Perspectivas de la realidad desde los medios de comunicacion frente los medios de la Cultura libre
1. Perspectivas da realidade dende os medios de comunicación fronte os medios da cultura libre. Manuel Vilariño Vázquez
2. A realidade non é o que realmente existe , senón o que os individuos creen que existe, por moi absurdo, ilóxico ou irracional que pareza. O que os individuos aceptan e creen é o real (Fernández-Ríos, 1999). A opinión sobre unha determinada problemática pode non ser realmente verdadeira, pero se os individuos a consideran real, terminará tendo consecuencias reais .
3. Wright : Os conceptos fabrícanse. As categorías que empregamos nas teorías sociais,...son produto dos seres humanos... os conceptos nunca veñen sinxelamente dados polo mundo real como tal , senón que son sempre o produto dalgún tipo de proceso intelectual de formación de conceptos.
4. A Discusión e expresión dos puntos de vista do público (ou os públicos) sobre os asuntos de interese xeral, dirixidos ao resto da sociedade e, sobre todo, ao poder (Monzón, 1987). A opinión pública é o complexo de preferencias expresadas por un número significativo de persoas acerca dun tema de importancia xeral (Hennessy, 1975).
5.
6. Ao seu xeito e, moitas veces, independentemente da vontade dos individuos constrúen e publican as novas , obxecto de debate.
8. A opinión pública vai xerando unha realidade sobre unha determinada problemática, intervida polos medios de comunicación Construcción de realidade social
9. A repetición constante das mesmas mensaxes pode conducir a crenza de calquera realidade. Pratkanis e Aronson (1994): As masas consideran verdade aquela información que máis oen repetir...A repetición de mensaxes, imaxes e eslogans sinxelos pode crear o noso coñecemento do mundo, definindo o que é verdade e concretando cómo conducir a nosa vida.
10.
11. Impoñen unha determinada perspectiva da realidade. Mediante o proceso de construción das novas, oriéntannos acerca de qué queremos saber, qué necesitamos saber e que deberíamos saber (Tuchman, 1983)
12.
13.
14. Similaridade coa que determinadas problemáticas son tratadas e interpretadas polos diferentes medios (concentracción de grandes medios en poucas mans). Percepción da existencia de posicións hexemónicas que se chegaran a asumir debido á influencia normativa
15.
16.
17.
18.
19.
20. “A verdade non coñece nin pai nin nai, pois trátase dalgo ambiguo que calquera individuo, medio de comunicación ou quen sexa pódese apropiar dun xeito máis ou menos sesgado. Xa que logo, se a VERDADE, con maiúsculas, non existe, sempre temos que andar procurando verdades particulares en múltiples lugares” (Fernández-Ríos)
21.
22. “Unha cultura libre apoya e protexe a creadores e innovadores. Esto faino directamente concedendo dereitos de propiedade intelectual. Pero faino tamén indirectamente limitando o alcance destes dereitos, para garantir que os creadores e innovadores que veñan máis tarde sexan tan libres como sexa posible do control do pasado” (Cultura Libre,Lawrence Lessig).
29. ......se a VERDADE, con maiúsculas, non existe, sempre temos que andar procurando verdades particulares en múltiples lugares..... Esta novo modalidade de comunicación tamén é susceptible de intoxicación, de facto, presentan moitas das limitacións dos anteriores pero destacan polo papel activo que posibilitan a cidadanía: aumentando a participación cidadá na reflexión colectiva. Non todos estes medios encaixan dentro dun formato de cultura libre.
30.
31.
32.
33.
34. Por unha banda, industria de contidos e entidades de xestión defenden unha CULTURA DO PERMISO coa fin de protexer ao artista, creador ou innovador e a calidade dos produtos artísticos e técnicos. Procurando un proteccionaismo legal maior ante as novas posibilidades que ofrece internet. Por outra banda, a defensa da cultura libre entende que a liberalización de contidos xunto coas posibilidades que ofrece internet abren o camiño cara unha sociedade altamente creativa e innovadora .
35. Ambas perspectivas aparentemente defenden a creatividade e a innovación....mais... as entedidas de xestión e industrias de contidos defenden certamente a creatividade e a innovación ou protexen tan só os seus intereses económico?
36.
37. Polo tanto, o argumento de pór trabas a distribución dixital de información co obxectivo de que a sociedade dispoña de máis e mellores contidos artísticos e técnicos non está claro . Industrias de contidos e entidades de xestión deberían adaptarse a un mundo no que a cultura flúa libremente en beneficio público.
38.
39. Nunca na historia existira a posibilidade de exercer un papel tan activo no desenvolvemento da cultura nin na construción da realidade social . A liña divisoria emisor-receptor desdibúxase.