta Wyborcza” 26.02.2008 r.
  • 29. A. Kublik, M. Olejnik, Po wyborach odblokujemy Polskę, wywiad z Donaldem Tuskiem, „Gazeta Wyborcza” 08.11.2008 r.
  • 30. P. Gabryel, P. Lisiecki, B. Waszkielewicz, Z niczego nie rezygnujemy, wywiad z Donaldem Tuskiem, „Rzeczpospolita” 24.11.2008 r.
  • 31. Sondażokracja nazwa instytucji zlecającej sondaż i nazwa instytucji badawczej, określenie badanej populacji tj. zbiorowości (np. dorosła ludność Polski), liczebność zrealizowanej próby badawczej i metoda jej doboru (np. 1137- osobowa, reprezentatywna próba losowa, 1000-osobowa próba losowa), przy próbie udziałowej (kwotowej) zaleca się podawać cechy ze względu na które dokonano jej doboru. Przy próbie losowej – podaje się stopień jej realizacji Nie powinno zabraknąć terminu przeprowadzenia badania (media w nadzwyczajnych warunkach, które mogłyby w jakiś sposób wpłynąć na wyniki sondażu powinny informować o tym czytelników w artykule, bo sondaż np. o poczuciu bezpieczeństwa wśród Polaków mógłby mięć zupełnie inne wyniki przed krachem na rynkach giełdowych niż zaraz po nich). Ważne by media podały również metodę zbierania danych – wywiady indywidualne, ankieta wypełniana przez badanych, wywiad telefoniczny etc. A. Sułek, Zasady prezentacji wyników badań sondażowych w prasie. Ze Tomasz Gackowski, Czwarta władza czyli media szczególnym uwzględnieniem sondaży wyborczych, „Zeszyty Prasoznawcze” rozliczające polityków w Polsce. Nowy model 1-2, 1997, s. 149-156. komunikacji politycznej
  • 32. Sondażokracja (dodatkowe informacje) Należy podać dokładnie sformułowane pytanie, na które odpowiadali ankietowani – czy otwarte czy zamknięte, jakie odpowiedź i do wyboru etc. Dodatkowymi warunkami są: podanie odsetka odpowiedzi typu „nie wiem”, „trudno powiedzieć”; określenie podstawy procentowej (np. ogół badanych – 100 proc.); wielkość błędu statystycznego – względnie może być ta informacja zawarta już w interpretacji wyników badania (określenie np. ustalonego na poziomie 95 proc ufności sondaż); oddzielenie wyników od samej interpretacji; porównanie rezultatów z podobnymi sondażami (badanie stopnia wiarygodności wyników); żelazna zasada: mianem sondażu można określić tylko i wyłącznie badanie reprezentatywne. Można również dodać do powyższej listy wymóg, aby dziennikarz – nie będąc zazwyczaj ekspertem od badań opinii publicznej – prosił o interpretację wyników specjalistę, który powie o wiarygodności wyników i możliwości ich absolutyzowania i wnioskowania o nich. A. R. Szewd, Sondaże w mediach. Tomasz Gackowski, Czwarta władza czyli media Polskie kampanie wyborcze na łamach Rzeczpospolitej i Gazety Wyborczej, 1- rozliczające polityków w Polsce. Nowy model 2 (197-198), 2009, s. 74-94 komunikacji politycznej
  • 33. Sondażokracja Tomasz Gackowski, Czwarta władza czyli media rozliczające polityków w Polsce. Nowy model komunikacji politycznej
  • 34. Sondażokracja Tomasz Gackowski, Czwarta władza czyli media rozliczające polityków w Polsce. Nowy model komunikacji politycznej
  • 35.
  • 36.
  • 37. Wyróżniki manipulacji wg M. Karwata 1. Wykorzystywanie cudzych słabości, własnej przewagi taktycznej oraz sprzyjającej sytuacji dla uprzedzenia w czymś drugiej strony lub narzucenia jej swojej woli 2. Ukrywanie celów działania (przed otoczeniem, adresatem, partnerem), niejednokrotnie sprzężone z odwracaniem uwagi lub sugerowaniem celów pozornych, przedstawianiem pretekstów jako celów właściwych, intencji i zadań drugorzędnych i ubocznych jako głównych itd. 3. Ukrywanie lub kamuflowanie (maskowanie) samego działania, jego rzeczywistego charakteru i jego środków, a także własnego sprawstwa 4. Posługiwanie się (w oddziaływaniu na innych) podstępem - wybiegiem lub pułapką 5. Wykorzystanie i podtrzymywanie nieświadomości lub ograniczonej i fałszywej świadomości adresatów oddziaływań (stereotypów, irracjonalnych uprzedzeń, złudzeń) względnie spowodowanie zakłóceń w funkcjonowaniu tej świadomości — w celu zdezorientowania odbiorcy lub pozbawienia go wpływu na sytuację i samokontroli Por. M. Karwat, Sztuka manipulacji politycznej, Toruń 2001
  • 38. Wyróżniki manipulacji wg M. Karwata 6. Posłużenie się innymi ludźmi jako narzędziami własnego działania i osiągania własnych celów 7. Instrumentalne posłużenie się potrzebami społecznymi i wartościami — jako zachętą, „wabikiem", parawanem, środkiem dezorientacji innych oraz fałszywego usprawiedliwienia działań z góry zaplanowanych jako rzekomo wymuszonych, działań interesownych jako bezinteresownych itd. itp. 8. Pośrednie lub bezpośrednie uprzedmiotowienie odbiorcy i wykonawcy działań – czerpanie z tego faktu korzyści 9. Takie rozgrywanie sytuacji i wykorzystywanie własnej przewagi, że własne korzyści osiąga się kosztem interesów tych, których się wykorzystuje i wprowadza w błąd. Por. M. Karwat, Sztuka manipulacji politycznej, Toruń 2001
  • 39. Jak unikać manipulacji? (1/3) • postulat prawdy: operowania faktami; • postulat kompletności: wiadomości i sprawozdania powinny być pełne, ujmować stan rzeczy w sposób całościowy; • postulat rozdzielności: informacje dotyczące stanów rzeczy i wydarzeń musza być oddzielone od komentarza i ocen; • postulat strukturyzacji: informacja powinna odzwierciedlać struktury rzeczywistości; S. Michalczyk, Komunikowanie polityczne. Teoretyczne aspekty procesu, Katowice 2005.
  • 40. Jak unikać manipulacji? (2/3) • postulat bezstronności: opinie dziennikarskie powinny być wyraźnie podkreślone; • postulat jawności: źródła informacji powinny być podane; • postulat prezentacji: ewentualne sprzeczności pomiędzy źródłami powinny być podane; S. Michalczyk, Komunikowanie polityczne. Teoretyczne aspekty procesu, Katowice 2005.
  • 41. Jak unikać manipulacji? (3/3) • postulat unikania emocji: informacje powinny być rzeczowe i wolne od emocji; • postulat neutralności: stosunek do prezentowanych wydarzeń i stanów rzeczy powinien być neutralny (zdystansowany); • postulat unikania tendencyjności: polityczne przesłanki informacji i komentarza powinny być odrzucone S. Michalczyk, Komunikowanie polityczne. Teoretyczne aspekty procesu, Katowice 2005.
  • 42. Wniosek Manipulacja (manipulowanie) jest immanentną cechą funkcjonowania mediów ze względu na ich konwencjonalizację, mogącą być z jednej strony usprawiedliwieniem dla manipulatorskich wykroczeń personelu medialnego, z drugiej zaś skutecznym narzędziem w celu intencjonalnego manipulowania odbiorcami

Notas del editor

  1. Intencja nadawcy oraz specyfika samego medium - konwencja
  2. a) Dziennikarze mają przewagę konwencjonalną nad odbiorcami - jako nadawca decydują o formie i zawartości przekazów medialnych b)Problem teorii gate-keepingu, doboru i ekspozycji newsów, komentowanie i analizowanie przytaczanych spraw przy pominięciu innych c)Zrzucanie odpowiedzialności w mediach na system pracy, tempo, czas, d) Wywiady, określone pytania, goszczenie na łąmach określonych osób, ignorowanie innych, nie trzymanie się zasady audiatur et altera pars e) Przewaga nadawcy nad odbiorcą w formułowaniu przekazu i jego weryfikacji (skala oddziaływania, opiniotwórczość) f)
  3. f) dobór ekspertów, confrotainment, zestawianie celowe określonych zdarzeń, wypowiedzi, metafory, asocjacje. g) Mówienie o misji, odpowiedzialności, rzetelności i niezależności dziennikarskiej, obietywizmie, bezstronności h) Brak świadomości funkcjonowania mediów, siły obrazu, sugestii, emocji, strachu ( cytat z Karwata: Te dwa rodzaje uprzedmiotowienia rozróżniamy abstrakcyjnie, pojęciowo. W praktyce mogą się one łączyd, przeplatad, dopełniad. Jako przykład potraktujmy społeczną percepcję kontrowersyjnej i co do celów, i co do metod, reformy terytorialno-administracyjnego podziału kraju w roku 1998. Towarzyszyła temu istna „bitwa" o granice przyszłych województw i powiatów, a zagrożone i protestujące społeczności lokalne zarzucały władzom zarówno jeden, jak i drugi rodzaj uprzedmiotowienia. Ten pierwszy miałby polegad na podejmowaniu decyzji „o nas bez nas", ten drugi na szachowaniu konkretnych społeczności wyższymi koniecznościami i ogólnymi zasadami ustrojowymi, interesem ogólnospołecznym, porządkiem prawnym itd.) Interesy właścicielów mediów niepoinformowanie, ignorancja i niewiedza ludzi - cena manipulacji, wprowadzenie w błąd
  4. a) Dziennikarze mają przewagę konwencjonalną nad odbiorcami - jako nadawca decydują o formie i zawartości przekazów medialnych b)Problem teorii gate-keepingu, doboru i ekspozycji newsów, komentowanie i analizowanie przytaczanych spraw przy pominięciu innych c)Zrzucanie odpowiedzialności w mediach na system pracy, tempo, czas, d) Wywiady, określone pytania, goszczenie na łąmach określonych osób, ignorowanie innych, nie trzymanie się zasady audiatur et altera pars e) Przewaga nadawcy nad odbiorcą w formułowaniu przekazu i jego weryfikacji (skala oddziaływania, opiniotwórczość) f)