1. ПРОЕКТНА ЗАДАЧА ПО ДИГИТАЛНИ СИСТЕМИ
ТЕМА:
Дистрибуирани компјутерски системи
Средно општинско училиште „Коста Сусинов“-
Радовиш
Ментор:
Проф. Славица Костадинова
Изработил:
Стефанов Аце

2. • Дистрибуиран компјутерски систем може
да се дефинира на повеќе начини. Не постои
единствена дефиниција.
• Еден начин е да се дефинира како систем кај
кој машинската опрема и програмската
опрема се наоѓаат на различни локации и
комуникацијата помеѓу нив се одвива со
разменување на пораки што се испраќаат
преку компјутерска мрежа.
• Друга дефиниција за дистрибуиран
компјутерски систем е како множество на
независни компјутери што на корисниците им
даваат услуга на тој начин што тие имаат
претстава дека работат со еден единствен
компјутер. Системите што го сочинуваат
дистрибуираниот систем се различни. Тоа значи
дека е потребно оваа хетерогеност да се
надмине за да корисникот не чувствува дека
работи со повеќе системи.

3. Предности на дистрибуираните компјутерски системи над
централизираните системи
• Вистинската движечка сила која стои позади
трендот на изградба на дистрибуирани системи е
економијата.
• Пред околку четвртина век, компјутерскиот
експерт Херб Грош го постави таканаречениот
Грошов закон: Процесирачката моќ на една CPU
единица е пропорцијална со квадратот од
нејзината цена.
• Ако сакаме да платиме двапати повеќе ќе
добиеме ист CPU кој би работел на повисока
работна фреквенција. Како резултат на оваа,
најекономичната солуција е да се набават
ефтини CPU и да се постават да работат заедно
во еден систем како на сликата поради оваа,
главна причина за премин кон дистрибуирани
ситеми е тоа што тие имаат многу подобар однос
на цена и перфорнамси за разлика од единечен
централизиран систем.
• Ефективно, дистрибуираните системи нудат
најмногу за дадените пари.

4. Предности на дистрибуираните системи над независните
персонални компјутери
 Дистрибуираниот систем е потенцијално пофлексибилен за разлика од
користењето на изулиран персонален компјутер.
 Секако постои и модем во кој секој корисник би имал персонален
компјутер кој би бил прикачен на LAN мрежа, но ова е и едноставно
решение.
 Друго решение е да се овозможи мрежа од повеќе персонални и делени
компјутери кој би функционирале така што дадана работа би се
извршила на најсоодветниот од нив, одколку секогаш да се извршува на
некоја персонална машина.
 На овој начин, работниот товар ќе биде распореден на поефективен
начин и испадот на некој машини може да се компезира со корисниците
да ги користат заедничките ресурси во рамките на системот.

5. Недостатоци на дистрибуираните системи
• На прво место е известен најголемиот проблем, а тоа е
софтверот . Моменталната состојба во оваа област не
нуди доволно искуство при дизајн имплементација и
користење на софтвер за дистрибуирани системи.
• Втор потенцијален проблем е самата комуникациска
мрежа. Можни се попатни загуби во рамките на мрежата, па
се јавува потреба до софтвер кој би можел да ја опорави
самата мрежа од загубите и дополнително може да се
случи мрежата во одреден момент да се загуши.
• Со други зборови безбедноста на самиот систем секогаш
се поставува како прашање. За податоци кои се од
круцијално значење и кои треба да се чуваат безбедни по
секоја цена, практично решение е нивно архивирање во
засебен изолиран компјутер кој не е практичен на мрежата
и кој се чува на безбедна локација. Недостатоците на
дистрибуираниот систем се сумирани во следнава табела.

6. На сликата се прикажани двете можни архитектури на еден компјутерски
систем– централизирана и дистрибуирана архитектура.
• Споредба помеѓу централизиран и дистрибуиран компјутерски систем

7. Хардверски концепт
• Иако основната перцепција на сите дистрибуирани системи е систем составен од
множество на CPU единици, сепак постојат неколку различни начини на кој може да се
организира хардверот, особено од аспект на начин на кој можат да бидат поврзани
процесорите и на начин на кој може да се комуницира.
• Флин посочува две карактеристики за кој тој смета дека се суштински. Првата е бројот на
инструкциски податоци а другата бројот на податочни потоци. Одреден компјутер кој има
единичен инструкциски поток и е единичен поток се нарекува SISD (Single Instruction Single
Data).
• Следната категорија е SIMD (Single Instruction Multiple Data). Овој тип на архитектура се
однесува на низа од процесори со една инструкциска единица која донесува дадена
команда и која се изврушува паралелно на повеќе податочни единици. Овие машини се
погодни за пресметковни операции кои се повторуваат врз дадено множество за влезни
податоци.
• Следна категорија е MISD (Multiple Instruction Single Data). Ниту еден од постоечките
компјутери не спаѓа овде.
• На крај доаѓаме до MIMD (Multipe Instruction Multiple Data) што суштински претставува група
на независни компјутери,секој со свој засебен програмски бројач, програма и податоци.

8. Поврзување со магистралаПоврзување со магистрала
• На сликата се прикажани овие подкатегории како поврзување на магистрала
(bus) и поврзување со комутации (Switched). Под магистрала подразбираме
еден единствен медиум (кабел) или како една единствена мрежа преку која се
поврзани сите компјутери.

9. Софтверски концепти
• Покрај значајноста на хардверот, софтверот е позначајна компонента во дистрибуираните
системи.
• Перецепцијата која ја доловуваат корисниците на системот и нивното мислење за него е во
голема мерка детерминирано од софтверот на оперативниот систем, а не од страна на
хардверот.
• Оперативните системи не можат да бидат сместени во фини мали фахови како што е
можно со хардверот, бидејќи софтверот по својата природа е со недефинирана форма.
• Од фундаментална гледна точка, теоретски не постои никаква разлика помеѓу
комуникацијата преку локална LAN мрежа и комуникацијата со помош на флопи диск, иако
некој може да каже дека во вториот случај доцнењето и брзината на пренос на податоците
се далеку полоши.
• Секоја CPU единица има доделена една шаховска табла која треба да ја разреши, и сите
друѓи можни комбинации кои произлегуваат од таа табела.

10. • Дистрибуираните системи составени од автономни CPU eдиници кои работат заедно за да
изгледаат како комплетен систем изгледааат како единечен компјутер. Тие имаат бројни
предности за комерцијален успех, вклучувајќи добри однос цена/перформанси, можност за
употреба на дистрибуирани апликации, потенцијална висока доверливост, и можност за
инкрементален пораст при пораст на работни потреби. Тие имаат и некои недостатоци како
зголемена комплексност на софтверот, потенцијални тесни грла во комуникациите, и слаба
сигурност. Како и да е, постои значаен интерес насекаде во светот за нивна изградба и
инсталирање.
Заклучок

11. Користена литератураКористена литература
• 1. Ендрју С. Таненбаум, Модерни оперативни системи, 2. издание - Превод од Влада
на РМ, Битола 2010
• 2. Ендрју С. Таненбаум, „Структурирана компјутерска организација“ 2. издание -
Превод од Влада на РМ, Скопје 2010
• 3. Distributed computing, From Wikipedia, the free encyclopedia, 2 Февруари 2014,
http://en.wikipedia.org/wiki/Distributed_computing
• 4. Brian Birtles, Max Gordind, Skye McLachlan, Domain Name System, 5 март 2000,
http://services.eng.uts.edu.au/~kumbes/ra/dns/DNS.html
• 5. Blaise Barney,Introduction to Parallel Computing, Lawrence Livermore National
Laboratory, 15 Јули 2013, 14:34:41,https://computing.llnl.gov/tutorials/parallel_comp/