Kore’ de Tavuk ve Domuz Dışkısından İzole Edilen E.faecalis İzolatlarının Virulans Etmenlerinin Belirlenmesi

2. Kore’ de Tavuk ve Domuz
Dışkısından İzole Edilen
E.faecalis İzolatlarının
Virulans Etmenlerinin
Belirlenmesi

3. GİRİŞ

4.  Enterococcus cinsi, insan ve
hayvan doğal florasında
bulunduğu gibi bazı yiyecek ve
içeceklerde de bulunabilir. (süt,
peynir, et, sebze gibi )

5.  Enterococcus cinsi, hastane
enfeksiyonlarında büyük tehlike
oluşturmaktadır. Örneğin; ürüner
enfeksiyon, endokardit, kanda
iltihap, yara iltihapları gibi önemli
hastalıklara neden olmaktadır.
 Buna ek olarak, antibiyotik direnç
genlerini ve virulans faktörlerini
kazanabilme yeteneği vardır.

6.  Jelatinaz, ekstrasellüler çinko-
endopeptidazdır ve birçok çalışmada
virulans faktörü olduğu belirlenmiştir.
 Jelatinazı kodlayan gen, gelE’ dir.
gelE yaygın olarak E.faecalis’ te fsr
geni ile birlikte bulunur. Jelatinaz;
jelatini, kazeini, hemoglobini ve diğer
biyoaktif peptidleri hidrolize eder.

7. Hemolizin(sitolizin) birçok Gram(+)
bakteride, bakterisidal etkiye ve
hemolitik aktivitesi vardır.
 Bu enzim cylA, cylB, cylM genlerinin
etkileşimi ile aktivitesini oluşturur.

8.  Enterococcus yüzey proteini (Esp),
üriner enfeksiyonlar gibi birçok
enterekok enfeksiyonlarının
devamlılığını ve konalizasyonunu
sağlarken ayrıca biofilm oluşumunu da
sağlar.

9.  Virulans faktörleri E.faecalis’ te
genellikle E.faecium’ a göre daha
yaygındır. E.faecalis entrekok
bağlantılı hastane enfeksiyonlarının
%80’den daha fazla bir oranda
sorumludur. E.faecalis’ in virulans
faktörleri genel durumu iyi olan
hastalarda daha zararsız olmasına
rağmen hastanede yatan genel
durumu kötü hastalardan daha
etkilidir.

10.  Enterokok klinik izolatları, immün
sistemi zayıf hastalarda potansiyel
hastalık etmenidir.
 E.feacalis virulans belirleyicileri
hastalığın şiddetiyle yakından
ilişkilidir ve bu virulans faktörlerinin
etkisi hayvan modellerinde ve
hücrelerde gösterilmiştir. Ancak,
hayvan ve gıda orijinli enterokok
virulans faktör çalışmaları azdır.

11.  Bu nedenle, bu çalışmada Kore’de
bulunan tavuklardan ve
domuzlardan elde edilen E.faecalis
izolatlarının üzerinde durulmuştur.

12. Materyal - Metod

13.  E.faecalis izolatları daha önceki
çalışmalarda olduğu gibi Kore’ deki
mezbahalarda izole edildi. Özellikle
de fekal örnekler bile-esculin azide
broth (BD BBL, Spark, MD, USA)’ da 24
saat 35°C’ de inokule edildi ve izolatlar
Enterecoccus agara (BD BBL) ekilip, 24
saat boyunca 35°C’ de inkübe edildi.
E.Faecalis’ in identifikasyonları VITEK
system (bioMérieux,Hazelwood, MO,
USA) kullanılarak yapıldı. E.Faecalis PCR
ile teyit edildi.

14.  22 tanesi tavuktan, 19 tanesi domuzdan
olmak üzere toplam 41 tane E.faecalis
izolatı ve bu izolatlarda virulans
faktörlerinin varlığı araştırıldı.

15.  Jelatinaz aktivitesi ve hemolizin aktivitesinin
gelE, fsr , esp, cylA, cylB, cylM genlerinin
ekspresyonu ile paralel olduğu anlaşılmıştır.

16.  Jelatinaz aktivitesinin belirlenmesi için,
%1.5’ luk skim milk (Difco,MD,USA) içeren
triptik soy agar plakalarına hazırlanıp 37°C’
de gecelik inokulasyona bırakıldı.Daha
sonra soğutulup 2 saat oda sıcaklığında
bekletildi ve jelatinaz aktivitesi belirlendi.

17.  Jelatinaz aktivitesi gösteren kolonilerin etrafında şeffaf halde haleler
belirlenmiştir.

18.  Hemolizin aktivitesinin belirlenmesi için,
Columbia Blood Agar (Oxoid, UK)’ a %5lik
defibrine at kanı içeren plakalarda 37°C’ de
48saat inkübe edilmiştir.
 Kolonilerin etrafındaki beyaz zonlar ß-
hemolitik aktiviteyi göstermektedir.

19.  Virulans genlerinin PCR ile
belirlenmesinde jelatinaz; gelE, fsr, esp
ve sitolizin ekspresyonlarıyla ilgli genler
belirlenmiştir.

20.  Primer setleri ve PCR koşulları tabloda gösterilmiştir.
 E. faecalis’ in ATCC 51299 nolu suşunun DNA’ sı PCR
reaksiyonlarında pozitif suş olarak belirlendi.

21.  41 örnek arasında belirlenen virulansların
dağılımı jelatinaz ve ß-hemolitik aktiviteleri
tablo-2 de gösterilmiştir.

22.  Toplam izolatların %85.4’ünde jelatinaz
aktivitesi, %12.2’inde ise ß-hemolitik
aktivite görülmüştür.
 Tavuk izolatlarının %91’inde jelatinaz
aktivitesine rastlanmıştır. Kümes hayvan
orijinli izole edilen daha önceki raporlarda
bu oran %88di.
 Domuz izolatlarında %79 oranında
jelatinaz aktivitesine rastlanmıştır.Bu oran
domuzlarda daha önce %68.4 idi.

23.  Genel olarak jelatinaz aktivitesinin yaygınlığı
bu çalışmada gıda ve klinik enterokok izolat
raporlarınkinden daha çok bulunmuştur.
(Gıda da %56, klinikte %33-55)

24.  Jelatinaz ile ß-hemolitik aktiviteyi
karşılaştırırsak 41 izolatın, 5’ inde ß-
hemolitik aktivite gösterilmiştir.
 5 örneğin 4’ü domuz orijinli olup, tavukta
22 izolattan yalnızca 1’inde ß-hemolitik
aktivite gözlemlenmiştir.

25.  PCR ile entrekok surface proteini (esp)
kodlayan gen, 41 izolattan yalnızca 10
tanesinde belirlenmiştir. Domuzdan izole
edilen 19 tane izolatın, 8inde esp genine
rastlanmıştır.
 İnsan izolatların da bakteremi ve endokardit
hastalıklarında esp içeren Enterococcus
belirlenebilir.

26.  Tabloda, ß-hemolitik aktiviteye sahip enterokokların
hepsinin esp geni barındırdığını fakat jelatinaz aktiviteye
sahip olanlarda esp geninin barındırmağı görülmektedir.

27.  ß-hemolizimin prevalansı (%12.2),(5) diğer
raporlara göre çok daha düşüktür. (Klinik ve
gıda izolatlarında %17-22)
 Tüm E.faecalis’ler yalnızca esp geni
içermektedirler ve jelatinaz aktivitesinden
yoksundurlar.
 Diğer kalan 36 izolatta tüm sitolizin genlerinin
hepsine rastlanmamış ve hemolitik aktivite
gözlemlenmemiştir.

28.  Jelatinaz aktivitesi ve gelE ve fsr
lokularının(fsrA, fsrB, ve fsrC) genotipi
lokularının
arasındaki korelasyon tabloda
gösterilmiştir.

29.  35 pozitif jelatinaz suşlardan 31 tanesi
gelE ve fsrABC genlerini içermektedir.
 Geriye kalan 6 jelatinaz negatif suştan 2
tanesi fsrABC ve gelE genlerini
içermektedir. Fakat bu durum henüz
açıklanmamıştır. Diğer yazarlarda bazı
enterokok türlerinin genotip ve fenotip
tutarsızlığını rapor etmiştir.

30.  Bu çalışmadaki bilgiler Kore’ nin çitflik
hayvanlarının Enterococcus virulans
faktörlerinin prevalansının
gözlemlenmesinde yardımcı olabilir.
 Enterococcus türlerinin hayvan kaynaklı
gıda ürünlerinde rezervuar olabileceği göz
önüne alınabilir.

31. TEŞEKKÜRLER…
Nizamettin BİNGÖL