1. Estaba o señor don Libro
sentadiño no seu sillón,
cun ollo pasa a folla
co outro ve a televisión.
Estaba o señor don Libro
aburrido no seu sillón,
esperando a que viñese...
algún pequeno lector.
Don Libro era un tío sabio,
que sabía da lúa e do sol,
que sabía de terras e mares,
de historias e aves,
de peixes de toda cor.
Estaba o señor don Libro,
tremendo de frío no seu sillón,
veu un neno, colleuno nas súas mans
e o libro entrou en calor.
Gloria Fuertes
“Versos fritos”
