1. A SEDEA SEDE
E O DESEXOE O DESEXO
Chegou Xesús a unha vilaChegou Xesús a unha vila
de Samaria chamadade Samaria chamada
Sicar, cerca do campo queSicar, cerca do campo que
deu Xacob a seu fillo Xosé.deu Xacob a seu fillo Xosé.
Alí estaba o manancialAlí estaba o manancial
de Xacob.de Xacob.

2. Xesús, canso do camiño, sentou onda o pozo.Xesús, canso do camiño, sentou onda o pozo.
Era arredor do mediodía.Era arredor do mediodía.
Chegou unha muller de Samaria a sacar auga.Chegou unha muller de Samaria a sacar auga.
Xesús díxolleXesús díxolle::
““Dáme de beber”.Dáme de beber”.

3. 2, 13-17
Díxolle a muller
samaritana:
Como é que ti,
sendo xudeu, me
pides a min, muller
samaritana, que che
dea de beber?

4. 2, 13-17
Xesús respondeulle:Xesús respondeulle:
““ Se coñecesesSe coñeceses
o don de Deus,o don de Deus,
e quen é o que che di:e quen é o que che di:
““Dáme de beber”,Dáme de beber”,
ti mesma lle pedirías ati mesma lle pedirías a
el e el daríache augael e el daríache auga
viva”.viva”.
( Xn 4, 5 - 42)( Xn 4, 5 - 42)

5. Se por un momento tivésemos a valentía deSe por un momento tivésemos a valentía de
confesarnos a nosa propia sede…!confesarnos a nosa propia sede…!
Tratamos de acalmar a nosa sede
acudindo a unha fonte e a outra.
A un vaso e a outro.
Ao diñeiro.
Ao prestixio social.
Á fama.

6. Xesús estaba canso do camino e sentou ondaXesús estaba canso do camino e sentou onda
o pozo de Xacob.o pozo de Xacob.
Alí encontrouse cunha muller samaritanaAlí encontrouse cunha muller samaritana
que se achegaba a sacar auga.que se achegaba a sacar auga.
Xesús díxolle:Xesús díxolle:
““Dáme de beber”.Dáme de beber”.

7. • A discusión sobre o verdadeiroA discusión sobre o verdadeiro
lugar de culto.lugar de culto.
• A alusión ao Mesías esperadoA alusión ao Mesías esperado
que ha de vir.que ha de vir.
• E a revelación final de Xesús:E a revelación final de Xesús:
““Son eu, o que fala contigo”,Son eu, o que fala contigo”,
A muller intúe no peregrino a figura dun profeta.A muller intúe no peregrino a figura dun profeta.
constitúen o longo itinerario que vaiconstitúen o longo itinerario que vai
desde o lonxe á fe.desde o lonxe á fe.

8. 2, 13-17
A busca converteuse
en achado, e o achado
convértese en noticia.
A muller que descubriu
o Mesías
non pode calar a novidade.
Só ten feSó ten fe
quen a anunciaquen a anuncia
e a comunica.e a comunica.

9. Na cultura da postmodernidade,Na cultura da postmodernidade,
que fai da frivolidadeque fai da frivolidade
e da inmediateze da inmediatez
o seu código vital,o seu código vital,
confesamos que seguimos buscandoconfesamos que seguimos buscando
un manancial que non se esgote.un manancial que non se esgote.

10. Señor Xesús, que coñeces a nosa insatisfacciónSeñor Xesús, que coñeces a nosa insatisfacción
e o alcance das nosas arelas, desde o máis fondo da alma,e o alcance das nosas arelas, desde o máis fondo da alma,
atrevémonos a orar dicindo:atrevémonos a orar dicindo:
““Señor, dáme desa auga”. Amén.Señor, dáme desa auga”. Amén.

11. José Román Flecha Andrés
DIOS CON NOSOTROS–Salamanca
Presentación: Antonia Castro Panero
Música: De profundis