2. การฝากถ่ ายตัวอ่ อนหรือการอุ้มบุญ
การฝากถ่ ายตัวอ่ อนหรือการอุ้มบุญ คือ การฝากคนอื่น
ตั้งครรภ์แทน เริ่ มต้นด้วยการกระตุนรังไข่ แล้วนาไข่
้
ออกมาผสมกับอสุ จิตวอ่อนนั้นก็ไปฝากมดลูกคนอื่น
ั

3. อุ้มบุญมี 2 แบบ
อุ้มบุญเทียม (Partial
surrogacy)
คือการใช้ตวอ่อนซึ่งเกิดจากการผสม
ั
ระหว่างเชื้อของผูเ้ ป็ นพ่อกับไข่ของผูรับหน้าที่ทอง
้ ้
แทน หรื อ ผูอมบุญ (surrogate mother)
้ ุ้
พอผสมกันได้ตวอ่อนแล้วก็ใส่เข้าไปในท้องของผู้
ั
อุมบุญ กระบวนการนี้ใช้แค่เชื้ออสุ จิของพ่อเท่านั้น
้
ลักษณะเช่นนี้เกิดในกรณี ที่แม่ไม่มีไข่และอุมท้อง
้
ไม่ได้ เช่น แม่เป็ นมะเร็ งที่ได้รับเคมีบาบัด จึงไม่
สามารถใช้ไข่ของตัวเองได้ เนื่องจากไข่ถูกทาลาย
หรื อมีการผ่าเหล่า ดังนั้น จึงต้องอาศัยไข่ของคน
อื่นในการสร้างตัวอ่อน

4. อุ้มบุญแท้ (Full surrogacy)
อุ้มบุญแท้ (Full surrogacy) คือ นาไข่ของแม่มาปฏิสนธิ
กับเชื้อของพ่อแล้วอาศัยมดลูกของคนอื่นอุมท้องแทน แบบนี้เรี ยกว่า
้
อุมบุญแท้ ซึ่ งจะเกิดขึ้นเมื่อมดลูกของแม่มีปัญหาจนไม่สามารถ
้
่
ตั้งครรภ์ได้ ไม่วาจะด้วยสาเหตุใดก็ตาม แต่รังไข่ของแม่ ยังใช้งานได้
ดี สามารถผลิตไข่ได้ตามปกติ เช่น กรณี ท่ีคนไข้ถกตัดมดลูกแต่ยงมี
ู ั
รังหรื อกรณี แม่ไม่สามารถตั้งครรภ์ได้เองในขณะนั้น ไข่

5. ทาไมต้ องอุ้มบุญ
คู่สมรสที่จาเป็ นต้องอุมบุญส่ วนใหญ่เกิดจากการที่แม่ไม่
้
สามารถตั้งครรภ์ได้เอง สาเหตุมกมาจากปั ญหาที่มดลูก
ั
นอกจากนั้น ในการรักษาภาวะมีบุตรยากบางครั้งจาเป็ นต้อง
ตัดสิ นใจใช้วธีอุมบุญ
ิ ้

6. ขั้นตอนการอุ้มบุญ
คัดตัวอสุจิและทาการฉี ดเชื้อผสมเทียม เป็ นการรักษาที่ได้
มาตรฐาน สามารถทาได้โดยการใช้ยากระตุนรังไข่ เพื่อให้รังไข่มี
้
จานวนไข่เพิ่มขึ้น และใช้การตรวจอัลตราซาวด์และการใช้ยา เพื่อ
กาหนดการตกไข่ และทาการคัดน้ าเชื้อเลือกตัวอสุจิที่แข็งแรงฉี ดเข้าสู่
โพรงมดลูก เพื่อให้ตวอสุจิเข้าผสมกับไข่ ให้เกิดการตั้งครรภ์
ั

8. เริ่ มตั้งแต่ฝ่ายหญิงเริ่ มมีประจาเดือน โดยจะได้รับการช่วย
กระตุนรังไข่โดยใช้ยารับประทาน หรื อยาฉี ด หรื อใช้ท้ งยา
้ ั
รับประทานและยาฉี ดร่ วมกัน โดยจะเริ่ มใช้ยาตั้งแต่วนที่ 2 หรื อ 3
ั
ของรอบเดือนเป็ นต้นไป ฝ่ ายหญิงจะได้รับการตรวจด้วย
เครื่ องอัลตราซาวด์ประมาณวันที่ 11-13 ของรอบเดือนเพื่อทราบ
ว่ารังไข่สร้างถุงไข่ได้มากเท่าไรและมีขนาดเท่าไร เพื่อแพทย์จะได้ให้
ยาเพื่อกระตุนให้มีการตกไข่ได้ต่อไป
้

9. จากนั้นเมื่อถุงไข่โตถึงขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 17-
18 มม. แล้ว แพทย์จะให้ยาเพื่อกระตุนการตกไข่ ประมาณ 34-36
้
ชัวโมงหรื อประมาณ 1-2 วันหลังจากได้ยากระตุนการตกไข่ คู่
่ ้
สมรสจะได้รับการนัดให้มาทาฉี ดเชื้ อผสมเทียม โดยฝ่ ายชายจะเก็บ
นาอสุ จิ น้ าอสุ จิจะได้รับการเตรี ยมเพื่อคัดเชื้ อที่แข็งแรง ใช้เวลาใน
การเตรี ยมน้ าเชื้ อประมาณ 2-3 ชัวโมง่

11. ่
ในการฉี ดเชื้อผสมเทียม ฝ่ ายหญิงจะอยูในท่าเหมือนตรวจภายใน
แพทย์จะใช้เครื่ องมือเหมือนการตรวจภายใน เพื่อช่วยให้สามารถเห็นปาก
่
มดลูก จากนั้นแพทย์จะค่อยๆสอดสายที่บรรจุตวอสุ จิที่ผานการคัดเชื้อแล้ว
ั
่
ผ่านทางปากมดลูกเข้าไปจนปลายของสายอยูในโพรงมดลูก และแพทย์จึง
ฉี ดอสุ จิเข้าไป ส่ วนใหญ่ใช้เวลาในการฉี ดเชื้อผสมเทียมประมาณ 10 -
20 นาที และไม่จาเป็ นต้องใช้ยาสลบหรื อยาแก้ปวดใดๆ
ความสาเร็ จของการรักษาขึ้นกับจานวนและคุณภาพของไข่และอสุ จิ อายุ
ของฝ่ ายหญิงและสุ ขภาพทั้วไป โดยทัวไปอัตราการตั้งครรภ์ต่อการทาหนึ่ง
่
ครั้งประมาณ 10-20%

14. กฎหมายร่ างสาหรับการอุ้มบุญ
แพทยสภาได้ประกาศร่ างกฎหมายอุมบุญฉบับที่
้
1/2540 และ 2/2540 เรื่ องมาตรฐานการ
ให้บริ การเกี่ยวกับเทคโนโลยีช่วยการเจริ ญพันธุ์อยูแล้ว
่
โดยสาระสาคัญของร่ างกฎหมายอุมบุญฉบับนี้หลักๆ
้
คือ

15. 1.ผู้ ประกอบวิชาชีพเวชกรรม หรื อแพทย์ ผให้บริ การต้องมีคุณสมบัติตามที่
ู้
แพทยสภากาหนด คู่สมรสที่เข้ารับบริ การให้มีการตั้งครรภ์แทน ต้องเป็ น
สามีภรรยาที่จดทะเบียนสมรสถูกต้องตามกฎหมาย ส่ วนหญิงที่รับตั้งครรภ์
แทน ต้องไม่ใช่บุตรของสามีหรื อภรรยา และต้องเป็ นหญิงที่ผ่านการ
ยินยอมจากสามี พร้อมทั้งผ่านการมีบุตรมาแล้ว เพื่อให้มีประสบการณ์ใน
การดูแลครรภ์และป้ องกันความผูกพันหรื ออยากได้บุตรไปเลี้ยงเอง
2.หญิงที่รับการอุมบุญจะไม่สามารถใช้ไข่ของตัวเองผสมกับอสุ จิของพ่อได้
้
เพื่อป้ องกันการผูกพัน
3.ห้ามมิให้มีการใช้ประโยชน์จากอสุ จิ ไข่ หรื อ ตัวอ่อนที่ฝากไว้

16. ข้ อดี
• ทาให้คู่สมรสมีบุตรสื บสกุล
ข้ อเสี ย
• 1.กลายเป็ นธุ รกิจแทนที่จะเป็ นเรื่ องความรักอยากเดียว
• 2.เกิดปั ญหาการแย่งเป็ นพ่อแม่ที่แท้จริ งของเด็ก
• 3.ขัดต่อจริ ยธรรม