Recomendados
Más contenido relacionado
La actualidad más candente
La actualidad más candente (20)
Similar a Autyzm
Similar a Autyzm (20)
Más de Tofik87
Autyzm
- 2. Autyzm jest niejednorodnym, wieloprzyczynowym zaburzeniem rozwojowym w takich sferach jak: • relacja społeczna • porozumiewanie się (werbalne i pozawerbalne) • zachowania Jest zjawiskiem odrębnym niż upośledzenie umysłowe
- 3. Geneza: • powstaje w wyniku współczynnika swoistego – osobniczego oraz współczynnika nieswoistego, które mają zróżnicowany charakter i odgrywają różną rolę w powstawaniu autyzmu;
- 4. • Czynnik osobniczy to swoista nadwrażliwość psychiczna rozumiana jako szczególny sposób reagowania na zewnętrzne sytuacje i przeżycia wewnętrzne;
- 5. • Czynnik zewnętrzny – to czynnik wczesnego, ciążowo – okołoporodowego obciążenia biologicznego, genetycznego, biochemicznego, zanieczyszczenia środowiska, medycznego (szczepionki, antybiotyki)
- 6. AUTYZM I ZABURZENIA POKREWNE Należy zaznaczyć, iż nie istnieją symptomy charakterystyczne tylko i wyłącznie dla autyzmu. Zaburzenia w komunikowaniu się Zespół Retta Zespół Aspergera Zaburzenia autystyczne Upośledzenie umysłowe
- 7. ZABURZENIA AUTYSTYCZNE (kwestionariusz diagnozy) I. Łącznie sześć (lub więcej) pktów z 1,2,3 w tym dwa z 1 i po jednym z 2 i 3: 1. Jakościowe zaburzenia interakcji społecznych przynajmniej dwa z: a. znaczne zaburzenie w zachowaniu niewerbalnym (kontakt wzrokowy, mimika twarzy, postawa ciała, gestykulacja w interakcjach społecznych); b. brak rozwoju relacji z rówieśnikami odpowiednich do poziomu rozwoju; c. brak spontanicznego dzielenia się radością, zainteresowaniami i osiągnięciami z innymi ludźmi; d. brak społecznej lub emocjonalnej wzajemności
- 8. ZABURZENIA AUTYSTYCZNE (kwestionariusz diagnozy) 2. Jakościowe zaburzenia komunikowania się – przynajmniej jedno z: a. opóźnienie lub całkowity brak rozwoju mowy (bez prób alternatywnych sposobów komunikacji); b. u mówiących – znacznie zaburzona zdolność do inicjowania lub podtrzymowania konwersacji; c. stereotypie i echolalie językowe lub język idiosynkratyczny d. brak zróżnicowanych, spontanicznych zabaw w udawanie lub naśladowanie społeczne odpowiednich do poziomu rozwoju
- 9. ZABURZENIA AUTYSTYCZNE (kwestionariusz diagnozy) 3. Ograniczone, powtarzające się stereotypowe wzorce zachowań, zainteresowań i aktywności – przynajmniej jedno z: a. pochłaniające przywiązanie do jednego lub więcej stereotypowych i ograniczonych wzorców zainteresowań (anormalne ze względu na swe nasilenie lub przedmiot); b. widoczne, nieelastyczne przywiązanie do specyficznych, niefunkcjonalnych rytuałów; c. stereotypowe i powtarzające się manieryzmy ruchowe (trzepotanie rękami, złożone ruchy ciała); d. uporczywe zaobsorbowanie fragmentami przedmiotów;
- 10. ZABURZENIA AUTYSTYCZNE (kwestionariusz diagnozy) II Opóźnienie lub nienormalne funkcjonowanie przynajmniej jednej ze sfer przed 3 rokiem życia: 1. Interakcje społeczne 2. Język używany do komunikacji społecznej 3. Symboliczna lub wyobrażeniowa zabawa
- 11. 4 FAZY ZESPOŁU RETTA I Faza (początek stagnacji)- między 16 a 18 miesiącem; OBJAWY Spowolnienie wzrostu obwodu głowy Obniżone napięcie mięśniowe Utrata zainteresowania otoczeniem Zaburzenia emocjonalne Pierwsze stereotypie
- 12. 4 FAZY ZESPOŁU RETTA II Faza (gwałtowna regresja rozwojowa)- między 12 a 36 miesiącem; OBJAWY Utrata mowy Osłabienie nabytych form komunikacji Kolejne stereotypie Zachowania autystyczne Trudności w poruszaniu się, oddychaniu, drgawki
- 13. 4 FAZY ZESPOŁU RETTA III Faza (pseudostacjonarna) – od 2 do 10 roku życia; OBJAWY Złagodzenie objawów autystycznych Nasilenie stereotypii Powolny regres neuromotoryczny
- 14. 4 FAZY ZESPOŁU RETTA IV Faza (późna degeneracja motoryczna) – po 10 rokiem życia; OBJAWY Wzrost napięcia mięśniowego skolioza Zanik mięśni Trudności w komunikacji
- 15. METODY KOMUNIKACJI WSPOMAGANEJ LUB ALTERNATYWNEJ piktogramy fotografie Metoda Bllisa komputer
- 16. ZESPÓŁ ASPERGERA KRYTERIA DIAGNOSTYCZNE • Znacząca trudność w kontaktach społecznych • Preferencje wobec dorosłych, komunikacja jednostronna, monotematyczność • Brak znaczących opóźnień mowy (używanie pedantyczne, dygresyjne); • Zachowania obsesyjne, manieryzmy, wąskie, obsesyjne zainteresowania; • Niezgrabność ruchowa
- 17. METODY I FORMY PRACY EDUKACYJNO - TERAPEUTYCZNEJ Metoda behawioralna Terapia sensoryczna Program TEACCH Terapia medyczna Metody terapii
- 18. METODA BEHAWIORALNA Cele • zwiększenie zachowań deficytowych – naśladowanie, wykonywanie prostych poleceń, dopasowanie do wzoru, rozwój mowy oraz zachowań społecznych; • redukowanie i eliminacja zachowań niepożądanych – poprzez wygaszanie, wykluczanie, hiperkorekcję; • generalizowanie i utrzymanie efektów terapii
- 19. METODA BEHAWIORALNA Cele Podstawą terapii jest umiejętność identyfikowania przez dziecko pozytywnych wzmocnień oraz umiejętności koncentracji uwagi.
- 20. PROGRAM TEACCH Program ten wychodzi z założenia, że autyzm jest wynikiem ograniczonej dysfunkcji OUN. W oparciu o pełną rozszerzoną diagnozę, zespół rehabilitacyjny, tworzy program, który umożliwia postrzeganie dzieci całościowo. Głównym celem programu jest stworzenie kompleksowego planu rehabilitacji dla osób autystycznych.
- 21. TERAPIA SENSORYCZNA Odwrażliwianie, czyli terapia zaburzeń sensorycznych (węchu, smaku, dotyku, równowagi, wzroku, słuchu) dąży do wzmocnienia u dziecka i dorosłych tolerancji na bodźce z zewnątrz; Polega na zmiennej stymulacji związanej z zaburzoną modalnością
- 22. TERAPIA SENSORYCZNA Metoda Berarda, polega na odpowiednim słuchaniu muzyki, której dźwięki są elektronicznie modulowane. Metoda kolorowych filtrów Helen Irlen, wykorzystuje kolorowe nasadki na okulary dla odwrażliwienia wzroku. Kontakty ze zwierzętami: hipoterapia, dogoterapia,delfinoterapia
- 25. Zasady niedyrektywnej terapii zabawowej • Głównym celem jest nawiązanie kontaktu z dzieckiem, dlatego ważną rolę pełni tutaj naśladowanie dziecka; • Powtarzanie przez terapeutę czynności jakie wykonuje dziecko daje możliwość nawiązania z nim kontaktu
- 26. Metoda nauczania incydentalnego • Stosuję się tę metodę aby uzyskać rozwiniecie wypowiedzi u dziecka poprzez czekanie. KROKI • ograniczenie miejsca zawierające interesujące dla dziecka przedmioty; • czekanie, aż dziecko rozpocznie interakcję z danym przedmiotem • prośba o rozwinięcie wypowiedzi
- 27. Metoda nauczania incydentalnego KROKI • dostarczenie przedmiotu o które dziecko prosi; ZAŁOŻENIA • określenie możliwości językowych dziecka • dostarczenie przedmiotów wystarczająco atrakcyjnych dla dziecka • wystawienie ich tak, aby zwróciło uwagę dziecka Należy pamiętać aby przedmioty były ulubionymi dla dziecka i na co dzień kontrolować ich dostępność
- 28. Plany aktywności Metoda, która zakłada, że dziecko autystyczne potrafi opanować nawet skomplikowane czynności lecz samodzielnie nie inicjuje kontaktu. • zestaw zdjęć, piktogramów • zestaw symboli stanowiących wskazówki do wykonania określonych czynności; • zastępuje bodźce werbalne wzrokowymi;
- 29. Metoda ruchu rozwijającego W. Sherborne Głównym założeniem jest posługiwanie się ruchem jako narzędziem we wspomaganym rozwojem psychoruchowym. 4 GRUPY ĆWICZEŃ: • prowadzące do poznania własnego ciała; • pomagające zdobyć pewność siebie i poczucie bezpieczeństwa; • ułatwiają nawiązanie kontaktu z prowadzącym grupę; • twórcze
- 30. Metoda ruchu rozwijającego W. Sherborne CELE: 1. Rozwijanie świadomości przestrzennej i funkcjonowania w niej; 2. Rozwijanie świadomości własnego ciała; 3. Dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi oraz nawiązanie z nimi kontaktu;
- 31. Metoda Dobrego Startu Głównym celem tej metody jest usprawnianie i harmonizowanie współdziałania psychiki i motoryki przez korekcję i kompensację zaburzonych funkcji. ZAJĘCIA: 1. WPROWADZAJĄCE, np. piosenka na powitanie; 2. ZASADNICZE, np. ćwiczenia ruchowe, ruchowo – słuchowe; 3. KOŃCOWE, np. prezentacja prac
- 32. Metoda „Holding” Etapy procesu terapeutycznego: • konfrontacja – przyjęcie postawy wymuszającej bliskość; • odrzucenie – walka prowadząca do oczyszczenia; • rozwiązanie – nawiązanie bliskości;
- 33. Specyficzne zachowania autystów Niezwyczajny rozwój mowy Zaburzony rozwój społeczny Zachowania nieporządane Czynności powtarzające się i niechęć do zmian
- 34. NIEZWYCZAJNY ROZWÓJ MOWY Echolalia – powtarzanie słów lub zdań w miejsce rozmowy; Monotematyczność – nieprzerwane mówienie na dany temat; Perseweracja słowna – powracanie do tego samego tematu w tym samym schemacie;
- 35. NIEZWYCZAJNY ROZWÓJ MOWY Pozorna głuchota – brak odpowiedzi na bodźce słuchowe; Nadwrażliwość lub niedowrażliwość słuchowa
- 36. NIEZWYCZAJNY ROZWÓJ MOWY Trudności w wyrażaniu potrzeb – zamiast słów pokazywanie palcem lub gestykulacja; wskazuje potrzeby poprzez używanie ręki drugiej osoby;
- 37. NIEZWYCZAJNY ROZWÓJ SPOŁECZNY Trudności w kontaktach z innymi – obojętność, brak pracy i zabawy w grupie, włącza się tylko wtedy, gdy osoba dorosła nalega i pomaga mu;
- 38. NIEZWYCZAJNY ROZWÓJ SPOŁECZNY Niechęć do przytulania, oporowanie w kontaktach bezpośrednich ; niekiedy – odwrotnie – nadmierna bliskość
- 39. NIEZWYCZAJNY ROZWÓJ SPOŁECZNY Chęć do pozostawania w samotności – trzymanie się na uboczu;
- 40. NIEZWYCZAJNY ROZWÓJ SPOŁECZNY Brak lub ograniczony kontakt wzrokowy – niekiedy odwrotnie – uporczywy i wymuszany przez dziecko
- 41. ZACHOWANIA NIEPOŻĄDANE Nadmiernie lub skrajnie ograniczona ruchliwość fizyczna lub stereotypie ruchowe
- 42. ZACHOWANIA NIEPOŻĄDANE Śmiech lub chichot w nieodpowiednich sytuacjach
- 43. ZACHOWANIA NIEPOŻĄDANE Napady złego nastroju Agresja Autoagresja
- 44. CZYNNOŚCI POWTARZAJACĄCE SIĘ I NIECHĘĆ DO ZMIAN Ciągła, schematyczna, dziwaczna zabawa
- 45. CZYNNOŚCI POWTARZAJACĄCE SIĘ I NIECHĘĆ DO ZMIAN Kręcenie przedmiotami, wirowanie wokół własnej osi
- 46. CZYNNOŚCI POWTARZAJACĄCE SIĘ I NIECHĘĆ DO ZMIAN Niewłaściwe przywiązanie do przedmiotów;
- 47. CZYNNOŚCI POWTARZAJACĄCE SIĘ I NIECHĘĆ DO ZMIAN Dążenie do monotonii, niechęć do jakichkolwiek zmian
- 48. DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ Ewa Lara