Pequeno traballo sobre tres árbores que temos no Parque de Campolongo en Pontevedra

1. LIQUIDAMBAR
CEDRO
XINGKO BILOBA

2.  Nomes:





liquidámbar,
liquidámbar
americano,
ocozol, árbore d0 ámbar.
O nome do xénero provén do
latín liquie, que destila, e do
árabe ámbar.
A especie é nativa do sueste
de Estados Unidos e México.
Pertence
o
xénero
de
fanerógamas.
En outono as follas adquiren
color púrpura, vermello ou
alaranxado.
En Galicia plántase moito en
xardíns e rúas urbanas.

3.  Da resina que teñen as súas follas e tronco é do que se extrae o ámbar
líquido (bálsamo do Perú).
 Son árbores grandes, caducifolios, de uns 20 a 40 m. de altura, con
follas de cor verde e palmeadas; cunha grosa cortiza de cor gris púrpura.
 As flores son pequenas e brancas; o froito é unha cápsula leñosa con
moitas sementes. As follas esmagadas arrecenden a limón.

4. UTILIDADES
 O ámbar líquido do liquidámbar é unha sustancia aromática que cando
se converte en ungüento é usado para combatir enfermidades da pel,
mala circulación, antiinflamatorio, resfríos, etc.
 As árbores producen unha goma ou resina olorosa coñecida como
«storax» obtida do tronco e usada como antiparasitario e usada na
medicina tradicional. Esta goma contén unha pequena cantidade dun
hidrocarburo aromático o estireno.
 Os aceites utilízanse como bálsamos medicinais.
TRONCO DO LIQUIDAMBAR
PEZA AMBAR
FOLLAS LIQUIDAMBAR

5. IMAXES

6. O CEDRO
 Nomes populares: cedro




do
Himalaia,
cedro
chorón, cedro do Líbano e
cedro do Atlas.
Etimoloxía:
semella
derivar do grego kedron,
nome dado a unha
conífera na época de
Homero.
Orixe:
montañas do
Himalaia (Asia).
Familia: Cupressaceae
Orixe: montañas do
Himalaia (Asia).

7. CURIOSIDADES
 Produce unha madeira aromática de boa calidade e dela obtense o
aceite de cedro. As distintas especies de cedros hibridan con certa
facilidade, polo que e difícil identificar con precisión cada planta.
 O aceite de Cedro foi un dos primeiros en ser extraído e era usado no
antigo Exipto na cosmética, perfumes e en procesos de embalsamar.
 Préstase para ser podado e crear con el curiosas figuras animais.

8. UTILIDADES
 A madeira e o aceite perfumado son repelentes naturais das couzas.
 O cedro tamén se usa na construción de instrumentos musicais.
 O aceite da súa madeira e un elemento moderno na aromaterapia,
utilizado polas súas calidades antisépticas e astrinxentes.
 Balsámico, diurético, astrinxente, antirreumático, bronquítico.

9. IMAXES

10. XINKGO BILOBA
 Nome




científico ou latino:
Ginkgo biloba.
Nome común ou vulgar: Árbore
sagrado, Árbore das pagodas,
Árbore dos 40 escudos, Gingo.
Orixe:
China,
onde
e
considerada árbore sagrado.
Morfoloxía: Os xinkgos son
árbores moi altas, teñen unha
copa angular e pólas longas.
Enraízan profundamente. As
follas no outono toman unha
coloración amarela brillante
antes de caeren.
Caducifolio, ximnosperma.

11. CURIOSIDADES
 As follas do xinkgo, que semellan formar acios na punta de poliñas curtas,
son únicas entre as plantas con sementes, son caducas.
 As plantas masculinas producen pequenas piñas; as plantas femininas
non producen conos: fórmanse dous óvulos no extremo de cada talo que
se desenrolan en sementes despois da polinización, semellante a unha
froita e de cor castaño amarelado claro.
 A súa resistencia fronte as enfermidades fainos árbores de vida longa,
calcúlase que algúns exemplares teñen máis de 2.500 anos de idade. E
unha árbore considerada coma exemplo de fósil vivinte.
Flores feminimas
Conos masculinos

12. UTILIDADES
 Un dos principais beneficios do xinkgo biloba e a mellora da
circulación sanguínea debido o seu contido de flavonoides,
favorecendo a concentración e diminuíndo a canseira.
 O xinkgo biloba e unha planta usada para aumentar a enerxía e
mellorar a memoria.
 Mellora a visión en persoas con diabetes.
 Usase en ebanistería, e as sementes como alimento.

13. IMAXES

14. FIN CON POESIA
As súas raíces abrazan a
terra buscando
humidade e nutrientes
para crecer frondoso e
forte.
Abre as súas ramas e
protexe a homes e
animais, na súa sombra
descansa quen o elixa.
Fonte de vida, de verdor,
de saúde e fermosura,
flores e froitos con gusto
gozo.

15. POESÍA, REFRÁNS E CHISTE
Ten o aire pola árbore
saudable condición,
ecos doces das aves,
das flores grato olor.
Dan as árbores a froita,
dan madeira, dan carbón,
a choiva fecunda atraen,
as follas tapan o sol.
Debe o neno ben criado
as árbores dar amor,
defender os brotes novos
e evitar a súa destrución
e así crecerán a un tempo:
árbore e neno, e os dous
serán útiles o mundo
e terán a súa bendición.
- Quen a boa árbore se
arrima, boa sombra lle
cobiza.
- Pasado o mes de xaneiro,
en podar
anda lixeiro.
- Dende
pequeñiño
enderezase o arboliño.
- Convertede unha árbore
en leña e poderá arder para
vós; pero xa non producirá
flores nin froitos.
-"Cal é o colmo dun libro?
-Que no outono se lle
caigan as follas."