2. De vorige keer
De vorige update is Jason afgestudeerd.
Ilse en Jasper zijn ouders geworden van een dochter, Victoria.
Ruben en Magda zijn ouders geworden van twee jongens, Chris en Rick.
Marnix is vader geworden van een groene dochter, Sterre.
Lily, Lonneke en Roxy zijn zwanger.
Romeo is nog steeds opstandig ten opzichte van Roxy en is kind geworden.
Edwin en Lindsay zijn een stelletje geworden.
Esmay heeft een nieuwe kitten geadopteerd, Kiro.
En Britt is naar de universiteit gegaan.
Ik gebruik vanaf nu mijn aanhalingstekens op een andere manier.
Dat is vooral voor mezelf wennen, maar ik wilde het wel even gezegd hebben.
Ja? Oké, dan kunnen we verder! ->

3. Universiteit
‘Is het spannend?’
Tim kijkt verbaast over zijn schouder als hij de plagende stem van zijn beste vriendin hoort. ‘Britt!’ zegt hij
blij en Tim staat snel op.

4. ‘De enige echte.’ lacht Britt.
‘Waarom heb je niet laten weten dat je vandaag zou komen?’ vraagt Tim.
‘Dan zou ik je niet kunnen verrassen, of wel soms?’ zegt Britt en ze opent haar armen, waarop Tim haar
meteen een knuffel geeft.

5. ‘Goed punt.’
‘Je zegt dat alsof dat iets ongewoons is.’ zegt Britt plagend. ‘En je weet dat ik eigenlijk heel vaak gelijk
heb.’
‘Ja hoor, Britt.’ zegt Tim en hij rolt met zijn ogen, wat voor Britt niet zichtbaar is.

6. Challengefields 6
Met een diepe zucht buigt Lily voorover om het dekbed recht te trekken. De hele morgen is de baby al
onrustig en ze heeft het idee dat het niet lang meer duurt tot de baby ook echt komt.

7. Als Lily het bed heeft opgemaakt en naar beneden wil gaan, voelt ze inderdaad de eerste krampen.
‘Josef! De baby komt!’ roept ze door het huis, maar dan beseft ze dat zowel Josef als Silver aan
het werk zijn en ze vloekt luid.

8. Dat Josef en Silver niet thuis zijn, betekend niet dat niemand haar hoort. ‘Mama!? Mama auw!?’
‘Ga maar spelen, Ruby! Met mama is alles goed!’ roept Lily. Ruby kijkt nog even naar boven, maar
luistert dan maar naar haar moeder en gaat haar kamer weer in.

9. Even later houdt Lily haar tweede kindje in haar handen. ‘Hallo meisje. Ha, ik heb weer gelijk. Je vader
zal wel balen.’ zegt Lily vrolijk.

10. ‘Blauwe ogen en bruin haar. Nou, tot nu toe lijk je meer op mij dan je zus.’
De kleine meid brabbelt een beetje.
‘Nu nog een naam. Je bent een meisje, dus ik dan mag ik een naam kiezen, had ik met je vader
afgesproken.’

11. ‘Hmm… Je zus heet Ruby, Engels voor robijn. Ik denk dat ik jou dan Sapphire noem, dat is Engels voor
saffier. Ja, dat vind ik wel wat. Sapphire.’

12. Lily neemt Sapphire mee naar beneden, naar de kamer van Ruby, die nu ook voor haar jongere zusje
zal dienen. Wanneer Ruby haar moeder binnen hoort komen, kijkt Ruby op. Verward kijkt ze naar
de baby in Lily’s armen. ‘Wie is da?’
Lily glimlacht en legt Sapphire in de wieg. ‘Dit is Sapphire.’

13. ‘Saf?’ vraagt Ruby en Lily tilt haar op.
‘Ja, kom maar kijken.’ zegt ze en ze houdt Ruby bij het wiegje. ‘Sapphire is jouw zusje. Nu ben jij een
grote zus.’
‘Ik! Ik grote zus!’ roept Ruby trots en Lily geeft haar oudste dochter lachend een kus op haar
voorhoofd.

14. Wanneer Josef thuis komt, gaat hij meteen naar Sapphire toe. Voorzichtig pakt hij haar op en knuffelt
hij haar. ‘Ik moet maar niet meer raden.’ zegt Josef. ‘Maar je bent een prachtig meisje, Sapphire.
En je mama heeft een hele mooie naam voor je gekozen. En nu ben ik dus de vader van twee
geweldige meisjes.’

15. Ook Bim is erg nieuwsgierig naar de nieuwe bewoonster van het huis. Een tijdje kijkt Bim geïnteresseerd
naar Sapphire. Maar zijn rust wordt al snel verstoort.
‘Bim!’

16. ‘Mrauw!’ roept Bim als hij stevig wordt vastgegrepen door twee kleine armpjes.
‘Kom Bim, knuffel.’ zegt Ruby vrolijk en ze trekt Bim stevig tegen zich aan.

17. Gelukkig is Bim een erg meegaande kat en laat hij alles maar over zich heenkomen.
‘Bim lief.’ zegt Ruby en ze geeft Bim een kusje op zijn kop.

18. Studenten-
vereniging
van Velds
William en Sophie zitten gezellig te kletsen. Lindsay en Edwin zijn naar college, Kelsi is boven aan het
schilderen en William heeft geen feestje georganiseerd, dus ze hebben een avondje voor zichzelf.
‘Het gebeurd niet vaak dat het hier zo rustig is.’ zegt Sophie.
William grijnst. ‘Als je het wil, kan ik wel voor wat onrust zorgen.’

19. ‘Je hoeft geen feestje te geven, hoor.’ zegt Sophie snel.
‘Dat bedoelde ik ook niet.’ zegt William en hij pakt Sophie’s hand vast.
‘Hoe bedoel je het dan?’

20. ‘Nou, ik heb iets voor je.’ zegt William.
Sophie kijkt verbaast naar het doosje dat William uit zijn zak haalt. ‘Oh, Will, is dat wat ik denk dat het
is?’
‘Die kans is best groot, lijkt me. Kijk er maar in.’

21. Nerveus kijkt William toe hoe Sophie het doosje openmaakt.
‘Wauw…’ zegt Sophie zachtjes. ‘Is dat voor mij?’
William grijnst voorzichtig. ‘Ja, dat is voor jou. Wil je met me trouwen?’

22. Sophie schuift de ring om haar vinger voor ze stralend naar William kijkt. ‘Natuurlijk wil ik met je
trouwen!’

23. Voordat William goed doorheeft wat er gebeurt, heeft Sophie hem al overeind getrokken en zoent ze
hem. ‘Ik wil niets liever dan met je trouwen.’ mompelt ze.
‘Mooi, want ik wil ook niet liever.’ zegt William zachtjes voor ze elkaar weer zoenen.

24. Challengefields 3
‘Het is toch niet te geloven.’ zegt Esmay. ‘Drie van onze kinderen zijn getrouwd, twee zijn er verloofd.
We hebben twee kleinkinderen en Lonneke en Roxy zijn zwanger. Wie had dat ooit gedacht?’
Kristof lacht. ‘Als je het zo zegt, klinkt het eigenlijk wel als heel veel, ja.’
‘Dat is het ook. Het enige minpuntje is dat Luuk en Larissa meer kleinkinderen hebben dan ik.’

25. ‘Geduld, lieverd. Zoals je al zei, Lonneke en Roxy zijn zwanger en-’
Voor Kristof zijn zin af kan maken komt er een gil uit de woonkamer, gevolgd door; ‘Volgens mij komt
de baby!’
Kristof en Esmay kijken elkaar kort aan en rennen dan de slaapkamer uit.

26. Daar zien ze dat Lonneke haar handen om haar buik geklemd heeft.
‘Kan ik iets doen? Moet ik wat halen? Moet ik iemand bellen? Haal adem, liefje.’ ratelt Sil.
‘Je kan wat doen, ja. Je mond houden.’ snauwt Lonneke.

27. Esmay gebaard naar Sil dat hij inderdaad het beste zijn mond kan houden. ‘Je doet het prima,
Lonneke.’ zegt ze dan op geruststellende toon. ‘Nog even maar, dan is het voorbij. Gewoon rustig
ademhalen.’

28. Binnen de kortste keren houdt Lonneke haar kindje vast. Trots kijkt Lonneke naar het kleintje. ‘Dag
lieverdje van me.’
‘Vertel!’ zegt Esmay enthousiast. ‘Is het een jongen of een meisje?’

29. ‘Het is een jongetje.’ zegt Lonneke. ‘Een prachtig mannetje met bruine ogen en bruin haar.’
‘Hij heeft dus het bruine haar van oma.’ zegt Sil trots. ‘Net als Lindsay en Romeo.’
‘En hoe noemen jullie hem?’ vraagt Kristof.

30. ‘Laurence.’ zegt Lonneke. ‘Hij heet Laurence.’ Lonneke loopt naar Sil en geeft Laurence aan hem. Sil
pakt hem met een grote grijns over.
‘We hebben weer een kleinzoon!’ Grijnzend kijkt Esmay naar Kristof, maar dan ziet ze dat Lonneke
weer naar haar buik grijpt. ‘Lonneke? Is alles goed?’
‘Uhm, volgens mij komt er nog een baby.’

31. En inderdaad, vlak daarna houdt Lonneke haar tweede kindje vast.
‘Nog een knul? Of nu een meisje?’ vraagt Esmay.

32. ‘Nu een meisje.’ zegt Lonneke. ‘Een meisje met ook bruin haar, maar met mijn grijze ogen. En ze is
donkerder dat Laurence.’
‘Nu hebben we een zoon en een dochter.’ zegt Sil.
Lonneke knikt. ‘Laurence en Lynn.’

33. ‘Lynn? Dat is een mooie naam voor een mooie meid.’ zegt Esmay wanneer Lonneke Lynn aan haar
geeft. ‘Maar… Waarom geef je haar aan mij?’

34. ‘Nou, omdat er nog een kindje komt.’ zegt Lonneke.
‘Nog 1!?’ roept Sil ongelovig.
Die vraag wordt beantwoord als Lonneke een derde baby vasthoudt. ‘Jup. Nog een jongen.’
‘Niet te geloven…’ mompelt Sil.

35. ‘Jij lijkt heel erg op Lynn. Je hebt alleen bruine ogen in plaats van grijze. Hmm, dus eigenlijk lijk je ook
wel op Laurence, alleen is je huid wat donkerder.’
‘Hoe zullen we hem noemen? Hier hadden we niet echt op gerekend met het kiezen van namen.’
zegt Sil.
‘Hmm… Wat vind je van Liam?’ vraagt Lonneke.
‘Liam. Ja, dat klinkt wel leuk.’

36. ‘Nou Liam, vind je het goed dat ik je aan je opa geef?’
‘Wow, wacht, toch niet nog een kindje?’ vraagt Kristof voor hij Liam overneemt.
Lonneke lacht. ‘Nee, dit is de laatste. Maar ik dacht dat je misschien ook wel een kleintje wilde
vasthouden.’
‘Natuurlijk wil ik dat.’

37. ‘Wauw, een drieling.’ zegt Sil terwijl hij Laurence knuffelt.
Lonneke knikt. ‘Dit had niemand zien aankomen. Vooral omdat de zwangerschap eigenlijk zo makkelijk
was.’
‘Zo vreemd is dat niet.’ zegt Esmay. ‘Mijn zwaarste zwangerschap was die van Kelsi. En dat terwijl zij
mijn enige eenling is.’
Lonneke haalt haar schouders op. ‘Ik ben in ieder geval erg blij met Laurence, Lynn en Liam.’

38. Dan volgt er voor de familie Dekker een drukke tijd met heel, heel veel flesjes.

39. En heel, heel veel luiers die verschoont moeten worden.

40. Maar gelukkig zijn Laurence, Lynn en Liam heel erg schattige en relatief makkelijke kleintjes.

41. Universiteit
Britt is al helemaal gesetteld op de universiteit. De colleges gaan haar makkelijk af en er zijn genoeg
jongens om wat mee te flirten. Maar ze heeft geen zin in gezeur, dus ze houdt het bij onschuldig
flirten.

42. En Tim weet niet precies hoe het komt, maar als hij iets buiten zijn kamer gaat doen, duurt het niet lang
voor er een groepje meiden zich om hem heen verzameld heeft.

43. ‘Echt, ik snap niet waarom ze de hele tijd om me heen hangen.’ zegt Tim tegen Britt als ze op een
moment zitten te kletsen op zijn kamer.
‘Tim, dat ik niks met je wil, betekend niet dat er geen andere meiden zijn die je leuk vinden.’
‘Maar ze hoeven toch niet met een groepje om me heen te hangen?’

44. Britt lacht. ‘Vind je dat dan niet gezellig?’
Tim haalt zijn schouders op. ‘Het is wel soort van oké. Maar ik voel me er toch vaak nogal
ongemakkelijk door.’
‘Relax Tim.’ zegt Britt en ze rolt met haar ogen. ‘Heb gewoon lol met die meiden, maak vrienden met
ze. En misschien zit er wel een meisje bij wat meer voor je zal betekenen.’

45. ‘Waarom klinkt het altijd zo makkelijk als jij dat soort dingen zegt?’ vraagt Tim.
‘Omdat het ook makkelijk is.’
‘Oké, daar zal ik dan maar op vertrouwen.’ zegt Tim hoofdschuddend. ‘Maar nu moet ik naar college.’

46. Studentenvereniging van Velds
Kelsi is blij als ze merkt dat Jason gelijk blijkt te hebben; haar laatste semester vliegt voorbij. Deels door
het vele werk wat ze moet doen in verband met haar laatste examen. En deels door de feestjes
die William heeft gegeven om zijn verloving met Sophie te vieren. 1 feest met de familie, 1 feest
met allerlei vrienden van de universiteit en 1 met alleen de bewoners van het huis.

47. En voor ze het goed beseft heeft Kelsi haar diploma op zak en kan ze terug naar Challengefields.
‘Ik ga je missen, Kelsi.’ zegt Lindsay en ze omhelst haar oudere zus.
‘Ik ga jou ook missen. Maar ik moet ook zeggen dat ik blij ben dat ik hier klaar ben.’
‘Je bent volgens mij vooral blij dat je naar Jason kan.’ zegt William plagend.

48. ‘Misschien.’ mompelt Kelsi. Dan vervolgt ze op luidere toon; ‘Zullen jullie wel een beetje op elkaar
letten?’
Will en Lindsay kijken elkaar even aan en grijnzen dan naar Kelsi. ‘Dat doen we al.’ zegt Lindsay.
‘Orders van mam.’ voegt William daar lachend aan toe.
Kelsi lacht ook. ‘Dan is het goed. En dan is het nu voor mij tijd om een taxi te bellen.’

49. Challengefields 10
‘Wow…’ mompelt Kelsi wanneer ze naar de voordeur loopt. ‘Dit is echt prachtig.’ Binnen kijkt ze
helemaal haar ogen uit. ‘Jason?’ roept ze.

50. ‘Hallo lieverd.’ zegt Jason, die boven de slaapkamer uit komt lopen. ‘Wat vind je ervan?’ vraagt hij
terwijl hij de trap afloopt.
‘Ik vind het prachtig. Maar…’

51. ‘Maar wat?’ vraagt Jason terwijl hij Kelsi’s handen vastpakt.
‘Hoe kunnen we dit betalen?’
‘Trustfonds van mijn oma. Heeft ze voor mij, Marnix en Tim gedaan. En dat trustfonds komt vrij bij het
afstuderen van de universiteit. Dat was een leuke verrassing, want ik had geen idee dat ze dat
gedaan had. Je vind het toch niet erg dat ik dat voor ons huis heb gebruikt?’

52. Kelsi slaat haar armen om Jason heen. ‘Nee hoor, dat vind ik helemaal niet erg.’ zegt ze voor ze Jason
zoent.

53. Challengefields 1
‘Eindelijk wat rust.’ zegt Magda wanneer zij en Ruben samen op de bank zitten te knuffelen. Met de
tweeling, haar schoonouders, twee katten en een butler in huis is het Magda opgevallen dat het
best lastig is om wat tijd met alleen Ruben te hebben. Niet dat ze niet dol is op alle anderen, maar
soms vindt ze het toch best vervelend dat het haast continu druk in huis is.

54. ‘Inderdaad. Daar zijn we wel aan toe, nietwaar?’ vraagt Ruben en Magda knikt. ‘En nu hebben we
een tijdje rust. Chris en Rick slapen, mam werkt en pap en Willem zijn in de kas.’
‘En wat wil je met die tijd doen?’ vraagt Magda plagend.

55. ‘Dit.’ zegt Ruben voor hij zijn lippen op die van Magda drukt. Het duurt niet lang voor de twee samen
naar hun slaapkamer verhuizen.

56. Doordat ze naar boven zijn gegaan, merken ze alleen niet wat er bezoek is bij de katten.
‘KOM MAAR MEE, DODO. JE TIJD IS GEKOMEN. JOEY EN CHRISTINE ZULLEN VAST BLIJ ZIJN OM JE TE ZIEN.
EN WE HEBBEN EEN HELEBOEL SPEELTJES DIE JE WEL LEUK ZAL VINDEN.’
‘Mrauw.’ Dodo geeft een kopje aan Magere Hein en gaat dan met hem mee.

57. Doordat Mia naar hem toe kwam weet Luuk al snel wat er gebeurd is. Droevig kijkt Luuk naar de kleine
urn. Dodo is er een groot deel van zijn leven geweest, dus het raakt hem toch flink. Voorzichtig
pakt Luuk de urn op. ‘Ik zal je een mooi plekje geven, Dodo.’ belooft hij.

58. En die belofte komt Luuk na. Dodo krijgt een mooi plekje aan het meer op de begraafplaats.

59. Challengefields 7
‘Goed zo, nu blijven zitten, lieverd.’ zegt Ilse tegen Victoria.
Victoria knikt en blijft netjes zitten tot ze haar behoefte gedaan heeft. ‘Klaar.’ zegt ze en ze laat zich
van het potje zakken.

60. ‘Grote meid!’ zegt Ilse en ze tilt Victoria op. ‘Je hebt geen idee hoe blij ik ben dat je net zo makkelijk
leert als ikzelf toen ik jouw leeftijd had. Nu hoef ik tenminste geen luiers te verschonen.’
‘Luiers bah.’ zegt Victoria met een frons en Ilse lacht.
‘Luiers zijn zeker bah.’

61. Victoria leert niet alleen snel, verder is ze ook een hele makkelijke peuter. Ze vind het hartstikke leuk om
met andere kleintjes te spelen, maar ze kan zich ook prima in haar eentje vermaken. Als de
volwassenen in huis geen tijd voor haar hebben, is dat helemaal geen probleem.

62. Maar ze vindt het natuurlijk wel heel erg leuk als er toch iemand met haar komt spelen. Ze vindt het
vooral geweldig als haar ´oom´ Jim met haar xylofoon komt spelen.

63. En Victoria vindt het helemaal fantastisch als Jim haar liedjes leert.
‘Nog keer, ome Jim! Nog keer!’
‘Oké, nog een keertje.’ zegt Jim en hij zingt nog een liedje, waarbij Victoria vrolijk meezingt.

64. Challengefields 6
Er klinkt luid getoeter door de leefruimte bij Lily en Josef thuis. Het is namelijk tijd voor Ruby om op te
groeien. Haar ouders hebben besloten deze keer geen feest te geven, aangezien Sapphire nog
wel heel jong is en haar rust hard nodig heeft. Dan is het niet heel handig om de drukke familie op
bezoek te hebben.

65. Samen met haar moeder blaast Ruby de kaarsjes uit. Dan zet Lily haar op de grond. ‘Nu moet je het
zelf doen, meid.’

66. Even wiebelt Ruby op haar beentjes. Dan springt ze plots de lucht in en komt ze neer als een vrolijke
meid. ‘Wow, kijk dit dan! Ik heb geen handen, maar klauwen!’
Lily lacht naar Josef. ‘Ja hoor, natuurlijk groeit ons monstertje op in een drakenpak.’

67. Nadat ze een stukje taart heeft gegeten, rent Ruby snel naar haar kamer om iets anders aan te doen.
Ze vindt het drakenpak natuurlijk erg leuk, maar het is niet echt fijn om te dragen met het warme
zomerweer.

68. Dan laat Ruby zien dat ze, hoewel ze qua uiterlijk vooral op haar vader lijkt, toch echt een dochter van
haar moeder is, door te laten zien hoeveel energie ze wel niet heeft.

69. Challengefields 10
Glimlachend gooit Kelsi een beetje vissenvoer in het vijvertje in de tuin. Ze lacht zachtjes als ze ziet hoe
de vissen enthousiast op het voer afkomen.
‘Weet je,’ klinkt het dan, ‘jij kan iets simpels als vissen voeren eruit laten zien alsof het iets geweldigs is.’

70. Kelsi kijkt op en ziet dat Jason naar haar toe komt. ‘Maar het is ook heel leuk om te doen.’ zegt ze.
‘Ja, heel leuk. Maar ik vind het leuker om te zien hoe jij dat doet. Je gaat er van glimlachen en het is
altijd geweldig om een lach op jouw gezicht te zien.’

71. Kelsi lacht en als Jason bij haar komt geeft ze hem een duwtje tegen zijn schouder. ‘Vleier.’
‘Ik vertel gewoon de waarheid.’ zegt Jason en hij streelt Kelsi’s gezicht. Dan laat hij zijn schouders
zakken. ‘Ik had net mijn moeder aan de telefoon. Ze bleef maar zeuren over het huwelijk.’
Kelsi zucht. ‘Mijn moeder houdt er ook niet over op. Ik heb het eerlijk gezegd helemaal gehad met die
zeurende moeders.’

72. ‘Ik ook.’ mompelt Jason. Dan licht zijn gezicht op. ‘Er is een manier om ervan af te zijn.’ Kelsi kijkt hem
nieuwsgierig aan. ‘Onze ouders zullen het niet leuk vinden, maar we kunnen ook gewoon samen
trouwen. Zonder al dat gedoe eromheen.’
Kelsi begint te grijnzen. ‘Ze zullen het inderdaad niet leuk vinden, maar ik zou het helemaal niet erg
vinden. Het gaat om ons, niet om de rest.’

73. Jason gaat snel naar binnen, pakt de ringen en komt weer naar buiten. Met alleen elkaar als getuigen
spreken ze hun geloften uit en schuiven ze de ringen bij elkaar om.

74. ‘En dan ben je nu dus Kelsi van Ginkel.’ zegt Jason zachtjes.
Kelsi giechelt. ‘Dat klinkt vreemd, zeg! En trouwens, je moet eerst nog iets doen om het officieel te
maken.’

75. Jason begint te grijnzen. Hij trekt Kelsi naar zich toe en zoent haar.

76. ‘Is het zo dan goed?’ vraagt hij plagend.
Kelsi knikt. ‘Maar het kan nog beter.’ zegt ze voor ze zijn hand pakt en hem meetrekt naar de
slaapkamer, waar ze met zijn tweetjes hun huwelijk vieren.

77. Challengefields 1
Met de hoeveelheid jonge kinderen in de familie volgen de verjaardagen elkaar snel op. Een flink deel
van de familie heeft zich verzameld om Chris en Rick op te zien groeien.

78. Terwijl iedereen luidt juicht, blazen Ruben en Magda de kaarsjes voor de tweeling uit.

79. Meteen vliegt Rick de lucht in.
‘Beetje ongeduldig?’ vraagt Magda lachend.

80. Magda vangt een lachende peuter op. ‘Zo te zien ben je echt een mix van je vader en mij.’ zegt ze
tegen Rick.

81. Rick wordt door zijn moeder meegenomen naar de kinderkamer, maar Ruben staat nog steeds met
Chris bij de taart.
‘Wat is er?’ vraagt Britt.
‘Ik weet niet.’ zegt Ruben. ‘Volgens mij wil hij niet.’

82. Even later gaat ook Chris met een beetje hulp van zijn oma ook de lucht in.

83. En dan is ook Chris een peuter. ‘Jij en Rick lijken wel heel veel op elkaar.’ zegt Tamara. ‘Jullie zijn niet
helemaal hetzelfde, maar er zijn toch een flink aantal gelijkenissen.’

84. De planning was om de jongens dezelfde kleding te geven, maar aangezien ze zo erg op elkaar lijken,
heeft Magda Rick een trui met een groene streep gegeven en Chris dezelfde trui, alleen dan met
een rode streep. En Magda zegt maar tegen iedereen die het wil horen hoe schattig ze zo samen
zijn.

85. Challengefields 4
Niet lang daarna staan er nog meer verjaardagen voor de deur. Jairo, Tyler en Sterre zijn alle drie jarig.

86. Omdat Sterre pas een peuter wordt, hebben Marnix en zijn ouders besloten het feest klein te houden.
Gelukkig vinden Jairo en Tyler dat niet erg. Zolang er maar taart is, vinden ze een hoop goed. Ze
juichen dan ook heel luid als Marnix de kaarsjes voor Sterre uitblaast.

87. Dan vliegt Sterre, net zoals haar achterneefjes niet lang daarvoor, de lucht in.

88. En Marnix vangt haar als een leuke peuter op. Maar wel een verlegen peuter, wants als ze ziet hoeveel
mensen zijn, drukt Sterre zich tegen haar vader aan.
‘Oké, wat hebben die kids in onze familie kaal opgroeien?’ vraagt Britt. ‘En Marnix, doe haar alsjeblieft
iets anders aan dan geel. Geel is zo haar kleur niet.’

89. Lachend neemt Marnix Sterre mee naar boven. Hij had zelf ook wel door dat geel niet echt goed past
bij de groen huis van Sterre.
‘Lila past beter bij je, nietwaar?’ vraagt Marnix als hij klaar is met haar omkleden.
‘Een’oon op!’ zegt Sterre blij.
‘Ja, er staat een eenhoorn op je shirt. Wil je nu gaan spelen?’

90. Sterre wil maar wat graag gaan spelen. Ze is liever boven met haar speelgoed dan in de drukte
beneden.

91. Als Marnix beneden komt staat Jairo al ongeduldig bij de taart te wachten. ‘Kom op, pap! Ik wil ook
opgroeien.’
‘Ik ben er al.’ zegt Marnix lachend.
Even denk Jairo na. Dan blaast hij zijn kaarsjes uit.

92. Na nog even een knipoog naar zijn tweeling te hebben gegeven, groeit Jairo op van een schattig
knulletje naar een knappe tiener.
‘Wat is je wens?’ vraagt Tyler meteen.

93. ‘Ik heb voor Kennis gekozen, net als oma en opa.’ zegt Jairo trots en zijn grootouders kijken elkaar blij
aan.
‘En wat is je levenswens?’ vraagt Cisko.
‘Ik wil Milieugoeroe worden.’

94. Marnix draait zich dan glimlachend naar Tyler. ‘Nu is het jouw beurt.’
Tyler knikt en gaat snel bij zijn taart staan. ‘Nu is het mijn beurt om groot te worden.’

95. Ook Tyler hoeft amper na te denken over zijn wens en snel blaast hij de kaarsjes uit.
‘Kom op, Tyler!’ roept Jairo.
‘Ja, rustig maar, ik ga al.’ zegt Tyler.

96. En dan is ook Tyler geen kleine jongen meer, maar een leuke tiener. ‘Wow, cool. Kunnen we dat nog
een keer doen? Ik vond het eigenlijk best leuk.’
‘Dus je wil je tienertijd missen?’ vraagt Jairo.
‘Oké, laat maar zitten!’ zegt Tyler snel en hij lacht.
‘Wat is jouw wens?’ vraagt Britt.

97. ‘Romantiek.’ zegt Tyler. ‘Net als jij. En net als pa.’
Cisko kijkt een klein beetje bezorgt en Larissa vraagt snel; ‘En je levenswens?’
‘Ik wil Sterrenkok worden.’
Dan wordt Tyler door Jairo bij zijn arm gepakt. ‘Kom, we gaan omkleden.’

98. Al snel hebben Jairo en Tyler allebei een outfit gevonden die ze leuk vinden.
‘Milieugoeroe? Waarom dat?’ vraagt Tyler.
‘Iemand moet toch aan het milieu denken?’ vraagt Jairo met een grijns. ‘Maar ik snap niet waarom je
kok wil worden. Of waarom je überhaupt voor de Romantiekwens gekozen hebt.’

99. Tyler haalt zijn schouders op. ‘Waarom niet? Meiden zijn leuk. En voor pa heeft het ook prima
uitgepakt.’
Jairo lacht. ‘Uiteindelijk wel, ja. Maar ik denk niet dat hij geplant had om drie kinderen te krijgen.’
‘Dat was inderdaad niet helemaal de planning.’ klinkt het achter Jairo en Jairo draait zich snel om.

100. ‘Pa, ik..’ begint Jairo, maar Marnix valt hem in de rede.
‘Jullie stonden niet in mijn planning, nee. En evenmin stond Sterre dat. Maar het leven gaat niet altijd
als verwacht.’
‘Nee, dat is gebleken.’ zegt Tyler. Hij en Jairo kijken allebei weg van Marnix.

101. ‘En dat is maar goed ook.’ zegt Marnix, waarop beide knullen verbaast opkijken. ‘Jullie waren dan wel
verrassingen, net als Sterre, maar dat betekend niet dat ik niet gelukkig ben met mijn drie kinderen.
Eerlijk gezegd zijn de dag waarop ik jullie voor het eerst zag en de dag waarop Sterre geboren
werd de mooiste dagen van mijn leven.’
‘Sentimentele Romantieksims. Waar gaat de wereld heen?’ vraagt Jairo plagend.
‘Wacht maar tot je zelf kinderen hebt.’ zegt Marnix. ‘Dan merk je wel wat ik bedoel.’

102. Challengefields 8
Lachend en gillend rennen Romeo en Ruby rond de water wiebelaar. Het is hartstikke warm en dus
mocht Romeo zijn achternichtje uitnodigen om in de tuin te komen spelen.
‘Kijk dan wat ik durf!’ roept Romeo voor hij heel dicht bij de water wiebelaar gaat staan. Dan gooit hij
nog wat meer water richting Ruby.

103. ‘Pas maar op jij!’ roept Ruby terug terwijl ze haar zwarte haren uit haar gezicht schudt. Dan rent ze
lachend achter Romeo aan, die hard voor haar wegrent.

104. ‘Je kan me toch niet pakken!’ plaagt Romeo haar.
‘Echt wel!’ roept Ruby.

105. Na een tijdje staan Romeo en Ruby allebei uit te hijgen.
‘Zie je wel dat ik bij je kon komen?’
‘Oké, ik geeft het toe.’ zegt Romeo. ‘Je bent best snel. In ieder geval sneller dan mama met die dikke
buik.’ Romeo’s glimlach verdwijnt meteen. ‘Die stomme buik en die stomme baby.’ mompelt hij.

106. ‘Stomme baby? Baby’s zijn juist schattig!’ zegt Ruby enthousiast.
‘Maar alle aandacht gaat nu naar mama en de baby in haar buik.’ zegt Romeo gefrustreerd. ‘Zelfs op
mijn verjaardag ging het meer over de baby dan over mij.’

107. ‘Dat is stom.’ zegt Ruby. ‘Ik heb dan wel geen feestje gehad, maar ik kreeg wel alle aandacht.’
‘Het is zeker stom.’ mompelt Romeo.
‘Maar Romeo, wees eens eerlijk. Kan de baby er iets aan doen?’
Romeo haalt zijn schouders op.
‘Een broertje of zusje is juist hartstikke gaaf.’ zegt Ruby. ‘En schattig.’

108. ‘Maar…’
‘Nee, niks maar.’ zegt Ruby koppig. ‘De baby komt er toch, daar is niks aan te veranderen. Dus je kan
maar beter zorgen dat je het leuk gaat vinden. En weet je,’ voegt ze er grijnzend aan toe, ‘met
een baby in huis hebben je ouders minder tijd om op jou te letten. Dus je kan veel meer doen wat
je zelf wilt.’
‘Dat is eigenlijk best wel handig.’ zegt Romeo en ook hij begint te grijnzen.

109. ‘Nu moet ik alleen wel naar huis.’ zegt Ruby met een zucht. ‘Bij mij is Silver er ook nog om op te letten,
dus ik moet wel zorgen dat ik op tijd thuis ben.’
Romeo geeft haar een knuffel. ‘Dank je, Ruby.’

110. ‘Graag gedaan.’ zegt Ruby. ‘En ik zou maar goed luisteren naar wat ik heb gezegd, anders kom ik
zorgen dat je luistert.’
‘Hoe wil je dat dan doen? Ik ben ouder en sterker.’
Ruby grijnst. ‘Maar ik heb mijn maniertjes.’ Dan loopt ze richting de achterdeur. ‘Later, Romeo.’
‘Dag Ruby.’

111. Dat was de update weer!
Hoop verjaardagen en hoop nieuwe baby’s waren er deze keer.
De volgende update zullen er weer aardig wat verjaardagen zijn,
maar hopelijk minder nieuwe baby’s.
Xx Marieke.