1. Jenis Permainan Tradisional Kaum Melayu
Sepak Raga
Permainan sepak raga telah sejak zaman Kesultanan Melayu Melaka. Pada masaitu, permainan ini
dimainkan oleh golongan bangsawan. Rakyat Biasa juga menggemari permainan ini. Pada masa
sekarang sepak raga lebih dikenali dengan nama sepak takraw. Ia bukan hanya dimainkan oleh
orang melayu sahaja tetapi bangsa-bangsa lain, malah telah dikenali di seluruh. Bola sepak raga
diperbuat daripada bilah-bilah rotan yang dianyam bulat seperti raga sebesar isi buah kelapa dua
atau tiga lapis. Permainan ini dimulakan dengan salah seorang pemain melambung bola kepada
rakannya dengan tangan. Rakannya itu akan menimang bola itu dengan kakinya sekali atau
beberapa kali, sebelum menendangnya kea rah pemain lain. Pemain-pemain yang membentuk
lingkungan atau bulatan itu mestilah bergilir-gilir menimang bola itu dan mengawalnya supaya
tidak jatuh ke bumi. Jika bola itu jatuh, pemainan dalam pusingan tersebut ditamatkan.
Batu Seremban
Batu Seremban juga dikenali sebagai permainan Selambut atau Serembat. Sering dimainkan di
waktu lapang. Permainan ini dimainkan oleh kanak-kanak perempuan sama ada secara individu
atau berpasangan. Ianya dimainkan secara berkumpulan seramai dua hingga empat orang atau
lebih. Biasanya ia menggunakan guli kaca, biji getah, ketul batu yang kecil atau ketulan-ketulan
objek lai berbentuk bulat. Bilangan yang biasa digunakan sebanyak lima biji. Objek-objek ini
dikenali sebagai buah. Dalam bermain Batu Seremban ini terdapat beberapa peringkat atau cara
sambutan buah yang berlainan. Bermula dengan peringkat pertama yang mudah dengan
menggunakan sebiji buah yang dinamakan sebagai buah satu hinggalah kepada peringkat lebih
tinggi atau peringkat yang teratas dinamakan buah tujuh.

2. Jenis Permainan Tradisional Kaum Cina
Go
Go ialah permainan berpapan yang dimainkan oleh dua orang. Go juga dikenali sebagai wéiqí di
dalam bahasa China. Permainan ini kaya dengan strategi yang kompleks tetapi hanya mempunyai
undang-undang permainan yang mudah. Go hanya menggunakan biji-biji berwarna hitam dan
putih.
Xiang qi
Xiangqi merupakan sebuah permainan papan cina yang dimainkan oleh dua orang pemain.
Xiangqi berada dalam keluarga yang sama dengan catur. Xiangqi bentuk kini berasal dari China,
oleh itu ianya digelar sebagai Catur Cina. Permainan ini didapati telah mula dimainkan seawal
abad ke-4 selepas Masihi di China. Xiangqi merupakan salah satu permainan papan yang paling
popular di dunia. Ciri-ciri yang unik termasuklah pergerakan unik pao (meriam), peraturan yang
melarang panglima (seperti "raja" dalam catur) daripada bertemu dalam garisan yang sama, serta
"sungai" dan "istana" yang mengehadkan pergerakan sesetengah buah catur.
Yo-yo cina
Yo-yo cina ialah permainan dari China yang mempunyai dua cakera yang sama saiz yang
dihubungkan oleh gandar yang panjang. Yo-yo cina akan sentiasa berpusing pada tali yang diikat
pada dua batang kayu kecil. Pemain akan memegang hujung kedua-dua kayu dan mengimbangi
yo-yo daripada jatuh. Permainan ini dikenal pasti telah wujud sejak Dinasti Ming sekitar tahun
1386 hingga tahun 1644 selepas Masihi. Yo-yo cina tradisional dibuat daripada buluh, dimana
ianya mudah patah dan tidak sesuai untuk aksi-aksi lasak. Sesetangah yo-yo cina dimasukkan alat
yang menghasilkan bunyi apabila dipusingkan dengan laju. Bunyi ini membolehkan pemainnya
mengimbangi kelajuan yo-yo.

3. Jenis Permainan Tradisional Kaum India
Kho-kho
'Kho-kho' merupakan satu permainan tradisional yang popular di kalangan kaum India.
Permainan yang berasal dari Maharashtra ini pada mulanya dimainkan menggunakan kereta kuda.
Kebanyakan ahli sejarah India mengatakan bahawa Kho-Kho merupakan hasil pengubahsuaian
daripada satu permainan 'Lari dan kejar' di mana seorang pemain akan berlari dan mengejar serta
menyentuh pemain lain. Permainan kho-kho ini memerlukan kecergasan fizikal pemain serta
pergerakan yang fleksibel untuk megelak peserta-peserta lain.
Bagi permainan kho-kho, setiap kumpulan boleh mempunyai 12 pemain.Namun, hanya 9
daripadanya akan bermain bagi satu perlawanan. Terdapat 2 giliran dalam permainan kho-kho ini.
Setiap giliran diperuntukkan selama 7 minit untuk acara lari dan kejar. Bagi kumpulan pengejar
(chaser), 8 pemain akan berada di tengah setiap 8 kotak yang terdapat di padang permainan.
Setiap 8 peserta ini akan duduk dalam kedudukan yang bertentangan secara berselang-selang.
Manakala, pemain yang kesembilan akan bertindak sebagai pengejar. Sasaran bagi setiap
pengejar ialah menyentuh pemain lawan dengan menggunakan tapak tangan. Pemain lawan akan
tersingkir apabila pengejar menyentuhnya dengan tapak tangan tanpa melakukan "foul", pemain
lawan telah melebihi had garisan dengan sendirinya ataupun lambat sampai ke had garisan.
Pengejar boleh menukar giliran mengejar dengan menyentuh ahli pasukannya yang lain sambil
berkata "Kho Kho". Pemain yang disentuh kemudiannya akan menjadi pengejar dan begitulah
seterusnya. Bagi setiap 2 giliran terdapat 5 minit masa rehat diberikan. Bagi permainan 'Kho-Kho'
ini, keluasan petak padang yang diperlukan ialah 27mX15m.

4. KABADI
Kabadi ialah sebuah permainan yg dibentuk dalam permainan tradisional India. Permainan ini
sangat terkenal di Selatan Asia dan tersebar dengan meluas di Tenggara Asia, Jepun, dan Iran. Ia
adalah permainan bangsa Bangladesh dan juga meluas di Tamil Nadu, Andura Pradesh, Punjab
dan Maharasutran di India. Kabadi juga dimainkan oleh tentera British untuk tujuan hiburan,
menjaga kemantapan badan dan juga untuk mengumpan tentera askar dan komuniti Asia British.
Dalam satu permainan, 2 pasukan dibentuk yang mana terdiri daripada tujuh pemain. Gelanggang
yang digunakan adalah 12.5m x 10m (separuh daripada gelanggang bola keranjang). Setiap
pasukan mengandungi pemain simpanan seramai 5 orang. Permainan ini dilangsungkan selama
20 minit, dengan 5 minit setengah untuk rehat semasa pertukaran gelanggang. Satu pasukan akan
menghantar penyerang kepada pasukan pihak lawan, yang mana bertujuan untuk menyentuh salah
seorang daripada pemain pihak lawan sebelum patah balik kepada pasukannya. Pemain yang
telkah disentuh akan terkeluar dan meninggalkan padang. Sementara itu, pihak pertahanan
membentuk sebuah rantai seperti berpegangan tangan antara satu sama lain. Jika rantai itu
terputus, salah seorang pemain pertahanan akan meninggalkan padang. Sasaran pertahanan adalah
untuk menghentikan penyerang balik ke pasukannya sebelum berhenti berehat. Jika penyerang
berhenti sebelum sampai ke destinasi, penyerang itu akan meninggalkan padang. Pemain juga
boleh melepasi sempadan garisan atau bahagian bdn mencecah tanah di luar garisan, kecuali
semasa bergelut dengan pasukan pihak lawan. Setiap pemain yang terkeluar, pihak lawan akan
mendapat mata. Pasukan yang skor dua mata bonus, yang dipanggil lona, manakala semua pihak
lawan akan tersingkir. Pada akhir perlawanan, pasukan yang mengumpul mata tertinggi akan
menang. Permainan adalah berdasarkan kesesuaian umur dan berat. Permainan ini terdiri daripada
satu pengadil, dua pembantu pengadil, satu penjaring dan dua pembantu penjaring.