1. José Antonio Pagola
27 de maio de 2012
Red evangelizadora BUENAS Pentecoste (B)
NOTICIAS Xoán, 20, 19-23
Difunde o Espírito de Xesús. Pásao.
Música:Envia tu Espírito-Madurga;present:B.Areskurrinaga HC;

2. Pouco a pouco, imos aprendendo
a vivir sen interioridade.
Xa non necesitamos estar en contacto
co mellor que hai dentro de nós.
Abóndanos con vivir entretidos.
Contentámonos con funcionar sen alma
e alimentarnos só de pan.
Non queremos exponernos a
buscar a verdade.

3. Ven Espírito
Santo e
libéranos do
baleiro
interior

4. Xa sabemos vivir sen raíces e sen
metas.
Abóndanos con deixarnos
programar desde fóra.
Movémonos e axitámonos sen
cesar, pero non sabemos que
queremos nin cara a onde imos.
Estamos cada vez mellor
informados, pero sentímonos máis
perdidos que nunca.
nunca

5. Ven Espírito
Santo e
libéranos
da
desorientación

6. Apenas nos interesan xa as grandes
cuestións da existencia.
Non nos preocupa quedarnos sen luz
para enfrontar a vida.
Fixémonos máis escépticos pero
tamén mais fráxiles e inseguros.

7. Queremos ser
intelixentes e
lúcidos.
Por que non
encontramos
acougo e paz?
Por que nos visita
tanto a tristeza?

8. Ven Espírito
Santo e
libéranos

9. Queremos vivir máis, vivir mellor, vivir
máis tempo, pero, vivir que?
Queremos
sentirnos b
en, sentirn
pero, senti os mellor,
r que?
Buscamos gozar intensamente da vida,
sacarlle o máximo zume, pero non nos
contentamos só con pasalo ben.

10. Facemos o que nos peta.
Apenas hai
prohibicións
nin terreos vedados.
Porque queremos algo
diferente?

11. Ven Espírito
Santo e
ensínanos a

12. Queremos ser
libres e
independentes,
e
encontrámonos
cada vez máis
sós.
Necesitamos
vivir e
encerrámonos
no noso
pequeño mundo,
ás veces tan
aburrido.

13. Necesitamos sentirnos queridos e
non sabemos crear contactos vivos e
amigables.
Ao sexo chamámoslle “amor” e
ao pracer “felicidade”,
pero quen
saciará a nosa sede?

14. Ven Espírito
Santo e

15. Na nosa vida non hai sitio para
Deus.
A súa presenza quedou reprimida
e atrofiada dentro de nós.
Cheos de ruídos por dentro, xa non
podemos escoitar a súa voz.
Envorcados en mil desexos e
sensacións, non acertamos a
percibir a súa proximidade.
Sabemos falar con todos menos
con El.
Aprendemos a vivir de
costas ao Misterio.

16. Ven Espírito
Santo e
ensínanos a

17. Crentes e non crentes, pouco crentes e
malos crentes, así peregrinamos todos
moitas veces pola vida.
Na festa cristiá do Espírito Santo
a todos nos di Xesús o que un día
lles dixo aos seus discípulos,
exhalando sobre eles o seu alento:
Recibide o Espirito Santo.

18. Ese Espírito que sostén as nosas
pobres vidas e alenta a nosa débil
fe pode penetrar en nós por
camiños que só El coñece.

19. RECIBIDE O ESPÍRITO
Pouco a pouco, imos aprendendo a vivir sen interioridade. Xa non necesitamos estar en
contacto co mellor que hai dentro de nós. Abóndanos con vivir entretidos. Contentámonos con funcionar
sen alma e alimentarnos só de pan. Non queremos expoñernos a buscar a verdade. Ven Espírito Santo e
libéranos do baleiro interior.
Xa sabemos vivir sen raíces e sen metas. Bástanos con deixarnos programar desde fóra.
Movémonos e agitámonos sen cesar, pero non sabemos que queremos nin cara a onde imos. Estamos cada
vez mellor informados, pero sentímonos máis perdidos que nunca. Ven Espírito Santo e libéranos da
desorientación.
Apenas nos interesan xa as grandes cuestións da existencia. Non nos preocupa quedarnos sen
luz para enfrontarnos á vida. Fixémonos máis escépticos pero tamén máis fráxiles e inseguros. Queremos
ser intelixentes e lúcidos. Por que non encontramos acougo e paz? Por que nos visita tanto a tristeza? Ven
Espírito Santo e libéranos da escuridade interior.
Queremos vivir máis, vivir mellor, vivir máis tempo, pero, vivir que? Queremos sentirnos ben,
sentirnos mellor, pero sentir que? Buscamos gozar intensamente da vida, sacarlle o máximo zume, pero non
nos contentamos só con pasalo ben. Facemos o que nos peta. Apenas hai prohibicións nin terreos vedados.
Por que queremos algo diferente? Ven Espírito Santo e ensínanos a vivir.
Queremos ser libres e independientes, e encontrámonos cada vez máis sós. Necesitamos vivir
e encerrámonos no noso pequeno mundo, a veces tan aburrido. Necesitamos sentirnos queridos e non
sabemos crear contactos vivos e amigables. Ao sexo chamámoslle "amor" e ao placer, "felicidade", pero
quién saciará a nosa sede? Ven Espírito Santo e ensínanos a amar.
Na nosa vida xa non hai sitio para Deus. A súa presenza quedou reprimida ou atrofiada dentro
de nós. Cheos de ruídos por dentro, xa non podemos escoitar a súa voz. Envorcados en mil desexos e
sensacións, non acertamos a percibir a súa proximidade. Sabemos falar con todos menos con El.
Aprendemos a vivir de costas ao Misterio. Ven Espírito Santo e ensínanos a crer.
Crentes e non crentes, pouco crentes e malos crentes, así peregrinamos todos moitas veces
pola vida. Na festa cristiá do Espírito Santo a todos nos di Xesús o que un día lles dixo aos seus discípulos
exhalando sobre eles o se alento: "Recibide o Espírito Santo". Ese Espírito que sostén as nosas pobres
vidas e alenta a nosa débil fe puede penetrar en nós por camiños que só El coñece.
José Antonio Pagola