1. Quen son eu para que me visite a nai do meu Señor?
Pois ao que chegou o teu saúdo aos meus oídos a criatura
brincou de alegría no meu seo.
Ditosa ti que criches! Lc 1, 39-45

2. A DONCELA DA ESPERANZA
“Deus fíxose vida no seu seo,
porque antes se fixera verdade na súa mente” (Santo Agostiño)

3. O evanxeo de hoxe evoca o
encontro de María coa súa
curmá Sabela, tamén xestante
dun neno
que será o precursor
do Mesías.
Os seos
das dúas mulleres parecen
transparentes.
O neno que xesta Sabela
aparece axeonllado
ante o neno que
xesta María.
Retablo catedral vella de Salamanca

4. Sabela dirixe a María tres eloxios:
“Bendita ti entre as mulleres
e bendito o froito do teu seo”.
A dita da nai provén esta vez
da grandeza do fillo, que é fonte de salvación
para os que cren nel.

5. “Quen son eu para que me visite
a nai do meu Señor?”
A conciencia da presenza
do Señor lévanos a
descubrir a nosa
indignidade.
En María, como nova
Arca da Alianza,
revélase a Sabela a
presenza santa de Deus.

6. “Ditosa ti que criches, porque se cumprirá
o que che anunciaron de parte do Señor”.
Se o evanxeo se cerra
cunha benaventuranza
aos que han de crer
sen ter visto
(Xn 20, 29),
ábrese con esta outra dirixida
á Nai do que nos fará ver.

7. “Ti QUE CRICHES”
Todas as benaventuranzas, aínda dirixidas
 aos pobres,
 aos mansos,
 aos compasivos ou
 aos pacificadores,
proclaman a dita da fe e da felicidade dos que se
atreveron a confiar no Señor.

8. “O QUE CHE DIXO O SEÑOR CUMPRIRASE”
A palabra de Deus foi definitiva na vida de María.
Ela aceptáraa plenamente.
“Fágase en min segundo a túa palabra”.

9. Deus e noso Pai, ti elixiches a María
como destinataria da túa Palabra de vida
e Nai do teu Fillo Xesús.
Que pola graza do Espíritu que lle revelou a túa
vontade nós sexamos fieis ao don da fe. Amén

10. José Román Flecha Andrés
Palabra del Señor, Salamanca , Editorial.Secretariado Trinitario,2007
Presentación: Antonia Castro Panero