Ξενοφώντος Ελληνικά 2.18 19

1. Ξενοφῶντος,
Ἑλληνικά,
2.2.18-19

2. [18] Λύσανδρος δὲ τοῖς ἐφόροις ἔπεμψεν
ἀγγελοῦντα μετ' ἄλλων Λακεδαιμονίων
Ἀριστοτέλην, φυγάδα Ἀθηναῖον ὄντα, ὅτι
ἀποκρίναιτο Θηραμένει ἐκείνους κυρίους εἶναι
εἰρήνης καὶ πολέμου.

3. [19] Θηραμένης δὲ καὶ οἱ ἄλλοι πρέσβεις ἐπεὶ ἦσαν
ἐν Σελλασίᾳ, ἐρωτώμενοι δὲ ἐπὶ τίνι λόγῳ ἥκοιεν
εἶπον ὅτι αὐτοκράτορες περὶ εἰρήνης, μετὰ ταῦτα οἱ
ἔφοροι καλεῖν ἐκέλευον αὐτούς. ἐπεὶ δ' ἧκον,
ἐκκλησίαν ἐποίησαν, ἐν ᾗ ἀντέλεγον Κορίνθιοι καὶ
Θηβαῖοι μάλιστα, πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι τῶν Ἑλλήνων,
μὴ σπένδεσθαι Ἀθηναίοις, ἀλλ' ἐξαιρεῖν.

4. Ενικός
ὁ ἔφορος Ἀριστοτέλης φυγάς πρεσβευτής τὶς λόγος
τοῦ ἐφόρου Ἀριστοτέλους φυγάδος πρεσβευτοῦ τίνος λόγου
τῷ ἐφόρῳ Ἀριστοτέλει φυγάδι πρεσβευτῇ τίνι λόγῳ
τὸν ἔφορον Ἀριστοτέλη φυγάδα πρεσβευτήν τίνα λόγον
ὦ ἔφορε Ἀριστότελες φυγάς πρεσβευτά --- λόγε
Πληθυντικός
οἱ ἔφοροι Ἀριστοτέλαι φυγάδες πρέσβεις τίνες λόγοι
τῶν ἐφόρων Ἀριστοτελῶν φυγάδων πρέσβεων τίνων λόγων
τοῖς ἐφόροις Ἀριστοτέλαις φυγάσιν πρέσβεσιν τίσιν λόγοις
τοὺς ἐφόρους Ἀριστοτέλας φυγάδας πρέσβεις τίνας λόγους
ὦ ἔφοροι Ἀριστοτέλαι φυγάδες πρέσβεις --- λόγοι

5. Ενικός
αὐτοκράτωρ οὗτος αὕτη τοῦτο ὅς ἥ ὅ
αὐτοκράτορος τούτου ταύτης τούτου οὗ ἧς οὗ
αὐτοκράτορι τούτῳ ταύτῃ τούτῳ ᾦ ᾖ ᾦ
αὐτοκράτορα τοῦτον ταύτην τοῦτο ὅν ἥν ὅ
αὐτοκράτορ ὦ οὗτος ὦ αὕτη
Πληθυντικός
αὐτοκράτορες οὗτοι αὗται ταῦτα οἵ αἵ ἅ
αὐτοκρατόρων τούτων τούτων τούτων ὧν ὧν ὧν
αὐτοκράτορσι τούτοις ταύταις τούτοις οἷς αἷς οἷς
αὐτοκράτορας τούτους ταύτας ταῦτα οὕς ἅς ἅ
αὐτοκράτορες

6. Μέλλων του ρ. ἀγγέλλω
Αόριστος
Οριστική Υποτακτική Ευκτική Προστακτική
ἀγγελῶ ἀγγελοῖμι
ἀγγελεῖς ἀγγελοῖς
ἀγγελεῖ ἀγγελοῖ
ἀγγελοῦμεν ἀγγελοῖμεν
ἀγγελεῖτε ἀγγελοῖτε
ἀγγελοῦσιν ἀγγελοῖεν
Απαρέμφατο: ἀγγελεῖν
Μετοχή: ὁ ἀγγελῶν, ἡ ἀγγελοῦσα, τὸ ἀγγελοῦν

7. Αόριστος ἀποκρίνομαι
Αόριστος
Οριστική Υποτακτική Ευκτική Προστακτική
ἀπεκρινάμην ἀποκρίνωμαι ἀποκριναίμην
ἀπεκρίνω ἀποκρίνῃ ἀποκρίναιο ἀπόκριναι
ἀπεκρίνατο ἀποκρίνηται ἀποκρίναιτο ἀποκρινάσθω
ἀπεκρινάμεθα ἀποκρινώμεθα ἀποκριναίμεθα
ἀπεκρίνασθε ἀποκρίνησθε ἀποκρίναισθε ἀποκρίνασθε
ἀπεκρίναντο ἀποκρίνωνται ἀποκρίναιντο ἀποκρινάσθων
Απαρέμφατο: ἀποκρίνασθαι
Μετοχή: ὁ ἀποκρινάμενος, ἡ ἀποκριναμένη, τὸ ἀποκρινάμενον

8. ἐξαιρέω-ῶ
Ενεστώτας Παρατατικός
Οριστική Υποτακτική Ευκτική Προστακτική Οριστική
ἐξαιρῶ ἐξαιρῶ ἐξαιροῖμι ἐξῂρουν
ἐξαιρεῖς ἐξαιρῇς ἐξαιροῖς ἐξαίρει ἐξῂρεις
ἐξαιρεῖ ἐξαιρῇ ἐξαιροῖ ἐξαιρείτω ἐξῂρει
ἐξαιροῦμεν ἐξαιρῶμεν ἐξαιροῖμεν ἐξῃροῦμεν
ἐξαιρεῖτε ἐξαιρῆτε ἐξαιροῖτε ἐξαιρεῖτε ἐξῃρεῖτε
ἐξαιροῦσιν ἐξαιρῶσιν ἐξαιροῖεν ἐξαιρούντων ἐξῂρουν
Απαρέμφατο: ἐξαιρεῖν
Μετοχή: ὁ ἐξαιρῶν, ἡ ἐξαιροῦσα, τὸ ἐξαιροῦν

9. Αρχικοί χρόνοι
ἀγγέλλω πέμπω ἀποκρίνομαι
Ενεστώτας ἀγγέλλω πέμπω ἀποκρίνομαι
Παρατατικός ἤγγελλον ἔπεμπον ἀπεκρινόμην
Μέλλοντας ἀγγελῶ πέμψω ἀποκρινοῦμαι
Αόριστος ἤγγειλα ἔπεμψα ἀπεκρινάμην
Παρακείμενος ἤγγελκα πέπομφα ἀποκέκριμαι
Υπερσυντέλικος ἠγγέλκειν ἐπεπόμφειν ἀπεκεκρίμην

10. Αρχικοί χρόνοι
ἀντιλέγω ἐξαιρῶ σπένδομαι
Ενεστώτας ἀντιλέγω ἐξαιρῶ σπένδομαι
Παρατατικός ἀντέλεγον ἐξῂρουν ἐσπενδόμην
Μέλλοντας ἀντερῶ ἐξαιρήσω σπείσομαι
Αόριστος ἀντεῖπον ἐξεῖλον ἐσπεισάμην
Παρακείμενος ἀντείρηκα ἐξῂρηκα ἔσπεισμαι
Υπερσυντέλικος ἀντειρήκειν ἐξῃρήκειν ἐσπείσμην