2. Kapitał kulturowy jako termin i pojęcie
pojawia się w wielu analizach zjawisk
społecznych.
Kapitał kulturowy odnosi się głównie do
jednostki, grup i zbiorowości.
Kapitał kulturowy określany jest także
jako specyficzny i wewnętrznie
ustrukturalizowany typ wzorów zachowań
kulturalnych, pozostający w specyficznych
relacjach wobec kapitału ekonomicznego i
społecznego.
3. Kapitał
kulturowy ułatwia osiąganie
statusu społecznego, co jest
niemożliwe w żaden inny sposób.
4. Pojęcie wprowadzone przez francuskiego
socjologa Pierre Bourdieu.
na określenie idei, wiedzy, umiejętności i
przedmiotów o wartościach kulturowych,
jakie ludzie nabywają, w czasie
uczestnictwa w życiu społecznym. Wyraża
się on w pierwszym rzędzie w językowych
i kulturowych kompetencjach jednostki.
5. Wg Bourdieu występuje w trzech podstawowych
formach:
ucieleśnionej (embodied) - jako długotrwałe
dyspozycje ciała i umysłu, w tym w szczególności
tzn. "dobre maniery", gust kulturowy, smak,
znajomość form kultury wysokiej, konwencji
kulturowych i towarzyskich.
zinstytucjonalizowanej - głównie w postaci
sformalizowanego wykształcenia, w szczególności
potwierdzonego przez dyplomy prestiżowych
uczelni
uprzedmiotowionej (objectified) - jako posiadane
dobra kulturowe (malarstwo, książki, maszyny
itp.)
6. Kapitał
kulturowy przez Bourdieu jest
wyróżniany na dwie formy:
kapitał społeczny i ekonomiczny
7. Najłatwiej wymianie podlega kapitał
kulturowy w formie uprzedmiotowionej
ponieważ wiąże się z pozyskiwaniem dóbr
materialnych. Akumulacja
zinstytucjonalizowanego kapitału
kulturowego wymaga poważniejszych
nakładów i długotrwałych zabiegów.
Kapitał kulturowy w formie ucieleśnionej
jest najbardziej stabilnym jego typem a
jego akumulacja przebiegać może nawet
na przestrzeni wielu pokoleń. Najtrudniej
więc go zdobyć ale i odebranie go jest
najtrudniejsze.
8. Jakwskazywał Bourdieu, kapitał
kulturowy jest jedną z
podstawowych, a często ukrytych,
barier na drodze awansu
społecznego. Typową formą selekcji
w oparciu o jego zasoby są różnego
rodzaju egzaminy, w szczególności
egzaminy wstępne do prestiżowych
szkół wszelkich szczebli.
9. Bibliografia:
Alan Aldridge, Konsumpcja, Warszwa
2006. Rozdział: 4. Życie w
społeczeństwie konsumpcyjnym, ss.
107 – 134.
Wikipedia, wolna encyklopedia
Socjologia.pl
