2. O TURISMO
Aumento do nivel de vida + Nova concepción do ocio e tempo libre.
libre
Crecemento acelerado na últimas décadas.
XERALIZACIÓN DO TURISMO NOS ANOS 60.
Evolución: Nun comezo (a principios do s. XX) era unha actividade reservada a
unha minoría privilexiada (burguesía, turismo termal, alto nivel, elitista…)
Anos 50/60
O EQUIPAMENTO
DAS ZONAS TURÍSTICAS
+ Publicidade e Marketing
Xeralización da actividade turística.
Asociada ó desenvolvemento económico
+
Ordeación xurídica dos países máis avanzados:
recoñecemento do dereito do traballador ao
descanso (vacacións anuais).
TRANSPORTE
INVERSIÓN EXTRANXEIRA
AXENTES INTERMEDIARIOS
COMERCIO
ADMINISTRACIÓN
POLÍTICA NACIONAL /REXIONAL
COMUNICACIÓNS
INFRAESTRUCTURAS RECREATIVAS
3. CAMBIO DE VALORES NAS SOCIEDADES POSTMODERNAS
Cambio na visión do mundo + MOBILIDADE
Aumento productivo e económico + Estados do benestar.
SENTIMENTO DE SEGURIDADE
+
ECONOMÍA
Valor materialista
Calidade de vida VALOR POSTMATERIALISTA
Cambio de prioridades
5. Cales son os condicionantes da actividade?
http://blog.rtve.es/moda
Imaxe:es.wikipedia.org
A vertente xeográfica (en relación ao medio no que se asenta).
A vertente humana (no referente á Arte e a Cultura).
As consecuencias directas refléxanse nos sectores sociais, culturais,
educativos e económicos, ademáis nas relacións internacionais.
Esta actividade veuse condicionada por un cambio de mentalidade
da poboación nos países desenvolvidos, onde xorde un interese por
viaxar (posibilitado polas melloras nas comunicacións) e por consumir
infraestructuras turísticas cada vez máis consolidadas. Deuse tamén unha
variedade na actividade en relación aos movementos estacionais e a
amplitude de desprazamentos e estadías. A ampla demanda tamén posibilita
unha certa diversificación en base a diferentes modalidades de turismo
(cultural, de ocio, deportivo, de congresos, de sol e praia…).
6. Factores de desenvolvemento turístico español:
En España a actividade turística experimentou un enorme crecemento nos anos 60, polo
volume de turistas extranxeiros, e a alta contribución ao PIB, isto foi determinado tanto por
factores internos como externos.
Os factores externos:
- Crecemento económico de Europa occidental trala II Guerra Mundial. Aumento do nivel de
vida da clase media: aumento da capacidade de consumo. Promoción e xeralización das
viaxes e o lecer.
- Desenvolvemento do transporte e melloras importantes(máis adsequible/ máis rápido).
- Lexislación do mundo laboral. Recoñecemento ao dereito de vacacións remuneradas.
Os factores internos:
- Proximidade co resto de Europa.
- Condicións climáticas, paisaxísticas e culturais. Demanda da modalidade de turismo de sol e
praia. España é un destino cultural moi atractivo: monumentos, tradicións e costumes,
gastronomía…
- Baixo custo (en relación a capacidade adquisitiva media noutros países europeos).
- Facilidades estatais para o seu desenvolvemento como medio para financiar a industria e
equilibrar o déficit comercial.
- Infraestructuras: Complexos hoteleiros e axencias de viaxes.
8. É unha actividade que leva implícito un desprazamento temporal e obxectivos de
lecer e recreo. Podemos clasificar a actividade en base á pernoctación (cando non
hai pernocta o concepto que debemos de empregar é excursión).
Cales son os factores actuais?
Aumento da demanda interna.
Maior calidade da oferta turística + Condicións medioambientais (coidado
do medio /ecoturismo).
Diversificación de produtos
Recursos humanos cualificados.
Mellora de infraestructuras de transporte.
Promoción dende as administracións.
Inestabilidade noutras áreas europeas.
9.
10. O modelo turístico tradicional: (dase a partires da década dos 60)
Está caracterizado por unha abundante oferta e unha clientela masiva (cun poder
adquisitivo medio alto), é un sector que amosa unha dependencia da actividade
dos tour-operadores internacionais e ten un predominio da modalidade de turismo
de sol e praia.
A oferta de aloxamento é ampla e de maior intensidade nas zonas costeiras e
áreas insulares (Baleares fundamentalmente), distínguense establecementos
hoteleiros e extrahoteleiros. No espazo de manutención destacar a oferta da
actividade hosteleira e de restauración.
A demanda turística:
INTERNACIONAL Aumento evolutivo, salvando unha etapa de crise entre 1975-1992,
suliñar que dende a entrada na UE (1986) aumenta progresivamente o número de visitantes
comunitarios. A enorme demanda da modalidade do turismo de sol e praia fai que se de un
índice de ESTACIONALIDADE importante.
NACIONAL Aumento progresivo parello ao aumento do nivel de vida no país. Procedencia
de áreas máis industrializadas. O turismo nacional ten un menor índice de estacionalidade
(pontes, verán, nadal, festivos…). Os destinos máis demandados son as zonas litorais, sobre
todo Mediterráneo e Andalucía. A demanda nos desprazamentos interiores é maior.
12. A ESTACIONALIDADE: Céntrase nas etapas estivais (de xuño a
setembro), pero tamén na tempada de esquí. O turismo nacional concéntrase nos
meses de xullo e agosto, ainda que tamén tivo unha grande promoción o turismo
de fin de semana (importante promoción do turismo rural) e durante as pontes. O
caso canario é especial, xa que dadas as súas características climáticas
posibilitan unha actividade turística importante durante case todo o ano.
As consecuencias desta estacionalidade son a saturación, a perda de calidade e
os efectos medioambientais da actividade turística, e a infrautilización doutros
servizo e prestación durante outras etapas do ano.
16. A crise do modelo tradicional:
Este modelo que tivo un importante crecemento dende os anos 60, experimenta un
esgotamento dende finais do 80 (1989), os motivos son:
O predominio do turismo de nivel medio-baixo.
A oferta turística: Ten que adaptarse á demanda e a unha maior competencia.
Competencia dos tour-operadores internacionais.
O deterioro ambiental e a presión sobre o chan e o medio.
O turismo alternativo:
Despois desta etapa de crise prodúcese unha RENOVACIÓN a partires dunha
nova política turística, que valora o medioambiente, as infraestructuras,
equipamentos e a promoción turística. Os obxectivos desta nova política son:
1. Potenciar o turismo de calidade
2.Mellorar a oferta Mellora de modalidades: Turismo da 3ª idade, turismo
deportivo, turismo rural, Ecoturismo, turismo cultural, urbano de convencións,
congresos…
3.Diminuir a dependencia externa
4.Compatibilizalo coa calidade medioambiental: Priorizar a conservación do medio,
a calidade de vida dos residentes, calidade e reclamo turístico.
17.
18. Outras áreas turísticas:
Na década
dos 90
-Aumenta o turismo de PROXIMIDADE.
-Desenvolvemento das áreas rurais (Turismo rural).
-Dinamización da zona prelitoral.
-Demanda máis esixente (Calidade + Novos atractivos).
-Configuración das novas áreas.
MADRID Turismo cultural + Turismo de congresos e convencións.
LITORAL GALEGO E CANTÁBRICO Paisaxes e zonas menos saturadas.
TURISMO RURAL Programas de apoio desenvolvemento rural
(administracións e UE. Estimula conservación e recuperación do patrimonio
cultural.
ESTACIÓN DE ESQUÍ Turismo de neve.
CONXUNTOS HISTÓRICOS E ARTÍSTICOS Predominio de estancias curtas.
Menor índice de estacionalidade.
20. AS CONSECUENCIAS DO TURISMO
DEMOGRÁFICAS:
-Poboación ocupada + Establecemento de nova poboación.
-Aumenta a poboación empregada en servizos e na construcción.
-As áreas rurais Aumento da poboación e revitalización económica de actividades
tradicionais.
POBOAMENTO:
-Litoral: Creación de novas estructuras e aceleración do proceso de urbanización.
-Rehabilitación do patrimonio edificado.
ECONOMÍA:
-Creación de emprego (ainda que moito é estacional /temporal).
-Efecto multiplicador sobre outras actividades económicas.
-11,4% PIB (no ano 2003). É un piar fundamental na economía española.
-Compensa a balanza de pagos (frea a débeda externa).
-Inflúe na política e ordeación dos transportes.
POLÍTICAS, CULTURAIS E ECONÓMICAS:
-Intercambio cultural.
-Incide na calidade de vida local (positiva ou negativamente).
-Saturación de servizos e infraestructuras.
ORDEACIÓN DO TERRITORIO.
AMBIENTAIS:
-Saturación de espazos ambientais.
-Transformacións das paisaxes naturais.
-Excesiva urbanización.
