1. O Entroido
Carla Pérez Pérez 4ºB
Febreiro de 2013
2. PELIQUEIROS DE LAZA
Laza é o lugar de Galicia onde se segue a tradición dos carnavais , e a
personaxe central é o Peliqueiro. Tamén existen outras personaxes
secundarias coma a morena e o maragato. É o rei e dono da festa. Os seis
“chocos” son similares aos cencerros e avisan da súa presencia. Cada un
pesa un kilo e medio e son de ferro e bronce. Van suxeitos a un cinturón de
pel. O traxe está composto dunha careta, chaqueta, pantalón, a zamarra,
adornos e accesorios. A careta é de madeira de abedul e mitra de aluminio
e uns pompóns que colgan dos estremos. Os motivos principais son os
animais. E na man levan a zamarra e unha especie de fusta. Saen sobre
150 peliqueiros cada domingo do Entroido.
3. AS PANTALLAS DE LIMA
O traxe típico das pantallas considérase incompleto sen dúas vexigas que
son de vaca secadas e infladas, lévanas na man e se repoñen cada vez que
se rompen .Visten camisa e calzóns brancos, capa vermella ou negra,
pañoleta, polainas e zapatos negros e na cintura leva unha campanilla. O
símbolo por antonomasia do entroido de Xinzo é a pantalla. A súa función
é a de vixiar que ninguén pase pola rúa sen disfrazarse. Quen sexa pillado
sen disfrazarse terá que invitar a un viño. O que se resista será perseguido.
Diante das mulleres e forasteiras as “Pantallas emiten un sonido sordo
como dun animal metendo medo e saltos.
4. CIGARRÓNS DE VERÍN
En Verín os carnavais son tamén moi famosos. Son festas de interese
turístico nacional. O cigarrón é a personaxe central. O seu traxe pesa sobre
25 kilos. É unha tradición que se trasmite de pais a fillos. Non é doado de
levar xa que as chocas pesan moito e a careta é de madeira.Tamén levan
faxa e accesorios que dificultan a mobilidade. Se parecen bastante aos
peliqueiros de Laza pero son distintas. Algunhas teorías as sitúan no século
XVI, cando o Conde de Monterrei exercía o seu poder na comarca, e os
sitúan como cobradores.
5. MERDEIROS
Os Merdeiros prohibíronse a través dun bando municipal na década dos 20
por ser “malsoante”. Esta figura está ligada ao Berbés e plasma a
rivalidade entre a xente do mar e as do campo. Os mariñeiros burlábanse
dos agricultores que baixaban ao porto a buscar vísceras dos peixes e algas
para abonar o campo. Coa chegada do Entroido os mariñeiros ían polas
rúas do Casco Vello tirando tripas de peixe estropeado. Esta tradición
suprimiuse debido o empuxe de novas celebracións máis vistosas que o
Entroido, limpas e menos ofensivas. Tras máis de 80 anos desaparecida a
figura do merdeiro, volve para quedarse. A sorpresa causada polo traxe e
careta cando saíu por primeira vez no 2006 derivou en aceptación e
agarimo.