Junk Shop Psychology

Kabanata 1 PANIMULA O INTRODUKSYON ,[object Object],br />Isa itong pagsubok na matatawag sapagkat nailalabas ng mga Pilipino ang kanilang kakayahan na maghanap ng iba pang alternatibong solusyon upang maitawid ang buhay sa kahirapan at matamo ang wagas na kaginhawaan. Tulad na lamang ng industriya ng “Junk Shop” kung saan ay nagsisilbing pag-asa ng mga mamumulot ng basura sa pamamagitan ng pangongolekta ng mga lumang bote, dyaryo, at bakal pagkatapos ay ipatitimbang. Katumbas ay kaunting halaga na para sa kanila ay sapat upang mabuhay sa loob ng isang araw. Hindi lang namumulot ng basura ang nabibiyayaan ng pag-asa ng “Junk Shop” kung hindi pati na rin ang mga pamilyang may-kaya (Middle Class) bilang isang praktikal na solusyon sa kahirapan. Sa pag-aaral na ito, tatalakayin ang sikolohikal na epekto ng “Junk Shop” sa mga naghahanapbuhay dito; ang pinagmulan ng industriyang ito at ang kanilang kalagayan. ,[object Object],Ang pag-aaral na ito ay aalamin kung ano at mithiin at saloobin ng mga taong naghahanapbuhay sa “junk shop”. Ito ang mga sumusunod na katanungan na siyang nakapagtutugon sa pag-aaral: ,[object Object]

Paano kayo nagsimulang nagsimulang magtaguyod ng “junk shop”?

Ilang taon na kayong namamahalang ganitong uring hanapbuhay?

Bakit ito ang napili ninyong hanapbuhay samantalang maraming negosyo ang maari pang pagkakitaan?

Paano ito nakatutulong sa inyong pamilya?

Anu-ano ang pangarap ng isang nangangasiwa / nagtatrabaho sa “junkshop” para kanyang sarili at sa kanyang pamilya?

Ang inyong kinikita ay sapat na ba upang tustusan ang pangangailangan ninyo sa araw-araw?

Anu-ano ang mga suliranin sa inyong hanapbuhay?

May mga patakaran ba kayong sinusunod?

LAYUNIN NG PAG-AARALLayunin ng pag-aaral na ito na suriin kung anong buhay na mayroon ang isang nangangasiwa ng “junk shop” at ang mga naghahapbuhay dito gamit ang maka-sikolohiyang pananaw; kung anong uri ng pamumuhay ang kanilang pinagdadaanan at ang epekto nito sa kanilang buhay. Layunin din nito na suriin kung ano ang kaugnayan nito sa mamumulot ng basura na dumaranas ng kasadlakan sa buhay na siyang nakakaapekto sa kanilang saloobin at mithiin sa buhay. Isinagawa ito sa pagnanais na makapag-ambag ng kaalaman sa larangan ng Sikolohiyang Pilipino. ,[object Object],Ang kahalagahan ng pag-aaral na ito sa iba’t- ibang aspeto ay ang sumusunod: ,[object Object]

Sa Lipunan – Ang tao ay hindi nahihiwalay sa kapaligiran na kanyang kinabibilangan. Samakatuwid, ang pag-aaral na ito ay mahalaga sapagkat ito ang magsisilbin

Sa Disiplina – Ang Sikolohiyang Pilipino ay isang uri ng sikolohiya bungang karanasan, kaisipan at oryentasyong Pilipino. Samakatuwid, ang pag-aaral na ito ay mahalaga sapagkat makapag-aambag ito ng isang makabagong konsepto gamit ang maka-Pilipinong metodolohiya.

SAKLAW AT LIMITASYON NG PAG-AARALSa unang tingin, masasabi na ang “junk shop” ay walang katuturan sa larangan ng sikolohiya dahil ang pinag-uusapan ay tungkol sa hanapbuhay, kabilang ito sa larangan ng komersyo. Kaya ang pag-aaral na ito ay hindi pagtutuunan ng pansin ang kanilang hanapbuhay. Bagkus pag-aaral na ito ay nakatuon lamang sa maka-sikolohiyang pananaw upang tukuyin ang kanilang mga karanasan, saloobin, at mithiin sa buhay. Kabanata 2 TEORYANG KINAPAPALOOBAN NG PAG-AARAL AT MGA KAUGNAY NA PAG-AARAL AT LITERATURA 2.1. KAUGNAY NA LITERATURA “Setting-Up a Junk Shop Business” The Junk Shop Business is most relevant today considering that the government has promoted environmental awareness among its citizens, expressing the need for proper waste disposal and recycling of materials as a major factor in protecting the environment. As such, business of this nature has developed into a small scale industry. At a glance, one can not immediately see the profitability of this business but in fact that junk shops continue to exist is proof enough. The proliferation of junk shops in many localities attests to the stability of this small scale industry.The introduction of new materials such as plastics and aluminum containers replacing the old kind have expanded the items now considered in the business unlike before wherein old newspapers, glass bottles and metals are the main concern. From the simple and ordinary galvanized iron and brass steel products, copper, aluminum and plastic user more as an alternative, has taken the limelight. And so we can say that this enterprise which is actually a simple buy and sell business is here to stay. Registration and Permits In whatever type of business one intends to venture into, legally is a must. The licenses coming from the concerned government agencies should be acquired prior to operation. Below is a list of the said agencies. DTI - Business name registration BIR - Taxation purposes Barangay Certification LGU (City/Municipality) - License to operate Location/Site of the Business The project’s location should be within a commercial district and proximate to residential developments. It should be high accessible to private and public utility vehicles, trucks included. Prior to signing of the leas contract, the entrepreneur must check with the local barangay with regards to any restrictions concerning the junk shop operation. There are two options that can be considered with regards to how big an area one should lease. 1. Buying Station - Should one find hard to acquire a space for both purchasing and warehouse purposes due to inavailability or high rent, one can operate a buying station with an area of at least 30 sqm. However, a storage area proximate to the buying station is required. The storage area must be at least 100 sqm., portion of which is covered, the ratio to be determined based on the market assumptions. In this case, it is necessary to have at least a small pick-up vehicle for transporting the purchased goods from the buying station to the storage area. 2. Warehouse Operation - A warehouse set-up with ample open area is advisable. The gross floor area should be at least 100 sqm., portion of which is covered, the ratio between the open and covered area to be determined based on the demand in relation to the volume of recyclable items/materials. In this case, the acquisition of a delivery vehicle is optional. Manpower and Equipments The Junk Shop Business is not manpower intensive but like any other businesses, one must have a trustworthy and hardworking staff to succeed. A personal touch is advisable as the foundation of the business’ operation is pretty much cash oriented. If the entrepreneur can act as the general manager and the cashier at the same time, the possibility of pilferage can be minimized if not eliminated. The list below outlines the basic skeletal force for operation. 1 General Manager/Cashier 1 Officer-in-Charge (minimum wage) 1 Driver/Helper (can act as Checker) (minimum wage) 2 Helper (can act as Checker) (allowance+free board) Basic office equipment and furniture consisting of 2 sets of tables and chairs, calculator, adding machine and other office supplies as required. The list below outlines the necessary operating equipments to start up the business. It is not necessary that these are brand new as long as it is functional and accurate. All weighing scales should be inspected and calibrated by the DTI of the City/Municipality Government. 1 Weighing Scale (Bascula) 1 50kg countertop/hanging weighing scale 2 Metal push-cart (cartilla) 1 Acethyline Torch and Gas Tank 1 Pulley Tools (steel saw, pliers, vice grips, screw drivers, hammer, “baretta de cabra”, etc.) Systematic Operation of the Business The Junk Shop Business may not be that pleasing to the eye but always remember that there’s a local saying that says “May pera sa basura! (There is money in junk!)”. One would look at the Junk Shop’s operation and say that it is quite easy and simple to operate one, but any business without an operation system would surely lead to bankruptcy. Junkshop is considered by many as a dirty business, I mean it literally, but this is a lucrative business that generates a lot of money both for garbage collectors and junkshop owners. Things you might need: Weighing scale is the most important equipment since you are buying all the scrap materials per kilo, except for glass bottles which is paid by piece. Kariton - maybe you can start with at least 3 then hire some tambay at your neighboor to collect and buy the scrap from house to house. An open space - to dump all your scrap materials. List of recycling centers that will collect your scraps. Transactions will usually take weekly or monthly, depending on the amount of scraps that you collected. Delivery truck - if you plan to collect scraps from neighbooring provinces. Trading Process Buying It is also important that the entrepreneur prior to start of regular operations search for potential wholesales that has by-products in their businesses that would fall under the categories that the entrepreneur would be buying. It is by principle that it is best to be a step ahead of the competition, in this case, beat the competition to the products that we’re buying by gong directly to those who are selling. Another approach is to tap scavengers by providing them with wooden pushcarts (kariton) n the condition that you get a first crack on their products and if possible at a lower cost to at least cover for the cost of the cart. Some junk shops even allow advances up to a certain amount to maintain the in-flow of materials. Although not all junk shops practice the latter, the limit on advance in this informal credit system is up to the prerogative of the junk shop operator. Some junk shops go as high as P500.00 on an agreement simply based on trust. 2.2. KAUGNAY NA PAG-AARAL *PAGDALAW AT PAKIKIPAGPALAGAYANG LOOB SA MAMUMULOT NG BASURA Departamento ng Sikolohiya Unibersidad ng Ateneo De Manila SANTIAGO D. GEPIGON JR. AT VIRGILIO A. FRANCISCO Sa pagkakaalam ng mga tagapagsiyasat, may snasulat si Fr. William Keyes (1974) na isang aklat, Manila Scavengers: The Struggle for Urban Survival, at may isa pang sulating pananaliksik sa Unibersidad ng Ateneo De Manila na nagawa ng isang mag-aaral tungkol sa mga mamumulot ng basura dito sa Kamaynilaan (Gepigon, 1977). Gayunpaman, wala nang iba pang nalalaman ang mga tagapagsiyasat na gumawa ng pagsusuri o eksperimento tungkol sa partikular na paksa ng pananaliksik na ito. Nilalayon ng pananaliksik na ito na malaman kung ano ang nagagawa ng patuloy na lubhang kahirapan ng mamumulot ng basura sa kanilang mga saloobin at mithiin sa buhay. Ipinapalagay na ang kasalatan ng mga mamumulot ng basura at ang patuloy nilang paghihirap na gawa rin ng lipunang kanilang ginagalawan ay may epekto sa kanilang mga saloobin at mithiin sa buhay. Takdang Kahulugan ng mga Salita Mamumulot ng Basura: mga taong namumulot ng mga papel, karton, lata, bakal. At kung anu-ano pang mga bagay na itinatapon dahil hindi na kailangan o magagamit ng iba. Lipunan: tumutukoy sa urbang sosyedad kung saan ang namumulot ng basura ay naaapektuhan ng pambansang kabuhayan, mga palisi ng pamahalaan at ng industriya sa kapaligiran. Saloobin: mga ugali o kilos na nagpapakita ng isang damdamin, paniniwala, o hangaron para sa isang tao o bagay. Pagmamasid: ito ang pagtingin-tingin sa tao, sa kanyang mga kilos at karaniwang ginagawa. Pakikiramdam: ang ginagamit ditto ay damdamin at mga mata. Tulad ng pagmamasid, ang pakikiramdam ay tungkol din sa tao, sa kanyang mga kilos at karaniwang ginagawa. Pagtatanung-tanong: ditto nagsisimula ang isang pakikipag-usap sa isang tao, subalit kadalasan sa pagtatanung-tanong, ang paksa ay mababaw lamag, walang kinalaman sa personal na pagkatao ng isang tao at karaniwang sumasagot sa tanong na ano, ilan, at alin. Pagsubok: ang pagsubok ay maaring isagawa sa pamamagitan ng pakikipag-usap o paggawa. Dito isinasagawa ng isang tao ang isang bagay upang subukan ang isang tao kung totoo nga ang nabuong kaalaman sa kanyang isipan tungkol sa taong kanyang pinagmamasdan at pinakikiramdaman. Pagdadalaw-dalaw: ang pagpunta-punta at pakikipag-usap ng isang tao sa kanyang kapwa. Ito ay isang paraan sa mabilis na pagkilala ng dalawang tao sapagkat sa dalas ng pakikipag-usap, nailalabas ng isang tao ang nais niyang sabihin bagamat maaring may ilan pang nagpipigil. Pakikialam: ito ay maaring isagawa sa pamamagitan ng gawa o pagtatanong. Sa kasong ito, ang isinasagawa ng tagapagsiyasat ay pakikialam sa pamamagitan ng pagtatanong. Ang mga katanungan ay karaniwang nagsisimula sa bakit at naghahanap ng pagpapaliwanag. Dito naipakikita ng isang tao ang pagkalinga sa iba. Pakikilahok/Pakikibagay: ito ay ang pagsang-ayon sa gawa, salita at kilos ng isang tao na ang layunin ay maaaring taos sa puso o hindi. Gayunpaman, malaki rin ang naitutulong nito sa pagkakaibigan. Pakikipagpalagayang-loob: nagpapahiwatig ditoang isang tao na panatag na kalooban sa kanyang kapwa. Wala na ang pagkahiya at pag-aalinlangan sa bawat kilos, gawa, at salita sapagkat buo na ang pagtitiwala sa isa’t isa. Diwa; ito ay tumutukoy sa mga haka-haka at hinuha ng mga tao. Paglalagay: ito ay ang pangingikil o paghingi ng anumang bagay na kalimitang isinasagawang mga pulis at iba pang nagtatatrabaho at iba pang nagtatrabaho sa pamahalaan. PAMAMARAAN Sa pananaliksik na ito,ang mga napiling kalahok ay ang mga namumulot ng basura na naninirahan sa Tambakan. Ang mga mananaliksik na naglalayong siyasatin ang mga mamumulot ng basura dito sa Kamaynilaan ay nagmasid-masid at pumili ng isa sa nagdadamihang lugar ng mamumulot ng basura.Karamihan sa mga namumulot ng basura’y nasa squatter’s area. Isa rito ang Tambakan na ngayon ay tinatawag na Gov. Pascual, na nasa Tenejeros, Malabon, Rizal. Lugar – Ang lugar ay halos hindi masasabing tirahan sapagkat ito ay ginagawang tambakan ng mga basura, kaya marahil tinawag na Tambakan. Ang mga bahay ditto ay tagpi-tagpi at yari sa lumang kahoy, mga kartong pinagdikit-dikit, mga lata at kinakalawang na yero. Ang mga bubong ay hindi gaanong nakadikit sa bahay at pinagpatungan na lamang ng mga bato at hollow blocks sa ibabaw para huwag liparin ng hangin. Kung pagmamasdanang ang mga tagpi-tagping bahay, masasabi na ang mga ito ay gawa buhat sa mga bagay na itinatapon ng ibang tao,subalit pinagtitiyagaan pa ring gamitin ng mga tao rito. Ang mga bahay ay dikit-dikit at isang hilera lamang sa gilid ng kalsada sapagkat sa likod ng mga bahay ay may isang ilog na ginawang palaisdaan na hindi naman pag-aari ng mamumulot ng basura. Dahil sa kasikipan ng lugar, ang mga bata ay naglalaro lamang sa kalsada. Sa huling punta ng mga tagapagsiyasat, napansin nila na may mataas na pader na itinayo sa mga gilid ng mga bahay. Napag-alamang ang binakurang lupa ay pag-aari din ng may palaisdaan at di malaman ng mga tagapagsiyasat kung tatayuan ito ng isang bahay o pabrika. Bahagi ng mga kapitbahayan sa Tambakan ang tinatawag nilang bodega. Kung tutuusin at titingnang mabuti ang lugar na ito, masasabing hindi ito bodega, spagkat itoay silong lamang ng isang bahaysa isang maliit na bakuran. Dito ipinagbibili ng mga mamumulot ng basura ang kanilang napupulot kaya’t makikita mo rito ang patung-patong na mga bakal, bote, karton, sirang kagamitan sirang kagamitan sa bahayat ibapang napupulotsa basurahan. Sa paligid nito ay may mga karitong ipinahihiram ng bodegero sa mamumulot para sa kanilangg gawain. Gaya ng nasabi sa una, ang lugar na ito ay tambakan ng mga basura. Dito dinadala ang mga basurang galling sa ilang bahagi ng Malabon subalit ang mga basurang ito ay hindi pinakikinabangan nang husto ng mga mamumulot dahilan sa kinukumpetensya sila ng mga basurerong naglilingkod sa pamahalaan. Karamihan sa mga namumulot ng basura na naninirahan sa Tambakan ay mahaba ang pinag-aralan. Sa may mga asawa at anak, kadalasa’y hanggang grade three o grade four lamang ang naabot. Sa mga kabataan man, kadalasan ay nakatuntong lang sila ng ikaapat o ikalimang baiting sa elementarya at pagkatapos ay nakatuntong lang sila ng ikaapat o ikalimang baiting sa elementarya at pagkatapos niyoay humintona dahil ayaw na nilang mag-aral, gusting umistambay, nagkakasakit ng malubha o wala na silang magastos para sa kanilang pag-aaral. Sa kanilang pamumulot,ang kadalasan nilang ginagamit ay kariton.Grupu-grupo silang umaalis at gaano man ang kanilang kinikita ay kanilang pinaghahatian. Marami ang nailalamanng kariton subalit sa grupo ng mga bata ay tatlo o apat silang magkakasama kaya’tang kadalasang napupunta sa bawat isa ay 2 hanggang3 piso lamang sa isang araw. Sa mga matatanda naman ay 5 hanggang 7 piso lamang ang karaniwang kita sa isang araw na maaaring bumba pa sa ibang pagkakataon. Ang taas o baba ng kita nila sa bawat araway depende pa rin sa suwerte, dami ng basurang maaaring mapupulot, hindi pagkakahuli ng pulisat sa lakas ng pagtutulak ng kariton na kinukumpiska ng mga pulis ay mga sako at ang tawag sa kanila ay magsasako. Ang kita ng mga magsasakoay kadalasang mas maliit kaysa sa mga gumagamitng kariton dahil konti lang ang nailalaman sa sako. Kalahok – Buhat sa Tambakan at tatlumpung namumulot ng bsura ang nakuhang kalahok. Sa kanila nabatid ng mga tagapagsiyasat ang kanilang kaalaman para sa pananaliksik. Nahahati ang mga kalahok sa apat na grupo: ang mga kabataang may gulang na 6 hanggang 17, ang mga may gulang na 18 hanggang 23, ang mga may gulang na mula 50 pataas. Sampung kalahok ang nasa unang grupo, pito sa pangalawa, pito sa pangatlo, at anim sa huling grupo. Ang katampatang gulang sa unang grupo ay 9 na taon, 20 taong gulang sa pangalawang grupo, 34 sa pangatlong grupo at 61 sa huling grupo. Patakaran - Sa dahilang ang pananaliksik na ito ay isang pag-aaral tungkol sa tao, minarapat ng mga tagapagsiyasat na gamitin ang maka-Pilipinong pamamaraan ng pananaliksik. Ang pakikipagpalagayang-loob ay isang mahalagang bagay sa pagtanto ng mga saloobin at mithiin ng tao. Ginamit ang Iskala ng Mananaliksik nina Santiago at Enriquez (1976) upang matarok ang diwa ng isang tao. Ang pagmamasid, pakikiramdam, pagtatanung-taong, pagsubok, pagdalaw-dalaw, pakikialam sa pagtatanong at pakikipagpalagayang-loob na bahagi ng iskala ay isinagawa ng mga tagapagsiyasat upang makuhaang tunay na diwa ng mga kalahok at nang maging makabuluhan ang pananaliksik na ito para sa lahat. Sa unang pagpunta sa Tambakan, lugar na tirahan ng mga kalahok, ang mga tagapagsiyasat ay patingin-tingin sa paligid, nakikiramdam at nagtatanung-tanong. Pinagmasdan ang kalagayan ng mga tao, ang karaniwan nilang ginagawa at ang kanilang tirahan upang makatulong makatulongsa mga tagapag-siyasat sa mabilis na pakikipagpalagayang-loob. Sa pagmamasid ay hindi na rin ang pakikiramdam sa mga taong naroroon kung ang pagpunta doon ng mga tagapagsiyasat ay hindi nakigulo sa kanila. Ilan sa mga tao ang patingin-tingin sa mga tagapag-siyasat sa lugar na iyon. Napansin ding mas medaling lapitan ang mga bata kaya’t lumapit ang mga tagapagsiyasat sa ilang mga bata na naguumpukan at nakipagkilala. Naging mabuti naman ang kanilang pagtugon at dito nagsimula isang maikli subalit makabuluhang pag-uusap. Ang naging paksa ay pawing mabababaw lamang at kung anu-ano pa na sumasagot sa tanongna ano, ilan, at alin. Ang pangyayaring ito ay naging unang hakbang tungo sa pakikipagkaibigan. Ang hakbang ding ito ay isinagawa ng mga tagapagsiyasat sa pakikipagkilala sa ibapang kalahok. Sa limang beses na pagpunta roon, ang mga tagapagsiyasat ay nagsuot lamang ng simpleng kasuotan. Kupas na maong at puting t-shirt lamang ang kanilang isusuot sapagkat nabuo sa kanilang isip na maaaring makabuti ito upang hind imaging alangan ang mga mamumulot ng basura sa kanila. Ito ay isang paraan ng pakikibagay tungo sa pakikipagpalagayang-loob ng mga kalahok at nang sa gayon ay maging bukal sa loob nila pagbibigay ng kaalaman. Ang minsan sa isang linggong pagpunta roon (tuwing araw lamang ng Linggo matatagpuanang karamihan sa kanila subalit isang Huwebes ay nagsadya din ang mga tagapagsiyasat doon) at ang pagtatagal doon ay hindi kukulangin sa apat na oras tuwing umaga ang tinutukoy ng pagdalaw-dalaw sa kanila. Sa pagdalaw-dalaw na ito at pakikipag-usap sa kanila ay unti-unting nakuha ng mga tagapagsiyasat ang loob ng mga kalahok. Sa tatlong huling pagpunta roon ng mga tagapagsiyasat, dahilan sa hindi gaanong nahihiyang sumagot ang mga nasabing kalahok, tinanong na ng dalawang tagapagsiyasat ang mga paksang may kaugnayansa pananaliksik. Sa pamamagitan ng pagtatanong, ang mga kalahok ay kusang nagsabi ng nais nilang sabihin. Ang pag-aalinlangan sa mga tagapagsiyasat ay nawala at ito ay mababakas sa kanilang mga kilos. Sa panig naman ng mga tagapagsiyasat, ang pagtatanong ay isinagawa sa paraang hindi nakakasakit o nakakainsulto kung ang mga tanong ay may pagka-personal. Naging madaldal pa nga ng mga kalahok noong mga hling pakikipag-usap. Dito sa antas na ito masasabi na ang mga kalahok ay naging palagay na sa mga tagapagsiyasat kahit masasabing hindi pa ganap ang kanilang pakikipagpalagayang-loob. Ang pagsulat ng mga datos ay isinagawa ng dalawang tagapag-siyasat hindi sa harapan ng mga kalahok mismo o habang sila’y nagsasalita, maliban sa pagkuhang pangalan, gulang, at pinag-aralan. Tinandaan na lamang mabuti ng mga tagapagsiyasat ang mga nasabi ng mga kalahok at isinulat nang tapos na ang panayam o pakikipag-usap. Ang paraang ito ay isinagawa upang huwag maalangan o magulo ang kanilang pagsasalita. Sa ganitong paraan, magiging palagay ang mga kalahok sa pakikipag-usap at masasabi nila ang mga tunay nilang damdamin, saloobin, at mithiin sa buhay. KINASAPITAN Ayon sa mga nakuhang datos sa pook na pinagsiyasatan ang mga sumusunod ay ilan sa mga mithiin at saloobin ng mga mamumulot ng basura: Kalahok na may edad 6-17 ,[object Object]

Gusto kong maging nars para makapunta ako sa ibang bansa

Paglaki ko, magpapatayo ako ng malaking bahay tulad noong nakita ko minsan sa sine

Bibilhin ko ‘yong palaisdaan diyan sa likod para di kami mawalan ng ulam

Nagsisisimba kami paminsan-minsan at nagdarasal para kami yumaman

Natatakot akong mahuli ng pulis, baka kung ano ang gawin sa akinKalahok na may edad 18-23 ,[object Object]

Gusto kong nang magkaroon ng asawa at anak

Hindi ko ikinahihiya ang pamumulot dahil ‘yon lang ang aking ikinabubuhay

Sana makatapos ako ng isang kurso

Sana’y hindi kami mapaalis sa lugar na ito

Ang iniisip ko ay kung papaano haharapin ang isang araw at kung saan ako makakakuha ng makakain

Sana’y hindi kami pabayaan ng Diyos

Sana’y maging mabait sa amin ang mga pulis

Sana’y hindi na “nila” kami hinihingan ng lagay, maliit na nga ang kita naming, gusto pa “nilang” kunin. . . paano naman kami. . . .kailangan din naming ang kumain tulad ng mga ibang tao

Hanggang istambay na lang siguro ako, paano, wala naman akong makuhang trabaho. . . mahirap talaga ang walang pinag-aralan.Kalahok na may edad 25-49 ,[object Object]

Diyos na lamang ang bahala sa amin

Gusto ko na lang sanang magkaroon ng sariling kariton na magagamit sa pamumulot ng basura. . . malaki rin ang maitutulong nito sa aking hanapbuhay

Sana’y suwertehin ang aking mga anak at makapag-aral sila para hindi naman sila maparissa akin, mahirap ang ganitnong buhay. . . ba!

Sana’y alisin na ang pagbabawal sa pamumulot ng basura na siya lamang ikinabubuhay naming. . . bigyan naman sana nila kami kahit kaunting katahimikan sa buhay. . . . aba’y kay-hirap na nga ng buhay, lagi lagi pa kaming iniispatan ng mga pulis

Magkaroon sana ang aking mga anak ng Maganda at pirmihang trabaho .Kalahok na may edad 50-pataas ,[object Object]

Junk Shop Psychology

Recommended

Recommended

More Related Content

What's hot

What's hot (20)

Viewers also liked

Viewers also liked (9)

Similar to Junk Shop Psychology

Similar to Junk Shop Psychology (17)

More from Polytechnic University of the Philippines

More from Polytechnic University of the Philippines (20)

Junk Shop Psychology