1. A industria actual

2. A situación actual da industria en España e Galicia
-Desafíos: problemas estructurais (dimensión, I+D+i, tecnoloxía) e
consecuencias da incorporación á UE.
- Tendencias recentes da industria en España: Globalización e
deslocalización.

3. A INDUSTRIA ESPAÑOLA
Os sectores industriais e as ramas da actividade industrial vense condicionados
por: as actividades industriais segundo as materias primas empregadas, as
técnicas e a maquinaria, a cualificación do persoal, tipo de productos e a súa
localización
A súa clasificación en base aos PRODUTOS que fabrican é a seguinte:
-INDUSTRIAS DE BASE: transformación das materias primas en produtos
semielaborados (siderometalúrxia, petroquímica...).
-INDUSTRIAS DE EQUIPO: transforman os produtos semielaborados en bens
(máquinas) que logo serán utilizados por outras industrias.
- INDUSTRIAS DE USO E CONSUMO: fabrican bens para ser utilizados polo
consumidor.

6.  OS FACTORES DE LOCALIZACIÓN
INDUSTRIAL:
ENTRE 1855-1975:
Os factores clásicos eran:
Proximidade ás materias primas.
Existencia dun mercado de consumo amplo.
Man de obra abundante e barata.
Sistemas de transporte
Disponibilidade de capital ou capacidade de atracción.
A importancia de cada ún varia segundo o sector. Isto xerou localizacións como:
áreas de base extractiva (próximas e recursos naturais), áreas de base
portuaria e núcleos urbanos.
A política industrial do Estado pode favorecer a implantación industrial a través
de incentivos.
 Tendencia á concentración industrial en grandes aglomeracións
urbano-industrais para beneficiarse dunha acumulación de vantaxes ou
economías externas (abastecemento, transporte, man de obra, servicios de
xestión, equipamentos, etc...).

7. A INDUSTRIA ACTUAL
-Os
factores clásicos perderon importancia trala crise (anos 70) e os cambios
da terceira revolución industrial.
-Diminúe a importancia da proximidade aos recursos naturais (polo
abaratamento do transporte de materias primas e fontes de enerxía).
-Ampliación das áreas de venda (menor dependencia dos mercados locais).
-Mellora de transportes e comunicacións (diminúe a importancia da
distancia).
-Man de obra (factor importante. Cualificación e remuneración).
-O factor principal é o acceso á innovación e a información (en directa
relación coas novas tecnoloxías).
 Tendencias:
Difusión industrial cara espazos periféricos.

8. Cales son os motivos?
Problemas das grandes concentracións industriais e a saturación.
Melloras tecnolóxicas, que permiten separar labouras de dirección e
xestión dos puntos de producción.
Distancia dos centros de decisión.Novas estratexias capitalistas para
aumentar beneficios (=reducir custos).
Desenvolvemento da industrialización endóxena (baseada nos
recursos de cada zona).
Desconcentración en sectores maduros en crise.
É un proceso a escala mundial ( multinacionais), nacional
(decadencia das vellas rexións industrializadas  movemento cara
outras rexións) e a escala interrexional.

9. 1Proceso xeralizado na nova economía. Mantense o tirón dos
espazos centrais. Localización preferida dos sectores de novas
centrais
tecnoloxías, as sedes sociais e de xestión empresarial e dos servizo á
producción.
2 Concentración a escala mundial, nacional (nas áreas máis
dinámicas) e a escala interrexional.
A
situación actual é complexa dadas as dúas
tendencias.

10. Despois de 1985 a industria española comezou unha etapa de recuperación trala
crise internacional 1990-1994 ( xerada polas alteracións monetarias derivadas das
medidas adoptadas pola UE para preparar a unión económica e monetaria. Supuxo
unha perda de competitividade das empresas nacionais e aumento do paro).
Unha etapa na que influiron:
Incorporación de
España a UE 1986
Incorporación aos
cambios da III
Revolución Industrial
Novos retos  Integración nun mercado moi competitivo, adopción á
normativa comunitaria, regulacións técnico-sanitarias, supresión dos
monopolios empresariais, eliminación das axudas estatais ás empresas e
homoxeneización da reconversión.
Vantaxes  Aumento do mercado, desaparición dos aranceis comerciais,
participación no reparto dos fondos estructurais, accesibilidade ás
innovacións e entrada de capitais extranxeiros.

11. A TERCEIRA REVOLUCIÓN INDUSTRIAL.(Industria actual)
INDUSTRIAL.(
Nova fase marcada polos cambios baseados na innovación (def: aplicación
de novos coñecementos proporcionados pola investigación á mellora dos
procesos productivos, á obtención de novos productos e mellora da xestión).
Os cambios xerados tiveron relevancia na localización e na estructura
industrial.
Aplicación dos avances da revolución científica e
tecnolóxica
Cambios na estructura industrial:
• NOVOS PRODUCTOS
•PROCESO DE PRODUCCIÓN
•ORGANIZACIÓN DO TRABALLO
•MERCADOTECNIA
1)Nova xerarquía de sectores industriais. Crecemento dos sectores intensivos
próximos a alta tecnoloxía e as súas aplicacións na industrias tradiocionais.
Telemática, automatización, instrumentos de precisión, novos materiais, modernos medios de transporte,
biotecnoloxía, láser e enerxía renovables.
2)Descentralización productiva. As novas tecnoloxías favorecen a división do
proceso en fases. Isto favorécese pola inmediatez nas comunicacións, a coordinación
e a automatización. A consecuencia deste proceso é a proliferación de PEME e a
reducción do tamaño medio das industrias. A descentralización pódese realizar
de diversas formas: Empresas multiplanta, subcontratas, redes de PEMEs con
división do traballo.

12. 3) Flexibilización productiva. Para responder a unha demanda cambiante e
diversificada.
Fabricación de pequenas series de productos a prezos rendibles empregando maquinaria
automatizada e de doada reprogramación.
4) A innovación produce transformacións no emprego industrial:
cualificación, automatización das tarefas, precariedade laboral, temporalidade...
Desrregularización do mercado laboral
Esixencia de flexibilidade e reducción do nº de
traballadores no mercado primario (= regulado por
convenios). Aumento da precaridade (temporalidade,
autoemprego, traballo a domicilio…
5)A terciarización da industria: Informatización e automatización que
reducen as tarefas productivas. Demanda de servizos: seguridade, limpeza,
comunicacións, publicidade, asesoramento…
Aumento da cualificación e terciarización do emprego industrial (servizos á producción /I+D/
deseño ou xestión)..
Fases posteriores: MERCADOTECNIA, control de calidade, postvenda…

13. Os avances da terceira revolución industrial están permitindo a recuperación da
industria nos países desenvolvidos. Esta recuperación modifica as expectativas do
sector e revaloriza o seu papel no crecemento económico e urbano. En España
pódese falar de recuperación dende 1997 (ainda que se mantén a crise en moitos
sistemas maduros).
As súas causas son a fase expansiva que atravesan as economías industrializadas
e a recuperación do consumo privado polo aumento do ritmo na creación do
emprego.
Esta recuperación obsérvase no incremento da demanda e
reducción do stocks, aumento na producción e da capacidade
productiva, aceleración de import-export, a pesar do cal a balanza
industrial segue a ser deficitaria.
A Crise
No ano 2008 tivo lugar un novo período recesivo marcado pola crise económico
financieira, que afectou a diferentes sectores e, de forma especial, ao sector
da construcción. As consecuencias foron a perda de empregos, un descenso
productivo e un aumento da taxa de desemprego no estado, e unha deceleración
nas actividades relacionadas directamente coa construcción. O goberno veuse
obrigado a tomar medidas de recorte e reestructuración económica (reforma das
pensión, recortes do gasto...).

14. Fonte: Anaya Ed.
Cambios na localización industrial

15. Cambios na localización propiciados polas novas tecnoloxías :
DESLOCALIZACIÓN
CONCENTRACIÓN
DE INDUSTRIAS
Reducción de custos. Desprazamento cara lugares que
ofrecen máis vantaxes (man de obra barata, lexislación…).
De alta tecnoloxía, oficinas e servizos á producción en Áreas
centrais dotadas de equipamento.

16. A PRODUCCIÓN INDUSTRIAL ACTUAL
Continúan a ter un peso importante os sectores industriais maduros de
baixa intensidade tecnolóxica. Os sectores máis dinámicos teñen unha
forte dependencia de capital extranxeiro e os sectores de alta tecnoloxía
teñen unha menor presencia que noutros países de Europa.
1) SECTORES INDUSTRIAIS MADUROS
- Afectados polo descenso da competitividade, reducción da demanda ou procesos
de reconversión.
 METALÚRXIA BÁSICA OU TRANSFORMACIÓN METÁLICA.
- SIDERÚRXIA: Sufriu un duro proceso de reconversión. Mantense en
Asturias como parte dun grupo internacional (aceiro). A non integral (transforma
ferralla) localízase en empresas máis pequenas no P. Vasco, Cantabria, Navarra e
Cataluña.
- TRANSFORMACIÓN METÁLICOS: Fabricación de produtos metálicos e
maquinaria (Triángulo Barcelona, P. Vasco e Madrid).
 ELECTRODOMÉSTICOS DE LIÑA BRANCA: Inmersa nun proceso de
reorganización da producción, da empresa e o mercado. Peches e procesos de
deslocalización. Localización: Navarra, Aragón, Cantabria e P. Vasco.

17.  CONSTRUCCIÓN NAVAL: Forte competencia e sofre unha importante
reconversión, para orientarse noutras actividades. Localización: Galicia,
Cantabria, P. Vasco e Andalucía.
 TÉXTIL: Concéntrase en Galicia, Cataluña e Valencia. Alta competencia
doutros países que abaratan prezos. Sofre procesos de deslocalización.
2) SECTORES DINÁMICOS:
Alta productividade e especialización. Alto mercado interior e potencialidade
exportadora. Importante presencia de capital extranxeiro.
AUTOMÓBIL: Plantas que pertencen a multinacionais e producción destinada
ao mercado nacional e exportación (3º exportador de Europa). Ameaza da
deslocalización das plantas e industrias de compoñentes. Localización: Palencia,
Valencia, Valladolid, Zaragoza e Madrid.
SECTOR QUÍMICO: Afronta a forte presencia extranxeira e a escasa
capacidade investigadora.
 Petroquímica ou química de base: Grandes complexos e refinerías
(Puertollano, Cartagena, Huelva, Sta. Cruz de Tenerife, A Coruña…)
 Química de transformación (colorantes, pinturas, vernices,
fertilizantes, famacéuticos, papel…) Localización: P. Vasco, Cataluña e Madrid.
 Sector agroalimentario: Industrias pequenas e dispersas e empresas
multinacionais. Orientadas ao mercado interior e fomentar a exportación.
Localización: Cataluña, Andalucía e Comunitat Valenciana.

18. 3) SECTORES PUNTEIROS OU ALTA TECNOLOXÍA.
-Material eléctrico, electrónico, ordenadores, instrumentos ópticos.
Implántanse con retraso e teñen menor desenvolvemento (dependencia de
I+D, escasa competitividade…)
Localízanse en parques tecnolóxicos ou científicos, próximos a cidades,
universidades , centros de investigación, servizos complementarios e cerca
ddos eixos industriais máis dinámicos (Madrid, Cataluña, P. Vasco, Valencia e
Andalucía), con proxectos de apoio á innovación (Experiencias como as
incubadoras de empresas),

19. OS PROBLEMAS DA INDUSTRIA ACTUAL
A industria está a padecer unha serie de problemas que afectan á súa
COMPETITIVIDADE e as vendas no MERCADO EXTERIOR.
A dimensión media das empresas e industrias é reducida. A maioría son
pequenas ou PEMES  Producción menos competitiva, non permite economías
de escala, nin grandes investimentos para a innovación e a modernización.
A investigación e innovación son insuficientes. Baixo investimento en I+D
en relación a outros países da UE. A investigación e innovación concéntrase nas
ramas máis dinámicas, a pesares de presenciar un esforzo innovador recente.
A creación de tecnoloxía é insuficiente e dependente. Baixo investimento
en I+D+i e escasa integración entre a Universidade e as empresas. Recúrrese a
adquisición de patentes e isto fai que os productos sexan menos competitivos.

20. Cales son os problemas da industria e as políticas para afrontalos?

21. A situación actual: Globalización e deslocalización.
O proceso de mundialización económica ten consecuencias no sector:
 Efectuouse unha concentración empresarial para acceder ao mercado mundial e
aumentar e competitividade
 Moitas empresas teñen presencia en diferentes países do mundo e ostentan un importante
poder económico: Inditex, Repsol…
Xeralizouse a DESLOCALIZACIÓN polo desenvolvemento das comunicacións e
abaratamento dos custos de transporte.
Cambios na división do traballo. Algúns países ofertan unha man de obra barata e se
adican á producción (Indonesia, Tailandia…) e outros ofertan o capital, a súa actividade en
I+D e innovación como as áreas centrais (Estados Unidos, Xapón…) onde hai unha
concentración de industrias de alta tecnoloxías ou servizos á producción.

22. Moitas empresas españolas experimentaron a deslocalización de procesos
productivos cara países con man de obra barata, deixando os centros de poder
ou de deseño e planificación en España (Inditex, Adolfo Domínguez…). Outras
empresas que teñen plantas en España, como PSA-Citroën (Vigo) realizan a
producción en cadea de modelos con pezas elaboradas no extranxeiro.
Os efectos da crise aumentaron situacións complexas para algunhas industrias
españolas (p.e. Pescanova), aumentando as cifras de EREs (expediente de
regulación de empresa) e o desprazamento de plantas de producción cara outros
países para abaratar custos.

23. GALICIA
A redor dun 29% da poboación ocupada traballa neste sector.
Localización de factorías que teñen un alto custo medioambiental: Celulosa (Pontevedra), Refinería
da Coruña, Alúmina-Aluminio (Cervo), Carburos Metálicos (Cee).
Localízanse no Corredor Atlántico (Vigo-Golfo Ártabro) con infraestructuras e unha rede empresarial
consolidada.
Construcción naval (Sector moi afectado polas reconversións) Ferrol, Fene, Vigo.
 I. Automobilística: PSA-Citroën Vigo.
 I. Agroalimentaria: destacar a importancia da industria conserveira nas Rías Baixas e Arousa Norte.
Conxelados e produtos do mar con Pescanova, multinacional que está a pasar unha difícil situal na
actualidade. Grupo Coren que é a primeira empresa agroalimentaria de produtos agrícolas de España.
Madeira: Empresa FINSA (Santiago) con presencia nos mercados internacionais.
TÉXTIL: Enorme dinamismo do grupo Inditex (Arteixo-Coruña) e outras empresas como Adolfo
Domínguez.