The document discusses land reform challenges in Myanmar. While a land law was passed in 2012, implementation procedures were not established for 8 months, drawing criticism. Large landowners now pose obstacles. All political parties and civil society groups strongly advocate that resolving land issues is urgently needed. The article then examines how land reform laws enabled significant economic growth in countries like South Korea and Vietnam with US assistance, while land reform failed in the Philippines. It concludes that unequal land distribution similar to conditions in Myanmar still exist in rural Philippines.

1. 6/15/2014 Land Reform - BadlyNeed
http://mingalaronline.biz/stories/land.reform.myanmar.htm 1/7
လယ္ ယာေျမဥပေဒႏွင့္စက္ မႈဇံုလုပ္ငန္းမ်ားျဖင့္ ဝိသမခရိုနီးမ်ားပေပ်ာက္ ေရး
ျမန္မာျပည္ မွာ လယ္ ယာပိုင္ဆိုင္မႈျပသနာ၊ အရႈပ္အရွင္းမ်ားစြာ ျဖစ္ေနျပီး၊ လႊတ္ ေတာ္ က ေျဖရွင္းဖို႕ ေကာ္ မတီဖြဲ႕၊
၂၀၁၂ ခုႏွစ္ လယ္ ယာေျမ ဥပေဒေရးဆြဲ အတည္ ျပဳျပီးခဲ့ပါျပီ။ ဒါေပမဲ့ အေကာင္ထည္ ေဖၚဖို႕ နည္ းဥပေဒ မထုတ္ ႏိုင္ပဲ
၈လေတ် ာ္ ေနလို႕ လႊတ္ ေတာ္ ဥကၠဌက တြန္းအားေပးျခင္း ခံရပါတယ္ ။ ဟိုတုန္းကေတာ့ အေရးၾကီးလြန္းလို႕
လႊတ္ ေတာ္ မွာ အထူးၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္ ။ အခုေတာ့ လႊတ္ ေတာ္ လူၾကီးမ်ားက လယ္ ယာေျမပိုင္ရွင္ၾကီးမ်ားျဖစ္ေနေတာ့
ေဘးခဏခ်ိတ္ ထာပါတယ္ ။ ဒါ အလြန္အေရးၾကီးေၾကာင္းကိုလႊတ္ ေတာ္ အမတ္ မ်ားနဲ႕ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား၊
လူမႈအဖဲြ႕အစည္ းမ်ား အျမဲဆုပ္ကိုင္ထားရမွာပါ။ အခုေဆာင္းပါးကေတာ့ လယ္ ယာေျမဥပေဒ Land Reform
ေအာင္ျမင္စြာ အေကာင္ထည္ ေဖၚခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံမ်ား ၾကီးပြားတိုးတက္ ခဲ့ျပီး၊ မေအာင္ျမင္တဲ့ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံရဲ့
စီးပြားက် ဆင္းပံုအေၾကာင္း ျဖစ္ပါတယ္ ။ ျမန္မာျပည္ ကိုအိမ္ေဖာ္ ၊ အလုပ္သမား ေရာင္းစားေနျခင္းကိုရပ္တံ့ ေစမဲ့
နည္ းလမ္းအစ လယ္ ေျမယာဥပေဒ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒါကိုျမန္မာအစိုးရေခါင္းေဆာင္အားလံုးသိပါတယ္ ။
အစိုးရသစ္လက္ ထက္ ေျမယာေစ်းၾကီးလာျခင္းဟာ တႏိုင္ငံလံုးျပည့္ ဝိသမခရိုနီမ်ား
ေပၚေပါက္ လာျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္ ။
တိုင္ဝမ္၊ ေတာင္ကိုးရီးယား နဲ႕ ဖိလစ္ပိုင္ (၃)ႏိုင္ငံစလံုး အေမရိကန္အကူညီမ်ားစြာရပါတယ္ ။ အေမရိကန္ဦးေဆာင္ျပီး
စီးပြားစနစ္ကိုထူးေထာင္ခဲ့ပါတယ္ ။ လယ္ ယာေျမဥပေဒ ေအာင္ျမင္စြာက် င့္သံုးႏိုင္လို႕ တိုင္ဝမ္၊ ေတာင္ကိုးရီးယား
တို႕မွာ ဝိသမခရိုနီစနစ္ အနည္ းဆံုးျဖစ္သြားေစပါတယ္ ။ ဖိလစ္ပိုင္မွာ လယ္ ယာေျမဥပေဒကိုျပဌာန္းခဲ့ေပမဲ့
အေကာင္ထည္ မေဖၚႏိုင္ပဲ က် ဆံုးခဲ့ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ ဖိလစ္ပိုင္ဟာ လာဘ္ စားမႈနဲ႕စီးပြားေရး အႏိုမ့္ဆံုးကို
က် ေရာက္ သြားရပါတယ္ ။ ဖိလစ္ပိုင္ ေတာရြာမ်ားမွာေတာ့ ျမန္မာျပည္ လိုဆင္းရဲပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာေလာက္ ေတာ့
မမြဲေတရွာပါဘူး။ ဒီအေၾကာင္း ဖိလစ္ပိုင္ ဖဦးထုပ္နဲ႕ေရႊျမန္မာ ေဆာင္းပါး ေရးခဲ့ျပီးပါျပီခင္ဗ်ား။
ဆန္ဒီယာဂိုတကၠသိုလ္ "ေဒါက္ တာယူဂ်ဳန္ဆန္း၊ ပီအိပ္ခ်္ဒီ၊ ဟားဗတ္ တကၠသိုလ္ "1 ေရးတဲ့ စာတမ္းမ်ားကို
ေလ့ လာမိပါတယ္ ။ သူက ကိုးရီးယားလူမ်ိဳး၊ ေတာင္ကိုးရီးယားမွာ အေမရိကားမွာအလုပ္ေနတဲ့

2. 6/15/2014 Land Reform - BadlyNeed
http://mingalaronline.biz/stories/land.reform.myanmar.htm 2/7
တကၠသိုလ္ ဆရာျဖစ္ပါတယ္ ။ ေတာင္ကိုးရီးယားႏိုင္ငံမွာ ခရိုနီအရင္းရွင္အေၾကာင္း၊ အေမရိကန္ႏိုင္ငံကေန စာတမ္းမ်ား၊
စာအုပ္ မ်ားစြာထုတ္ ေဝ၊ ပိုခ်၊ သင္ၾကားေပးေနသူျဖစ္ပါတယ္ ။ သူျပဳစုတဲ့ စာတန္းတစ္ခုမွာ "ခရိုနီအရင္းရွင္ တိုင္ဝမ္း၊
ေတာင္ကိုးရီးယား၊ ဖိလစ္ပိုင္" ႏိုင္ငံ၃ခုကိုႏႈိင္းယွဥ္ထားပါတယ္ ။ ဘာေၾကာင့္ တိုင္ဝမ္း၊ ကိုးရီးယားေတြက
ကမၻာ့ ထိပ္တန္းစီးပြားႏိုင္ငံျဖစ္ျပီး လာဘ္ စားမႈမ်ား အနည္ းဆံုးေရာက္ သြားခ်ိန္ ဖိလစ္ပိုင္က
လာဘ္ စားမႈအမ်ားဆံုးႏိုင္ငံအဆင့္က မတက္ ပဲ၊ စီးပြားေရးတိုးတက္ ႏႈန္းေႏွးေကြးေနရျခင္းကိုရွင္းလင္းေဖၚျပပါတယ္ ။
၁၉၅၀က ဂ်ပန္ျပီးရင္ ဖိလစ္ပိုင္က အာရွတိုက္ မွာ ဒုတိယစီးပြားအင္အားၾကီး ႏိုင္ငံျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ။ အခုေတာ့ ဗီယက္ နမ္၊
အင္ဒီုနီးရွား အဆင့္မွာေရာက္ ေနပါတယ္ ။ စီးပြားမတိုးတက္ ပဲ၊ ျပည္ တြင္း ဝိသမခရိုနီစနစ္ၾကီး ဘယ္ လို
အျမစ္တြယ္ သြားရသလဲ .. ဆိုတာကိုအခ်က္ လက္ မ်ားစြာနဲ႕ သံုးသပ္ျပထားပါတယ္ ။ ေဒးဗစ္ခန္း (ကိုးရီးယားလူမ်ိဳး
ပါေမာကၡ) ေရးတဲ့ " ခရိုနီကက္ ပီတယ္ လစ္ဇင္ "2 စာအုပ္မွာလည္ း ျမန္မာျပည္ အတြက္ သခၤန္းစာယူစရာ
အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္ ။
ေဒါက္ တာယူရဲ့ စာတန္း ၂၀၀၇ မွာထုတ္ ျပန္ပါတယ္ ။ ကိုးကားခ်က္ မ်ားစြားနဲ႕ ႏိုင္ငံေရးလပ္စားမႈ၊ အဆင့္ျမင့္လာဘ္ စားမႈ
မ်ားမွာ အဓိကေရးထားပါတယ္ ။ သာမန္ဝန္ထမ္းမ်ား လာဘ္ စားမႈကိုမေရးပါဘူး။ ခရိုနီးအရင္းရွင္စနစ္ က် ဆံုးဖို႕
ဘက္ စံုကေန ေလ့ လာဆန္းစစ္ထားပါတယ္ ။ ေနာက္ ဆံုး အဓိကအခ်က္ က လူမ်ား "ဝင္ေငြညီမွ်ေအာင္"4
လုပ္ေပးႏိုင္ျခင္းလို႕ ေရးထားပါတယ္ ။
ဘယ္ လို"ဝင္ေငြညီမွ်ေအာင္" လုပ္ခဲ့သလဲ ဆိုေတာ့ လယ္ ယာေျမဥပေဒႏွင့္စက္ မႈဇံုလုပ္ငန္းမ်ားကို
ေအာင္ျမင္စြာအေကာင္ထည္ ေဖၚျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။
ေဒါက္ တာယူအခ်က္ အလက္ မ်ားအရ တိုင္ဝမ္၊ ေတာင္ကိုးရီးယား လယ္ ယာေျမဥပေဒ အေကာင္းထည္ ေဖၚႏိုင္ျခင္းဟာ
- ေျမာက္ ကိုးရီးယားျခိမ္းေျခာက္ မႈ၊ တရုပ္ကြန္ျမဴနစ္ကိုစိုးရိမ္မႈမ်ား
- လႊတ္ ေတာ္ မွေျမပိုင္ရွင္၊ ခရိုနီမ်ား အင္အားနည္ းပါးျခင္း တို႕ေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္ ။
လယ္ ေျမမ်ားျပန္ေပးျခင္း
ေတာင္ကိုးရီးယားမွာ ဂ်ပန္လက္ ေအာက္ လြတ္ လာခ်ိန္ ၁၉၄၅ မွာ တစ္ႏိုင္ငံလံုး ထြန္ယက္ ႏိုင္တဲ့ ေျမအားလံုးရဲ့ ၅၈% ကို
လူဦးေရး ၂.၇% လူတည္ းစုက ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ပါတယ္ ။ ေျမာယာဥပေဒကိုလက္ ေတြအေကာင္ထည္ ေဖၚခ်ိန္မွာ
လႊတ္ ေတာ္ တြင္း ေျမပိုင္ရွင္မ်ား တားဆီးမႈကိုေက် ာ္ လႊားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္ ။ တကယ္ ေတာင္သူလယ္ သမားမ်ားကို
ေျမေတြျပန္ေပးပါတယ္ ။
ေတာင္ကိုးရီးယားမွာ လယ္ ေျမေစ်းႏႈန္းကိုေတာ့ " တစ္ႏွစ္လံုးစိုက္ ပ်ိဳးတဲ့ သီးႏွံတန္ဖိုး"5 ရဲ့ ၁.၅ဆ ေတာင္သူမ်ားက
ေပးရပါတယ္ ၊ ၅ႏွစ္ အရစ္က် ေပးသြင္းေစပါတယ္ ။ ေတာင္သူတစ္ေယာက္ ကိုေျမ ၃ဟက္ တာ ထက္ ပိုမပိုင္ရဘူး
ဥပေဒသတ္ မွတ္ ပါတယ္ ။ ၁၉၅၆ ခုႏွစ္က ထြန္ယက္ ႏိုင္တဲ့ ေျမ ၁၈%ကိုလူ၆%ကပဲ ပိုင္တဲ့ အေျခအေန
ေရာက္ သြားပါတယ္ ။ လယ္ အငွားထြန္ယက္ မႈေတြလည္ း ၄၉% ကေန ၇% ထိက် ဆင္းသြားပါတယ္ ။
တိုင္ဝမ္မွာ ၁၉၄၈-၁၉၅၃ လယ္ ေျမဥပေဒ က် င့္သံုးျပီး လယ္ ေျမမ်ား ေတာင္သူလယ္ သမားမ်ားကိုျပန္ေပးပါတယ္ ။
လယ္ ေျမေစ်းႏႈန္းကိုေတာ့ တစ္ႏွစ္လံုးစိုက္ ပ်ိဳးတဲ့ သီးႏွံတန္ဖိုးရဲ့ ၂.၅ဆ ေတာင္သူမ်ားက ေပးရပါတယ္ ၊
ေတာင္သူေတြ လယ္ ပိုင္ျဖစ္လာေတာ့ လယ္ သမားမ်ား ဝင္ေငြပိုေကာင္းလာပါတယ္ ။ ဒီေတာ့ ေတာင္သူလယ္ သမား

3. 6/15/2014 Land Reform - BadlyNeed
http://mingalaronline.biz/stories/land.reform.myanmar.htm 3/7
မိသားစုမ်ား ပညာသင္ႏိုင္လာပါတယ္ ။ ပညာတတ္ မ်ားျဖစ္လာျပီး၊ စက္ မႈလယ္ ယာ၊ စားေသာက္ ကုန္လုပ္ငန္းမ်ား
ထြန္းကားလာပါတယ္ ။ ကုန္ထုတ္ လုပ္ငန္းမ်ား တိုးတက္ လာပါတယ္ ။ ပညာတတ္ မ်ား ျဖစ္လာျခင္းဟာ လူမ်ား
ဝင္ေငြမွ်တမႈျဖစ္လာေစပါတယ္ ။ လူလတ္ တန္းစားအေရအတြက္ မ်ားျပားလာေစပါတယ္ ။
သုေတသနျပဳခ်က္ မ်ားအရ လယ္ ေျမဥပေဒျပဌာန္းက် င့္သံုးျခင္းရဲ့ ၊ အဓိကရည္ ရြယ္ ခ်က္ ကေတာ့
လူေတြဝင္ေငြညီမွ်ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။ ဥပမာ.. ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ လယ္ သမားမ်ားရဲ့ ဆန္ကိုအစိုးရေငြ
ေဒၚလာ၂ဘီလ် ံေလာက္ ဆံုးရံႈးသြားတာ၊ အျပစ္မေျပာရဲၾကပါဘူး။ လယ္ သမားမ်ားဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ
အဆင္းရဲဆံုးလူတန္းစားျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒီေတာ့ သူတို႕ကိုအစိုးရကေပးကမ္းတဲ့ သေဘာပါပဲ။ ဒီလိုလုပ္ေပးႏိုင္လို႕
ထိုင္းႏိုင္ငံ ကမၻာ့ အဆင့္ထိတက္ လွမ္းလာခဲ့ပါတယ္ ။ ျမန္မာ့ ေခါင္းေဆာင္အမ်ားစု(စစ္ဗိုလ္ ေဟာင္းမ်ား)ဟာ
လယ္ သမားမိဘမ်ိဳးရိုးေတြ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္ ။ လယ္ သမားဘဝျမွင့္တင္ေရး အေျခခံဟာ လယ္ လုပ္သူ
လယ္ ေျမပိုင္ဆိုင္ေရးပါပဲ။
ဖိလစ္ပိုင္မွာေတာ့ ဒုတိယကမၻာစစ္ျပီးခ်ိန္မွာ ဖိလစ္ပိုင္စီးပြားေရးက အာရွမွာ ဂ်ပန္ျပီးရင္ ဒုတိယျဖစ္ေနပါတယ္ ။
အုပ္ခ်ဳပ္သူအေမရိကန္မ်ားက ၁၉၄၈ခုေနာက္ ပိုင္းမွာ၊ တြန္းအားေပးလာပါတယ္ ။ ေျမယာဥပေဒကို
အေကာင္ထည္ ေဖၚဖို႕ပါပဲ။ ဖိလစ္ပိုင္ လႊတ္ ေတာ္ ထဲမွာ ေျမပိုင္ရွင္ေတြက အမ်ားစုျဖစ္ေနပါတယ္ ။
ဥပေဒအေကာင္ထည္ ေဖၚလို႕ မရႏိုင္ေတာ့ ပါဘူး။ ေနာက္ ဆံုး သမၼတမားကို႕စ္ လက္ ထက္ မွာ အဆိုးဝါးဆံုး
ခရိုနီအရင္းရွင္စနစ္နဲ႕လာဘ္ စားမႈမ်ားစြာေၾကာင့္ သမၼတမားကိုစ္ကို၁၉၈၇မွာ လူထုအားနဲ႕ျဖဳတ္ ခ်ခဲ့ပါတယ္ ။ သမၼတ
အာကြီႏိုတက္ လာျပီး လယ္ ေျမဥပေဒကိုၾကိဳးစားအေကာင္ထည္ ေဖၚခဲ့ေပမဲ့ ၃၀%ပဲ ျပီးခဲ့ပါတယ္ ။ ေနာက္ ပိုင္း
ဖိလစ္ပိုင္သမၼတမ်ားမွာ ေျမပိုင္ရွင္ေတြနဲ႕၊ ခရိုနီေတြပဲ လႊတ္ ေတာ္ ထဲမွာ အမ်ားစုျဖစ္ေနလို႕ ဖိလစ္ပိုင္မွာ
လယ္ ေျမဥပေဒ ယခုအခ်ိန္ထိမလုပ္ႏိုင္ပါဘူး။
ရလဒ္ကေတာ့ ဖိလစ္ပိုင္ နဲ႕ တိုင္ဝမ္း၊ ေတာင္ကိုးရီးယားတို႕ အေျခအေန မိုးနဲ႕ေျမ ကြာျခားသြားပါေတာ့ တယ္ ။
ဖိလစ္ပိုင္မွာ ဝိသမခရိုနီစနစ္ ရွင္သန္ဆဲျဖစ္ပါတယ္ ။
ျမန္မာျပည္ မွအစပ်ိဳးခါစ ဝိသမခရိုနီစနစ္
ေလာေလာဆယ္ ျမန္မာျပည္ လႊတ္ ေတာ္ မွာ " လယ္ ေျမသိမ္းခံရမႈ၊ လယ္ ေျမျပဳျပင္ေရး "3 ေတြ အျပင္းအထန္
ေဆြေႏြးေနပါတယ္ ။ စစ္အစိုးရလက္ ထက္ ကတည္ းက အခ်ိဳ႕ ေပါက္ ေရာက္ သူမ်ားက စစ္ဗိုလ္ ေဟာင္း၊
သားသမီးနာမည္ နဲ႕ သိမ္းခံထားရတာေတြကိုဗိုလ္ ခ်ဳပ္မႈးၾကီးသန္းေရႊဆီအထိတိုင္ၾ။ ကတယ္ လို႕ဆိုပါတယ္ ။ ဒါလည္ း
မေျပလည္ ေသးလို႕ အခုတိုင္ရွင္းေနရတုန္းပါပဲ။ မတိုင္ရဲလို႕ ျငိမ္ခံေနရသူမ်ားစြာ မၾကာခင္ေပၚလာရင္ ခက္ ရေခ်မယ္ ။
ေလာေလာဆယ္ ၊ ဥပေဒမစိုးမိုးမႈ၊ လာဘ္ စားမႈအၾကီးအငယ္ ၊ ရင္းႏွီးျမွတ္ ႏွံမႈ၊ အခြန္ေကာက္ ျခင္း၊ ဘတ္ ဂ်တ္ ခြဲေဝျခင္း
စတဲ့ ကိစၥမ်ားဟာ အနာဂါတ္ ျမန္မာျပည္ အတြက္ အေရးၾကီးပါတယ္ ။ ပို၍ပို၍ အေရးၾကီးတာကေတာ့ လယ္ ေျမဥပေဒ
အေကာင္ထည္ ေဖၚဖို႕ျဖစ္ပါတယ္ ။ လယ္ ေျမဥပေဒကိုအစိုးရက ေစတနာနဲ႕
တကယ္ အေကာင္ထည္ ေဖၚေပးျပီးတဲ့ ေနာက္ ေတာင္သူလယ္ သမားမ်ား လယ္ ေျမပိုင္လာမယ္ ျဖစ္ပါတယ္ ။
ျမန္မာျပည္ မွာ ေတာင္သူလယ္ သမားမ်ား လယ္ ေျမပိုင္ဆိုင္မႈနည္ းသြားပါျပီး၊ လယ္ ဧက ၁၀၀၊ ၂၀၀ စသျဖင့္
လူတစ္ဦးကပဲ ပိုင္ေနၾကပါျပီး။ သူရင္းဌားပံုစံ ေတာင္သူမ်ား လုပ္ကိုင္ေနရပါတယ္ ။ စိုက္ ပ်ိဳးလို႕
ရတဲ့ သီးႏွံေရာင္းခ်ေငြလည္ း လယ္ သမားမ်ား ေငြရႊင္လာေအာင္ လုပ္ေပးရပါတယ္ ။ ျမန္မာျပည္ ဟာ ေရေျမ၊

4. 6/15/2014 Land Reform - BadlyNeed
http://mingalaronline.biz/stories/land.reform.myanmar.htm 4/7
အေနထားသိပ္ေကာင္းေတာ့ စိုက္ ပ်ိဳး၊ ေမြးျမဴတအားျဖစ္ထြန္းပါတယ္ ။ ေတာင္သူလယ္ သမားမ်ား ကိုယ္ ပိုင္လယ္ ယာ
ျဖစ္လာရင္ ေနာက္ ပိုင္ ၂သီးစိုက္ ၊ ၃သီးစိုက္ ျပီး ေခတ္ မီလာမယ္ ။ ေတာင္ကိုးရီးယား၊ တိုင္ဝမ္ ႏိုင္ငံမ်ားလို႕
ေတာင္သူလယ္ သမားမ်ား ဝင္ေငြေကာင္းလာျပီး၊ သားသမီးမ်ားကိုေက် ာင္းထားနိုင္လာပါမယ္ ။ ဒီေတာ့ တျပည္ လံုး
ဝင္ေငြမွ်တမႈျဖစ္လာျပီး၊ ဝိသမခရိုနီစနစ္လည္ း အလိုလိုေပ်ာက္ သြားမယ္ ။ လာဘ္ စားမႈမ်ားလည္ း အလိုလို
နည္ းသြားပါလိမ့္မယ္ ။
ဒါေၾကာင့္ လယ္ ေျမဥပေဒကိုလႊတ္ ေတာ္ ဥကၠဌၾကီးေျပာတဲ့ အတိုင္း လယ္ ယာေျမ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္ မရွင္က
အျမန္ဆံုး နည္ းဥပေဒထုတ္ ျပန္ျပီး၊ ဥပေဒကိုလႊတ္ ေတာ္ ကိုယ္ စားလွယ္ မ်ား ေဆြးေႏြးအတည္ ျပဳရပါတယ္ ။
ဒါဟာ အလြန္အေရးၾကီးတဲ့ ကိစၥျဖစ္ေၾကာင္း၊ အနာဂါတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံၾကီး ဖိလစ္ပိုင္ အေသးစားႏိုင္ငံဘဝ ေရာက္ မသြားဖို႕
လယ္ ယာေျမနည္ းဥပေဒ ေရးဆြဲသူမ်ား အထူးဂရုျပဳၾကမွာျဖစ္ပါတယ္ ။ အခုေရးဆြဲတဲ့ လယ္ ယာေျမဥပေဒဆိုတာ
ေတာင္သူလယ္ သမားတိုင္း လယ္ ပိုင္ရမယ္ ဆိုတာလား၊ အသိမ္းခံလယ္ ေျမကိစၥတစ္ခုထဲလားေတာ့ မသိပါ။
ေဆြးေႏြးၾကမဲ့ တပ္မေတာ္ သာ ၂၅% ကိုယ္ စားလွယ္ မ်ားနဲ႕ ၾကံခိုင္ေရးပါတီ၊ အင္အယ္ ဒီပါတီ၊ တ.စ.ည ပါတီ၊
အင္ဒီအက္ ဖ္ပါတီ၊ တုိင္ရင္းသားလူမ်ိဳးစုပါတီမ်ား လႊတ္ ေတာ္ ကိုယ္ စားလွယ္ မ်ား ခင္ဗ်ား။
ေျမယာဥပေဒ (Land Reform)
အေရးၾကီးဆံုးကေတာ့ ေတာင္ကိုးရီးယား၊ တိုင္ဝမ္၊ ထိုင္းႏိုင္ငံမ်ားလို႕ ေတာင္သူလယ္ သမားမ်ား လယ္ ေျမပိုင္ဆိုင္ဖို႕
ဘယ္ လိုလုပ္ေပးမလဲ ဆိုတဲ့ ဥပေဒျပဌာန္း အေကာင္ထည္ ေဖၚဖို႕ အလြန္အေရးၾကီးပါတယ္ ။ ကြ် န္ေတာ္ တို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံ
လႊတ္ ေတာ္ မွာ အမ်ားစုေသာ ကိုယ္ စားလွယ္ မ်ားဟာ လယ္ ယာေျမမပိုင္ၾကပါဘူး။ ဒီေတာ့ မဲခြဲဆံုးျဖတ္ ရင္ ဒီဥပေဒ
အတည္ ျပဳျပီး၊ လက္ ေတြ႕ တကယ္ လုပ္တဲ့ ေတာင္သူလယ္ သမားမ်ား လယ္ ေျမပိုင္ဆိုင္လာမယ္ ျဖစ္ပါတယ္ ။
သမၼတဦးသိန္းစိန္ရဲ့ စီးပြားေရးအၾကံေပးအားလံုး ေျမယာဥပေဒ အေကာင္ထည္ ဖိုလိုမွာပါ။ လက္ တဆုပ္စာ
ဝိသမခရိုနီအုပ္စုက လႊတ္ ေတာ္ ထဲမွာ ကန္႕လန္႕ျဖစ္ေနပါတယ္ ။ လႊတ္ ေတာ္ လူမ်ားစုကိုနားေလည္ ေအာင္လုပ္ေပးမဲ့
ျပည္ တြင္းပညာရွင္မ်ား ဝိုင္းဝန္းလုပ္ေဆာင္ရပါမယ္ ။ ျပည္ ပကလည္ း ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕မ်ားကိုဖိအားေပးဖို႕လိုပါတယ္ ။
အင္အားၾကီးႏိုင္ငံကေတာ့ အေမရိကန္ျဖစ္ပါတယ္ ။ အေမရိကန္အားျဖင့္ ဂ်ပန္၊ တိုင္ဝမ္၊ ေတာင္ကိုးရီးယား၊ စင္ကာပူတို႕
ကမၻာထိတ္ တန္းႏိုင္ငံျဖစ္လာတာပါ။ တရုပ္ျပည္ ၾကီးလဲ အေမရိကန္အကူညီနဲ႕ အႏွစ္၂၀အတြင္း တိုးတက္ သြားတာ
မ်က္ ျမင္အေျခအေနျဖစ္ပါတယ္ ။ တကယ္ လယ္ ယာလုပ္ကိုင္သူပဲ လယ္ ေျမပိုင္ဆိုင္သင့္ပါတယ္ ။
စက္ မႈဇံုလုပ္ဖို႕၊ စက္ ရံုလုပ္ဖို႕ သိမ္းထားတယ္ ဆိုရင္လဲ မလုပ္ျဖစ္ေသးရင္ ဥပေဒအရ ျပန္ေပးရမွာပါ။
လံုးဝျပန္မေပးႏိုင္ရင္လဲ စက္ မႈဇံုဆိုရင္ စက္ မႈဇံုေစ်းနဲ႕ ညီမွ်တဲ့ ေရာ္ ေၾကးေငြေပးရမွာျဖစ္ပါတယ္ ။
အလြန္ရႈပ္ေထြးပါတယ္ ။ တစ္ႏိုင္ငံလံုးက ေျမေတြကိုႏိုင္ငံေတာ္ ကား၊ ရထားလမ္းေဆာက္ ဖို႕၊ စက္ မႈဇံုလုပ္ဖို႕
ဘာညာနဲ႕ သိမ္းထားျပီး၊ ၃ႏွစ္ေလာက္ ထိဘာမွမလုပ္ေသးလို႕ ေၾကးတိုင္ေျမစာရင္းကိုသြားစံုစမ္းေတာ့ ၊ အဲဒီေျမေတြ
စစ္ဗိုလ္ ေဟာင္းမ်ားရဲ့ သားသမီး၊ ေဆြမ်ိဳးမ်ား နာမည္ ေပါက္ ေနတာမ်ိဳး တစ္တိုင္းျပည္ လံုး အုန္းအုန္းထေနပါတယ္ ။
ဒီလယ္ ေျမကိုဘယ္ လိုလုပ္ျပီး ေမာင္ရင္က ပိုင္ဆိုင္ေနရတာလဲ ေျဖရွင္းရပါမယ္ ။ ျမန္မာျပည္ အႏွံအျပားမွာ
လယ္ တစ္ဧက က် ပ္၅သိန္း၊ ၁၀သိန္း ေစ်းႏႈန္းပဲ ရွိပါေသးတယ္ ။ လယ္ တစ္ဧက သီးႏွံစိုက္ ရင္ စက္ မႈဇံု၊ ကားလမ္းေဘး
ေျမမ်ားပဲ ေစ်းၾကီးေပါက္ ေနတာပါ။ ျခံဳၾကည့္ ရင္ အာဏာရွင္၊ စစ္ဗိုလ္ ေဟာင္း၊ ခရိုနီမ်ားက ေျမအမ်ားစုကို

5. 6/15/2014 Land Reform - BadlyNeed
http://mingalaronline.biz/stories/land.reform.myanmar.htm 5/7
မပိုင္ေသးပါဘူး။ လယ္ ေျမယာပိုင္ဆိုင္မႈကိုပြင္လင္းျမင္သာစြာ ထုတ္ ျပန္ရပါမယ္ ။
ျပည္ သူလူထုကလည္ း လယ္ ေျမပိုင္ဆိုင္မႈကိုငါနဲမဆိုင္လို႕ မေနသင့္ပါ။ လူတိုင္း ေျမတကြက္ ပိုင္ဆိုင္ေအာင္
ျမန္မာျပည္ မွာ ေျမယာေတြ တပံုတေခါင္းၾကီးပါပဲ။ အားလံုးနဲ႕ဆိုင္တဲ့ ကိစၥၾကီးျဖစ္ပါတယ္ ။ ျမန္မာျပည္ မွာ
ဝိသမခရိုနီစနစ္ၾကီး ပေပ်ာက္ သြားဖို႕ရာ အေရးယူ၊ ေထာင္ခ်၊ ျပစ္ဒဏ္ ေပးရင္ ရမလား ထင္ၾကပါတယ္ ။ မရပါဘူး။
ျပည္ သူတေယာက္ စီက အခုလယ္ ေျမ နည္ းဥပေဒကိုေအာင္ျမင္စြာက် င့္သံုးဖို႕ ကူညီမွာ ၊ ဝိသမခရိုနီစနစ္လည္ း
ေပ်ာက္ သြားျပီး၊ လာဘ္ စားမႈမ်ားလည္ း ေလ် ာ့ နည္ းသြားမွာ ေသခ်ာပါတယ္ ။
ေတာင္ကိုးရီးယားမွာ လယ္ ေျမဥပေဒ အေကာင္ထည္ ေဖၚႏိုင္လို႕ တိုင္းျပည္ ၾကီးပြားတိုးတက္ ရပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့
ေတာင္တန္းနဲ႕သစ္ေတာေနရာေတြကိုဥပေဒထဲ မထည့္ လိုက္ မိလို႕ အဲဒီေနရာေတြပါ အိမ္ျခံေျမေစ်းႏႈန္း
မတရားေစ်းတက္ သြားခဲ့ဖူးပါတယ္ ။ လက္ ရွိျမန္မာႏိုင္ငံမွာျဖစ္သလိုပါ။ အဲဒီေတာင္ကိုးရီးယား၊ တိုင္ဝမ္ ႏိုင္ငံမ်ားကို
နမူနာယူျပီး ဖို႕ပါပဲ။ အဲ... ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံကိုပဲ နမူနာယူမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ခက္ ေခ်ျပီေပါ့ေနာ္ ...။
လႊတ္ ေတာ္ အမ်ားစုဟာ ခရိုနီ၊ လယ္ ေျမပိုင္ရွင္ၾကီးေတြ မဟုတ္ ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္ ။ လူနည္ းစုကပဲ
စစ္ဗိုလ္ ေဟာင္း၊ ဝိသမခရိုနီေတြ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒီေတာ့ လႊတ္ ေတာ္ က လူမ်ားစုဟာ လူေတာ္ လူေကာင္းမ်ားျဖစ္ျပီး၊
ျငိမ္မေနသင့္ေတာ့ ပါဘူး။ ၾကံခိုင္ေရးပါတီဝင္ျဖစ္ျပီး၊ ပါတီလူၾကီးမ်ားက စစ္ဗိုလ္ ေဟာင္း၊ ခရိုနီမ်ားျဖစ္ေနလဲ
သူတို႕အလိုမလိုက္ ပဲ ျပည္ သူ႕အလိုကိုလိုက္ ရပါမယ္ ။
ဥပမာအခ်ိဳ႕
၂၀၁၂ ခုႏွစ္ လယ္ ယာေျမ ဥပေဒ အခန္း ၁၁ ပုဒ္မ ၃၂ တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ အက် ိဳးျဖစ္ထြန္းေစမည့္ စီမံကိန္း မ်ားအတြက္
လယ္ ယာေျမကိုသိမ္းယူရာတြင္ လိုအပ္ေသာ ပမာဏကိုသာ သိမ္းယူရမည္ ျဖစ္ၿပီး စီမံကိန္း အား သတ္ မွတ္
ကာလအတြင္း အျမန္ဆုံး ၿပီးစီးေစရန္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ ရမည္ ျဖစ္ရာ စီမံကိန္း မ်ား ေဆာင္႐ြက္ ျခင္း
မျပဳေတာ့ ပါက မူလ လယ္ ယာေျမ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရရွိထားေသာ လူပုဂၢိဳလ္ ၊ အဖြဲ႔အစည္ း ထံ ျပန္လည္ ေပးအပ္ရမည္ ဟု
ေဖာ္ ျပထားေၾကာင္း ပုသိမ္ၿမိဳ႕နယ္ တရား လႊတ္ ေတာ္ ေရွ႕ေနႀကီး ဦးေက် ာ္ ဇင္က သုံးသပ္ ေျပာဆိုသည္ ။
ပုသိမ္မွန္စက္ ႐ုံအတြက္ သိမ္းဆည္ းခဲ့ေသာ လယ္ ဧက တစ္ေထာင္ေက် ာ္ မွာ အသံုးမျပဳပဲ စက္ ရံုမႈးမ်ားက
သီးစားခ်ေပးခဲ့သည္ ။ မွန္စက္ ရံုမွာလည္ း ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၊ တ႐ုတ္ ႏိုင္ငံ စသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားကိုေျပာင္းလဲ၍ အက် ိဳးတူလုပ္ကိုင္
ခဲ့ၾကေသာ္ လည္ း ႏွစ္စဥ္ အ႐ႈံးေပၚခဲ့ကာ ယမန္ႏွစ္က ေငြက် ပ္ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ အလြဲသုံးစား ျပဳလုပ္မႈျဖင့္ မွန္စက္ ႐ုံမွဴး
တစ္ဦးအား ပုသိမ္ခ႐ိုင္ တရား႐ုံးမွေထာင္ဒဏ္ အႏွစ္ ၄၀ ခ်မွတ္ ခဲ့ေၾကာင္း ပုသိမ္ခ႐ိုင္ တရား႐ုံးမွသိရွိရသည္ ။
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အိမ္ယာေျမေစ်းႏႈန္းေတြ ေစ်းႀကီးေနတာကိုထိန္းညိွေဆာင္ရြက္ ေပးဖို႔ရိွမရိွ
ျပည္ သူ႔လႊတ္ ေတာ္ ကိုယ္ စားလွယ္ ဦးၿဖိဳးမင္းသိန္း ဇြန္၁၀၊ ၂၀၁၄ ျပည္ သူ႔လႊတ္ ေတာ္ မွာ ေမးခြန္းေမးျမန္းရာမွာ
ျပည္ နယ္ နဲ႔တုိင္းေဒသႀကီးအလိုက္ အိမ္ယာေျမ ပိုင္ဆုိင္မႈအခြန္ ေကာက္ ခံနုိင္ဖို႔လိုအပ္ရင္
ဥပေဒျပဌာန္းသြားနုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားသြားမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း သမၼတရံုး၀န္ႀကီး ဦးစိုးေမာင္က ျပန္လည္ ေျဖၾကားခဲ့ပါတယ္ ။
ယုဇနကုမၸဏီက ကခ်င္ျပည္ နယ္ ၊ ဟူးေကာင္းခ်ဳိင့္ဝွမ္းေဒသ၊ မိုးညႇင္းခ႐ိုင္၊ ဖားကန္႔ၿမဳိ႕နယ္ ၊ ဝါရာဇြပ္ ေက် း႐ြာအုပ္စု
အတြင္းမွလယ္ ေျမဧက သုံးသိန္းေက် ာ္ ကိုစိုက္ ပ်ဳိးေရးႏွင့္ ေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ဖို႕ ဆိုျပီး ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ခန္႔
သိမ္းယူခဲ့ပါတယ္ ။ လယ္ ေျမ တစ္ဧက ေလ် ာ္ ေၾကးေငြ ရွစ္ေသာင္းက် ပ္ ေပးခဲ့တယ္ ဆိုပါတယ္ ။ ညွိႏိႈင္းမရလို႕ ၂၀၁၄

6. 6/15/2014 Land Reform - BadlyNeed
http://mingalaronline.biz/stories/land.reform.myanmar.htm 6/7
ကခ်င္ျပည္ နယ္ မွရန္ကုန္၊ ဗဟန္းက ယုဇနကုမၸဏီဌာနခ်ဳပ္အထိ၂ၾကိမ္လာေရာက္ ျပီး၊ ထပ္မံ ဆႏၵျပၾကပါတယ္ ။
ဖားကန္႔ၿမဳိ႕နယ္ ၊ ျပည္ နယ္ လႊတ္ ေတာ္ ကိုယ္ စားလွယ္ ဦးအင္ဖေရာင္းဂမ္က အဆိုပါ ျပႆနာမ်ားအတြက္ ကခ်င္ျပည္ နယ္
လႊတ္ ေတာ္ ႏွင့္ ကခ်င္ျပည္ နယ္ အစိုးရအဖြဲ႔တို႔မွပါဝင္ေျဖရွင္းရန္ အေရးႀကီး အဆိုအျဖစ္ တင္သြင္းခဲ့ၿပီး၊ လႊတ္ ေတာ္ က
အတည္ ျပဳခဲ့သည္ အတြက္ ကြင္းဆင္း စုံစမ္းေရးအဖြဲ႔ကို၂၀၁၄ ဧၿပီလ ၁၀ ရက္ ေန႔တြင္ ဖြဲ႕စည္ းခဲ့သည္ ။
နိဂံုးခ်ဳပ္
အနာဂါတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္
၁။ လယ္ ယာေျမ - ေတာင္သူလယ္ သမား၊ လယ္ လုပ္သူတိုင္းလယ္ ပိုင္ေစတဲ့ ေျမယာဥပေဒ အေကာင္ထည္ ေဖၚရပါမယ္ ။
၂။ စက္ မႈဇံု- အေသးစား/အလတ္ စား SME လုပ္ငန္းမ်ားကိုအစိုးရက အားေပးရပါမယ္ ။ (ဒီအေၾကာင္း
အမ်ားၾကီးေရးခဲ့ၾကပါျပီ)။
ဒါေၾကာင့္ လယ္ ယာေျမနည္ းဥပေဒ အလြန္အေရးၾကီးပါတယ္ ။ အျမန္ဆံုး အေကာင္ထည္ ေပၚရပါမယ္ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံ-
ကမၻာ့ အဆင့္ေမွ်ာ္ လင့္ေနသူျပည္ တြင္း၊ျပည္ ပျမန္မာလူမ်ိဳးအားလံုး လယ္ ယာေျမဥပေဒအတြက္
ဝိုင္းဝန္းလုပ္ေဆာင္ဖို႕လိုပါတယ္ ။ အဓိကပုဂၢိဳလ္ မ်ားက ျပည္ သူ႕လႊြတ္ ေတာ္ နဲ႕တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္ပါတယ္ ။
အက် ိဳးေက် းဇူးမ်ားကေတာ့ ..
- ေတာင္သူလယ္ သမားတိုင္း လယ္ ပိုင္ၾကမယ္ ျဖစ္ပါတယ္ ။
- ဝိသမခရိုနီစနစ္ ခ်ဳပ္ျငိမ္းဖို႕အေျခခံျဖစ္ပါတယ္ ။
- လာဘ္ စားမႈမ်ိဳးစံုေလ် ာ့ နည္ း၊ ပေပ်ာက္ ေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ။
- စက္ မႈဇံုနယ္ မ်ားကိုျမိဳ႕နယ္ တိုင္းမွာ အေသးစား၊ အလတ္ စား စီးပြားလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ႏိုင္လာျပီးရင္..
- တိုင္းရင္းသား လက္ နက္ ကိုင္အေရးလဲ ေျပလည္ လာျပီး..
- သာယာဝေျပာေသာ ႏိုင္ငံ၊ အနည္ းဆံုး ထိုင္းႏိုင္ငံအဆင့္ကိုေရာက္ လာမယ္ ေမွ်ာ္ လင့္ပါတယ္ ။
လယ္ ေျမျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေအာင္ျမင္စြာလုပ္ႏိုင္ပါေစ...။ ဇာနီၾကီး။
Reference
1. Dr. You, Jong-Sung Ph.D Harvard University
http://irps.ucsd.edu/faculty/faculty-directory/jongsung-you.htm
http://irps.ucsd.edu/assets/003/5292.pdf
2. Crony Capitalism, Taiwan, South Korea and Philippine
3. Illegal Land Transfer, Land Reform

7. 6/15/2014 Land Reform - BadlyNeed
http://mingalaronline.biz/stories/land.reform.myanmar.htm 7/7
4. Income Equality
5. Cost of 1 Acre paddy field in Myanmar to reference
2012 Sample cost to produce rice by University of California
End...
**********************************************************************************

8. Myanmar Land Reform (Page 1)
Attachments
1. Philippine and Myanmar (Burmese) Page.9
2. Land Reform Paper by (Page14)
Dr. You, Jong-Sung Ph.D Harvard University
3. Cost of one Acre paddy field (Page 59)
Myanmar to reference
2012 Sample cost to produce rice
by University of California
4. ေျမလြတ္ေျမရိုင္းဥပေဒ ၂၀၁၂ (Page 79)
5. ေျမယာဥပေဒ ၂၀၁၂ (Page 91)

9. 6/15/2014 ဖိလစိုင္ - ဖဦးထပူမ်◌ိ◌ဳး
http://mingalaronline.biz/stories/Paootoke.htm 1/6
ဖိလစ္ပိုင္၊ ဖဦးထုပ္လူမ်ိဳးႏွင့္ေရႊျမန္မာ
ႏိုင္ငံျခားအလုပ္သြားလုပ္ဖူးသူမ်ား ဖိလစ္ပိုင္လူမ်ိဳးမိတ္ ေဆြေတြ႕ရမည္ ျဖစ္သည္ ။ စင္ကာပူရွိျမန္မာမ်ားက ဖဦးထုပ္
ဟုနာမည္ ေပးထားၾကသည္ ။ ဦးထုပ္ပံုေၾကာင့္ ဖဦးထုပ္ေခၚျခင္းမဟုတ္ ပါ။ ျမန္မာမ်ားက မေလးရွားလူမ်ိဳးကို"မ"၊
အင္ဒိုနီးရွားလူမ်ိဳးကို"အ"၊ ကိုးရီးယားလူမ်ိဳးကို"ကၾကီး"၊ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးကို"ဂငယ္ "၊ ဖိလင္ပိုင္လူမ်ိဳးကို"ဖ" - ဖဦးထုတ္ ဟု
ေခၚျခင္းျဖစ္သည္ ။ ပညာမတတ္ ေသာ ဖိလစ္ပိုင္အမ်ိဳးသမီးမ်ားစြာ အိမ္ေဖၚအျဖစ္ ကမၻာအႏွံ႕အလုပ္လုပ္ေနခ်ိန္
စကၤာပူေရာက္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ ပိုပန္း၊ ခ်စ္သူျဖစ္ျပီး အိမ္ေထာင္က် ၊ သားသမီးမ်ားျဖင့္ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံသို႕
လိုက္ ေနထိုင္သူျမန္မာျပည္ ဖြားေယာကၤ် ားမ်ားစြာ ရွိေနေလျပီျဖစ္သည္ ။ အခ်ိဳ႕ ဖိလစ္ပိုင္အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္
ျမန္မာႏိုင္ငံသို႕ ေယာကၤ် ားႏွင့္အတူလိုက္ လာေနထိုင္ၾကသည္ ။ ကမၻာေပၚတြင္ တရုပ္ကုလားျပီးလွ် င္
ဖိလစ္ပိုင္လူမ်ိဳးသည္ အမ်ားဆံုးႏိုင္ငံတကာတြင္အလုပ္လုပ္ၾကသည္ ။ ယခုအခါ ျမန္မာျပည္ တြင္းရွိ
စက္ ရံုအလုပ္ရံုမ်ားတြင္ ဖိလစ္ပိုင္အလုပ္သမားမ်ားစြာေရာက္ လာျပီျဖစ္သည္ ။ လိႈင္သာယာစက္ မႈဇံုတြင္
အိမ္ငွားေနထိုင္သူ၊ ဖိလစ္ပိုင္အလုပ္သမားမ်ားစြာ စေန၊တနဂၤေႏြတြင္ အျပင္ထြက္ လည္ ပတ္ ေနသည္ ကိုျမင္ရသည္ ။
မၾကာမီျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးတြင္ ဖိလစ္ပိုင္အလုပ္သမားမ်ားစြာ ေရာက္ ရွိေတာ့ မည္ ျဖစ္သည္ ။
ႏိုင္ငံတကာတြင္ အလုပ္လုပ္ေနသူဖိလစ္ပိုင္လူမ်ိဳး စုစုေပါင္း ၁၀.၄ သန္းမွ၁၃.၅သန္းအထိရွိျပီး၊ ႏိုင္ငံလူဦးေရ
သန္း၉၀ေက် ာ္ ၏ ၇% ရွိေသာ လုပ္သားထုၾကီးျဖစ္သည္ ။ သူတို႕ျပန္ပို႕ေသာ ေငြေၾကး ကန္ေဒၚလာ ၂၁ ဘီလ် ံ
(၂၀၁၁) ရွိသျဖင့္ တမ်ိဳးသားလံုးထုတ္ ကုန္တန္ဘိုး GDP ၏ ၁၃.၅% အထိပင္ရွိေလသည္ ။ ႏိုင္ငံအတြက္
အၾကီးမားဆံုးဝန္ေငြရွာေပးေနေသာ ဖိလစ္ပိုင္အလုပ္သမားမ်ားကိုOFW Overseas Filipino Workers
ဟုေခၚၾကသည္ ။ ဝီကီတြင္ ဖတ္ ၾကည့္ ပါက ဖိလစ္ပိုင္လူမ်ိဳးအမ်ားဆံုးအလုပ္လုပ္ေသာ ႏိုင္ငံမ်ားမွာ
- အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ၃၄၉၄၂၈၁ (၃.၄၉သန္း)
- ေဆာ္ ဒီအာေရဗ် ၁၂၆၇၆၅၈ (၁.၂၆ သန္း)

10. 6/15/2014 ဖိလစိုင္ - ဖဦးထပူမ်◌ိ◌ဳး
http://mingalaronline.biz/stories/Paootoke.htm 2/6
- ယူေအအီး ၉၃၁၅၆၂
- ကေနဒါ ၈၅၂၄၀၁
- မေလးရွား ၆၈၆၅၄၇
- ၾသစေၾတးလ် ား ၃၉၁၇၀၅
- ဂ်ပန္ ၂၄၃၁၃၆
- အဂၤလန္ ၂၁၈၇၇၇
- ကူဝိတ္ ၂၁၃၆၃၈
- ကာတာ ၂၀၀၀၁၆
- ေဟာင္ေကာင္ ၁၉၅၁၂၈
- စင္ကာပူ ၁၈၄၄၉၈
- အီတလီ ၁၇၂၁၄၈ ....တို႕ျဖစ္သည္ ။ ဖိလစ္ပိုင္အလုပ္သမားမ်ားမွာ ဥေရာပ၊ အာရပ္၊
ေတာင္အေမရိက တိုးတက္ သည့္ ႏိုင္ငံအားလံုးနီးပါးႏွင့္၊ စီးပြားေကာင္းသည့္ ေနရာမ်ားတို႕တြင္ ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္ ။
ဖိလစ္ပိုင္လူမ်ိဳးမ်ားစြာတို႕သည္ ျပည္ တြင္းမွပညာသင္ၾကား၊ အရြယ္ ေရာက္ လွ် င္ ျပည္ ပထြက္ အလုပ္လုပ္သည္ မွာ
ရိုးရာထံုးစံပင္ ျဖစ္ေနသည္ ။ ျပည္ တြင္းတြင္ အလုပ္ကိုင္ရွားပါးသည့္ အျပင္ လုပ္အားခမွာလည္ း
ႏိုင္ငံျခားထက္ စာလွ် င္ အလြန္နည္ းပါးသျဖင့္ ျပည္ ပထြက္ အလုပ္လုပ္ၾကသည္ ။ အလုပ္အကိုင္ရွာေဖြေရး
ေအဂ်င္စီမ်ားမွတဆင့္ ျပည္ ပအလုပ္အကိုင္ အလြယ္ တကူ၊ ရွာေဖြႏိုင္ျပီး၊ ေအးဂ်င့္ခ ေပးစရာပင္မလိုေပ။
ဖိလစ္ပိုင္ေအးဂ်င့္အားလံုးနီးပါးသည္ အလုပ္ရွင္ထံမွေအးဂ်င့္ခေတာင္းယူၾကသည္ ။ အရည္ ခ်င္းနည္ းပါးသူမ်ားသာ
ေအးဂ်င့္မ်ားက အလုပ္ရွာေဖြခ ေတာင္းၾကသည္ ။ အမ်ားအားျဖင့္ အလုပ္သမားက ေပးစရာမလိုေခ်။
အစိုးရကိုယ္ တိုင္က အလုပ္ကိုင္မ်ားကိုရွာေဖြေပးျခင္းမ်ားရွိသည္ ။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း လူဦးေရတစ္သန္းေက် ာ္
ျပည္ ပအလုပ္ကိုင္သစ္မ်ားျဖင့္ ထြက္ ခြာၾကသည္ ။ အလုပ္ကိုင္မ်ားမွာ ဆရာဝန္၊ ဖီစီယိုေဆးဝန္ထမ္း၊ သူနာျပဳ၊
စာရင္းကိုင္၊ ကြန္ျပဴတာပညာရွင္၊ အင္ဂ်င္နီယာ၊ ေျဖေဖ်ာ္ ေရးေတးဂီတ၊ တက္ ကနီရွင္၊ ေက် ာင္းဆရာ၊ စစ္မႈထမ္း၊
သေဘၤာသား၊ သေဘၤာအရာရွိ၊ စားေသာက္ ဆိုင္အလုပ္သမား စသည္ တို႕ျဖစ္ျပီး၊ အိမ္ေဖၚလုပ္ငန္း၊
က် န္းမာေရးအကူလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ဖိလစ္ပိုင္အမ်ိဳးသမီး အေျမာက္ အမ်ား ျပည္ ပထြက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ၾကသည္ ။
အလုပ္လုပ္ရင္း ထိုႏိုင္ငံမ်ား၏ အျမဲေနထိုင္ခြင့္မ်ားရရွိကာ မိသားစုမ်ားပါ ေခၚယူ၊ ေက် ာင္းထားၾကသည္ ။
ထိုႏိုင္ငံသားအျဖစ္ ခံယူရႏိုင္ပါက ႏိုင္ငံသားခံယူလိုက္ ၾကသည္ ။ ထိုနည္ းျဖင့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား၊
ဥေရာပႏိုင္ငံသား ဖိလစ္ပိုင္လူမ်ိဳးမ်ားစြာ ရွိေနျပီျဖစ္သည္ ။
ယခုေဆာင္ပါးမွာ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံသားမ်ား
- ဘာေၾကာင့္ ျပည္ ပထြက္ အလုပ္လုပ္ရသနည္ း။
- ျပည္ ပထြက္ အလုပ္လုပ္ျခင္း၏ အက် ိဳးႏွင့္အဆိုး
တို႕ကိုေလ့ လာရန္ျဖစ္သည္ ။
ဘာေၾကာင့္ ျပည္ ပထြက္ အလုပ္လုပ္ရသနည္ း ေမးခြန္း၏၊ အေျဖမွာ ရွင္းေနပါသည္ ။ လစာ၊
ဝင္ေငြပိုျပီးရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ ။ ျပည္ ပအလုပ္သြားလုပ္ျပီး ေငြစုျပန္လာပါက ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံတြင္း

11. 6/15/2014 ဖိလစိုင္ - ဖဦးထပူမ်◌ိ◌ဳး
http://mingalaronline.biz/stories/Paootoke.htm 3/6
ျပန္လည္ ရင္းႏွီးလုပ္ကိုင္ရန္ အင္မတန္မလြယ္ ေသာေၾကာင့္၊ အလုပ္သမားမ်ားမွာ ျပည္ ပသြားလိုက္ ၊
ေငြစုျပန္လာလိုက္ ၊ ေငြကုန္သြားလွ် င္ ျပည္ ပထြက္ အလုပ္လုပ္လိုက္ ..အသက္ ၾကီး၊ အနားယူခ်ိန္ေရာက္ မွမိမိႏိုင္ငံသို႕
အျပီးအျငိမ္းစားယူ၊ ဦးေခါင္းခ်ေသဆံုးၾကေသာ အစဥ္အလာျဖစ္ေနသည္ မွာ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာခန္႕ရွိျပီျဖစ္သည္ ။
အက် ိုးေက် းဇူးမွာ ျပည္ တြင္းက် န္ေနရစ္ေသာ ဇနီး၊ သားသမီး၊ မိဘမ်ားကိုမွန္မွန္ေထာက္ ပံ့ေပးႏိုင္သည္ ။
ျပည္ တြင္းတြင္ ေနစရိတ္ ၊ စားစရိတ္ ေစ်းခ်ိဳသျဖင့္ သာမန္လူတန္းစားအဖို႕ စားဝတ္ ေနေရး အဆင္ေျပေပသည္ ။
သို႕ေသာ္ လွ် ပ္စစ္ပစၥည္ ၊ ဇိမ္ခံပစၥည္ း၊ ေမာေတာ္ ကား စသည္ တို႕မွာ အင္မတန္ေစ်းၾကီးပါသည္ ။
လူကုန္ထံပစၥည္ းမ်ားမွာ ျပည္ ပသြားအလုပ္လုပ္သူမ်ားသာ ဝယ္ ႏိုင္သည္ ။
ဖိလစ္ပိုင္တြင္ခရိုနီလူတန္းစားမွာ အလြန္ခ်မ္းသာပါသည္ ။ ဆိုးၾကိဳးကိုဆက္ ေရးပါမည္ ။
ကမၻာပထမဆံုးပတ္ သူစပိန္ႏိုင္ငံသား မာဂ်ယ္ လန္ဆိုသူ၁၅၂၁တြင္ ဖိလစ္ပိုင္ကြ် န္စုကိုေရာက္ ရွိျပီး
စပိန္ကိုလိုနီအျဖစ္ သိမ္းယူခဲ့သည္ ။ မူလက နတ္ ကိုးကြယ္ သူ၊ ဘာသာစံု၊ လူမ်ိဳးစုမ်ားစြာေနထိုင္ၾကသည္ ။
စပိန္ကိုလိုနီလက္ ထက္ တြင္ ႏွစ္ေပါင္း၃၀၀ၾကာခဲ့သည္ ။ ဖိလစ္ပိုင္အားလံုး ခရစ္ယန္(ရိုမင္ကာသိုလစ္)မ်ား
ျဖစ္လာၾကသည္ ။ စပိန္ကိုလိုနီစနစ္မွ၁၉ရာစုတြင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံက သိမ္းပိုက္ ကာ အေမရိကန္ကိုလိုနီျဖစ္ခဲ့ျပီး
ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းက ဂ်ပန္သိမ္းပိုက္ ခံခဲ့ရသည္ ။ ကမၻာစစ္အျပီး အေမရိကန္က လြတ္ လပ္ေရးေပးခဲ့သည္ ။
အစိုးရအဖြဲ႕၏ အက် င့္ပ်က္ ၊ ျခစားမႈမ်ားစြာခံခဲ့ျပီး၊ သမၼတဖာဒီနန္မားကို႕စ္ အႏွစ္၂၀အုပ္ခ်ဳပ္သည့္ ကာလမွာ
အဆိုးဝါးဆံုးျဖစ္ခဲ့သည္ ။ ၁၉၈၆ ျပည္ သူ႕ေတာ္ လွန္ေရးျဖစ္ျပီးေနာက္ သမၼတအာကြီႏို္ တက္ လာခဲ့သည္ ။ ေနာက္
သမၼတအဆင့္ဆင့္ ေျပာင္းခဲ့ေသာ္ လည္ း၊ သမၼတအာကြီႏို္ မွအပ အားလံုးနီးပါး ျခစားမႈမ်ားျဖင့္ ရႈပ္ေထြးေနသည္ ။
လာဘ္ စားမႈ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ေငြမ်ားအလြဲသံုးစားလုပ္ျပီး ျဖဳတ္ ခ်ခံရသည္ သမၼတဖာဒီနန္မားကိုးစ္၏ ဇနီးသည္
အီမယ္ ဒါမားကို႕စ္လဲ အထက္ လႊတ္ ေတာ္ အမတ္ ျပန္ျဖစ္ေနသည္ ။ ဖာဒီနန္မားကို႕စ္၏သားလည္ း
လႊတ္ ေတာ္ အမတ္ ျဖစ္ေနသည္ ။ ခရိုနီမ်ားစြာ ႏိုင္ငံ၏စီးပြားေရးကိုၾကိဳးကိုင္၊ လုပ္စားေနေသာေၾကာင့္
တိုင္းျပည္ တိုးတက္ မႈမရွိပဲ၊ ခရိုနီသူေဌးလူတန္းစားႏွင့္ ဆင္းရဲသားတို႕ကြာျခားေနသည္ ။ ျပည္ ပအလုပ္လုပ္သူမ်ားမွာ
လူလတ္ တန္းစားျဖစ္ေနသည္ ။
ျပည္ ပသို႕တတ္ သိပညာရွင္မ်ားစြာ ထြက္ အလုပ္လုပ္ေသာေၾကာင့္
- ပညာတတ္ မ်ား ႏိုင္ငံခ်စ္ျမတ္ ႏို္ းစိတ္ (မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ ) နည္ းသြားသည္ ။
- ထိုပညာတတ္ မ်ားမွာ မိမိေကာင္းေကာင္းေနရလွ် င္ ေတာ္ ျပီျဖစ္လာျပီး၊ ႏိုင္ငံေရးစိတ္ ဝင္စားသူနည္ းပါးသြားသည္ ။
- ခရိုနီမ်ားႏွင့္အစိုးရဝန္ထမ္းမ်ားပူးေပါင္းလုပ္ကိုင္မႈေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ လဲမတိုးတက္ ပါ
- လူခ်မ္းသာမ်ားသာ ပိုျပီးခ်မ္းသာေနျပီး၊ ဆင္းရဲခ်မ္းသာအလြန္ကြာျခားေနပါသည္ ။
ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံသည္ ဒုတိယကမၻာစစ္မတိုင္မီက အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္အၾကြယ္ ဝဆံုးျဖစ္ျပီး၊ အာရွတိုက္ တြင္
ဂ်ပန္ျပီးလွ် င္ ဒုတိယအၾကြယ္ ဝဆံုးႏိုင္ငံျဖစ္သည္ ။ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံသားမ်ား ကမၻာအႏွံ႕မ်က္ ႏွာပြင့္ခဲ့သည္ ။
၁၉၆၀ေနာက္ ပိုင္း စီးပြားေရးပ်က္ စီးလာျပီး၊ သမၼတဖာဒီနန္မားကို႕ အႏွစ္၂၀ အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္ တြင္
တိုင္းျပည္ စီးပြားပ်က္ ခဲ့သည္ ။ မားကို႕ႏွင့္အေပါင္းအပါမ်ား၏ ခရိုနီစနစ္ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ သယံဇာတႏွင့္ဝင္ေငြမ်ား
လူတစ္စုလက္ သို႕ေရာက္ သြားရသည္ ။ ထိုခရိုနီစနစ္ႏွင့္ျခစားမႈမ်ားကိုေနာက္ သမၼတမ်ားက
နည္ းပါးရန္ၾကိဳးစားေသာ္ ၾကေသာ္ လည္ း၊ ယခုအခ်ိန္ထိခရိုနီစနစ္သည္ အားေကာင္းလွ် က္ ရွိသည္ ။ တိုင္းျပည္ တြင္း
ျခစားမႈမ်ားစြာ ရွိေနေသာေၾကာင့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ၊ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အဆင္းရဲဆံုးႏိုင္ငံျဖစ္ေနပါသည္ ။

12. 6/15/2014 ဖိလစိုင္ - ဖဦးထပူမ်◌ိ◌ဳး
http://mingalaronline.biz/stories/Paootoke.htm 4/6
ပညာတတ္ မ်ားႏွင့္အစိုးရဝန္ထမ္းမ်ားမွာ လူလတ္ တန္းစားျဖစ္ျပီး အဆင္ေျပၾကသည္ ။ ခရိုနီလူတန္းစားမွာ
အလြန္ခ်မ္းသာျပီး လက္ နက္ ကိုင္အေစာင့္မ်ားျဖင့္ပင္ ငွားရမ္းေနထိုင္ႏိုင္သည္ ။
ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံသည္ ေငြတတ္ ႏိုင္သူမ်ားမွာ ေဘာဒီဂါတ္ လံုျခံဳေရးခန္႕ထားႏိုင္ျပီး၊
လိုင္စင္ေသနပ္မ်ားကိုင္ေဆာင္ခြင့္ရွိသည္ ။ မိမိေနအိမ္တံခါးဝ၊ လာရပ္ေနသူအား မိမိေသနပ္ျဖင့္ပစ္ခတ္
ကာကြယ္ ႏိုင္ေသာ ဥပေဒရွိသည္ ။ ဖိလစ္ပိုင္တြင္ ကာစီႏို္ မ်ား၊ ေတးဂီတေပ်ာ္ ပြဲမ်ား၊
မူးယစ္မာဖီးယားဂိုဏ္ မ်ားစြာရွိသည္ ။ ျပည္ ပအထိကာစီႏို္ ၊ မာဖီယာဂိုဏ္ မ်ား ရွိၾကသည္ ။
ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံ ၉၅%သည္ ခရစ္ယန္(ကာသိုလစ္)မ်ားျဖစ္ျပီး၊ ၅%သည္ မူဆလင္မ်ားျဖစ္သည္ ။
ဘာသာေရးအဆံုးမေအာက္ တြင္ ေနထိုင္ၾကေသာ လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဆင္းရဲေသာ္ လည္ း၊
ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္သည့္ လူမ်ိဳးျဖစ္သည္ ။ ေပ်ာ္ ရြင္စြာေနတတ္ ေသာ္ လည္ း အဂၤလိပ္စာလူတိုင္းနီးပါးဖတ္ ႏိုင္ေသာ
အေျခခံပညာတတ္ သူမ်ားသည္ ။ ထို႕ေၾကာင့္ လိင္၊မူးယစ္ေဆးေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ကူးစက္ ေရာဂါ HIV ႏႈန္း၊
ကမၻာတြင္အနည္ းဆံုး ျဖစ္သည္ ။ (ဖိလစ္ပိုင္<0.01%, ျမန္မာလူမ်ိဳး 0.6%၊ ထိုင္းလူမ်ိဳး 1.2% WHO. UNICEF
data) ရွိၾကသည္ ။
ျမန္မာတစ္ဦးအတြက္ သံုးသပ္ခ်က္
လက္ ရွိအေျခအေနတြင္ ျပည္ ပသြားေရာက္ လုပ္ကိုင္သူျမန္မာမ်ား ၁၀% နီးပါးရွိေနမည္ ျဖစ္သည္ ။ အမ်ားဆံုး ထိုင္း
(၄သန္း)၊ မေလးရွား (၅သိန္း)၊ စင္ကာပူ(၂သိန္း)၊ အေမရိကန္(၃သိန္း)၊ အေရွ႕အလယ္ ပိုင္း (၁သိန္းခန္႕)ႏွင့္ တရုပ္၊
ဂ်ပန္၊ ကိုးရီးယား၊ ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ားတြင္လည္ း ရွိေနပါသည္ ။ ၂၀၁၁ ျမန္မာျပည္ အစိုးရသစ္တက္ လာျပီး
တိုင္းျပည္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္သည့္ ေနာက္ ပိုင္း ျပည္ ပထြက္ လုပ္ကိုင္သူပိုမ်ားျပားလာသကဲ့ သို႕ျဖစ္ေနသည္ ။
ႏိုင္ငံကူူးလက္ မွတ္ အလြယတကူရရွိေသာေၾကာင့္၊ လစာေငြပိုရေသာ ျပည္ ပသို႕ ေအးဂ်င့္ဖိုး
က် ပ္သိန္းေပါင္းမ်ားစြာေပးျပီး တသဲသဲ ထြက္ ေနဆဲပင္ျဖစ္သည္ ။ ပညာမရွိသူ၊ ထိုင္းအလုပ္သြားလုပ္လွ် င့္ က် ပ္၄သိန္း၊
အေရွ႕အလယ္ ပိုင္း က် ပ္၁၀သိန္း၊ စင္ကာပူက် ပ္သိန္း၂၀ စသျဖင့္ ပြဲစားခဲမ်ားေပးျပီး
ျပည္ ပအလုပ္ထြက္ လုပ္ေနဆဲျဖစ္သည္ ။ ဖိလစ္ပိုင္လူမ်ိဳးမ်ားကဲ့ သို႕ ပြဲစားခမေပးရေသာ ပြဲစားမ်ားမေတြ႕ဖူးေသးပါ။
ဝမ္းနည္ းစရာျဖစ္သည္ ။ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ေခါင္းပံုျဖတ္ ၊ ရိတ္ စား၊ ျဖတ္ စားလုပ္ေနသည္ မွာ ေနာက္ ဆံုး လူကုန္ကူး၊
အမ်ိဳးသမီးမ်ားကိုေရာင္းစားခံသည့္ အဆင့္ပင္ ေရာက္ ေနသည္ မွာ ေၾကာက္ စရာေကာင္းပါသည္ ။
ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံမွာ အတုယူစရာမ်ားစြာရွိပါသည္ ။ လက္ ရွိအေနေျခအေနတြင္ ဖိလစ္ပိုင္လူမ်ိဳးသည္ ျမန္မာထက္ အစစ၊
အရာရာ သာလြန္ေနေၾကာင္း ျငင္းမရပါ။ သို႕ေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံအေသးစား
ပံုစံျဖစ္ေနသည္ ကိုဝမ္းနည္ းစြာေတြ႕ရသည္ ။
ကြ် ႏ္ ုပ္တို႕ အနာဂါတ္ ျမန္မာျပည္ ကိုထိုင္းႏိုင္ငံ၊ ဗီယက္ နမ္ႏိုင္ငံကဲ့ သို႕ တိုးတက္ ေစလိုပါသည္ ။
ေတာင္ကိုးရီးယားစတိုင္ကိုႏွစ္ျခိဳက္ ေသာ္ လည္ း အဆင့္တန္း၊ ေဝးကြားလွပါသည္ ။ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံကဲ့ သို႕
မိမိႏိုင္ငံသားအလုပ္သမားမ်ား၊ ျပည္ ပသြားေရာက္ လုပ္ကိုင္မႈကိုမႏွစ္သက္ ပါ။ လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္၂၀ခန္႕က ထိုင္း၊
ဗီယက္ နမ္ မ်ားသည္ စင္ကာပူႏွင့္အျခားႏိုင္ငံမ်ားသို႕ လာေရာက္ လုပ္ကိုင္ၾကသည္ ။ ယခုအခါ ထိုင္း၊
ဗီယက္ နမ္အလုပ္သမားမ်ား စင္ကာပူတြင္လာမလုပ္ေတာ့ ပါ။ သူတို႕ျပည္ တြင္း တစ္လေဒၚလာ ၃၀၀မွ၅၀၀အထိ

13. 6/15/2014 ဖိလစိုင္ - ဖဦးထပူမ်◌ိ◌ဳး
http://mingalaronline.biz/stories/Paootoke.htm 5/6
အလြယ္ တကူအလုပ္ကိုင္ေပါေနျပီး၊ ထိုဝင္ေငြျဖင့္ စားဝတ္ ေနေရး အဆင္ေျပေနသျဖင့္
ျပည္ ပထြက္ လုပ္စရာမလိုေတာ့ ။ ျပည္ ပထြက္ လုပ္သူမ်ားမွာ အိတ္ စ္ပက္ Expat ဟုေခၚသည့္ လစာေကာင္းေသာ
တတ္ သိပညာရွင္မ်ားသာ ျဖစ္သည္ ။
ျမန္မာျပည္ တြင္ အစစ၊ ေစ်းၾကီးသြားျပီး အိမ္ျခံေျမေစ်းသာမက၊ အျခားေစ်းႏႈန္းမ်ားလည္ း
အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံမ်ားထက္ ၂ဆခန္႕ ေစ်းတက္ သြားျခင္းမွာ ဝိသမခရိုနီစနစ္ေၾကာင့္ျဖစ္သည္ ။
ဥပေဒစိုးမိုးမႈမရွိျခင္း၊ လာဘ္ စားေသာ အစိုးရအရာရွိၾကီးမ်ားကိုအဖမ္းဆီးမရွိပဲ လႊတ္ ထား၊ ေစာင့္ၾကည့္ ေနျခင္းမွာ
ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြာဟမႈၾကီးမားသထက္ ၊ ၾကီးမားလာေစမည္ ျဖစ္သည္ ။
ထိုကဲ့ သို႕ ဥပေဒမဲ့၊ ဥပေဒၾကီးစိုးမႈမရွိပဲ၊ ႏိုင္ငံဖြဲ႕စည္ းပံုအေျခခံဥပေဒကအစ
ဝိသမခရိုနီမ်ားႏွင့္အာဏာရွင္ေဟာင္းၾကီးမ်ားအား ကာကြယ္ ထားပါက၊ ဖိလစ္ပိုင္တြင္ အာဏာရွင္မားကို႕စ္
အမ်ိဳးအႏြယ္ မ်ား ယေန႕တိုင္ေအာင္ ေနရာယူထားသကဲ့ သို႕ ျဖစ္သြားမည္ ။ ျမန္မာျပည္ တြင္ ဘိန္းဘုရင္၊
ဝိသမခရိုနီမ်ား ရွိေနဆဲျဖစ္သည္ ။ ထိုသူမ်ား မရွင္းႏိုင္ပါက ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ ကိုးရီးယားႏိုင္ငံမ်ားကဲ့ သို႕
ကမၻာ့ စီပြားေရးထိပ္တန္းႏိုင္ငံမ်ား မဟုတ္ ပဲ၊ အလုပ္သမားမ်ားေရာင္းစားေနေသာ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံကဲ့ သို႕ ျဖစ္သြာမည္ ။
ထိုအခါ ကြ် ႏ္ ုပ္တို႕ ျမန္မာလူငယ္ မ်ား၏ အနာဂါတ္ မေကာင္းေတာ့ ပါ။
ျမန္မာ ဝိသမခရိုနီမ်ားေၾကာင့္ ဖိလစ္ပိုင္ကဲ့ သို႕ ျဖစ္သြားမသြားေစလိုပါ။ ဖြံ ့ျဖိဳးဆဲႏိုင္ငံတိုင္း ခရိုနီရွိပါသည္ ။
ကိုးရီးယားႏွင့္ဖိလစ္ပိုင္ ၂ႏိုင္ငံတို႕၏ ခရိုနီအရင္းရွင္စနစ္ အျပိဳင္ရွင္သန္ရင္း ကိုးရီးယားႏိုင္ငံမွ
ကမၻာ့ အဆင့္တက္ သြားျပီး၊ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံသည္ မတိုးတက္ ပဲတံ့ ေနရျခင္းကိုျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ား
သခၤန္းစာယူရပါမည္ ။ ျမန္မာအၾကီးတန္းအရာရွိၾကီးမ်ား ေတာင္ကိုးရီးယားသို႕ ေစလႊတ္ ေလ့ လာၾကသည္ ဟု
ဆိုသည္ ။ ျပည္ သူလူထုမွလည္ း ေလ့ လာ၊လက္ ေတြ႕က် င့္သံုးရန္လိုေပမည္ ။ ျမန္မာျပည္ စီးပြားေရးစနစ္သည္
ဖိလစ္ပိုင္နည္ းလမ္းသို႕ ဦးတည္ ေနျခင္းကိုလဲ အခ်ိန္မီေျပာင္းပစ္ရန္လိုေနသည္ ။
အစိုးရလူၾကီးမင္းမ်ားကို
၁။ ျပည္ သူလူထုအားျဖင့္ အစိုးရလူၾကီးမင္းမ်ားကိုပညာေပးရန္
၂။ ျပည္ သူလူထုအားျဖင့္ အစိုးရလူၾကီးမင္းမ်ားကိုိုပညာေပး၊ကူညီရန္
၃။ ျပည္ သူလူထုအားျဖင့္ အစိုးရလူၾကီးမင္းမ်ားကိုိုပညာေပး၊ ကူညီ၊ ဝိသမခရိုနီဖယ္ ရွားေရး
ေစာေစာစီးစီးလုပ္ေဆာင္ရန္ ..ျဖစ္ပါသည္ ။ ဌာနဆိုင္ရာမ်ား၏ ႏိုင္ငံပိုင္ေျမမ်ားကိုငွားရမ္း၊လႊဲေျပာင္းျခင္းမ်ားကို
ေကာ္ မတီဖြဲ႕ျပီး တားဆီးဖို႕ လိုပါသည္ ။
ဆူးပင္ငယ္ စဥ္ လက္ ၂ေခ်ာင္းျဖင့္ပင္ ဝိသမခရိုနီးၾကီးကိုအသာယာ၊ ႏႈတ္ ပစ္၊ ေျဖရွင္းလို႕ရပါသည္ ။
ဆူးပင္ၾကီးလာပါက မနည္ း၊ အားထုတ္ ႏႈတ္ ပစ္ရပါမည္ ။ ဆူးပင္ ပင္စည္ ၊လူတစ္ေယာက္ ဖက္ ခန္႕ၾကီးလာခ်ိန္တြင္
ယခုဖိလစ္ပိုင္ခရိုနီမ်ားကိုဖယ္ ထုတ္ ဖို႕မလြယ္ သလိုႏႈတ္ ပစ္ဖို႕ အလြန္ခက္ သြားမည္ ျဖစ္ပါသည္ ။ ဇာနီၾကီး

14. Embedded Autonomy or Crony Capitalism?
Explaining Corruption in South Korea, Relative to Taiwan and the Philippines,
Focusing on the Role of Land Reform and Industrial Policy
You, Jong-Sung
Ph. D. candidate in Public Policy
Doctoral Fellow, Inequality and Social Policy Program
Harvard University
jsyou@fas.harvard.edu
Abstract
By comparing Korea’s relative level of corruption with that of Taiwan and the Philippines
and examining how a political economy of corruption has developed over time within Korea,
this paper provides a test of existing theories on causes of corruption. I find that inequality
of income and wealth best explains the relative level of corruption among these countries and
across time within Korea, consistent with You and Khagram (2005). Although
developmental state and crony capitalism literature emphasize the “autonomous and
uncorrupt bureaucracy” and “rampant cronyism and corruption” in Korea, respectively, I find
that Korea has been neither as corrupt as the Philippines nor as clean as Taiwan. Successful
land reform in Korea and Taiwan brought about low levels of inequality and corruption, while
failure of land reform in the Philippines led to a high level of inequality and corruption.
However, wealth concentration due to chaebol industrialization increased corruption over
time in Korea, in comparison with Taiwan.
Key words: corruption, crony capitalism, developmental state, income inequality, land
reform, chaebol, South Korea
Paper prepared for delivery at the Annual Meeting of the American Political Science
Association, Washington, DC, September 1-4, 2005.
1

15. Introduction
South Korea (Korea hereafter, except occasionally), together with Taiwan, has been
praised by many scholars as a model developmental state with a competent and uncorrupt
bureaucracy (Johnson 1987; Amsden 1989; Evans 1995; Wade 1990). Since the financial
crisis of 1997, however, Korea has often been labeled as an example of crony capitalism,
together with other Asian countries like the Philippines (Kang 2002). Hence, an important
question to be resolved is whether Korea has been as corrupt as the Philippines or relatively
clean like Taiwan.
Indeed, Taiwan and the Philippines are ideal comparison cases. Korea shares a lot of
similarities with Taiwan and the Philippines. The initial economic conditions in the 1950s
and 1960s were not much different among these countries. The three countries all
experienced colonial rule before World War II, and were all heavily supported by the US
during the cold war era. They all have been experiencing democratization processes over
the last two decades. Despite the similar initial conditions, however, the levels of corruption
and economic development today are quite different. Taiwan has an obviously lower level
of corruption than the Philippines. Not only do all the available quantitative measures of
(perceived) corruption indicate that this is the case, but this has not been contradicted by any
qualitative studies, to my knowledge. Then, where is Korea’s relative level of corruption
located, and why is that so?
The second sets of questions are about the trend. Many scholars regarded Park
Chung-Hee’s regime (1961-79) as a prototype of a developmental state, while they judged
Syngman Rhee’s regime (1948-60) as predatory (Amsden 1989; Evans 1995). However,
others argued that both regimes were similarly corrupt (Wedeman 1997; Kang 2002). Thus,
the controversy about the transition from a predatory state to a developmental state is another
interesting question. Understudied, yet no less important, questions are how
industrialization and economic development since the 1960s and political democratization
since 1987 have affected the level of corruption in Korea.
By corruption, I mean “abuse of power for private gain.” There are many kinds of
corruption, but this paper will focus on political corruption and high-level bureaucratic
corruption. Although petty corruption may be more important for the everyday lives of most
2

16. people, there is evidence that the degree of petty corruption is closely correlated with the
degree of political and high-level bureaucratic corruption.1
Also, I use the term capture,
which indicates that corruption has reached the point in which the state has lost autonomy and
serves for the special interests of the privileged.
This comparative historical case study has two purposes. First, I intend to contribute to a
better understanding of corruption and development in Korea with a comparative perspective
through an extensive and systematic examination of both quantitative and qualitative
evidence. Second, I aim to provide a test of existing theories on causes of corruption. It’s
impossible to conduct a perfect test through this small-N study. However, this study will
make a meaningful contribution by not only looking at correlations among the three countries
but examining causal mechanisms through process tracing. In particular, I will test and
examine whether You and Khagram’s (2005) argument and finding about the causal effect of
income inequality on corruption has explanatory power in this comparative historical analysis
and, if so, what are the causal mechanisms.
Most empirical studies on the causes of corruption, including You and Khagram (2005),
were cross-national statistical analyses. Although large-N quantitative studies have an
advantage in identifying correlations between an explanatory variable(s) and the dependent
variable controlling for plausible covariates, and thus may be less vulnerable to omitted
variables bias than small-N case studies, they are often vulnerable to endogeneity bias and
weak at identifying causal mechanisms. Comparative historical case studies can be useful for
establishing causal direction and illuminating causal mechanisms by examining the historical
sequence and intervening causal process between an independent variable(s) and the outcome
of the dependent variable (Rueschemeyer and Stephens 1997).
This study makes use of all the available quantitative and qualitative data from the
relevant literature. Although most data are secondary, careful examination of extensive data
from secondary sources may be better than the use of limited, and perhaps biased, primary
data.
I find that Korea has been more corrupt than Taiwan but much less corrupt than the
Philippines. I also find that income and wealth inequality is closely correlated with the
1
See Table 1 and the discussion on pages 10-11 for the evidence.
3

17. relative levels of corruption among the three countries. In order to establish causal direction
and identify causal mechanisms, I conduct careful process tracing focusing on the role of land
reform and industrial policy.
The organization of this paper is as follows. I first briefly review developmental state
literature and crony capitalism literature on Korea’s corruption and development. In the next
sections, I assess various pieces of available evidence on Korea’s level of corruption relative
to Taiwan and the Philippines and its trend since the 1950s. Then, I examine several
potential explanations for Korea’s relative level of corruption. In the following sections, I
look at how land reform and chaebol industrialization were carried out in Korea and how they
affected inequality and corruption, in comparison with Taiwan and the Philippines. I also
examine what role democratization has played in Korea. The final section summarizes my
findings and concludes with research and policy implications.
Embedded autonomy or crony capitalism?
Korea’s economy was regarded as a spectacular success story among developing countries,
together with Taiwan, Hong Kong, and Singapore (World Bank 1993). Although Korea
was severely hit by the Asian financial crisis of 1997-98 and recorded negative growth in
1998, it recovered rapidly and is growing again. Many scholars tried to explain Korea’s and
these four tigers’ success, and the most influential explanation was centered on the role of the
state (Amsden 1989: Evans 1995; Wade 1990). They argued that Korea’s “developmental
state” distinguished it from many other developing countries that were characterized as
“predatory states”. The developmental states of these four East Asian countries were
coherent and autonomous so that they were able to effectively carry out their economic
policies without degenerating into capture and corruption. The core of the developmental
state was “Weberian bureaucracy” with meritocratic recruitment and promotion, career
service, and reasonable pay and prestige. Later some South Asian countries such as
Thailand, Malaysia, and Indonesia came to be included in the list of developmental states,
although their growth records were not as fantastic as those of the four East Asian tigers.
However, the Asian financial crisis radically changed the perceptions of these countries,
and in particular, of Korea. Many, including the IMF, blamed the crony capitalism of Korea
4

18. and other affected countries as primarily responsible for the crisis. Thus, overnight, Korea’s
image was radically changed from a model developmental state with good governance to a
country with rampant corruption and cronyism. Then, what is the truth? Did the
proponents of the developmental state theory fail to see the cronyism and corruption in Korea?
Or did the crony capitalism argument exaggerate corruption and cronyism in Korea?
Whereas proponents of the developmental state theory had to explain why state intervention
did not produce much corruption in Korea, those who argued for crony capitalism had to
explain how Korea was able to achieve rapid economic development in spite of corruption
and cronyism.
The government intervention in the economy meant extensive interaction between public
officials and businessmen. The interaction could be collaboration, or collusion and
corruption, or both. The developmental state argument saw the close relationship between
government and business as benign collaboration, but the crony capitalism argument
interpreted it as collusion and corruption. Evans (1995) argued that collaboration between
the government and business was critically important for development, because information
exchange was necessary for effective policy formation and implementation and building up
trust helped reduce transaction costs. He further argued that an insulated, meritocratic
bureaucracy kept collaboration from degenerating into collusion and corruption. For him,
the autonomy of the state requires insulation of the bureaucracy from powerful societal
interests, but insulation does not mean isolation. Bureaucrats need to have close ties to
business yet still have to formulate and implement policies autonomously. Thus, “embedded
autonomy” was the key to the effectiveness of the developmental state of Korea.
Most scholars who studied the developmental state of Korea regarded Park Chung-Hee’s
regime (1961-1979) as a prototype of the developmental state. However, Syngman Rhee’s
regime (1948-1960) was generally regarded as predatory. Amsden (1989: 42) characterized
the 1950s with corruption, paralysis, underachievement, and bitter disappointment. Evans
(1995:51-52) pointed that, under Syngman Rhee, the civil service exam was largely bypassed
and that his dependence on private-sector donations to finance his political dominance made
him dependent on clientelistic ties and caused rampant rent-seeking activities. Some
5

19. scholars also noted that Korea’s developmental state has been challenged and has been
weakening since the 1980s (Moon 1994; Evans 1995).
Other scholars saw rampant corruption in Korea throughout its history after independence,
including the period of Park Chung-Hee’s presidency, and attempted to reconcile the high
growth and high corruption. Wedeman (1997) argued that Korea has had widespread,
high-level corruption ever since 1945 but that the type of corruption in Korea was functional
for economic development. He distinguished three different types of corruption such as
looting, rent-scraping, and dividend- collecting. Korea’s corruption represented an ideal
type of dividend-collection, while the Philippines and Zaire are examples of rent-scraping and
looting, respectively. Looting means uninhibited plundering or systematic theft of public
funds and property and extraction of bribes by public officials. Rent-scraping means
conscious manipulation of macroeconomic parameters to produce rents and the scraping off
of these rents by public officials. Dividend-collecting means transfers of a percentage of the
profits earned by privately owned enterprises to government officials. Among the three
types of corruption, looting is the most harmful to the economy but dividend-collecting may
be functional for economic development. The Korean governments, he argued, sold
economic opportunities and collected some portion of the profits, and their corrupt income
stayed in Korea, not going to Swiss bank accounts.
Kang (2002) also saw cronyism and corruption throughout the history of South Korea.
He compared crony capitalism in Korea and the Philippines, and argued that Korea neither
had a more autonomous or coherent state nor was subject to any less corruption than the
Philippines but that corruption had different effects on development in the two countries. He
developed a matrix of four types of corruption (Figure 1). The state could be coherent or
fractured, and the business sector could be concentrated or dispersed. According to him,
Korea moved from being characterized as a “predatory state” under Syngman Rhee to
“mutual hostages” under Park Chung-Hee and Chun Doo-Whan to “rent seeking” after the
1987 democratization, whereas the Philippines moved from “rent seeking” (pre-Marcos) to
“predatory” (Marcos) to “laissez faire” (post-Marcos).
6

20. Figure 1. Kang’s (2002) Four Types of Corruption
State
Coherent Fractured
Small-N
(concentrated)
I. Mutual hostages
type: PD collusion
amount: medium
II. Rent seeking
type: bottom-up
amount: largeBusiness
Large-N
(dispersed)
III. Predatory state
type: top-down
amount: large
IV. Laissez-faire
type: residual
amount: small
Mutual hostages, Kang (2002) argues, explains why money politics did not hinder
economic growth in Korea. He asserts that if there is a situation of mutual hostages among a
small and stable number of government and business actors, cronyism can reduce transaction
costs and minimize deadweight losses. He further argues that the Philippines was less
affected by the crisis of 1997 because some of the collusive government-business ties had
been broken by the downfall of Marcos, while democratization in Korea increased
rent-seeking activities and hence made it more vulnerable to the crisis.
Korea’s level of corruption, relative to Taiwan and the Philippines
In this paper, I focus on identifying and explaining the relative level of corruption in
Korea rather than regime types of corruption. Although different regime types of corruption
and their impact on development is an important area of study, it is beyond the scope of this
paper.
It is very hard to compare the levels of corruption across countries. Corruption, by its
nature, is conducted secretly, and the probability of exposure will be different in different
countries. Hence, most empirical studies of corruption relied on measures of the
“perceived” level of corruption such as Transparency International’s (TI) Corruption
Perceptions Index (CPI) and Kaufmann et al.’s (2003) Control of Corruption Indicator (CCI).
TI has been publishing the CPI annually since 1995, and the CCI has been biannually released
since 1996.
Both the CPI and the CCI are aggregate indices based on a variety of surveys of mostly
international business people and ratings of country experts, although there are some
7

21. methodological differences in aggregating various underlying survey data as well as some
differences in the selection of sources. Because perceptions are subjective and inaccurate,
these indices must have substantial measurement error. However, they are highly correlated
with each other and also are highly correlated with domestic public perceptions of
corruption.2
Figure 2 shows the point estimates and 95 percent confidence intervals of the CCI 2002
for several Asian countries. A higher CCI value represents a higher level of control of
corruption, or a lower level of corruption. Because the CCI is a standardized score with a
mean of 0 and a standard deviation of 1, it is easy to interpret the CCI value in comparison to
the world average.
Figure 2.
In 2002, Korea’s CCI value was 0.33, so its level of corruption was about a third standard
deviation below the world mean among the 195 countries that were covered in the CCI 2002.
Korea’s CCI 2002 value was much lower than that of Singapore or Hong Kong, but much
higher than that of Indonesia. The Philippines’s CCI 2002 value was -0.52, so its level of
corruption was about a half standard deviation above the world average. Taiwan’s CCI 2002
2
The perceptions of the domestic public concerning the extent of corruption (World Values Survey, 1995–97)
have a correlation coefficient of 0.85 with the CCI and 0.86 with the CPI (You and Khagram 2005).
8

22. value was 0.81, so corruption in Taiwan was about four fifths of a standard deviation below
the world mean. When we compare CCI 2002 values of Korea, Taiwan, and the Philippines,
Korea’s level of corruption was much lower than that of the Philippines, but higher than that
of Taiwan, and both differences were statistically significant.
Table 1 presents the available measures of corruption for Korea, Taiwan, and the
Philippines for the early 1980s to the present. CPI 80-85 and CPI 88-92 are TI’s historical
data, and CPI 95-04 and CCI 96-02 are averaged values for the period. BI 80-83 denotes
Business International’s data, which range from 1 to 10, and a higher value represents a lower
level of corruption. While all these data are measures of the perceived level of freedom from
corruption, Bribery 04 from TI’s Global Corruption Barometer Survey (2004) is a measure of
the experience of corruption. The Barometer survey was conducted in 64 countries in 2004.
The survey asked the respondents, “In the past 12 months, have you or anyone living in your
household paid a bribe in any form?” The respondents answered either “Yes” or “No”. Six
percent of Korean respondents said “Yes”3
, whereas 1 percent of Taiwanese and 21 percent
of Filipinos gave the same answer. The world average was 10 percent.
Table 1. Indicators of (Freedom from) Corruption for the Three Countries
BI 80-83 CPI 80-85 CPI 88-92 CPI 95-04 CCI 96-02 Bribery 04
Korea 5.75 3.9 3.5 4.3 0.37 6
Taiwan 6.75 6.0 5.1 5.4 0.78 1
Philippines 4.50 1.0 2.0 2.9 -0.43 21
Sources: BI’s ratings from Mauro (1995); CPI and Bribery from Transparency International; CCI
from D. Kaufmann, A. Kraay, and M. Mastruzzi (2003).
Note: Bribery 04 denotes the percentage of respondents who bribed during the last year.
The experience of bribery (Bribery 04) from the Barometer survey is a good objective
measure of corruption comparable across countries. One caveat is that this measure is likely
to capture petty corruption very well but may be a poor measure of grand corruption.
However, there are reasons to believe that the levels of petty corruption and the levels of
grand corruption are closely correlated, because corrupt practices are likely to spread both
top-down and bottom-up. Moreover, the public experience of bribery (Bribery 04) is highly
3
According to a different social survey conducted in Korea in 2003, 5.4 percent (sometimes 5.0 percent, and
frequently 0.4 percent) of Koreans had some experience of bribing (Park 2003). It is strikingly close to the 6
percent response from the Global Barometer Survey.
9

23. correlated with the CPI and the CCI.4
Because the CPI and the CCI are more likely to reflect
corruption at the upper level of bureaucracy and political corruption rather than petty
corruption, the assumption of a close correlation between petty corruption and high-level
corruption seems to hold in reality.
All the data presented above consistently show that Korea has been more corrupt than
Taiwan but less corrupt than the Philippines at least since the early 1980s.5
Unfortunately,
there are no available quantitative measures of corruption across these countries for an earlier
period. However, Table 1 suggests that the same relative rankings are very likely to apply
for the 1970s and probably for even earlier periods as well, unless there are important reasons
for radical changes in the levels of corruption during the earlier period.
Anecdotal evidence also suggests that political corruption in Korea was higher than that in
Taiwan but lower than that in the Phlippines. In Korea, two former presidents, Chun
Doo-Whan and Roh Tae-Woo, were sentenced guilty of corruption. Chun and Roh were
accused of raising slush funds of $890 million and $654 million and of receiving $273 million
and $396 million in bribery, respectively. The Philippines’s Ferdinand Marcos was known
to have raised $3 billion, and was found to have used several million dollars to buy foreign
real estate, primarily in New York, and to have deposited around $550 million and $250
million in Swiss banks and Hong Kong banks, respectively (Wedeman 1997). Considering
that the Philippine GDP was much smaller than that of Korea in the 1980s, Marcos’
corruption was much more severe that that of the two Korean presidents. Although Taiwan
has had many scandals of political corruption, too, there was no such big corruption scandal
comparable to Marcos’s or Chun’s and Roh’s.
In summary, the evidence indicates that the developmental state literature generally
overlooks the problem of corruption in Korea, while the crony capitalism literature tends to
overestimate the degree of corruption in Korea.
Korea’s level of corruption, from the 1950s to the present
4
Bribery 04’s correlation with the CPI 02 and CCI 02 are -0.72 and -0.73, respectively.
5
The values of the historical data such as CPI 80-85 and CPI 88-92 are not strictly comparable to the values of
CPI for later years, because there are differences in the underlying survey data and their methods. So, looking at
the relative rankings of the three countries will be safer.
10

24. Now, what can we say about the trend of corruption in Korea across time? Was the level
of corruption higher in the 1950s, under Syngman Rhee, than in the 1960s and 1970s, under
Park Chung-Hee? Did corruption increase or decrease with the rapid industrialization and
economic growth in the 1970s and the 1980s? Has the level of corruption increased or
decreased since the democratization of 1987?
There are no quantitative data available for the period before 1980, to my knowledge.
Previous literature, especially developmental state literature, often assumed, without
presenting adequate evidence, that Rhee’s regime was highly corrupt but Park’s regime was
not. This judgment seems to be based on such reasoning as that Park’s regime must have
been less corrupt than Rhee’s because Korea’s economy developed very fast under Park
unlike under Rhee. However, several scholars including Lie (1998), Wedeman (1999), and
Kang (2002) judged that Park’s regime was not considerably less corrupt than Rhee’s based
on various pieces of anecdotal evidence. Some Korean scholars also argued that the Rhee
and Park regimes cannot be differentiated in terms of the degree of rent seeking and
corruption (Kim and Im 2001), and that Park’s centrally managed economy produced a large
scope for rent seeking and corruption (Lee 1995). In the mid-1970s, a Korean social
scientist noted, “The rapid expansion of the scope of governmental authority (under Park)
tended to induce corruption at a far greater scale and in an even more pervasive manner than
before (under Rhee)” (Hahn 1975, recited from Lie 1998:96). Many journalistic reports on
corruption during the Park administration argued, with some quantitative and qualitative
evidence, that the level of corruption then was no smaller, and possibly larger, than under
Rhee (Lee and Kim 1964; Park 1967).
It is true that one of Park’s rationales for the military coup in 1961 was to eliminate
corruption, as Chun Doo-Whan’s military coup of 1980 also used the same catch phrase.
Immediately after the coup of May 16, 1961, the military arrested chaebol owners on charges
of illicit wealth accumulation, but the investigation ended with a negotiation on the political
and economic terms between the military and business owners. The junta not only reduced
the fines, but also provided financial subsidies for those industrialists who pledged to
undertake specific industrial projects and to provide political funds (Kim and Im 2001).
11