1. SALMO DA MIÑA SERENIDADE clic

3. A que deu a luz a
tantos ollos cegos,
cando a súa noite
escura iluminaba.
A que deu seiva nova
aos tolleitos
e agarimou a area da
praia.

5. A que sinto nos meus
A que volveu a nós ombreiros cada día:
da morte, o doce peso da túa man
para cambiar a angustia “humana”!
en esperanza,
e a Tomé enraizou
a súa fe dubidosa,
cando "tocou" a palma
tradeada...

6. IIº
Cada día, Señor, xa é un regalo:
un regalo a miña vida e a miña alma.

8. O que vivín foi
fermoso... Faime
sentir
que será moito máis
o que me agarda.
Hai que deixar...
Deixar? Quero
esquecereme
de que existe
sequera esa palabra.
Deixar a vida? Non!
Encontrar a Vida!:
cambiar a noite
escura pola alba!

10. Polo río, cara ao mar,
vou na miña barca.
Non teño remos,
nin temón, nin vela:
tan só a corrente
é a que manda.
Ninguén detén o río,
ninguén pode
parar o seu ritmo,
nin durmir as súas
augas.
É imposible
pretender facelo;
como aire entre as
mans, que se me
escapa!

11. Afastada xa a fonte, cerca o mar:
cada vez máis onte, menos mañá.
e tranquilo, sabendo que Ti guías,
polo río –cara ao mar- vou na túa barca.

13. O mar bravo
de onte, case
durmido;
O sangue roxo
e novo... case
branco.
A furia das miñas
arelas e ambicións,
se algunha vez ruxiu,
xa está domada!

14. Estou en paz... contigo?
Non o sei.
Comigo, si. Con fe e con
esperanza
de que o amor inmenso
que te teño
encontrará o Amor con
que me amas.

15. Que importa nada se, ao final, a morte
é a vida de novo recobrada.
Se, ao cerrarse, os meus ollos ven a túa luz
enchéndome de soles a mirada.

16. e se o fin é principio,
qué alegría
saber que aquilo empeza se isto acaba!

17. Vº
Cada día, Señor, Ti me renaces.
Cada hora, Señor, Ti ma regalas...

18. Canto aceite,
Señor, queda na
aceiteira?
Canto sol roxo,
Canta area na
canta lúa
beira da miña
branca …?
praia?
Canto brillo nos
meus ollos?
Canta luz?

19. Pregunto e... non me
importa a resposta …
É por falar contigo.
As palabras
quedan no aire... Ti
óelas.
É por falar contigo:
alma con alma!

20. Presíntote máis
cerca, máis amigo;
estreméceme unha
doce confianza.
Síntome
desterrado do
desterro,
mais dentro
do teu amor,
e iso para min
basta!

21. Cada minuto
máis, xa é un
regalo...
Ti es a miña
luz, o meu fin
e a miña
esperanza.
E por iso,
feliz, cara ao
encontro,
polo río
-cara ao
mar- vou na
túa barca …

22. Texto: J. M. Guervós, o. p.
Música: Marana Tha (L.
Deiss)
Montax: P. L. Pascua, o. p.