ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

1. Τα είδη του μορίου ἂν
Αοριστολογικό ἂν Δυνητικό ἂν Υποθετικό ἂν
1. Καθιστά αόριστη την 1. Καθιστά την έννοια του 1. Είναι πάντα η
έννοια όποιας λέξης ρηματικού τύπου πρώτη λέξη
συνοδεύει. δυνητική (δυνατή, υποθετικών και
2. Είναι η δεύτερη λέξη σε ενδεχόμενη). εναντιωματικών
αναφορικές, χρονικές 2. Συνοδεύει την οριστική, προτάσεων.
τελικές προτάσεις. την ευκτική, το 2. Συντάσσεται με
3. Ακολουθεί τις αναφορικές απαρέμφατο (πλάγιος υποτακτική.
αντωνυμίες, τα αναφορικά λόγος)και τη 3. Παίρνει άρνηση
επιρρήματα, κάποιους μετοχή.(πλάγιος λόγος) μή.
χρονικούς συνδέσμους και 3. Παίρνει άρνηση οὐ(κ). 4. Μετάφραση στα
τους τελικούς συνδέσμους. 4. Συνήθως βρίσκεται κοντά νέα ελληνικά: αν,
4. Συντάσσεται με στο ρήμα με το οποίο εάν
υποτακτική. συντάσσεται.
5. Παίρνει άρνηση μή. 5. Μετάφραση της δυνητικής
6. Μετάφραση στα νέα οριστικής: θα+
ελληνικά: ενδεχομένως, παρατατικός ή
τυχόν, ίσως, πιθανόν υπερσυντέλικος.
6. Μετάφραση δυνητικής
ευκτικής: θα+
παρατατικός, θα
μπορούσα να.
Παραδείγματα Παραδείγματα Παραδείγματα
1. Οἱ τύραννοι πλούσιον ὃν 1. Εἰ ταῦτα ἀπήγγειλέ τις, τι 1. Ἂν ἐγώ μὲν μὴ νῦν
ἂν βούλωνται παραχρῆμα ἂν ἐποιήσατε; εὖ εἲπω ἁπάντων
ἐποίησαν. 2. Κακόν ἂν οἰόμεθα τοῦτον στερήσομαι.
2. Μὴ ἀπέλθητε, πρὶν ἂν ποιῆσαι. 2. Ἐὰν
ακούσητε. ἀναλογίσησθε,
αὐτίκα γνώσεσθε.

2. ΑΣΚΗΣΗ
Στις παρακάτω προτάσεις να επιλέξετε το είδος του μορίου ἂν και να
αιτιολογήσετε την επιλογή σας.
1. Ἂν δίκαια περὶ τοὺς συμμάχους ποιῶσιν, ἐπαινέσονται αὐτούς.
2. Τίς ἂν ταῦτα εἲποι;
3. Ἐπιμελοῦνται ὃπως ἂν οἱ νέοι μηδέν κακουργῶσι.
4. Ἡ μὲν οὖν φύσις, ἂν ᾖ πονηρά , πολλάκις φαῦλα βούλεται.
5. Ἐνόμιζον λαθεῖν ἂν.
6. Ἂριστα μὲν οὖν αὐτός ἂν ὑπὲρ αὑτοῦ ἀπελογεῖτο.
7. Τοῦτ’ ἐξήτασεν, ὃπως ἂν ἡ πράξις γένηται.
8. Ἀξιῶ δ’ὑμᾶς, ἂν μετὰ παρρησίας ποιῶμαι τοὺς λόγους, ὑπομένειν.
9. Πολλ’ ἂν ἒχων εἰπεῖν παραλείπω.
10. Λέγει ὃ,τι ἂν βούλοιτο.
11. Ποῦ δῆτ’ἂν εἶεν οἱ ξένοι;
12. Ἠβουλόμην ἂν εἰπεῖν ταῦτα.
13. Ἂν βούλησθε ταῦτα ποιεῖν , σωτηρία ἒσται.
14. Τι ἂν οἰόμεθα παθεῖν;
15. Μηδένα φίλον ποιεῖν, πρίν ἂν ἐξετάσῃς πῶς κέχρηται τοῖς πρότερον
φίλοις.
16. Τῆς ὑγείας πλείστην ἐπιμέλειαν ἒχομεν, ὃταν τὰς λύπας ἐκ τῆς
ἀρρωστίας ἀναμνησθῶμεν.
17. Καὶ τὰ μὲν ἂλλα μακρότερος ἂν εἲη λόγος περὶ τοῦ δείπνου.
18. Ἂν μὲν νικῶμεν ὑμᾶς ἀρετή ἡ νίκη ὑμῖν αἰσχύνην φέρει.
19. Ἀν τι ἒχω ἀγαθόν διδάσκω.
20. Ἀν ἐγγύς ἒλθῃ θάνατος, οὐδείς βούλεται θνήσκειν.