2. ÍNDEX
1. INTRODUCCIÓN
2. XÉNEROS
1. COMEDIA
• PLAUTO
• TERENCIO
2. TRAXEDIA
SÉNECA
3. SUBXÉNEROS
1. ATELANAS
2. MINOS
3. PANTOMIMA

3. INTRODUCCIÓN
•Desenvolvemento do teatro romano:
•A partir da conquista das cidades gregas do sur de Italia (IV e III a.C.)
•Nas súas orixes era unha celebración cultual; logo quedou como espectáculo de
entretemento.
•Greges compañías de teatro.
•O director era o dominus gregis
•O oficio teatral tiña unha mala reputación, traballo degradante.
•Un actor non podía nin votar, nin ser elixido cono cargo e nin emparentar coa familia
dun senador.
•Principais rasgos:
•Baseada nun texto escrito en verso
•Argumentos gregos
•Diverbia( parte recitada) cantica(parte musical)
•Os actores eran unicamente homes, que podían representar varios papeis.

4. I. XÉNEROS
O teatro romano tiña unha gran cantidade de xéneros diferentes que a súa vez
estaban divididos en subxéneros.
Comedia Traxedia Outros
xéneros
• fabula • fabula menores
palliata cothurnata
• fabula • Atelanas
• fabula
togata praetexta • Mimos
• Pantomimas

5. A COMEDIA: subxéneros e principais cultivadores
1. Características xerais:
•Baseada na comedia nova grega,
•Os temas desta e adaptados ós costumes e ó carácter romanos.
•Os seus máximos representantes son Plauto e Terencio.
•A comedia esta dividida en dous subxéneros principais: a fabula palliata e
fabula togata.
2. Fabula palliata :
•O seu nome fai referencia ao pallium, o manto grego
•Personaxes, temática e ambientacións son tamén de orixe grego.
•Livio Andronico foi o seu creador
•O primeiro comediógrafo importante foi Nervio.
3. Fabula togata.
•O seu nome fai referencia a toga, vestidura tradicional romana
•Personaxes, temática e ambientación son romanos ou itálicos.
•Aínda que xurdíu no século III a.C. o seu florecemento sitúase a finais do
século II a.C.

6. TITO MACCIO PLAUTO (Romaña +-254 a.C. Roma+-184)
1. Características:
•Pouca complexidade
•Personaxes planos
•Nas súas obras recolle as inquietudes da sociedade os valores morais deste
momento.
•Combina con gran facilidade todo tipo de rexistros da lingua.
2. Obras:
Conservanse 21 das 130 que escribiu.
•A comedia da pota(Aulularia): narra as peripecias dun vello avaro que
atopou unha pota chea de ouro.
•Anfitrión (Amphitruo): relata as aventuras de Xúpiter que, namorado de
Alcmena, suplanta a personalidade do seu esposo, Anfitrión, facéndolle creer
a moza que el é o seu marido que regresa da guerra.
• O soldado farfallán(Miles Gloriosus): nesta obra Plauto búrlase dun militar
que se cree o mais valente de todos e un extraordinario conquistador de
mulleres.
•Pseudolus, Captivi, Poenulus Vidularia…

7. PUBLIO TERENCIO AFRO (Cartago 190 a.C. Roma 169 a.C.)
1. Características:
• Desenvolveu a súa obra durante a República
•Sátiras enxeñosas e lixeiras
•Temas: parodias da vida das xentes ricas
•Personaxes redondos e moi detallados.
•Utiliza unha lingua moito mais elaborada que a de Plauto.
2. Obras:
Conservanse as seis comedias que escribiu.
•Andrya
•Hecyra
•Heautontimorumenos
•Enunchus
•Phormio
•Adelphoe/Adelphi

8. A TRAXEDIA: subxéneros e principais cultivadores
1. Características xerais:
•Baseada na traxedia grega.
•Este xénero acadou en Roma menos popularidade que a comedia.
•É un teatro moi retórico.
•O seu máximo representante é Séneca.
•A comedia esta dividida en dous subxéneros principais: a fabula cothurnata e fabula
praetexta.
2. Fabula cothurnata.
•O seu nome fai referencia ao calzado grego, cothurnus “zapato alto”-
•Derivada da grega con personaxes e argumentos baseados no mito.
•O seu principal modelo é o autor grego Eurípides.
3. Fabula praetexta
•O seu nome fai referencia a toga praetexta, vestidura dos maxistrados romanos.
•Personaxes, temática e ambientación son romanos para exaltar ou sentimento
nacional romano.
•O seu fundador foi Nevio.

9. LUCIO ANNEO SÉNECA (Córdoba 4 a.C.- Roma 65 d.C)
1. Características:
•Cultivou epistolografía, ciencias naturais, filosofía e drama.
•Estilo retórico, gran solidez formal.
•Nos seus argumentos, ademais dos elementos sobrenaturais, introdúcense
asasinatos, vinganzas e paixóns enfermizas.
2. Obras:
•Non están destinadas á representación, senón á lectura.
• Consérvanse nove traxedias, nas que se aprecia a gran influencia de
Eurípides.
• Adaptou lendas gregas: Hércules Oetano, Hércules furioso, As troianas, As
fenicias, Medea, Fedra, Hipólito, Agamenón e Tiestes.
• Atribúeselle tamén Octavia, aínda que se discute a súa autoría.

10. SUBXÉNEROS
1. ATELANAS
•Procedencia das sátiras e das farsas.
•Propias da cidade de Atela
•Personaxes estereotipados: Pappus, Maccus, Bucco, Dossenus.
•Improvisadas
2. MIMO
•Tipo de farsa que desbancou a atelana
•Actores sen máscaras e presencia de mulleres
•O seu nome ven de nudatio mimarum.
•Argumentos diversos e cotiáns.
3. PANTOMIMO
•Centrado nun actor ou actriz que bailaba, pantomimo
•Temas tráxicos
•Acción rápida e completada pola música.