Ένα εικονογραφημένο παραμύθι από μαθητές της Α΄ τάξης

1. Από την Α’ Τάξη
των
Εκπαιδευτηρίων
«Απόστολος Παύλος»

3. Ο Πυθαγόρας, το δελφίνι, όπως κάθε μέρα ξεκίνησε για το βυθοσχολείο
του. Κάθε φορά τον εντυπωσίαζαν οι δρόμοι με τα κοχύλια. Διάσπαρτα
κοχύλια με φανταχτερά χρώματα που στριφογύριζαν από τα ρεύματα του
νερού. Στις άκρες των δρόμων υπήρχαν πανέμορφα κοράλλια και ανεμώνες.

4. Στο μυαλό του γύριζαν διάφορες σκέψεις. Το προηγούμενο βράδυ ο παππούς
τού είχε πει μια ιστορία για ένα δελφίνι που κατάφερε να σώσει ανθρώπους
που κινδύνευαν. Πόσο πολύ θα ήθελε να του μοιάσει! Ας του τύχαινε μια
τέτοια περιπέτεια!

5. Ένας θόρυβος τάραξε τον ήσυχο βυθό. «Μήπως είναι καράβι;»,
σκέφτηκε ο Πυθαγόρας. Χαρούμενος πλησίασε εκεί όπου ακούγονταν
οι μηχανές του πλοίου. Φανταζόταν να παίζει με την αφρισμένη
θάλασσα, οι άνθρωποι να κοιτούν με θαυμασμό τα πηδήματά του
και να τον χειροκροτούν. Και στο τέλος μπορεί να του έριχναν και κάποιο
μεζεδάκι για να τον ευχαριστήσουν.

6. Καθώς ανέβαινε στην επιφάνεια ένα μαύρο υγρό που μύριζε πολύ άσχημα
άρχισε να κρύβει το φως του ήλιου. Βγάζοντας έξω το κεφάλι του αντίκρισε
ένα διαφορετικό θέαμα απ’ αυτό που περίμενε. Άνθρωποι θυμωμένοι
φώναζαν με άγριες φωνές. Έτρεχαν βιαστικά στο κατάστρωμα. Η μαύρη
κηλίδα απλώθηκε και κάλυψε ένα μεγάλο μέρος της θάλασσας. Μέχρι να
καταλάβει τι γίνεται, το καράβι σήκωσε την άγκυρα κι άρχισε να
απομακρύνεται.

7. Βλέπει ψηλά έναν κάτασπρο γλάρο με ορθάνοιχτες φτερούγες έτοιμος να
βουτήξει για το πρωινό του ψαράκι. Πριν προλάβει να τον σταματήσει, ο
γλάρος έχει ήδη βουτήξει στην πετρελαιοκηλίδα. Τα άσπρα φτερά του
έχουν κολλήσει από την πίσσα. Προσπαθεί να πετάξει , αλλά δεν μπορεί να
κουνηθεί. Αρχίζει να βουλιάζει περισσότερο. Και τότε ο Πυθαγόρας παίρνει
τη μεγάλη απόφαση. Δεν θα τον αφήσει να πνιγεί. Βουτάει κάτω από τα
μαύρα νερά και σηκώνει στη ράχη του τον τρομαγμένο γλάρο.

8. Κολυμπάει όσο πιο γρήγορα γίνεται προς την ακτή. Εκεί για καλή του τύχη
βλέπει μια ομάδα ανθρώπων. Είναι η ομάδα διάσωσης που έχει ενημερωθεί
για τη μόλυνση. Βλέπουν τον Πυθαγόρα και τον γλάρο και τρέχουν να τους
βοηθήσουν. Τους καθαρίζουν με ειδικό υγρό. Αμέσως αισθάνονται καλύτερα.
Οι άνθρωποι που κατάλαβαν τι είχε κάνει το δελφίνι άρχισαν να τον
χειροκροτούν και να του φωνάζουν: «Μπράβο, μπράβο!».
«Είσαι ένας ήρωας , μικρέ!» του λένε και τον ξανασπρώχνουν στη θάλασσα.

9. Γεμάτος ανακούφιση κι ευτυχία πήρε τον δρόμο για το σχολείο.
Τελικά έγινε ο ΗΡΩΑΣ που ονειρευόταν.
Τώρα όμως ξεκινούσε μια νέα περιπέτεια... πώς θα εξηγούσε στη δασκάλα
του την αργοπορία του;