1. BURUKEUN KAWIN
Marlan : Marhan (Ayah)
Desi : Ani (Ibu)
Cahyono : Candra (putra Marhan dan Ani)
Candra: Ibu naha kasampak nguluwut kitu Bu?
Ibu: Ibu lieur mikirin manéh, umur ges saumur gunung seuneuan tapi masih waé alim nikah.
Ayah: nya manéh tuh na, heran Bapa naha da manéh teu pengen-pengennya nikah padahal kecap
ibu tadi umur manéh ges seumuran gunung berantai.
Ibu: Gunung Seuneuan Pak
Ayah: Baruk.. nya, éta maksud Bapa, gungung seuneuan.
Candra:Owww.. hartosna gungung seuneuan éta kabéhanana umurna kira-kira 30-an warsih enya
Bu/Pak? Hartosna gunung-gunung seuneuan éta ogé kabéhanana masih dina jomblo?
Ibu: Ibu kurang weruh da, tapi keur naon ogé Ibu mikirin gunung, daékna Ibu anu penting putra
Ibu lekas nikah.
Ayah: nya, bener kecap Ibu manéh. Urang teu daék weruh soal gunung berantai. Anu penting
putra tercinta Bapa geura-giru meunangkeun pasangan.
Candra: nya Ayah, sabaraha kali kudu dibejakeun?!
Ayah: Enya mangkana manéh geura-giru nikah kajeun teu loba anu perlu manéh bejakeun ka
Bapa.
Candra: Maksud kuring lain éta Pak. Éta tu..
Ayah: Éta naon?
Candra: Gungung seuneuan, lain gunung berantai.
Ayah: Baruk.. nya, maksud Bapa gunung seuneuan.

2. Ibu: Éh.. geus geus.. Can, manéh burukeun téang aww enya? Teu alus lo lamun terus sorangan,
Ibu pan hayang boga momongan.
Candra: Pan Ibu udah boga kuring, keur naon masih mikirin momongan deui?
Ibu: Maksud Ibu éta, Ibu hayang boga incu kitu.
Candra: Anu lucu plus imut kitu enya Bu?
Ibu: nya. Anu imut, lucu sarta resep dahar sambal.
Ayah: Ah.. Ibu ieu, masak hayang incu waé kudu anu doyan ama sambal.
Ibu: Terus lamun Bapa daékna anu kumaha?
Ayah: Enya anu luhur kitu atuh kajeun katempo perkasa!
Candra: Luhur Pak, emang saluhur naon?
Ayah: Saluhur tihang listrik Can
Candra: Baruk.. kitu enya Pak, enya udah deh mimitian ayeuna Candra baris néangan pasangan
pikeun kuring jadikan pamajikan, sarta geura-giru méré momongan jieun Ibu sarta Ayah, anu
lucu, imut, doyan sambal, sarta luhur jiga tihang listrik.