3. Önceleri, meme kanseri bulunan kadınlara,
yüksek östrojen ve progesteron, hipofizer
prolaktin ve plasental laktojenlerin rekürrens
ve mikrometazları uyaracağı endişesiyle gebe
kalmamaları önerilmekteydi.
Blakely LJ, Buzdar AU, Lozada JA, et al. Effects of pregnancy after treatment
for breast carcinoma on survival and risk of recurrence. Cancer. 2004;100:465-
469.
4. Meme kanseri sonrası gebelik, ve
emzirme düşük riskli kadınlarda
emniyetli ve olanaklıdır.
Hatem A. Azim, Luigi Santaro, Nicholas Pavlidis; et al. Safety of pregnancy following
breast cancer diagnosis: A meta-analysis of 14 studies, European Journal of Cancer
47 (2011)74-83.
5. 16132 kayıt, 107 makale meme
kanseri ve gebelikle ilgili
30 tane potansiyel uygun çalışmadan
kriterleri tutan 14 çalışma;
7 Kontrol-eşleştirme çalışması
4 popülasyon bazlı çalışma
3 hastane bazlı çalışma
6. 14 çalışmalık bir metaanalizde;
1.244 olgu ve 18.145 kontrolle
meme kanserini izleyerek
gebeliğin gebe olmayan
kontrollerle karşılaştırıldığında
ölüm riskini %41 azalttığı
gösterilmiştir.
7. Kroman ve arkadaşlarının
> 45Y meme kanserli 10,236
kadında, 10 yıllık takip sonrası
toplum bazlı kohort çalışma
sonuçlarında;
Meme kanseri sonrası term gebelik
yaşayan kadınlarda ölüm oranı
azalmıştır
(RR: 0.73; %95 CI: 0.54-0.99).
8. Meme kanserli olgularda gebeliğin etkisini
inceleyen bütün araştırmalar; *retrospektif,
*toplum bazlı araştırmalar, *olgu-kontrol ve *olgu
sunumları şeklindedir.
Popülasyon temelli kanıtlar tam değil ve kanıt
düzeyleri, randomize prospektif klinik
araştırmalardaki gibi çok güçlü olan çalışmalar
değildir.
Ancak iyi dizayn edilmiş toplum bazlı kontrollü
çalışmalar geniş serilerde incelenmiştir.
Peccatori E, Cinieri S, Orlando L, et al.: Subsequent pregnancy after breast cancer.
Recent Results Cancer Res 2008;178:57–67.
9. Gebelikle ilgili meme kanseri (GİMK)
terimi, gebelik sırasında ya da gebeliği
takiben 1 yıl içinde görülen
meme kanserlerini kapsamaktadır.
İnsidansı % 0.2-% 3.8
Her 10.000-30.000 doğumdan birinde
meme kanseri görülmektedir.
10. Meme kanserli olguların
~ % 10’u gelişmiş ülkelerde <40Y
~ % 25’i gelişmekte olan ülkelerde <40Y
ABD’ nde 2010’da <40Y 400.000 memeCa
> % 50 ≤ 40 Y kadın meme kanseri
sonrası gebelikle ilgilenmektedir.
11. Surveillance, Epidemiology, and End Results (SEER)
verilerine göre 2002 ve 2006 yılları arasında tanı
konulan meme kanserlerinden yaklaşık
%1.9’ u 20-34 yaşları arasındaki kadınlarda ,
%10.5’ u 35-44 yaşları arasında görülmektedir.
SEER Cancer Statistics Review, 1975-2006, National Cancer Institute. Bethesda, MD,
based on November 2008 SEER data submission. Available at:
http://seer.cancer.gov/statfacts/html/breast.html Accessed August 11, 2009.
Bizim hasta grubumuzda
≤35Y % 10.1
36-40Y % 9,3
41-50Y % 32.6
51-60Y % 24.9
>60Y % 23,1
12. Meme kanseri bulunan olguların %10’
dan azı daha sonra gebe kalmaktadır.
Kroman N, Jensen MB, Melbye M, Wohlfahrt J, Mouridsen HT. Should women be advised
against pregnancy after breast-cancer treatment? Lancet 1997;350:319–322.
Gebelik oranları aynı yaş grubundaki
meme kanseri bulunmayan kadınların
yaklaşık yarısı kadardır.
Ives A, Saunders C, Bulsara M, Semmens J. Pregnancy after breast cancer: population
based study. BMJ 2007;334:194.
13. Tüm bunlara rağmen meme kanseri sonrası
gebelik %3-15 gibi düşük oranlardadır.
Bunun olası nedenleri;
Tedaviye bağlı infertilite
Rekabet eden risk
Rekürrens korkusu
Yetersiz danışmanlık
Hasta tercihi
14. Genel popülasyonda, gebeliğin meme
kanseri üzerine zaman bağımlı etkisi
iki yönlüdür;
uzun dönemli etkisi koruyucu iken,
kısa dönemde etkisini tümör
agresivitesini ve insidansını artırarak
gösterebilir.
15. Gebeliğin, meme kanseri sonrası
hastalık seyrine uzun dönemde
(> 2 yıl) olumsuz etkisi
bildirilmemiştir. Aksine koruyucu
etkiden bahsedilmektedir.
Kroman N, Jensen MB, Wohlfahrt J, Ejlertsen B. Pregnancy after treatment of
breast cancer--a populationbased study on behalf of Danish Breast Cancer
Cooperative Group. Acta Oncol. 2008;47:545-549.
16. Bu koruyucu etki için teoriler;
* Sağlıklı anne etkisi
* Alloimmunizasyon
* endokrin yanıtlı meme
kanseri hücrelerinde östrojen
uyarılı apopitoz
17. Bu durum “Healty mother effect”le ve
endokrin cevaplı meme tümör hücrelerinde
yüksek östrojen, progesteron ve HCG’ nin
gebeliktekine benzer düzeylerinin invitro
preklinik verilerde apopitozu uyarması ile
açıklanmaktadır.
Janerich DT The fetal antigen hypothesis: cancers and
beyond. Med Hypotheses 56(1):101-103; 2001 .
18. Fetal antijen / tümör antijeni
Fetal hücreler ve meme CA hücreleri
aynı genel antijenleri paylaşırlar,
Fetal hücreler maternal dolaşımda
uyuyan (dormant) kanser hücrelerine
karşı anne immunitesini destekler ve
alloimmunizasyona neden olur.
19. Fetal antijen / tümör antijeni
Gebelikte yükselen fetal antijenler hafıza
yanıtı oluşturur ve bu hastalığın
ilerlemesini ve subklinik mikrometastazları
önler.
İleri çalışmalar tümör spesifik
antijeni(MUCI), hem fetal hem de meme
kanseri dokularında göstererek bu hipotezi
doğrulamıştır.
20. Doğurmuş kadınlarda ER-alpha, PR ve
HER2 ekspresyonu belirgin şekilde
düşerken ve ER-beta ekspresyonu hiç
doğurmamışlarla karşılaştırıldığında
iki kat artar. Bu değişiklik doğurgan
kadınlarda gebeliği izleyerek kısa
dönemde (0-2 yıl) ve belli belirsiz (5-10
yıl) görülür.
Bu ER pozitif meme kanserli kadınlardaki
koruyucu etkiyi açıklayabilir.
21.
22. 333 ER pozitif meme Ca sonrası gebe
hasta 874 gebe olmayanlarla
karşılaştırıldı. DFS da iki grup arsında
fark bulunamazken; OS gebe grupta daha
iyi olarak bulundu. (HR= 0.72; %95 CI
0.54-0.97, p=0.03)
Hatem Azim, Niels Kroman, Marienne Paesmans, et al; Prognostic impact of
pregnancy after Breast cancer according to estrogen receptor status: A multicenter
Retrospective study. Journal of clinical oncology Vol: 31,(1) 2013, 73-79
23. Ocak 2013, Hatem A. Azim ve ark.
Meme Ca sonrası gebe kalanlarda OS ER
durumundan bağımsız olarak daha iyi
bulmuşlardır.
Düşüklerin de ER durumundan bağımsız
olarak meme Ca üzerine etkisinin
olmadığını bildirmişlerdir.
Ancak çalışma sonucunda hormon duyarlı
tümörlerde gebelik için tedavi bitiminin
beklenmesini önermişlerdir.
Hatem Azim, Niels Kroman, Marienne Paesmans, et al; Prognostic impact of
pregnancy after Breast cancer according to estrogen receptor status: A multicenter
Retrospective study. Journal of clinical oncology Vol: 31,(1) 2013, 73-79
25. Sitotoksik tedavilerde;
perioositik granülosa hücrelerinde hasar
folliküler gelişimin bozulması
fertilitede düşme
Folliküller özellikle büyüme fazında veya erken
gonadotropin stimülasyon aşamasında, apopitotik
hale gelirler.
Bu, anovulatuar siklusla luteal yetmezliğe ve
kalıcı hipogonadotropik amenoreye yol açar.
26. Kalıcı amenore KT’ ye (kullanılan
ajanlara, doza, uygulanan kür
sayısına) ve KT’ nin alındığı yaşa
bağımlıdır.
≥ 40Y da belirgindir.
< 35Y % 0-10
27. Kemoterapiye bağlı amenore; ovarian
folliküllerin yaşlanması ve kalitesini
düşmesi ile ortaya çıkar;
Pratik kural olarak kemoterapi over
yaşına 10 yıl ekleyecektir.
KT sonrası overian yetmezlik riski
öngörülemez.
28. Tamoksifenin kendisi amenore
yapabilmektedir.
Swain S, Land S, Ritter M, Costantino J, Cecchini R, Mamounas E, et al.
Amenorrhea in premenopausal women on the doxorubicin and
cyclophosphamide-followed-by-docetaxel arm of NSABP B-30 trial. Breast
Cancer Research and Treatment 2009; 113(2):315-20.
Amenore yapan toplam siklofosfamid
dozu, 40 yaşındaki bir kadında, 20
yaşındakinin %25’i kadardır.
McCarthy NJ. Care of the breast cancer survivor: increased survival rates present a new
set of challenges. Postgraduate medicine 2004;116(4):39-40. 2, 5-6.
29. Özellikle alkile edici ajanlar, ovarian rezervi
belirleyen primordial follikülller üzerine toksiktir.
Klasik siklofosfamid rejimlerinde kemoterapi
sonrası amenore görülme olasılığı,
(CMF, FEC, ve AC) %33-%82 arasındadır.
Maltaris T, Weigel M, Mueller A, et al.: Cancer and fertility preservation:
Fertility preservation in breast cancer patients. Breast Cancer Res 2008;10:206.
Siklofosfamid, metotrexate ve 5-fluorourasil
(CMF) alan 3 kadından 2’sinde amenore
gelişecektir.
30. Yeni kemoterapi modalitelerinden antrasiklinlerin
ilavesiyle amenore oranları biraz azalmıştır (5-Fuoro-
uracile/doxorubicine/cyclophosphamide (FAC), 5-
fuorouracile/epirubicine/cyclophosphamide (FEC)
Minton SE, Munster PN. Chemotherapy-induced amenorrhea and fertility in women
undergoing adjuvant treatment for breast cancer. Cancer Control 2002;9(6):466-72.
Kemoterapi sonrası amenore 40 yaş altında %21-71,
üstünde %40-100’dür.
Stearns V, Schneider B, Henry NL, Hayes DF, Flockhart DA. Breast cancer treatment
and ovarian failure: risk factors and emerging genetic determinants. Nature Reviews
2006;6(11): 886-93.
Alkilleyici ajanlardan siklofosfamidli rejimlerde over
yetmezliği için risk daha fazla olmakla birlikte
kemoterapi protokollerine “taxane” ilavesi amenore
olasılığını düşürmektedir (paclitaxel or docetaxel).
31. Zervoudis S, Best Practice & Research Clinical Obstetrics and Gynaecology 24 (2010) 81–86
32. Kemoterapi sonrası görülen geçici amenore
sonrası düzenli menstrüel sikluslar 12 aya
kadar başlamakla birlikte, 12 aydan uzun
süre geçen olguların çoğunda amenore
kalıcı olacaktır.
Ancak 35 yaş altındaki kadınlarda 18 aya
kadar menstrüasyonlar geri
dönebilmektedir.
Kil WJ, Ahn SD, Shin SS, Lee SW, Choi EK, Kim JH, et al. Treatment-induced
menstrual changes in very young (<35 years old) breast cancer patients. Breast
Cancer Research and Treatment 2006;96(3):245-50.
34. Fertiliteyi korumak için en etkili
yöntem embriyokriyoprezervasyon
Adjuvan sistemik tedaviyi over
stimulasyonu için 6 haftaya kadar
geciktirebilir.
35. Sistematik bir review çalışmada
meme kanseri tedavisi 3 aydan fazla
geciktirildiğinde sürvide anlamlı
azalma saptanmıştır.
Richards MA,Westcombe AM, Love SB, et al.: Influence of delay on survival in
patients with breast cancer: A systematic review. Lancet 1999;353:1119–1126.
Böyle bir durum östrojen duyarlı
meme kanserinde uygun değildir.
36. IVF ile birlikte embriyo kriyo-prezervasyonu
sonrası, transfer başına canlı doğum %20,
kümülatif gebelik oranları %60’a yaklaşmaktadır.
Seli E, Tangir J: Fertility preservation options for female patients with malignancies.
Curr Opin Obstet Gynecol 2005;17:299–308.
Matür oosit kriyoprezervasyonu sonrası canlı
doğum oranı, ICSI başına %2 kadardır.
Oktay K, Cil AP, Bang H: Efficiency of oocyte preservation: A meta-analysis. Fertil
Steril 2006;86:70–80.
İmmatür oositlerin kriyo prezervasyonu yüksek
oranda gebelik kaybına neden olmaktadır.
Chian RC, Buckett WM, Tulandi T, et al.: Prospective randomized study of human
chorionic gonadotrophin priming before immature oocyte retrieval from unstimulated
women with polycystic ovarian syndrome. Hum Reprod 2000;15:165–170.
37. Matür oositlerin kriyoprezervasyonu
deneyseldir.
Ovarian stimulasyon yapılmadan, oosit
toplanması ile embriyo elde edilebilmesi
oldukça düşüktür.
Hormon duyarlı tümörlerde letrozole ve
tamoksifen alternatif hormonal stimulasyon
yöntemleri olarak kullanılabilir.
İnvitro follikül matürasyonu, over doku
kriyoprezervasyonu ve transplantasyon
araştırılan konulardır.
39. FSH, LH, estradiol, inhibin B, AMH
Kemoterapi sonrası fertilitenin en iyi
belirleyicisi anti müllerien
hormon(AMH) düzeyleridir.
AMH follikül gelişiminin erken
aşamalarını gösterir. Pre ve post KT
prospektif amaçlı kullanılabilir.
40. KT kaynaklı gonadal hasara karşı
GNRH analogları koruyucu rol
oynayabilir mi?
41. Premenopozal kadınlarda GNRH
analogları FSH ve LH baskısıyla
overleri baskılar ve daha önce
büyümeye başlamış folliküllerin
büyümesini durdurarak korurlar.
(ZORO, SWOG 0230, OPTION,
PROMISE yürüyen prospektif
randomize çalışmalar)
42. Meme Kanseri tanısı ve/ veya tedavisi
sonrası gebelik için ne kadar beklenmeli?
43. Meme kanseri tanısı konan bir kadının cinselliği
sağlıklı bireylerden farklı değildir ve meme
kanserli olguların önemli bir kısmı premenopozal
dönemdedir. Meme kanserli bir olgunun tedavi
sonrası gebelik isteğinin değerlendirmesinde, en
önemli faktörler hastalığın evresi
ve tedavi sonrası geçen hastalıksız süredir.
44. Klasik görüş, hormon reseptörü pozitif bulunan
ve cerrahi ve radyoterapi yapılmış ve
(konservatif cerrahi görenlerde meme dokusu,
aksiller lenf nodu tutulumu olanlarda
subklaviküler alan ışınlaması) tamoksifen
tedavisi alan genç kadınların tedaviden 5 yıl
sonra gebe kalması doğrultusundadır.
Buna karşın hormon reseptörü negatif olan ve
cerrahi, radyoterapi ve kemoterapi gören genç
kadınlar, tedavi tamamlandıktan sonra daha
erken gebe kalabilirler.
45. Pratikte çoğu klinisyen, tanıdan sonra
erken rekürrenslerin görüldüğü ilk 2
yıldan sonra gebeliği önermektedirler.
Bununla birlikte iyi prognozlu lokalize
hastalığa sahip kadınlarda 6 ay sonraki
gebeliğin olumsuz olmadığı
düşünülmektedir.
Ancak adjuvant tedavinin doğum ve
gebelik üzerine yan etkilerinden
korunmak için 6-12 ay beklenmesi uygun
görünmektedir.
46. Tanı veya tedavi sonrası ilk 2 yıl içindeki
gebeliklerin düşük rekürrens riskli
kadınlarda, hormon reseptörü durumuna
bakılmaksızın prognozu kötü etkilemediği
bildirilmiş.
47. Folikül stimulan hormon (FSH)
bağımsız dönemden, fertilizasyon
kapasitesi olan dominant Graft folikülü
gelişene kadar devam eden oosit
matürasyon süresi yaklaşık 6 aydır.
Bu nedenle gebelikler onkolojik tedavi
bitiminden 6 ay sonrasına kadar
ertelenmelidir.
48. 6 aydan önceki gebeliklerde, 5 yıllık sağkalım
oranlarının, 6-24 ay ve 5 yıl üzerindeki zaman
aralıklarına göre, daha kötü olduğu bildirilmiştir. (5-
year survival: %54, %78 ve %100)
Clark RM, Chua T: Breast cancer and pregnancy: The ultimate challenge. Clin Oncol
1989;1:11–18.
Mueller toplum bazlı yaptığı, güncel bir
araştırmasında, tanıdan sonraki ilk 3 ayda gebe kalan
olgularda artmış mortalite riskinden söz etmektedir
(RR 1.7, P<0.05).
Bu süreden sonraki gebeliklerin, sağ kalım oranlarının
gebe kalmayanlara benzer olduğunu bildirmiştir.
Mueller BA, Simon MS, Deepen D, et al.: Childbearing and survival after breast
carcinoma in young women. Cancer 2003;98: 1131–1140.
Tanı konulduktan 2-5 yıl sonra gebe kalanlarda ise
ölüm oranlarında istatistiksel anlamlı azalma
(RR 0.19–0.49, P<0.05) gözlenmiştir.
49. Gebelikten 6 ay önce meme kanseri tanısı
konulmuş olgularda istatistiksel olarak
anlamlı olmayan artmış mortalite riski
bildirilmiştir (RR 2.20, P<0.58).
Eğer tanı ile gebelik arasında geçen süre,
6- 24 ay ise istatistisel anlamlı olamayan
ölüm oranlarında azalma (RR 0.45, P<0.14)
24 aydan fazla ise anlamlı olarak
azalma görülmektedir RR 0.48, P<0.009).
Ives A, Saunders C, Bulsara M, et al.: Pregnancy after breast cancer: Population
based study. BMJ 2006;334:194.
50. Meme kanserinden 2-5 yıl sonra
gebelik azalan mortalite oranları ile
ilişkilidir. (RR 0.19–0.49, p0.05)
2 yıl sonra gebe kalanlarda etki
anlamlı iken (p = 0.009),
6 ay sonraki gebelikte istatistiksel
anlamlı etki yoktur.
Ives A, Saunders C, Bulsara M, Semmens J (2007) Pregnancy after breast
cancer: population based study. BMJ 334(7586):194
51. Royal College of Obstetricians and
Gynaecologists (RCOG) ve diğer jinekologlar
güncel pratikte premenopozal meme
kanserli hastalarda gebelik öncesi en az 2
sene beklenmesini önermektedirler.
Royal college of obstetricians and gynaecologists (2004) Pregnancy and
breast cancer. Guideline no. 12. http://www.Rcog. org.Uk/guidelines
Kanada Jinekoloji ve obstetrik topluluğu
(SOGC) 3 yıl beklenmesini önermektedir.
Helewa M, Levesque P, Provencher D, Lea RH, Rosolowich V, Shapiro HM
(2002) Breast cancer, pregnancy, and breastfeeding. J Obstet Gynaecol
Can 24(2):164–180 (quiz 181–164)
52. Östrojen reseptörü negatif meme
kanserli olgularda rekürrenslerin çoğu
ilk 2-3 yıl içinde görülür. %95’ i de
5 yıl içinde görülür, bu nedenle bazı
araştırıcılar gebelik öncesi 3 yıl
beklenilmesini önermektedir.
Averette HE, Mirhashemi R, Moffat FL. Pregnancy after breast carcinoma: the
ultimate medical challenge. Cancer 1999; 85(11):2301e4.
53. Tamoksifen tedavisinin standart protokolü 5 yıllık
kullanımdır. Ancak gebelik nedeniyle erken dönemde
kesilmesi dikkatli değerlendirilmelidir.
Östrojen reseptörü pozitif kadınlar arasında
rekürrensler, ilk 5 yılda %50 oranında görülmekte,
diğer yarısı daha sonra görülmektedir.
Early Breast Cancer Trialists’ Collabortaive Group (EBCTCG). Effects of chemotherapy
and hormonal therapy for early breast cancer on recurrence and 15-year survival: an
overview of the randomised trials. The Lancet 2005; 365 (9472): 1687e717.
Bu nedenle tamoksifen tedavisinin 2-3 yıl sonra
kesilmesiyle relapsların %50 önlenmesindeki etkinin
azalacağı bildirilmiştir.
Ravdin PM, Siminoff LA, Davis GJ, Mercer MB, Hewlett J, Gerson N, et al. Computer
program to assist in making decisions about adjuvant therapy for women with early
breast cancer. Journal of Clinical Oncology 2001;19(4): 980-1.
54. Gebelik için tamoksifenin erken
kesilmesi meme kanseri
tedavisinin yararını azaltacaktır
ve gebe kadınlarda tamoksifen
kullanımına ilişkin yeterli veri
yoktur.
55. Meme kanseri tanısıyla
gebelik arasındaki sürenin
sürviyi değiştirmediği bildirilmiştir.
Sankila R, Heinavaara S, Hakulinen T: Survival of breast cancer
patients after subsequent term pregnancy: ‘‘Healthy mother
effect.’’ Am J Obstet Gynecol 1994;170:818–823.
Harvey JC, Rosen PP, Ashikari R, et al.: The effect of pregnancy
on the prognosis of carcinoma of the breast following radical
mastectomy. Surg Obstet Gynecol 1981;153:723–725.
Mignot L, Morvan F, Berdah J, et al.: Pregnancy after treated
breast cancer. Results of a case control study. Presse Med 1986;
15:1961–1964.
56. Gebeliğe izin vermeden önce detaylı
bir değerlendirme gereklidir.
Klinik meme muayenesi, mamografi,
ultrasonografi, ve gerekirse MRI
yaptırılmalıdır.
Metastatik tümör varlığı için PET
kullanılabilir.
57. BRCA1-2 gen mutasyonu olmayan,
erken evre (I-II),
tedavi sonrası 2-3 yıl remisyonda
olan meme kanserli
hastalarda tekrarlayan gebelik
sağkalımı olumsuz
etkilememektedir.
58. Genetik yatkınlık varlığında,
gebelik kararı öncesi rekürrens
varlığı MRI ile belirlenmelidir.
Andrieu N, Easton DF, Chang-Claude J, Rookus MA, Brohet R, Cardis E, et al. Effect
of chest X-rays on the risk of breast cancer among BRCA1/2 mutation carriers in the
international BRCA1/2 carrier cohort study: a report from the EMBRACE, GENEPSO,
GEO-HEBON, and IBCCS collaborators’ group. Journal of Clinical Oncology
2006;24(21):3361-6.
Cullinane CA, Lubinski J, Neuhausen SL, Ghadirian P, Lynch HT, Isaacs C, et al. Effect
of pregnancy as a risk factor for breast cancer in BRCA1/BRCA2 mutation carriers.
International Journal of Cancer 2005;117(6):988-91.
60. Meme kanseri için uygulanan
tedavilerin daha sonra gebelik
üzerine etkileri ile ilgili veri azdır.
Terapötik ajanların geç teratojenik
etkileri değerlendirilmelidir.
61. İsveç çalışmasında;
* Doğum komplikasyonlarının,
* sezeryanın,
* erken doğumun (<32 hafta),
* düşük doğum ağırlığının (< 1500gr)
arttığı bildirilmiştir.
Bu özellikle tedaviyi izleyen ilk yılda
belirgindir.
Dalberg K, Eriksson J, Holmberg L; 2006; Birth outcome women with previously
treated breast cancer-a population –based cohort study from Sweden PLoS Med
3(9):e36
62. Tedavi sonrası gebelikte artan kayıp
oranları bildirilmiştir.
Bildirilen abortus oranları %4-28
arasında olup indüklenmiş abortuslarla
ters orantılıdır.
63. Meme kanseri öyküsü bulunan kadınlarda,
eşleşmiş kontrol gruplarına göre(kanser
öyküsü yok), spontan düşük oranları anlamlı
oranda yüksek
(RR 1.7, %24 ve %18, P<0.05)
Velentgas P, Daling JR, Malone KE, et al.: Pregnancy after breast carcinoma-Outcomes and
influence on mortality. Cancer 1999; 85:2424–2432.
64. “Breast cancer cooperative group trials”
ve popülasyon temelli vaka-kontrol
çalışmalarından
toplam 5752 hastada
indüklenmiş abortus oranı % 20-44
Muhtemelen meme kanseri sonrası gebelik
konusunda hasta ve doktorların
kararsızlığını yansıtmaktadır.
65. Termde gebelik ölüm riskini belirgin
düşürür
(RR: 0.73 %95 CI: 0.54-.99, p=0.04)
Spontan (SA) veya indüklenmiş
abortusların (İA) ölüm riskini
değiştirdiği gösterilememiştir, ancak
spontan abortus grubu daha düşük
risklidir (İA RR:0,85 vs SA RR:0.35)
Kroman N, Jensen MB, Wohlfahrt J, Ejlertsen B. Pregnancy after treatment of
breast cancer--a populationbased study on behalf of Danish Breast Cancer
Cooperative Group. Acta Oncol. 2008;47:545-549.
66. Daha sonraki fertilite ve doğum sonuçlarına
adjuvan loko-rejional tedavinin etkisi
görünmemektedir.
Upponi SS, Ahmad F, Whitaker IS, et al.: Pregnancy after breast cancer. Eur J
Cancer 2003;39:736–741.
Preterm doğum, ölü doğum, düşük doğum ağırlığı
ve doğumsal anomali sıklığını meme kanseri
sonrası yapılan radyoterapi değiştirmemektedir.
Malamos NA, Stahopoulos GP, Keramopoulos A, et al.: Pregnancy and offspring after
the appearance of breast cancer. Oncology 1996;53:471–475.
Dow KH, Harris JR, Roy C: Pregnancy after breast-conserving surgery and radiation
therapy for breast cancer. J Natl Cancer Inst Monogr 1994;16:131–137.
Ancak, çocukluk çağı kanserleri ve doğum
anomalilerini azaltmak için radyoterapi
sonrası 12 ay beklemek önerilmektedir.
Fenig E, Mishaeli M, Kalish Y, et al.: Pregnancy and radiation. Cancer Treat Rev
2001;27:1–7.[48].
67. Genel olarak;
Canlı doğumlarda; kanser hastalarının
çocukları ile genel popülasyon arasında,
kanser tedavi tipinden bağımsız olarak,
konjenital anomali riski açısından fark
yoktur.
70. Kontrlateral memede sorun yoktur.
Meme Ca sonrası emzirmenin çocukta herhangi
bir risk oluşturduğu ile ilgili
elde veri yoktur.
Emzirmenin prognozu kötüleştiremediği
gösterilmiştir.
Ancak emzirmede motivasyon ve bilgilendirmenin
önemli olduğu bildirilmiştir.
Azim H. The Breast 19 (2010) 527e531
71. RT sonrası sıklıkla;
* lobüler atrofi,
* perilobar ve periduktal fibrozis ve
* galaktoforik duktuslarda stenoz ile
sonuçlanır.
Özellikle fibrozis ve sonrasındaki
hipotrofi, fonksiyonel laktasyon mümkün
olsa bile süt sekresyonunu azaltmakta ve
meme başındaki değişiklikler emzirmeyi
güçleştirmektedir.
72. Emzirmenin
meme kanseri rekürrensini
artırdığına, veya ikincil kanser
gelişimine neden olduğuna ya da
bebek için herhangi bir sağlık sorunu
yaratabileceğine dair KANIT
YOKTUR.
73. Sonuç olarak; meme kanseri sonrası
gebelik düşük riskli genç hastalarda meme
kanseri prognozu üzerine negatif etki
göstermez.
Gebelik zamanlaması konusunda fikir
birliği yoktur.
Riskler hasta ile konuşulmalıdır.
74. Meme kanseri nedeniyle tedavi edilen kadınlarda
gebeliğin, hastalığın prognozu üzerine etkili olmadığı
gösterilmiştir.
Tedavi sonrası sağkalım, gebelik bulunmayan uygun
eşleşmiş kontrolleriyle karşılaştırıldığında
istatistiksel olarak anlamlı iyileşme göstermiştir.
Ancak yorumlamada, bu araştırmaların çoğunluğunun
*retrospektif olduğu,
*ulaşılan hasta gruplarının ve gebelik düşünen
olguların
*kendini iyi hisseden ve
*iyi prognozlu grupta olduğu ve
*“Healty mother Effect”e bağlı bir yanlılık
olabileceği süregelen tartışmaların odağını
oluşturmaktadır.
Notas del editor
Son yıllarda sosyoekonomik koşullardaki değişiklikler, doğurganlıkta azalma, çocuk sahibi olma yaşının 30-40’lı yıllara taşınması ve bu yıllarda meme kanseri görülme insidansındaki artış gebelik ve meme kanserini, meme kanseri tedavisi esnasında kontrasepsiyonu ve tedavi sonrası gebeliklerin değerlendirilmesini önemli kılmaktadır.
Sitotoksik tedavilerde genel olarak;perioositik granülosa hücrelerinde hasar ve bunun sonucunda folliküler gelişimin bozulmasıyla fertilite düşer.Özellikle folliküllerin büyüme fazında veya erken gonadotropin stimülasyon aşamasında apopitotik hale gelirler. Bu anovulatuar siklusla luteal yetmezliğe ve kalıcı hipogonadotropik amenoreye yol açar.
ANCAK DÜŞÜK YAPAN KADINLARIN >%50 EN AZ BİR CANLI DOĞUM YAPMIŞTIR.