3. 'Aan het werk.' mompelt een vrouw van tegen de dertig als ze met een mok koffie haar werkkamer binnenloopt. Snel maakt ze haar haren vast in een staartje en gaat achter haar bureau zitten. Ze drukt op de start knop van haar computer en wacht tot het apparaat langzaam tot leven komt. In de tussentijd laat ze haar ogen langs de foto's in de ruimte zoeven.

4. Verschillende punten in haar leven staan afgebeeld op de foto's en haar eigen gezicht lacht haar op de meeste foto's toe. Soms vergezeld door iemand, op de andere alleen. Ze glimlacht en kijkt naar het beeldscherm van haar computer waar ondertussen alle desktop items op verschijnen. Ze wacht nog even tot het hotmail is geopend en blijft dan met haar muis boven de “aanmelden” knop zweven.

5. Als ze zich aanmeldt kan ze niet rustig werken, maar om dingen na te checken is het toch wel fijn als er iemand online is die haar kan helpen. En ze weet dat diegene er is. Snel klikt ze op “aanmelden” als offline en klik dan op Word. Ze opent een nieuw document en begint te typen.

7. 'Gefeliciteerd!' riepen Heleen, Simon en Inke in koor toen ik de woonkamer binnenkwam. Ik keek vragend naar mijn ouders die op de bank zaten en me glimlachend aankeken en liep daarna naar mijn vrienden. Ik dacht dat mijn ouders niks voor mijn verjaardag hadden geregeld omdat ik vanavond toch weer naar mijn opa en oma moest omdat ze allebei naar het buitenland vlogen voor hun werk.

9. 'Dat zei je vorig jaar ook.' zei Simon lachend. Ik liet Inke los en liep naar Simon toe, sinds het begin van dit schooljaar hing er een spanning tussen ons in. We draaiden enorm om elkaar heen, we wisten van elkaar dat we elkaar leuk vonden, maar ondertussen durfden we het geen van beiden tegen elkaar te vertellen.

10. Onhandig sloeg hij zijn armen om me heen, een gebaar dat in groep acht nog zo normaal voor ons was, maar wat we dit jaar nooit deden. 'Gefeliciteerd!' zei hij. 'Dankjewel.' mompelde ik. Toen ik Simon losliet zag ik dat mijn ouders ook naast ons stonden.

11. 'Gefeliciteerd, lieverd.' zei mijn moeder terwijl ze me een kus op mijn wangen drukte en me stevig knuffelde. 'Hopelijk vind je het een beetje leuk dat we je vrienden hebben uitgenodigd.' fluisterde ze in mijn oor.

12. 'Ik vind het echt super, mam.' zei ik, terwijl ik haar losliet. 'Mijn kleine meisje word groot.' zei mijn vader. 'Papa, niet sentimenteel doen, doe dat maar als ik achttien word.' grinnikte ik. Toen ik mijn ouders uitgebreid had geknuffeld liep ik naar mijn vrienden die ondertussen op de bank waren gaan zitten.

13. Toen mama en papa me hadden losgelaten liet ik me ook op de bank vallen. 'In de keuken staan cakejes.' zei mijn moeder glimlachend. Ik mompelde een bedankje en stond op, snel wenkte ik mijn vrienden, veel zin in mijn ouders had ik niet. Ik wist zeker dat ze Leen, Ink en Siem op het laatste moment hadden gebeld en alleen om goed te maken dat ze niks leuks met me konden gaan doen omdat ze tegen de avond weer weg moesten.

14. In de keuken stond inderdaad een bakblik met cakejes op de tafel. Ik pakte er een en ging zitten. 'Gaat het wel, Sam? Je ziet er niet echt blij uit.' zei Heleen, terwijl ze naast me ging zitten. 'Het gaat wel, ik baal alleen van papa en mama. Ze hebben jullie alleen uitgenodigd omdat ze vanavond weg moeten. Vanavond zit ik weer bij opa en oma op de boerderij.' zei ik.

15. Heleen legde haar hand op mijn arm. 'Het komt wel goed, maak je maar geen zorgen. Je ouders bedoelen het alleen maar goed.' zei ze. Ik knikte. 'Het is niet dat ik het niet leuk vind bij opa en oma. Maar ik ben er gewoon zo vaak. Ik heb mijn slaapkamer daar vaker gezien dan mijn nieuwe kamer.' zei ik. 'Sam. Don't worry, be happy! Je bent jarig! We gaan er met zijn vieren een leuke dag van maken!' zei Inke.

16. Ik lachte en nam een hap van mijn cakeje, mijn ouders bedoelden het allemaal goed. Maar af en toe werd ik er echt gek van. Mijn opa en oma waren superaardig, maar af en toe was ik gewoon liever thuis. 'Wat zullen we straks gaan doen?' vroeg ik lachend. 'We kunnen naar het park, gewoon hier chillen, of gewoon een beetje door de stad slenteren.'

17. 'Zullen we naar het park, ik heb echt geen zin om thuis te zitten. En de stad combineren we wel met het park.' zei ik met een glimlach. Toen we weer naar boven liepen stonden mijn ouders midden in de kamer, bij de salontafel. Er stonden wat cadeautjes op uitgestald en ik keek glimlachend ze. 'De cadeautjes van je vrienden zitten er ook bij, net als het cadeautje van je oom en tante.' zei mijn moeder.

18. Ik pakte een cadeautje van de tafel. Het was ingepakt in lichtblauw pakpapier en er zat een klein kaartje aan. “Voor de liefste Sammie, van Leentje!” stond erop. Ik glimlachte naar Heleen en maakte het pakje open. Er zat een fotolijstje met een foto van ons twee erin, en op de achterkant had ze een cd vastgemaakt. 'Thank you!' riep ik vrolijk.

19. Toen ik al mijn cadeautjes had uitgepakt was de grond bezaaid met pakpapier in alle kleuren. Ik had een stapel tijdschriften en geld van Simon. Inke had me een cd en een boek gegeven. Van mijn oom en tante had ik geld en een nieuwe tas en van mijn ouders een nieuwe Ipod, dezelfde als mama maar dan in het roze.

20. Ik knuffelde mijn ouders. 'Ik hoop dat we het een beetje goed kunnen maken dat we vanavond weg moeten. Als je wilt hoef je niet naar opa en oma. Dan ga je morgen maar, dan kun je vanavond met Heleen hier logeren.' fluisterde mama in mijn oor. 'Dat zou ik echt leuk vinden, mam! Ik vraag het straks wel aan Leen. We gaan nu naar het park.' zei ik.

21. 'Veel plezier! Hier wat geld, kun je wat lekkers kopen, een frietje of een ijsje ofzo.' zei mijn vader voor hij me een briefje van twintig in mijn hand drukte. Ik bedankte papa, zei dat ik voor vijf uur thuis zou zijn en met zijn vieren liepen we naar buiten. Ik was dol op Amsterdam, zelfs op zondag viel er genoeg te beleven.

22. Het kabbelende water van de grachten, de Japanse toeristen die overal foto's van maakten, de rondvaartboten die honderden toeristen per dag de stad lieten zien. De enorme rij die bij het Anne Frank Huis stond, de junkies die met een jointje in hun mond door de straten liepen en een spoor van de weeïge wiet stank achterlieten.

23. En de gewone Amsterdammer met boodschappentassen op de fiets, zich ergerend aan het stilstaande verkeer, de rijke vrouwen en BN'ers in de PC. Hoofdstraat en de wereldsterren die in het Amstel hotel sliepen. Ja, ik was dol op Amsterdam, meer dan dol zelfs. Voor geen goud zou ik in een andere stad willen wonen. Ook al had ik nog zoveel steden gezien, niets kon tegen Amsterdam op, zelfs New York niet.

24. Vrolijk babbelend liepen we verder naar het park. Bij de grote vijver lieten we ons zakken en keken we naar de peutertjes die rondjes rond hun ouders kropen. 'Oh gasten, van mijn ouders hoef ik vanavond niet naar mijn opa en oma en mag Heleen blijven logeren. Jullie kunnen vanavond ook wel komen. Jullie mogen toch wel?' vroeg ik.

25. 'Natuurlijk kom ik! Kan me niet schelen of ik niet mag. Ik mag toch ook wel blijven logeren?' zei Inke terwijl ze me met haar puppy ogen aankeek. 'Tuurlijk, en jij ook Siem. Ik weet alleen niet of je dat wilt.' grinnikte ik. 'Oeh, Sam! Dan kunnen we de kast van je moeder plunderen!' riep Heleen terwijl ze haar nagels bestudeerde.

26. Simon keek naar onze gezichten, en een glimlachje verspreidde zich over zijn lippen. 'Ik zou heel graag willen komen, meiden. Maar ik kan niet. Familiediner. Mijn oma is jarig geweest.' zei Simon, terwijl hij zijn veter opnieuw strikte. Ik ging in het gras liggen en keek naar de wolkjes boven mijn hoofd. Op zich was ik dol op mijn verjaardag, die altijd gepaard ging met een dipje in de ochtend en dan een geweldige middag.

27. Heleen en ik waren al vanaf groep drie onafscheidelijk. We hadden in verschillende kleuterklassen gezeten maar vanaf groep drie trokken we enorm naar elkaar toe. Tot groep acht hadden we bij elkaar in de klas gezeten. Het was even spannend geweest toen we naar de brugklas gingen maar we kwamen bij elkaar in de klas. En met Ink erbij was ons groepje compleet.

28. 'Hé, dan komen jullie rond vijf uur weer naar mij. Ik moet rond vier uur weer naar huis want dan gaan mijn ouders weg, maar dan zorg ik dat ik alles klaar heb gezet.' zei ik vrolijk terwijl ik naar mijn vriendinnen keek. Inke en Heleen knikten. Ik haalde mijn zonnebril uit mijn tas en zette hem op. Ik was dol op mijn zwarte RayBan wayfarer en keek vanachter de gitzwarte glazen naar Simon.

29. Hij zat in het gras en praatte met Inke over de wedstrijd van PSV tegen Ajax die gisteren was geweest. Heleen plukte madeliefjes en vlocht ze in elkaar zodat ze al snel een armbandje om haar arm had hangen. Simon ging ook liggen en hij keek me glimlachend aan. Ik lachte terug en stak mijn tong uit. Hij deed hetzelfde en gaf me daarna een knipoog.

30. Ik zette mijn zonnebril in mijn haar en keek naar de gezinnen en stelletjes om ons heen in het park. Een jongen van een jaar of zeventien rolde een joint en gaf hem door aan zijn vrienden. Ik snoof en rook de zoete geur. Ik werd meteen misselijk. 'Zullen we een ijsje gaan eten?' vroeg ik terwijl ik mijn zonnebril weer op mijn neus zetten en mijn arm door die van Heleen en Inke haakte.

31. Met zijn vieren liepen we naar de ijskraam die een stukje verderop stond, ik betaalde vier ijsjes en we zonken neer op het bankje. Inke likte aan haar bolletje met aardbeienijs en toen zag ik de beweging die Simon maakte. 'Siem!' gilde ik lachend, maar het was al te laat. De neus van Inke verzonk in haar ijsje, en ik kon het niet laten om mijn ijsje in het gezicht van Simon te drukken.

32. Heleen lachte bij het zien van de met ijs bedekte gezichten van Simon en Inke en rende luid lachend weg toen Simon haar achterna kwam met zijn ijsje. Inke keek me lachend aan en toen ik zag dat ze aanstalten maakten om haar ijsje in mijn gezicht te gooien rende ik achter Heleen en Simon aan. Even later stonden we allemaal hijgend naar elkaars gezichten te kijken.

33. Heleens gezicht zat onder de spatjes chocolade ijs, maar voor de rest was ze er zonder enige schade afgekomen. Druppeltjes smeltend citroenijs liepen uit de wenkbrauwen van Siem en Inkes neus was roze van haar aardbeienijsje. En op mijn shirt zaten vlekken in de kleuren van aardbei en mango. We begonnen op hetzelfde moment te lachen en konden niet meer stoppen.

34. Tegen vier uur liepen we allemaal naar mijn huis. Ink, Siem en Leen om hun fietsen te pakken en ik om naar huis te gaan. Toen we de Herengracht opliepen, zag ik dat mijn ouders hun koffers al in onze auto aan het laden waren. 'Sam! We dachten al dat je niet meer zou komen.' zei mijn moeder terwijl ik naar haar toeliep.

35. 'Ik ben hier toch!' riep ik vrolijk. 'Nou, meisje, heel veel plezier met Heleen. Opa en oma komen je morgenmiddag om drie uur ophalen. Zorg je dat je dan wat kleren hebt ingepakt. Je moet overmorgen gewoon weer naar school.' ik rolde met mijn ogen en omhelsde mijn moeder. 'Veel plezier in L.A wie moest je ook alweer interviewen?' vroeg ik.

36. Mijn moeder glimlachte, ze wist dat ik haar plaagde. Ze had de afgelopen weken aan een stuk door gepraat. Over haar opdracht om Jennifer Aniston te interviewen voor het augustus issue van haar tijdschrift. 'Dag Sam!' zei ze voor ze in de auto stapte. Mijn vader kwam naar me toe en drukte een kus op mijn voorhoofd. 'Veel plezier!' zei hij. 'Jij ook, Peking toch?' zei ik. Mijn vader knikte sloeg zijn armen om me heen en ging toen bij mijn moeder in de auto zitten.

37. Heleen, Simon en Inke hadden hun fietsen gepakt en stonden te wachten. 'Leentje, Ink, ik zie jullie over een uurtje. Iets later mag ook hoor.' Ik stompte Simon tegen zijn schouder. 'Tot maandag!' zei ik tegen hem. 'Ja, doei!' riep hij voor hij op zijn fiets stapte. Ik lachte voor hem zou het nog wel even duren voor hij thuis was.

38. Zijn ouders hadden hun winkel in de Albert Cuyp vorig jaar met veel winst verkocht om in IJburg te gaan wonen. En nu moest hij eerst naar het station, de IJtram nemen en dan nog een stuk fietsen naar zijn huis. Leen en Ink woonden gelukkig dichter bij. Leentje zelfs bij me om de hoek in de Keizersgracht. En Ink in De Pijp.

39. Toen ze allebei weg waren gefietst liep ik naar binnen. Ik was niet vaak alleen thuis, al vanaf mijn eerste hadden mijn ouders me naar de ouders van papa gestuurd als ze naar het buitenland moesten. Niet dat ik dat erg vond, maar nu ik ouder was vond ik het heerlijk om alleen thuis te zijn. Ik liep naar de bank en ging zitten.

40. Wat moest ik klaar zetten als Ink en Leen kwamen. Ik haalde mijn schouders op en liep naar de keuken om een glas cola voor mezelf in te schenken. Op de eettafel zag ik een briefje liggen. Een biljet van vijftig euro met een briefje van mijn moeder dat ik hier wat lekkere dingen van kon kopen. Ik glimlachte, schonk een glas cola in en ging aan tafel zitten.

41. Op dat moment besefte ik dat er nog steeds twee vlekken van ijsjes op mijn truitje zaten en ik liep snel naar mijn kamer. Mijn kamer besloeg de hele derde verdieping van ons pand, hij was net verbouwd en ik had alles wat ik nodig had. Een tweepersoonsbed, een enorme kast, kaptafel, een grote zithoek en een studeerhoekje.

42. Ik bekeek in de spiegel de schade die de ijsjes aan mijn shirtje hadden aangericht. Ik zag alleen twee ronde vlekken en uitlopers van druppels die waren gesmolten. Ik trok mijn shirtje over mijn hoofd en keek in mijn kast naar een ander shirt. Toen ik iets had gevonden wat er een beetje leuk uitzag trok ik het over mijn hoofd. Het shirtje met de vlekken belandde in de wasmand.

43. Ik keek op mijn wekker, ik had nog drie kwartier om wat dingen te kopen. Ik liep naar de voordeur en maakte die op slot. Ik pakte mijn fiets en reed ik zo snel als ik kon naar de supermarkt. Toen ik een kwartiertje later terug kwam had ik een zak chips en nog wat snoep gekocht. Ik zou wel pizza's bestellen om te eten en drinken hadden we altijd genoeg.

44. Toen ik het huis binnenliep en de snacks in de keuken dumpte, ging ik naar de woonkamer. Even keek ik naar het uitzicht over de straat. Ik vond het heerlijk om aan de grachten te wonen. Ik keek naar mijn eigen weerspiegeling in het raam en glimlachte onbewust. Sinds ik op de middelbare zat was ik meer aandacht aan mijn uiterlijk gaan besteden.

45. Ik pakte mij mobieltje uit mijn zak en zocht naar het nummer van Domino's. 'Goedenavond, met Sam Hoekstra. Zou ik twee pizza salami en een tonno mogen bestellen?' zei ik vrolijk in de hoorn. 'Tuurlijk. Bezorgen?' zei de jongen. 'Ja, ik woon in de Herengracht nummer 329.' zei ik. 'Oké, we zijn over ongeveer een halfuurtje bij je.'

46. Ik hing op en ging op de bank zitten. Ik keek het huis rond. We woonden hier sinds ik vier was. Mijn moeder had het sindsdien al een paar keer opnieuw laten inrichten, van hypermodern, naar brocante en toen naar hoe het huis er nu uitzag. Een mix van beiden stijlen. Ik ging iets verzitten en sloeg mijn armen om mijn benen.

47. Het was heerlijk om thuis te zijn. Met alleen de stilte om me heen. Ik ademde diep in en ging staan. Misschien was dit nog wel mijn grootste verjaardagscadeau, een avond alleen met de meiden thuis slapen. Ik stond op en ging achter de vleugel zitten. Ik had drie jaar piano les gehad, maar had er nooit veel aangevonden. Nu speelde ik alleen in mijn vrije tijd nog wel eens een stukje en dat beviel me goed.

48. Ik zette mijn vingers en speelde wat akkoorden toen ging de bel. Ik liep naar de voordeur en zag een hele blije Heleen met een grote tas voor de deur staan. 'Leen!' riep ik uitgelaten voor ik haar tas overnam en op de grond zette. Ik knuffelde haar en ze liep achter me aan naar de woonkamer.

49. 'Weet je, Leen, dit is eigenlijk nog het grootste cadeau voor mijn verjaardag. Gezellig met jullie alleen thuis zijn.' Heleen glimlachte. 'Snap ik, ik word er af en toe echt gek van dat je zo vaak bij je opa en oma bent. Dan wil ik naar je toe, maar als ik de straat dan binnenkom zie ik dat er niemand thuis is. En dan moet ik weer eeuwen fietsen voor ik bij je ben.' grinnikte ze.

50. Ik keek op de klok, het was drie over vijf. 'Typisch Ink.' grinnikte ik, maar ik had het nog niet uitgesproken of de bel ging. Met een minstens even grote tas als Heleen stond ze voor de deur. Ik kon zien dat ze hard had gefietst, haar wangen waren rood en ze kwam licht hijgend binnen. 'Ik ben zeker te laat?' vroeg ze toen ze onze gezichten zag.

51. Heleen barstte in lachen uit. 'Ja, je bent e laat. Wel drie minuten en twaalf seconden.' grinnikte ze. Inke zette haar tas bij die van Heleen op de grond en liep naar de woonkamer, ze plofte op de bank. 'Sam, we gaan toch niet koken hè? Daar heb ik mijn moeder net thuis nog mee moeten helpen. Anders mocht ik niet.' mompelde ze.

52. 'De pizza's kunnen ieder moment komen. Ik heb voor jou een tonno besteld en voor ons een salami.' zei ik terwijl ik naar Heleen keek. Die knikte. De ouders van Ink waren gescheiden en ze woonde samen met haar moeder en haar zusjes in een appartement in De Pijp. Ik zette de tv aan en samen begonnen we een luide discussie over het nut van MTV als er alleen maar slechte muziek werd uitgezonden.

53. Toen we een uur later onze pizza's ophadden, gooiden we de dozen weg. Heleen en Inke waren naar mijn kamer gegaan. In de keuken zette ik snel een fles cola, drie glazen en een zak chips op het dienblad. Ik pakte het stevig vast en liep de drie trappen op naar mijn kamer.

54. Inke zat op het krukje dat bij mijn bed stond en Heleen stond voor mijn kleerkast. Ik zette het dienblad op mijn kaptafel. 'Je mag wel wat passen. We hebben dezelfde maat.' mompelde ik. Heleen lachte en pakte snel een bloesje van een hangertje. Inke schonk cola in een van de drie glazen en nam een slok. Ze pakte mijn nieuwe iPod die ik ook op mijn kaptafel had gelegd.

55. 'Staat er al muziek op?' Ik schudde mijn hoofd. 'Wanneer had ik dat moeten doen.' vroeg ik. 'Hoeveel geheugen zit erop?' '16 gig, dacht ik. Al mijn muziek staat trouwens op mijn laptop. Zet er maar gewoon allemaal op, als je wilt!' zei ik tegen Ink. Ze knipte en liep naar mijn studiehoekje. 'Tadááá!' riep Heleen die van de gang mijn kamer binnenkwam met mijn bloesje aan.

56. 'Het staat je geweldig!' riep ik lachend. 'Je mag het wel een keer lenen...' zei ik. Heleen sloeg haar armen om me heen. 'Dankje, dankje, dankje.' riep ze uit. De uren die volgde luisterden we naar muziek, pasten mijn kleren en maakten rare foto's. Toen het rond elf uur donker begon te worden ging opeens de bel.

57. 'Wie kan dat nou nog zijn. Ik ga wel! Tot zo!' zei ik lachend terwijl ik de trappen afrende. 'IK KOM!' schreeuwde ik door het trappenhuis, naar de voordeur. Toen ik eenmaal bij de deur was keek ik hijgend naar de gedaante achter het raam. 'Siem! Ik dacht dat jij een familiediner had.' vroeg ik lachend.

58. 'Had, inderdaad.' zei hij lachend. 'Kom binnen, Leen en Ink zijn boven. Blijf je slapen? Dat lijkt me wel, je gaat niet om elf uur terug naar het IJ. De trams rijden straks ook niet meer.' zei ik zonder adem te halen. 'Sam chill. Ik blijf niet slapen. We aten in de stad en mijn moeder is nog bij mijn oma. Ik vroeg of ik nog even naar jou mocht. Ze komt me op twaalf uur ophalen.'

59. 'Oh oké. Is ook goed.' mompelde ik. 'Kom je even mee naar buiten?' vroeg Simon zacht. 'Uh, natuurlijk.' zei ik glimlachend. 'LEEN! INK, IK BEN EVEN EEN STUKJE LOPEN MET SIMON?' brulde ik. 'SIEM?!' brulde Heleen terug en meteen hoorde ik voetstappen de trap af denderen. Een halve minuut later stond ze hijgen onder aan de trap. 'Hoi. Siem.' mompelde ze met een lange stop tussen de twee woorden.

60. 'Ik moest van Ink even checken of je niet ontvoerd werd door een of andere enge kerel, met een bierbuik, een baard en grijs haar.' lachte ze. 'Nou, nee. Ik ben zo terug.' glimlachte ik terwijl ik een stap buiten de deur zette. Heleen lachte en ik zwaaide kort. 'Wat is er?' vroeg ik aan Siem terwijl ik het trapje voor het huis afliep en de avondlucht opsnoof.

61. 'Gewoon, ik wilde je een hele fijne verjaardag wensen.' zei hij. Een koude bries streek langs mijn arm en ik rilde. 'Heb je het koud?' ik schudde mijn hoofd en zwijgend liepen we naar het bruggetje. We keken naar het water, de lantarenpalen waren aan en en wierpen een schijnsel op de weg. Het was een heerlijke avond.

62. 'Ik wilde je ook nog een cadeautje geven.' mompelde Simon. 'Oeh, show me. Ik ben dol op cadeautjes.' Simon lachte en hij sloeg zijn armen om mijn nek. Ik glimlachte naar hem en instinctief sloot ik mijn ogen. Op dat moment voelde ik de lippen van Simon op de mijne. Ik rilde, mijn eerste zoen.

63. Het had niet romantischer kunnen zijn. Op mijn verjaardag, van de jongen die ik al een jaar leuk vond, aan het water in mijn eigen straat in mijn favoriete stad. Heel voorzichtig maakte ik mijn mond open en voelde hoe mijn tong die van Simon raakte. Traag cirkelden ze om elkaar heen. Mijn rechterhand vond het haar van Simon en ik streelde het voorzichtig

64. Toen we elkaar na (het leken uren) loslieten. Hoorden we gejoel uit de richting van mijn huis komen. Met onze armen nog steeds om elkaar heen keken we naar mijn huis waar Heleen en Inke stonden te lachen. 'Dankje, dat was het mooiste cadeau van vandaag.' fluisterde. Simon lachte. 'We hebben nu zeker iets?' vroeg ik lachend.

65. 'Ik denk het wel.' mompelde hij. Ik glimlachte en sloeg mijn armen opnieuw om zijn nek. Hij drukte een zachte kus op mijn lippen en ik keek hem glimlachend aan. Hand in hand liepen we terug naar mijn huis .