Esta presentación forma parte dunha unidade didáctica para 3º da eso.

1. O DIÁLOGO

2. ―QUE VAI SER? -PREGUNTOULLE O CAMAREIRO.
―UNHA CERVEXA.
―COMO?
―NON SABE QUE O ALCOHOL ESTÁ PROHIBIDO POR ORDE DO
SUPREMO?
BREOGÁN NON ENTENDÍA.
―PERDOE, NON O SABÍA. PÓÑAME UNHA COCA-COLA.
―SERÁ «SUPREMA-COLA», SABE DE SOBRA QUE COCA-COLA
NON PATROCINA A CIDADE.
BREOGÁN NON COMPRENDÍA NADA.
―MIRE, TEN TABACO? NON LLE VIN A MÁQUINA NA ENTRADA.
―ISTO QUE É, UN PROGRAMA DE CÁMARA OCULTA? -
ESPETOULLE O CAMAREIRO-. SE ME PIDE ALGO MÁIS QUE ESTEA
PROHIBIDO CHAMO OS MEMBROS DO CLAN, E LOGO A VER SE
TEN VALOR PARA MOFARSE DELES.
BREOGÁN DECIDIU CALAR E BEBER EN SILENCIO A SÚA BEBIDA.
GAME OVER, SANTIAGO LOPO

3. O DIÁLOGO ENTENDIDO COMO XÉNERO
LITERARIO NACE EN GRECIA UNIDO Á
EXPOSICIÓN DE DOUTRINAS FILOSÓFICAS OU
POLÍTICAS DESENVOLVIDAS BAIXO UN PRISMA
DIDÁCTICO. DAQUELA COMEZÁRONO A
CULTIVAR, ENTRE OUTROS, PLATÓN, PLUTARCO,
CICERÓN E SÉNECA.

4. O DIÁLOGO É O
INTERCAMBIO DE MENSAXES
ENTRE DÚAS OU MÁIS
PERSOAS. A PERSOA QUE
TEN A PALABRA É O EMISOR
E A PERSOA OU PERSOAS
QUE ESCOITAN SON OS
RECEPTORES. EN DISTINTOS
MOMENTOS DO DIÁLOGO OS
PAPEIS INTERCÁMBIANSE.

5. É A SITUACIÓN DE
COMUNICACIÓN HUMANA MÁIS
BÁSICA E A MÁIS FRECUENTE NA
VIDA DIARIA. POLO XERAL SON
ESPONTÁNEOS OU POUCO
PLANIFICADOS, O NIVEL DE
LINGUA É COLOQUIAL E PÁSASE
DUNS TEMAS A OUTROS
SEGUNDO OS INTERESES DOS
INTERLOCUTORES

6. ESTE TIPO DE DIÁLOGO ESPONTÁNEO E SEN
PLANIFICAR CHÁMASE CONVERSA. SE A CONVERSA SE
PRODUCE NUNHA REUNIÓN INFORMAL DUN GRUPO DE
PERSOAS PARA FALAREN E INTERCAMBIAREN PUNTOS
DE VISTA SOBRE TEMAS DE ACTUALIDADE E CADA UN
INTERVÉN CANDO LLE PETA, CHÁMASE TERTULIA.
Tertulia porteña. Autor Pellegrini. Acuarela de Charles Henri Pellegrini

7. HAI OUTROS DIÁLOGOS NON ESPONTÁNEOS E
PLANIFICADOS EN QUE OS PAPEIS DE EMISOR E
RECEPTOR OU RECEPTORES ESTÁN SUXEITOS A
REGRAS E OS TEMAS ESTÁN PREVIAMENTE FIXADOS.

8. a) O COLOQUIO e o debate: diálogos sobre un tema
concreto dirixidos por un moderador ou moderado.
No coloquio expóñense diversas opinións e
informacións sobre o tema elixido; no debate é
unha exposición pública entre puntos de vista
contrapostos sobre un tema ou problema proposto.

9. b) A CONFERENCIA: exposición pública máis ou menos
longa por parte dunha persoa das súas ideas ou
opinións sobre un tema determinado. En xeral, ao
final hai un coloquio ou debate sobre o exposto.

10. c) A ENTREVISTA: é un xénero informativo da linguaxe
xornalística en que unha persoa contesta unhas
preguntas sobre diferentes temas.

11. O TEXTO FUNDAMENTAL DUNHA OBRA DE TEATRO É O DIÁLOGO
QUE DIFERENTES PERSONAXES MANTEÑEN EN ESCENA. A ACCIÓN
DRAMÁTICA PROGRESA A PARTIR XUSTAMENTE DAS PALABRAS QUE
INTERCAMBIAN OS ACTORES. EXCEPCIONALMENTE PRODÚCENSE
MONÓLOGOS OU APARTES QUE SON PARA IMPLICAR MÁIS Ó
ESPECTADOR NA REPRESENTACIÓN.

12. O DIÁLOGO PODE COMBINARSE CON OUTROS TIPOS DE TEXTO E A
VOZ NARRADORA TEN VARIAS POSIBILIDADES DE TRANSCRIBILO.
AS MÁIS IMPORTANTES SON:
ESTILO DIRECTO: REPRODÚCESE LITERALMENTE O QUE
DIN OS PERSONAXES.
ESTILO INDIRECTO: COÑECEMOS AS INTERVENCIÓNS DOS
PERSONAXES POR MEDIO DA VOZ NARRADORA, EN TERCEIRA
PERSOA E INTRODUCIDAS POLAS CONXUNCIÓNS QUE OU SE.
ESTILO INDIRECTO LIBRE: A VOZ NARRADORA
INCORPORA O DIÁLOGO DO PERSONAXE SEN NINGÚN VERBO
QUE O INTRODUZA.