Στην εργασία γίνεται μια προσπάθεια κατανόησης της προοδευτικά εξελισσόμενης νόσου του Parkinson και παράθεσης πληροφοριών για την φύση της πάθησης, τα συμπτώματα, την κλινική εικόνα και την προσέγγιση των ασθενών. Η ασθένεια αυτή αφορά κυρίως άτομα της τρίτης ηλικίας.
2. ΟΡΙΣΜΟΣ
Το Parkinson ορίζεται ως μια νευροεκφυλιστική
πάθηση του εξωπυραμιδικού συστήματος του
εγκεφάλου, προσβάλλει την μέλανα ουσία των
βασικών γαγγλίων, η οποία είναι υπεύθυνη για
την παραγωγή της ντοπαμίνης. Η νόσος
χωρίζεται σε ιδιοπαθής και δευτεροπαθής.
Ιδιοπαθής, λόγω εκφύλισης νευρικών κυττάρων
Δευτεροπαθής, λόγω παραγόντων όπως
λοιμώξεις, τοξικές ουσίες, όγκοι εγκεφάλου κ.α.
13. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ
Χορήγηση L-Dopa για μείωση
προοδευτικότητας της βραδυκινισίας
Ντοπαμινικοί αγωνιστές: bromacriptine,
pergolide κ.α.
Υπάρχουν πολλοί περιορισμοί και ενδέχεται
να μην υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα
14. ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ
Διατήρηση της κινητικότητας
Επιβράδυνση εγκατάστασης δυσκαμψιών
Βελτίωση της λειτουργικότητας του
ασθενούς
Βελτίωση της στάσης, της βάδισης και της
ισορροπίας
15. ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Μέρος του εγκεφάλου αποδέχεται πιο
πολλά ερεθίσματα. Με λεπτή βελόνα
νεκρώνονται τα κύτταρα και σταματούν να
διεγείρονται σε υπερβολικό βαθμό.
Περιοχές του εγκεφάλου που δεν
λειτουργούν αρκετά ενεργοποιούνται με
ηλεκτρικό ερεθισμό.