1. Dixéronlles os apóstolos aoDixéronlles os apóstolos ao
Señor:Señor:
““Auméntanos a fe”.Auméntanos a fe”.
O Señor respondeulles:O Señor respondeulles:
““Se tiveses feSe tiveses fe
como un gran de mostaza,como un gran de mostaza,
diriádeslle a esta moreira:diriádeslle a esta moreira:
Arríncate e plántateArríncate e plántate
no mar, e seguro que vosno mar, e seguro que vos
obedecería”.obedecería”.
Lc 17, 5-10Lc 17, 5-10

2. Non é doado aprender a deixarNon é doado aprender a deixar
todo o que parece sosternos na vida, comotodo o que parece sosternos na vida, como
riquezas,riquezas,
títulos,títulos,
honores…honores…
Facémonos a ilusión de que somosFacémonos a ilusión de que somos
aquilo que nos atribúen, aquilo que nos “distingue”.aquilo que nos atribúen, aquilo que nos “distingue”.

3. Moi cedo nos dixeronMoi cedo nos dixeron
que había que sobresaír sobre todos os demais.que había que sobresaír sobre todos os demais.

4. Pero, nos dixeron algunha vezPero, nos dixeron algunha vez
que había que sobresalir no servizoque había que sobresalir no servizo
aos demais?aos demais?

5. Para o Mestre, en cambio, non importa tantoPara o Mestre, en cambio, non importa tanto
a cantidade como a calidade.a cantidade como a calidade.
Abonda tan só ter un pouco de fe,Abonda tan só ter un pouco de fe,
que El compara cun gran de mostaza.que El compara cun gran de mostaza.

6. Significa cambiar o sentido dos papeis sociais.Significa cambiar o sentido dos papeis sociais.
Os que dominan han de facerse servidores,Os que dominan han de facerse servidores,
para que os servos sexan tratados como señores.para que os servos sexan tratados como señores.

7. E iso non o logran as leis nin o cambio das estruturas.

8. ““O mesmo vós. CandoO mesmo vós. Cando
fagades todo o que sefagades todo o que se
vos mande, dicide:vos mande, dicide:

9. Se o sentido da vida
dependese da lei,
sería fácil.
O amor é sempre máis
esixente que as normas.
Abóndanos vivir naAbóndanos vivir na
humildade.humildade.

10. Señor Xesús, ti eras de natureza divina.Señor Xesús, ti eras de natureza divina.
Pero aceptaches vivir como un de tantos,Pero aceptaches vivir como un de tantos,
humillándote como un escravo, para que os servoshumillándote como un escravo, para que os servos
puidésemos acadar a grandeza que Deus nospuidésemos acadar a grandeza que Deus nos
reservaba. Bendito sexas por sempre! Amén.reservaba. Bendito sexas por sempre! Amén.

11. José Román Flecha Andrés
Palabra del Señor, Salamanca , Editorial.Secretariado Trinitario,2007
Presentación: Antonia Castro Panero