2. Προκαλείται
Προκαλεύται από το βακτόριο
Kλωστρίδιο του τετάνου, το οπούο
παρϊγει την νευροτοξύνη
Σετανοςπαςμύνη, η οπούα προκαλεύ τα
πρωταρχικϊ ςυμπτώματα τησ
αςθϋνειασ.
3.
4. Μετάδοςθ
Η μόλυνςη γενικϊ ςυμβαύνει μϋςω ενόσ
μολυςμϋνου τραύματοσ και ςυχνϊ
περιλαμβϊνει ϋνα κόψιμο ό μια βαθιϊ πληγό.
Τπϊρχει η εςφαλμϋνη εντύπωςη ότι ο
τϋτανοσ προκαλεύται μόνο από τραύμα μϋςω
ςκουριαςμϋνων μετϊλλων, κϊτι που εύναι
λϊθοσ, αφού οποιοδόποτε τραύμα, από
οποιοδόποτε αντικεύμενο, ςκουριαςμϋνο ό
μη, μπορεύ να προκαλϋςει τϋτανο.
5. Η αςκζνεια μπορεί επίςθσ να μεταδοκεί
ςτον άνκρωπο ακόμα και από δαγκώματα ι
γρατςουνιζσ από ηώα που δεν ζχουν
εμβολιαςτεί κατά του τετάνου, αν και
τζτοια περιςτατικά είναι ςπάνια. Τα
ςυμπτώματα τθσ μόλυνςθσ από τζτανο
εμφανίηονται ςυνικωσ ςε διάςτθμα 6 ζωσ
20 θμερών μετά τον τραυματιςμό.
6.
7. Συμπτώματα
Δυςκολύα ςτην κύνηςη του ςαγονιού και τρύξιμο των
δοντιών το οπούο προκαλεύται από την ςύςπαςη των
μαςητόριων μυών.
· Κατόπιν, και καθώσ προχωρϊει η
μόλυνςη, προκαλεύται ο γνωςτόσ ςαρδόνιοσ γϋλωτασ
από τη ςύςπαςη των μυών του προςώπου, ενώ ςτην
ςυνϋχεια αρχύζουν
παςμού ςτον αυχϋνα.
τα αργότερα ςτϊδια τησ νόςου προκαλούνται
ςπαςμού των μυών των ϊκρων και του υπόλοιπου
ςώματοσ καθώσ και αδυναμύα ςτόριξησ ςτα κϊτω
ϊκρα.
8. Αντιμετώπιςθ
Μόλισ τεθεύ η διϊγνωςη του τετϊνου ο αςθενόσ πρϋπει
αμϋςωσ να οδηγηθεύ ςε Μονϊδα Εντατικόσ Θεραπεύασ
και να ςωληνωθεύ με ςκοπό την τεχνητό υποςτόριξη τησ
αναπνοόσ. Η θεραπεύα ςυνόθωσ γύνεται με την χορόγηςη
ηρεμιςτικών όπωσ η διαζεπϊμη ό και με την χορόγηςη
μυοχαλαρωτικών ώςτε να αντιμετωπιςθούν οι ςπαςμού.
Επύςησ γύνεται καθαριςμόσ του τραύματοσ (ςημεύο
ειςόδου του βακτηρύου) και χορηγούνται ςτον αςθενό
μεγϊλεσ δόςεισ πενικιλλύνησ ό τετρακυκλύνησ, ενώ για να
καταπολεμηθεύ η νευροτοξύνη που δεν ϋχει φτϊςει ακόμα
ςτα νευρικϊ κύτταρα χορηγεύται τετανικό αντιτοξύνη. Η
ανϊρρωςη διαρκεύ περύπου 10-15 μϋρεσ.
10. Μετάδοςθ
Η ηπατύτιδα Α μεταδύδεται με απ'
ευθεύασ επαφό με κόπρανα αςθενούσ ό
από μολυςμϋνα τρόφιμα. Οι ηπατύτιδεσ
B και η C μεταδύδονται με το αύμα και τη
ςεξουαλικό επαφό χωρύσ
προφυλακτικό. Έχουν όμωσ
διαφορετικϊ ςυμπτώματα και
διαφορετικό εξϋλιξη.
11. Συμπτώματα
Εμφανύζεται πϊντοτε με οξϋα ςυμπτώματα που
ανηςυχούν τον πϊςχοντα. Τπϊρχει πυρετόσ, κόπωςη,
ανορεξύα, πόνοσ ςτισ αρθρώςεισ και ςτουσ μύεσ,
ύκτεροσ, ςκούρα ούρα και αποχρωματιςμϋνα κόπρανα.
Παρϊ την αρχικϊ ϋντονη εικόνα, η ηπατύτιδα Α
θεραπεύεται πλόρωσ και δεν αφόνει μόνιμεσ βλϊβεσ
ςτο ςυκώτι. Επιβϊλλεται η καλό υγιεινό και η
απομόνωςη του πϊςχοντα γιατύ η νόςοσ μεταδύδεται
εύκολα. την οξεύα φϊςη οι περιςςότεροι αςθενεύσ
παρουςιϊζουν ϋντονα ςυμπτώματα (πυρετό, ανορεξύα,
κόπωςη, εμετούσ, ύκτερο, ςκούρα ούρα και
αποχρωματιςμϋνα κόπρανα).
12. ε ποςοςτό 30-40% των περιπτώςεων η
πϊθηςη περνϊει απαρατόρητη με ελϊχιςτα
ό καθόλου ςυμπτώματα. Η χρόνια μορφό
τησ νόςου εμφανύζεται ςτο 10% των
προςβεβλημϋνων και εύναι πολύ ςοβαρό
γιατύ μπορεύ να προκαλϋςει κύρρωςη του
όπατοσ και καρκύνο. Οι οροθετικού που
μολύνονται από ηπατύτιδα Β ϋχουν
περιςςότερεσ πιθανότητεσ να εμφανύςουν
την χρόνια μορφό τησ νόςου.
13.
14. Σο 80% των παςχόντων δεν εμφανύζει απολύτωσ κανϋνα
ςύμπτωμα. Με ϊλλα λόγια, η αρρώςτια προχωρϊει χωρύσ
να το καταλϊβουμε και καταςτρϋφει το ςυκώτι. πϊνια
εμφανύζονται κόπωςη, υπνηλύα, πόνοσ ςτο πϊνω δεξύ μϋροσ
τησ κοιλιϊσ, ναυτύα. Η διϊγνωςη τησ νόςου γύνεται
ςυνόθωσ όταν εμφανιςτεύ δυςλειτουργύα του ςυκωτιού που
ϋχει πϊθει ςοβαρό βλϊβη και εύναι ςυνόθωσ πολύ αργϊ.
Τπολογύζεται ότι το 5% των προςβεβλημϋνων από τη χρόνια
μορφό θα αναπτύξουν κύρρωςη του όπατοσ. Σαυτόχρονη
μόλυνςη από ηπατύτιδα C και ΗIV εύναι ςυχνό ςε χρόςτεσ
ενδοφλεβύων ουςιών.
15. Θεραπεία
την οξεύα μορφό τησ ηπατύτιδασ Α και Β δεν υπϊρχει
ιδιαύτερη θεραπεύα. Οι χρόνιεσ μορφϋσ τησ ηπατύτιδασ
Β αντιμετωπύζονται με ενϋςεισ Ιντερφερόνησ Α, με
Lamivudine και Adefovir.Η ηπατύτιδα C ςυνόθωσ
διαγιγνώςκεται όταν πλϋον εύναι χρόνια πϊθηςη. ε
αυτό την περύπτωςη αντιμετωπύζεται με Ιντερφερόνη A
και το αντι-ιικό φϊρμακο Ribavirin. ε προχωρημϋνεσ
περιπτώςεισ, όπου το ςυκώτι εύναι κατεςτραμμϋνο, η
μόνη λύςη εύναι η μεταμόςχευςη: μια εγχεύρηςη
ιδιαύτερα δύςκολη, επικύνδυνη και πολύ δαπανηρό. Αν η
ηπατύτιδα C διαγνωςτεύ ςτην οξεύα τησ φϊςη και
χορηγηθεύ θεραπεύα, ελαττώνεται πϊρα πολύ η
πιθανότητα να μεταπϋςει ςτη χρόνια μορφό.