Interview met directeur VVV Breda. Opdrachtgever: Wegener

1. 6 7
Breda®
“Mijn Breda”
Als iemand gek is op Breda dan is het
Marlice Dreessen wel. Het is een liefde
die jaren heeft kunnen groeien en die
maakt dat zij als directeur van de VVV
Breda uitstekend op haar plek zit. Ze
is vol overtuiging met haar stad bezig
en wil daar graag iets voor betekenen.
“Ik zou nooit VVV-directeur van een
plaats kunnen zijn die ik niet leuk
vind”, aldus Marlice.
Marlice Dreessen werd geboren in Made.
Al tijdens haar jeugd was ze regelmatig in
Breda te vinden. “Breda is mij door mijn vader
met de paplepel ingegoten”, vertelt zij ons.
“Omdat Made in die tijd qua winkelstad hele-
maal op Breda georiënteerd was, werd daar
iedere zaterdag door mijn moeder gewinkeld.
Mijn vader en ik gingen altijd mee. Alleen wij
bezochten dan een museum of historische
plekken zoals de Grote Kerk.”
Oude liefde roest niet
Liefde voor iemand ontstaat door hem of haar
te leren kennen. Zo raakte Marlice des te meer
verknocht aan Breda toen ze na haar opleiding
als hoofd informatiedienst achter de balie van
de VVV Breda neerstreek. “In die hoedanig-
heid zat ik in het bestuur van ‘ik weet niet
hoéveel’ evenementen. Toen ik jaren later in
dienst trad bij de Autotron in Rosmalen, als
hoofd exploitatiedienst, maakte ik van mijn
hobby, het besturen van evenementen, mijn
werk.” Tien jaar werkte en woonde Marlice in
Rosmalen. En al die tijd wist ze dat ze ooit zou
teruggaan naar Breda. Want oude liefde roest
niet. In 1998 diende die gelegenheid zich aan
toen ze kon beginnen als directeur van de VVV.
Wel vindt ze het goed dat ze is weggeweest.
“Ik kwam terug met een ruime commerciële
ervaring en een stukje politieke opvoeding.
Samen met mijn gigantische netwerk in en
mijn hart voor Breda maakte dit dat ik mijn
werk kan doen!”
Heerlijk knus
“Wat Breda Breda maakt?”, is haar retorische
vraag. “Dat is de combinatie van! Ik vind Breda
een heerlijke knusse stad. De kern is compact
en het historisch decor een lust voor het oog.
Alles is bijna op loopafstand. Waar vind je het
nu dat je binnen een kwartier lopen in het bos
staat? Waar in Nederland staat er midden in
de stad een kasteel? Nergens! Wist je dat er
maar twee Nassausteden in Nederland zijn?
Dat zijn Leeuwarden én Breda. Daar ben ik
trots op. Door Breda bestaat onze koningin,
zeg ik altijd. Want hier zijn de Nassaus carrière
gaan maken. Daarbij houd ik van de cultuur
van de Bredanaars. Die is gemoedelijk, gezel-
lig en close. De Bredanaar zou alleen wel
wat trotser op zijn stad mogen zijn en dat
uitdragen zoals ze dat in Den Bosch doen.
Qua stad zijn deze steden vergelijkbaar. Alleen
die trots… Die leeft in Den Bosch veel meer.
Nu Breda zo mooi wordt, is dat gelukkig wel
aan het veranderen.”
Op de agenda
Inderdaad, de stad wordt steeds mooier. Dat
kan niemand zijn ontgaan. Het hele gebied
rondom de nieuwe haven is zo’n plek waar ook
wij, bij tijd en wijlen, met gepaste trots (vanaf
een terrasje!) van genieten. Maar daarmee
we zijn er natuurlijk nog niet. Neem nu die
onooglijke Suikerfabriek. Die moet toch weg?
“Maar dat gebeurt ook!”, reageert Marlice
direct. “Zo zie ik wel meer graag veranderen
maar zoiets moet geleidelijk gaan. Geluk-
kig merk ik dat als ik echt vind dat iets moet
gebeuren, omdat het meerwaarde oplevert
voor de stad, dat uiteindelijk ook gebeurt. Als
ik iets wil dan blijf ik daar op doorgaan. Kijk,
ik heb natuurlijk niets te vertellen. Ik kan alleen
van advies dienen. Ik probeer daarom de
mensen net zo lang te masseren tot een idee
wordt overgenomen. Zoals de rondvaarten
bijvoorbeeld. Die heb ik mede geïnitieerd.
En ik ben blij dat ik dat destijds heb gedaan
want het is nog steeds een gigantisch succes.
Zo vind ik ook dat er bij de haven een echte
boulevard moet komen. Maar ook dat moet
groeien. Laat die haven eerst maar gaan leven.
Net als veel mensen denk ook ik niet snel aan
deze plek als ik naar het terras wil. Maar dat
komt wel. Daar ben ik niet bang voor.”
Breda is booming
Als we Marlice vragen of ze Breda behoud-
end of vooruitstrevend vindt, kiest ze stellig
voor het laatste. “We zijn met zoveel bezig.
Er gebeurt van alles. Zo komt het logistieke
centrum van Nederland in Breda. Dat hebben
we gewonnen van Rotterdam en Amsterdam.
Daarbij krijgen we ook steeds meer interna-
tionale bedrijven binnen. Wat dacht je van
een Abbott? Of Amgen? Dat zijn toch grote
jongens! Ook zit de top van de luchtmacht
inmiddels bij ons. Die is vanuit Den Haag naar
Breda verhuisd. En dan het onderwijs. Zo heb
je de NHTV, De Avans Hogeschool, de KMA,
een wetenschappelijk instituut voor onderwi-
js. En we hebben ook nog het graphic Design
Museum. Uniek in de wereld! Nee, Breda is
booming! Ik denk dat Breda jaren geleden wel
een in zichzelf gekeerd stadje was maar dan
praat ik over lang geleden. Dat is helemaal
weg. Je hoort Breda tegenwoordig toch overal
in Nederland? Het Glazen Huis, Flinstering,
Tros Muziekland… Al dit soort dingen maken
je stad.”
Speciaal
Het is duidelijk te zien dat Marlice het heerlijk
vind om over haar Breda te praten. Om het te
verkopen. Ermee te paraderen. Hoe langer ze
erover praat hoe enthousiaster ze wordt. Tot
slot willen we nog wel even weten wat haar
speciale stek is. Ze noemt er twee. “Om mee
te beginnen de Merkxtuin. En dat is niet alleen
omdat ik het een geweldig rustpuntje in de
binnenstad vind. Ik heb Willem Merkx gekend.
Hij was een vriend van mijn vader. En als een
tweede vader voor mij. Ook dat speelt een rol.
Verder vind ik het Kasteelplein geweldig. Daar
moet je midden op gaan staan en de stilte
ervaren.”
Verder vind ik het Kasteelplein geweldig. Daar moet
je midden op gaan staan en de stilte ervaren.