1. ԶԱՏԻԿ
ՀԻՍՈՒՍ ՔՐԻՍՏՈՍԻ ՀՐԱՇԱՓԱՌ
ՀԱՐՈՒԹՅԱՆ ՏՈՆ, ՈՐՆ
ԸՆԴՈՒՆՎԱԾ Է ԱՆՎԱՆԵԼ ԶԱՏԻԿ:

2. Զատիկ նշանակում է
զատում, բաժանում, հեռացում մեղքերից և
իր վերջնական իմաստով՝ վերադարձ առ
Աստված: Զատիկը թե Հին և թե Նոր
Կտակարաններում համարվում է մեծագույն
տոներից մեկը: Այն կապված է
ազատագրության և փրկագործության
պատմական զույգ իրողությունների հետ:

3. Կարևոր և գեղեցիկ սովորույթ է ձու ներկելը:
Ավանդությունից հայտնի է, որ Մարիամ
Մագդաղենացին Զատկի տոնին Հռոմում
ներկած ձու Է նվիրել Տիբերիոս կայսրին և
ասել. <<Քրիստոս յարեաւ ի մեռելոց>>: Ձուն
օրինակն է ամբողջ աշխարհի. վերին կեղևն
օրինակն է երկնքի, թաղանթը`
օդի, սպիտակուցը` ջրի, իսկ դեղնուցը`
երկրի:

4. Ձուն կարմիր ներկելով`
հայտնում ենք, որ ամբողջ
աշխարհը ՝Քրիստոսի
Արյամբ գնվեց, և դրանով
քարոզում մեր
փրկությունը: Ձուն նաև
Հույսն Է
խորհրդանշում, քանզի
տակավին ձու է, դեռևս
ձագ չէ: Իսկ զատկական
ձուն խորհրդանշում է
մեր հարության հույսը:
Ձուն երկու անգամ է
ծնվում, առաջին անգամ`
երբ հավն է ածում, իսկ
երկրորդ անգամ` երբ
ձվից ճուտ է դուրս գալիս:

5. Մարդն էլ է երկու անգամ ծնվում. առաջին անգամ` մորից, իսկ
երկրորդ անգամ` Մկրտության ավազանից: Մարդու առաջին
ծնունդը մահվան պատճառով անկերպարանք է, ինչպես
ձուն, սակայն երբ ՚Քրիստոս մեզ վրա է ցողում Իր
կենդանարար Արյունը, մեզ հարություն է տալիս իբրև
կենդանի ձագուկների:

6. Այդ պատճառով էլ
Հարության մեծ օրը
ձուն ներկում ենք
արյան գույնի`
դրանով ասելով
Տիրոջը. <<Տե՛ր, Քո
հարության
զորությամբ
հավաքի՛ր մեզ իբրև
ձագուկների Քո
ամենաընդգրկուն
թևերի տակ>>:

7. • Միլենա Գևորգյան
• Հիմնական դպրոց
• 4-րդ դասարան
• Դասվար` Տաթև Մելքոնյան