3. Η έκφραση της αγάπης του Αίμονα προς
τον πατέρα του είναι σημαντική γιατί μ΄
αυτό τον τρόπο προσπαθεί να τον
μεταπείσει και να τον κάνει ν΄αλλάξει την
απόφασή του για την τιμωρία της
Αντιγόνης.
4. Η αγάπη του Αίμονα προς τον πατέρα του
εκδηλώνεται με την απόφασή του να του
μιλήσει για την αγαπημένη του Αντιγόνη,
χωρίς όμως να παρακούσει τις αποφάσεις
του, έστω κι αν αυτές είναι λανθασμένες.
Στα λόγια του είναι φανερός ο σεβασμός
και η υπακοή του προς το πρόσωπο του
Κρέοντα.
5. Ένα χαρακτηριστικό
Απόσπασμα:
“...Πατέρα είμαι δικός σου
κι εσύ με καθοδηγείς
σωστά έχοντας σωστές
γνώμες, τις οποίες εγώ
βέβαια θα ακολουθήσω.
Γιατί για μένα κανένας
γάμος δεν θα θεωρηθεί
πιο σπουδαίος από εσένα,
αν σκέφτεσαι σωστά...”
6. Ο Αίμονας χαρακτηρίζεται υπάκουος,
σέβεται και αγαπά τον πατέρα του, δεν
αμφισβητεί ανοιχτά τις αποφάσεις του και
αυτό φαίνεται με την προσπάθεια του να
τον συνετίσει χωρίς να τον προσβάλει.
Διαγράφεται, κυρίως στην αρχή του λόγου
του ως ο ιδανικός γιος.
7. Η σχέση του Αίμονα με τον Κρέοντα
εξελίσσεται με έναν απροσδόκητο τρόπο.
Στην αρχή εμφανίζεται πολύ θερμός προς
τον πατέρα του, τού μιλά με ευγένεια και
σεβασμό. Στη συνέχεια ωστόσο αρχίζει να
διαφωνεί έντονα για το θέμα της
Αντιγόνης και καταλήγει να συγκρουστεί
πολύ σφοδρά μαζί του και να οδηγηθεί
τελικά εξαιτίας του στο θάνατο.