Οι μαθητές και μαθήτριες της Στ' τάξης του Δ.Σ. Βαμβακοφύτου Σερρών , προσπαθούν να κατανοήσουν και να γευτούν το έργο των καλλιτεχνών της γενιάς του 1880.
3. "Αρραβώνας"
Δεν μπορώ να μη σε βλέπω το χειμώνα
Δεν μπορώ να μη σε ιδώ το καλοκαίρι!
Τί είν' ο Απρίλης με τα ρόδα του και μόνα,
σαν δεν έλθεις με τριαντάφυλλα στο χέρι!
Δεν μπορώ να φανταστώ και στον αιώνα
μια στιγμή του που να μη σε ξέρει.
Κι απ' τα στέφανα, που ο γάμος τάχει φέρει,
πιο γλυκέ χαράς που μέλλεται αρραβώνα.
Με του λογισμού σου υπάρχω τον αγώνα!
Μέρα μου και νύχτα, αυγή μου, μεσημέρι,
στέκω μπρος σου με γερμένο γόνα.
Γίνομαι και του ίσκιου σου καρτέρι !
Ο πμηεηήξ θάκεη μηα πανμμμίωζε μεηαλύ
ημο Απνίιε θαη ημο ανναβώκα. Μαξ ιέεη
όηη μ Απνίιημξ δεκ είκαη ηίπμηα ακ δεκ
ένζεη με ηνηακηάθοιια ζημ πένη. Γηα ημκ
πμηεηή ε πημ γιοθηά πανά είκαη μ
ανναβώκαξ. Όηακ ζθέθηεηαη ηεκ γοκαίθα
ημο, παίνκεη θμονάγημ γηα κα ζοκεπίζεη ημκ
αγώκα ημο γηα ηε δωή. Τεξ οπόζπεηαη όηη
μηα δωή ζα ηεκ πενημέκεη.
Μανία Δειεγεωνγμύδε
Κωστής
Παλαμάς
4. «Ω παλικάρια αλλόγλωσσα κι αλλόφυλα και ξένα ,
αλλά σαν απ’ των σπλάγχνων μας τα σπλάγχνα φυτρωμένα!
Απ’ τα νερά της Μεσογείου ‘ς τα Αδρία
κι από του Πίνδου τα έλατα στων Άλπεων τα χιόνια
πέρα ως τη χώρα της κιτριάς και ως τη χρυσή Ιταλία
και ως του παγοστέφανωτου Βοριά τα μεγαλεία
τα ονόματά σας ο τρανός ο αντίλαλος ας φέρει,
ω ξένοι, απ’ της Ελλάδας σας ολόφεγγο το αστέρι»
Ο Κωστής Παλαμάς πνμξ ηημήκ ηωκ Φηιειιήκωκ
αγωκηζηώκ. Πανόιμ πμο είκαη λέκμη, μηιμύκ άιιεξ
γιώζζεξ θαη θαηάγμκηαη από άιιεξ πώνεξ, θένζεθακ
ζα κα θαηάγμκηαη από ηεκ Ειιάδα θαη ήνζακ κα
πμιεμήζμοκ γηα κα βμεζήζμοκ ημοξ Έιιεκεξ κα
ακελανηεημπμηήζμοκ ηε πώνα ημοξ. Ταλίδεοακ μένεξ
μιόθιενεξ γηα κα θηάζμοκ ζηεκ Ειιάδα, όμωξ δεκ ηα
παναημύζακ. Ήλενακ όηη μπμνεί κα ζθμηωζμύκ θαη κα
μεκ λακακηηθνίζμοκ πμηέ ηηξ μηθμγέκεηέξ ημοξ, αιιά
δε ιύγηζακ.
Εοηοπία Τζειεθίδμο
5. Γεώργιος
Δροσίνης
Ύμνος των
προγόνων
O ποιητής θέλει να εκφράσει τον ηρωισμό
των Ελλήνων που πολέμησαν για την
ελευθερία της Ελλάδας. Μας λέει ότι όλοι
αυτοί ήταν πάντα εκεί για να μας
καθοδηγήσουν . Επίσης, ότι εμείς πλέον
τους τιμάμε για τη σημερινή ανεξαρτησία
μας.
Λίνα Κιοσσέ
6. Ο ποιητής θέλει να εκφράσει
την ανησυχία του για το
γρήγορο πέρασμα του χρόνου,
με μια απλή, αλλά πολύ καλή
παρομοίωση. Μπροστά
βρίσκονται οι μέρες του
μέλλοντος σαν σε μια σειρά
από ζωηρά, χρυσά και ζεστά
κεριά, ενώ πίσω στέκονται οι
μέρες του παρελθόντος, μια
θλιβερή γραμμή από σβησμένα
κεριά, λιωμένα και κυρτωμένα.
Ο καβάφης δε θέλει να
κοιτάζει πίσω στο παρελθόν,
γιατί οι μέρες πέρασαν και
γνωρίζει πόσο γρήγορα έρχεται
ο θάνατος. Σου λείπουν εκείνες
οι εποχές. Σώρα κοιτάζει μόνο
εμπρός. Δε θέλει να σκεφτεί το
παρελθόν για να μην τρομάξει,
καθώς γρήγορα πλησιάζει ο
καιρός για τον θάνατο.
Ιωάννα Κιοσσέ
Κ.Π.ΚΑΒΑΥΗ
8. Σὸ σκυλί
Κάθε νύχτα στὴν αὐλὴ
γάβου-γάβου τὸ σκυλί,
δῶσ᾿ του καὶ γαβγίζει.
Σοῦ σπιτιοῦ ἐδῶ αὐτὸς
εἶναι φύλακας πιστός,
ποιὸς δὲν τὸν γνωρίζει;
Ἀψηλὰ τ᾿ ἀφεντικὰ
κοιμηθήκανε γλυκά,
πέρασε ἡ ὥρα.
Σὸ γνωρίζει τὸ σκυλὶ
καὶ φωνάζει ἀπ᾿ τὴν αὐλὴ
γάβου, γάβου τώρα.
Γιὰ νὰ ξέρουν οἱ κακοί,
ποὺ γυρνοῦν ἐδῶ κι ἐκεῖ
κάτι νὰ σουφρώσουν,
πὼς σὰν ἔμπουν στὴν αὐλή,
θὰ τοὺς πιάσει τὸ σκυλὶ
καὶ δὲ θὰ τὴ γλυτώσουν.
Πρόκειται για ένα παιδικό
ποιηματάκι.
Σο ποίημα αυτό μας μιλάει για
έναν πιστό φύλακα του
ανθρώπου, το σκύλο. Καθώς τα
αφεντικά του κοιμούνται αυτό
περιφέρεται στην αυλή. Αν
αντιληφθεί πως συμβαίνει
κάτι, γαβγίζει με σκοπό να
τρομάξει αυτούς που θέλουν
να μπουν στο σπίτι.
Ιωάννα Βισέρη
ΓΕΩΡΓΙΟ ΒΙΖΤΗΝΟ