2. José Antonio PagolaJosé Antonio Pagola
Rede evanxelizadoraRede evanxelizadora BUENAS NOTICIASBUENAS NOTICIAS
Contribúe a reavivar a esperanza cristiá.Contribúe a reavivar a esperanza cristiá.
Pásao.Pásao.
1 de xuño de 20141 de xuño de 2014
Ascensión do Señor(A)Ascensión do Señor(A)
Mateu,28, 16-20Mateu,28, 16-20
3. Ocupados só no logro inmediato dun
maior benestar e atraídos por pequenas
aspiracións e esperanzas, corremos o
risco de empobrecer o horizonte da nosa
existencia perdendo a arela de
eternidade.
É un progreso? É un erro?É un progreso? É un erro?
4. Hai dous feitos
que non é difícil
comprobar neste novo
milenio no que vivimos
desde hai uns anos.
Por unha parte, está crecendo
na sociedade humana a
expectativa e o desexo dun
mundo mellor.
Non nos contentamos con
calquera cousa:
necesitamos progresar cara
a un mundo máis digno,
máis humano e
ditoso.
5. Por outra parte, está crecendo o desencanto, o escepticismo e
a incerteza ante o futuro.
Hai tanto sufrimento absurdo na vida das persoas e dos pobos,
tantos conflitos envelenados, tales abusos contra o Planeta,
que non é fácil manter a fe no ser humano.
6. Con todo, o desenvolvemento da ciencia e
da tecnoloxía está logrando resolver
moitos males e sufrimentos.
No futuro lograranse, sen dúbida, éxitos
aínda máis espectaculares.
7. Aínda non somos capaces de
intuír a capacidade que se
encerra no ser humano para
desenvolver un benestar físico,
psíquico e social.
8. Pero non sería honesto esquecer que este
desenvolvemento prodixioso nos vai “salvando”
só dalgúns males e de maneira limitada.
Agora precisamente que gozamos cada vez máis
do progreso humano, empezamos a percibir
mellor que o ser humano non pode darse a si
mesmo todo lo que arela e busca.
9. Quen nos salvará doQuen nos salvará do
envellecemento, da morteenvellecemento, da morte
inevitable ou do poderinevitable ou do poder
estraño do mal?estraño do mal?
10. Non nos ha de sorprender queNon nos ha de sorprender que
moitos comencen a sentir amoitos comencen a sentir a
necesidade de algo que non énecesidade de algo que non é
nin técnica nin ciencia ninnin técnica nin ciencia nin
doutrina ideolóxica.doutrina ideolóxica.
O ser humano resístese a
vivir pechado para sempre
nesta condición caduca e
mortal.
11. Non obstante, non poucos cristiáns viven hoxeNon obstante, non poucos cristiáns viven hoxe
mirando exclusivamente á terra.mirando exclusivamente á terra.
Ao parecer, non nos atrevemos a erguer aAo parecer, non nos atrevemos a erguer a
mirada máis alá do inmediato de cada día.mirada máis alá do inmediato de cada día.
12. Nesta festa cristiá da Ascensión do Señor
quero recordar unhas palabras de aquel
gran científico e místico que foi
Theilhard de Chardin:
“Cristiáns, a só vinte séculos da
Ascensión, que fixestes da
esperanza cristiá?”.
13. No medio de interrogantes e incertezas, osNo medio de interrogantes e incertezas, os
seguidores de Xesús seguimos camiñando polaseguidores de Xesús seguimos camiñando pola
vida, traballados por unha confianzavida, traballados por unha confianza
e unha convicción.e unha convicción.
Cando parece que a vida se cerra ou seCando parece que a vida se cerra ou se
extingue, Deus permanece.extingue, Deus permanece.
14. Sin embargo, no pocos cristianos viven hoe
mirando exclusivamente a a tierra.
Al parecer, no nos atrevemos a levantar a
mirada máis allá de lo inmediato de cada día.
O misterio último da realidade é un misterio deO misterio último da realidade é un misterio de
Bondade e de Amor.Bondade e de Amor.
Deus é unha Porta aberta á vida que
ninguén pode pechar.
15. NON PECHAR O HORIZONTE
Ocupados só no logro inmediato dun maior benestar e atraídos por pequenas aspiracións e
esperanzas, corremos o risco de empobrecer o horizonte da nosa existencia perdendo a arela de eternidade. É
un progreso? É un erro?
Hai dous feitos que non é difícil comprobar neste novo milenio no que vivimos desde hai uns anos.
Por unha parte, está crecendo na sociedade humana a expectativa e o desexo dun mundo mellor. Non nos
contentamos con calquera cousa: necesitamos progresar cara a un mundo máis digno, máis humano e ditoso.
Por outra parte, está crecendo o desencanto, o escepticismo e a incerteza ante o futuro. Hai tanto
sufrimento absurdo na vida das persoas e dos pobos, tantos conflitos envelenados, tales abusos contra o
Planeta, que non é fácil manter a fe no ser humano.
Con todo, o desenvolvemento da ciencia e da tecnoloxía está logrando resolver moitos males e
sufrimentos. No futuro lograranse, sen dúbida, éxitos aínda máis espectaculares. Aínda non somos capaces de
intuír a capacidade que se encerra no ser humano para desenvolver un benestar físico, psíquico e social.
Pero non sería honesto esquecer que este desenvolvemento prodixioso nos vai “salvando” só
dalgúns males e de maneira limitada. Agora precisamente que gozamos cada vez máis do progreso humano,
empezamos a percibir mellor que o ser humano non pode darse a si mesmo todo o que arela e busca.
Quen nos salvará do envellecemento, da morte inevitable ou do poder estraño do mal? Non nos ha
de sorprender que moitos comencen a sentir a necesidade de algo que non é nin técnica nin ciencia nin doutrina
ideolóxica. O ser humano resístese a vivir pechado para sempre nesta condición caduca e mortal.
Non obstante, non poucos cristiáns viven hoxe mirando exclusivamente á terra, Ao parecer, non nos
atrevemos a erguer a mirada máis alá do inmediato de cada día. Nesta festa cristiá da Ascensión do Señor quero
recordar unhas palabras daquel gran científico e místico que foi Theilhard de Chardin: “Cristiáns, a só vinte
séculos da Ascensión, que fixestes da esperanza cristiá?”
No medio de interrogantes e incertezas, os seguidores de Xesús seguimos camiñando pola vida,
traballados por unha confianza e unha convicción. Cando parece que a vida se cerra ou se extingue, Deus
permanece. O misterio último da realidade é un misterio de Bondade e de Amor. Deus é unha Porta aberta á vida
que ninguén pode pechar.
José Antonio Pagola
16. Prégase non copiar,
resumir nin alterar o texto
de Pagola.
Tampouco se poden copiar
as diapositivas desta
presentación para completar
outras presentaciónes.
GRAZAS.