6 ΜΑΡΤΙΟΥ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ
1. 6 ΜΑΡΤΙΟΥ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ
School bulling….. έναςόροςπου ακούγεταιπολύτα τελευταία χρόνια στην ελληνική
κοινωνία.
Μιλάμε για σχολικό εκφοβισμό όταν ένα παιδί στο σχολείο…….
Χτυπάεικαισπρώχνει ξανά καιξανά…..
Μιλάει άσχημα ή διώχνει απότην παρέα καιτοπαιχνίδι………
Κοροϊδεύειήαπειλεί…….
Παίρνειή χαλάειπράγματα πουανήκουν σε…….
Δεν κάνειπαρέα επειδήείναι«διαφορετικό»…..κάποιοάλλοπαιδί.
(δείτεπερισσότερα www.antibulling.gr)
Έτσι λοιπόνκι εμείς προβληματιστήκαμεαρκετά καιασχοληθήκαμεμετοθέμα 3 ημέρες
περίπουμέσα απότις παρακάτωδραστηριότητες:
Αρχικά διαβάσαμετηνιστορία «Μην κάνειςαγριάδεςγιατίθα βρειςμπελάδες» του
Phil Roxbee Cox μια ευχάριστηδιδακτικήιστορία πουμαθαίνειστα παιδιά ποια
είναιτα αποτελέσματα τηςανάρμοστηςσυμπεριφοράςπερνώνταςταυτόχρονα
μηνύματα για τιςπραγματικέςαξίεςτηςζωής.
Συζητήσαμε καισχολιάσαμετουςήρωες τηςιστορίας τις διαφορετικές
συμπεριφορέςτα συναισθήματα των ηρώων αλλά καιτα δικά μας ακούγονταςτην
ιστορία.
Προβληματιστήκαμε μέσα απόφωτογραφικόυλικόκαιεικόνεςμε(school bulling)
καιεκφραστήκαμε μέσωτηςζωγραφικής
Δημιουργήσαμεομαδικήαφίσα μέσα απότην αυτοσχέδια ιστορίαδύοχάρτινων
παιδιώντου ΓρηγόρηκαιτουΜανώλη (τα ονόματα δόθηκαν απότα παιδιά)
Ο Γρηγόρης ήταν το παιδάκι που φανταστήκαμε τι θα μπορούσε να έχει υποστεί στο
σχολείο από τους...'' νταήδες''...
Δεν τον έχουν φίλο ,
δεν τον παίζουν ,
τον κοροϊδεύουν...,
τον χτυπάνε…
Τσαλάκωσα μπροστά στα μάτια τους το ανθρωπάκι.
Το ανθρωπάκι αυτό νιώθει χάλια,
άσχημα ,λυπημένος..τσαλακωμένος . πονάει το σώμα του …πονάει η ψυχή του
είπαν τα παιδιά και μουντζούρωσαν το σώμα του σαν να είχε χτυπήματα και
μελανιές.
Τον κόλλησα σε ένα μαύρο φόντο... όπως τα συναισθήματα που νιώθει
Ζήτησα από ένα παιδί , να μου σχηματίσει
το συναίσθημα ..σχεδίασε ένα λυπημένο στόμα.
2. Τι μπορούμε να κάνουμε για να ξαναφτιάξουμε την διάθεσή του ;
Το παιδία άρχισαν να προσπαθούν να ισιώσουν το χαρτί ,να το χαϊδεύουν για να
απαλύνουν τις πτυχές.... όμως..αν και διορθώθηκαν κάπως τα πολλά τσαλακώματα
....οι ρυτίδες τελικά έμειναν.
Το δεύτερο χαρτοανθρωπάκι τον Μανώλη
στο σχολείο όλοι το αγαπούν .Έχει φίλους ,περνάει όμορφα και είναι αποδεκτός !
Πως να νιώθει αυτό το παιδάκι;
Είναι χαρούμενος,
γελαστός ,
καλός μαθητής,
ένιωθε καλά.. είπαν !!
Ζωγράφισαν το στόμα του…. ένα πλατύ, ευτυχισμένο χαμόγελο .
3. Tα ανθρωπάκια μας συναντήθηκαν στο μαύρο φόντο.
Κινήθηκαν, κουβέντιασαν, μίλησαν για τη βια...
Συναντήθηκαν και αγκαλιάστηκαν ....
Και ο αδύναμος.. έγινε ξαφνικά δυνατός ,γιατί ένιωσε ότι δεν ήταν πια μόνος....!!!
Ο δυνατός ένιωσε τη χαρά, που νιώθουμε όταν προσφέρουμε αγάπη και αποδοχή
,όταν προστατεύουμε....όταν σεβόμαστε και είμαστε δίκαιοι......!!!
τα συνθήματα που είπαμε και φωνάξαμε :
ΑΝ ΔΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΕΣ ΚΑΤΙ
ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ ΝΑΙ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ
4. Παίξαμεδιάφορα ψυχοκινητικάπαιχνίδια σεζευγάρια πουενισχύουν την αξία της
παροχήςβοήθειας καιπροστασίας (βλέπε:δραστηριότητεςγια την ανάπτυξητου
κοινωνικοσυναισθηματικού τομέα στονηπιαγωγείο)
«Ζωγραφικήγια δύο» φτιάχνουμεμια ζωγραφιά σε συνεργασίαμετον φίλομας.
5. Βλέπουμεβιντεάκιστοδιαδίκτυο:«Bully a shortanimationfilm» καιτο
σχολιάζουμε.
Διαβάζουμετο βιβλίο : «Τα χέρια δεν είναιγια να δέρνουμε».Συζητάμε
,σχολιάζουμεκαιμε αφορμήτην ιστορία φτιάχνουμεμια ατομικήαφισούλα μετις
παλάμεςμαςκαι τοσύνθημα:
ΧΤΥΠΑΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ
ΧΤΥΠΑΜΕ ΠΑΛΑΜΑΚΙΑ
ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΧΤΥΠΑΜΕ ΠΑΙΔΑΚΙΑ
6. Επίσης δόθηκεστουςγονείςενημερωτικόέντυποαπότιςπαιδαγωγούς.
Αξιολογώντας τηνόληπροσπάθεια,είναισημαντικόνα συνειδητοποιήσουμε ότι
ακόμα κιαπό τηνπροσχολικήηλικία σημαντικόρόλοπαίζειη συναισθηματική
αγωγήκαιεκπαίδευσητωννηπίων ως γέφυρα για την αντιμετώπισητηςσχολικής
βίαςσε όλες τις μετέπειτα σχολικέςβαθμίδες. Δράσειςπουενισχύουν την έκφραση
καιτον χειρισμότων συναισθημάτων,την ενσυναίσθηση,την επίλυσητων
συγκρούσεωνκαιοδηγούνσεμια πιο ποιοτικήεπικοινωνία , στην ενίσχυσητης
αυτοεκτίμησης τωννηπίων καιστον αυτοέλεγχο τους, πρέπει να κατέχουν
σημαντική θέσηστο εκπαιδευτικόπρόγραμμα των παιδαγωγών προσχολικής
εκπαίδευσης.
7. Έρευνεςέχουν δείξειότι όταν οι φύσειπαιδαγωγοί- γονείςκαιεκπαιδευτικοί-
εφαρμόζουνσυναισθηματικήαγωγή,τότετα παιδιά γίνονταιπιοανθεκτικά και
ευπροσάρμοστα.Φυσικά όπωςόλα τα παιδία έτσι κι αυτά λυπούνται,θυμώνουν,
φοβούνταικάτωαπόσυγκεκριμένεςαντίξοεςσυνθήκες.Παρ’όλα αυτά ,είναιπιο
ικανά να χαλαρώνουν,να ηρεμούν,να βγαίνουν απότην δύσκοληθέσηκαινα
συνεχίζουντις παραγωγικέςτουςιδιότητες.(Πατζάρη- Παπανδρέου,1997
Κουτήκαι Ποταμιάνου2010)
ΛΑΖΑΡΟΠΟΥΛΟΥΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥΤΑΣΟΥΛΑ
ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΙΤΟΥ 7ου
ΠΑΙΔΙΚΟΥΣΤΑΘΜΟΥ
ΔΗΜΟΥ ΒΥΡΩΝΑ