2. NOMES
ORXO
cebada
(Hordeum sativum)
cebada
barley
orge
cevada

3. DESCRICIÓN
Planta herbácea que pode acadar
entre 0,5 e 1 m de altura.
RAÍZ: fasciculada
TALO: cana

4. FOLLAS
Alternas, envainadoras
e cos nervos paralelos.
Forma lanceolada,

5. FLORES
Hermafroditas,
agrupadas en espigas
terminais protexidas
por brácteas (glumas
e glumelas).

6. FROITOS
(grans) de tipo
cariópside, cunha única
semente soldada ao
froito, agrupados en
espigas terminais.

7. Coñécense unhas 12 especies cultivadas de cebada.
O seu curto período vexetativo e a gran resistencia ao
frío permite plantala en zonas de Siberia, Alaska e ata
os 3.500 m de altitude nos Andes.
O cultivo da cebada en Galicia ten pouca importancia
debido a que é o cereal máis sensible aos solos acedos.

9. CICLO E CULTIVO
Anual
Normalmente o cultivo de inverno seméntase sobre outubro e
novembro, e os de primavera entre febreiro e marzo. O cultivo de
inverno colléitase a principios de xuño e o de primavera a
principios de outubro, dependendo do seca que estea a planta.

10. DISTRIBUCIÓN
O país con maior produción é Alemaña, con 10.412.100 tm por ano, seguida
por Francia (10.102.000 tm) e Ucrania (8.484.000 tm).

11. USOS
ALIMENTICIO:
·Consumo humano e animal, principalmente porcos.
·Obtención de mostos para a elaboración de cervexas.
·Para destilar na fabricación de whisky escocés e xenebra
holandesa.
·Elabóranse bebidas non alcohólicas ou lixeiramente alcohólicas,
como a auga de cebada.

12. USO MEDICINAL:
-Tratamento de tose irritativa.
-Problemas dixestivos
-Tratamento de enfermidades febrís.
-Persoas que sofren de retención de líquidos.
-A decocción úsase para desinflamar a gorxa.

13. CURIOSIDADES
ORIXE E HISTORIA
A cebada cultivada descende da
cebada silvestre, que medra en
Oriente Medio. O seu cultivo
remóntase ó antigo Exipto. Tamén
foi coñecida por gregos e romanos
que a utilizaban para facer pan, e
era a base da alimentación dos
gladiadores.
Ata o século XVI, en Inglaterra, so
estaba permitido consumir pan de
cebada, xa que o pan de trigo era
para a clase alta. Unha conta das racións de cebada en
escritura cuneiforme (Irak, aprox. 2350
antes de Cristo).

14. Irene Galbán Rodríguez