1. Ο δρόμος προς τα άστρα Εύη Πάτκου, 1 ο Γυμνάσιο Πυλαίας

4. Αύξηση της διάρκειας της ανθρώπινης ζωής: Θα πρέπει να ζούμε τουλάχιστον μια χιλιετία Ενα ταξίδι με επιστροφή στα κοντινά άστρα θα διαρκούσε μερικούς αιώνες με ταχύτητα μερικά εκατοστά της ταχύτητας του φωτός Παναρχαιο όνειρο Όνειρο απιαστο Θανατος:μοιρα κάθε έμβιου όντος

5. Κιβωτοί του διαστήματος: Τεράστια διαστημόπλοια, ολόκληρα οικοσυστήματα, τέλεια ανακύκλωση Επιστημονική φαντασία: Γη-διαστημόπλοιο Κονσταντίν Τσιολκόφσκι, John Desmond Bernal, Gerald O΄Neill Alan Bond (Δαιδαλος) Γιγάντια κυλιδρικά σκαφη, από ατσάλι, διαμ 12-20 χιλ, μηκος 200χιλ, επιφανεια μερικες εκατατονταδες Km 2, πληθυσμός αρκετές εκατονταδες χιλιάδες Εκσκαφή αστεροειδούς;

6. Κοινωνιοβιολογία των διαστημοπλοίων-κόσμων Ουτοπική κοινωνία; Ελλειψη επαφής με τον εξω κόσμο, εύθραστη ισσοροπία Εσωστρέφεια, στασιμότητα της κοινωνίας, αυταρχική κυβέρνηση, Συγγραφείς: Robert Heinlein, Harry Harrison (T ο αιχμάλωτο Σύμπαν) Ηarry Mantisson (επικό ποίημα ‘‘ Ανιάρα‘‘ – Νομπελ ) (καταστροφή απαισιοδοξία) Edward Regis: «οι επιβάτες των κιβωτών έχουν το δικαίωμα να φέρουν παιδιά στον κόσμο;» Τι συμβαίνει όμως στη Γη; Bernal: « Ο Κόσμος η Σάρκα και ο Διάβολος»

7. Νομάδες των αστρικών διαστημοπλοίων Περνώντας από άστρο σε άστρο, οι απόγονοι των Γήινων θα εποίκιζαν το κοντινό διάστημα και στη συνέχεια σε ολοένα και πιο μακρινές περιοχές Σε εκατοντάδες ή χιλιάδες αιώνες, ένας ολοένα και μεγαλύτερος στόλος απ΄οδιαστημόπλοια –κόσμους θα διέσχιζε τους διαστρικούς ωκεανούς. Αργα διαστημοπλοια Εποικiσμος πρωτα του ηλιακου συστηματος, αστεροειδων, νεφους κομητων Οοrt. Αυτονομία, έλλειψη «συναισθηματικών δεσμών με τη Γη» Ενεργειακες αναγκες :Θερμοπηρυνικη συντηξη He 3 , Νερό, Αζωτο, Οξυγόνο, Ανθρακας, μέταλλα, αφθονούν στις εξωτερικες περιοχες του Ηλιακού συστήματος Όμως ο συνεχής εποικισμός η ελλειψη καυσίμων και πρώτων υλών η δημογραφική πίεση κ.α. θα τους οδηγούσε στον δρόμο των άστρων.

9. Η ενδεχόμενη μελλοντική εξάπλωση του ανθρώπινου είδους στο μακρινό Διάστημα, δημιουργει ενα ερώτημα:ποιά θα μπορούσε να ήταν η εξέλιξη του ανθρώπου μετά από χιλιετίες διαβίωσης σε πολύ διαφορετικά περιβάλλοντα, χωρίς καμιά επαφή μεταξύ τους; Η θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου και Wallace δεν είναι βέβαιο οτι μπορεί να εφαρμοστεί και στη μελλοντική εξέλιξη του ανθρώπινου είδους, γιατί αντίθετα με όλα τα άλλα γνωστά είδη ο Ηοmo Sapiens ανέπτυξε τεχνολογικό πολιτισμό με τη βοήθεια του οποίου έγινε ουσιαστικά άτρωτος στη φυσική επιλογή. Ο απόλυτος έλγχος του περιβάλλοντος εξουδετερώνει για πρώτη φορά στην ιστορία της ζωής, τον μηχανισμό της φυσικής επιλογής. Το ανθρώπινο είδος θα μπορούσε να εξελιχθεί μέχρι το απώτατο μέλλον χωρίς μεγάλες μεταβολές ακόμη και μέσα σε περιβάλλοντα άκρως εχθρικά.

10. Freeman Dyson, «Απειρο προς ολες τις κατευθύνσεις» Ένα μόνο πράγμα είναι βέβαιο. Η εξέλιξη της ζωής στο Συμπαν θα μοιάζει με την εξέλιξη πάνω στη Γη και με παρόμοιο τρόπο θα αναδυθούν παράξενες και απίθανες μορφές σε ολοένα και μεγαλύτερη ποικιλία. Όταν η ζωή εξαπλωθεί στο Σύμπαν και προσαρμοστεί σε μια πολυ μεγαλύτερη περιβαλλοντική ποικιλία απ’ότι στη Γη, το ανθρώπινο είδος θα βρεθεί αντιμέτωπο με ένα από τα μεγαλύτερα διλήμματα που αντιμετώπισε ποτέ, από τότε που οι πρόγονοί του στην Αφρική κατέβηκαν από τα δένδρα αφήνοντας πίσω τους τα εξαδέλφια τους, τους πιθήκους. Θα πρέπει τότε να επιλέξει ανάμεσα στο να παραμέίνει μια ράτσα ενιαία, με κοινή εμφάνιση και κοινή ιστορία, και στο να διαφοροποιηθεί, όπως θα κάνουν άλλα είδη φυτών ή ζώων. Θα μείνουμε για πάντα ένα ενιαίο είδος ή θα εξελιχθούμε σε εκατομμύρια ευφυή είδη που θα εξευρευνούν διάφορους τρόπους ζωής σε εκατομμύρια διαφορετικά περιβάλλοντα του Γαλαξία μας;Αυτο είναι το μεγαλύτερο ερώτημα που θα χρειαστεί μια μέρα να αντιμετωπίσουμε. Ευτυχώς η ευθύνη της απόφασης δεν βαραίνει τη δική μας γενιά.

12. Η πολλαπλότητα των «κόσμων» Γαλαξιας:10 δις χρονια Ηλιος 4,5 δις χρονια Που βρίσκονται; Τι σημαίνει «κὀσμος στη αρχαιότητα;» (Αριστοτέλης, Πτολεμαίος) Οι περισσότεροι απο τους αρχαίους φιλοσοφους, (προσωκρατικοί, Θαλής, Ηράκλειτος, πυθαγόρειοι, Δημόκριτος Λεύκιπος Επικουρος, Λουκρήτιος κα.) πίστευαν στην «πολλαπλότητα των κόσμων» Το Συμπαν είναι αχανές και μάλλον άπειρο -και όπως και στην αρχή της πληρότητας, σύμφωνα με την οποία κάθετι που μπορεί από φυσική άποψη να υπάρξει πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει. Μητρόδωρος (Μαθητής Επίκουρου) : Το να φανταζόμαστε οτι μέσα στο Σύμπαν υπάρχει μόνο ένας κόσμος, είναι σαν να πιστεύουμε ότι σε ένα χωράφι με σιτάρι υπάρχει μόνο ένα στάχυ.

14. Τα επιχειρήματα αυτά οδήγησαν στην πυρά τον Giordano Bruno, 16 oς αι, που αμφισβήτησε την πολλαπλοτητα των κόσμων, και την μοναδικότητα της ενσάρκωσης του Χριστού... 17 ος αι . Κοπέρνικος –Γαλιλαίος:καταργείται η ηλιοκεντρική αντίληψη, καταρρίπτονται τα επιχειρήματα του Αριστοτέλη 18 ος αι.: Η πρόοδος της επιστήμης και η συνειδητοποίηση οτι τα αστέρια είναι ήλιοι σαν τον δικό μας, ενίσχυσε την ιδέα οτι στο Σύμπαν υπάρχουν και άλλοι πλανήτες σαν το δικόμας. 19 ο ς αι. Η πολλαπλότητα των κόσμων ως ιδέα έχει επικρατήσει στους κύκλους των διανοούμενων σε τέτοιο βαθμό που το χρησιμοποιούσαν ως επιχείρημα εναντίον της μοναδικότητας του Χριστού. Τότε ο Σκωτσέζος Thomas Chalmers συνέταξε το 1817 το έργο «Απολογία της Χριστιανικής αποκάλυψης σε σχέση με τη σύγχρονη Αστρονομία».Όπου ισχυριζόταν οτι μόνο το ανιθρώπινο είδος υπέπεσε στο προπατορικό αμάρτημα, άρα μόνο αυτό χρειάστηκε την Θεϊκή επέμβαση.

15. 1853 Ο άγγλος William Whewell, καθηγητής στο Καίμπριτζ υποστηρίζει οτι στους άλλους πλανήτες του Ηλιακού συστήματος επικρατου΄σαν τέτοιες συνθήκες που δεν επέτρεψες ουτε επιτρέπει την εμφάνιση ζωής. Ουτε σε άλλα άστρα υπάρχουν ενδείξεις για ύπαρξη πλανητών γύρω τους. Προσπαθει να καταρρίψει την ιδέα της πολλαπλότητας των κόσμων. Herbert G. Wells: «Ο πόλεμος των κόσμων» 20 ος αι. A. Wallace : (θεμελιωτής της θεωριάς της εξέλιξης μαζί με τον Δαρβίνο) «Η θέση του Ανθρώπου στη Φύση»: Ο άνθρωπος προέκυψε απο μια σειρά μοναδικών και απρόβλεπτων γεγονότων μέσα στη μακριά αλυσίδα της εξέλιξης και η πιθανότητα να συμβεί αλλού η ίδια σειρά γεγονότων ακόμα και σε περιβάλλοντα όμοια με τη Γη είναι ελάχιστη !960. Θεωρία του Χαόυς: Η εξέλιξη πολλών φυσικών συστημάτων εξαρτάται τόσο πολύ από τις αρχικές συνθήκες, ώστε είναι αδύνατο να προβλέψουμε τη συμπεριφορά τους πέρα από ένα «χρονικό ορίζοντα». Σχεδόν ίδιες αρχικές συνθήκες μπορούν να οδηγήσουν σε τελείως διαφορετικά αποτελέσματα.

16. Η εξέλιξη της ζωής στη Γη: Δαρβινική θεωρία: δίνει βαρύτητα στην αυξανόμενη πολυπλοκότητα της ύλης, σαν να επρόκειτο για μια αναπόφευκτη διαδικασία. Το πέρασμα απο τα βακτήρια στου πολυκύτταρους οργανισμούς απο τα ψάρια στα ερπετά και από τα θηλαστικά στον άνθρωπο, θεωρείται μονόδρομος. Στη διάρκεια αυτής της πορείας η φυσική επιλογή ανταμοίβει τους οργανισμούς που προσαρμόζονται καλύτερα στο περιβάλλον τους με την επιβίωση του είδους τους. Όμως Stephen Jay Gould) η φυσική επιλογή δεν εί ναι μπναδικός παράγοντας. Είδη καλά εξοπλισμένα εξαφανίστηκαν (πχ. Δεινόσαυροι). Τα είδη που επέζησαν από φυσικές καταστροφές δεν ήταν πάντα τα πολυπλοκότερα. Πχ. Τα θηλαστικά επιβίωσαν χάρη στην καλή τους τύχη και όχο λόγω της υπεροχής τους σε σχέση με τους δεινόσαυρους. Τουλάχιστον 4 μεγάλες καταστροφές σημάδεψαν τη Γη τα 530 εκατ. Χρόνια της ιστορίας της πολυκύτταρης ζωής του πλανήτη μας.

19. Μέχρι σήμερα, η έρευνα για εξωγήινη νοημοσύνη έχει δώσει ένα οριστικό και ένα προσωρινό αποτέλεσμα. Το οριστικό είναι οτι οι διαστημοσυσκευές που στάλθηκαν στα διάφορα σώματα του Ηλιακού συστήματοςδεν εντόπισαν καμία μορφή ζωήςστο κοντινό μας διάστημα.Το προσωρινό αφορά την «ακρόαση»του ουρανού στιςραδιοσυχνότητες, που υπήρξε και αυτή άκαρπη. 1940 -1950, ιπτάμενοι δίσκοι, Fermi, «μα που είναι;» Η απουσία ίχνους μιας επίσκεψης εξωγήινων δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι δεν υπάρχουν. Θα μπορούσε κάλλιστα να οφείλεται στις δυσκολίες των διαστρικών ταξιδιών. 1980, η συζήτηση φτάνει στα όρια του παροξυσμού. Frank Tipler : Το παράδοξο του Φερμι, γινεται μεγαλύτερο αν λαβουμε υπόψη την πιθανότητα κατασκευής αυτοαναπαραγόμενων μηχανών απο κάποιους από αυτούς τους υποτιθέμενους πολιτισμούς. Η απουσία τέτοιων μηχανών αποδυκνείει κατα τον Tipler ότι είμαστε, αν οχι ο μόνος, σιγουρα οπιο εξελιγμένος τεχνολογικά πολιτισμός στον Γαλαξία

20. Κοσμική μοναξιά; Το παράδοξο του Fermi μπορεί να αναλυθεί στις εξής υποθέσεις: 1)Ο πολιτισμός μας δεν είναι ο μόνος τεχνολογικός πολιτισμός στον Γαλαξία. 2)Ο πολιτισμός μας είναι από κάθε άποψη ένας «μέσος» πολιτισμός. 3)Τα διαστρικά ταξίδια δεν είναι πολύ δύσκολα για πολιτισμούς λίγο πιο εξελιγμένους από τον δικό μας. Μερικοι μαλιστα έχουν πραγματοποιήσει τέτοια ταξίδια. 4)Ο γαλαξιακός εποικισμός είναι μια σχετική γρήγορη επιχείρηση. Μπορεί να πραγματοποιηθεί σε πολύ λιγότερο από ένα δισεκατομμύριο χρόνια, σε ένα μικρό κλάσμα, δλδ της ηλικίας του Γαλαξία μας. Μα τοτε θα έπρεπε να είναι εδώ Οι οπαδοί της εξωγήινης νοημοσύνης αμφισβητούν τουλάχιστον τις υποθέχεις 3 και 4 και μερικοι και την 2 ή και την 1. Τα επιχειρήματα των αρνητών της εξωγηινης νοημοσύνης δεν αφορούν τόσο την τεχνική πλευρά του προβλήματος όσο την κοινωνιολογική

21. Όλα τα παραπάν επιχειρήματα έχουν ένα κοινό αδύνατο σημείο: Αν πραγματι υπαρχουν χιλιάδε πολιτισμοί, ένας τουλάχιστον από αυτούς θα έπρεπε να έχει γλυτώσει απ΄οτην καταστροφή, να έχει πραγματοποιήσει διαστημικά ταξίδια και να έχει επιχειρήσει τον εποικισμό του Γαλαξία. Η συμπεριφορά των ζωικών ειδών πανω στη Γη μας δείχνει οτι όλα τα είδη περνούν κάποτε από μια φάση εξάπλωσης, που μεγιστοποιεί τις πιθανότητες επιβίωσής τους μέσα στα πλαίσια της φυσικής επιλογής. Τουλάχιστον ένας από αυτούς τους πολτισμούς θα έπρεπε λογικά, να έχει παραβιάσει το ταμπού της επαφής με τον πολιτισμό μας. Αλλιώς είμαστε μόνοι εμεις που θέλουμε να επικοινωνήσουμε με άλλους πολτισμούς. Η άποψη να δεχθούμε οτι ο πολιτισμός μας είναι ο μόνος που εμφανίστηκε στον Γαλαξία μας είναι η πιο «οικονομικη», γιατι σύμφωνα με τη θεωρία της εξέλιξης η πιθανότητα να φθάσει η εξελικτική διαδικασία στη νοημοσύνη είναι απειροελάχιστη. Fred Hoyle: αδύνατα τα διαστρικά ταξίδια.