2. Sebepleri:
Bu savaş, her şeyden önce İtalya'nın
sömürgecilik politikasının ve Osmanlı
Devleti'nin içinde bulunduğu bunalımların bir
sonucuydu.
3. İtalya, 19. yüzyılın ikinci yarısında(1870-71)
Almanya gibi siyasal birliğini kurarak güçlü bir
devlet durumuna gelmişti. Gücünü devam
ettirebilmek ve daha da artırabilmek için
hammadde ve pazara ihtiyacı vardı. Bunu da
ancak sömürge elde ederek sağlayabilirdi.
4. Dünya üzerindeki zengin sömürgeler güçlü
emperyalist devletlerce paylaşıldığı için,
İtalya henüz el değmemiş ve zayıf devletlerin
elindeki topraklara yönelmek zorundaydı.
İtalya’nın hemen güneyindeki Trablusgarp,
her açıdan uygun bir hedefti.
5. 1877 – 1878 Osmanlı Rus Savaşı’ndan
sonra Osmanlı İmparatorluğu, ölüm
döşeğindeki bir adama benzetiliyordu.
Ekonomik sistemi çökmüş, askeri açıdan
yetersiz, kısacası güçsüz bir ülke görünümü
çizmekteydi.
6. Trablusgarp, Osmanlı İmparatorluğu’nun
Kuzey Afrika’daki son toprak parçasıydı.
Üstelik Mısır’ın İngilizler tarafından işgal
edilmesi sonucu, Trablusgarp ve Osmanlı’nın
diğer toprakları arasında kara bağlantısı
kesilmişti.
10. Çünkü;
İtalya’nın kendi sömürgelerine göz dikmesini
istemiyorlardı.
İngiltere ve Fransa Kuzey Afrika’daki
sömürgeleri arasında İtalya gibi güçlü bir
tampon devlet olmasını güvenlikleri
açısından uygun buluyorlardı.
11. İngiltere ve Fransa, Almanya’nın bloğunda
yer alan İtalya’yı kendi yanlarına çekmek
istiyorlardı.
Almanya ve Avusturya – Macaristan
İmparatorluğu, İtalya ile müttefikti. İtalya
Trablusgarp’ı alınca güçlenecekti. Üstelik bu
adımla, İngiltere’nin Uzakdoğu’daki
sömürgelerinin anahtarı olan Mısır’a bir adım
daha yaklaşılmış olacaktı.
12. Rusya, Balkanlar’daki emellerine biran evvel
ulaşabilmek için, Osmanlı İmparatorluğu’nun
dikkatini dağıtma niyetindeydi. Osmanlı
İmparatorluğu dikkatini ve enerjisini
Trablusgarp’ta harcarken, Rusya da
Balkanlar’ı istediği gibi karıştırabilirdi.
13. Savaşın Başlaması:
İtalya; Trablusgarp ve Bingazi' nin uygarlık
bakımından geri bırakıldığı, burada yaşayan
İtalyanlara kötü davranıldığım bahane ederek
28 Eylül 1911'de bu bölgeyi işgale başladı.
İtalyanlar Trablusgarp, Tobruk, Derne ve
Bingazi'ye asker çıkardılar.
14. Osmanlı Devleti, işgal karşısında büyük
devletlerden arabuluculuk yapmalarını ve
savaşı durdurmalarını istedi.
Devletler, savaş karşısında tarafsız
kalacaklarını ilân edince, Osmanlı Devleti
İtalya ile karşı karşıya kaldı.
15. Osmanlı İmparatorluğu’nun
Durumu
Osmanlı Devleti'nin işgal karşısında
Trablusgarp’ta çok az bir askeri vardı.
Makedonya, Arnavutluk ve diğer yerlerde
meydana gelen isyanlar dolayısıyla Osmanlı
hükümeti savaş için gerekli hazırlıkları
tamamlayamamıştı.
16. İngiltere'nin de Mısır'da tarafsızlığı ilân
etmesi ile karadan, bağlantı da kesilmiş oldu.
Osmanlı'da deniz gücü de yetersiz olunca
denizden yardım ümidi de sona erdi.
17. Bütün bu olumsuzluklara rağmen İstanbul'da
bulunan bazı kurmay subaylar zor şartlar
altında Trablusgarp’a ulaştılar.
Mustafa Kemal ve Enver Paşa gibi komutanlar
halkı İtalyanlara karşı örgütleyerek iyi bir
savunma cephesi oluşturmuşlardır.
18. Kendine çok güvenen İtalya, Trablusgarp’ta hiç
beklemediği bir direnişle karşılaştı.
Gizlice Trablusgarp’a ulaşan Osmanlı subayları
zaten Halife’ye sıkı bir şekilde bağlı olan ve ilk
günden beri İtalyan işgaline karşı direnen yerel
halkı, çok kısa zamanda örgütlemeyi başardı.
19. İtalya, Trablusgarp’ta dar bir kıyı şeridinde
saplanıp kaldı. İç kesimlere ilerleyemedi.
Güle oynaya, küçümseyerek geldikleri bu
topraklar İtalyanlar için bir bataklıktan
farksızdı.
20. Savaşın uzaması İtalyan hükümetini kamuoyu
nezdinde kötü bir pozisyona soktu.
Savaş uzadıkça, masraflar da çığ gibi büyüdü.
Osmanlı Hükümeti'nin İtalya'ya uyguladığı
ekonomik ambargo da İtalya'da önemli etkiler
meydana getirdi.
21. Savaşın Seyrinin Değişmesi:
İtalya, kesin bir başarı sağlayamayınca,
Akdeniz'e yönelerek 17 Mayıs 1912'de On iki
Ada'yı işgal etmiştir.
İtalyan donanması, On iki Ada’dan sonra
rotasını Boğazlar’a çevirdi ve Çanakkale
Boğazı’nı ablukaya aldı.
22. Balkanlar’da isyanlar artmış, hükümet bunalımı
meydana gelmiş, parti çekişmeleri başlamıştı.
Osmanlı'nın dış politikadaki yalnızlığı sürüyordu.
Durumdan yararlanan Balkan Devletleri, Osmanlı
Devleti'ne karşı savaş hazırlığına girişmişlerdi.
23. Savaşın Sonu:
Özellikle Balkan devletlerinin bir ittifak yaparak
Osmanlı İmparatorluğu’na karşı birleşmeleri,
Osmanlı’yı İtalya ile barışa zorladı.
Osmanlı Devleti, 18 Ekim 1912’de İtalya ile
yaptığı UŞİ ANLAŞMASI ile savaşa son verdi.
24. UŞİ ANLAŞMASI
Osmanlı Devleti, Trablusgarp ve Bingazi' yi
boşaltacak,
İtalya On iki Ada'yı Osmanlı Devleti'ne geri
verecek, ancak Balkan Savaşı bitinceye
kadar Yunan işgaline karşı İtalya'nın elinde
geçici olarak bulunacak,
25. Trablusgarp’ta Naip adıyla bir temsilci
Padişah adına bulunacak,
İtalya, Kapitülasyonların kaldırılmasında
Osmanlı Devleti'ne yardım edecek,
26. SONUÇ:
Ege Adalarının bir kısmına, dolayısıyla Ege
Denizi'ne ve Anadolu kıyılarına büyük bir
devlet geçici olarak da olsa yerleşmiştir.
On iki Ada elimizden fiilen çıkmış, İtalyanlar
Ege Denizi'ne yerleşmişlerdir.
27. Kuzey Afrika'daki İtalyan sömürgeciliği
başlamıştır.
Doğu Akdeniz'de güçler dengesi bozulmuş,
böylece İtalya, etkili bir devlet haline gelmiştir.
28. Osmanlı Devleti'nin içinde bulunduğu durum
ortaya çıkmış; topraklarını koruyamayacağı
bir kere daha anlaşılmıştır.
I. Balkan Savaşı'nın başlamasına cesaret
vermiştir.