2. Que é?
A Web 2.0 non é más que a evolución da Web
en Internet, no que os usuarios deixan de ser
usuarios pasivos para convertirse en usuarios
activos, que participan e contribuen no contido
da rede sendo capaces de dar soporte e formar
parte dunha sociedade que se informa,
comunica e xenera conocimiento.
3. Historia
O término foi utilizado por primeira vez por Darcy DiNucci en 1999, no seu artículo
"Fragmented future", aunque non fora hasta 2004 cando Tim O'Reilly o fixo popular. En
2005, Tim O'Reilly definiu el concepto de Web 2.0. Un mapa mental elaborado por
Markus Angermeier resume la relación del término Web 2.0 con otros conceptos. Na súa
conferencia, O'Reilly, Battelle e Edouard resumiron os principios clave que creen que
caracterizan ás aplicacións web 2.0: a comunidad como plataforma; efectos de rede
conducidos por una "arquitectura de participación"; innovación e desarroladores
independientes; pequeños modelos de negocio capaces de redifundir servicios y
contenidos; el perpetuo beta; software por encima de un solo aparato.
4. Características
Web 2.0 caracterízase principalmente pola participación do
usuario como contribuidor activo e non solo como espectador
dos contenidos da Web (usuario pasivo). Esto queda reflictido en
aspectos como:
● O auxe dos blogs.
● O auxe das redes sociais.
● As webs creadas polos usuarios.
● A Web 2.0 se inventa permanentementa.
● O contenido agregado polos usuarios como valor clave da Web.
5. Consecuencias
A Web 2.0 ha orixinado la democratización dos medios facendo que calquera teña
as mesmas posibilidades de publicar noticias que un periódico tradicional. Grupos
de persoas crean blogs que ao día de hoxe reciben máis visitas que as versiones
online de moitos periódicos. A Web 2.0 ha reducido considerablemente os costes de
difusión da información. Ao día de hoxe podemos ter gratuitamente a nosa propia
emisora de radio online, o noso periódico online, o noso canal de vídeos, etc. Ao
aumentar a producción de información aumenta a segmentación da misma, o que
equivale a que os usuarios podan acceder a contidos que tradicionalmente non se
publican nos medios convencionais.
6. Debilidades da Web 2.0
Ser o autor dunha web 2.0 supón, nin más nin menos, o tener a plena
disposición e o dereito exclusivo á explotación de dicha obra, sen más
limitacións que as establecidas na Ley. Polo tanto, a primera consecuencia
xurídica da Web 2.0 é que todos, máis que nunca, somos “propietarios” de
Internet e, en todo caso, dos contidos concretos que creamos e
introducimos diariamente en servicios como Blogger, Flickr, Facebook,
Twitter o no xa mencionado Youtube. É decir, cada vez máis, a Lei de
Propiedade Intelectual non so se nos aplica para limitar o noso acceso e
uso dos contidos axenos senon tamén para protexer e defender os nosos
propios contidos volcados na Red.
7. Debilidades da Web 2.0
Ser o autor dunha web 2.0 supón, nin más nin menos, o tener a plena
disposición e o dereito exclusivo á explotación de dicha obra, sen más
limitacións que as establecidas na Ley. Polo tanto, a primera consecuencia
xurídica da Web 2.0 é que todos, máis que nunca, somos “propietarios” de
Internet e, en todo caso, dos contidos concretos que creamos e
introducimos diariamente en servicios como Blogger, Flickr, Facebook,
Twitter o no xa mencionado Youtube. É decir, cada vez máis, a Lei de
Propiedade Intelectual non so se nos aplica para limitar o noso acceso e
uso dos contidos axenos senon tamén para protexer e defender os nosos
propios contidos volcados na Red.
